Commentarius Ioannis Grammatici Philoponi Alexandrei in Aristotelis Stagiritae libros tres De anima, Gentiano Herueto Aurelio interprete

발행: 1558년

분량: 222페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

Q iiod autem est,non sectin dii quantitate, indivisibilesed forma, id in indivisibili tempore intelligit, B in diuisibili intelligetia animae. Tertum est significatum indivisibilis. Quasi diceret, qubdeenti numqvivi nihil probibet intelli ree, ut indivisibile. Q d autem Ul firmi unian et indiuisibile citra controuer si in indiui ibili tempore, crin indivisibili animaemultate cognoscitur. Quaesi telii indiuisii bilis animae' uri nisii scilicet intellectussPer accidens autem , 5 non, quatenus illa

diuisibilia, id quo intelligit, e instro tempore sed quatenus indivisibilia. Inest enim oc inliis quid indivisibile sed fortasse non separa bile, quod facit unum, tempus e magnitu

Materialem inquitfrma intellectus indivisibile uterigit per accides. Pre se enim materi ilis forma est indiui ibilis. ita,

tenus etiam cara extensiione aliqua eonfideramus in infinitum Iiclum continui diuisionem. Per accidens autem dicunturhaibere indivisibile: eo quod eis exteritis, cr aliunde accesserit Milo. Hoc est ergo,quod dicit,non quatenus, pro eo quod est,

non sicut βrmae illae materialessunt diuiseibiles, sic eas intelliugi ii stellectus sed,etillii Ain diuisibiles invi indivisibiliter

tellectus intellint: quia eas indivisibili sui parte anima intelliis git. Est aut indivisibilis unimae pars intellectus,et in tepore ina diuisibili Expone auteta sie, quod formis, ensi ecies intelleactus cogno cit in tempore indivisibili, er in indissibilli anime ficultate per accidens eoqubd ne ille quidem persesunt nidi. uisibiles sed habent unionem per accidens. Quid ni ergo,quod intellectus intelligit pre accιdens ser dicimus quod ipse quidea natura habet,ut indivisibiliter latelligat Per accidens euutem in liuisibila intelligit quoniam Uir intelligibilibus acciudit ut sint indivisibilia per accidens. inlidi autem dicῖ ipsum

dicere a m maginationem c quid uult dicree,qubd utes imaginatione intellectus Orm materialem intelligitsutitur aute inquit indirui ibili parte im ginationis. Habet enim paristem indiui ibilem ut ostenditur ex hoc,qu)i,quisunt in ea primi opi a secuntis non delantur.Per accidens autem,tnquit, ei ni dux cr imaginatio,quislsiit in subiecto diuisii bili. Nam σβrma ea est ratione diuisibilis QM ergo inquit, instrum intoniens intellectus intelligit,utpote imaginatio e Est autem ipsa diuisibilis per accident, io,quatenus j imaginatio. lam crin tempore,in quo intelligit,intellectus est indivisibilis rustis autem tempus,instans seu quod nunc,appellauit. Est autem cripsum,nxnc,diuisibile per accidens,quod fit in tempore diuisi,

bili. Quantum ergo colligi pote t, hoc dicit, quὸd etiamsi per

accidens imaginatio diuiditur C quod nunc tempus: sed tamehaec ut riuiuili bile,Cr,num,accipiens intellectus, ormam maisterialem intelligit. Nunquid autem dici potest,quὁd societate quos voluit dicere quam interse habet imaginatio, cfforma materialis,quod ambo sunt diu ibilia per accidens Ines enisc in his aliquid indivisibile sed βrrisse,no separabile. t iniquit,s in tempore,quod nunc indiui ibile rursus autem abuistitum sed crimi aginatione est indivisibile,quo utitur intellectris.Cur autem dixit 'rcisse e dulitauit Nondum in confisso es inaginationem non essest 'irabilem, sed corruptibilem. Nunquid ergo dici potest, quoniam eam intellectis pusistim

appellauit,ta eam cum intellectu cooperari dixit propterea non potuit eam dicere inseparabilem, ut intellectum e ideo

dubitauit. Deinde quoniam dixit no esse separabilem, ait, quΘd non siseparabilis.Quo quidem separctili omni utinum, iii

telliguntur,ta magnitudo,Cr tempta Noe enim separabile in omni magnitudin uel tempore,uel contrivo ut in uno e crideo intellectus,ut quisit separisi lis,omnia,nt unam, uit.

Et hoc est similiterin omni continuo, cpore, ec magnitudine. Hoc est pro eo quod est,frma indiui bilis. inseparabialis in toto est tempore,ci magnitialae. Pundius autem, 8 omnis diuisio. Hic est aliud significatum indivisibilis, quod in quanticite est indivisibile item est autem dicere de omni is disiictibilibus.

Sed quoniam eorum,qu.e fiunt omnino diuisibilia, haec quidem per priuationem cognoscuntura illa ureb perse primam dicit de is quae per priuationem,ut quaesulat nobis notiora, ut punis ius,inquit.lpse enim, ut in contemplatione dictum est, cotinui

negatione cognoscitur,ta post talum inducit quodsi quos est indiui ibile ut uerbi gratia, linea,ta superficies. Haec enim sunt aliorum sities c fordi se dixerit aliquis: mi ergo, linea superficier sunt intiui ibi baser dicimus , quod quatenusq u sunt aliorum fines , sunt indiui ibilia Horum autem omnino m init qu)d non solum punctus es diuisito lineae sed

qu)i crinea est iusto superficiei:c superficies solidi. Et, quod sic est indivisibile, declaratur, ut priuatio, 5 similis stratio in aliis.

Et,quo sic est,inquit indiuisii bile.Sicut autem punctus, sic Cr ipsum declaratur; ecundum priuationeau. Hoc autem dixit propter incorporea,Cr diuini quae priuatione non cognoscunatur. Privatio enim pro ἰndi superficier cognoscitur Linea autem cognoscitur priuatione pro undicitis,ta latitudams Pinacius aut priuatione pro ἰιndicitis. latitudinis, longitudinis. Haec aut diuisiones meritb appellauit Punctuis enim Lueam

diuidit o linea superfici a superficies corpus perseia tem sunt indivisibilia. Iemadmodum,quomodo cognoscit ma Ium,vel nigrum: contrario enim quodammodo cognoscit. QuJl malum bonesti est priuatio iii confesso est modautem nigrim albi priuatio est Alsum est. Est enim nigrum forisma praeditum.ut diximus. Nunquid ergo pro tenebris dixit nianum,ut albi priuatio sint tenebrae albam aut seu intelligas Iuc eius enim priuatio sunt tenebrae.

Oportet autem potetia esse, quod cognoscit, Sc inesse in ipso. Si autem non est alicui ex causis contrarium,ipsum seipsum cognoscit, ct est ad a, Sseparabile.

Iu pe dicitiar pro eo quoi est iii ut esse nune autem quae,rit,quomodo oportet Deum intelligere: cr duo quid irae sumit. Im quidem, quθd oportet id,quod interigit, esse potentia,ut,quod intelligitur. Potentia autem dicit secinium aptitudinem non uuli enim Aristoteles esse rerum rationes in cams.Sicut ergo,inquit,potentia est,quod intelligitum si Oportet esse Cr, quoi intelligit. Oportet enim, quod cognoascit,eifica limilari,quod cognoscitur, Crfinde ei reddi, cridem esse potentia: e rursis,quod cognoscitur,inesse in ipso. quod cognoscit:quod est secunda.Et quia haeecte habet, quod intelligit Deu cognoscit secunda quinq; quae dicta sunt,er ea

dilati praeterqua Dd,ut eausam. Dicit autE ipsin nihil hes erecontrariu utpote qui nullam cum alio coiunction uel omniam oppossitione habeat: quonia ipse tra cederis. QEM aut actu

quos est, scilicet,ta in seipsum cognoscit trudautest

202쪽

D E A

rabile ut Plutarchus inquit a sola lintellige a materia corpo,

τι sed etia unimalibus scutatibus. Quod quide dicere uolans separatum diu separabile Divina ctum sunt separata. Qtine secunduratione Aristotelis, cuicunci rete se existe, ti no est cotrariu illa res ipsa scipsam cognosciti. ta actu est,et elis arctilis .ci nosoli intellectus, sed et aliud tale fuerit.

Est aute propositio enutians aliquid de aliquo,ut affirmatio, di verae falsa omnis: intellectus autem non omnis. Postqua ostendit Aristotelis quod est etemus intellectus:

c quod a sensu diffibi: C quomodo intelligere fit secundum

digerentia intelligibilia non prius ab intellectu recedit, quam ab obite dicat,quomodo discernatur e distinguatur. Et triabus quide modis discernit intellectu eu qui circa simplicia uersatur ab eo,qui urisatur circa composita quod es cogititiois, ιnteac tu,qui 1 porctia it eo,qui est actu: actiu intellectua cotemplativo. Et primῖ quid una differentia discernit: secti, dum alite duabusve tertiti tribus. Differt ergo,inquit qui ctracas: mplicia uersatur intellectips,ab eo qui curca coposita uersatur id est,a cogitatioe: ipsa enim circa copolim uersatur quod intellenus quide semper est uerus cogitatio aut CT uera est,c sistitur: mnes simile ni uersi cogititiois uero intellectus. Et enim intellectus utru substantiale cogitationis te est mcopositione alicuius seciva aliquid ta est intellectus quid sensuisimilis,qui uersat circa propria sensilia,qui est semper uerus. Miditio te est similis sensui, qui uersatur circa sensilia per accidens Ipse enim aliquandoquidem illitur, aliquando uero est utrus,ciest in copositione aliud enim ex alio cogit scit ut ex uubo, quθd homo est. Simplice rego metis coceptus, ut qui habeat apportione,G couenientia cii Dctu qui propria gerit negotia, emes s per uerus, veri fem,sunt. Metis autecopossiti conceptus,ut qui proportione habeantcsi sensu alie, gerente negotia,C qui adgrando quide est uerus, aliquati uero Aritum, propterea et ipsi aliquando quide sunt ueri aliis quando uero tantur.Sic ergo discernit eli,qui circa simplicia

versatur, intellectu,abeo, qui circa coposita versatur. Deinde

di cernit intellecta qui est potentia .ab eo qui est actu. Prima quide,qu)d intellectus actu res ipsc est. Qui et aute potetia, non est resipsae,nilii ipsas inteilexerit. Secundyaute, qu)d matellenus quide potentia in particulari tepore,eo, qui est actu, prior est vii uniuerso aute non est priori est enim semper Cr a diu Cr potetia. Oportet enim semper esse,quod actu est, ut id, quod est potentia,in id, quod est actu reducat. Postquam ergo hoc si distinxit discernit C intellectil conleplativa ab acti. uo: er hanc dicit prima diffisentia quia adtium quide intelleis

divis per circa particularia uersatur conteputium autemetia circa uniuersalia.secunda dicit δε ferentii Actium quides per marinatione utituri. coni latiuus a te non semper. Tertia est i lyrentia quΘd sit in conteputia quide uera erfissum ma liuo te bonοῦ ω mala ais adeΘ haec es melior dii erentia ecunda enim non est ualde necessaria nam C imitellectus semper conleplatione utitur. Scienda est aute, quod non est alius ab activo conrepLitium intellectus,subiecto Sicut enim non est alius,qui si potentia intellectus. ab eo, qui est uis Elu.subiecto ide enim est sed solam tepore di Ierti se e habet intellectus activus ad conteputitiss. Subiecta enim idem est, sed di habitudine diuersus. contemplatium enim habet proportion mirum usu qui colorum si ecies tantum uidet,et cognoscit, quod hoc qui ion est album Iud veryti strum Actiuus autem intellectus habet proportionem cum uisu non solam colorum

syecies cognoscente, sed π, quod delemi, sibi asciscente, quod autem molestia allicit, auersante Sicut enim uisus qui

praeter nigrum,c albin,quod est iucundum, et molestam cognoscit fi cmuctivus intellectus non solum uerum C Albincognoscit,sed cribon ,σ malum,ta proportionem quid hAet quod in uis est iucundum cum bono:quod autem in uisu est molistum,cum malo. Saepe autem intellenus, quod molesta est pro iucundo eligiti. eo quὸd sit,quod molestum est, bonam,

quod autem iucundum est,aliquando etiam malam. Quare breest dimentia quὀd contemplativus quidem intellectus opera tuarsine appetitu ueritat sollam Cr illum cognoscens Arictiuus autem intellectus cum appetitu operatur , quὸ sciat quidnam bonam qu Llcm est,quidnam uerbisallam. Postquam hucusq; pro ii di rrentiam inter activum c contempla tin .aliam quoq tradit difforEtiam intellectus a sensu. Quotinum enim crin discernendo intellectu .ι cogitatione, C rur

suum tradenda diffisentia contemplativi ab activo, intellecta sensiui similauit: ne quis existimaret,qialis omnibus simila

est intellectus sensui . propterea nunc tradit dimentiam inter intellectum,Crsen in ta dicit,qu)d particularis sensus , ut ui inouit album,ta nitri DC Ut commune vehiculumbi,er,irrculsus:albi aut ,π dulcis,communa sensus comisne est uehiculum. Digbentiam,quam habet album ad dulae, non nouit uisus,sed communis sensus.Sicut ergo particularium sensivum terminatio est commutus sensus sic π contemplati, uorum intelligibilium commune est uehiculon, intellectiva cognitio,c activorum: quemadmodum boni crimali, intellecti.

M actio. Utrorums autem,Creontemplativorum, facturo

rum intellectus est uehiculum.Et intellectivam quidem cogntistionem Plato ποι jάρ, id est attentiruti appetat intelle,ctium autem actione muti siet,hi es consciz Haec autem di, cebat esse subiecto eadem Nam er cognosim agit: cum eo gnitione mimuiri coniuncta est: runam est quod dicit: ego intellexi,c conuersus sum. Si hoc enim non sic habet,est ratitioni consen eum dicere,quod tu quidem hoc ego uero lilia senserim. Haec autem ratione dii, runt qu)d hic quidem agat, ille uere,cognoscatici in hac qui domo opinione Aristoteles. Porro e secundum ipsa subiecta communionem habent,Cr socientem. Quod enim bonum,etim uera est: od autem ma lam albumSed dictberunt,quoniam bonam ad aliquid dicitur. infodisim ad animam bonum est in virtutibus hoc est malum corpori.Verum autem non dicitur ad aliquid: sed semper idem est uerum C honestum. Neq; rem Plato est admittendus diis eras,quias renti ensis depositum confiteri,ucrum quidem malum autem. Uerum enim secundum Ari; totelem, quatenus Marum, semper honestum .sciendum autem,qub , etiamsi dixLmus similem esse communem sensum intellectui quoniam, sicut communis sensus est terminatio omnium particularium et suum sic omnium intelligibilium terminatio est intelleis tus,emcogitabilium G opinabilirim verumtamen 6ὶ irae

dam dijξrretia. In se ibus rem est alius communis sensus praeter quins. in intelligibilibus autem non est aliud, quod coisgnoscit prater tria sed unum est ex tribus,quod cognoscit di, strentia. Intellectus enim,ca sit pars nisi Cr opinionis dico. πcoginitionis C intellectus ipse nouit diffisentiam tedigibilia ad cogiribilia,C cogiribilia ad opinabilia.Hre est ergo di istis rentia intellectus a comunim*.Scienda aute, qu)d sicut coismunis sensus non sola ea nouit,quae cognoscunt sensus particu, lares sed et alia praeter haec. nouit enim comunis sensus dii iretia sensilia,.quae cadat sub sensum hoc sensibus, ut ii diximus,

nescimtibus Particulares enim sensus dulces album mntu cognoscunt Communis autem sens non hae mitis sed σipsiorum nouit diffisentiam sic ergo cr intellectus non soliantatelligibilia ta cogitabilia, tripitiabilia nouit,s Icriora df, strentia.- enis detπiora cognoscit,ta meliorascit mr

203쪽

te melliora nouit det ora nescit. Dis,mtia ergo cumbiis fiam ex intelligibilisi,uel cogitabilia. os abibu no nouit, nec cogitatis,nec opinio . ea cute intellectin cognoscit utrisq; ergo melior est,C cogitatior, ta opinione. si ergo eiu modi proportio.Sicut nigru ad propriti metu conceptii sic albiled prensa metis concepis. e conuersosicut narii ad albἄ,

si emetιs conceptus albus ad mentis conceptu nigra. Et in his,

deo nigratia, initur conteplatio.Est aute propositio nuncias aliquid de aliquodicula irmatio. Quid uuli dicere quod disfert quide qui circa simplicia uersatur intellectus ab eo,qinirea c5pollici utar Gur circa mente enim concepta, C interam propositione,inquitu cisatura irmatio. Ipsa enim uelatifimis

plex ejZ.dum in animi adhuc dilbo itione fici es ,ω se per ueranΙ. Qui aute circa opo ta uersatur ii uellectus,ina, matione, vae ni secunda probatione,uosatur quae habet ueram. IS um. Dicere ergo ipseum uera uel Alsa,m omni accepit affirmatione,quae 1 sccan.lct prolatione,no aute de interna. Noe: En omnis interectus, pro eo quod est uerit est uel Allitur. simplicia Cum mentis coceptasi intelligetiarῖ intellectus veras eortata,v. o ettifritur. Q reno omnis veru est inteLIectus velflicti propter actiuauit dictu esse. Coteplativus eis nitri implices,ta puros mentis conceptiis ta melligetias payreheims .no illitur Actilius date.q niato seca,ta inter se formas materialis coponit m eoanquit cogirit C propterea fllitur. ne propter cogitatione rursus Alsum sequitur.

Sed, qui est eius,qd quid est, ct secuduini quid est cilc verus, ct non aliquid de aliquo. Quasi diceret. t u sola uersi esse intellecta.qui est secunda quod quid est,c secta; quod quid si esse. illud ergo.quid est,

substantia declarat Q id est aute esse formi rinqua rite sit. quod dicitur: laeso is uerus est intellectus,qui substantia,quae 6ὶ secundu'rma apprectendit,i Ut qui ipsum forma re se

apprehendit. is est aute contemplativus, qui Cr semper verusos, ta non est aliq*id de aliquo id est non circa coposita ueris fatur. Circa compo sita enim uersari no est intellectus proprie. sed cogitationis Ne existima autem quod intellectus quidem idem 6 subiecto quod cogitatio est autem ratione diuersus: nam crist edoctus a cogintione est subiecto diuersus.

Sed sicut vide e proprium,ucrum s autelaomo,quod est albu,vel n5,no semper versi. Quid est illai videre propriss pro eo quod est.quod est sibi

propria uidere a proprii negotii; gerere,ut videre,quod estaM. solἄ.no tide teir substantia, cui quide hoe album inesὶ hoe enim non semper uerit. Fallitur enim quados sensus circa sensilia per accidens, sicut superius dictis est.

Sic autem habent, quaecunq; sine materia. Quid dicit quod cui se habet sensus ad propria sensilia et non propria sic π,quae fuit sine materia distelligibilia Sine

materia aute dicit cogistione CT intellecta rammateriales e

nim sunt haesiciantes,ta cogiribilia,ta intelligibilia sunt ri rsus rerimmateriales, Fintelligibilia quide, quae quide etiam 1implicia dicit,uit rusu habrare proportione,qui propria uti det cogitabilia autem, quae etiam composita appellat, dicuntur eum usu habere proportionem qui gerit alienum negotiἄ, Crqui non uuli solam cognoscere,qub album, sed etiam quod albus bomo,vel equus.

Idem est aute scietia, quae est secundu actu, quod res. uar est autem secudum potentia, tempore prior in Uno. Rem dicit scibile. Dicit ergo scientia quae actu est, ide esse, quod scibile. Non cognoscit enim scietia scibile iisti ei a imile, o V, π fiat in ipsam. Hoc aute no temere interiscla est sed

quonia de intelligibilibus agitur intelli bilia aute per medii scientia sicin intelligibilia et intellectu cognostiatur. propter ea scietis mentione ficit, licEs,scietii,quae actu est, simile esse scibili Q naaute, i secutidii potentia scientia est prior scimati quae j secundu actam in uno indiuiduo.

Omnino autem dc simpliciter,nec po requidem. Sunt enim cxco, quod persccstio eo acitu est, omnia, quae sirint. Cnidam libri habent graece λοet, id est,omnino. Quidam vero αται , id est,fimpliciter : hoe est autem, quod dicit, qu)d.ut in uniuersum C semel dicatur in uniuerso Ido non ei prius,quod ei potetia,eo quod actu est: quia omnia ex alii quo quod perstctiosita actu est producItur in actum, per id quod potest producere. illud aute, Ex eo, quia perfictione σactu est,quidam dicunt no debere ad opifice reserici sed quod quidquia est poteti ni in alio quod est actu aliquid aliud, vi semen potῆtia quidE es Detus actu aute scruta e panis potetia quide es 'sangui s acta ui t panis. Existimo aute eos no recte diccre libit enim solsis peractu est,ex quo omnia I ducsitur,

nisii soliis opifexGlim hic det esset Alexider dixit perturbata esse orationEsiquide superius quoq; discrevit intellectit, qui est mictu ab eo qui istactu, Poreb crisie hoc ipsum ficit.Adςd dicimus qu)d duobiis quide modis loquitur no est asit turbata oratio hoc enim nῖ ficit,ut totis ut disjrrentia dicat. Videtur aut e sensile quide, io, quod est potentia sensitivo actu facies Nycnim patitur,necp alteratur. tiarchaec si alia siccios motus. Motus enim imperfecti actus est. Actus aute sina pliciter alius sit, qui est persccsti.

Quid sibi uula hic cotextus Uuli disternere intellectum a stiva. 5teplativo. Priusqua aute ad tradenda dis irretii acce dat: uuli aliquid defenctu dicere propter duu causas vel quEd hoc habet comune intellectuscusensu quod citra medipopea ratum uel quia in bac distinctio,in flerendis sensius excplis magnopere delectatur propterea dicit aliquid defensiuia dicti7, quod potetia sensus, i secundith ibit si Cr no secitdu aptitudia ne,ut cogi ratio,quadono operatior. QMdo te sensile adjutarit, C sensus operatus sit sic a praesentia sensilis deducitur in actizuenit aute ad id quod actu est,no per moti; nihil enim patitur,nec aberatur sensus,qui diducitur ab eo, qd est secunda potetui a M.qd est actu. uli rem Aristoteles id qd a secta dipotetia vi id quod secunda actu e t,deducitur, o alterari, nec pati. Unde ne non est motiis, uel est alia si pecies motus. Sia quis enim uult huc mota dicere,ulii reae motus dixerit praeis

terras, quaena Phyllica dictaesunt,et natura innovaverit. Dein

de hirmat etia quὸ ino estimotus,a s cndo potem,ad secuda actu progressus. Dicis enim moti esse imperfidii ctii: moivi enim ab imperfidio ad perfectil firtur, c patitur, c altor tur. Quod est autem secundam porretia,perfidium est. Perrectoram autem actus non est motus,sed aliquid aliud praeter motum. Non est ergo motus , a secundo potentia deductio distiscundum actu sed mutatio.

Setire ergo simile cst ei, quod est dicere so

Iu intrinsecus, ct intelligere. Quado aute tu cundu,vel molestu,vcluti affirmas, vel negas persequitur,vel fugit: S est delecti ari vel molestia astici operari sensitiva mcdietate ad bo

num,Vel malum, quatenus talia. Discernit intellectu conteputiau ab activo, inquit dictu quisi sicut sensus,qui habet tantu dicere intrinsecus, id est cotignoscere,c intellectu coprehendere,dicitur coni plativus. Q ni

204쪽

D E I

oui rate habet ut molestia afficiatur er delactetior, fri recit,CI persequi,quos in suscipimus,c ad ipsum ueniamus.Suscipere ergo ipsium dixit c affirmare olestu aut neu gamus: ipsum enim n5 suscipimus, sed effugimus.Tiqua aute, inquit iudicativa Iacultate activi intellectus iudicatur bonu crinalia. de ergo omnia de rede accipe.Deinde quonia ostensum est superius, ide esses lecto sensum quod appetitu cum oporteret aute dicere,quia activus intellectuscu appetitu oper

tu , dixit,quod cum sensu eo quὸd si iecto ide sit sensus, et appetitus. Ad bonu,uel malu,quatenus dilia. Recte aute adiectum

es illud, Aatenus talia nec enim ipsa per se sunt bona uel mala, sed ut ad animal ut,quod seruat quidE,ὸicatur bonusquod

autem corrumpit,dicatur malum.

Porro Sc fuga, appetitus de,qui est se

cundu a stii, di non est aliud appetitiuu, ct fu μgiendum, nec a seinuicem nec a sensitivo sed

quod quid est esse aliud est.

Quid dixit Quod actu molestu esst,cum uoluptate, quae est actu coparans, ait ratione di ferre uocauit aute figiendu quia det quod molestu appetitum aute,iucundum. Deinde re quis existimaret,qubd alia quide sicultate aliquod iucundu appetiis mus, alia autem,quae mole;ti sunt, Himus inunc dicit,quEdnodi fibri uolupus a molestia nil ratione seu definitione no enim subiecto:ambo enim sunt sub anima irrationali ta quid hoc duco .cam nec sentire quidem ab eo quod est uolupdit affici subisiecto di I rat nam crambo sunt sub irrationali in eo a tem quod quid est esse disj runt: id eis .in ratione seu definiti

ne. Hoc autem dixit, it carndat,contempliatiui etiam intelle,ctum ab activo ratione tantum digerre. Cogitatiuae autem anima visa visensa, in γsunt. vado aute bonii, vel malu aflii marit, vel negant,fugit vel persequitur. QtIare nun quam sine viso intelligit anima.

cogititiuum anima dixit abusiue loquens, contemplatiuum intellectu. quid dictuquὸd ipse quoq; hnagmatione utitur, uter actium intellect:is Stas utitur, inquit, ima natione, huic uis insunt,inquit,ut sensa hoc est sensius solu sine lol re,er uoluptate. Actiuo aut intellereui,qui habet bona,ω malum subiecta.inquit sunt veluti affirmationes, Cr negationes: c si uoluptate utitur C tristitia: fiucundu quidem persea quitur,f git alue,quod molestu .Hic aute semper quoq; magia natione utitur: eo quod semper delectetur uel molestia asticiatur quod quide non es fine imaginatione. Primus aute nos per nihil enim particulare fine maginatione intelligit.Universalia autem etia ne imaginatione intelligit existimes auatem idem esse bonuσ iucundu Cr malam Cr molestu. Est anim iuransiri malu rebus uti uenereis: π est molesti m exbiis bens bonum esse circa omnia continent . Ne ergo pu eris activii iucundum id esse,quod eius bonum.

Sicut aut aery upilla tale secit ipsa autem aliud: oc auditus similito extremit aute Unsi, ecina medietas: ei autem esse plura tribuunt.

Qitona aut diiudicat, qua ratio e disserat dulce B calidii, di stilist quide et pri': dicedu aut Zi sic: est in via si quidpia: sic aut uti terminus.

De comuni uehiculo nunc agitur e quid dicitiquJd sicutiam pupita alterat .c pupilla sphritu: fide Acultate costullin- π ipse excitatur,er videt,ci sit una. In eo aute, quod

est esse hoc est ratione, hali' iudicantibus diuersa est in crcudum similitre habet unum,quod iudicat Sicut ergo in his,

feta intellectu est comune uehiculam,quod aue est extrema

discretiuu mediu,Cr primum quide dicit contextia de ui umauditu illud autem Sic habet intellectus uehiculum, non dicum sed cum prima dirasset philosophus, reliqua subaudiri permis sit,quae sunt de intellectu, alia conuertitur,dicens, quia sic quide particularis sensus iudicat:assu, T Zule non ipse i , dicat sed qui nacti superius diximia, Cr nunc quos dicemus,n peconmunis sensus: ipse enim,inquit,horum est comune uehicu hexistens,inquit,ut terminiis.Termini te nunc vocat centrim circuli,4 quo multae lineae procedunt.

Et haec quidem in proportio ea numero, quem habent ad utrunq;:vt illa ad scin uicem. Q nid dicit QuEd sicut terminus horici centru sic habeter communis stubus,c proportione,c numero Proportione

uide,quod,sicut centra se habet ad trans ex his incis, quae a centro procedunt sic habet e comunis sensius ad utransi ex suis sensibus: er sicut rectae se habent inter ses: c particula, ressensus inquit,habent aliqua proportione.sic quide proportione: numero aute quomodo qu)Jsicut centra,cam fit unum, ad multis habet lineas habitudine: sic T comunis sensus, Erasit unus,halet ad multos sensus habitud in .

uidiniin rcser hoc dubitare, quomodo, quae sunt cius de generis,ludicat,vel conaria, ut albis, nigris rSit aute ut A. quide albu ad B. nigru. G. ad. D. Vt illa ad inuicem. Qtiare Me conuerso si. G. D. viii insint, ita habet, ut sicut Sc. A. E. ide autem inum .cile auteno idem. illud similiter eadem autem ratio Ocsi A. dulce qui desit. B. vero album. Quoniam dixit,quΘd cut comunis sensus se habet adpro,nia Cr ne dubita initur,quomodo,quae sunt eius e generis, nouit sensus particularissiqitam no dubitas,quomoro, quaesunt diuersoru genera novit comunis sensis: idon est enim. Eius maot generι uocauit albu ,π nigram ambo enim sub colore. Diuersorum aut genera .albam, C dulce haec enim, ut irae

sub diuersos sensu cadunt sunt diuersorini nerv.fit cute, utvliqiuod quartu albam ad secunda nigru,tertium ad quartu, ut illa adsemulam Nunc accipit et rara, primu quid fgnia ficans albu,seeundum aute nigrum aliquando aut et diace: tertium aut .su trium pro intrastibilibus accipit ut sit tertiam quum ratio albi,quartum aut ratio nigri cmquid dicit Quθd sicut comunissensus nouit primu et secundam ut accipis primum quid similiter significans albumsecunda aut e dulce .se C intellectus nouit tertium C quartum id est

eorum ratione S. Nouit autem Cri conuerso inquit intellectus

primum tertia, T secunda qua riu,hoe est etiam sensilia. Id aut crinu esse autem non idm: π illud Similiter. ubiecto quidem inquit idem est,' m dico assi uel nigri uctis ru, uel album ratione aut sunt diuersa ulit enim uidet inu, C tigrum,er alueristelligit.

Formas ergo intelleis tui in visis intelligit: 5 ,sicut in illis, ipso definitum est id quod est persequedu, 5 fugieduro intra sensum, qua do in ipsis visis fuerit,mouetur: essentiens fa cena,quia est ignis, communi cognoscit, dum

videt moueri, cise hostem. id dicit quia activus intellectus firmas reru interest, uteris imaginati M: et sicut in ipsa,inquit.est sequi et figere, eusit appetitus sic et in intelleisu. Haesut quonia delectitur. et molestia afficitur Vel Me ergo dixit ιel Eul,qd' s. qua superius sin ilia,appellat: inferius ai:t imaginatione.c qui diacit quὸd intellectus quide simul cum sensilibus liquando ope.

205쪽

ros,lmutatur,erdolat A liquanti autem fine sessu imaginatione utitur,ta operatur inrando enim sic uisa intellexerit, esse hostem cum sensu cooperatum est. Quando autem Uultis ubi bellum gerere oporteat, tu inaginatione utituar,ut senatiens mem, quὸd ignis comuni cognostit Quid est, comuni cognoscit nonnull quidi dictit motu ignιs. Motus enm est comune sensile.Est aute absurda in cognoscete dicrare de comuni sensili cognosces enim dixit. Dic ergo eu hoc dicere,qub igne comum sensu cognoscim rus hoc autem dixit,ut sciens, Iuba, quae preticulari sinctui subiiciuntiar,subiiciuntur quoq; communi. Quando aute in iis, quae sunt in anima, ita sis, vel mentis conceptibus, sicut vides, ratiocinatur. e consultat, tura ad praesentia comparans, 5 qua do dixerit, quὀd illic iucund si, vel molestum laic fugit vel persequitur, Θ omnino in aditone,5 quod sine actione est verum, ec falsum, in eodem in genere bono,ic malo: sed dissert quidem eo, quod simpliciter,

re quod alicui. Quid dicit quod quando imaginatus con ultauerit, ubi bellam gerere oporteat CT accommodat ii quidem locii e iucundum elegerit molestum aute lugerit, tuc maginatione utitur. Scire autem oportet,quod iucundam quide, e molestus perest in activo intellectu in quo est π nu. Diffisi autem eo, quod e t simpliciter cyclicui quia uerum quidem semper simpliciter dicitur,cT semper eodem modo se habet Bona autemini aliquid quidem malam est, minutile. Quod enim ad alii. Iuid bonum Ut,ut adan:mam,hoc ad corpus bonum non est. Et iahis praxis,deo est grat la,completur.

Hae aute sunt in ablatione seu abstra filo eintelligit. Quead modii si sim ii, quatenus quide simu , no separati. Quatenus aute est coca uum, si quid quide actu cogitaret, sine carne cogitaret, quatenus c5 cauum, sic mathematica separata, ut separata, intelligit, quando illa intelligit.

Postquam simplicem intellectam acopolito discrevit eractivi a contepilativo: ta eu qui est potentia ab eo,qui actu: rurses uenit ad intelligibile π hoc nuc docet. Et quonia in tetiligibile βnna est Forma aut triplex uel omnino materialis, ut res naturalis uel βrma petulus expers: uel partim quide male,rialis, partim atit materiae expers ut mathematica Superius uti texaminauit O materialem 'rma qua do dixit hoc, illlud quidpia

esse: sedi immateriale,idii quaerebat hoc perbo qd' quid est

esse: nuc uenit ad mathemam,Cr quaerit quomodo ea nouit in tellectussc dixit quod non ut materialia ipsa nouit .sed ut imisinaterialia. Non norit enim ipsa,ut fimum,quod omnino in materia nepe nare, liteiligitur sed novit ea ut incurui; hoc enim sine materia intelligitur. Iathemata aute intelligit intellinusina umento utens indiuit: bili,imaginatione imaginatio enim est indivisibilis. Orsando enim currente socrate mente adtarit

imaginatio,ut una ipsum intelligit,c no qui fit diuersus,qua tenus currit. Si erum imaginatio est a sensu, qui transmigrare non potest scilicet Cr ipsa est indiusibilis er ab alio tu aliud tio descediti sed simul imaginatur. Ex hoc aute colligitur imaginatione sola esse uera sicut C intellectus C sensus, no autem et iis Nam esse: eo quoi no imaginatur in eopo itione. Ex hoe te ostenditur etia anima esse separabile siquide ea, quae separari non possunt .dico autem mathemata,intellectu se orat, eoqiad substatiale habeat separabile. Hae poliqua dixit, quaerit, si intellectus se ita acta res ipse est,ers est in generatione,

an res immateriaire potest cognoscere, 43. Et i. dabiti uti de mouet,in praesentia aute non Muit. Ad hoc aute dicit 'lauto,qud potest intellectus quide . qui est ingen ratior, esse iis ius coelestis,ta circa immaterialia operari. corpus negligore. Si enim,quae extra sunt ramis, qua corporis uni mates,cia corpore sunt semper, insepulchris: quid ab urdia etiam eas, qtiae fiunt in genrratione animas circummaterialia operari Et sic quide Plato Aristoteles aute inferius dicit triplicia esse inistelligibilia. Sunt enim immatericilia intelligibilia prima Secta da laterigibilia media: Cr tertia materialia. Et in immaterialiquide dicit non esse opus ima natione imaginationis enim expertersunt intelligentiae inrando aute, inquit nathemata intelligit, ubiecto imaginatione utitur. Eslatite ea, ut subiericto, utitur ad cognosceti mathematica non ob id ade sint vitisa,c mathemata. Visa mim soli subisciῖtur imaginationi: Ma themara aut animae,quae subiecto utitur maginatione nate rialia te cognoscit anima insistimento utens sensi: .c imaginatione. Si ergo actus et imaginationis expers irrito potet, ut intellectus,qui es is generatione hunc actu intelligat. Nullo enim indiget ad eu cognoscendii. Hoc apte fici pro opinio, ne quae dicit,intellectu no cognoscere 'rmas quae sunt omnino immatrariales. Plae te sunt a matrei separabiles. Deberet erisgo er ipse esse a materia separabilis, ut ipsa intelligeret Siriquid utimilari oportet in omibus id,quod cognoscit, ei, cognoscitur. Atqui in imalin5 separatrueli ipsas ergo non cognosiit. Haec est aute prima illitis opinionis definctio. Falsa es aute o Aristoteles Si enim intellecti A qui est in unimali, no irratelligit ea quae sunt omnino immaterialia o modo in ta tra statu qui est post naturalia, σβrmis on norim. materiales quaesiuisti, e pumisti e nobis renunciam are claru et S. eu etia, qui es tu animali intellecta cognoscere forn omnino materiae expertes. Haec est prima de in io Cria ea oppositio. Secunda defractio. Intellectus no intelligit frmas immaterialen quoniam ne omnino quidem sunt sinu materiae expertes Crkuonii no sunt propterea nec intelligit. Haec es secuti dormissio ad qua dicimus: momodo haec dicis Aristoteles, qui in alabj tractatibum aperte clamas esse diuina firmas,quae sunt materiae expertes rertia definsio. intellectius percu imaginatione operatur.Si aute nunqua per se ipsum op tur, sed scimper eu imaginati orietia quido circa diuina operatur:nam tunc quos cu imaginatio operatur: Si te imaginatio semper ma terialia cognoscit ex eo enim, quὁi intellectus cognoscit u ueluti mi di ordine creteru uirtute, erigitur ad cognoscendam,

quae illa ex auit C administrauit prouidentia Quare nesqua doliuina intelligit sine imaginatione agit. imaginatio a te,nt dictu est,semper materialia cognoscit sola enim illa, uit imaginatio, quae sensiri nouit. Si ergo intellectus quae nouit tantu imaginatio,nouit quὀd fine amo agat imaginatio auteilla nouit,quae nouit sensus sensus aute sola materialia nouit: Intellectus ergo bosa nouit materrialia nequaqua te, Crinis materialia. Et haec est tretiadestnctio, craduersus ea coires, elinus,e dicimus quὁd intellectus.quando circa particularia sensilia operatur,t sic cu imaginatio operatur, Cr ab ea nore

cedit i principio ad fine us' sed cuia est in sensilibus C Odoaute diuina intelligit tu per imaginatione quide operatur dicimus mim .nos ex pii lchro ordine Cromatu,qui a nobis chiis deratur ad diuina traduci. Quare per imaginatione quide, sed novitis uilla. nes enim ea mplitu indiget Incorporea enim etia sine imaginatio intelligit tur Crinaee es definfimis sola, tio. Quarta destriis. No potest intellectus materialia intelligere eoad intellectus ide ridicu imaginari oe. Sicut enim imagi natio, nec est uerus nec Alsus. Si ergo intelle 'timidem es cum imaginat λ: imaginatio aut no intelle iis mali maioriales, nec

