장음표시 사용
331쪽
laborem animi. Audisti vetere dici solitam pr verbio: Magnus labor,exspectare. S. Rei bonae exspectario blanda est. Sed & Fallax, &-ceps, re anxia. Sihoc negas, nunquam aliquid
expectasti ; sed se fallentium inaestimabilis turba est, quibusad id, quod agunt, mihil prorsus inefficax, test o flari, nihil respuit,nulli se negat flecti facilis,dcfalli prona credulitas. Argumentum Vero leuitatis ingens, atque amentiae dixerim, pan mobuias spesamplecti; dc his illico, certis ut bonis, pasci,ad quas docti omnes, bc experti rerum tardistini. S. Bonam interim spem habeo. g. Interim, dicis. Credo, dum te illa fefellerit; hic est enim mosvnuiti spem deponitis, nunquam illam reu.cturi , nisi vos illa relinqueret, quin quum vos
sepe reliquerit L mirum dictu J iterum atque ite
rum redeuntem , cupide semper excipitis, pr grelsique obuiam,quasi obliti veterim, nauis ammatam dolis, inclusi toties cordis arce reponitis. S. Spem horum usque ad ultimum , non des ram. GAE. Quid ,εε diu ante,illa te deseruitZAnne illam retrahes an sequeris,an exspectabis,ut redeat Age autem, spera, quando nihil est dulcius.quam falli. Non ego tibi spem, quam mordicus tenes, eripiam; tantum illud admoneo non eL se spem bonam, quam tu reris. Non est spes bona, quae bonum sibi proposuit; sed quae bene: Bonum quidem sperare, scelestissimi quoque homi- Res possunt, immo dc QIent. Vere ita que bona
spes est , quae de verso bono ritὰ concepta est. Hanc qui habet, stringat. teneat, neque abire eam, mel in ultimis sinat , si ioresque illi suas iungat, charitatem, fidem : haec spes laeta, dulcis, Verax, Llix est; quaeque nec sperantem fallir , nec con-HMix, sed ad utimum Prouehit , animumque
332쪽
νῆnterim sperati boni anticipatione, laetificat. At vos, seu verum bonum , male meriti, speratis. seu malis veris, falsum boni nomen imponitis. .Iu Iet igitur vestra exspectatio, antequam Veniat m D sta est , moestiorque cum venerit. S. Huma
num sapio, & de his loquor, quae homines Vocant 'hona. O. Huius nominis doctos olim inter homines longa lis fuit . quae adhuc pendet, pendebit hue aeuum. in omne , his unum in rebus , contra autem illis hona multa ponentihus. S. Linquamus ista philosophis. Ego, ae vulgus dicit bona , spero. R. AE. Μalum igitur' etuum speras, quod vel dilatione te crisciet, vel fal- Te opprimateXoptato: c succedat enim quod ad Corpus attinet, hosti arma paraueris, quod ad for- miram , variae , & immitis dominae subieris i gum , quoad antinum vero ipsum, magna etiam pars in cladem , ac perniciem verti queat; quo- viam , quae delectant animum , saepe dc la dunt..R Ieci ego spei bonae anchoram, nec mouebo.
EA. Atqui solent nautae . tempestate Pria , na-' ui S anchoram praecide re, si diuelli nequit re ictaque illaiugam capere, non enim quod tranquillo mari , apud poetam; Dente tenaci anchora sun- dabat naues; in magnis quoque pelagi motibus acciditi ubi non raues fundat illa . sed alligat , dc naufragio vin las tradit. Nec hercle aliter inter, procellas humanarum rerum spes affixa, Zc tenax. multos in exitium traxit qtii abscissa utique,&abiecta spe . incolumes euasissent. Saepe igitur subtrahenda spei anchora, vel si haereat, euellenda ; si ne quidem liceat. , abscindenda rerumque sub fluitibus relinquenda est, ut liberam vitae portam gubernaculo prouidentiae dirigas ad salutis PQ rium. y.Bene spero. Gg. Bene sperando
333쪽
HAExeditatem orbi senis expecto. R. Mundo
te reanquillus praedicabas,ipse tibi ne eontrarius sis attende ; nunquam expectatio, tranquillitasque cohabitant; vix Vllum vitae t dium expe-u ne molestius. 3 Expecto senis haereditatem. R. Nescis quid ille forsan expecteε, est ea quidem inter homines vulgaris insania, ut ferEomnes, non coaevis tantum. 1ed iunioribus quo- . que diutius se victuros sperent. Inuiti sua de moriste cogitant mortales qe aliena autem libenter, eum tamen contrarium agere esset utilius . . Senis haereditatem spero. A. Quid si ille interim tuam sperat Falli alterutrum est necesse. Quot autem senes id lenias,moxtem iuuenum expectantes e Et sane nemo tam senex, qui non possit annum vivere : nemo tam iuuenis qui non possit hodie moti S. Haereditatem orbi senis spero. 8.a.Iustius hane sperabat filius; iuniorem rustior spes elusit. S. Haereditas orbi senis ad me venit. f. . Qujd scis, . an ad illum tua Caio Claudius Neroni Galba, Domitiano Nerva, Commodo Pertinax successit, . di secessionum talium plena est hominum vita. S. orbi senis haereditas me manet. Gq. Quem non fallere possit volens, qui, quem noluitae fellit cui superuiuere nequeat, qui filio superuixit S. orbi iam senis elogio scriptus haeres sum. R in tabellis forsan adamantinis, unde non faci-
334쪽
1Edele. ris ὶ An ignoras. quam leuibus causis testamenti mutent lenes λ Μ altis in ipso vitae exitu, quod pea omnem vitam voluere,dispIicuit. S. Hae redem me vult orbus senex. . Potest nolis.. Nihil est autem ladignantius orbo sens, ac diuite ; Vbi
sua dilui, seque sperni senserit, actum est. S.
