장음표시 사용
491쪽
ώVTRIUS FORT. LII. ΙΙ. ΑΟ1Dissis , quorum aliquos a populo interfectos, inhumatosque conspexerat, commiserantibus, Scillius sortem, foemineo more, deplorantibuS, miseramque vocantibus non se miseram sed felicem est e re pondit,quae tales filios genuisset. Insignis mulier nec praeuenti misera, nec praeterito etiam in selix, quae contia publicam opinionem, dc consuetudinem iniserorum , se felicitate praeterita,&laeti temporis memoria solaretur grata quod habuisset quod amisisset aequanimis; ob hoc unum digna uti prosperiore successu. Et Illa quidem
mulier tota grauibus fortunae vulneribus inconiacussa permansit: tu vir Viraco deiectus,luges D. Amisi filium. - . Amisisti simul, & metus multos, infit utamque materiam sollicitudinum. Ic curarum; quibus ut careres. Vel tibi,vel filio moriendum fuit. Securum patrem sola mors facit. D. Filium amisi. pium, nil est quod illi metuas;
in tuto est. At si impium, tuorum numeratorem annorum, tuae stimulum lenectutis extulisti. D.
Filium perdidi. A. Si virtute praeditum. gaude, quod habueris. At si vit, o perditum, gaude saltem quod amiseris : utrobique naturae beneficium a nosce , seu quod talem dedit, seu quod talem aD stulit. DO. Ante tempus filium mihi mors rapuit. Non fit ante tempus, quod in omni tempore fieri potest- In omnem aetatem multi sunt aditus morti, in adolescentia infiniti. D. Sine talio remansi. H. Et sine angoribus,& sine pavoribus. Iam non erit, cui norus insomnes cui sollicitos dies agas, cui spes longas, atque inextricabiles ordiare: qui canos tuo S,rugasque consideret hereditatem ς stimet, sumptus arguat moram mortis incuset. Undique tibi 1eeuri
insidi quies,geminum bonum ingens: titulo licet
492쪽
mortis asperius. D. Acerba filii morte deiectus sum. R. An non Anaxagoram audieras an oblitus eras te genuisse mortalemian id potius forsan luges,quod, qui sequi debuerat, anteeenit Eqim, dem eum in multis inordinata hominum vita sit, nullum penitus mors habet, Ac senes decrepiti eactantur,& festinant iuuenes, bc praecipitant pueri, di infantes primo vitae de limine retrahuntur. Hic, tardius licet, ille ocius;hic maturus, ille acerbus,
. nemo non moritur,haec summa est:ubicunque ve- ro hoc; qualibet aetatis parte quis obiterit, etsi acerbus fuerat.morte maturuit. D. Extinctum fleo filium. q. . Si fleturus eras morientem & nascentem flesses:rune mori coeperat, nunc desiit. Noli autem tuam &iIlius sortem optimam lugere:ille iter ambiguum a tergo habet,tu securum ante Ο-culos non iam amplius,aut caro oneri timens, ut Μaro ait ,aut alteri. I Cum filio vitς dulcedo omnis extincta est. M mgnum fateor .ac dulce soIatium, eatri filius bonus ; sed sollicitum , ac graue. Et sepe dulcissima offendunt, dc earissima impediunt, & pretiosissima rerum premunt. Et fortassis hie filius obstabat, altiora animo voluenti. Iam moestior licet ac liberior factus. exurge: bona de malis elicere,sapientis est. E . Mors me filii mo stum fecit.'At, quod restat,alacer exige,illi vix Ias, vive iam tibi.
