Spes & fiducia, curis iudiciisque Dei, erga homines in hac vita existentes, firmata. Authore Georgio Stengelio Societatis Iesu theologo

101쪽

fratrus sqςum traxisse quibus persuasit, nihil sicum, praeter minuta Grum semina, 'alas culosque dolerrent, usiis illis verbis Domini: Nolite cogitare,quid mini eris , Μ xx ----ntes mundi quarent uuariterim '

nitatis sponsione, incensi septuaginta visi, instructum ab omnibus rebus necessarijs Inon sterium, commoditates maxiluas , li,.

herales pionini 'iniuit manus, obuia Ua ita uno verbum cellam

102쪽

M hominibus aisndis num si cum deseruerunt; doca inculta, deserta, aspera, vix ipsiis feris habitanda ad ierunt. Ibi , ut omne principium feruet,

vigilijs, precibus , ieiunijs, laboribus varijs

Deo cupide seruierunt; tanto caelo vicinio.. res, quanto remotiores a mundo. Angelos dixisses. Sed quo non penetrat, seu tentator,

seu tentati, Multos in claustris frangit asperitas multos fatigat diuturnitas: non raros rimi spiritus religionis , cum tempOre, intepescunt, aut omnino cadunt. Quin Sathan Tartareus ipse quom cibum electum affectat, merbero, si bolum adipiscatur non quotidianum, optato accidit. Sed omnium periculosissima pugna est, cum hostissimulat amicum; qui christum in deserto aggressus, amicis in speciem verbis, inimicissime voluit praecipitare. Tametsi enim non vult Deus otiosis nobis coturniees astatas in os immittere, sed iubet nos sedulo o . rare Panem nostrum supersubstantialem, vel Μὴ th ε ut est apud Lucam, quotidianum, da nobis ho- 1. die ; immo vult nos ad aratrum manum applicare, ut, in sudore vultus nostri, vescamiupane nostro, ut impleatur illud maledicta Genes 3.

terra in opere tu , in laboribus comedes ex ea , mcunctis diebus vitae tuae non vult tamen nos

103쪽

' Cap. In Dei bonitas tot cesse, in pastu quaerendo, more pecudum nolinullarum. Quin sacratiores seruos suos, ea trapetitionem memorata, non Vuli Mat .s cogitare aut dicere: umdmandum i 'm f. IV.

per hanc ergo ipsam etiam machinam tasiincto Gaetui expugnando variae undique &vndiq; ex Oreo, ad signa,cohortes conflux OntAnopia sabmisit famem,inedia imbecillitatem, caro tristitiam Daemon, postquam Christi athletas vidit famelicos, S esurio' esse si quinta inclinatam acie ita saxa locutus identidem immisit puis in-pe nimis duram esse . velut saxeam vitam

Eremitarum: olς rati hanc austori Mem non

posse humanam illis naturam esse, non Angelorum nec 'tique uno sudore haurienduesse hunc laborem duraturum usq; ad mor- ems quan ipsam hoc genus vim , non sine hvini dij crimine, suprocura um. Haec crestantibus ostendit --a regna Mundi

e friμ' -- obiecit dapes, depinxiti im Me pat ras; xpositit quidquid est do

104쪽

in hominibus alendis. γstes sui impatientes subijt poenitentia , postliminio ad caepas atque allia respexere.

Iamq; in apertas murmurationes caeperunt erumpere, atq; inter se mussitare Cur Fronta tonius nos huc miseriarum e portu in scopulos duxit' Cur non mansimus in securo Quin redimus ad communem hominum vita An non illi, qui in urbibus Marci bus degunt, boni esse possunt 8 An non alli, licet fame se se non enecent,possim saluten aeternam consequi Z uus poterit cibo vivere Angelorum 'lallescit vultus genua labant ob inediam pedes corpus n0nferunt nec oculi caligantes ossicio suo funguntur deni que fame morimur. Et quid mors nostra Numini proderit ieiunio accelerati diu qui vivit, diu Deum laudat. Haec illi.