Haereditas Crbi senis promissa est. Ea utinam innocentia , atque ea mortalibus fides esset, ut denu quam Icssi honesta promitterent, dc semper promissa seruarent. Nunc nec promittendi modus, nec promi ssa fallendi pudor ullus ; quod inhaereditate potisiimum licere sibi homines putat.
Itaque voluntatem testatoris ambulatoriam vocant; non te exemplis premam, uota res est. Legisti credo J quibus hoc accidit, non solii in Vt Viventis promittcrctur haereditas, sed supremo etiaam morientri amplexu. osculo, annulisque attreis donarentur, quod apiid illos indubiae succc 1-sionis indicium eria, cum interim, haeredes alij,.3ceorum mentio penitus nulla e sset in tabulis ie- 'sta inenti , tantum media de morte perfidia aui est. Tene igitur vivorum fraudibus immunem Ieris , cum dolis morientum circumuentos Iegay summos etiam,&illustres,viros 3 Nam ne
singulis immorer J genus hoc ludibrii passus est
Lucius Lucullus vir amplrssimus quodque est al- . tius Augustus Caesar. Horrenda dongeque mirabilis libido fallendi, quae nefarias animas nec inmorte destituat: sed sic est mos, te tu promi si a in haereditate spem defigis quam frustrari possit ec vi- , ta longior testantis, & bretrior fides ; quanqua o- his cessantibus mutandi causa propositi. pomit ense iustissima , suus haeres, noua seni oriens progenies. Siquidem octogenario maior, Cato filium
335쪽
. hac etiam nunc aetate nostris senibus euenit, qui, utinam priscig iliis, ut gignendi vi, sic vigore animi. pares euent. Quae cum ita sint,haeresceCelegitimus captatori obstat. atque improbam Mem prae- . cissit.S. Iam testamento senis haeres sum R, Sed vi- . uentis forsitan & victuri. Testamenta aettean in via: sa fiunt, in morte firmantur funus, & cadauer cogitas. Lupus quidem expectatione bissandus , di inedia. S. Haereditasad me recto cal le ventura est.' Quid,quod ut testator sic haereditas casibus se, iacet,Vt neque semper, quem velis , habeas haeredem, te saepe nil aliud quam inane nomen sit hae reditatis 3 quid, quod interim vasto pretio parua: seSemitur,dum nem Mobsequium submissum, Ilaindignae viro blanditiae yromerenturὶ Nulla esti tanta utilitas , quae decoris impendio aestimandas sit. S. Nullo legum,aut 1Urtunae obice haereditas ad me venit. R, Fnde ad nosti ebm sit stilum illud -; Marci C-'nissapientissimi senis dictum: Saepe, in
. quit,audiui inter os; atque ossam inulta interue- . nire po- .Est' autem, nihil interueniat sed ad te sperata perueniat haereditas, non manebit tecum, eda te rursus ad alios migrabit VoI ilia sunt bona mortalium. ; retundam nummi praecipue foramam dicunt, ut perpetuoro tetur motu. Quaesiuicti haereditatem successori tuo moestus forsitan gavisuro,sellicitus otioso,di sperasti de alio,promine quod idem ali de te sperent.. Pe Alchi tis D IA LOG. c XI.
