장음표시 사용
441쪽
244 P. H. GILII ARONIS T. Hic socus, et taedae pilagues, hic plurimus ignis Semper, et adsidua postes fuligine nigri. 50
Hic cultum Boreae curamus rigora, quavium Aut numeriam lupus, aut torrentia numina ripas. c. iniit et iuniperi, et castaneae hirsutae;
M optarιmus lenag. r. in adverbii semper vid. Huschc ad Tibuin i, 2 Vν. 5 Hine tantum Servii tempore nonnidio legi omnigas e scholio ad . D. M IIunc versum sequenti subiicit oreti quarti At doctus Britannus, qui mox Corydonis amicam Phylli in laudari meminerare v. 63, ne niuin ipsi amica eripiatur a Thyrside, M. versuum ordinem mutabat, et post 5 mibiiciebat tetrastichon 57-6 et Cor doni asserebat alteriin vero St ice iuniperi, Thyrsidi. Ita vero Tisse si tanto manifestius iliconstantiae rem iacit, qui intra patinos versus Ai-xidis et Lycidae amorem profitetur scilicet sugiebat viriun doctum, quod
supra monuimus, non ex ua persona Pastorea haec canere, sed esse parva
carmina in me tum allata. Si quid mutatum velis, concinnior existeret ordo, si tetrasticha 53 56. et 65 - M., tum 57 - 60 et 61 - 64 sibi responderenti Quod cur tatuam, acile intelligitur. Verum ne continuo transponenda iudicemus, vetat reliqua oppositomim ratio. Πλ)ορρον ornamenta huius versus avide arrem sunt ab aliis poetis, vidi et si 49. taedae , igna picea,
Wi, utpote in Pauliere tu pario sine καπνοδοκη. 51. Ex δε-- LILIX, 12. 13 et 19. 20. 21.
eum non deterret moh. Ita nec curat ripas torrens, quibus coerceri debebat nec ad sociuncurat frigus pastor. 53 46. Corydon hoc eloquivuli esse quidem eius loci ac Dion iis iucutidissimam naturam,
cum sit arboribus consitus iisquemigum plenis; at Alexidis ab sentia oninem istam serum in vitatem obscurari sinu , DLes sunt Stan amplitis quid
rMMI apparet, anni tempus indicare voluisse corydonean. Hinc a func--erie coatime evalet Ductibus, accis et echnnis horrent. Sic stare saepe de re horrida aut rigida: Aen. II, 333. , ta serri acies nincrone corusco. VI, 652. , Stant terra des e hastae. me. III,
368.: Stant circunssus pruinis Corpora Iagna OuIn. Si etiam aliquotiesci steterunt
442쪽
Strata iacent passim sua quaque sub arbore Poma; Omnia riuuc rident: at si sormosus Alexis 65Μontibus his abeat, videas et numina sicca. T. Me ager vitio moriens sitit aeris herba;
Liber pampineas invidit collibus umbras:
M Quod iam antea iselain et cinnoxii ad Iari III, 22 aliorumque Beni--
DL ad anium 253 1 n. emendatione reponendum esse vasum est auo quoque ais a. nunc recepimus. Ita enim semonis ratio postulat, ut aut sit iacent pomo sub sua qu equo arbore, quod litia metrum non admisetit, aut sub sua quoque in re poma sua, h. nativa eius arboris, ut Georg. Π, M. Contra adversante sermonis senio legebatur Mui quiamus poma iacent sus iarbore servandam censet codicum lectionem Spolinius, ita tamen, ut auri neutro gemere dictum sit vellem, quod in tali re necesse Mutium, exemplis eam consurmasset. Voss. et Wunderi sua ablativum inevolunt, sed μνοσολλαβως pronunciandum. Sic Eunius saepe avo, uos,aucis suis, otium εὐ- pro eum, monosyllaba facit vid. Hesset pag. 32. et Quid, quod apud ipsum Virgilium mi iuvenit Quintil. Inst. Or. VUL 3, 25- quod ex meis contractum videri potest; sed vid ibi Bum. At vereor, ne talia poetis aevi Augustes horridiora vasa sint, ut religiosium qnitorem eorum his antiquitatis sordibiis obsuscare. Miseris autem, quum ultro se offerret, quod res et tuus postillabat, cur Virgilius sic praeternecessitatem ad obsoleta et dudum explosa redire maluerit. Ac valde est verisimile, 'quo deberi praegresso aucta et quam vim praegressorum nominum genus, numerus, casiis, in lannutanda proxima habuerit, expositum est in Q. V. VIIII. Itaque nolui mutare, quod eynius receperat. καὶ 56 sununa caeca en Heiussi, quod IIeins illustrat. at tamen alienum ab h. l. caecae fossa sunt opertae, obstractae nou siccatae. ει - Gud. 53 να Voss. alter a m. mTheocritea Vm 41 - 49. coiis sui'. cI V, 32 sq. Iani satis monitum, in iis canuinibus,
quae per alterna eduntur, a gulis tetrastichis singulas easque
