장음표시 사용
511쪽
43. 44 Vales malit παρα πρέ- seu in Iuctu seu vulnere pro νι' 'stri ' sed quid πάρα sit, non asse nisi corruptus et mancus locus estiquor. 60 μειδιῶωσαν ρων. Torlint iis ορα Vulgo ραν, quod ΗΟ- et hic erat in Graecis, ut ab i
512쪽
ex bis de Varo, cui Ecloga iiscripta, si modo iii utraque cloga de eodem Varo agitur, colligi possint, haec mini suisse hominem Mamisi amicissiminis; Mitas gratum et iucunduin nomen erun rebus bellicis arvi suisse H Disti condere Mura), promitti ei nominis
immortalitaten ; fuisse clus, lue alIlluan eius gratiam ac meritum apud Mantuanos, in vindicandis iis a veteranorum iniuriis. eclamet illa sumunt ad declarandum, quisnam ille Varus fuerit,
eum tot geniiviri, ut Quinctiliae, Pompeiae, Atiae, Liciniae, e gnomen illud suerit, nec alia in scriptoribus Vari liuius memoria satis liquido prodita L Grammatici vero multo magis turbant
disputationem, cum non modo plures Varo confundant, verum et Marti m cum Vari misceant. Franc. AIigius in Cremona litte
rata T. Li. 27 sq. a quo haec minus tractata expectabam, et ipse diversos homines miscuit reprehensus iam hoc nomine a p
Dimi tamen nomen hominis a Marone tam studiose celebrati, ut pauos de eo agatiis. Nescio enim, quomodo accidit, ut istis aetatibus, quibus magna rerum inversio facta est, magnique Viri, et rebus gestis et ingenio ari, floruere, nullum nomen sit, quod non animum impellat et studium nostram in se convertati vim vero, si magni viri studio semes tenemur, etiam anticos eius e gnoscere aride cupimus. Secernamus primo Varos, quos temere huc vocamini Grammatici P. Quincti in να-- s. c. 761 in Germania caesuiniam ipsa te omini ratio excludit; si quidem forente aetate Virgilius hoc carmen seri t. Eadem de caussa lomini nec habet P. -- fenua scribitur et Orienιι et Amnitis Varui, os. 754, nobilis Ictus, ad quem male retulere Horatii locum MLI, 3, 130 Diuitia ' Corale
513쪽
et agIIS II idundis Praesectum, II VITPlio ager eriperetvi', curasse, memorant Serriana ad EcI. VI, 6 et in Seudodonat s M.
Hunc esse de quo Virgilius hac es. Viam magnilice loquitur, pro inbila fieret ii modo de homuus rebus bello gestis aliqui Leon staret, F e tantae essent, ut morum meo materiem idonem
Prii exent. Quinctilium , acutum et severum illum criticum p. 1lorat. Met. 438, cuius in orie solatur Virgilium suum Oi,atiuo Carm. 24, et quem Hieronymus Ciu on Euseb. Cremonensem appellat,
enotato eius anno emortuali ad Olmp. 189, 1 F. Q antech. n. 241, nulla idonea auctoritate in comonini appellant Graminita, Sem ius ad ML V, 20, et Schol morat es Ruae ad M. VI, T.
Q. Aritim minum ex CaeSaris Commenti de B. G. VIII, 28. B. Civ. III, 37 huc vocat Marthi nominis similitudiit inductus.
Q. VAR. occurrit in Sarda Dactysio 'arp. Tom. Is 2 219. L. - Epicureus, caesaris amicus, mena ratur p. Quinctii Lix. 3 78. Nullam hic lectionis varietatem nota iam video ut nec in altero loco X, 3 8 Virginum ρα--
Indubitatui quoque Vari nomen est ap. ΙΙora I, 18 Carm.
