Iani Gulielmii Verisimilium libri tres / [Janus Gulielmus]

발행: 1582년

분량: 134페이지

출처: archive.org

분류: 문학

31쪽

ar VERI sIMILIUM Si amas, eme, ver ites facito uti pretioperuincas tuo.

Aliquanto post: Is quod videbat istius censum flare nusso imodo posse, eum censium obseruare tot. Iiber scriptus istius en assuri. Scribo litterula de .

t a. a, ceu se hoc est, in istius cetasti perseuerari. pro Flacco Praetor actionem sedaturum negauit re iudicata stari ostendii pila cye.

Marsupium habe it, inibi paustum pro j,

Otufamisiarem suam vitam oblectet modo. Lego oblectet domi Familiarem vitam eam ait, quam domi a nemine vocatus agat. ita parasitus aptiuis: Neque inquam quid ream me iuuat, quod edo domi, Foris a quantiJum etiam quod uno id beat. Eadem Persa, Scaena Hostibus victis. Statuit heic lectulos ponitet cic quae assolent heicstatui volo primum qu lam ibi Tn ego omnis hilaros, ludentis, latificantis facia ut fat.

uorum opera haec ibi facilia factu facta sunt, qua volui es ri. Nam improbas uel homo, qui bene clam fici sumere

reddere nescit. Lepidissimi, ita me Musa ament, versus sed perob scurus ex iis secundus , ob insolentiam Orn illae,fariam hilaros ut fiant; elegantis tamen, Minino Plauto locis sexcentis obuior, accusandi casu pronominandi posito. Nos exemplo uno contenti erimus, Epidico: si in-

32쪽

LIBER PRIMUS. I

Sinuento , exitiabilem ego illificiam hunc visa itiem Hoc prinatim noto trim leue ex Omendum tollo. roludentis enim reponendum haud dubie lubenti, quod conuiui verbum proprium est, cum roteiam exporreeca iocandiri sese exhilarandi cuique lubido est. Adelphis Terentius: Hilaren ac lubentem fac te in nati nuptiis. Inde Gessio luben iae conuiuiorum sunt lautitiae, de quae ultro citro reciprocant inuitationes lib. x v.

cap. II.

Cui lubentiae asia, omnes conviviorum incognitae ant. Apuleius de Alino primo Lectulo refoveo, cibo filio, poculo sulceo iam ad lubentiam procliui est iocho scitum est caut cim. Hinc hibentes prolutis xhil iris, ipsa hilaritas Libentia dicitur, Asinaria: Vbi ego nun Libanum requiram aut familiarem suam; Vt ego illos lubentioresfaciam quam lubentia est.

Et Sticho. Itaque onu fum pectus porto latitia lubentia . Cetera, ut arbitror, bene habent hac totius loci sententia iubet Toxilia lectulos statui, cyathos, Viniarn, cetera quae sibi ent, inprimis Cildam temperando vino adponi: ut habentia&hilaritate impleat omnes, quorum opera fallaciae ex sententia uaccesserint placere enim sibi vulgo quod dicitur, ingrato nihil quidquam esse improbius.

Festum in voce Stolidus versus Ennij publicatur: Nam vidi pugnare silvis stolidi si ii init. Vbi in bis s. fuisse viri docti indicant, vide Diuisa vo

33쪽

ce restinio Nam vi depugnare Apud eumdem sentes. Ast inius Abducta. 'am sentiso a verba pertorquet turba. Mutant viri docti in lupa ego propius scripturae veteris ductam, pertorquet truo Truones vulgi scomma in enormis nasi homines Caecilius: Pro ijiminortales unde prore it trao' In Silus.

Silus appellaturno sursum versium repando. Malo lectionem libri scripti Coloniensis, nasius με suiu versius strepandus A silo enim denominati sit

Videri scribendum saltim non, ut vulgo, sitem. Daratis

Gellius libro X I. cap. XIIII.

