Publius Virgilius Mario varietate lectionis et perpetua adnotatione Bucolica et Georgica. 1830

발행: 1830년

분량: 529페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

471쪽

274 P. VIRGILII MARONIS

cum per se non improbabilis sint; Monis enim libido et insolentia nullium in colonira deductorum erga Possessores agro a quos

ψώ asse lauit, fuisse memoratur, id Appian lib. 12.13 sed Steph. p. 1082); apud eundem tamen mox alia miraealto

de Cloa attexit in . sua est supcrioris fides infringitur. Haec ipsa a recentioribus interpretibus multo etia in Dagis exornata Videas. Insince modo citroeum ac Maeum. Ex ipso carmine haec saltem

confrmantur scriptum id esse eo anno, quo agri Cremonenses ac Imnia iani inter Veteranos divisi essent, s. c. 713, adeoque paullo post prunam Eclogam Virgilii fortunam sub Menalaa Pe

sona adurithrari, hunc quidem Caussam habuisse, in Iargitione ista agraria agros suos Sibi relictunt hi, ut crederet atque ita vulgo creditui fuisse eius Tei spem ac fidem carmium gratiam secisse, 6---l0 suisse tamen illum possessiovibus suis eiectum,nem id sine magno periculo, v. 15 et 16. carmina ipsa, quae

intexta sunt, vineis quatuor anni partim e Theocrito versa, partim ad te inporum conditionem accolninodata v. 46 sq. Lycidae pueri stuclium et cupiditas audiendi deIecta 56 sqq. IIIlIII o casemen spiritum Maxonis et dignitatem epicam prodit; etsi in summa argumenti equidem non multum ingenii agnoscam Ne tempore, quo conscripta sit haec Ecloga, vide eriora docentem Spolini iuni Prid . o praestantia linius carminis haec di Merit Wunde

lichius: Sua ut recuperaret, composuit hanc Eclogam Maro atque cotiditioni in indignam Poetae praestaritis, divi PTO-SSIS Oi

fidit, miserrini bonis suis privati Praeclare expre L Haec si ponas, et cur maxima Pars cinae 19-50. in laudibus praestantia poeseos Menalcae versetur, et cur octaviano ille Caesarem inire deos benesco reserendo adulatur, vs Q. et vari etiam gratiam quaerat Vs 27. Sponte patebit. Iam antinum mihi adverte ad urbanitatem IIahonis, de certis Octariani promissis, quamquam spe firma mox sua recuperaricli nititur s. 55. 67. in memorantis, nec veteranos vehementer incusantis,s. 12. et speciem prae se serentis, se pro agro toto Mantuanorum restituendo laborare V s. v. 'MDiuitia ' Corale

472쪽

BUCOLICA CL. IX, 1 - 275

Quo e Moeri, pedes an quo via ducit, in

urbem pM. Lycida, rivi pervenimus, advena nostri,

In Parritas et Leid alti ita distinguebatur: in quo Mia ducis in urbem ut hoc ἐπιξηγητικως subiiciatur ati quo via d. V Vix mihi temperabam in priore editione, qui Quo, ocida, Di pervenimus Ireponerem; et sic Ecl. I, 2 En quo discordia cives Perduxit m Ecl. III,

88 eniat, quo te quoque gaudet. Idem iam Heinsio in mentem venerat, nec Bum tinprobat. Si hoc tenemus exciderat, ut centies iactum i prima littera in quo, propter simile initium vicinoriam versuum, et quod magnum spatium Iitterae initiali primi versus relictain dis Et Sic in Regio cod. eida ita scriptum erat, ut breve o at pil iniri esset. Retinebat tamen me, quod ingrata est illa repetitio ron quo, et quidem diverso nunc sensu. Ouorrullo pacto ferri potest, quum id ipsum, quo ea pervenerit, ignificetur his verbis r ι diceret. IPP. Desideratur huc, O , --ι POδae43Or agelli circeret. non amplius desiderabitur vid. s. 3. V. L. I P. Poterat adeo scribi: Huc L cida, iνi peremimus , vel, quod Io Schrader in scii edistentabat: a, cida, iν quo emimias aut ratium in voce inutili vivi quaerere possis. Nunc cum nihil alseres possit, quod non alius aliter constituat, relinquenda est vulgata corrupta. Vetus ulcus esse debet, cum iam Servii codd. insederit. I ινλPereenirnua pro vivendo attigimus, seu diu vivendo