IN sentis filii miserabilem casum fleo.'A. Huis manum nihil flendum ι homini praemeditata
493쪽
omnia esse debent:si non sunt. on ea sum fili j sed inscitiam tuam defle, & eonditionis obliuionem. D.Fili j infantis miseram mortem queror. R . Nulla mors misera, quam mors animae non sequitur: a quo periculo infans tuus immunis. D.Infansmeus , praecipitio periit. R. Qualiter qui S pereat, quid refert modo ne turpiter pereat; & perire turpiter . non potest,qui sine peccatis periit. D. Praecipitio
periit infans meus. . At Archemorus serpente, a-
Iij grauidae lacte nutricis alii morbis,qui pene plures illam in aetatem , quam in senectutem incidunt. D.Periit infans meus praecipitio. R, Repentina mors innocentibus optanda,nocentibus metuenda est. D.Infans meus ex alto praeceps periri. R. Tanguide pereuntibus mors durior saepe,& angustiae longiores: dolor omnis, eo tolerabilior, quo hieuior. D. Periit praecipitio infans meus. R. Praecipitari Ecruere illius aetatis est proerium.Fecit infans tuus,quod faciunt omnes,etsi non omnes eam pereant. At tu sine illum periisse pereundum erat:& feliciter secum agitur,prius pereundo, quavitae malis implicaretur: quae, quam multa sint, sciunt experti & intenti. Nemo enim non expertus eaenon intenti autem multi, qui quasi somnii vitam agunt cuius reminisci nequeant experrecti. Periit Innocens infans tuus, qui fortasse, si viueret nocentissimus perii siet. Noli illu in tuto possum deflere; fortunae minas omnes euasit, di prae oecupauit mortem, qua illum dilata praeoccupasset. D. Lupus meum aeuorauit infantem. t. . Ista iam vermium est querela. D. Infantis miserico pusculum lupus rapuit in ea uernam suam. R. Felicis animam infantia in coelum Angeli rapuere.
494쪽
ET quod morte gr uius J qui meus credebais
tur,alienus est nimS.'. Si ad communem spectaretis patrem Comici consilio Jhu1r, ani ni. hil a vobis alienum putareti S. D. Diu alienum filium,ut meum paui. L Suum silium pauisse, nat ra fuerit,alienum charitas;modo po st factum non poeniteat sed delectet. D. Filius ille meus dictus, alienus apparuit. R, A perta tibi ad Imagnum,& singulare meritum via est, si hane ipsum, ut hactenus, sic deinceps quasi tuum paueris. Id illi quidem longe gratius atque acceptius Deo est. Solet enim ingrati filij ,ceu libi naturali quodam iure debita, patrum alimenta contemnere ἱ dc praeterea scelus est amare filium, qui ex te geni tus sit, & a Deo ereatum hominem non amare. Ita undique apud Deum,atque homines pietatem eximiam tibi quaesieris,ex alieno flagitio. D. Paui pro filioqui non erat filius. Paullii ut filium,pasce iam si non ut filium,at ut fratrem:Omnium,qui sunt, quique erunt,iseruntVe,Vnus es parens. VnuS rector.
Nolite per insolentiam,dissimulare, aut per inubdiam, atque odium, lacrum naturae Vinculum rediscindere omnes inuicem fratres estis. D. Filium, quem Putabam meum, non esse audio. It . vi de a quo audias ic cui credas. Μulti enim malis stimulis impulsi, falsos rumores. studio confiniagunt. Alii linguae fluxu quodam effrenique impe, tu, bc quae sciunt, & quae nesciunt pari loquuntur.
495쪽
audacia. Dissicilis est autem de filiatione sen-rentia. DO. Filium, qui meus dicebatur,alienum esse audio. Cur hoc aliis potius, quam uxori credis , qua, hoc unum saltem, nemo certius nouitὶ Illa tibi certe filium dedit, quem nunc alij nituntur eripere. Audisti credo,Vt patrum memoria vir illustris fuit, cui λrma, S: genere par Uxor obuenerat, sed iam a pudicitiae ambigua. Ex hac unicus infans pulcherrimus natus erat , quem cum die quodam in gremio habens mater, grauem curis, dc suspirantem virum
animaduertisset, quassivit, quae tanti causa sulpi-rij. Rursus ille suspirans: vellem, inquit,dimidia dominii mei parte pacisci, ut ita mihi constaret,
hunc puerum meum, sicut tibi constat esse tuum.' Ad haec illa nihil fronte mota , vel animo: Enim uero, inquit, nequaquam tanto pretio est opus:
da mihi centum prati iugera, ubi greges meos pascam , & de hoc ipse certum ego te faciam. Cumque ille impossibile prorsus id diceret: Conuocatis, qui probe aderant, proceribus, Sc sponsione interposita, natum illa vini sextulit, & Estne,inquit, hic Vere meus. Cumque vir annuisset; illa brachiis portentis, et puerum porrexit, dc ac cipe, ait, dono eum tibi: iam haud dubie tuus est. sua stantium oborto, pro uxore dissinitum, dc vir omnium sententiis condemnatus est. Crebrae nimis inter homines huius generis lites , ac lamenta sunt. Proni in nuptias, immo lubrici, ac ruenteς : vix videre diem creditis quo mariti,
hoc est viri sitis, quasi aliter non possitis. De hinc perfusi in gaudia, seu verius in furores coniugii, dies primos in strepitu inter epulas, & choreas, agili , inter epithalaia ,&i ocos, & camus, ictympana, ἔςliquam Vitam omnem liuer sulpicio-
496쪽
nes,& iurgia; utrobiq; reprehensibiles. Nam rem neque adeo ancipitem si, amare;neque tam inseparabilem, sic horrere . neque tam amabilem, sieodi me deeuerat, coniecturisque fallacibus apud hominem sanctissima diuinae,atque humanae domus iura confundere, atq ue arctissima vitae huius vincula dissoluere. D. Q d,quod meum Uxor uoesse ipsa confessa est. R Singulare, veIut aliquidi narras:quotidiana sunt haec. Aliae viventes hoc fatentur .aliae morientes: quarum aliquae nuncianda viris post obitum reliquerunt. D.Non esse meum.