3. V. 5'. Frontoni , adfame tentatos, exhor

tatio.

Audiens Frontonius eorum murmur ante

quam ad eum conuenirent dicentes aliquid ipse praueniens eos ait: uousis irritatis Deum murmurantes in qrdiri vestris, ct dicentes: P Luncquid qui eremum inhabitant , hi tantum

105쪽

loquamn ad eum ut habitemm in ciuitater

quia si qui nos illic viderint, opportune nobis

ιμxta Dei votum, dirigunt fias , prout cuis Domini dederit facere. Illud autem scitote quia non necabit Dominussam animam iusti. Ecce oculi Domini sive timentes eum, ut alat

N. ii infime. Et illu memoraminiscriptum, quod ait Apostoli In fame ct fit 'sed vobis

quos in eremo nunqua defuerunt radices herbarum , nec mansistis aliquaudo ieiuni. Recordamini autem, quia antea locutus sum obur Matth. 6. Nolite cogitare, quid manducetis, aut quid bibatis, aut quo operiamini hac enim omnia gentes mundi quarunt. Novit Dominu cibum dare timentibus se uuarit primum regnum Dei, e iustitiam eius, ct hac omnia ad3cientur,obis. Si enim Dominus volatilia pascit is coruos non deserit quomodo nos derelinquere poterit , ipsum iugiter in mente habentes , eum1 assidue orantes' am defecerimus in eremo, nos Dominum accusemus, ct improperemus ei,cum ad ipsum venerimus, dicentes Credidimu Euangelio tuo, ubi dixisti quod uniuersos in te credentes, caeli pabulo Ucesci fecimin cuncta quae pracepisti , sperauimus in te es tu nos despexi--. Sed quia ibi nos probaui, his magis, ut pro- 'hi veritatem redde , quodpromiti. Nolite erg*

106쪽

is timis scindis. Ontes ficu Patres nostri in deserto, a serpen-r u pereatis si expectaueritis Don num, quando voluerit, dabit bona timenti τρ. - is siluerunt paulus - a murman ratione ferunt rame in minore positi. Hue usque Frontonius, apud dictum authorem. f. VI Ex di entia in Deumfam Ν-λGada. Nondum tamen hic finis historiae sed i

terpbnendum est aliquid prius, quam illam

totam percenseam. Cur enimin moerorep .

siti isti abbas autem, plenus spe de fiducia. ingaudio fuit Z Nimirum illi Deum quidem crediderunt ubique praesentem, sed de Dei Bonitate non satis bene sensemini, sed fidi

cia Dei caruerunt Abbas autem, cum sciret tam bonumMundi Guberna rem, tam potentem Conseruatorem, tam pium patrem

filiis sitis ubique adesse, persutissimum habuit, im , ut certum fidei artihulum te mic, neminem sibi , absque eius voluntate, noceri nihil necessariarum rein deesse posse. Nam qui habitat in adiutorio Alrisimi in pro ε' udriae Dei eis omnisa alitur. Et si , eo vo Mai 4. lente, cibus aliquando deficit, non insol pa

107쪽

Gabiit MM Mmo, sed in omni verbo, quodproee .u, Bioc . iis Catharina Senensis, ab in Appe quando a die cinerum, 1 ad Ascensionem Do-- ' miri, Jῖ-- perdurauit, seia Eucharistia it 'i' communione contenta. Quod&in Nicolao, apud Helvetios permultos annos, videre fuit Potest etiam fieri, ut Deus aliquos fame sinat extreme assiij. Quod si fiat, utiq; de manu id Domini est accipiendum,quipoia

testatem habet vitae nec sique nostrae. Frontonius sciebat Bonitatem diuinamesse tanta', ut de ea nulli sit dissi dendum. Quod v-tinam scirent omes; non tam multi malisse artibus alerent , non furtis digitos, non rapinis maniis contaminarent mon fraudiabus, non mendacijs, non periuriis pecuniam facerent; non se turpi quaestu alerent; non venderent pudicitiam, non interuerteiarent testamenta non spoliarent insiluis crumina, vita viatore: non traderent Iudaeis . conuuliuerandam, non ipsi cacodaea moni porrigerent contumelijs faedanda SS Eucliaristiani non tantopere laborarent in impetrandis schedulis & facultate carnibus vescendi, tempore quadragesimae; quippe alimentum a Deo sperarent, putarent ii,

cum tribus illis sanctis pueris , ipsa se absti

108쪽

in hominibus alindis nentia fore fortiores pinguioresque Nouit ille dare necessaria , nouit vires confirmare suorum qui diuitibus, cuticulae caussa nimis solicitis, delicateque ventre implentibus, longe plures morbos immittit. Sem per enim laborant catarrhis semper de caapite, aut dente queruntur semper cordolioum, calculum, stomachi cruditates, poda gras .chiragras accusant, cum seipsos acacusare deberent cilia sibi intemperantiata lia accCrsentes semper poscunt sumuntque medicinas ut multi plus accipiant a pharamacopola, quam e culina. Haec iusto Dei Iu dicio, virisque contingunt ut lappareat, non in solo pane vivere hominem sed in omni verbo, quod procedit de ore Dei, dum mucido pane victitantes valetudine sunt meliore,&prudentia carnis, velut Tantalus in undis, ipsa abundantia sua puniatur.

Anoeliu diuitem admonet, viseruis Dei fama laborantibm succurrat. Vt ergo homines in exemplo doceret dista fidentesque fratres emendaret pariter

Frontoni side etiam in nos diffunderet Numen, illo ipso tempore, quo de victu nimium quantum Ibliciti erant, Angelum de coe

109쪽

lo misit ad copiosum quendam hominem, quadi idui itinere a Monachis distantem , ad obsonandum. Intempesta noctes, diues lecto suo accubans dormiensque nihil minus squam de liberalitate somniabat. Aurum ple his manibus comprehendere , nummos as peros sibi videbatur numerare,& Iovialibus lcoenis interesse. Hunc Angelus, alia repente oblata imagine, ita compellauit Nempe tu illa splendidus es epulo, qui ventrem saaburra imples, A plus solus degulas, qua in alij decem semper atiatus, nunquam famelicus amphora, gurges, helluo, inus degenere pictori. solumque natus ut fruges abimas: at serui mei in dura solitudine, in labore aspero, neque panen habent a quo

sustententur Z Ad quid tibi diuitias dedit ditauina liberalitast nisi ut possis esse liberali.

An ut te cibis occideresa vel, ut pauperes

illius in vita seruare. Expergiscere, miser,&, ni malum vis, audi, quid mandet Deus: Quam primum diluculabit, seruis illius, exoninibus , quae tibi data sunt , sportulam

transmitte. Neque graue hoc tibi videatur. Magnum beneficium praestat uniuersi m

milius, si quem gregis sui rem Doni loco ab

110쪽

iis hominibus alendis n

sauit. Qui ergo te semper pauit, vult nunc a me ipse pasci. Nam placuit illi, ex eleemosyna tua, reficere pauperes suos; inuidem eos, qui se se illi in locis solis totos consecra 'uerunt. Haec exequere. Si neglexeris, scito te sirperos iratos ii feceris, debitores habu aurum

t g. VIII.

Solicitudo , apud homines magna apud Deuo saepe non satis magna. Termerunt eum haec verba somnos ruperunt. Nec enim potuit diutius dormi re a coelo tam robustis vocibiis excitatus'. Itaque milito quam consueuerunt isticitius stratum deserens , de toto negotio serio cogitauit. Cum autem nesciret Eremitarum locum, non illico se se excusatum censitit;

non sua latum nixus est priadentia; neq; sibi ipse senatus esse voluit Psed necessarijs amicis officij seruisque undique conuoca

iis somniumne dicam an visum nocturnumtordine narrauit; Te parere monitis prom- ptissimum ostendi 'terum quis norarat, bina serui ill