Spes & fiducia, curis iudiciisque Dei, erga homines in hac vita existentes, firmata. Authore Georgio Stengelio Societatis Iesu theologo

331쪽

sperate, dc M- terra comedens. In pomi in Saserεἰ meritatis, ait D. Hieronymus, nemo dubito

mnia. Non est autem homo, qui esse debet, si in Deo non sperat ammo impietasest,post tot exemplatuculantissima, post tot clarissima Sqripturae Sacrae, sanctorumque Patrum testimonia, de diuina prouidentia dubitare. De qua qui dubitat, an Deus sit memor sit rum promissionum; dubitat, an sit liberali dubitat, an sit Deus, si enim Deus est, fidelis est, diues est, liberalis est, amans est torum filiorum Merito igitur eius modi Dubia tantium his verbis compellat D.Augustinus:

Λ . is Christiano, tumiseriin, a bonisuperibin Mitis dedito, tu Domim se charo aliq-- Τ- 'sina Afuturum 'γειρον ναου, qui Christ mpasti Christ ipse Mn Uituri An pura perera id Gerunt, qui coelestia ct diuina trissuntur ' Ad hac increduia vi ratio tu facit ina os Deiperfidum pecti ' Sed fortasse non siinxiales in Ecclesia Dei Dississimi cumo pro uidentiae Dei, quicunq; furtis, rapinis, fra dibus, aliisque malis artibus diuites, intfieri. Si enim a Deo necessaria sperarent, noraperent alitinde Sperarent autem, si nos

332쪽

ma varis prouidentia. 6quidem de brutis animalibus sciunt vere diei ad Dominum Da=vte te istis, colligent et appe- cupa

Fiente te nianum tua, omnia implebuntur bonitate. His se aequiparare non audent, quia non tantum comparati fiant animales isti e quo mulo in jumentis insipientibus, sed etiam, infra bestiarum vilitatem, sese abjecerunt. Si in Deo spem collocarent, non solum ad eos alendos pishomines, sed ita miscorvi,cerui, lupi, leones, aliaq; bruta animalia, ipsa elementa excitarentur . f. XI. Dei in extremasam , notabilis misericordia. Et fuerunt excitati. Recensebo in hanc Pithaeus: rem e empi , quo vix quidquam in diuia ''η - nae prouidentiae testimonia luculentius po- Α, b ' 'test afferri. Habeo illud ex Annalibus Fran rom. 1o. corum Pithaei, nec Baronium id suis Anna Anno libus inserere piguit Anno reparatae salu 3s ''ystis 83o saeuissima fames Germaniam i ua 'sit; sed praecipue eos infestauit, qui Rhenum accoluerant. Ibi unus frumenti Moguntiaci modius decem siclis argenti vendebatur.

Sed memorabilis fuit charitas Archepiscopi Rhabant. Is in quadam parochiae suae villa, incella dicta conmorabatur, , praerer

333쪽

Cap. XII. ra Dei domestuos ac familiares sios, quotidi tinquam trecentos alimentis sustentabat. Ita, que ingenti contentione illuc pauperes Vndique confluxerunt. Inter hos visa est de mulier inedia consumta , quae filium paruulum gestans, refici cibo cupiebat, sed exhaustis viribus, in ipso limine concidit. Puer laeus igitur adHγens mamillam matris mox triar, quasi adhuc viventis, de sinui tra hens ac sugere tentans omnes gemere fere coegit qui miserabi e illud specta moniintuebantur. Nimirum minus beneficium alij existimarent,ine in alimentis positum, rus alistam interirent doluculentius su currit Numen, dimi, alijs inedia morientiariis , alios ab ipso pene puri equcit astu tam Itaque eo ipso te ore, alius quis piam de Gra eldensem a figiens , uxore& tenero adhuc fili, mi tante, in Thuri giam proficiscebatur. Quam vere locutus in , qui famem ma Miam appellauit a Na audi,quid huic suaserit. Si mensa Thyesteam cogitas imis cogitas. Alienis ibi nurupibus mactatus est puer,&ab ignaro parente Miumtia Hic,pam suis et manib'ac deriasibus gnatum lacerare constituit. Ventum

mi ad silii undensis arboribus tu nidamac

334쪽

erga varios pro dentia. Duel ab ipsis umbris formidolosam. Procul ab hominibus, nec feram conspiciebant . Quid non suadet solitudo 'iniuid non cogit fames Fractus eiunio parens inedia tabescentem uxorem intuen S, puerumque audia. mortuo similem, aut iam morituro, sic con ,