tiam, α' --. Et Epod V, 73, ubi Canidia in eum, iamquam inconstantem amatorem, saevit. Nihil in his est, quo matulas tum sat, an de eodem Varo wtur. Qui Horatii amicus sui potuit et Virgilii esse potuit idem
Caesaris anticus esse. Pro eodem itaque cum L. Varo Epicureo tabuerim eum viri docti, in iis Masso ii , it Horat. p. 222. Eideanadeo et haec Ecloga VI inscripta rideri potest si Verum est, quod
semiadv. 31, Phocae in Vita Virg. v. 63 Donati in V. V. a. 79 fide raditur, in v. 31 sqq. Epicureum dogma proponi si Pomssonis, philosophi Epicurei e Cicerone noti, una cum Varo auditor fuit virgilius. Sunt tamen haec omnia tam parum friuatae fidei, ii iiiiii illis equidem confidam. Contra gravem dubitati nem moVet adversus hanc Massoni opinionem hoc, quod Varus
Virgilii nostri bello arus suit: nam Ees VI, 7 erant, qui dicere laudo, ore tuo cupium, e ιμα - - Mua id quod in Epicureum illum philosophum non cadae
514쪽
In loco Εes. IX, 35 vulgo legebatur Nam neque adhuc Varo, eo ne dicere mina Digna, sed amusos i uer M'Per omer Morea. Si hoc recte se haberet recte insems, aram aut po vin aut earniimim iudicrines, nimi suisse prius ima veritis; nam catina notus satis poeta suit, non eriticus ita vero de Varo poeta multo ita aior dubitatio suborietur. En vero muIto probabilius fit, Vario legendum et de L. Mario tragico loCurn ancipiendum esse, de quo vid ad Donati it Virg. s. So et M atque secundum haec Mara reposui
Apud semium ad Ees Ix, 35 legitur: Iam variis victor et
dux stat, cui supra Handitur unde colligit doctus Bubnhen ad Vellei p. 364 Varum eum fuisse, non Mitina, quem Acron narrat ad Cassium Parmensem occidendum ab Augusto mimi in .
rum et illud Scholion Acronis et hoc Servii tam contaminatum est Grammaticoram ineptiis, ut rix pilaquam inde conscias. In sese vianis, quisquis illud apposuit, indiauno ante adscripsi, indocia expressit Horatianum Sorsi reis Fariosorti H Δαε----ε. Restat pro Varo poeta qui memorari possit Iocus Ovidii ex Ponto IV, 16, 31 ochusPua darem fera dio ninnis tragoediarum auctores memorari manifestin est. Gracesium Trapeum illustrat mina ad ma cum Varitalis res iam nobile opus merit; a1 autem aliunde nulla prostet mem ria; quidem non dubito in Nasone quoque istam Substituere: etsi is paullo maior natu esse debuit Nasone puero.
515쪽
Cuin motus mentis inagnis sensibus conlactae et Phantasmata arri IIII EO M ltat ab aetatus I PTISCarurn hol aliubin ne diSCerrucialis inter se IIec ad Caussas suas possent revocari, adeoque nec re nec
noimne notari ad suores illi divinitus mentanis triori, iam revocMi sunt, modo mili mos modo sitidicos stam seriebati opinioni e lares antinorum et surores in orgus Bacesilai et Planetiis per est HI Os ad iIumeros concitatos Drapanorum et tibiarum moveri soliti: de quibus ad iri uin trahonis h. . disinitatum est alio loco
Conuuentat Minet. I mi Gotting. Vol VIR . Iam haec eadem translata Me ad vates, et inde ad poetas, ut et imia deo inces Mea e suxere, mi ινεσθαι irinarentur, nota res estilater deos, qui vatibus et poetis furores iniicerent, Apollo et Musae mox et Diiphae et alii dii habiti sunt, vin et Boc--, qui et in Apollinis et Musarum consortium eo nomis venit. Non minim itaque si, cum ille suos comites et O ,τας, in trus Ba Elias, Maenades inde dictas, surora impleret, Silenuinita ἔνθεον
ab eo redditum esse siti θικως narraruit poetae ut et in ut hi lar Eltra, utilia Inoneret, tandent et valui more CRIIeret itaque eo deven
tum est, ut Silano tribuerentur camina, tandem di 'utatione' de rebus Dymis ac dirinis eo modo tu expositus est a me in aromento linius Eclogae. Cum semel ea, quae de vate vaticinante narrari solebant, transferri coepissent ad Poetas Silano a Virgilio tribuitur hoc qu quod vaticii vitium erat proprium, ut non nisi inriti et x laetantes deum recipermat; nam Silamis ad camina sua recitanda non iam inritus accedit itaque, conuit eum satyri, ut alii, visedemus Proteum aut betluani ad vaticinandum vi admota π: qua de re viae dacta ad Vs 28. Diuitia ' Comb
