장음표시 사용
61쪽
EXIGUUM MUNUS QUUM DAT TIBI PAUPER AMICUS, ACCIPITO PLACIDE, PLENE ET LAUDARE MEMENTO.
62쪽
FLOSCULI POETICI. cipe parva mei laetus munincula census: Nec quae sint, sed qua, Aspis, mente data.
Non quantum dederis , sed quanta sente dedisti, Pensandum est: Placat victima parva Deum.
Manera, crede mihi, capiunt hominesque Deosque: Placatur donis Juppiter 3ple datis.
Munera det dives : jus qui profitebitur, adsit:
Facundus cauilam saepe clientis agat. Carmina qui facimus ἱ mittamus carmina tantum.
Muneribus parvis gratia maior inest.
Utque ea non sperno, sic acceptissima semper Munera sunt, auctor quae pretiosa facit.
Nec . . . jubeo pretiois munere dones: Parva, sed e parvis callidus apta dato. Cum bene dives ager, cum rami pondere nutant; Afferat in calatho rustica dona puer. ---- Asferat aut uvas, aut quas Amaryllis amabat: At nunc castaneas, nunc amat illa nuces. Omnibus his inerunt gratae vestigia curae. )Sit suus in blanda sedulitate modus.
Abs quivis homine, quum est opus, beneficium accipere gaudeas.
des Reed tiri de petis, servires, de quihus saepius in scriptis suis ioeatur Gallicus il e in Anglia Epicurus Pirilosophiis, Er. Einemni: Nam Gallicus in allia Epicurus mihi Gallendus eii,
63쪽
INFANTEM NUDUM QUUM TE NATURA CREARIT, PAUsPERTATIS ONUS PATIENTER FERRE MEMENTO.
BR a s L ET O. creariti Pauciores, Ied Paris nostra:
64쪽
Tum porro PUER, ut saevis projectus abundis Navita, NUDUs humi jacet INFANS, indigus omni Vitri auxilio , cum primum in luminis oras Nixibus ex aluo matris NATURA profudit: Vagituque locum lugubri complet, ut aequum R, Quoi tantum in vita restet transire malorum.
Luca Exius, de Natur. rerum Lib. V. ν. II.
- - Fuit illa dies, qua semina tantum, Spesque hominum primae, matrisque habitavimus alvo. Artifices NATURA manus admovit: & angi Corpora visceribus distentae condita matris Noluit, eque domo vacuas emisit in auras. Editus in lucem iacuit sine viribus INFANS: Mox quadrupes rituque tulit sua membra ferarum
TIREs. Pavper eris. ULTIS. Fortem hoc animum tolerare jubebo
Quanto quisque sibi plura negaverit, A Dis plura feret. Nil cupientium Nudus castra peto: & transfuga divi tam Parres linquere gestio, Contemtae dominus splendidior rei.
- - Rectius occupat Nomen beati, Pi deorum Muneribus lapienter uti Duramque calles paupertem pati.
Pauperiem, modico contentus, semper amavi: Et rerum dominus, nil cupiendo, fui.
N U D U s in hunc mundum veni puer, exeo πιών. Ista Deus nobis dederat, Deus abstulit idem.
NUDUM HOMINEM primum MATER NATURA profudit.
Nil habet infelix paupertas durius in se, Quam quod ridiculos homines facit. -
Leve est miserias ferre; perferre est pave.
65쪽
6 D. CΛTONIS DISTICHORUM XXII.
NE TIMEAS ILLAM, QUAE VITAE EST ULTIMA FINIS: QUI MORTEM METUIT, QUOD VIVIT, PERDITiD IPSUM.
66쪽
Moriar. MORs ULTIMA LINEA rerum est.
Nec metuenda viris. - . - -- Luc Auus. Pharsal. Libr. VIII. R 39s.
Stat sua cuique dies, breve & irreparabile tempus
Flere obitum, est addi vulnera vulneribus.
Mors & fugae m perseequi Iur virum: e parcit imbellis juventae Poplitibus, timidoque tergo.
Non mortis laqueis expedies caput Fortem posce animum, mortis terrore carentem: Qui sPATIUM UITAR EXTREMUM inter munera ponat
Felicem vitam vis vivere λ Spernito vitam: Hvis enim nusere, cui sua vita placet.
Dissiri, non ausore mortem longissima vita rQuid disteri igitur : cras hodieve mori
Nos tamen occasum nostrum observare deceret, Et suem vitae quemque videre suae.
Plura alibi: Nam saepius hoc argumenti tractat Auctor.
67쪽
sI TIBI PRO MERITIS NEMO RESPONDET AMICUS;
INCUSARE DEUM NOLI: SED TE IPSE COERCE.
68쪽
FLOSCULI POETICI. Qui mihi debebant fidum solamen AMICI
Probra ingerebant clanculum & Convitia. Omnibus o cur culti, mihi damna rependunt, Remunerantur His amorem simplicem: Ap ego, secretae tibi ι Qu i penetralia mentis Cernis, dolente corde, fundebam preces.
Mi homine terra peius iurato ereat.
Pone domum, & servos & quidquid frangitur illis,
Aut perit: ingratos, ante omnia, pone sodales.
Turpe erit, in miseris veteri tibi rebus amIco Auxilium nulla parte tulisse tuum. Turpe, referre pedem, nec passu stare tenaci: Turpe, laborantem deseruisse ratem. Turpe, seqtii casum & fortunae cedere: a tum Et, nisi sit felix, esse negare suum.
ovanaus, Libri II. d. ponto. U. VI. v. i9.
Nec mage in orbe frequens, ingrati crimine, morbus: Pro meritis odium, Praemia mundus habet.
Desine de quoquam quidquam sene velle mereti, Aut aliquem fieri posse putare pium. omnia sunt ingratar Nihil fecisse benigne est :lmo e iam taedet, taedet obestque magis. Ut mihi, quem nemo gravius, nec acerbius urget, Quam modo, qui me unum, atque unicum amicum, habuit.
Heu me miserum, qui tuum animum ex animo spretivi mrod
69쪽
so D I Ο N Y S. C A T O N IS DIS T IC H. XXIV. NE TIBI QUID DESIT, QUAESITIS UTERE
PARCE: UT QUE, UOD EST, SERVES, SEMPER TIBI DEESSE PUTATO.
70쪽
FLOSCULI POETICI. Parvula snam exemplo est in magni Ioriaca laboris,
Ure trahit, quodcunque Potcst, atque addit acervo, Quem struit, haud ignara ac nou incauta futuri. ae sim ut inversum contristat Aquarius annum,.Non usquam prorepit, ic illis V r I T U R ante
- - - Utile quid sit, Prospiciunt aliquando viri, frigusque famimae
Pavertes immunda domus p rocul absit. Ego, utrum Nave ferar magna aut Parva, ferar unus & idem.
Importuna tamen pauperies abest. Contra Io melius parva Cupidiae
Vectigalia porrigam , Quam si Mygdoniis regnum Halyattici
Campis continuem. Multa petentibus Desunt multa. Bene est, cui Deus obtulit PARcA, quod satis est, manu.
Re fruere, ut natus mortalis : dilige sed rem, Tamquam immortalis: Sors est in utroque verenda.
tere divitiis, tamquam moriturus, & idem Tamquam victurus, parcito divitiis.
Mors velut immineat, praesentibus utere: Rebus Parce, velut lathsera sit hora tui.