Spes & fiducia, curis iudiciisque Dei, erga homines in hac vita existentes, firmata. Authore Georgio Stengelio Societatis Iesu theologo

121쪽

D Cap. IV Dei bonitrutonius, cum suis , latebat, in abditissimo

montis loco; quem ipsum, ne dum ipsos, praeter ipsos nemo nouerat. V are neque eX- perti , neque qui senecta erant aetate s consilium viae exigenti potuerunt respondere.

Et tamen co Iudicia Deil nondum satis egit, qui consilium non inuenientibus, aut in longum differentibus, sat se egisse arbitrabatur. Quis non putaret, talem excusatum triuis non omnium inane fuisse interpretaretur Nesciebat locum, non nouerat homines post accuratam inquisitionem, ne diuinare quidem potuit, ubi inuenirentur. Et facile fortasse etiam erat diuiti, ventis tradere mandatum liberalitatis. f. IX.

suam seriam solicitudinem, in exequendis mandatissuis , Dem exigat 'Itaque cura cleemosynae largiendae omni seposita securus sui, nocte altera quieuit. Sed non quieuit Deus, qui saepe angustij plagisq; homines adigit ad bene agendum.Adia est ergo iterum Angelus, nec iam mitibus atque amicis, sed saeuis, indignantibus

minantibus verbis urget torpentem adseriam mandati executiones ac, ne denuo somnium esse existimet, addit verbis acribus grauia

122쪽

haia verbera, ictibus confirmat sermonem Tum vero ille sese plumis actutum proripit, urstrinque, familia omni, vicinis undique citatis, consilium noti iam rogat, sed flagitari iubetqxie, per alios quoscunque sedulo inquiri in habitationem Erc tarsi, si ipsi nesciant. Verbis vim lachrymae addiderunt; lachrymas autem non de nihilo cadere, ostendebant nondum obductae cicatrices, ab Angelo percutiente, relictae. Muliatum agitata es quaestio. Nescientibus cuniaci is nec viam consulendi inuenientibus

nus diuina luce perfusus in hae e verba est lotacutus. Et si mihi & viri illi in eorum sedes incognita est, fortasse tamen consilium suggeram haud insalubre Sunt tibi cameliseptuaginta inis onera impone i quicquid ad vitam seruorum Dei sustentandam necesi Larium est in clitellis suspende Quin id facito, quod olim Philisthaei, iuxta consilium

suorum Sacerdotum; naim tollentes durimae Rig ηοcas , quae lactabant virulos iunxerunt adplau-srum , vitulos earum concluserunt domi. Ex oguerunt arcam Deisuperplaustrum, ct capsellam , quae habebat mures asreos, similis

Aines norum. Ibant autem in diretitum v c.

123쪽

vmgradiebantur pergentes , --ntem in1-H--ἀ- nes ad dexteram, nes adam'am Pan pacto tu cibarijs camelos onera, si IMque , duce destitutos, viae com mitte. Quod si diuina haec est voluntas, ut tuis opibus Astetae isti alantur, camelos tibi incolumes, eodem numem, remittet sin ab Oreo tibi horum an Mium iacturainum, nec Tatius alimenta perdere, quam vi- tam. Qui enim quit 'moneret dirutaxat; Vt pumat, penitus occidet. Dixit, in persuasit. Nec opulento tantum illi, sed omnibus pariteriqui adexant sententia pro bita est. Canxeurum, insumma in a,abris duce, ,---tum miseruis portantia um prodetosum iter.

Nulla mora interposita, educuntur es bulis septuaginta cameli clitellati, horum i uinque saeuod auena in dotium alligata ceteris sexaginta quinque humanus Variim . neris cibus est superiniectus; ita non sellini Dei seruis, sed ipsis etiam bestijs, qui illis seruierant, esca est stippeditata sic instructosa 'tuaginta camelos , atque in via con .

