Germaniæ sacræ tomus 1.2. Metropolis Lauriacensis cum episcopatu Pataviensi chronologice proposita authore p. Marco Hasizio, Soc. Jesu

발행: 1727년

분량: 378페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

311쪽

grandioris molis & pretii anathemate, quod Ipsium clientem refert Virgini de genibus supplicem. Ejus honoribus nuncupavit aediculam NaZarenam prope locum Tirnensem; cui imaginem intulit in paucis elegantem, celeberrimi Apellis opus: addidit instrumentum sacrum materia & arte pre-.tiosum; diimque eo in loco serias E curis publicis ageret, Odeum illud in deliciis habuit, identidem in contubernio & deprecatione Virginis animum laxare visus.

Basilicae quoque suae decorem multis promovit partibus. Auxit supel- U. lectilem sacrarii. Construxit organum pneumaticum bipertitum elegantissi- Cura villi, mum. Praeterea suggestum sacrum opere peregregio, qui ab ejus primit m obitu

erigendus erat. Desiignaverat etiam aram majorem; at morte praeventus perfectam non vidit.

Ecclesiam suam uti ceu sponsam impense dilexit, ita sortiter illius defendit jura, dum Filia, ut scribit Panegyristes, in Matrem contenderet. Quam erat ossicii Pastoralis ab se rigidus religiosissimiisque exactor, ita piaculo sibi ducebat, si vel apicem hac in parte negligeret. Quidquid se ad DEI

cultum, seu animarum commodum facere didicini, hoc veluti irritamentum erat ad omnia: quo illud ei solatium indulsit DEus, ut missiones Apostolicas in Dioecesi sua inchoatas continuatasque cum immenso animarum smctu videret, hunc ille ut tanto uberius promoveret, amplissimis literis & mandatis ejus instituti duces munivit, atque ut est humani generis hostis ad impedienda animarum lucra vigil & intentus, adversus ejus machinas Raymundus operas Apostolicas auctoritate texit. Sanctiorem in Clero disciplinam in vigore continuit, solitiis a Sacrariis arcere eos, qui mentem integram altaribus non inferrent: sed hoc in genere plus exemplo quam severitate peificit. Sacro Chrysmate Fideles ad nonagies mille non ex Dioecesi modb Pacsisiensi, sed Pragensi etiam & Ratisbonensi advenientes unxit, nihil moratus locorum viartimque intervalla, non temporis & valetudinis adversa. Hic Commentarii Pasiaviensium ita notaverunt: spatio annorum septem &viginti Sacramentum Confirmationis in Dinecesi Passaviensi occasione Visitationum filisse collatum quater centum triginta septem millibus octingentis octoginta novem. Erexit templum parceciale in loco quem novum mundum appellant; tu opes .... Ii idque Sancti Onomastici honoribus nuncupavit: aliud item odeum, quod ex ipso Raymundianum nomen obtinuit. Arces, aulas, domos aut instauravit aut ε fundamentis extulit; quem incensum merito veniat Tirnense Tusculum, leuca serE Germanica Passavio in Orientem dissitum, quod opere elegantissimo ab eo constructum ornatumq; nos ipsi oculis usiurpavimus. Verbo Princeps erat, qui totus alieno vivebat commodo, sic ut supremo Q. etiam gravatus morbo, & ipsa die, quam vitae silpremam habuit, libellos supia stirilium ut plices exciperet, signaret. Annonae periculo saepenumero exemit urbem; cujus ne cum absente Principe exularent commoda, stationem fixit domi; &quanquam in arcanum Senatum 1 Caesare Carolo VI. cooptatus, non gessit tamen, quae aliorsum vocarent, negotia quantumvis conspicua; dignitatibus potiores ratus utilitates subditorum. Indὶ rem Ecclesiae tam utiliter gessit, ut aes alienum, quo gravata dudum & admodum fuerat, expungeret. Supremam voluntatem non scripsit; haud dubiε quod triennio serἡ ante obitum declaraverat ut haeredem faceret Ecclesiam: ita namque cuidam a eanorum conscio aperuerat mentem: ab Ecclesia accepi omnia: omnia reduam Eecissae. Ita excessit camis & sanguinis penitus oblitus. Denique exegit Pontificatum eodem tenore laudis, clementiae, mansiue- Clan nua ditudinis: semper similis sui: nihil immodicε aut cupere, aut aversari; nec stu P

dere praeter modum, nec odisse; sed minimἡ omnium irasci; quo factum, ut in eius extis morte ne fel quidem deprehenderint anatomici. Animum in adversis aeque ac prosperis habebat in potestate: in morbis & languoribus

etiam

312쪽

Natales.

Indolea

teneris.

Literarum studia.I O Gratia apud Rom. Eo t.