516쪽
Adscripsi haec in leve collecta in eorum gratiam, quibus haec scripta sunt. Poeta hoc ipsum in lepidum mythum mutavit, cum nam satyros duo, qui dudum carmina sagitaverant a Sileno vi tandem adigere eum voluisse ut caneret, adiutrice 'mispha. Versa tamen res in I una, cum et corollis sonem vincirent, et Nampha procaciter eius Bonte in ahiso Pingeret. Inter argumenta operum antiquorum nullum est copiosius et locupletius Bacchicis orgiis et Iusibus Savri itaque ludentes, Silanus tennitentus et Bacchae, h. e. mphae cum Baccho bacesia te sunt inter ea, in quibus artifices ingenia exercuerunt ves
maxime Sinit quoque in hiis quae cum nostro carimno comparari possint. Silenus recubans in pelle uti fila ala utre vini pleno nixus, His a manu canthra una inversum tenens qui tamen Musici recei
tiori vitiatum marmor reficienti deberi videtur in villa Lud iavisitur Romae, caelo passim expressus. Est Silenus ad arborem revinctus, satyro ac Nympha exora trum specie adstantibus, in gemma perti ac Loth. Miu. I,
1, 183. ciuili alia apud Tassia. Inventun est nuper in linthus Neapolitanis anaglyphuni, Silenum in anu sedentem cum Nymphas ondem seu surculam ostentante mclubens, atriis duobus
auscultantium similibus pone antrum sileni asellus cum duobus Sauris satiantibus. Id amoralium e nostro poeia adumbratum esse censuit Xaver Maiis in visa. 1759 edita. B intitum an glyphuni paruit scite et assabre factum et aere sculptum in es dit. Virgilii Ambrogiana Sintilis letis vrgumenti aliud est anaglyptium, quod ad ασκωλιασιιὸν reseri Vir doctus in Dias Acad. Cononem si Tma diss. VIII aliud vexo manifeste expressum e Virgilio mar mox XV siguris, inter quas Aegle pingens sileni faciem, visitur in illa embroh Milion. Eis nondum satis confido alitiquitati hocum monimentorum. vix enim artifices graeci Virgilium edidia
517쪽
Patria decertarent, alii euII FGHoiulie em, aliis Foroliviensenasuisse asserenti is mores partes tuetur doctiss. Fontariini in
et 10. Add. Burni ad Anaol La To. I, p. 353. Adeo et lauara minis exemplo poposito eonte isti piis discat nominis viam et imitorialitat- in qua et η' -- et sortita, gnati Contigit tamen inter haec, ut amilia, quae ad Galli res, ciant, accuratius constitumentur contra vero nec minus alta rorum doctoamin a patiis suere impedita et Misciniis, etiam in vi, quae ad Virgilivi spectant. De rivica Lycorid disputatium est in
Praeconia, inque his Virgilii Verum hiis non tam ab Elegoriuns licitate eum evibrat, quam ab alterius generis cambie altero DeoVLM in nemo, orio, em argumen
iviruit nam cum callum summo honore a inuis ac sum nam rasset Maro, invi ait ei fistulam esiodi praebuisse, verbia a tectis: calamis tali ne nemoria citi itur Ora quiari tacua, quo e plua arie A ino. Rem Ioco ML X, 60 5l
518쪽
Dersu Chalcidiae carniana consititerat Euphorionis axmina re spici, qui Chalcidensis ex Euboea fuit, satis convenit; eiusque necesse est aut transtulisse carmen aliquod in Romanum sermonem Gallum, aut liberiore calaano expressisse. Nooqivs est ad coni clandum, carmen de Apolline Gryne eiusque oraculo fuisse illud ipsum carmen. Hactenus consentanea sunt, quae apposui. Similia tuis habet Servius adaesog. VI, 72 et , 50