1 an in urbem, quo ιάα -- t. Sed nec altera ratio exem p Forma ducta exalteocrit plis destituta, ut II orat Sat. Ι, VH 21 sqq. - ποδες αγον 3 9. is saepe Velut qui, Curre-

eocr. XIV, Q. Quore, Moeri, bat, sugiens hostem; i. e. saepe pedes, puta ducunt, ex pro velut qui hostem sugiens curre-rimo inta repetendum vita ret, currebat ille ibid. II 6,tior mudem eiusmodi omissio in 12. isqvi mercenarius agrum,

semiad membro, quando iam II acilisum mercatus aravit; expressum est Verbiim . quod . e. illurn ipsum mercatus arat. volunt xepetere, licet id alia per 2 1-iper em 4, Sed eo, sona aliove tempore ponendum vi posses---Mena agini dic

' Lycida quinque'p. Bum. quem vid. Lycida etiam in Medie. sed, reor, ne s. 2. hoc debeaturi P. Zulich. hanc Eclogam post de mam Ponebat. Diuitia ' Corale

473쪽

276 P. VIRGILII ARONIS

Quo numquam Veriti sumus, ut Possessor agelli Diceret: Haec mea sunt veteres migrate coloni Nunc victi, tristes, quoniam ForS Omnia Versat, 3 QUOD

ad ista pervenimus, Sem . exponat quod durum et sine exemplo esse recte Burm amrmat. Bene,iν Alias enim non nisi intersecti eolonis aut belli iure exactis milites in agrorem possessionem veniebant. inlud vero novum

ac proreus unis imit, quod quieti et ab amnis omnique societate besti remoti pellebantur vid. Vita Virg. a. 712. vii Noti ad va. 28. Vernacula haec ita exprimo: Vos iis me gejures te er en, - ---gen hin, mi meismi en horen miis . Uri Quo nunquia Noreti quarti et Leid. quod etiam ioco mederetur, is pera enimus eo,

quo inquam Meriri auma nos peri orituro esse nisi durior traderato esset quasi in sorie pro quα addit Bum. quo etiam e Parisinis mineis vinis, eod. 14. eodem ducit optinii Gud lectio quo Revocavi quo, in Latinitate sagitante nec prius inmim putabo, quod vulgo datur, donec edoctus fuero, Latinum esse perveni a M. Terent. Evn. I, 2, 4:, sine me pervenire, quo volo. Indoctis librariis verbum verendi accusa tio requirere videbatur ad nihil frequentius, quam hoc Pum quod numquam verisu εum, et similia Neque ita rara simi exempla, etiam durioris, verborum apud Lot poetas traiectionis vide, quos lauda sp idus Burin Praelati ad Phaedoni Benti admori satia. 3, 6i. Heiod. ad satia λω ν r. curam n linquum marisi aumas Mid alti, ni sit exesianatio, quasi haec tam indigna immerentibus evenerin migra . Ven. Quamquam duplex epitheton affectui animi non male inservire videri potest, cons. Ge. I, 407, eleganter tamen Bum. duo epitheta

ferre se negat, distinguit ac legit: Nunc, isti oriati quoniam sors omnia Persae. 4ristis fora legit etiam Probus Instit Grammati et recepit vixe kes. Vulgata tamen, Nunc Heu, relatea, firmatur ex Grammatici tinniatione, Anthol Lati lib. I, pag. 78 v. 84, ubi vid Bum. See. eamque seres si isti per se dictum accipias, postqham, quia victi sumus, nunc tristes mittimus Quod vero, Cerdae ac Pierii exemplo, sors h. L praesert

mann. non recte facere videtur Longe aliter ap. Horat. Od. II, 3 extrisora Nersari l rna illibitur. Iam Ora eram omnia. Qua auctoritate lecti nem ora tueatur Burmarinus, non habeo exploratrum Fors certe in Μ-

rei sed V Var. Lect tri Ostri ut pressi, amicti, quibus id, quod servi loquuntur, cf. 12 et I 8 rictis evenire solet, contingit,

474쪽

BUCOLIC ECL. IX, 3-7 277Hos illi quod nec verint bene mittimus haedos.