filium,ipsa mihi fassa est coniunx. R. Fasia est idem Olympias Philippo agno viro;magni viij iactu
Iam nec fletum,nec nispirium, nec querelam 1 gimus.Nune fabellam accipe ridiculam,sea mate .riae non ineptam. Circa littus oceani,quod Britan viam ab aduerso conspieit, ante non multos annos fama est fuisse muliercuIam inopem, sed forma appetibili, Be insigni lasciuia: haec duodecim
paruos filios,totidem ex viris genitos habebat, aninuis alatum interstitiis inter se distantes. Instante autem mortis horae, vocari proph virum iubet; di non est,inquid amplius ludi tempus,nullushoxii pueroru ad te spectat,praetermaiore selum: primo enim anno nostri connubij,easta fui. Sedebanti tunc forte pueri omnes humi, circa ignem, more
gentis aliquid manducantes. . Stupente igitur Vmxo, atque Illis rei novitate uspentis: illa lingulo-Tu patres ordine nominat:quod audiens omniae minimus qui triennis erat,panem quem dextera, dirapam quam habebat in manu altera in terram. posuit: ac tremens desiderio, de ambabus manib . in altum erectis. adorantis in morem; Da, inquit,
quaeis, mihi genitrix, aliquem bonum p rem. Cumque illa in fine verborum patrem paruisi
497쪽
nominasset,& famosum quendam, diuitemque hominem,reassumpto in manibus cibo; Bene n het,inquit; Bonus est pater. Da Amrs Fratro. D IA L. L I. 23id quererisὶ fratru probitas itura 'er orbem Sin nulla est,melιλ permanet illeforis.
FRatrem perdidi. R. Nondum audio propter
quod valde Iugeas;fieri potest enim; ut 5: fratrem de dome1hicum simul hostem amiseris. En iactura rem malam boni nominis perdidisse. D.Fratrem perdidi. R. f.Perdidi sti forsit tari,qui te perditum optabat, quique rebus obstabat tuis, multis quidem magnae laudis aditum fraternus obstruxit liuor. D.Amisi fratrem. .Filiorum fortassis aetatulae quod saepe vidimus J graue iugum, vitae tuae aemulum, gloriae obicem, id quod constat patrimonii participem amisisti. Fratre impio nullus hostis inlestior. D. At amisi pium, & beneuolum .R. Sed mortalem. Non tutela corporis est virtus; verum animi ornamentum . illi gloriam immortalem praestat ; corpusculum mortis imperio, non eximit ; immis quidem saepe illud tempus in mortem trudit: quod si naturae suae linquitur,ae' que boni pereunt, malique ; quin & vulgo imbecilles bonos; dc vivaces,malos cernimus immo talem nullum. C.Bonum,&gloriosum fratrepe didi. R. si stater periit siuperstes est gloria. v rtus, anima,praeter quaS, humana Omnia pari mors tu
498쪽
t libus mortalia damna compensia; quod si filuiupersunt alij vere illos tuos pietas facit. D. Amisi germanum optimum. l . . Auide illo uti debueras ; id si lentius egisti, non mortis iniuria, sed segmties tua est. Illa ius suum exercRit, tuum tu neglexisti. D. Mors me lusit, non putabam tam cito Horiturum. R. omnia, quae no lenibbus accidunt cito fieri videntur , quae optantibus autem sero. D. Vix illum mori posse credebam. Cuncta sibi vehementissimus amor indulget; nilque sibi non spondet amarosque cogitatus, dc quicquid est gustui aduersum , vitat, ac refugit; unde dc qui amant, pene sibi aeternas ae litias tingunt; tuai fiatrem natum noueras. dc mortalem nosse debueras: εο iccirco si prouisim mortem, ,nopinum velut aliquid,doles,longe erras; si i-- prouisa autem fuit, errasti Sciebam mortalem , sed de morte non cogitabam. ' Ια- consulte; sed haec aissimulatio vestra est. Vix vn quam mori creditis mortales, cum Sc contingens mori se inser, dc aliquando etiam sit necesse: im-omo vero clim non moai, nunquam 3 mori autem semper vestrae