Syexo ichimiae prosperos exitus. RA. Mirum nota speres , quod Me tibi, unquam vere
336쪽
' incidit, nec tuiquam 3 εc, si accidisse nonnullis, Latia fuerit , ab his fioa, quibus id me di expedirex. S. Spero Alchimiae luccessum IMissuro quaeis, praeter fumum, cinderem, sudorem, spiria, verba dolos,ignominiame Hi sunt enim alchimiae successus, o uibus inopem nunquam ad .. diuitias euectum multos a diuitiis ad inopiam re-ἰ ciacto saepe vidimus. Non tamen illud alte
4 ditis; tam ridum est sperare,dc falli; huc agit vos auaritiae stimulis impulsa dementia,ut verum opi.' . nemini, quod optatis, falsumque, quod cernitis. Notasti ne aliquos prudentes in reliquis, hac in- . sania laborare quo sitam opulentissimos hae vanitate . consumptos duinque opuIentiores fieri student, ecfoedo quaestui inhiant, bene Parta prodigere , censuque omni in superuaeuis . effuso, tandem necessariisetiam destitutos; estos, . ciuilitate deposita. moestos semper, atque anxios, . dum nec cogitare aliud ,quam lalles, & forcipes, & carbones,nec aliis, quam sua haeresis conuiue tate didicerunt , in sylvestres pene homines hasisse: nonnullos denique, amissis primum anu' mi luminibus, in hoc exercitio corporeos insu-Per oculos apiifisset S. Promissum ab artifi- e aurum spero. Resert euius arsisex quid - Promittat. Sunt,quibus promittentibus nihil cre di possit eoque minus, si promissum iusiurandi. reiigione firmauerint. Sed, o ececi ; parumne erat veris in metallis, quae terra fert, furere, nisi. vos mendacio defossa torquerent Parumne hruirtut1bus aberrasse, nisi error damnum , damno Iabor, Zc labori pudor accresceret Hic,qubtibi aurum suum spondet, eum tuo auro improuia sus aufugiet. Novi nihil uarro; mos est publieus:
di quanilis iam commisia Mus, ine igne purga-
337쪽
turmihilominus tu delusus deceptoris tui suppli- .cio non indemnior , sed notior remanebis, digi Oidemonsti aberis auarus ac stolidus flando ex harius , fiammis assiatus a spersusque fui illine: Λ Μagna mihi promittit Alchimi stata . Dic, ut ea stiui, Praestet quae promittit aliis; primumque suam peliat inopiam:est enim fere mendicum genus hominuin, cumque se pauperes fateantur, ditare alios volunt, quasi aliena illis quam proprio, molestio τsit paupertas. Sicut milieri, se aIios miserari dicere soleant impudenter, dc ignotis etiam interdum magna promittere. Ο turpis promissio, 8cos ulta credulitas.S. Alchimiae artem didici, diues fiam. s. Immo quidem si fuisti,esse desines. Ars
nempe , quam memoras. nullam esse, nisi mentiendi artem dicimus ac fallendi. Age autem, quando ita fert animus & incumbe; praedico autem tibi, quod te lucrum ex hac arte maneat:.Domuq tuae
miris hospitibus, ac miris erit impedimentis pIe-Ba.Erunt ibi e fores.& potores, idquo haud immerito,quo signis exuccat lc cupiditas. Erunt suma- . tores,deceptores derisores, omnis anetulus habebit pulues , lebetes, & phi Ias olentium aquarum herbas praeterea peregrinaS 5c externos sales & sulphur dc distillatoriri,&caminos. Deque his omnibus tibi in finem curas inΗtiles, dc stultitiam cordis, oris obleoenitatem. 4c squalorem, caliginem oculorum , ac sollicitam conflaueris paupertatem: quodque his omnibus penε peius dixerim, circulatoris nomen,& nocturnis in ten bris atque infames inter latebras furum viam. .v.
spero effectum fropositi votivum. R . Sgerare hinc fortatan, S gestire dabitur, non gaudere. V. Ad propositi terminum propinquo. . gli Mercutivia conuelasti l Λn uuid aliud vanitati sinu ne
338쪽
vTRIVS TO RT. LIB. I. stuta maXime a proposito longe es 3 semper rebus alia quid defueriti dolis nihil.
ulurium menda vanido se ereparenteri icredens,dis' us-deeipiatAr,em. . . . .