L. Certe equidem audieram, qua se subducere colles 6. BENE VERTAT

dis et sere. Dres i. ora lamen in Ald tertis in tribus codd. Ηasi a Vom. hina et in L . osi ora eventus est, non ipsa a siti quare non est Latinum sors orsus contra ora signiscat caecam quandam vim res aiunt vis temere ac nullo consilio regentem, mula tamen adiuncta aut laedendi, aut iuvandi notione quare nullum usquam bula nomini adiicitur epitheton. Non sunt igitur huic plane synonyma Fortuna et Fatum. Hinc apparet, neu Fors, nec tristes sollicitandum esse. Vid etiam Palilamus ad Propem pag. 240. Wr. 6 non me, unusmoreti nec ertias hens Μenas et Pierii oblong. nec ertas bene etiam edici et Hala. c. ap. Voss. recte et recepi, ne diutius laedantur ea uorum aures pessimis

numeris:

Ηου, illi' quod vis bene vertat i mittimus haedos. Unum, quod praeterea apud Virgilium exstat, rhythmi eodem vitio labora

ti, exemplum eorreximus suo loco, en Mil. Prava verborem collocatio h. l. ona ex sitata sormula quod bene extat. Sed Terent. Adelph. I, 37. si quae res tibi vortat male. ossius quidem eundem verbortunordinem exhibet, quem nos; sed, quod mireris in i omine eruditissimarum auritam, nou aliam ob causam, quam quod rarius sic tiosita inveniantur. Idem et oravi edidit recte fortasse, liti et e nullo Codice enotatum. Ceterum

vid. Q. V. XXXII, 8 L . quod sum scripto medi -- . quoae Medi a m. pr. 'λὶ debentes. I . 6. mul nec bene Menat quae res in eius Perniciem vertatur. Serv. Quod

male ei sit, cum talia ecatione novi heri, cui haedi ex agro in iubem apportandi sunt. Mumm--XPlICO: anilim ahSetiti, ad absentem, utpote in urbe degentem dominum nec alio sere sensu dici hoc putarim, quam in feram Mure L e seris ins Tias, quae per tumulum ad ii

7. Situm agri Virgiliani putastasse unc, ut ille inde a con

liuii clivo usque ad Minciui s. et sagos ibi satas pertingeret. CLEA 52 Not fidissimere se corules dicuntur, qui ex alto in planum deducuntin , decrescunt, a Bum. iidem colles emittunt

planitiem et si Mincium desce sum praebeat. Tragos stactas puta seu vi hostili excisas, seu procella et vetustate; quod prae stat. Et sic intelligi haec iubet partices iam ad vetustatem reserenda. Ac sago istas te .

475쪽

278 P. VIRGILII MARONIS

Incipituit, mollique iugum demittere clivo

Usque ad aquam, et Vetero, iam stacta cacumina, sagos, Omnia carminibus vestrum servasse enalcan. 1031. Audieras et fama uit; sed carini rati tantuIn

Nostra valent, Lycida, tela inter Martia, quantum Chaonias dicunt, aquila veniente, columbas