AERI scriptor Atticarum Noctium de s-gnificatione d origine particulae M, Sc recenset ille quidem duas opiniones hominum, ut apparet, ingeniosorum: sed idem tamen argutias istas acutas quam verisimiles iudicat, pronuntiatque amplius. Ea de re ut certi quid statuereri dissinu e temerarium; ita forte non reprehendendum, sententiam meam timide de verecunde ostedere, iudicium relinquere doctioribus. Semper enim ita existimavi, errore fieri peruulgato hoc tempore ut sic dixerim; catholico, quod id verbi secunda vocali scribaturi pronuncietur cum rectat' legitima scri plura videatur esse per tertiam. Auctores habeo h-Dros manu descriptos, e quis optimus quisque rue rustissimus aenoscit. DA L T ii nonnulli etiam inductum krepositum quod nunc terimus habet. mi

hi sic usu venit neque dubito quinde aliis. Deinde ex hoc

34쪽

LIBER PRIMUS.

ex hoc analogiam eruebam ex illa significationem. ut enim a sui in is rapiti, cui siti sensu recessu; raptim, cursim, sensim, recessim eodem plane modo desce

Mitta saltu, saltim ut in illis primigenia signifi-

candi vis residet ita eadem in ioc non obscura est. Adhibetur enim in oratione,ciam ea quasi saltu quodam ab iis quae antecesserunt stibito priaecipitat, sinit in extremum aliquod Parcam adscribere ex empla sunt enim sexcenta tanta in promtu neque in iis, thim, in quo non haec transiliendi siue transitionis, ut Rhetores loquuntur, vis chiceat. v d si quis neque libris acquiescit, nec Etymologiae concinnitati, at ille Priscianum alii in audiat qui enumerans adverbia inii verbum de hoc nullii, postea subdit InoM ct denomina a iuuenirenturo verbalia o partis lilia ut a parte partim, a viro viritim, a vice vici sim, astatustatim, raptu raptim, a saltu saltim saltuatim. Vbi quin intellegat, quod nos vulgamus

Aa i , dubitare nos res non patitur. Qui vetus ahem obiiciet scripturae iam inde Gelli aetatevstatae, sciat iam tum pleramque maiorum con uetudinem qua scribe liqua loquod mutauisse, id duodvel ex ipso colligere est viderique eius addubitatione errorem inualuisse, clam, quod ille lic stanter po- siserat, Grammatici temere sequerentur indicio est Donatus, siue quis alius est in Adelphos Terentij: Saltem, inquit, το εο α ν natum e t autem a captiuis saltem, qui nihil aliud praeter salutem a victore petunt haud dubio ex Gelli loco. Hac in sententia magis confirmatus sum, postquam probari eam sibi mihi significauit eruditi stimus amicus meus r. Modius qui etiam P. Pithodum ita in suis libris perscriptam hanc Vocem repperisse, ostenso eius ad Sidonium Apolli

narem

35쪽

Pergula Creta in toga candidati. In sipare Padidum Pomponius apud Izonium restitutus pluries. ARCESsAM V Pomponium quoque ad li ακρισεις θ άσεις nostras,ri male accepto ei a mutilatore i Nonio si quid in nobis opis est ne denegemus. Pri-imum quod adducitur in Suppilare Pompon. arcui Alteram apportat, prodigit, patrenu suppilat semper.

Haud dubie recte maculo, Alter amat potat origo mendi e distractione syllabarum, Alteram a potat. In Taxim: Pompon. succon Clandestino tacitus t. xim perspectatu

per cantum.

Iunius in s .inuenit, perspectaui periculum Emendo, perculam. Percula siue pergula, ut Glossce explicant, υτα ον νυ ο ιυ1υα. Plinius, Q. III. L. Fallitus argentarius bello Punico ecundo, ima corona rosicea inter iue eryula uaprospexisse dictus ex auctoritate enat tu incarcerem ductus non ante nem besti emissu es.