sex immobilis sit natulat. Sed vos assidue morientes, sensum a praesentibus, a Mimum a fine diuertitista vulgare malum et quod quid est aliud, quam ultro oculos claudere , ne radios solis aspiciant, tanquam luci ut oculis damnum sit illam non videre, nec minuS cla-xum , quod non videas , nec minus verum esse, quod nescias. Qms tam coecus, ut non Videate quistain hebes, ut nesciat 3 veritati rerum di hil detrahit sensuum aut intellectus infirmitas. VoS equindem neque infirmi, neque obtusi sed quod e Cusatione careat dissimulatores eximi j 5c ad tallendum vos tussis , ingeniosissimi, qui. tant
499쪽
studio inutilia discitis, necessaria nescire nitimi ni;nequicquam tamen; clausis namque sese oculis ingerunt, di nesciendi auidum ingenium irrumpunt, Eil obliuiscendi cupidam memoriam interia pellant , & multa in deses fert vita huminum, quae nos cositare adigant, quod nolletis, quaere dissimulationes vestras aut propriiS, aut externiSeκ-
citent argumentis;sed ad plenum fateor; Figmenta infrialium ita mors discutit.'D.Et mortalem, di moriturum fratrem sciui,mortuum tame fleo I .Μagna pars humanorum actuum superfluit
quid fles mortuum: aut quid illi quid tibi, quid vealij, tuus hic fietus pro C est ξ ut sit malum mors, quod docti negant quod nemo negauerit .mali imreparabilis est fletus in ilis. Et certe si quid ,prς- ter animi vitium dici miserum decet si quid penitus in rebus est flebile, Bendum potius, dum impendet . quam clium transiit; quod regem prosccto illum non latebat, cuius paulo ante meminimus. D. Optimi fratris mone v ffcror 'A Mullus affectus intensior quam paternus quamobrem quae in morte filii dicta sunt, fratris ad interitum transcfer. bc quae utrobique dici solent, amicorum etiam in morte profuerint; quae iactura par summis est se
Tenda; tamen, Vt reliqua, Vno animi robore tot randa sunt omnia. quae videntur grauia & si credititur oppressura sunt. D. Amantissimum fratrem a
misi. K. Inuisum amisisse peius fuerat illius enim amor, huius autem ipsa quoque memoria, dulcis est. D.Gratissimum. Ipsis ab incunabulis vitae comitem, perdidi: solus sum. R. Non est solus cum quo virtus,5 honestas habitant ; inter quas am-xam praecordiis fratris imaginem esse nec mors iapsa vetuerit. bic nec frates tuus perditus, nec tu
500쪽
virtutem amasti, illa certe non perditur, - nec moriturudeo veras amicitias immo
tales dicunt , quod nullo unquam dissidio amiagorum, nec ipsa demum morte soluuntur sie di-seordiam, vitiumque Θmne vincit virtus , ipsa verb nulla re vincitur. D. Amicum amisi. GCaetera cum amiseris , non habes 3 amicos 3 c rosve omnes, tum maxime habeas , dum videat turam iui:praesentia enim delicata,ne dicam fastiadiosa itidem ac superba,minimis reb.ostenditur: aulicorum recordatio,iucunda , 8c suauis est; nil
amarum retinens,nil dulce non retinens. D. A-
inicum optimum morte amisi. Si eommoditates perditas quereris, utilitatis mihi tu caleuIuin non amicitiae quidem ponis. Si conuictum, Cogita, quam pλrua pars temporis viventiu quoque praesentiam exhibet amicorum , quantum curae,quandum morbi occupant,quantum sopotae Voluptas 3 quantum quoque peregrinantium discursus .sellicitudinamque diuersoria, & secessus,quantum denique studia, quantu otia , quantumque negotia,nunc aliena, nunc propria,&iula rerum multiformium iugis, atque inuicta necessitas,cui nulla prosperitas eximitur,conuictui detrahunt exoptato, quot conῆressus rari,quam breues sollicitaeque morae, quam duri digre s. quam reditus seri,qui obices , quaenam impedia