11 AUDIERAS;

-- Goth. aee. μάuer colli. x et septem p. Burim Movariatione siectio haec ab Hebraio medice probata et a Burin. -- posita, uti et in Gud a se manu emendatum uerax, et ala mi is aluer na , -- a camurima, fagos multo nimirum ea et minitor vulgata: a Moria iam fori inciniana fagi. hoc videtur praesere Spolinius orta haec lectio e vetero scriptura a Mersa, i. e. meteros, de qua dicet ut alio loco. go praescriptum est etiam M. Pompon. sab. r. Apud Quinetit VIu, 6 4 libri plerique ooinfra ora c., quod culmeus, sibi mirifice in eo se cens, recepit saltem expectabo ilone infriacta se obtulerit a nostrum in aec quatuor Buram, iti M. edisi In hoe nostrum veram Virgilii scripturam latere auspicatiis ossi boorum edidit sed quum a , bus insistas, desint vestigia, relinquanuis hanc formam antiqui uibus, et

meminerimus, nihil eo crebrius hac pronominum et eater et nosteriem latione etiam in prosarioriim acriptis a Drahe . ad Liv. XXXIIII, t L . Menatiam edic Inmedic pro ultima litem incola transversa comparet, quae etiam literam n designare potest vid. ori liino Q. V. III. 1. 11. Male hucusque editum erat: - udis/aa; et f. I. V vid. Q. V. XXXV.

476쪽

BUCOLICA CL. IX, - 20 279

Quod nisi me quacumque novas incidere litis te sinistra cava moliuisset ab ilice cornix 15 Nec tuus hic Oeris, nec viveret ipse Menalcas. v. Heu cadit in quemquam tantum scelus heu, tua nobis Paene simul tecum solatia rapta,menalca pQuis caneret Nymphas quis humum florentibus herbis spargeret aut viridi sontis induceret umbra 20 18 MENAL li quocunque en quae vel quacunque Gud. lites edic καὶ Iscons ad Ees. 18. - 17. Serv. Dre,d. ιμι scelus hoc tibi nuper. 18. Heam. Meus Non haec eum exesaniatione, sed per interrogationem efferenda. Exesainatio convenit narrenti, non audienti. 160 19 Quia eariere silvas num. oreti, at ML V, 20 πιι metum 'mpha est orbo m. r. io mille sto monos λα, et ham. etiam male vid. n.

40. s. ib. Vari Getici fonses edic. 00donaeo hic et oraculo per eo -- induceres dicta non proprie; lanilis s. patin es edito. Erat sed poetico aciuntne, quod ML

autem Dodona urbs pili ve VI, 62 63 idtinus, i. alleret, iustissimis temporibus a Chao ut si anguntur ut inducuntur; nibus habitatae cons. Strabo is, aut ut sparsa et consita floribus

pag. 498 14--17. Nisi in sit terra, utque sontes arboribus gurio monitus fuissent, ut quoi umbrosis consiti . t. vid. Q. V. cunque via ac ratione iurgia VIIII, 3. VI a. 6. verbo:

cum veterauis in agros imniis sis illus caneret carnain bucolica: praecidereti capitis pericvium pro his sunt arguuaelita nemo- una cum hero Menalca adiissem rata, ias cam re maη,

477쪽

280Ρ. VIRGILII MARONIS

Vel quae sublegi tacitus tibi carmina D er, Quum te ad delicias ferres, Amaryllida nostraspis Tityre, dum redeo, brevis est,ia, Pasce creellas; Et polum pasias age, Tityre et inter agenduin Occursare capro cornu ferit ille, caveto GH. Immo haec, quae Varo Nec dum persecta canebat: is Vare, tauri uomen, Meret modo Mantua uobi 27. NOMEN SUPERET

in cere umbris , docet Bum. ad h. L2l. Vel qua in quis caneret, quis cecinisset vel ea, line u Per te non sentienis, vir ca neres, ex te didici, quando ad

carmen ex Theocritimi, 3-5 ad verbum conversiam. Comparat ista inter se Maliger Poet. 5 pr. sed suo more. ML CHLIX, 9. 22. - uida, delicias

ami in dicere Voluit, aut Pro meam malaam. Neu msatis Hacet hoc tamen magis consentaneum, quandoquidem Moeris a senio fractus estu. 51. Ut ex allia persona dictuui habeatur, verba versus 22 -