fututo, non sine insultu notu luc, coelesti

124쪽

in homimbis alendis custodiae ac tutelae solicitus paterfamilias commendauit, , sine duce, sine comite, quocumque ferrenturi libere sibi abire permisit. Nullus homo bestias regebat; sed non etiam nullus Angelorum. Rectissimis enim lineis , per invia, lauti, tendebant ad caenobium Eremicolarum. Quarto die dabores inedia patientissime toleratis, e peruenerunt, atque ante fores, prae lassitudine , non iam steterunt, sed procubuerunt. Primo camelo sicut apud hos iumentis per. pascua vagantibus , tintinnabulum ad collum erat appensiam, ut ad eius sonitum ceteri colligerentur. Sed tum, monachis, hΟ-ra nona , hymnos psallentibus , tintinnabuli pulsas non audiebatur Cantu necdum absoluto, Frontonius Abbas, non procul ab ostio claustri degens, idem simulo ianitor, Antistes, occulto monitu, de fenestra prospexit, viditque diuinae prouidentiae libera

litatem nec tamen tantum diuinae Bonitatis

gaudium ante fratribus sitis indicauit, quam Numini debitas laudes absoluissent. Redeuntes e choro ad se vocavit, monstratisque urdine camelis ac oneribus sarcinisque eorum, dixit: Vbi sim dissidentiae, ubi murmurationes vestraea En praesente nobis Do

125쪽

M o. m. De bonis μου iunum Lenritum, Bonitate sua, nobis ii credulitatis vitium exprobrantem ladesse, hi ora oneribus liberate lassao reficite.

Dici non potest, quantis laetitijs incesserint, quantis gaudijs sint inimdati, in qua eas Dei laudes effusia Tumin ipsi, cameli sunt cibis recreati Quomam autem plus attuleragat, quam necesseerat naodico ume re assiletis, noluit S. Frontonius occasionem dare cupiditati habendi. Nec enim ex illa hominum classe fuit, quae nunquam potest sitiari, aut dicere, suta it. Quare, die iri secuto , camelas iterum, media parte omnium rerum, quas apportarant, oneratos, cum ijs auaritiam pariter a se ablegauit Eu logias ad proprium Dominu remittens.Minus erat octo dierum,cum is expectauit. --ris iam etiam singulis in digitos missis, reditum camelor im: nectae metu fuit tristitia. que amistarum. Vt quid enim bestiae tam di mi impastaea An non leonum aliartimque belluarum famem reus , quam Eremic vitula

126쪽

is homimbus alendis. 3

1arum hominum satiauisse erant existimandae sine via, sine duce mitteres, quae prudentia jamq; consilium, in quod prius omnes pedibus uerant, passim damnabant, poenitebatque, recte fecisse Dies erat posterus& octauus, quo vicini amicique omnes ad Diuitem confluxerant, ut eius dolorem sO-lantibus verbis lenirent, pariterque diuina

clementiam exorarent, ne tanta septuaginta camelorum iactura largissimae eleemosyriae meritum compensaret. Ita moestis ieiunis omnibus una considentibus, repente caepit aura spirare cum aurae sonitu, tintinnabuli sonitus, sed subobscurus, uni eorum ad aures allabebatur. Pressit vocem , lattentior videbatur sibi percipere sonum semper propinquiorem, de montibus, aduenia entem. X clamat, Euangelium Euangelium bono nuncio date redeunt cameli. Exsurgunt omnes propere, qua cui proximum cst currunt, volant; vident, eodem agmine, ordine, numero, itinere, cunctos salue redeuntes. Fit ingens clamor, , in tristitiae locum , gaudia immensa succedunt: gloria Deo laudesque dantur. Haec primus

aspectus effecit Ast ubi propius ventum, tum laetitiae longe magis creu runt. Neque

127쪽

l p. m. De bomtat enim solum ameli, qui iam perditi putabantur, recepti ted nulla macie infecti,aruulo tristi vultu laridi, insuper di media parte missorum mnerum diuites inuenti O quis

tum omnibus sensus o quanta gratulatio quae exultatioso nil iue laetitia seruo rum, qui applausus amicorum, ac Vis inOrum praesertim , cum , redditis camelis nobilissimum conuiuiuo illis nutibus*r sentibus, de quam plurimis insuper aliunde pauperibus inuitatis apparavisset; Eulogi-άsque sibi remissas, inter eos, laetissime distri buisset. Nec stetit hic laetitia ex illo enim deinde anno, quotannis , usque ad mortem S. Frontonij, tempore , quo camelos pri--- miserat , diligentissime annotato , di ues ille semper ad D. Frontonismonasterium, eosdem, sine duce misit , tanto certius redituros, quanto saepius eandem viam re-eviaredidicerunt quantoque,ducibus Am. gelis, quam hominibus, viaesunt notiores. De aminc ire, sera ti*-- cub Hel en re quere. videtis , quo modo Inruersonini Dominus, aut quid diuitibus impere, opes vult dis in sinu pauperibus habere mΠmnes.