In minas . Pomponius Cretui a Nil petiturae bene esseniat. Ita sit,

ct tibi bene it qui recte ominas. Editio vetus Veneta, Cretida vel petiturae Scribo,&meo quidem animo verissime, vel Petitore Scribsit hanc fibulam viae titulo colligo de candidato magistrapum ambiente ideo Petitorem inscribsit, quod peti magistratus proprie dicitur; aeretulam, quod qui petebant crcta togas suas candefaciebant, unde

36쪽

candidati licta appellatio est. Praeterea cognomino hane disti tiguere voluit ab illa, quae Petitor Heres in scribitur lana sententia fragmenti clara est, esse verba bene precantis candidato, Millius respondentis. In eruit. Pompon. Fullone. Facite ut ignis seruat, ligna instipite, fur concidite. Rectum est insipite. Insipare est iniicere ut obsipare, obiicereri aggerere Platuus: Obsipat aqvulam Vt au- tem sonare, onere; tonare tonere ita in sipare, insipere promiscue inflectebant. Pomponius alibi Par-t instipui, conclu i conde iis. In InlybOS. Pompon. Placenta Ruilici edunt libenterpedibus tristes, acres in bos. scribo, assidos, tristes Paedidum quod sceletvi gra

Notatum prouerbium, Ossa atquepellis tum Virgilius,otii

dius, Plautis emendati. P. Vix I LII versum Bucolico tertio libri publici ad unum omnes ita legunt: His certe neque amor causa est vix sibus herent. a sententia non multum a verborum interpunctionis venustate abductum lora rule Scribo enim 'His certe neque amor caussae ego vix Gibus herent. Auctor mihi perspicuis verbis in Tereti Eunuchum Donatus: Hi hice, his hi ce, nominandi caseu numero mul-iritud/nis promi cae surpabant. His ergo hoc loco hi est. Postea trita Latinis auribus formula est, amor causa cI. Et sic Cicero Laelio Valetudinem caussa non maestim tiam

37쪽

tiam iis . Et reducit hic versus in illi alterum in in

morti: ni P. Nasbi is non disti milis sententiae: Si par est, s enm .ilis, au.t, Mimr ae Sit uilis, maiie quae male visa suas. Emendo versu posteriore macie quae male nisi suae t. Vt enim Maro vix herere ossibus; ita hic Naso mathniti macie siue macilenta clue dixit Ie vidit ir, me potius, nisi me meum fallit omnium, dixit de ea, quae, ut vetus verbum est, os . atque pestis tota esset. Vettis verbum dico quod πιροι πιωό- iactatum id fuisse

in macilentos e Plauti locis duobus colligebam. Captiveis:

Maces o, consenesco, tabe co ister, Ossa atque pessi sum miser a macriti dine.

Ita recte s. Langi male vulgo misera macritu sine. Aulularia: Volo ego ex te ire, qui it agnus curio. v. Qui ossa itque pessu totuist, ita citra macet, cuin exta in 'icere in sole etiam vivo licet, Ita is peducet quasi laterna Poenica.

Nolutum item prouerbium Dipera est in reprecula. Curuus. Istuni atu Virgilius, ct Cicero pro Sextio. Eois M Bucolico leguntur haec ab omnibus: Oui legitis ores O iunia nascentia si .ga Frieti m. ueri si ite hinc, latet angi is in herba. neque tamen occultius quidquam subesse ulli interpretum suspicati sunt. Mihi numquam dubium fuit, quin poeta ad arcem iam quamdam respexerit, fortassean eam qua vulgo ferebant, viperam esse in veprecula de periculo graui minopinato Eum adagio

38쪽

stdagionem pei te extulit Pomponius: Dide, cedo cacatum. vipera e t in P recula. Prima verba videntur mendosa, conabar legere, Dide, cedo cacabum Cacabus enim vas in quo pulmentarium coquitur: sed abstineo. Respexisse autem

huc Virgilium vincit, quod fra ortam meminit, quae inve pretis fere leguntur Significat idem verbuna

M. Tullius pro P. Sextio Ostorii λuid etiaru)atum ciui ratisiuit, ut illa ex vepretis extradia nite uti remp. arroderet. Eie nata mutauit ar Rutis a me nam siccum audiretur, vipera e veprecula, de eo qui vehementer noceri pollet, de improvise, cauerique ideo vix posset ille nitedulam ex vepretis appellat, qui nocere velit magis quam postit, cauerique non magnopere

debeat. CΑΡVT XIV.

