Dionysii Catonis Disticha de moribus ad filium, praeter sedulam variantis lectionis per omnia conlationem, lectissimis etiam adornata Flosculis poeticis. Una cum singulis adposita Distichis, binorum quoque versuum, idiomatum vero diversorum, interpre

51쪽

oppICIUM ALTERIUS MULTIS NARRARE MEMENTO:AΤQUE ALIIS QUUM TU BENE FECERI sIPSE, SILETO.

52쪽

LIBER PRIMUS 33

Iu beno si quid facias, non memini e fas est. Quae benefacta aeripias, Perpetuo MEMEN TO

Beneficii numquam cito dati obliviscere.

Si te muneribus quisquam donaverit, emo: Θι quae tu dederis , coram jactare caveto, Ne jactatoris valeas incurrere nomen.

Quae mihi praestiteris memini , semperque tene . Cur igitur taceo , Postume λ Tu loqueris. Incipio quoties alicui tua dona referre, Protinus exclamat : Dixerat ipse mihi. Non belle quaedam faciunt duo: Sufficit unus Huic operi : Si vis, ut loquar ' ipse tace. Crede mihi, quamvis ingentia, Postume, dona Auctoris pereunt garrulitate sui.

omnia sponte mans, absit violentia rebus.

I P. A M. C o Ai a M i us, cui nos adiungimus :

Et, quam sponte refers, gratia, grata magis.

53쪽

MULTORUM QUUM FACTA SENEX ΕΤ DICTA RECENSES, FAC TIBI SUCCURRANT, IUVENIS QUAE . FECERIS IPSE.

I nus, Conti Misura de torti, dans la morne Vitillesse, I 'epargued las, non plus vos si laus de Peunesse.

54쪽

3ς LIBER PRIMUS.

Antiquos jam mente dies annosque revolvens Pupiscare, vetus repetitaque saucia per aevum, Maturosque patres, memores eu temporis iacti Percontare senes: Hi te memoranda docebunt.

At o s As 1n canitio Dente . XXXII. T. D. Matthaeo Tos CANO interprete.

- - --Denique te ipsis Concute, num qua tibi vitiorum insevcrit olim

Naiara, aut etiam conjuraudo mala. H. T. Serm. Libr. L. Sat. III. P. I l.

Multa senem circumveniunt incommoda. Vel quod Quaerit & inventis miser abstinet & times uti: Vel quod res omnes timide gelideque ministrat. Dilator, spe longus, iners, avidu,que tu. uri:

Difficilis, querulus, lauaator temporis acri Se pu-ro , GJ.r castigia; rque m.norum. Multa ferunt anni venientes commoda secum , Multa recocientes adimunζ. ---

Laudat praeteritos, praesentes despicit annos: Hoc tantum rectum, quod sapit ipse, putat senex. Se solum uoctum, se judicat esIe peritum, , Et, quod sit sapiens, desipit inde magis. Multa licet nobis referens, eademquq revolvens Horret, & alloquium conspuit ipse suum.

Fortunate senex, actae quem loria Gita Sic juvat, ut lethi non sit acerba dies.

Ut laudanda senis probitas, ita meda senectus Culpanda est, turpi quae maculata probro.

Quae caruit vitiis, duleis lolet esse severitas: Contra morosa est, quae vitiosa fuit.

Crata senectus homini, quae parilis juvρntae' illa juventa est gravior, quae limilis stinxtae.

Ca XVII.

55쪽

36 D. CATONIS DISTICHORUM

NE CURES, SI Q UIS TACITO SERMONE LOQUATUR. CONSCIUS IPSE SId I DE SE PUTAT OMNIA

DICI.

56쪽

FLOSCULI POETICI. Conscia mens , ut cuique sua est, ita concipit intra Pectora, pro facto spemque metumque suo.

Conscia mens recti famae mendacia ridet: Sed nos in vitium creisu rurba sumus.

IDEM , earumae Libr. m. v.

Conscia mens recti nullo commota pavore est: Ut mala mens semper sollicitata pavet.

Suspicione si quis errabit sua, Et rapiet ad se, quod erit Commune omnium ,

Stulte nudabit animi conscientiam.