128쪽

in hominibus alandis. DVidetis, quantam habeat curam Romam Angelos mittit: 'mno sopitos excitat vigilantes instigat; brutas animantes ipsas, per

desertas solitudines, agit, ut illis cibum an ferant, in tempore opportuno. Quid puta-

tis tunc Eremitas fecisse 'an non omnem solicitudinem abiecerunt temporaliti rerum' an non murmurare, 'uerelas spargere desierunta an non , post illa, Domino in laeti tia seruierunt' dem&nos facituri sumus, vi spem in Deo, non in Mundo, non in aulis, non in nostris industrijs figamus; si a caelo, non ab Orco auxilium flagitemus si in parte assis nostri veniat, non quod prudentia carnis si iggessit, sed quod virtus iuppeditauit: si existimemus, hominem non insito pane vineta Matth, Ore , sed in omni verbo , quodprocedit de ore Dei.

Tunc enim non iam ebulliet murmuratio;

non'Iumpet querimonia, non metus futuri alimenti quatiet quia fiducia in Mundi

Gubernatorem concepta, haec omnia abstergit. Fiduciam autem inducit firmatque diuinae praesentiae, scientiae, potentiae, misericordiae, non nuda Trigida cognitio, sed assiduari practica meditatio. Sicut enim cibus visu aspectitque cognitus nihil iuvat; sed cum in ore teritur, cum in stomacho digeri- tur,

129쪽

pi: last diuina scire, ad curiositatem iniis Gliam sciantur ad pietatem. Sciuntur autem,

si meditate atque ad usu cognoscuntur: quod sit, quando lecta, vel intelle sta vitae nostrae actionibus acco nodantur. Si ergo Deus ubique 'i, si tam bonus est, ut agratia velit innotescere, si a miserichiala nomen sibi facere in in eo sumus toti,in ille totus in nobis existit, quantae spei, quantaeque laetitiae causa est, tantae scientis p tcntiat, clementiae thesauros , intra nos, hoc est. in anima nos ra, hi corde nostro, in omnibus animivirib', in intellectu,in voluntate, in omnibus membris, in omnibus corporis particulis contineri, Cum ergo omnes illius adsint opes nos capaces simus

earum, ipse pronissima voluntate diuitias sitas diffundat in eos, qui ad illum confugiuunt, longeque facillime , qui ex nihilo omnia producit , possit , non solum in anima

patiam creare, sed etiam corpori necessaria omnia aliunde adducere , mum possi commouere parcos ad largitatς- immites admisericordiam, auaros ad liberalitatem,aut euocatis locupletioribus ex hac vita, haereditat opulciuas in cynos derivare,immo, sicut

130쪽

in hominibus alindis. ι sicut tres pueros olusculis pinguiores facere, quam alij Iovialibus coenis kregum delicijs efficiantur; cum camelos ipses sine ductore regere, sine pastu, plusculos dies, c6seruare quid timidi estis, modica fidei ' quid contra Dominum murmuratis' quid indigne ferti. quid ad artes malas confugitis quid iugum illius detrectatio in simplicitate cordis, rem vestram agite, lage sitam Deus seruite illi , seruiet ille vobis, supra consuetudinem aliorum dominorum.

Seculares quoque , esca non nimurm debent curam habere: nec putare tempns poenitentiae adse nihilpertinere.

Neque vero Religiosis duntaxat ista dicuntur inui omnem harum rerum curam Superioribus debent relinquere, non culinae, sed toti coelestibus vacare; verum mul to maxime occinenda sunt ijs etiam, qui vitam Omnem diurnis nocturnisque Iaborib' impendunt; qui iam timent, ne morbis debilitati,inidonei essiciantur, ad panem quae rendum, iam, ne filij multiplicentur supr facultates: iam, ne host1s irrumpat, longiScuris parid auferat, Mille talia, quae inquietos reddunt. Serviant illi Deo, Me