장음표시 사용
401쪽
Cap. X. V. Auxilium durinum, quidem , qui ei a sacris confessionibus erat
patefecit. Interim non defuere socij qui in contraria omnia eum impellerent Inuitabant ad hortos staburbanos trahebant ad haustus frequentiores;inde ludo chartarum eum implicabant tandem ad choreas ventum est, pro virginibus Musis, virgines , interpoles placuerunt. Sicu ventus nubes abstergit, ita delicis omneDeo, in religione, seruiendi consilium abstularunt. Iam pius abesse led ionibus, morbos fingere, negotia praetexere causiari occupationes, negligere fes diuinas, nimium curare res humanas emire chirotheculas, & sindones preciosas; cultius incedere, cin Nympharum cultus pecunias perdere, neque libros quidquam
pensi habere, denique alius esse passim diis
Neque latebat haec mutatio parentui invigilantiam, qui mirabantur, sumptu priores n0 sussiceres, ad se rarius a filio litteras venire; eartamque loco varias Undique monitiones, si1spiciones, querelas emergere . Ιtitur non dormiendum rati, gnatum unice
dilectum ad alias Athenas migrare jubent, sum loco atque socij sperantes vitia quoq; teferturum. Et, ut severitate terrorem infl-
402쪽
eerent, viatici exiguitate puniunt . iam igitur pedes, Volus ingressus, qua Promine Hercynia confinis Rhaetiasilua, rectum quidem tenuit tramitem, sed opinione prolixiorem. Itaque die destitutus, angi animo coepit, compendia, non sine dispendio quaeritare. Sed nee in eo ipso dispendio diuina consilia defuere. Nam Deus accelerauit corusiatione emittere judici' sui; celi. i.
& errore errorem voluit corrigere, ut aes mam illius in viam reduceret, cuius pes X- orbitaret. Per invia multa,per tesqua dens , per paludosia, caeca illum nox duxit, molestissimis ambagibus, donec tandem, et rariora arborum, conspexit, nescio unde, lumen quoddam allucere. Hominum habitationem inuenturum se ratus, sequi coepit,
quo radisinuitabant, tandemque dissiculter eluctatus ad magalia peruenit, in quibus existimauit, pastores cum pecoribus suis habitare. Adit.pulsat.sperat. Sed mox intelligit, ad Orci se anuam delatum esse. Nam ad ostium, cum lumine, progressa anus, ubi juvenem vidit, haud illiberalem, miserta periclitantis, illico facestere jussit, latio
properare Iuuenis inhumanitatem rusticae saucidis intorpretatus, impensius rogare
403쪽
Auxilium diuinum Anstitit, ut id noctis admitteretur, promi tens, se sine molestia mansurum, stramine aut ueno,in lecti yicem, contentum esse poLse,&, sit quid panis autota daretur, pecunia abunde compensaturum. Non est, mi fili, aiebat anus, quod ista excuses mihi a te nullum metuo incommodum tibi, tibi metuo, certum est exitium, si hic diuertis Non sent haec pastorum mapalia, ut arbitraris, non colonorum casae, sed immanis. simorum latronum receptacula; qui, Cum bona tua fortuna, nunc absunt, aurigae in si diantes, quem eoru unus, in pago proXimo explorauit, hac nocte, transiturum. Iuerunterso ad funestam homicidi stragoediam, cui tu tuo exitio epilogum addes,si vel hic permanseris, vel in eorum hinc abiens incideris crudelitatem. Dixit haec anus,& flens juveni, manum simul ac panem dedit, lachry- is testata dictorum veritatem. Sed, ut periculum declinaret, semitam ostendit, in diuersum a latronibus ducentem.