ω non admittunt, ni inquis aliena de suo sensu adiis M. - 23 --redeo, ut ala Terent a plai, 42. ,, Delibera hoc, dum

sententia in esse videtur hic: Si Diodo Mantua ab interitu se

vara uerit nomen tuum per totum agrum Nantuanum celebrabitur. Poetico, si non Pasi ritio, pliantasmate, quo omnis

natura sensu rerum iucundamim et molestarum imbuitur, ad obse Diuitia ' Corale

478쪽

BUCOLICA CL. IX, 21-30 28 1

Μantua vae miserae nimium vicina Cremonae, Cantantes sublime ferent ad siderea cycni L. Sic tua Cyrneas fugiant examina taxos; 3028. CREMONAEl)29 Candenses coni. o. Schrati επ. . ubli na ferent e ricret inculcare mulit ahes ad Lucret. I, 34 l. erant ad Gotii pr. 30 Sic aιι A - in Grammat P. 2124. - ryri a Varie corrii Frau in libri v. p. Burm. Iedi necta, sed tertia liter erasa et ita suprascripta , ut sat

rum cantum id revocavit quan laudibus Misae ac serae, et I 39. doquidem cantus minitus solet is sontes et arbusta desidera

ipsi cycni tuum nomen celabra bant Tityom; ita nunc Ocnibunt conmemorat hos, quia contanunt in Vari honorem CD

Mincius iis abundat Ge. II, 198. cnorum caritim, saltem HIV 199 qiιalem ory misi st34vin, nostra quoque aetate Maraitio a tim. Pasceralem rerum experimento vindicarunt

ni, eos θω- μι- cycnos plures viri docti, in his Abb. Ut ,-- poetae alat, eis illud Mongo. De or vid. Me ad aliis locis occurrit, v ad Horati a VI pr. Meritum eius aliquod Iu Carm. 2, 25 et ad h. I. Cerda, suisse apparet in νῆ Mantua-

ix video, quomodo Commode Omim a veteIanorum iniuria sal. Ita esset poetae Mantuald 6Idicartilis avere modo Μ-Varum celebrabula saltem di sua nobis h. incolumis et salvactum erit do uno Marone se sit, agris redditis quo saeto, in res ita declaranda esse vi ipsi Virgilio suae possessiones

detur Quod vulgo erat nomen conservabantur. 48. Da mi -- tuum per totum agrum Mantua me n. Scilicet, cum Cremonen-nuti celebrabituri I oetica ratio sium, qui Cassii et Bruti partes ne ad olorum cantum reVocatur seruti suerant, agri militum Quod enim poetae sensum an numero, cui assagnati fuerant, git, id cum onmi rerum natura, non sincerent, proxiiii agri animata et inanimata, commilia Mantuam additi sunt, licet ea cat Ut igitur simili liodo urbs ii Augusti partibus luissct totum nemus altitueri callere di vid. Vita Virg. a. 12.ceretur ut quo NI a Cl. V 30. Sic nota obtestandi isse Daphnidem lugent et celebrant mula: sines X, 4. -- -- Diuitia ' Corale

479쪽

282 P. VIRGILII MARONIS

Sic cytiso pasiae distendant ubera Vaccae: Incipe, si qui Phabes. Et me secere poetam Pierides sunt et mihi carmina me quoque dicunt Vatem pastores Sed non ego credulus illis. Nam neque adhuc Vario videor, nec dicere Cinna MMaa. 16 Est Κορνος, Κύρτειος. Doriis M. Migmia edic. --ἀ- dissendam Heliis e melioribus, etiam sic edi , cque alii Miud Pier. cum vulgo distenset legeretur dissenωαι oss. pr. sic etiam Semr Dresd.; et hinc orta vitiosa lectio distensent. Wr. vialendor Εὐ m. 33 dicen Ven. 34 non sum redulus uncia oreti 35 Vario mininu seste lesit Serv. et Sesi mora cruqu. ad οὐ L , qui Thyestae tragoediae auctorem, eundemque nobilem epicum poetam, intelligit; sed incidit piis constanter Varo. In edd. Vario repositum est ab ranatio et μυ-Ho qno iterum domu Paullus Manutius cum edd. sinu. Quae amba gutta in his nominibus ait, nota res est: v. Em ad ML V Vamini inter viro principes et militia claros istius aetatis suisse, satis constat an idem poeta sue14t, non nisi ex hoc loco statuas. De poeta enim cogitan Messe, docet memoratio Cinnae. Itaque, cum perpetua .ii horum inminum consenere, si quia habes, quod canas, aut potius, quod meritin