816 EPISCOPUS PATAVIENSIS LXX.

etiam diutinis propemodum sine seni. Pari constantia domesticorum suanera, quae spes familiae ejus amplas abruperant, tulit: sic jacturas rerum familiarium per incendia, grandinem; nihilo ab solita comitate deficere. Consiletus ei cruciatus ε podagra, cujus lenimentum expertus alioqtii suerat , thermis Carolinis in Bohemia: isthuc igitur prosemis e Medici consilio: at eventu pariun prospero: neque enim vires eorporis ad usum balnei suffecerant, neque deinde sustineri se sivit valetudo ruens. Et pharmaca & Medici, etiam e longinquo evocati, frustra fuerunt. Ita languentem non jam a dores articulorum, sed lassitudo membrorum omnium tenuit affixum strator adfluxit ad decumbentem frequens Nobilitas conventu etiam instituto, quo aegrotanti venerando capiti servitium dependerent. Media nocte, quae diemas. Octobris exceperat, phreneticis convulsionibus agitari coepit, ac post paulb innocentem animam sit premis antea mysteriis iterum ac saepius communitam universo Nobilium ac familiarium coetu comprecante emavit. Aperi dein pro more corpore repertum est ε renibus alterum ex integro, alterum majorem partem computruis te. Annus is erat a nato Servatore vices mi is secundus sit pra millesimum septingentesimum: susceptis clavibus annus decimus. Sedit universim annos novem, menses novem, dies octo. Vixit at nos aetatis tres & quinquaginta, menses novem, dies unum & viginti.

EPISCOPUS PATAVIENSIS LXX.

Culis & testimonio publico debeo, ne de Iosepho Dominico Principe

scripturus laudare potius videar, quam narrare; plusque gratiae dedisse aut mori, quam veritati. In oculis omnium positum est exemin. plar bonorum operum in doctrina, in integritate, in gravitate: norunt omnes tenorem vitae ad numeros omnes episcopalis Sanctimoniae compostum: quae

malo ab omnibus sciri, quam a me scribi, ne forte non nemini videar syerare me talia praedicantem, 8ratum modestissimo Praesuli facturum. Natus est Styrae oppidi silperioris Austriae loco suburbano, Dynastiae Lambergicae, anno I 68o. die o va Iulii, quartus natu filiorum Francisti Iosephi Comitis a Lamberg, & Annae Mariae ό Familia Comitum de Trauimans-doris. Pater a prima adolescentia in palatio Caesaris versatus primiam ab obsequiis fuit Leopoldi Archiducis, deinde in Imperatorem electi gloriosissimae

memoriae , a quo per varios honorum gradus ad supremam silperioris Austriae praest inram evectus est, quam annos aliquot silpra viginti magna prudentiae, iustitiae, relisionis laude ad obitum usque gessit. Non inscite a)notaverat calamus eruditus eundem annum fuisse Iosephio natalem adde &mensem eundem qui urbi Pataviensi fatalis ob incendium fuerat: tanquam hunc ejus instauratorem jam tum praeparaverit DEus. Id quidem oratoribus observatum relinquimus: caeterum apparuit in puero ii teneris unguiculis certius futurorum omen; pietas, innocentia, modestia, pudor, atque in rebus unichreligiosis acquiescens ingenium, quod deinde Musis cum tradidisset formandum, sic explicuit sese, ut nullo negotio disciplinarum omne genus combibe ret. Certh Lincii si perioris Austriae Metropoli, ubi literas mansietiores in Gymnasio Societatis IESU discebat, utraque laude enituit. Emissus indε in provincias exteras lustrata Germania, Galli que, Vescin-tione Burgundiae Metropoli studium in cognoscendis legibus posuit, quod deinde Senis in Hetruria continuavit. Sic expolitum accepit Roma, ubi in Coulegio Clementino naturalis ac divinae scientiae arcana sic audivit, ut insigni fama celebraretur, adeoque se probavit Romano judicio, ut apud Clementem XI. recεns electum non vulgarem gratiam iniret: quo sub ipsis Pontificatus Eius auspiciis assumtus est in Praelatum iit vocant Donrsicum, ac paulo pbstin Res endarium utriusque vaturae: ubi quotidiana vitae conssietudine moribus ejus cognitis sapientis limo Pontifici semper deinde fuit in amoribus α

313쪽

Subinde Roma reversas, qudd interea Canonicis Pataviensibus accensus Pitcan imis 4 patruo Cardinale fuerat, Pataviam urbem accessit: tantas autem & peritiae Canonicae, α integritatis ac diligentiae commendationes ab urbe Roma attulerat, ut anno IIo 3. post obitum Ioannis Joachimi ab Asiam sacri Tribunalis mox infra Anasum Praefecti, in ejus locum Josephus siabrogaretur ; ubi primum Novembri mense ejusdem anni pro judicio sedit. Gestit eam spartam in an, '' 'num tertium contentione mirae neque enim a Convcntibus abesse unquam

sustinuit: lites annosas retexi & explicari curavit. Omnibus modis justitiae gratificatus est. Accedebat comitas & humanitas, qua & faciles dare aures quibuslibet, & responsa aequissima solebat.