Quid tunc animi fuisse desertissimo adolescenti putatisῖ Ibat solus viam ignorabat. tempus erat nocturnum magna siluae den- sitas longitudo horrorem incutiebant . ἐ
'i latronum formido ab itinere atq; ine-
404쪽
'. per vos submiss/m sogia fatigato pedes restati rabat; cui accessit
creperum lumen lunae iam iam sese supra terras attolletis. Viam igitur volare potius, quam ambulare coepit, timore pedibus alas faciente.Spatium iam sussiciens se existima uerat euasisse, cum repente animaduertit ,
euenisse sibi, quod sphaerae per praecipitium
volutae solet contingere ad calamitate1 enim suam fuit celer Nam in eos ipibs latrones, quos fugit, incidit, adhuc occisiam aurigam terra adobruentes. Illi, siue quia, inter nocturna siletia, strepitum euntis per- ceperunt siue quia per emissilios ac venaticos excubitores praedam odorati extemplo juveni manus iniecere Frustra ille elabi, frustra innocentiam, frustra inopiam, frustra adolescentiam obtendere conabatur . Tanquam molossi Anglici metuentem cerianam,cinXerunt, insolentissimisque clamoribus,veluti latratibus externariant. Ibi mox praedonum unus, qui ceteris videbatur immanior, mutato sermone, fictiliaque lingua, syllabis praepostere pronunciatis, cete- ros adhortabatur,ut pecunia, vestibusque
detractis contenti, vitam tam tenerae donarent aetati. Cui alius mollem animum, 4nsulsam misericordiam opprobrans dicebat:
405쪽
proditorem se dimissuros, si vivum dimitte rent Tertisconsilium placuit, suadentis, ut
vacuum e curru dolium deij ceretur, eui,velut caueae inclusa praeda tantisper sineretur vivere, donec, coena repleti, ad eum, cum luis do ac voluptate , ad plures mittendum reuerterentur. Haec dum sua lingua dicerent, intelligi se ab adolescente non putabant .
At ille inter aequales dudum sic nugari didicerat omnia proinde intelligebat Vix pedibus in eam sententiari luerant, cum illico dolium de curru, Madolescens in dolio fuit. Discedunt adlatibulum suum latrones Adolescens in capulo, non in dolio se reperit, vivumque sepultum credit. Et, utinam, inquiebat, sepultus essem nec in Iiberam mihi auram prodeundum foret lNihil metuerem, lanienam non expectarem: neque carceris mei angustias sentirem. quam crudeliter mecum ludent o per quot vulnera, sanguis exibist o quot sica purpurabo' aut fortasse de tot aridis arborum ramis ignem suscitabunt,qui illis luceat, mihi virdeata Certe immania mihi minati sunt.
Nihil tam crudele est , quod timere non possim ab ijs, quibus cruor in desiderio illo sucidia sunt in voluptate. At quid paren-
406쪽
te isei charissim i facient ibi me quaerentqNulla unqua Ceres pro sua Proserpina tam solicita fuit, quam mea pro me mater erit: quae si me reperiri volet, ad Proserpinam ipsam & generum crepis debebit descendere Sodales vero mei, illi dulcissimi coma potores, quo me locorum deuenisse dicent Sed non curanda mihi est amplius fama, postquam actum est de vita. In singula mo
menta cultrum expecto , cur moror, quid de me dicant homines'Haec nocin eterna mihi noctem claudet lumina Vixisti, miser. Et, ut mortem magis sentias, in flore aetatis tuae, Occumbes. Huccine nascimur, ut perireamus λ desinimus, postquam vix caepimus vivere o spes inanes o stulia mortalium vota destinatis, quid in senesta aetatefacturi sitis,& in prima iuuentute e vita exturbamini. Sed cur haec fiunt naturamne accusabo, an Deum ' neutrum merito pos sum. Natura me diutius sineret vitam prorogare Deus, sine quo, ne capillus quidem de capite nostro perit, utique coustam h bebit, cur ita permittat. Sine illius volun tale, ne passer quidem de tecto cadit, multo minus ego, sine illius nutu, in latrones incidi. Ita n e magistri ab ineunte pueritia docue-
407쪽
Cap. XV Auxilium diuinum docuerunt. Qua vero id permisisse de eau salutem Dudu memoriae iustus sum man-Fecli. 8. dare aureum illud dictum Nonjudices con- I tra iudicem quoniam secundum quod iustumen, iudicat. Cur igitur hanc meam calamitatem iustamisse putem Lusita sed permissa
est adolescentibus honesta relaxatio. Potaui sed semper citra ebrietatem Multa puellis donaui 3 sed mea erant sed non memini, limites honesti me transiilijs . IIaec talia omnia, cum infra miseriae suae meritum esse existimaret anxius adolescentis animus, tandem, velut orta luce clari- iis videre caepit fundum totius calamitatis. Luz 62 Nam meminens, se antehac a Deo ocatum ad Societatem ΙΕ, ingrediendam, applicataque ad aratrum manu, retro respexisse,
enimuero etiam procul resilijsse, illico in has voces erupit. Ah video Domine, quid in me plectas. Contempsi te hinc reus sum. Extendisti porrexisti mihi manum, non aspexi. Annusti renui. Habuisti, deserui. Praeter equum igitur nihil facis, si deseris desertorem, vitam mihi abscindis illam ,
quam tibi viuere negaui Hoc dudum,prae-Prou, , dixisse, te, audiui. Tua enim sunt illa uuia vocavi, ct renuistis extendi manum meam ,
408쪽
O nonfuit qui asticeret. Des existis omBe con
silium meum,ct increpationes meas neglexistis.