uenisti ecce aliud genus hominum, eui si credas, semper pendeas, semper haeres. Nam ncque res Vnquam aderunt promissa neque enim unquam deerunt promissores ι . sic res hinc profugas captans , hinc promissis impulsus, Ixionio sempermore rotaberis. y. Spem bonam mihi tribuunt aruspices. R . Non maius spem est eredulo, quam metum pauido inserete; constantes animi neutram in partem facile inclinant.S. Multa undique mihi ero mittunt mathematici. R. Nihil promptius, quam promissis a Quere iis , qui careant patiore; quos mςntiri autem pudet, ad promittendum tardi sunt.S. Laeta sPondent mathemathici . t ε. sponsores quaere alios seu pignus pro missi fragile genus est; nudo verbae male creditur. S. Μulta promittunt mathematici. Quaere, qui promissum impleat; satis est spem dedisse;non potest unus dare omnia. S. Promissis aruspicunt experrectus sum. R . Consopieris eia uentibus ; nihil eueniet promissorum. S. Μ gna iubeor sperare. t.Μirrem, ut animus hominis, qui virtuti coutumax est, vanitati vero nimia
obediens. Varin aliquid, idque oῖtimum iubeat,
339쪽
S licet, ac pessimum, paretur. Mathematici laeta pronunciant. R A. Aliri homineν fui xa qui nouerint , praeteritorum, atque praese . tiiun ignari, dc quae in eoelo fiunt, ita nuncient, . quasi concilio coelestium interfuerint reeen lique nunc inde veniant memoria Cum t
men interim quid levis , quid in patria, quid indoma, j, quid in thalamo sito fiat , nesciant. Sic penitus Verum est, quod apud Tullium legis ; quod est ante pedes , nemo spectat,
coeli scrutantur plagas. S.' Magna nuncintinathematicus insignis , diveraA- Rr . Quydiuinus insigniora, bc mentiendi libertas maior, fides pronior inendacio est. Saepe quidem mira ri soleo , nosterque non immerito miratus est Cicero , quid hoc in genere nouum , insue et umque accidit ; ut cum in cunctis hominibus multa vera, memorabili uno mendacio obse rentur e &su ecta fides in posterum loquentis 'fiat;in his contra grauibus mille mendaciis una leuis , ac sortuita veritas , velum quoddam, dimendacipublico fidem quaerit ; si quando vel . semel f quoniam nemo tam mendax unquam fuit , quin quandoque verum diceret J nolens etiam , aut ignarus , uni bonum veri λrte - Iiquid emiserit , actum est ; si easura hodie de coelo astra denunciet , creditur. Denique fine ulla sitseicione mendacij , mentiri potest omnia, quisquis semel potuit non mentiri. . V-mum enim illud memorat praeceps in futurum prominens , ic praeteriti sic oblita credu- . litas , ae deceptoribus suis fauens. SP. Diui- .mis laeta nunciantibus credo. RA. Furentibus
idem , ιMor est certe quanuis hic Cicero
340쪽
.1deatur sensisse aliter , conuenientius huic 'aei nomen a Graecis inditum , quam a vestris 'iudico. Latini enim a diuis , seu a diuinitate dis uiuationem,uli autem, quod est, manticeat, a fu-xore dixerunt. Vos sertassis ornatius , at illi verius. Hane facti doctores 'no omnes ore eo demnant; Ambrosius, Augustinus, eaeterique; qui :fi forte squando inter multos hic quoque mos opestifer inualuit, ut inter hos garrulos, in q-stione veri , qb ipsum profestionis suae nomen, suspecti habeantur , verae fidei professores J auditi non erunt, eum omnibus idem sentientibus qui sunt irinumeri: dc quamuis diuinationem improbent diuini viri, quid tandem causae est, qui d-ve suspitionis , ut non audiendus unus , & in multis primus , ae maximus illor uni Cicero videaturὶ Certe is totum hoc illusionum ac fallaciarum genus dAmnat, ridet, ac de se ieit, &ad summam, omissis , quae locus iste non capit, Annis non tant aut pia religio , sed vera quoque philosophia,& quet illam, caIle suo sequitur poesis.nec sancti modo, sed etiam docti omnes nane respuunt Vanitatem; praeter illos solos , qui volhi vivunt, vel ab his seducti, in eorum tend-culas lapsi sint, quorum damnis, atque erroribus 'Iucrum sibi, atque artem faciunt; in qua illud simmum, ac praecipuum , obscuritate fraudem . temete ; de sic biceps, ambiguumque respoysam rdate ; ut praedictum videri possit, ouicquid eue- verit; quod omnibus futuri notiti cinerofessis, in ;eommune pr6 uisum est; qua in re . hon ars ipsa, . pe nulla vi ἷ noninbenium , quod sine literis, . verumque notitia, nuciuia, est, sed illorum calli ditas, di audacia ,& impudentia ipsa mirabilis: