Dionysii Catonis Disticha de moribus ad filium, praeter sedulam variantis lectionis per omnia conlationem, lectissimis etiam adornata Flosculis poeticis. Una cum singulis adposita Distichis, binorum quoque versuum, idiomatum vero diversorum, interpre

41쪽

CONTRA VERBOSOS NOLI CONTENDEREvERBIS. ERMO DATUR CUNCTIS, ANIMI SAPIENTIA, PAUCIS.

42쪽

LIBER PRIMUS. 2 3

FLOSCULI POETICI. Non tu scis: Baechae bacchanti s velis adversarier, Ex insana insaniorem facies; feriet saepius: Si obsequare, una resolvas plaga p

Oderunt pacem stulti, & certamina quaerunt.

Num decet irasci Regem, si morio verbis Iadignis illum petat λ An Contemnere praestat Numquid cum puero decus est pugnare Giganti p

-- Ea ne dicas, quae nil referre videntur: Noe verba incassum ct ualla ratione profundas et Nam te ridebunt homines, fatuumque vocabunt. Verum, sive rogas aliquem, seu forte roganti Responsurus eris, prius ipsam consile mentem, Quam vox exiliat: quae postquam est edita, retin Haud remeare potest; verbum semel ore soluto Emissium longe nequit ad sua claustra reverti.

IDEM , cineri v. 778.

Cedito morosis, nam quo mage eoneutis ignem. Hoc magis attollit mota favilla iubar.

Si dura fueris molestus idem, Nihil proficies : resuscitatur, Sed non reprimitur premendo, serpens. Palpanti nihil asperum, serumve est.

43쪽

DILIGE SIC ALIOS, UT SIS TIBI CARU a AMICUS isIC BONUS ESTO BONIS, NE TE MALA. DAMNA SE UANTUR.

ἀλλ συι φιλέειν, ώς καὶ φίλος εἴναι εαυτοῦ.

44쪽

LIBER PRIMUS.

Has alios, quam se, quis, nisi stultus, amat r

Iuem nos Senarium isa Latine, ruanrum adsensum, rediamus:

Quis semet ipso plus amabit quempiam λVel planius , magisque .7a πέδω. Nemo sibi ullum amore amicum Praefeser. Diligit r nemo, nisi cui fortuna secusin est : Mao simul intonsi i proxima ν- - Λzat.

Inter utrumque manet virtus: extrema relinque, Et cui fas, quantumque licet, largire: nec ultra Impensam facias, quam sit Permissia facultas.

Quae tua Conditio poscit moderare libenter: Dumque iuvas ahos, sit tibi cura tui.

Qui stia distribuunt, aliisque cavere videntur, Cur sapere bos dicas λ Re sina nomen habesst.

45쪽

RUMOREM FUGE, NE INCIPI As NovUS AUCTOR HABERI NAM NULLI TACUISSE NOCET: NOCET ESSE LOCUTUM.

46쪽

LIBER PRIMUS

Fama, malum, quo non aliud velocius ullum. Mobilitate viget, viresque adquirat eundo. Parva metu primo, mox sese adtollit in auras, Ingrediturque solo & caput inter nubila condit.

Tam ficti pravique tenax, quam nuncia veri.

Tota hemit : vocesque refert: iteratque quod audis. Nulla quies intus, uulta questentia parte. Nec tamen est clamor, sed parvae mmrmina vocis.

Mistaque cum veris passim commenta vagantur Miltia rumoram : confusaque verba volutant.

E quibus hi vacuas implent sermonibus aures. Hi narrata ferunt alio : Mensuraque si Cresis, s avd iis aliquid NOUUS adserit AUCTOR.

Propterea certe nova pascua quaeris, & amnes Ficlis inauditos, o vis NOVUS AUCTOR HABERI.

Quisquis is est, memori rumorem voce referre

Et fleri famina parique gradusque potest.

Ramor rumores, errores parturit enor: Ut nivis exiguus cresis exudo globus.

Non nova sunt siuenda, nisi haec vera esse probentur: Nullam verba fidem, amota ratione, meren ur.

Ita ν ωα es Leuto. Mera coniectura aliqui ita mutaturi erant; sed perperam. vel 1 in II istona Critica nos ostendimus.

47쪽

ra D. CATONIS DISTICHORUM

sPEM TIBI PROMISSI CERTAM PROMITTERE NOLI. RARA FIDES IDEO EST, QUIA MULTI MULTA LOQUUNTUR.

48쪽

FLOSCULI POETICI. Promittas facito: quid enim promittere laedit Pollicitis dives quilibet esse potest. Spes tenet in tempus, semel est si credita, longum: Illa quidem fallax ; sed tamen apta dea est.

Si donare vocas promittere, nec dare, Cai; Vincam te donis muneribusque meis.

Accipe Callaicis quidquid fodit Astur in arvis, Aurea quidquid habet divitis unda Tagi; Quidquid Erythraea niger invenit Indus in alga, Quidquid At in nidis unica servat avis; Quidquid Agenoreo Tyros improba cogit aeno: Quidquid habent omnes; accipe, quomodo das.

Dat nunquam; semper promittis, Galla, roganti: Si semper fasis; iam rogo, Galla, nega.

Si qua mei tamen est in te pia cura relicta; Incipe pollicitis addere facta tuis.

Omnia promittis, nee tantum forte ilaturus.

Plus tibi pollicitis praestandum, non minus. Unde Una data est homini lingua, manusque duae. . At tu nil praestas; promittit plinima : tamquam, Marce, duae linguae sint tibi, nulla manus.

Vulgare amici nomen; sed RARA est FIDES.

Rina M. M/ν. σμίa m. m. I. Editio novissima Parisina , cum metaphtasi Gallica, Te ualliclita contem .

49쪽

3o D. CATONIS DISTICHORUM

QUUM TE ALIQUIS LAUDAT, IUDEX TUUS ESSE MEMENTO: PLUS ALUS DE TE , QUAM TU TIBI, CREDERE NOLI.

50쪽

LIBER PRIMUS. 31

FLOSCULI POETICI. Respue, quod ma Hr Tollat sua munera cerdo. Tecum habita, & noris, quam sit tibi curta supellex.

PE s u . Sar. IV. ν. s . Cerdo, qui te. eum sis sordidus blanditiarum suarum sordibus candidum politumque efficere . frustra quidem. adlaborat.

-- -- Nec te quaesiveris extra.

ID N. Sat. I. v. T.

Tu recte vivis, si curas esse, quod audis. Iactamus iam pridem omnis te Roma beatum: Sed vereor, NE CUI DE TE PLUS, QUAM TIBI, CREDAs, Neve putes, alium Sapiente Bonoque, beatum. Neu, si te populus sanum, recteque valentem Dictitet, occultam febrem sub tempus edendi Dissimules, donec manibus tremor incidat unctis. Stultorum incurata Pudor malus ulcera celat.

Haec ipsa magna est culpa , blandiri sibi.

Maxima pars fumo gaudet, fumoque repletur. Stulti, quid fumo est levius p quid inanius λ Aut quid Ridiculum magis esse Potest, quam quaerere honorem Immeritam, & caussas veri contemnere honoris p

Lui tribui veram sibi laudem quaerit, ineptos Contemnat namgur, rudicioque regat.

SAMaocus, Embl. tit. Ambitio. r. I. v. I.

Virtus, repulsae nescia sordidae, Iarammatis fulges honoribus: Nu βmit, aut ponit, se rex Θrbitrio popularis orae