Enimvero viri docti suspicione et opinatione adiecere alia ex VI, 69. 70, ubi calamo ei dant Musae , quo ante deuerant -craeo Aeni ergo Opus aliquod Euphorionis, quod Hesiodo carminis genere scriptuu erat, respici lam Euphorion Varroni et Coluinellae iii ter scriptores rei rusticae nunieratur; ideo carmen illud nomine Nesiodi iiiscriptum fuisse visum St; et est ap. Suidam inter Euphorionis scripta Ησιοδος Georgica sulisse illud consent. Veruin curia argvinent hoc Parum Conveniunt versus subiecti ni sibi Gγnei nemoris inca ur Orix etc. quid eniti in tali carmine coiivenire potuit cum Georgiris Videlidum itaque est de
bis paullo diligetatius. Euphorion, Chalcide Euboeae, ut dixi, oriundus, Antioclii M. regis Diae bibliothecae praesectus, magna olim sania floruit. I e eo post Me s. ad Helladium Opp. o. VIJ, et vom de hist. Gr. I, II, et de poet. r. c. 8 cum Casaub ad Suet. ib. 70, et Daris ad Cic. de . tam Legit To ius iii Epist crit pag. 16 l. Emendat nova edit. o. II p. 601 et qui alia, quani in quae is inciderat, attulit, Fontaninus in ist siti. Aquilei p. 29 sqq.
Desideratur tamen vel sic iusta de eo commentatio Laudanturop. Steph. Byz et Athon Euphorionis Xaλιαδες. At s)oin o de eo Suidae locus in Εὐφορίων ii quo ei tribuuntur opera: mlodori Μοψοπια I Aτακτα. Iopsopia est idem atque Attica; iam niatiquius tomen illud fuit ab Oceanide Mopsopia κά ὐλογος του ποι η- ματος αποτεινεται εἰς τὴν Ἀττικην. Male adiectum in Suid χι- ticida, ain deletum a Toupio, minus tamen bene mutatum in att- λιαδες. Respexerat in eo opere eos qui deposito evin fraudaverant, docueratque eos certam poenam daturos esse periurii. Inde deductus fuerat ad colligenda oracula, quae per spatium mille aii- notetim Prodit mant, et evenius, quos illa habuerant. Haec saltem inter se quodammodo conveniunt At Suidas aut male e ui Gorale
519쪽
scripta aut interpolata subiicit εἶτα συναγει δια χιλίων λων
σμους ποτελεσθέντας de Oraculis per mim annorum ecuaestimes emu robiis, scilicet suo ut quodque tempore eveniunx habuerit, ut orsus sorte esset librina inde ab Argonauticis. Sequutus
in hoc erat Euphorion exempla altomun qui χρησuoυς collegerant inter quos Philochorus fuit, Atthidos acriptor, ἐν τοῖς περὶ μαντι- ap. Plutarcti de Pyth. Ora p. 403, Ε. Sequitur in fine:
εἰσὶ δὲ βιμα a ' ἐπιγραφεται δὲ si πέμπτη χιλιας περὶ χρησμων,
οἷς χιλέων ἐτῶν ποτελουνται ultima male ab interpolatore accessere. Ceterimi laec viri docti ita accipiebant, ut opus illud in quinque Chiliades divisuin putarent, quarum quinta περ χρησμων inscripta esset. At oupius iaιαδας opus statuit diversum fuisse a Mopsopia quintum librum περὶ χρησμῶν inscriptum suisse. Si tamen mille hi anni quinto libro nomen χιλιαδος dedere unde quaeso quatuor ceteri libri hoc idem chi a m nomen habuerea aut quale
earum argumentum fuisse dicenius, quod a millenario numero quicquam traheret Estne porro sermoni hoc consentaneum, δι- λιαδα appellari librum, in quo oracula exponuntur per mille annos ad eventum perducta Sallem dicendum erat, chiriadem minorum nomen suppeditasse libro , ut χιλιας inscribi posset. Oraculum vero Locrorum, ut per mille annos placarent Mine ammtensent,
alienum est aba L non enim illud de eventu agit post mille annos. Dissicultatem adeo, quae in his erat, non sustulit vir doctus, sed reliquit. Verba Suidae adeo corrupta et male luxata sunt, ut, hi tuto ex iis colligas, nisi sorte hoc si Vmun est, totum opus nomen πιλιαδων habuisse, probabile si ita inscriptos esse libros quinque, propterea quod mille ἐπῶν erant, . . mille versibus singuli constabant. Nihil adeo est, quod impediat, idem opus suisse Μοψοπίαν et υτ τα et αλιαδας appellatum sed liber quintus περὶ χρησμῶν, de Oraculis agebat Attamen dubito an rectes natur, omnes quinque libros πιλιάδας inscriptos fuisse apud Stephan 'et et Athen potuit scriptum esse ἐν πιλιαδι, quo solus liber quintus, idem περὶ χρησμιον inscriptus, et mille sorte versibus constans, desigilatus suit. Scripserat Suidas εἶτα συναγει δια χιλίων ἐπῶν non ἐτων χρ)ηφιους ἀποτελεσθέντας, responsa et eventa.