Votitus Tamenetsi N θ::s pro non ornae prologorersus, item alter ipsa infabria restituti so Terentiis Andria. Plauti qui praeponitur prologus elegans mehercules perurbanus cst dignusque qui eo loco legatur in eo versus hic in libris paullo vetu stioribus omnibus ita concipitur: Aures voti si sunt, animum aduertite. Primus Lambinus, ut nos credere vult, illud voti parum huc conuenire animaduertit mutauitque in vacilias, ad exemplum illud Plauti Pseudolo: Faxis vacillas Pseudole aedis aurium Mea ut migrare dicti possint quo volo. a quo dissentio. Neque enim, ut heicquid misi patiar iocus acuti quidquam habet ut illo quem modo posui loco adductis quae ad eamdem translatio nem faciunt aliis de quo ruis tandem si aures vacitias

39쪽

habeant non eas aduertere iubet, sed animum quasi paeniteret verborum antecedentium. Itaque vide ne verius sit: aures votitas sunt animum aduertite. Votitus qui voto quominus quid faciat impeditur. Asinaria Nolo habere illam causino volitam dicere. Lepide igitur histrio si inquit, voto tenemini quominus auribus mea dicta usurpetis, at vos animo ea usurpate Lusit nimirum in eo, quod immobiles homini natura aures dedit, ut eae aduerti non possint: at animum aduertere vulgatissimum loquendi genus. hoc igitur agere eos iubet. Eadem fabula Scaena Si sapitis. O rei amat tamen hercles esurit nullam esurit. Immuto leuiter, sed, quod ausim pra stare, verb: Qui amat tamen hercle es esurit, nullus esurit. Tamenes probum antiquae nota verbum hic in tmesi cum esset, prope evanuit. Id reponendum etiam in Terentio, Andria: Nihil audio Ego te commotum reddam. Di tamenes hoc verum est. Ita enim Optimum fragmentum Coloniense,quod in aede maxima adseruatur. Nullus eburit, pro non e urit notum loquendi genus Pomponius Lapathium millus vescebatur, lardum lurcabat libens.

Varronis duos an menta composita. elusissem Modi argumentum, ct in idem sententia adducta expressa de Plauto. V hoc vulgo dicitur ει ατ inp, meritoque doctissimi viri semper monuerunt, fugiendam in e stitu ineptam leuitatem. in iis togatorum eruditissim

40쪽

bius Varro, cuius super hac re sententiam, quae Melea giis eius heserat,ex Noni duobus locis a me com- politam huc adscribam: Non modo suris apertis, sed pene natibus apertu ambulas: cum etiam Thais Menandri tumcam . tbeat a talos demissam. Notat schema vestitus nostro seculo non insolens: ibi .hoc noto, videri polirissimum virum more suo alludere ad locum poetae veteris aequa is sui, certe non multo maioris Turpili , ex cuius Demiurgo haec adseruntur: Aperta sura, brachia autem procera horrorem mihi Ex corde exsuscitabant. Verba sunt, ut apparet, puella fastidientis in proco corpore enormi Vcformi habitu ita l. sibi eas nuptias odio ac senio esse ait, ut ex eadem hac fabula citat Nonius. Eadem de caussa scribserat Modium, quo, uti ex fragmentis intelligimus, in victuri vestitu reprehendit utrumque o ra λεον τοια tori, probauit id quod titulus docet, a meo On 'm. Odius

enim ipsi plane id est, quod necis τὸ Aσιν, M. Tullio mediocritas quae inter nimium larum est. In quo libro praeter cetera memorabile illud, tamquam tripode Apollinis oraculum non eos optume

vixi se, qui diuti 'me rixent, ed qui mode Isime, id est

modice. Quis verbis postremis ad Plauti, visi, let, allusit, Persa: Modice 2 modeste messiunxitam viuere.

Euripidis Medea locus emendatus, ct cum Di Ciceronis

compositus.

E, RIPi Di s Medea primoce statim fabula ita

SEARCH

MENU NAVIGATION