Ego quos in interitu vestro ridebo, se Uin
nabo eum vobis id , quod timebatis , aduene. t. Cum irruerit repentina calamitas ictim
teritu , quasi tempestas ingruerit quando e nerit super vos tribulatio ct angustia in quali ego nunc sum. Suscipiam igitur 'Hod me frui, qui religiose nolui uiuere, conabor saltem religiose mori: , dum spiritus su .
perest , inconstantiam meam non desinani plangere peccataq; , quae lachrymis nequeo delere , sanguine ac nece lubens expiabo. Dixerat haec calentibus verbis adolescens, eum ei in mentem venit, non ita ad extremum omnia ducta esse, ut Deo non stipersit modus succurrendi. Subibat, e medio leo. num lacu, Danielem; ex incendio Babyloni CO, tres pueros ex ipsis ceti visceribus viuum atque incolumem Ionam Propheten eductum esse. Occurritin illud Dominu Ion. a. r.
morti ato vivificat deducit ad inferos, ct . Reg. Zoducit. Hinc spes illi accensa, hinc oratio in liuoc fere modum effusa est Cum angu I.n. 18. staretu in me aninia mea, Domini recordatmμm:ve veniat ad stipatio mea. Itemque L. uet anima mea .. laudabit te: ct judisia tua.
409쪽
s M.ti, ad uuabunt me. Moxque voto se obstrin itii proximo Societatis domicilio, si feraleta illud claustrii manusque sanguinarias euasisset , se petiturum , Ut in album So. . Ioaa. i. ibrum reciperetur addidit illud Proapheticum uuaecum biginti reddam prosalute Vouerat , extemplo serenitas menti reddita est, nondum etiam cognita securitate. Erat tunc non sine lima eoelum,4 peros cupae radisclariores in captu incidebant. Ea dolisa pertura, pro fenestra, usus; ad Iu-porum ecnrrentium ululatum excitatus prospexit. Ibi nouus cum horror inuasit nam complures vidit lupos dolium undiq; , in omnem partem, circumeuntes, nariabus hariolantes, quid intus esset. Coenam nimirum famelici ex odore, indagabant. Ibi demum caepit iuueni carcer suus esse charus, cuius effractores nolebat esse lupos.Sed intelligite potentem Dei sapientiam atque bonitatem. Quam ex exiguo malo ingens Procurat bonum ' Ex metu locum ex ioco quantum attulit beneficiuma Dum lupi cir ca dolium susque deque vagantur, casune dicam, an diuina manu, unus appendiculaesumvitatem, peros vasis simnersit eaque
410쪽
faciem adeo ipsam intus prospectantis leniter demulsit. Ibi , seu natura, seu bonus potius Genius suggessit, extemplo iuuenis palapum utraque manu arripit, caudamque lupi omnem, aduersis pilis, intro ad se trahit, ante, interitum situm, ultimo lusurus. Lua piis, ubis captum sensit, primo horrendii incaepit vlulare ad quam vocein ceteri omnes in fugam se dederunt; deitide conari institit, an se posset e vinctilis siberare Lepidum erat , funesto tempore, certamen, hinc lupi trahentis, inde retrahentis adolescentis lupumque, quanta maxima vi poterat, tenentis. Bestia, quo magis se se astrictari colligatamque animaduertebat, eo magis nitebatur in contrarium euadere; tantoque impetu ferebatur, ut doliu ipsum, una cum suo incola, post se, ad abruptum aliquenia saxosumque locum raperet Ridebat intus vector, mirabaturque, tam cito e cupa rhedam esse factam, ex victima aurigam. At Vbi acto, per praeceps, ac lupo, dolio, impactoque identidem in scopulos, ac tandem etiam rupto blutoque vase, se in auras editum vidit, lupum manu misit qui, libertate accepta, ne respiciens quidem diffugit. Adolescens autem in pedes 8ariter &spe