inter se diversas sententias me II Orn hii Dei tu adeo illa ex CaritantisterSotia dictae sunt alioqui non posset post aestatem et hiemem 45. 49 nim de a cinnano agi, ui ab eodem p store Galateae, Alexidia, HUN
lectationis in his est Maiore cum axis et suavitatu opius maior. 68 sqq. a in me hi
insae exteriori cortice, eiecti no V. Calpurn. Ecl. II, 83. 4. Vid. heocr. VII, 144. 57--60. Milio GHis inti aestum et nimium calorem. 58. eris docte dixit, ut poeta: Maret vinea exsiccatae sunt ni
443쪽
Phyllidis adventu nostrae IIernus omne Virebit, Iuppiter ei laeto descendet plurimus imbre oc. Populus Alcidae gratissima, Vitis Iaccho, Formosae myrtus Veneri, sua laurea Phoebo: Phyllis amat corvios illas dum Phyllis amabi Nec myrtus Vincet corulos, nec laurea Phoebi. T. Fraxinus in silvis pulcerrima, pinus in hortis, MPOpulus in fluviis, abies in montibus altis: Saepius at si me, Lycida formose, revisas: Frisitius in silvis cedat tibi, pinus in hortis.
Phrllidis et Veneris nomina sibi olutorierentur. νγ - 65. Male Boderatus corr. tinus. M. Schirach. Clavis Portar classic P. BL p. 53 . et eius ad Ovid. Art. Am. III, 692 Ioiarn. fi iti Medic a m. r. 68 cedras Medic et aliis et iis reposuit. .audatra idem inni R h. ii rius Vulgo lectu in cedet. cedet Etiam T. 11. 14. Probatum Coitio ad Lucan. I, IOA
hinc unum ex aere Veniens, G-68. -υ inhori , ut de pluviis saepe et diarimit nais sativa, seu domestica, οἰονῶ Imni in Venia ama hortensis, Ovidio Art. vi maininiere.' ex veteris philos- - - , πίτυς ῆμερος, arbor
pluae involucari labulosis quod ei ille virens, et apibus grata, et ipsum Vereor, ut pastoris hi de qua docta ad h. l. disputatio ni accommodatum sit. In-- eiusti cs Cerda ad Ge. IV, litgeniose an vere, non dixe - 66 in Mita, Quis sexim ossius haec iis inter Mi os, ut Prop. I, 2, 11 viae noti pretatur, ut hoc significare,o ad Niceph. Blemm p. 29 41. luisse Ut sim existimet adve Sp. id etiam Moulsius et Diuitia ' Corale
444쪽
BUCOLICA CL. VII, 59--70 2473C Haec memini, et victum frustra contendere Thyrsin.
Ex illo Corydon Corydon est tempore nobis. 70
69 να- memini: τι-- eis longus Pieri συν-- iiii a vid ad ML Π, 26. 70-- com NMudiis. Dedi vomis interpretatio inni qualensecunque in Notis Fateor tame non nisi aegre eam ex verbis exsculpi in m- si versam e e tam inerimi, ut m eum a virgilio prosectum esse mihi persuadeam si tamen assi aliter statuerint, mitidem seram animo aequo. Nemori asteriae . certe addeiidum erat aliqvid, quo armen apte finiretur. Quid dicere voluerit Meliboeus, non est ambiguum corramis ex illo tempore .ibi prae ceteris egredum poetam videri sed ea sententia quaeri r quomodo his vectis inesse possit. 6Mius videm haec ita iungenda erisclinat: corydon ex illo tempore nobis est cormon. ut corydonis nomen, praedicati loco, quod dicunt, politvin poetam praeesamini iure 'unt, indicet: seis mi Cor-- mis in Com n Et verbum assa Dativo ivite tum interduin idem valere, quod extarimari ob uequo, exempli probat Wini AE ad Tibuli. IV, 3, 4 , quilina addi pote, Virgilianum
illud, clum, to magnus Apollo. com Nep. Praefati: -Πi si didicerint, non eadem ninibus esse honesta atque turpia, etc. Verum huic explicationi minio fore mulio vi calculum adiiciant summmii line videntur commode e pediri posse, ut mihi eu de eo dicatur, illaeeat aliquid. Sic certe ais mihi adiimeto Infiiutivo aliquoties ita legitur, ut valeata'. μα--. Propem Leto, 13. : Nec tibi sit duros Bum ad Prop. I, 1, 11. Wr. versus qua tandem in re Thy 67. Praeseram te harino et fidos numeris praestent, qui in Pino. Os mei selisus est, equidem 69. operose docent viri docti non percipio. Inventi saltemper totam Mogain, quantopere laudem in neutro video esse in singulis versibus superior magnam, maiorem tanteII in eo, Thrra sit Coodon, iis tamen cui ex tempore Tespondendum
sere argumentis, ut, si poeta est ad id, quod esto ex meditato victorem pronuntiasset, paratum habuera sed ut e iidem huius iudicii caussas et tera Corydon melius, sic Καprobationes ab iisdem locis du- tectius enim Corydon arborescium fuisse videantur. IIocria e uri arboribus, minus apte liΠ-
esse per icio, liΠsin esse per sis arbores cum Lycida compa-petuum Corydonis obtrectato xin id. V s.
