Rhetoricorum ad C. Herennium libri 4. incerto auctore. Ciceronis De inuentione libri 2. De oratore, ad Q. fratrem libri 3. Brutus, siue, De claris oratoribus, liber 1. Orator ad Brutum, Topica ad Trebatium, Oratoriæ partitiones, Initium libri de opti

271쪽

DE ORATORE Atilius,quam crebra mutatio: nihil perniciosius,quam effusa sine intermissione contentio. Quid i ad aures nostras, actionis suauitatem,quid est uicissitudine,

uarietate, π commutatione aptius f Itaque idem Gracchus, quod potes audire catule ex Licinio cliente

tuo literato homine,quem seruu sibi ille habuit ad manum, um eburneola solitus est habere fistula,qui staret

occulte post ipsum cum concionaretur, peritum homiranem, qκi instaret celeriter eum sonum, quo illum aut

remissum excitaret, aut a contentione reuocaret. Aura

divi mehercule,inquit Catulus, sepe pum admiratus hominis cum diligentiam, tum etiam doctrinam ers esentiam. Ego uero,inquit Crassus, ac doleo quidem illos uiros in eum fraudem in republica esse delapsos. quanquam ea tela texitur, π ea in ciuitate ratio uiuuendi, ac posteritatis ostenditur, ut eorum ciuium, quos nostri patres non tulerunt,iam similes habere e ια piamus. Mitte obsecro inquit Crasse Iulius sermonem istum, er te ad Gracchi fistulam refer, cuius ego non: dum plane rationem intelligo. In omni uoce, inquit

crassu est quiddam medium , sed sinum cuique uoci. huc gradatim ascendere uocem,utile π suaue est. nai principio clamare,agreste quidda est: illud idem ad firmandum est uocem salutare. Deinde est quiddacontentionis extremum,quod tame inferius est, quam acutissimus clamo quo te Astula progredi no sine πtumen ab ipsa contentione reuocabit. Ut item contra quiddam in remissione grauissimum , quo tanquam sonorum gradibus descenditur. Haec uarietas. π hic per omnessonos uocis cursus o se tuebitur aestioni

272쪽

LIBER III.

asseret suavitatem, sed si tulatorem domi relinquetis, sensium huius consuetudinis nobiscum ad forum defeα

retis. Edidi quae potu non ut uolui, sed ut me teporis angustia coegerunt. scillim est enim, causam conferare in tempus,cum a ferre plura, si cupias, non 3 eas. I u uero nquit Catulus, collegisti omnia, quatum ego possum i dicare tu diuinitus,ut non a Graecis didicisse, sed eos ipsis haec docere poje uideare. Me quidem istius sermonis participem factum esse gaudeo : ac uelle ut meus gener sodalis tuus Hortensius affuisse que quidem ego c do omnibus istis laudibus,quas tu ora αtione complexus es, xcellentem fore. Et Crassus, Fore dicis,inquit ego uero esse iam iudico, eν tum lassicaui,cum me Copule in senatu causam defendit Africae, nupers etiam magis cum pro Bithyniae rege dixit. Quam ob rem recte uides Catule: nihil enim isti ado ulescenti neque a natur neque a doectrina deesse φαtro. Quo magis est tibi cotta, tibi Sulpiti uigilanαdκm, ac laborandum: non enim ille mediocris orator

vestrae quasi succrescit aetati, sed er ingenio peracri,et studio flagranti, o doctrina eximia, π memoria singulari. cui quanquam fareeo , tamen illum

grati suae praestare cupio : uobis uero illum lato minorem praecurrere uix honestum est. Sed iam purgamus n3κit. no scuremus: aliquando ab hac coxtentione dii litationis antimos nostros curam slaxemus. FINIS.