Interea aetatis anno quarto & vicesimo superato non distulit capessere Sacerdotium, cujus initia non alibi sanctius ponenda duxit, quam apud Eam, idio cui a teneris suos dedicaverat amores: igitur Pataviam se contulit, ubi in aede Samrelox mVirginis Auxiliatricis anno Iro . die quarta Octobris, quae Sabbatum erat, Hostiam DEO primam litavit. Advertebat jam tum oculos omnium eximiusEjus in res Divinas ardor ac pietatis quaedam e gies, supra modum comm Mem elucens ἔ qua non popularium modo venerationem sibi adjunxit, sed iros etiam Collegarum, qui aestimatione virtutis dignissimum putaverunt, loco inter ipsos amplissimo: decessierat ossicio Praepositi Franciscus Antonius Comes ab Harrach anno iros. Iy. Octob. in Coadjutorem Archiepisci Salisburg. assumtus. Tunc ea dignitas ad Iosephum Dominicum rite delata est in cum tum Praepositurae Matseensis, quae merat eidem jam antea mandata. Iam & Collegium Canonicorum Salisburgensium inierat, ubi novus ei nonie gradus ad honores patuit. Episcopo Seccoviensi ad Chiemensem Cathedram translato in ejus locum Iosepitus Dominicus anno IZI2. subiit non sua Volun- uia.=tate, sed tantiim meritis, quae Franciscus Antonius Archiepiscopus statuenda Meco,iencquam primum censuit super candelabrum. In eo Pontificatu decennium egit.

suo more, id est sancte. Quaeque privatim, quaeque publich ager , DEUMunich spectabantes cumque multa vigilando, curando ad ossicium Christiani uri in grege promoveret, plus tamen promovit exemplo, quo omnibus praelucebat. Ita persecit , iit omni hominum ordini seu profano, seu sacro, Nobilitati iuxta ac vulgo in amore pariter esset, ac veneratione.

Excesserat anno III et . patruus ejus Cardinalis Ioannes Philippus: agi- IV. tabatur de successorer iam tum multorum judicio Iosephus notabatur. Nec candiditis Suffragia deerant: pendebat electio inter Candidatos tres, quam brevi Iose- 'ix phus pro suo modestiae studio diremit: Suffragia sibi data ad Raymundum R abattam transtulit Sed ordinem Providentiae Divinae haud evasit: post 1113. excessum denique Ramundi ad mitram Pataviensem exambitus potius, quam Minimcooptatus est, sic omnibus ferὶ periasis, ut non dedisse aliquid, sed accepisse reputarent, nec ejus desiderio, sed Ecclesiae tantum commodo consuluisse. Electos est die secunda Ianuarii anno I 23. Meminimus & viret adhuc Gaudium rei gestae memoria γ quanto non dixerim gaudio, sed omnino jubilo civium Pataviensium electio sit excepta; multis etiam lacrymas laetissimae rei sensus expressit. Incredibile dictu est, quantis laetitiae & gratulationum Insignibus illa dies exacta sit; quum jam a civibus ad Principem gaudii 8t devotionis contestationes mirificae, jam a Principe ad S. P. QLPataviensem pleni humanit, iis, & clementissimae voluntatis nuncii commearent, patuitque tum ut cum maximis, quanta sit vulgo virtuti gratia, quamque eximia in animo omnium insederit de Electi virtutibus existimatio; quam viri etiam Principes, ad quos electionis fama manavit, prodiderunt: nam & Pontificem constat Innocentium XIII. & Carolum VI. Augustum rei gestae nuncio apprime laetatos. EPontificio Senatu complures, aliique Praesules gaudium situm literis gratulatoriis E longinquo testati sunt, praeter acclamationes virorum illustrium aliorum

sine numero.

Auspicatus Pontificium est actu modestiae: nam Patavienses, quum more U. iblito illuminandis noctu suggestibus & fenestris velut in laetitia publica appa-- ratum facerent, inhibuit; in quo omnes agnoverunt eum ingenio parere suo,

R. P. Hatim Germania saera Tom. I. L Illi non

314쪽

gig EPISCOPUS PATAVIENSIS LXX

non in vanis ejusmodi ostentibus ponenti vim sacri Principis aut Pastorissed

in eo, ut oves vocem ejus audirent. Mox igitur se ad mores publicos in me.

lius formandos accinxit; principio facto ab aula : edidit decretum gravissi,

Saturaria mum contra largitiones munerum, queis nonnunquam non sententias mod

sed ipsiss etiam Magistratus & ossicia jurisdicundi cum praesenti justitiae peste vendi contingit. In eo decreto contestatus est gravibus verbis, id se cinscio. tiae caesa ct impositi ab DEO Omeris adactum facere.

Hinc progressus ad Clerum & animarum curatores, pro quibus res constituit duas: primum ut sublata, quam vocant, Beneficiorum pluralitate si guli singulis contenti degerent, quo ne scilicet per pastorum aut absentiam ab ovili, aut curas in plura distractas animarum salus detrimentum caperet. Alterum ut ii, quihus animae pascendae creduntur, non modo exemplo vitae conspicui sint, verum etiam iis scientiis, quae ipsbrum muneris interest, exculti. De utroque Sanctiones tulit egregias, exemplaque rigoris Apostoliet non obscura statuit. Illud autem peculiare, uti seu Parochi, seu ipsbrum adjutores, quoties clypeum mutant, toties revocentur ad examen.

m. Iam vigilantia pastoralis & industria, quae rari prorsus exempli est, dilia

vigilantia St gentiam omnium intendit. Noverunt omnes diu noctiique intentum muneri,