jugem affatur Quid vivimus, mea charissiama, immo quid morimur tamdiu an nor , satius est, hanc cito finire calamitatem talsinienda est profectio omnibus tandem, si novnius morte duorum vitam redimimus. ΡaUlo post animam iam fugientem exhalabit nobis hic puer, nos cum illo, ni qualicunque cibo vires restauramus. Nuncquid igitur hilus est, pueri mortem accelerare,Ut eius carnibus vivamus' vitam illi dedimus, sic vices ibunt, sic vitam dabit cille nobis: immo sic longo eum pariter, nos cruciatu liberabimus. Ad haec verba, vehementissime

viscera materna cohorruerunt: neque Ο-luit pia parens in ijs eundem filium bis gestare obtestata est igitur, quantis maximis precibus potuit, maritum, ne tantum scelus in Deum, in proprium sanguinem, in innocentem puerum admitteret potius omnibus Occumbendum una , quam tale facinus audendum. Vim Peroranti prolis lachrymae ac

335쪽

eiulatus addiderunt Caucasiam commodistiet pallida mater, pri teneri filiivita apud patrem,apud coniugem supplex Sed fanies patris in rabiem cessit inflest eoniugi, nij clx, proli manus,&,de maternis braciiijs filium, per Vim, rapit, necquidquani clamantem ἀ uxoreq; frustra reclamante, superbs oba testante.EGr itur,in summis malis, non exctinguitur penitus honustis natura. Quamob rem dc iste fame vaesaniens, ne no Amatrem occideret, prolem, filium a parentis conspectu i gius asportauit, ut extra oculos illius, eum deartuaret. Quin ea ducto iam gladio,niam ipsa,ad tantum facunus, trepidante aliquandiu in ancipi irim sit, deliberavitq;.cosialtiusne esset, ferire, an periri fuitq; erudes cert*'- inter amo*rem patrium, furorem comedendi. In talimentis luci a sinistra gnatum trahens, ferarum nudatum dextera tenens dumprre aditur,adest repente de coelo auxilium, irace, quasi pro Iphigeniae mactam cerna subastitueretur, ita inopinato conspicit duos tu pos num ramis recenis occisam lacerantes. Quis eb tutic laetiori uaphco manu mittit filium , eumque vitae, liberarati atri, iamin sublatoque

336쪽

erga vari prouidentia. δ' elamore, strictum ensem intentan S, quattim, per vires, licuit, accurrit, lupos fugat , Te rina cruda stomachum placat Mox partes alias atque alias secat, easque,Vt erant, cruΟ- remanantes ad coniugem, affert, iam naticidium pridem esse peractum existimantem Cum autem etiam videret maritum venientem, carnesque recentes sanguine perfusas manibus ferentem, quid aliud arbitrari potuit, quam fili occisi eas es est Ergo, animo fugiente sensibusq; destituta retrorsum cola lapsa est, non secus ac fulmine deje ct a. Ad

uolat maritus, consolatur, Xorem, quae non,

nisi filio adducto conspe stoque credereta voluit, filium vivere. Filium ubi vidit, tum demum illi remigrauit ex integro spiritus; tum in pedes ere stat tum in has voces effusa est. Exultauit cor meum in Domino infirmio Ret i naccincti=nt robore: famelicisaturatisunt . Dominin mortificat viviscat deducit ad , eros, ct reducit. Egi d maritus Deo gratias quod tam immani facinore se non pasctus es et contaminari, quod filium sibi conseruasset dixitque ex animo iculi om. PLI44.Is. nium in te sperant Domine , quia tu das famillorum in tempore opportuno. Lauda Dominum mecum tu, uxor, tu, sui, feri si Iob.36.3tinim

337쪽

au Cap. XIV Etiam per simplicissimos nim judicat populo . dat escas multis mortis

radibus. Post eiuscemodi laudes, mensae accubuerunt, testatique sunt postea, nunquam se litauius epulatos es te, quam cum incoctis carnibus, in silua, vescerentur. Sic Deus ipses lupos voluit esse famelicorum hominum laniones. Nec mirum est a lupis homini praedam relictam, si a lupa Romulum ac Remum lactatos esse Romani crediderunt.

A ' Vo XIII. Mirabili iudicium Dei, per inpliciisi mos , spe incientis, quodpersapi entessserari non potuisset.

f. I. Dei ars est, contraria e contrari' elicere.

