De regula fidei catholicae, seu De fide catholica auctore Francisco Veronio

4쪽

DE REGULA

6쪽

Veronius Franciscus in Jesuitaruin parisiensium familiae sese primo aggregandum euravit: unde aliquanto post digressus, totus missionibus Vac Vit apostolicis, multisque au-etor fuit cur ab errore Calviniano in catholicae religionis gremium remearenti Quin etiam in celebri Cadomi congre su , contra Bochardum, coaeVorum Protestantium facile principem, disputans, castra hostilia in modestiae suae doctrinaeque singularis admirutionem protraxiL Acer quidem, verum minime aSper correptor erat, neque unquam zeli servori attemperando defuit prudentia. Pie obiit 649 Charentoni, dioecesis parisiensis oppidulo, ubi paroelii mundire defungebatur. Veronius, inter clarissimos fidei catholicae defensores habetur, cum ob ipsius controversiarum Methodum, tum

imprimis ob fidei Regulam, in qua quidquid de fide est ameris theologorum interpretationibus prudens extricat et discernit

7쪽

En opusculum de fidei Regula, primo ab eaelmio viro Francisco Veronio editum, ac α Reuerendissimis DD. LV lemburgicis tanto postea in pretio habitum , ut in sidet controversiis tam eaeereitati , hoc sibi diligere et adoptare maluerint, quam novii in concirintiee. Sane fatendum est hane regulam estuditam admodum esse et accuratam, in qua et singulari dili9entia eι exactissima eura discernuntur ea quae side catholica tenentia sunt, ab iis quae tantam in Ecclesia auctoritatem normdum merueruntisa itaque utere, Iector benevolie, et eae illa disce Ecelesiae sidem, quam contra haereticos pr0pugnare debes. Disce paritest quae sint dogmata quae hactenus non desiniuit Ecclesia. Sic haereticis viam sternes, ut ad Ecclesiae gremium redeant. Sic quoque componendis Filiorum Ecclesiae dissidiis utilem impendes operam, cum non tuae prudentiae inniteris, sed Ecclesiae fidem praedicabis, e-jiisque in praedicanda side ρ rudentiam zelumque aemulu-beris, sequens vetus illud ac vulgare dictum: In necessa riis unitas, in dubiis libertas, in omnibus charitas.

8쪽

SEU DE FIDE CATHOLICA

CAPUT PRIMUMS. 4. Regula sidet.

Illud omne et solum est de fide catholica quod est reqvelatum in verbo Dei, et propositum omnibus ab Ecclesia catholica, si te divina credendum. Neque refert, isnilla propositio emanet ex concilio aliquo universali, ex ejus decreto et definitione; an ex sensu fidelium omnium. Complectitur haec regula verbum Dei: nam sides eae auditu, Guditus autem per verbum Christi. Cum plectitur et Ecclesium docentem, in concilio catholico, hoc est uniqversali, expresse aliquid definientem, aut enuntiantem, vel ex Sensu omnium tum pastorum, tum fidelium, Velux practice eloquentem. Et quidem sidei catholicae nomen utrumque hoc sonat. Fides pnim divina est, credere Pr plen auctoritatem Dei reuelantis; in quam solam nuci ritatem tota resolvitur. Propositio sit per Pastores a Christo constitutos, in concilio universali congregatos, vel ex manifestato fidelium omnium sensu; nec enim aliter fieri potest, ut talibus credendis singuli fideles astringantur.

Catholicam fidem diximus, quia saepius theologi inter Se , an hoc uel illud sit side divina credendum, istis assirmantibus, illis neganii bus, digladiantur. Quo ipso consentiunt

9쪽

omnes illi etiam qui si de divina illud esse credendum di-

eunt, non esse fide divina catholica credendum, nec proinde haere ιicos, et ab altari seu seclesiae communione amovendos, qui talia fide credere resμuerunt; de hac autem fide divina quae sit etiam catholica, loquimnr in praesenti, cum sola sit de qua Paulus: Corde creditur ad justitiam, ore autem confessio sit ad salutem, Rom. 40; sola, qua in sinu suo Ecclesia nos contineat, cujus solius professione devios in complexum admittat, denique tales solum articulos proponat ipsamet in sua professione fidei, quam omnes, tum catholici, tum reduces, corde teneant, et propalam ore pronuntient, exclusis a dicta professione doctrinis omnibus de quibus decertent inter se theologi , illis fide credendas dicentibus, aliis negantibus. Consentiunt omnes synodi, Patres, theologi in hac regula statuenda, et

semper habiti. et habentur haeretici nec alii j qui contra

sensum totius Ecclesiae, seu definitionem concilii ejus universalis aliquid sentiunt in doctrina salutis; propriae nimirum electionis judicio, adversus universitatem sese et

nnte, condemnati

S 2. Declaratio Regulae. Duo debent conjunctim adesse, quo doctrina aliqua sit fidei catholicae. Alterum, ut sit revelata a Deo, per Pr

phetas, Apostolos. seu auctores canonicos. Alterum, ut sit

proposita ab Ecclesia. Si utrumque adsit alicui doctrinae, illa fide divina eatholica est credenda: si alterum desit, Seu revelatio, seu propositio Ecclesiae, non est side divina catholica credenda. Sed secundum adesse non poteri, quin primum reperiatur; quia cum Christus Eeclesiae promis est assistentiam Spiritus sancti, qui doceat eam, dueatque

10쪽

in omnem veritatem, haec nunquam si ante Dei promissi Mne, quae semper obtinet, docet aliquid esse revelatum, quod non sit revelatum. Potest tamen aliquid esse revelatum a Deo, etiam in verbo suo, obscure scilicet, quod nondum sit propositum ab Ecclesia; quia revelatum quidem est in verbo divino, sed quod interprete egeat, et necdum Ecclesia sensum verbi Dei seu scripti, seu traditi, aperuerit , sicque nondum definierit, et proindo nondum proposuerit hoc, vel illud esse fide credendum. Hinc novae saepefactae sunt in conciliis, etiam universalibus, definitiones, v. g., Baptismum extra Ecclesiam collatum esse validum, nec iterandum; de quo S. Augustinus lib. l. contra Cr ficon. , cap. 32. a Cum inter episcopos anterioris aetatis a ista quaestio sucluaret, et varias haberet inter se colina legorum, Salva unitate, sententias, hoc per universum

a catholicam Nicaenum Intelligit concilium, ean 8. , quae e toto orbe diffunditur, observari placuit, quod tenemus. δῆ δ. Dedueta eae Regula deoIsrula Cum nihil sit de sde patholica, nisi revelatum per Prophetas, Apostolos, et auctores canonicos, sequitur: Nihlι esse de side divina eorum omnium quae nopimus eae repe alionibus facιia post tempora Apostolorum, quibusvis etiam Sanctis, Ambrosio, CSpriano, seu aliis, antiquis illis aut recentioribus, quarum narriades sunt in Vitis sanctorum, Calliarinae Senensis, Brigiliae, etc., etiamsi approbatae s rent tales visiones a quibusdam conciliis etiam universalib. bus, quales aliquae reseruntur in 2. Nicaeno, etc. Quia i- fila non sunt revelata Prophetis et Mostolis. Fides proinde quae haberi potest ex iis humana est, quae penes auctores reserentes: est, nutans, probabilis, certa, aut ii