m ex minis audi iuni sic 'vi bus et gregibiis tuis bene eveniat. Apimis abiindasse agram Virgialii, discitur ex cL I VII,

omnino mellisicio exitiosa: Ge. IV, 47 Neu propnis feriis urarum sine Cyninas em non aliter accipies, quam ut a notiore aeianiosiore genere epitheton taxis dederit. Mel an reum in ea insula consectima, satis notum post tot de Corsica rimarum doctorum commentationes. 3, 36. Theocrit 6, 37 41. 2sqq. v. 34 docta est a phemolii disputatio ii Criticis Diss. p. 205, qua enicere aut,

vocabulum sertis Virgilium a Gallis suis cisalpinis petiisse; stit enim inter cellas ritum sis

Eubatum, EuhaguIII ordo, Bardos etiam diniitate antecellens.

coni. Strabo IV pag. 302. Maii XV L. Enimvero concidii omnis haec subtilitas, a memineris, Virgilium latine reddidisse The ritea in quibus cioido est,

35. Varitis nobilis me uae auctor vid. ad Donati Vit Virg. f. 53 mini mam scripserat, camen, quod decem annis

elimaverat V. Catuli. 89. Cons.

480쪽

BUCOLICA ECL. IX, 31-39 283

Digna, sed argutos inter strepere anser olores. Μ. Id quidem ago, et tacitus, Lycida, mecum ipse voluto, Si valeam meminisse neque est ignobile carmen. ,, Huc des, o Galatea; quis est nain ludus in undis p

o, inique veterra Graimnatici Vm in He in libris legerint, post V -- v. 26, imum alterim Varium, in locvincimini retrahendum esse mariis tui M. Varo etiam Potierit eoo omnes Explicandus odiem in hoc vitio consensus ex eo, quod bis antea commemoratiis fuerat Varus Varii nomen etiam Apuleio de in hoo restituit in n. pag. 67. Wr. Cigno, Cr o, ornu in libria nonnullis seque diseremoret. 36 inter si epis n. WAes ad Lucretias, is poetam scripsisse αμ-ua censet, ut se Li43-ωμι serra et Minoa cinae adi arti 37 Iampride----a Muto nilich. oc est a Goth. ,ee. 38 idem Qui να-- as seni dein stagni moreti et coth ambinas'eicherii Commentati dec Helvio Cinna Gmininae 1822. H. edit. Adde malin in V. L. laud. p. 68 sq. aeus

pam validis rationibus ad G

peii ex filia nepoten refert. PO tas esse luc intelligendos, versus se rimas arguit inter inres. 6. Maerem ali piem eius temporis poetam, de quo Ovid. Trist. II, 435. Properi II, 34, 84. II, 25, 83, et ad quem Cic. Phil. XIII, respicere putatur, hic tacite vellicari, docet Servius. Sed anserem ex opposito olorum, tum esse et expressisse nostrum Theocritea probabile fit lyII. VII, 47. Etsi respexerit Virgilius Theocritum, tamen hoc non impedit, quomimis in nomine ii rit, ciceronis exemplo, lipp. XIII, 5. cle Falerno seres depellentur. Se vium sequuntur praeire pol nium etiam v s. et mihinerti comment. I. p. 9 mri odio mihi fuit Musariun alites, μι- σον ρνιχες ut P. Horat Maeonia armis us iis Varis, qui cum Homero contendunt, σοι, - πιον Oaoa 'A τί ποκα ύ-

ti sunt canori.

39. x Theocr. XI, 42-49.63 sq. s. V, 45 sq. ductum, edoratione variata nobile vero bucolici generis argumentum cyclopis amor et Galateae in minasperitas. Quis non ex Theocrito meminerit Idyn. XI. cons. Bion Idyli VII S, et fragm. N.

Mos Idyst III, 59. Cum in vitate variavit hoc idem Graii

SEARCH

MENU NAVIGATION