, ' E mensura praecepti Apostolici, quasi rationem pro animabus omnium redditurum. Sic diei partes dispensat, ut minimum sibi vendicet resectio aut relaxatio corporis; aliud omne aut exercitationibus sacris, aut negotiis episcopalibus, atque istis potissimum impenditur. Nihil hic de ferarum ve- nationibus, nihil de scenis aut ludicris, nihil de conventibus genialibus cogitatur. Negotium omne aut cum D aut de DEO, aut rebus ad DEUM hisque sponsam pertinentibus. Inde ille aut coram aut per literas industriam a Curionum acuere ; istorum aliorumque praesectorum rationes exploratas habere; Libellos & negotia non alienis tantum oculis crederer suismet inspicit; cum probatissimis quibusque in consilium it; illud denique certist ima deliberatione facit, quod conscientia, quod DEI gloria suaserit: ab eo nec metu aut resipectu hominum, nec operis dissicultate deducitur. Inde nulla flagitiis impunitas, nulla ignaviae spes: unus ad gratiam aditus probata merita. Quae ut de vivente inter tot conscios scribimus, ita fidem non adstrito meam, sed . publicam.

. VIL Nihil porro illustrius, quam mos ille vere Apostolicus, quo Pastor ingenti

visitatio labore, immenso fructu iam annum tertium, ovile suum amplissimum lustran-ος' u do, desunctus est. Archidiacatum Austriae , quam longe, lateque cis & ultra Danubium porrigitur, potissimam partem peragravit non sane obiter, aut per compendia, sed morose prorsus ac minutim. Dioecesis Pataviensis ver Austriam duobus & triginta circulis, ut vocant, seu dii rictibus ecclesiasticis conis stat; in quorum singulis magnus paraeclarum numerus I praeterea monaste ' ria, Praepositurae, aliaque Sacerdotia innumera. Hic ille in singulis prope pa- roeciis stationem figere; gregis statum cognoscere: ut templis nitor, ut sacrisOmeiis aceuratio, ut Religioni Catholicae inter populares sinceritas, puritasque constet: quam strenui obeantur Divina mysteria; quam aegrotis ac morientibus confinitum: quae cura verbi Divini, ac speciatim institutionis parviuorum, a quibus Pastor vigilantissimus nunquam deiicit oculos: ipse collectos in ec tum tentare quaestionibus, periculum haustae doruinae facere ; ipse rudioribus praeire verba ac dogmata veluti praemansa tradere; praemiolis aut reprehennonibus excitare indultriam : horum denique institutionem inter prima Curionibus commendare. Sic ille paraecias aliam ex alia lustrat, saepe coelo incommodo; multum etiam itineris Evangelizantium specioso more obeuna do pedibus: nec cassis aut tuguria dedignatur: isthic aegrotos ipse invisit; Bla , tur; extremis praesidiis munit: ut nihil dicam de operosis consecrationibus Ecclesiarum, altarium, campanarum; de sacri Chrismatis in multa hominum

millia dispensatione; in quibus Ille functionibus velut Offeti Pontificalis proo' priis sine taedio, sine respectu valetudinis, nonnunquam ad usque corporis doliquium versatur. Atque hune in modum aestates jam tres admirando fera

315쪽

vore exegit: cum interea neque Patavi ensibus defit sitis. Horum pietatem VIII. multis excitavit modis: primum exemplo vitae, quod intueri nequeunt sine

stimulo virtutis: in Offetis Divinis, in sestorum solemniis, in processibus ac pompis publicis familiam ipse ducit, facitque quod Pastoris est: Ipse ante συυνιλι ι , o ves eum Arimitur. Refrixerat illa quondam ab Urbano Episcopo instituta processio, quam

vocant, Corporis Christi quot hebdomadis feria quinta celebrari solita. Hanc Josephus & exemplo, & solertia siua ad fervorem & frequentiam pristinam reis Vocavit: cumque hactenus soleret in ambitu seu angiportu iuxta basilicam exiitente circumduci comitatu raro, & infrequenti ; constituit, ut in ipsa basilica apparatu splendido, deseriptis, qui adessent Cleri, Nobilitatis, Senatus urbani ordinibus, adhaec civium tribubus vicillim convocatis haberetur: cumque in id expendendi sint haud modici sumptus ob ingentem cereorum numerum, qui in procedentes distribuitur, cordatam protulit vocem : horum, ita quiebat, sumptuum caput facile praestabit sodalitatum familiarium cessatio. Idque ita reapse facit, sodalitiis istiusmodi iam a principio relegatis; in quorum vicem subiit mensa hospitalis, cui plerumque Cathedrales suos, praeterea viros religiosos familiariter adhibet. Itaque sumptuum, quos facit, ratio in cultum divinum, in res Ecclesiae, IX. Hiisque negotia impenditur. Auxit ornatum templi statuis argenteis, candelabris, aliisque talibus. Ne necessitas esset curionibus beneficia retinere plura, ipse itipendium de suo supplevit. Apparatus aulae prorsus, qui Episcopum deceat: modestus, frugalis, onerosus nemini; quod maxime patuit in longinquis adeo lentisque suae dioecesis oberrationibus, quas nullo privatorum dispendio, sua tantum quadra ac scilicet modestia & frugalitate Apostolica hactenus stillinuit.