rem id quod ipsa lex caminis Ex tuom; cespiei amoesines postulat imius tamen dum ex eo tempore animo meo
445쪽
montes et frigida saxa malle, neque expertos semper adire Iacus. Simialiter dicimus au mihi cupientea, quae complacuere. Huc redit etiam illud meus , quo eum solemus significare, qui nobis in primis gratus et arua est, ut Celsus meus. Quid multa Cooedon est nobis non dissere ab eo, quod e communia sermonis usu dicendum erat Cor edon es noster Plauti Bacch. III, 2, 39. ,,Noater eato, dum te poteris desecisare iniuria. RGIor. III, 3, 25. AHeus, noster estot M id ibi Taubm. Itaque verba σdon es mihi ita accipio, ut emaciae possis simili modo reddere: Cooedon ira mein Mann Sic etiam essugiemus necessitatem ellipseos ata- tuendae vid. Serv. Nomen autem Corydonis cum vi repetitum, ut supra II,
69. . Ah, corydon, corydon, quae te domentia cepit L Ur. Corydon nobiIis illo et praeter omnes excellens cantu pastor habetur. Sed indignus Marone est versus vid. Uar. Leci. Quantuin praestat Theocrite-
446쪽
Duom pastorum carmina, alterum ex Theocriti Idyll. III alterum ex Idyli II expressa, recitantur a poeta, tamquam qui ea a dierit v. 1 G. 62 63. In Damonis caruitne 17 - 61 gravisi Ior et aegritudo alicuius pastoris, cui Nisa, amata puella Mopsum rivalem praetulerat, praeclare exponitur in Alpiiesiboei carmine 64 ad sin mulier Daphnin amantem suum, a quo se desertam eSSeputabat, incantationibuis magicis ad se revocat. Putandi enini hi sunt esse lusus utriusque pastoris qui amores aliorum Commem rant, non suos. Utrumque Carmen per se sibi constat, nec vinculo ullo ea tenentur, nisi quod a binis pastoribus recitantur, qui inter se certasse videntur, inproprie dixit poeta v. 62 resPonderit. A tem et spiritum poetae in neutro desideres. Nam ipsa incantati nis magicae descriptio non abhorrens ab hoc Poetices genere argumentum videri debet recte enim et ex natura nostra, quandoquidem agrorum et silvarum solitudine mire assici animi nostri et ad Digitia i Cooste
447쪽
religionem componi solent, pastoridiis proclivi in paullo et pronius in supersinuntes et magicas mitiones ingenium t esturi Inscripta vero, quod primus cinge ad Mela chron. 202 docuit, est
Ecloga Astiuo Pollioni V. - 13, qui tum in Illyricum exercitum ducebat, et iam sive pedestri itinere Istriarn emensus erat, sive
maris nimia oram ti bat, ut ad Parthinos perveniret, qui Versus Macedonico, es non longo a Dyrrhachio sedes habuere v. Appian. pag. 1135 exor Dio XLI. 49, ibique Mimari, tuin Pio Annal ad 14 et Vit. Virgilii hoc anno. Ad extrema enim hinus anni,
quo Pollio coiisulatum gesserat, reserenda esse res Videt i naui
sequenti anno VIII Kal. Nov. triumphum de Parthinis habui LGtroes argutias veteremque opinionem, qua ad Octavianum carsemen hoc spectare memoratur, operose resilli Burin ad 6. ἀMartin ceteram comparari velim cum hoc carmine Popii maior III. In Medice hic os huius amniinis titulis Damonis et Alphesiboei Certatio. G.
Pastorum Musam Damonis et Alphesiboei,
Inmemor herbarum quos est mirata iuvenca Cerianus, quorum stupefactae carmine buces,
i Musas sero messsi Pastoria quatuor Μ s. v. corti Lucan. I. linWr. 3 armis Mid secimentes pr. et a n. r. Reg. aioque, Lengnich. ut ait Graecismiis. quasi Aciae Mura τὰ -- At - farius semper ablativum adiunctum habet. Quae res magnam minuat spicionem, latere . l. aliquod vitium. Itaque Virgilium se ipsisse puto: stupefaeta ad carmina quod quam egregie etiam proximo versu conveniat, quivis videt Assumina ad ea curaum mutariint et requierimi id. Μet V, 5 . - Μater ad audita a lupuit, ceu axea voces. M ibid. I. 5M. Aneque ad haec revocantia verba resistiti ibid. XIV, 2IL: ,,omnemque trem iacens Ad atrepitum. Ieroid. XI, 63. , ortua, remumsu, tamen ad tua verba revixi. Et tritum est expavescere adi Mansit hoc ex prisco cantus praestantiam ita declara-rtun hominii sermone in pasto rem poetae, ut pecudes, seras, iiii amnim simplicitate , ut et inanimata eo ni , veri aut d Diuitia ' Corale
448쪽
BUCOLIC ECL. VIII, 1 - 251Et mutata suos requierunt numina cuIS ;Damonis Musam dicemus et Alphesiboei 5 Tu mihi seu magni superas iam saxa TimaVi,
aliquid vid. nran ad Val. Fl. III, 264. et VII, 623. Eodem mulo Graeci θαμβειν, θαυμαζειν, εκπληzzεσθάι, οἰκτεψειν προς ι , et similia via. Iacoba ad Achill Pal. IV, I . pag. 32. iterim ne caliditas rem egisse videamur, Iectionem carniana librariis ad illud, quod infra positum erat, flumina aberrantibiis deberi putabimus iuncturam autem sententisaevir intianus commodam illustrabimiis Q. V. XXXm 4 extr. 6. ιαι ----- - Ven , quod sane placere potest. Ioeptuin hoc sponte emmiserunt nec, vin illos ni in f, semet mirari posmin alis tamen inquae morou auos etc. Horati M. 12 9.: Orphea -- axis male Tapidos morantem Fluminum lapsus. --αια -- proprie loquentibus dicuntur, quae a suo cursu desee nuru, alium cursum; et mutare suininum novi magae dixerim esse, non poetae. Valer Flam 3, 443. is Medea mutat agro nuviumque vias vid. Ruscis ad Tibullus, M. Quare si sana hic sunt omnia , ad mutatam hoc naturam nimini resemini quorum quum sit currere, muto summo auespe quae, exuta natura sua, eum ere desierunt mr auo indica miri querimι nonnulli Pier. GHeius cum cotta feci, ex indosia interpolatione. Ἀ-terpungitur Tu mihi, seu et Tu mihi quod hec aequitur sus- ως utrobiquo mihi ex more ab indare. ---ni superas eu Parrha
lectari dicerent. . numina re Gemit -- -- --, graece pro mutato suo cursu,
to norinumquam iungi, docuitiamServius caris 233 Quo rapidos et-- requi eruinu sumi cureus. Calpini Εα 15 ita
ma ex nolis in tali carmine esse memoratas, quod ad Siciliam pertinet certat cum a filio Popius Pu tonis 5 sq. 6 - 13. Minio Pollioni, a
quo iussus erat carmen hucolicum condere, Eclogam hancri
scribit pollicitus aliquando casemen maius, quo esus laudes comprehendat quae duplicis gene
et ingem operumque poeticorum s. 10. Quod nomen Pollionis adscriptum non est, serie sic excuses, quod in fronte volumianis illud adscriptum erat late
Pungeban olilii vi aliis Iumiri, et accipiebam dictum, ac voluisset subiungere ades; sed desiderii aestu esse alio a re Min. Quod tamen non, cesse, quandoquidem mihi saepe sic otiose interponitur. Ceten Diuitia ' Corale
449쪽
Sive oram Illyrici legis aequoris en erit mnquam Ille dies, mihi cum liceat tua dicere facta ΘEn erit ut liceat totum mihi ferre per orbem Sola Sophocleo tua carmina digna mihinoo 3 10
in xum Poeta inceptum seritionem tibus seu capitibus progre- , deserit, et interponitaritimiuων brevi cursu, in virum alve linsana in risi----1Hideia collectus, lato alioque minuitenet langenda adeo Tu mihi in mare exit. H. Aen. I, 244, et
adcipe iussis Da nisi, coepta ibi xcurs. U. Unde ex quoivis. In explicando boni poe loco, egresso sit Pollio in Partae carmine simplicior ratio sem thinos prosectus , notatum nec
per habenda probabilior. Nimis in Appiano V, 75 nec in Dione autem remota sunt illa , eripe XLVIII, 4i video. Si cum ci
carmina quam ut mihi cum sare et Antonio post pacem P his iungere liceat. Ἀ si luto teolatiam Romam decesserat Ar,,en eris, Myinam tibi e pian. I. c. 74. et legiones ex Gal-
κωρt παρένθετα esse statueris, si Cisalpina et Venetia sumini vide, ne tam egregiae orationis collectae Pollio exercitum seu plane infringas. Rectius igitur terra per latriam, umeum, iunges mirii inpems. Neque otio malas, versus Parthinos duxi sum est illud mihi quod saepe se, seu mari Adriatico oram Il- interpollitur, ubi rem quandam IbΥici praeternavigasse putandus aliquo modo ad nos pertinere in est. Itaque ille hoc tempore aut dicamus vid. o. M. M. Hoc in Istria haerere aut ulterius quidem loco per hoc primomen progressus esse poterat. Si prius gaudiui suum signiscat poeta de illud montes erant traiiciendi,
Pollionis inclitu rebus bene pro in quibus inta vi sontes sunt. spereque gestis Nam rever Proficiscentem ad bellum Pol-tenti llioni, non eunti, scri sionem his Verbis appellari, recte piani esse hanc vinam, insta negant Maeus, ossius, pol probabituri Tima in ius vid spolin. Men. Me ora Adriae, non longe ab Aquia commode o at poeta H. 12 sq.
leto, fluvius ex terra novem son hederam Pollioni, laureae vi-Diuitia ' Corale
450쪽
BUCOLICA CL Vm, T 15 253 te principium tibi desinet adcipe iussis
Carmina coepta tuis, atque hanc sine tempora cir
Inter victrices ederam tibi serpere laurus. Frigida vix coelo noctis decesserat umbra,
Cum ros in tenera pecori gratissimus herba, 15
11 desinu Schol. Horati Cmqn ad Epist. I, 1, 1 cum eid. r. 12xempore alter Bottend. 13 Murus Charis. Iib. I s. cum aliis Grammaticia apud Pierium. Reposui hane sormam; vid noti ad Ecl. VI, 83. I P. I discessercu Pierii oblong Parrhas et Leid cum Goth sec. v. ad Ecl. II, 67. 15 herba est sustulit est Helns auctoritate librorum; et iam Pi .rius suadebat vid. Q. V. XV, 11. I P.
orici, i. e. thiumphali, altertexendam, nisi parta iam vici Tia. Ceterunt pedestri itinere Pollionen redisse polanius existimat faciliorem enim fuisse, si navibi usus esset, Πrhachio Brundusium traiectionem.
Illud certum est, qui in sup xiore Adria navigarent, eos, ut tuto hoc fieret, litus Iegere consuesse vid. Hem ad Aen. I, 243 sq. - 8. Ilia, vid. Q. V. XXI, 1, b. Wr. 7. enerit ἔ-- quom, s. ad Ees. I, 68. 10. Sola Sophocleo - tragoedias tuas S phocle dignas, sive Sophocleam gravitatem ac maiestatem expria mentes, ut α, 35 Varo e Cinna digna dicere Asinium Polli nem tragoedias composuime fiu-pra viditatus cl. III 8 sq. et IIorat Od. II, 1. as tante illo tempore nondum in vulgus exiisse, ex verbis his intelligas;
etsi non satis commodo Maro Pollionis carmina, si tam Pra Ela a sunt, aut lamen laudibus in notitiam hominum adducere vult. 11. si desinet ex τῶὐcere, ferire, carmen, in te desinet laudes tuae perpetuum
erunt ita sinapliciter exponere malim, etsi diu a oratio est. Non est dura, sed romnaotior Atque haec febrisicipitin , si desinet proverbii in niorem dici proptereaque non in iis ,roprie accipienda disse, docet vossius, coli. Hom. B. IX, 97. ἐν οὐ μὲν
cons Theocr. XVII, 1. 13. Permitte, ut inter laudes tuas bellicas etiam hic o poetico enco Digitia i Cooste