장음표시 사용
211쪽
PARS TERTIA APPENDIT s- v. I93rri. ob impensam a Philadelpho pecuniam in conficiendis crateribus, mensis, vasis , phialis, ceterisque donariis, quam si in
summam conferamus, mille, & ducenta talenta numerabimus quae circiter vicies,& centies centena millia ducatorum Ne politanorum summam coaequant. Cui quidem summae sufficere vix potuissent regni redditus triennio collecti. Porro autem haec si ita habuerunt, quemadmodum venditat ea nobis Aristeas , pros
Ho versionis hujus fama usquequaque disseminata , ipsiusque Philadelphi munificentia ubique gentium scriptorum elogiis celebrata fuisset. Atqui tunc temporis in AEgypto ubri docti plures claruerunt , quorum consuetudine delectatus est Philadelphus , quique illius laudes scriptis celebrarunt , & ornarunt suis . Hi ferme fuerunt Manethos Sebennyta historicus , Zoilus Amphipolitanus, qui ambo opera sua dicarunt Regi, Perseus,& Dionysius Heracleota, uterque philosophus, Aratus poeta Solis in Cilicia natus , Licophron Chalcidensis, Callimachus Cyrenaeus, qui non semel Philadelpho blanditus est si), Theocritus Syracusanus, qui Regem pariter laudavit Idyllio xlv, 3c praesertim in xv II ,
nit , eumque undique petitis laudibus ex. N sto,
212쪽
stollit: qui tamen omnes scriptores de tam praeclaro Ptolemaei facinore conticescunt . Apud exteros scriptores praeterea , qui plures illa aetate floruerunt, praesertim Graeci, nova semper, & fingularia scire, & scribere appetentes, altum de eadem re silentium. Quibus tamen facinus istiusmodi neque imcognitum esse debebat, atque, si cognitum erat, silentio non praeteriri. His adde innumerabiles sequioris aevi scriptores, qui de Phil, delpho meminerunt in suis scriptis; veluti Iustinum, Dexippum , Eutropium , Diodorum , Strabonem , Pausaniam , .ssilianum , , Plutarchum , Arrianum , Plinium, Appi num , Memnonem &c. , quorum hic de
Philadelphi doctrina scripsit , ille de munia licentia , alter de aedificiis , alii plures de bibliotheca Alexandrina , librisque ipsis avide conquisitis. Quis ergo, qui haec reputet,
etsi in critica arte peregrinus, eam narratiinnem nou continuo ut falsam , & comme
titiam exsibilabit Alterum argumentum peto ab eodem Ptolemaeo Philadelpho, qui nullum in ejus
rei memoriam exstare monumentum volu
rit : non numos, non inscriptiones, quaeque multa alia ab antiquis excogitata sunt ad insigne aliquod facinus posteritati pmde dum . Et sane tantam ex ea re sibi gloriam comparasse sibi arbitratus est Philadelphus, ut
213쪽
txx senioribus dixerit apud Aristeam ; Hie
aurem dies in singulos annos per totam vitam meam erit mihi solemnis ta' magnus , quo mos ad me venistis. Qui tamen nihilominus in tanta suorum monumentorum copia, quae adhuc aetatem tulerunt, hujus facti memoriam taceri, ut diximus, omnino passus est , quod incredibile videtur. Neque minus admiratione dignum est Imdaeorum, & praesertim sacrorum scriptorum, qui eodem ferme tempore floruerunt, silentium. Iudaeorum, inquam, qui si pro innuta consuetudine honores ab ethnicis acceptos nunquam tacuere; de hac utique versi ne meminisse debebant, quae non modo suae gentis, sed sacrorum praeterea librorum gloriam auxisset . Maxime cum haec ipsis interpretatio tam grata acciderit , ut teste Philone diem festum ob ejus rei memoriam instituerint. Scriptores autem saeri, etsi plura scripserunt de Regibus AEgypti , deque
Hebraeorum rebus , quae illa aetate acciderunt ; de vessione tamen huiuscemodi ne verbum quidem faciunt . Auctores primi,& tertii libri Machabaeorum , Simon Cyrenaeus , qui historiam sui temporis quinque libris complexus est ; & qui Simonis opus in unum volumen contraxit, quod est liber secundus Machabaeorum; item libri Sapientiae auctor, qui vulgo putatur Philo senior
214쪽
Syrachides, qui in AEgypto sub Ptolemaeo Euergete Ecclesiastici librum vertit ex Hebraico in Graecum , qui licet moneat in rodromo, plures invenisse in AEgypto sacros
bros , ex quibus unum illum Graece veris tendum curavit; tamen neque hic , neque alii de versione illa unquam meminerunt.
Apud scriptores denique novi Testamenti, qui passim in citandis antiqui foederis libris versione hac usi sunt , prolandum tamen de ejus historia silentium est.
Denique peto ab eiusmodi historiae patronis , num LXX interpretes omnes Scripturae libros in canonem relatos interpretati sint, an partem illorum, puta Pentateuchum Mosis, ut innuere videtur Aristeas. Partem
illorum , seu quinque tantum libros Mosis conversos dicere, hominum est parum considerate loquentium . Non enim credibile est, Ptolemaeum Philadelphum , qui tantam pecuniae vim in eam rem dicitur impendisse, reliqua volumina neglexisse- puta moralia, prophetica , & historica pari studio, & curiositate dignissima ; nec ea Graece vertenda curasse ad regiae bibliothecae ornamentum . Viderunt hoc Irenaeus , Tertullianus, Clemens Alexandrinus, Hilarius , Augustinus , ceterique alii historiae hujus patroni ; qui proinde ajunt, universos Testamenti veteris libros transferendos Ptolemaeum curasse. Neo
215쪽
iis tantum contentus Epiphanius , asserit Praeter genuinos, Graece pariter fuisse redditos Lxx , vel Lxxi I alios libros apocryphos. Atqui si hoc ipsum contra affirment, Omnes veteris Testamenti libros fuisse in Graecam linguam versos, in novas incidunt dissiculta. tes . Nam in secundo Machabaeorum libro exstant literae Hierosolymitanorum ad Iudaeos Alexandrinos scriptae anno circiter Cora pomquam consecta dicitur versio isthaec; in quibus indicatur, quomodo Iudas Machabaeus, Neharmiae studium sectatus , sacra volumina Antiocho saeviente dissipata in unum collegerit : tum additur; Congregavit omnia, oesunt. apud nos ; si ergo desideratis haec, mi rite , qui perferant vobis si . Et Graece tuo
ουν χρειαν , quorum indigentiam habu
ritis , mittite qui ea perferant. Si igitur vere fuerit haec versio in AEgypto adornata, quorsum exemplaria sacrorum librorum Hierosolymitant Iudaei obtulissent AEgyptiis fratribus , quibus permissum dicitur a Phila. delpho, ut exemplaria describerent in suum usum 8 Potius Iudas librorum , qui pene in
Iudaea interciderant , exemplaria ex AEgypto advehenda curare potuisset, quam laborem illum minime necessarium sumere . Qua- Te non inscite secerimus , si doctos viros secuti, clarissimoque hoc sacrarum literarum
216쪽
testimonio nixi Aristeanam narrationem imter aniles fabellas plane amandemus. Age nunc Videamus, quo tempore, quo loco , & unde orta sit Graeca haec versio,& quodnam fuerit Aristeanae fabellae funda. mentum ἰ quod antequam faciam, nonnulla animadvertam , quae facem veluti praeferunt ad versionis hujus originem investigandam. Ac primo Graeca, haec versio non unius
interpretis opus fuit, sed singuli ejus libri singulis propemodum scriptoribus, sive inter pretibus debentur . Id manifestum est exstili varietate, & interpretandi modo , qui
non usquequaque sibi respondet , ut a viris eruditis observatum est I). Et sane unius, ejusdemque vocis Hebraicae non semper est eadem versio , sed inconstans; neque eadem adornandae versionis methodus , & ordo rsunt libri in quibus versio literae textus religiose inhaeret; in aliis contra liberior procedit. Versio, exempli caussa, Pentateuchi ad
Hebraicam veritatem magis accedit, multo. que accuratior est, quam ceterorum Scripturae voluminum ; ut ipse Hieronymus fatetur , qui versioni Lxx non tam aequus suit; Uuos libros , inquit , nos quoque con
sitemur plusquam ceteros cum Hebraicis conis
sonare a . Graeca autem versio libri Estherita
217쪽
ita ab Hebraeo discrepat , ut plurimae additiones legantur in ea, quae in Hebraico archetypo desunt. Quare vessio pentateuchialium auctorem , quam libri Esther , apertis. sime prodit . Idem dicas de ceteris libris , quorum hic ad verbum potius, ille ad se
tentiam conversus est . Quae omnia manifeste docent, totum illud opus, quod sub uno
x interpretum nomine continetur, non coulato multorum studio elaboratum , sed en Variis variorum interpretum versionibus fuisse concinnatum 4, Secundo versiones hae, atque ipsarum collectio nulla celebritate, nulloque apparatu adornatae sunt, sed privatim. Nam cum sutis abunde demonstratum sit, Aristere historiam fabulosam esse; cumque de ea, deque versione ipsa nulla mentio in coaetaneis, R in supparibus Iudaeorum , 3c exoticorum scriptorum libris reperiatur , nedum apud eosdem sacros auctores, qui versione hi usi sunt; quid inde consequens est , nisi versiones hasce , earumque collectionem ex privatis Iudaeorum studiis ortum habuisse i inare frustra de ea testimonium quaeres apud legit, mos, seu coaetaneos , seu proxime sequentes striptores; siquidem versones istae, earumque collectio utpote expertae fideles, famam eundo acquisivere . Quod ipsum evenisse scimus C,
Donibus , qui dicuntur Apostolorum, Collatio
218쪽
legum Mosaicarum, & Romanarum; ac Ue sioni ipsi Latinae, quae vulgata dicitur, alii que innumeris libris intra domesticos privatorum hominum parietes lucubratis, quorum auctores frustra quaerimus; siquidem tempus idem , quod operis famam auxit, auctoris nomen suppressit. Tertio interpretationes illiusmodi , ipsarumque crimαγωγὴ ante Christi aetatem elaboratae sunt . Quippe ea Christus, & Apostoli, & Evangelistae usi sunt in citandis antiqui foederis testimoniis . Atque his animadversis, facile, nisi fallor, hujus rationis ope rem divinabimus . Ac sane quanto studio Iudaica gens in sacrarum literarum lectionem incumberet, notius est , quam ut pluribus verbis hoc loco dicendum sit. Haec ut alios non legebat libros, praeter proprios; ita nemo prorsus in ea exstabat , qui sacris literis operam non daret. Viri , mulieres, senes , adolescentes, milites, artifices, doctores , omnes denique, cujusquemodi illorum conditio esset, facra volumina pervol tabant , & quidem sermone patrio idest Hebraico conscripta. Ac post Babylonicam seravitutem , cum Hebraicum idio ma vernac tum esse desiit; in vulgi gratiam, quod Hebraice amplius non intelligebat, Scriptura Chaldaice conversa est. Cum vero ob Alexandri imperium Graeca lingua in Orientem
219쪽
tem invecta, & usurpari in Iudaea coepit ;tunc Iudaeorum privati aliqui, sive in suos
usus , sive ob aliorum utilitatem coeperunt hunc, illumque librum in usitatiorem linguam , qualis Graeca erat, convertere quod
secisse legimus Syrachidem, qui Ecclesialtici librum Graece interpretatus est , ut idem testatur in Prologo; Itaque bonum , O nece farium putavi, o ipse aliquam addere dia ιigentiam , o laborem interpretandi librum sum . Sic etiam Lysimachus librum Esther Graeca lingua donavit, ut solide prinbat Augustinus Calmet I) . Harum po
m versionum numerus auctior factus est
postquam Iudas Machabaeus biblia , quae saeviente Antiocho Epiphane combusta fuerunt, sedulo perquisivit , & in unum Volumen compegit sa) . Maxime cum exinde Helle-nismus in Iudaea tam altas radices egerit, quod late probavimus supra 3). Quam o, rem , quemadmodum Graece tunc loquebantur, ac scribebant , nec alia vulgo lingua utebantur ; ita complures privati homines sacra biblia in communem hanc linguam Veriere aggressi sunt ; brevique factum est, ut singulorum librorum plures exstiterint
Graecae Versiones, quemadmodum primis ecclesiae saeculis , cum Latinus sermo vigeretin
220쪽
in occidente ; quo quidem tempore immo
merae exstiterunt Latinae versiones ex Graeco deductae, teste Augustino ; Vt enim euisque primis fidei rem ribus in manus venis codex Graecus , oe aliquantulum saeuisaris sbititri quo lingua habere videbarum , ausus es interpretari I). Ita quoque evenisse arbitror in Iudaea, cum Graecus sermo invaluit post
Machabaeorum tempus , in quo exstitit multitudo Graecarum versionum privatim elab ratae . Tunc ergo factae sunt Graecae in te
pretationes librorum Iudith , Tobiae, Iob ,
Paralipomenon , aliorumque plurium, quas adhuc habemus ; quaeque tam certe priUM torum studiis tribuendae sunt, ut modo etiam lateant auctores earum , deque iis inter criticos facros lis pendeat. Ex quo tamen Chaldaica lingua in desuetudinem abire coepit; ita ut major populi pars , neque Hebraice intelligeret, ne que Chaldaice ; cum in tanta Graecarum Versionum turba , quae sparsim ferebantur non omnes fideles, & concinnae esse possent; inde factum puto, ut Synedrium majus selectas meliores uniuscujusque libri versi nes eas ad communem populi usum in unum corpus colligendas curaverit, seu potius collectio huiuscemodi priUatim antea. ab incerto auctore elaborata, Synedrii dei, i de