Denique vir, quem rerum humanarum nec amor tenet, nec cura: negotium omne consumitur in duobus, pietate privata & Zelo publico: res omnibus nota utraque. Ad privatam religionem pertinet oratio matutina bene pictainiri

longa ἔ tum sacrosancta consuetudo Sacrificii quotidiani: sic enim jam indε aprincipio Sacerdotii in more positum habuit, ut dies ei nulla sine Agni Divini immolatione transiret; quod quia crebrius in die facere non licet, ita consuevit, ut antea quam ipse operetur, uni Sacrificio; ac post itidem intersit alteri. Singularis plane in DEum Eucharisticum ab incunabulis consueta devotio omnibus occasionibus se prodit: cui geminam jungit in Christum Patientem: illud novum instituit, ut in aede Cathedrali per tempus verni jejunii, quo Domini cruciatus recolimus, ad Concionem dicatur quotidie, diebus tantum sabbatinis exemtis. Nam istos ille dies cultui Divinae Matris dudum seposuit. Mirum memoratu quam auspicata Josepho fuerit dies illa Mariana, id est Sabbatum. Sabbato natus est: sabbato primum ad aram secit: sabbato in Antistitem Patavi ensem acclamatus: labbato sancto ejusdem anni Confirmationis Romanae Tabulas suscepit. Sabbato sacrum politicumque regimen auspicari voluit. Cui quid aliud superest, quam ut auguremur aliquando sabbatum sempiternum, quo dicturus est Spiritus, ut amodo requiescat a laboribus suis, DEI & animarum causa tam heroice susceptisὸ vivat interim, agatq; plurimos superstes annos in commodum, & ornamentum Ecclesiae suae, atque illo, quam gerit, animarum Zelo incredibili Sacerdos magnus in diebus suis placeat DEO, delicietiorque delicium suum inter Aras, quarum omnino decem in Basilici Cathedrali nuperrime, id est hoc mense Octobri anni 172s. rite comsecravit.

316쪽

8ro EPISCOPUS PATAVIENSIS LXY

Coronet laudes Antistitis optimi, solatioque sit ovibus laus Pastoris, quam ei tribuit Pastor supremus per epistolam nuper submissam.

Uenerabili Fratri Episcopo Passaviensi

Benedictus Papa XlIl.

Enerabilis frater salutem,& Apos lieam Benedictionem. Ingenti cum

animi voluptate accepimus Pastoralis tuae virtutis alacritatem & incredibilem assiduitatem, qua inter pascendi gregis multiplices curas, nullas omittis Pontificalis ministerii partes, . c confirmandi, ordinandi, consecrandi muneria praestare gestis. Non minori tamen acerbitati nobis fuit, quod eo temeritatis quidam processerint, ut dignissimam istam & omnium praeconio celebrandam vigilantiae, solertiaeque contentionem vitio tibi verterent, & inde tuis laudibus detractum irent, unde nomini tuo magna accedere claritatis incrementa gratulamur. Cum enim caetera Christianae & Ecclesialticae vitae ossicia sint Christi fidelibus, Clericisque communia, hoc reservavit Episcopis excellentia dignitatis, potestas Ordinis, S infusa per Chrismatis mysteritum virtus Spirittis Sancti i ut propterea valde absonum esse debeat, li Episcoportam quispiam sacras excelsi gradus iunctiones, tanqtiam laboriosas, aut minus decoras detrectare videatur. Quanquam certe nos sub Ecclesiasticae se vitutis onere infirmitatem nostram agnoscimus & satemur; DEus tamen adjutor noster ita nobis adesse dignatus est, ut non solum nonaginta tria millia, quadringentos & dedem Christi fidelium Confirmationis Sacra rhento conlignare, & altaria fixa mille quingenta & nonaginta partim in Beneventana nostra Ecclesia residente, partim in hac omnium Eccli liarum solicitudine consecrare potuerimus, sed alia quoque Pontificalia munia obire, quorum indiculum fraternitati tuae reddendum mandavimus ad gloriam Domini Largitoris, mutuaeque charitatis sblatium. Perge porro, ut coepisti, Venerabilis Frater, tuum ministerium implere, nec hominum, qui terrena sapiunt, sermones αjudicia quidquam moreris; non enim ab humano iudice judicandi sumus, sed illius judicium exspectamus, cui assistens Pontifex futurorum bonorum nos Sanctificationis ministros ex hominibus assumpsit, a quo, si1cut Sacerdotii dona susscepimus, ita laboris praemia, & coronam fidei per gratiam ipsius consecuturos esse speramus; ac fraternitati tuae cum meritis animi, studiique sacerdotalis laudibus Apostolicam Benedictionem peramanter impertimur. Datum Romae apud S. Petrum sub annulo Piscatoris die 3. Februarii Anniversaria nostrae Pontificalis Consecrationis. IIa6. Incitatus hoc stimulo Praesul alioqui currens, non modb visitationum suarum curriculum laboriosissimum per eundem annum continuavit, sed id egit, ut earum fructus perennis esset. Quae experimentis ipse cognoverat emendanda, confirmanda, aut promovenda per dioecesim esse, scripto complexus est , placitis saluberrimis exquisitissimisque reserto, cui ob praestantiam suam nihil addi possit, nihil detrahi, quodque intuentes animarum pastores veluti cynosuram, expeditum tenebunt ossicii cursium, populumque praestabunt acceptabilem DEO, sectatorem bonorum operum; sed& PRINCIPI fidelem & obsequentem. Opusculum quidem editum typis, viritimque in curiones distributum, committere tamen haud possum, quin hoc velut margaritam & ornamentum attexam operi meo, ac, si quid eli in me opis, in orbis luce constituam.