On subuenit igitur tantum ij dra muina misericordia, quibus alij non subuenilit, aut qui aliunde deserti

sunt, sed saepe etiam subuenit, per lupos,per ceruos aut si per homines, certe per illos, de quibus minime sperauisses sicut in conia trarium saepe nocent, quos credidisses tibi Lue. I. I. profuturos, Ut pro perca , quod dicitur,1 pium capias, incipia vipera medicinamsaoeest, ex inimicissalutem Ars maior est, reme-- dis minoribus succuinere: maΣima autem β

338쪽

auxiliari asos non tantum contraria contrarijs curentur, sed etiam ipsi artis praecepto contraria adhibiantur. Sic Seruator expuens in terra'03d 9 4

fecit lutum ex stuto , ad oculos caeci illumi

nandos, cum alioqui luto oculi excaecentur;

nihil enim illis magis est contrarium. Sic cum nihil sit , quod aquas magis reddat a maras atque impotabiles, quam sal ut e marinis aquis est manifestum, quas nemo potest bibere tamen Elisatus eas, immissis .Repis in amaras aquas fati, dulces potabilesque e

feeit. Si artem sequi humanam, aut pharamacopolas voluisset imitari, saccharum inspers stet, mel infudis et mulsiam, non sa-

1em indidissset. Habet ergo praecipuam admirationem diuina prouidentiae illud coele ste iudicium, quo vocat ea quae non sunt, tan Rom. uam ea quasvnthdcutitur ijs, qui sunt coia δῖ' teistibiles, in hominum oculis, ut eos con fundat, qui sibi videntur esse sapientes. Nam 'quemadmoduni , apud Strabonem , Croto Strini Hatarum po remus , reliquorum primus et iii - Ita laepe apud Deum, prim nunt nouissimi nouissimiprimi.

f. II. Innocentis A fonachi ridicula simplicitas maliatiosissimi Nobilis iniquitatem emendat. Iac

339쪽

as Cap. XIV Etiam per simplicissmos Caesarius In quam rem k Vid Abbas Ciperciensis, ib- postea Cardinalis, cum missu esse Colonim, ad elestionem confirmandam quae facta fuerinta contra Philippum in Othonem retulit ibidem, quandam sancita simplicitatis historiam satis jucundam, sat que mirabilem. Dicebat enim, Cisterciensis ordinis domum quampiam, inoitione jam Nobilis, sed Deum ac diuinarion curantis viri. Is cui jus vis idem erat, coenobium multis miseri,vexabat modi ;per praefectos ac ministros reliquos, de anatona, de vino , de pecoribus Monasterij, quatum libuit, abstulit, atque usurpauit idque toties, quoties, aesana in eum incessit Iibido rapiendi. Religiosis reliquit, quantum ipsi videbatur, non quantum ad eos pertine-hat. Quem ad modum haud raro hodieque fieri videmus, ab iis, qui, ut ipsi pereant, perdere Religiosorum reditus, omni, qua ponsiunt, ope nituntur. Diu iam ea durauerat tyrannis; loene lex erat, nullum jus esse Monachorum, eorumque jura, sine injuria posse violari. Quid facerent, contra Vim tantam, pauperculi Crabronem irritas ent, aut ignem gladio fodissent, nisi querelas intra septa monasteri continuissent. Itaque gemitum silentio prementes, velut inclusam

340쪽

Deum auxitiari. ur hammam,conabantur suffocare.Sed ea tanta dem, tanquM ruptis repagulis, se se estudio potentius, quando idem Nobilis, inore bosis, in armenta ipsa monasterispalam inua-- sit, partemque haud exiguam, praedae instar,

ita sitam arcem, nouus Cacus abduxit Con- . uocat Abbas fratres,in cocilio existunt querelae mox tiarbae , itur in diuersas sententias. Mittendum unum, toto coetu, censuerunt. Sed non Erat qui mitti vellet. Abbatis praeru hipuam fore authoritatem arbitrabantu . At ille prouinciam detrectarit,dictitans,m-hil se,apud Caucaseum pectus,profecturum. Dea1natur Prior, sed Mille noluit aeriun a.. here designaturis, qui cest j finin voca lux e scusauit. Adiuimum. Nemone hic est;ait Coenobiarcha, qui nobis ire aut velit, aut adire hunc Verrem audeat DCunctis autuin silehtibus,indignante ironia, unus: Ille, inquit,eat, digito simul ho nem senio ingenioque simplicissimum, ac inde ineptissmum offendebat O quanta est vis simpli--stati, Nescit tergiversari, dum nescit sua.

spicari. Hinc, qui simplicior, idem est obeadientior ἐIgitui, ceteris omnibus iter detrectantila