520쪽
um quod ad GHluin attinet, ex ML , 50 C -- νυι--- mihi condi a Demia, ut dixtimis, intestigitur, eum Euphori
Item Chalcidenser ge latine reddidisse, seu quocunque modo eius Carmen saltem imitatione expressisse priua tamen illud tradunt
Grammatici. Quaeritur minc, quodnam iiphorionis opus hoc fieri In M. his 69 sqq. M. VI Galliis, Musarum iussu a Iam iram MN eripit Hesiodi satulam, qui Gryn nemoria origi-- cana De oraculo hoc Apollinis Abulae potuere esse plures; fuere quoque ii iis multa de Mopso et Calchante scs. Not ad FH. VI, 72ὶ potuit eas pei sequi Gallua miniine ad Euphorionis exemplum comporiis potuit quoque esse Euborionis liber de illo satio, cuius ad nos memoria nulla pexumiit, quem Gallus latim versibus reddidii verisimilius tamen est, suisse pinsiculum Chi οὐ OH χρησμῶν a Gallo latine conversam. Inter alia enim oracula etiam
Grynei debuit rii emoratio fieri. Suspicari quo lue lisluis Possit, Mopsi nomen latere in voce corrupta Μοψοπία, et fuisse Mo p
ωr, aut Μων--αν. Inter haec ostat dissicultas, quod non ii telligi potest, quidnam tu simili opera Galli ab Hesiodo mutuatum esse potuerit nam mi - λι ia haec canere dicitur. Nimis acutum esset si diceres, aliud Hesiodi opus respici, non ἔργα καὶ
ἡμέρας, forte et ἔπη μαντικα et Μελαμποδίαν otiam ex IIbutan , quam Euphorrion aut sequutus erat aut Aproesserat. Veram simplicius res ita constituitur Idem Euphorion et Holodo et σμους scripserat prius illud habebat aliquid coniunctum eum vita pastoriim et cantibus cum Galliis occupatus esset in altero mitis opere, memorari poterat Ianiis tradere calam Hesiodi Gallo,
quibus uteretur in allebo opere eiusdem Poetae exprirnendo. Fontaninus I. c. miri acumine plura GaII catilina ex versibus
Virgilianis exsculpsit ex . quidem 70 colligere vult, eum Iatinuiti fecisse Hesiodum Euphorionis, ex V. 73 eum vertisse latine mi liadem, tum ex V. 74 scripsisse eum sabulam sollae utriusvi quam alteram superesa in ciri inino tribui solita contendit,
et v. 77 sabulam Terei et Philomelae. IIaec tamen ad Sileni casenae spectare, meliore interliretatio ii iaci Is edoceri poterat vir
doctissimus Cirii Gallo vindicarant et Hii, inter quos Gisamus. vid. Prooem ad Cirin. Ceterum Euphorionis, ut ceterorum Alexandrinorum poeia rum, mas in stat Romae hac aetatu vicissimatio et inde interpre Diuitia ' Corale