Nihil est miserius, quam animus hominis conscius.

Heu quantum misero poenae mens conscia donati

Qui pavet vanos metus, Veros fatetur. SENECA, Oedip. fcr. m.), Quid ρον praesens eosiae motis pavor, imusque culpa plenus & semet timens y

Evasisse putes, quos diri conseia facti Mens habet attonitos, & surdo verbere caedit, Occultum quatiente animo tortore flagellum Poena autem vehemens, ac multo saevior illis, Quas & Caeditius gravis invenit & Rhadamanthus: Nocte dieque suum gestare in pectore restem.

Non dabitis murum sceleri. -

CLAUDIAN Us.

- 1- --.i Hic murus aheneus esto r

I conscire sibi, nulla pallescere culpa.

57쪽

38 D. CATONIS DISTICHORUM

QUUM FUERIS FELIX, UAE SUNT ADVERSA CAVETO: NON EODEM CURSU RESPONDENT ULTIMA PR, MI S.

58쪽

FLOSCULI POETICI. Tu quoque fae timeas, & quae tibi laeta videntur, Dum loqueris, feri trista posse, puta.

Saepius ventis agitatur ingens Pinus : & celsae graviore casu Decidunt surres: feriuntque summos

Fulmina montes. HORATI us, carm. Libr. II. O. V. v. 2.

Res etiam is summo quando fortuna locavit, Sunt tu praeripiti, non stabilique gradu.Ergo ne nimium rebus conside secundis: Quae secura putas, ventus inanis aget.

Nemo cavenda timet, qui metu vis cavet. Ο E N. Libr. III. Epig. CLYXIIJsta. - η - Dicique beatus Ante obitum nemo supremaque funera debet.

Omne sub regno graviore regnum est. Quem dies vidit veniens superbum, Hunc dies vidit fugiens jacentem. Nulla sors longa est. Dolor ac Voluptas Invicem cedunt. Brevior Voluptas. Ima permutat brevis hora summis.

Miscet haec illis, prohibetque Clotho

Stare fortunam. Rotat omne fatum.

Res Deus nostras celeri citatas Turbine versat.

Non eadem semper fortuna, vel omnibus una est.

59쪽

i4o D. CATONIS DISTICHORUM

QUUM DUBIA ET FRAGILIS SIT NOBIS VITA TRIBUTA; IN MORTEM ALTERIUS SPEM TU Τ IBI PONERE NOLI.

IARIANI LECTto. Nνbu sit οπ.ε. Edit. Paris. sit. ΑInt2. Sed Nov. Paris.

l Duiliros by Cooule

60쪽

LIBER PRIMUS.

Vitae summa brevis spem nos urtat inchoare longam. Jam te premet nox fabulaeque manes.

. HORAT us, Lib. I. OL IT in I . - 1 - - Spatio brevi

Spem longam resteces: Dum loquimur, sugerit invida Aetas. Carpe diem, quam minimum credula postero.

Turpiter his emitur Spes mortis. & orba Senectus.

Nemo tam divos habuit faventes, Crastinum ut possit sibi polliceri.

Scilicet ultima semper

Expectanda dies homini est. --t ova Drus, Libr. III. Aser. v as DP, is S umbra sumus. 2uis sit, an adbiciam nodiernae crastina summae Tempora Ut luperi λCuncta manus avidas fugiens heredis, amico Quae dederis animo.

Hic male dotata pauper cum conjuge vivit: Uxorem fato credat obesse tuo.

Imminet exitio vir conjugis, illa mariti. L urida terribiles misiccnt aconita novercae. Filius ante Hem patrios inquirit in annos.

Nonne hominum vitam tenui pendere capillo, Nonne perire brevi mortalia cuncta videtis, Ac, veluti fumus, tenues vanescere in auras.

Sθrs quos vult tabulis heredes grata supremis Scribit, avetque suo mortuus esse loco: Ni satis est aliquid duro peperille labore: Praedia, quae veniunt sorte, pericla vehunt.

Mis sis nobis. In morte alter . Vulgatae Omnes, ita di novillima Parisi .