317쪽

EPISTOLA PASTORALIS

IOSEPHI DOMINICI EPISCOPI

ET S. R. I. PRINCIPIS PASSAVIENSIS

ANNO M DCC XXVI.

Divina gratia Episcopus & S. R. Imperii Princeps

Pasiaviensiis, toti Venerabili Clero Di esis Passavi ensis

salutem in Domino. suscipienda Pastoralis Curae pondera per ineffabilem Divinae Boianitatis abundantiam vocati, eo potissim sim ab ipsb Nostri Episeo-patiis initio Paternae sollicitudinis nostrae studia convertenda esse duximus; ut Ministerium Nostrum Divina gratia adiutrice justiter adimplere satagentes commissae Nobis Dioecesis faciem decoram undique, sine ruga, sine macula, omnium oculiS exhiberemus; in ita ii, qui ex adverD , i. sunt, vereantur; niuit habentes malum dicere de Nobis; Nihil vero ad hoe nos salubrius aggredi possie cogitavimus, quam, si Pastoralis Visitationis auxilium adhiberemus. Dudum siquidem sel. record. encestaus Praedecessior noster clametsi per seipstim vilitationem perficere, aliorum negotiorum mole, & suarum vi rium infirmitate praepeditus fuerit Episcopalem visitationem Sacrorum An tistitum, omnium primum,& gravissimum esse munus sapientissime definivit; quod ipsum ranto magis ad Nos pertinere intelligimus, quanto in Episeopali specula constituti apertius edocemur, Vilitationis institutum iam a primo Eselesiae ortu Nobis traditum, & perpetuo eiuSdem usu approbatum, atque Summorum Pontificum & Oecumenicorum Conciliorum , Tridentini praecipue

statutis tantopere commendatum suisse. Ad haec igitur considerationis nostrae oculos convertentes, & qiiasi su

perne vocem Jacob ad Ioseph audientes: Vade, O vide, si cuncta progpera sint ota tis

erga fratres tuos ct pecora; egressi sumus, Sc per Trienitium circuivimus Teris i. i M. ram, & Regiones Dioecesis nostrae. Atque istud agentes cum ingenti animi nostri solatio per potiorem eius dem partem deprehendimus quidem Villicos utiles, sedulos in Vinea Domini operarios, ac fideles Divinorum Charismatum Dispentatores, Plehem ipsam& commissum Pastoribus gregem abundare spirituali alimonia, sanum, vegetum, inter vitae aeternae pascua feliciter grandescere; Id quod post DEUM omnis boni, & dati optimi Authorem, Decanis, Par his, caeteriςque curam animarum agentibus in acceptis reserimus, gloriantes in Domino, de streiiua eorundem Nobiscum in Evangelio cooperatione. Porro diuturni hac, atque ardua visitatione defunctis, in illud Nobis i iis viribus incumbendum esse putavimus; ut quem stuctum Pastoralis Curae per plurimas Dioeceseos nostrae partes hetantibus Oculis aspeximus, di manaret

318쪽

8aa EPISCOPUS PATAVIENSIS LXX

in omnes; & si qua ex parte extitisset manca gloriatio, & gaudium nostrum, in Domino suppleremus, quoad nos possumus, defectum pastoralibus montiatis, & praeceptis, ex animo cupientes parare Domino plabem undiquaque persediam. Eapropter visium est, singula maturo consilio expendentibus Nobis. sit per vibiisdam, quae in curandis animabus praecipua,& certe peropportuna meia esse iudicavimus, distinctius aperire mentem nostram, eamque hac past

rati initructione communicare cum iisdem omnibus, quos in partem dioece- sanae nostrae sollicitudinis instituentes assumpsimus, Decanis, Parochis, & quibuslibet animarum curam in hac commissa Nobis a Domino Vinea exercenistibus; ut quandoquidem singulis, corpore, & viva voce hortatores praesentes semper esse nequimus, jungeremur tamen animo, Viris Nobis in Christo conjunctissimis, & pastorali hoc mandato, si non auribus, animis certo vestris insonaremus ea, quae vos facere, & Nos vobis facienda loqui conveniret V strum erit illa, quae vobis scribimus, vigilantibus in animarum salutem oculis relegere, exequi, & pro mensura vestri officii, bene monentibus Nobis diastoLao. Praecipientibus obtemperare; Testis enim Nobis erit vel haec ipsa pagina, quam nihil Iisbtraxerimus utilium, quo minus annunciarentus vobis, & doceremus vos pro pastoralis Nostri muneris ratione.

3. I.

De A inlinistriatione Baptisani.

ATque ut ab eo ordiamur Religionis nostrae Christianae mysterio, per quod

regenerati in vitam aeternam de Christi fidelium numero existere incipimus, Baptisini videlicet Sacramento: cum illud caeterorum omnium principium, janua, & fundamentum sit, medium ad Calutem prae cunctis caeteris necessarium, uti, quae de eius substantia sunt, materiaque & serma n bis appellantur, a Parochis, aliisque animarum Palloribus non ignorari facile credimus; ita ut ista etiam, & qua ratione Baptismus rite conferri debeat, ab iis perBnis, quibus urgentis necessitatis tempore baptigare natas proles incumbit, quam fidelissime teneantur, vehementer exoptamus: Quantum enim in Nobis est, parvulis omnibus recens natis de hoc sacratissimo spiritualis regenerationis lavacro, & unico originalis noxae remedio sollicite providere & cupimus, & cupere debemus; ac proinde omnibus Parochis, & Vicariis sive Sae cularibus, sive Regularibus districte praecipimus, & mandamus, ut, quamprimum hae praesentes Pastorales nostrae ad manus eorum pervenerint, de pa gis singulis & oppidis suarum resipective Parochiarum Obitetrices omnes, car terraque Reminas in absentia obstetricum ordinariarum puerperis assistere solentes, citra moram ad suam convocent praesentiam ; a convocatis rigoroso& districto examine exquirant, num materiam & sormam Baptistrat, ab eis in casu necessitatis conferendi, debite calleant ξ ac lices earum pleraeque in recintanda verborum forma, reliquaque sacramentali actione enarranda sat dociles, & inveniri leant instructae, ubi tamen ad rem ventum est, compertae sunt non inirequenter deficere, gravissime errare, & nullum conficere Sacramentum ; quamobrem ut huic etiam malo hortamentis nostris. & suggestis opportunis industrius obviam eamus, sedulo curent Parochi, caeterique Animarum curatores, ut huiusmodi sueminae, coram-& in sua praesentia. cum simultanea verborum prolatione, & aquae affusione id agant circa insentem aliquem fictilium, quod circa verum & naturalem agere oportet; ut vel sic laudabiliter & prompte condiscant, quod ab eis postea periculi tempore squ6 plerumque timore perculsi, & vel maxime sexus iste, vacillare Blemus utiliter est & necessario actitandum. Nec hoc sussicere debet Zelosis Animarum Palloribus, quin eas ultronee pro casibus in collatione Bapti fini saepius contingere solitis, sedulci instruere conentur: v. g. quid nictu opus stante dubio, an intans vivat 3 atque eiusmodi. Instruant eas igitur, infantem sub conditione baptizandum: scilicetsi vivis, ego te baptizo in Nomine Patris ste. Item quod, si ia

319쪽

partu dissiciliore solus pes, vel manus promineat, reliquo prolis Corpusculo

Bdhuc intra uterum maternum recondito, circa partem illam patentem Baptismum sub conditione conferre valeant; iterandum tamen in capite, postquam infans integre in lucem editus fuerit, videlicet: si romtum es bapticiatus, esto re& hoe ob gravissimorum Theologorum sententiam, volentium gaintismum in manu, vel pede collatum esse dubium. Volumus autem & serio mandamus, ut obstetricum, caeterartamque Foeminarum cum puerperis agere solentium, convocatio, examen, instructio, & ipsa practica Baptismi conterendi exercitatio, ad minus semel per annum instituantur, proindeque Parochi annuatim consuetam de observata, diebus Dominicis & festivis, conciones inter & Catecheses, alternatione, ad Ossicium nostrum Ecclesiasticum relationem transmittentes adjungent quoque alteram: nimirum quod tali anno, mense, die, consormiter ad hoc mana tum, omnes obstetrices, caeterasque foeminas puerperis inservientes, coram se citatas, & rigorose examinatas, debite instruis

Xerint, exercitiumque Baptismi practicum ab iisdem in sua praesentia fieri ci

raverint.

Iniungimus insuper omnibus, Parochis, Vicariis, oracionatoribus, &Curatis, ut in Concionibus &Catechetibus saepius de Baptismo edisserant, ut in casu necessitatis, quo quilibet hoc saerum regenerationiis lavacrum adhibere potest, imb& Charitatis lege tenetur, omnes sussicienter instructi, quid facere

debeant, rite calleant.

Decanos autem stri fissime obligamus, ut suis in Visitationibus speciali nsme ad hoc reflectant, sedulb inquirentes, an Parochi baec nostra mandata ad amussim observent, mandentque executionL Hine Obviam proximam ex o stetricibus de Baptismo examinent; quam, si minus instructam di rudem invenerint, Parochum acriter arguant, serio eundem sui ossicii commonentes, qui si in suae negligentiae torpore perstiterit, eum ossicio Ecclesiastico denumtient, ab eodem severitis corrigendum.

Qu9dsi non obstante hac cura, & sollicitudine nostra pastorali, quam peculiari diligentia, & quantum Nobis Dominus dedit, vigilantiae circumspectione in parvulorum salutem impendere satagimus, nihilominus Parochorum aliquis adeo suae uocationis &ministerii immemor,&posthabitis hisce nostris mandatis, in tantam prolaberetur Ecordiam, ut vel unicus parvulus, ob ejusdem in examine, & instructione sueminarum culpabilem negligentiam, ab obstetrice non legitime baptizatus quod tamen Clementissimus D Eus benignisi sime avertat) absque vero Baptismo decesserit, talem tremendo Divinorum iudiciorum Tribunali committimus, ubi quid supremo Animarum Pastori, praeceptorum divinorum, nostrortamque praevaricarur ejusmodi temerarius, in ovium suarum detestabilis neglector respondere habeat, iam nunc secum

De Catechizandis parvulis.

OMnibus equidem Christi fidelibus, quorum directionem Nobis ab alto

demandatam dignoscimus, debitorem Nos profitemur, singularem tamen pastoralis muneris nostri curam & sollicitudinem plusquam pa ternam exposcit ea Christi portio, quae viribus infirma, memoria labilis, ac iudicii penitus expers semetipsam juvare nesciens, viam mandatorum Domini quasi serpendo ingreditur, aetas videlicet tenera, a cujus recta, vel prava institutione, cura'. vel neglectu, potissima Reipublicae Christianae inerumenta, vel damna omni tempore extitis Ie indubitatum est. Eapropter, cum tenella huiusmodi Ecclesiae Christi germina aut intellectu non assequantur, quae in Catechesi & Doctrina Christiana ipsis proponuntur, aut eorum, quae etiam capiunt, ob indolis volubilitatem facile obliviscuntur, omnibus Parochis divini verbi praeconibus aut quibusvis Curam animarum quomodolibet exercentibus districte praecipimus & mandamus, ut

320쪽

824 EPISCOPUS PATAVIENSIS LXX.

& adultos, maximὶ verb parentes omni midio & dictionis emcacia adhortentur, qv. tenus & ipsi Catechesibus frequenter adesse satagant: tum ut ea, quae fortε damnabili nesciverunt ignorantia, salubriter & ipsi addiscant; tum ut Proprios liberos, caeterosque domesticos, domi suae bonis moribus, verbis,& exemplis instruere, atque ea, quae ad Christianam Doctrinam pertinent, se-diald edocere, eademque crebro, quae illos Ecclesiae Ministri edocuerunt, cum . Tim s. v. g. fructu repetere valeant. Si quis enim binum, ct quidem domesticorum in spiritualibus potissimiam, re animae salutem concernentibus curam nm haber, fiam 1igavit, σ es infideli deterire. Maiib. v. . cum dei nuε mn in solo pane vivat homo, sed in omni Verbo, quis procedit

ex ore DEI; Patres-Matresque familias enixe admoneantur, posita ipsis ob oculos eorum erga filios Christiane instituendos obligatione longe gravissima, cujus neglectum periturae aeternum proles, i s in die illo tremendo oggesturae & exprobraturae sunt, admoneantur, inquam, enixε, ut refectionis po-eissimum tempore, relictis scurrilibus & obscoenis sermonibus, stultiloquiis, de aliis, quae ad rem non pertinent, & quorum Apostolus nec nominationem admittit, audita in Concione vel Catechesi pro spirituali Animae pabulo denub ruminanda proponant, ruminata sollicitε inculcent, & inculcata fructuosε

doceant conserVare.

occurrit insuper h5c loco, adultorum quorundam non exiguo numero error damnabilis, qui depravato Saeculi nostri more & judicio perverso sibi noxie persuadent Catecheses, doctrinasque Christianas pro parvulis tantummodo institui; unde necesse est fieri, ut, cum ejusmodi natu grandioreS Pue ritiae sitae tempore partim aut nihil de rebus ad salutem scitu necessariis audiverint, principaliora fidei nostrae mysteria haud raro penitus ignorent; &, quod magis est lamentabile, ea, occasione habendarum Catechesium, addiscere verecundentur, quorum tamen notitia omnibus adultis per se necessaria ad salii-tem esse dignoscitur. Horum Nos saluti modis omnibus consulere Cupientes, eos, qui curam earundem Animarum gerunt, serio admonemus, ut detestabilia huiusmodi perditionis & errorum Lirania E mentibus talium penitus evellere, & destruere adnitantur, docentes eos gravissimam obligationem, qua singuli adstringuntur ad devotam & frequentem Verbi Divini, Mysteriorumque fidei vel hoc ipsis ex Capite auscultationem, ne ex horum neglectu,r .ad Corimh.& culpabili contemptu olim audire cogantur, quod minatur Apostolus: Si qua I . ,3 ignorar, ignorabitur.

Cum deinde Oraculis Divinis, unanimi sanctorum Patrum, cunctotam-S. August que Catholicorum consensu edom simus; quod sicut totum iaminis malum es amare seipsum; ita ια- homisiis bonum fis amare DEum; etiam pusilla haec Minnocua aetas, quam Dominus ad se venire voluit, palάmque professus est, ejusdem esse Regnum Coelorum, edocenda erit tantum hominis bonum, quod

es, DEum Conditorem θ' Dominum suum diligere super cinium, Idcirco Parochi,

Curati, & Concionatores, non in mis duntaxat Concionibus, sed Catechesibus etiam, quas iuxta laudabilem Dioeceseos nostrae morem singulis Dominicis, festisque diebus alternis instituunt, agant frequentius de ineffabili amorisDEI, super omnia, excellentia, implantando sensim teneris mentibus pra

ceptum istud, quod est profecto primum & maximum in lege, & quod unicum, si perfecte adimplebitur, sufficiet; hine frequenti dictione populum ε suggestia

edoceant motiva, necessitatem, utilitatem, S modum, quo tam pretiosissi- . mum actum practice elicere post, qui ferme similibus, aut aliis ad id concepistis verbis exprimi poterit: DBu mem amo Te Fuper omis ex toto corde, quia Tu es, nempe Ammum Bonum, omni amore pro re Tuam misitam Bonitatem ae misimum.

SEARCH

MENU NAVIGATION