206쪽

me ergo intelligit intellectus formas materiae expertes. Hest quota definctae ad quam dicimus non idem esse intellecta, quod est imaginatioam uiatio enim' litates solis cognori

scit,quas et sensus cognoscunt. Nihil enim nouit imum lio,quod non sensus nouit. intellectus autem nouit substantis. Si ergo maginatio non nouit substantis: intellectws autem novit substant lacnon est o intellectus imaginatio. Unde crPlato inquit in Thesteto. linginatio autem substantiam non

assequitur pro eo quod Itino est illi cognitio substantiae non est ergo idem intellectus Cr imaginatio. Haec postquam dixit Aristoteles er de cognitivis pcrationibus bucust disseruit,

vult de communibus preationibus communem oratione Ocbissionem colligere. Dicit ergo, quod propter sui cognitiua βαcultates,C operationes omni. est anima quaesunt Qq cun tenim sunt,uelsunt sensiilia,uel intelligibilia, quae et i scibili avocat.Et eorum linumquodq; est duplex. Quicquid enim est, uel potentia uel actu est. Quicquid enim potentia est, fit diu. Quatuor dis sunt omnia: potentia sensilia: actu sessilia pote tu scibilia actu scibilia Crin iis,quae sunt non sunt praeterhaeequatuor.Atqui furit C haec quatuor in anima:habet enim uni masensus potentia. potentiascientiam: era tu sensus cructu scientiam. Non autem, quia diximus omnia esse anima, iam secundum id dicimus lapidem inessem anima, uel lignum sed quod rebitio similatur, mal ru maginem reducituri quiadem milesimili cognoscitur.Et rursus ne quis existimet iuxei

ea, quae a Platone Iupponuntur,esserationes in anima neq: e

nimboe dicit Aristotelessed quandosunt potentia quide se sus potentia ureo scientis,tunc habent solam rorum aptitudiis nem QNndo uino actu fuerint sensus,Cr scientiae, tune sensitistium.e scibit rationes cognoscit,Cr,ut scivi dicam, tunc fluctu cognitio. Haec ubi dixisset, eoqu)d ueluti summat torim orationem dixit, 'hi intellectura ad id overtitur, quod secundum locum mouetur.Acoporiciat quidem post sensum ad ipsum uentre:d is enim,quo pluribus insunt oportebat eo Merti etiam ad eqs paucis insunt:sed de eo traditu collo. cauit pol ea,quae de omni anima rationali et irrationali dixit: quonim his opus habemus, ni docedo,quid est.quod secum dum locum Hs.c quid non est. Dicunta enim quod no est imaginatio,nec sensus nec nutritiua multasine quid aliud eiusmodi.Si ergo haec non praenosceremus,quomodo id haec non esse cognosiceremus Hoc autem est d,quod fecundum locum mouet,

appetitus commixtus ab irratis MI,Cr rationali Appetitus eis tum irrationai:s animae nos mouet, quando βῆ lus sequimur. Appetitus autem ratiotialis nos mouet, quando rationem se quimior.Si ergo non cognosceremus,quid est irrationalis , crquid est rationalis: quomodo cognosceremus,quod ex eis comis mixtum ella C ideo posterius uenit ad H,quod secundum locuiuo:ι et: e quod de eo dicturus est Platonem autem in tribus quibusdam reprehcdit, primum quidem quod animam diuidit. vi totum in partes,ciun deberet eam diuirere,ut substantia sciuriter. Pro Platone autem restondemus, quod uniuersalem quidem unim vidiuidit,ut totam in partes in egerativam esse rationalim rationalem particulares autem animasM substri tim inficulates diuidit: Nouit ergo C hunc.dis bentiam. Si autem dubitas quomodo,quod si animosum seu irascibila, crdesiderat iuum,quod concupisciuile dicut partes Use diximus,emri fini sub una imationali anima dae Tiso Aristoteles eurpartem animae esse dicis intellectum secundo Platonem repre hendit,qubd multa praetermiserit. In tria enim animam diuidit: in animἄseu iri: ni cupidicite: cri time C ratione quidem in cerebro collocata irim corde cupiditate ιιero in iecore. Prae termi se ergo Crium mag: natium: Cris filium C secvna dum locum mouentem: σcppetiti m. Dicimus autem, quod

er haec nouit Cr horum in Timaeo meminit de natura disseres. In republica autem harum trium meminit quonia his opus est ad omnes restia sicas Ratio enim dominatum obtinens it Aristocratiam,Crregnum. Da autem Democratim, seu populi perium. cupidicis uero, qMe est beluaurari s firmi si dian secundum pecuniae quidem capiditatem Di Ollarchia is

est,paucorum dominat iam Secudum autem uoluptatis amore.

c libidinem: Si iure quidem, T legibus constitutam licit Ariastodemocratiam,quae ex optimatura,C populi dominatu coma posita est: si autem nullis legum uisculis constrictaciscita

rannidem.Eorum tum,quae sibi conducebant meminit. Quia tori nouis tria. Reprehendis Platonem,quod cum dicat, inquit in cerebro esse rationem in corde i .in iecore concupiscentiari,appetitum seipso diuerit.Appetitus enim,inquit, es commixtio rationalis ad irrationalem haec autem in diueris his locis . Appetitus ergo divulsus e distractus est. Ad quod dic,qu)d in unaquas parte dicit omnem inesse animam,s, tadum aptam autem Cr accommodarim partem,magis apparrere rationem,uc iram Cr non diuellit appetitum C in his conitemplatio.

Quae autem in abIatione et abstra stione dictitur intelligit,sictit quodist semper simit.

Illud, Quae autem in ablatio eseu abstructione,es ueluti i scriptio.seu titulus eius quod est dicturus quem odum crin libris Hippocratis inuenimus sicut in muliebribia prologu, Quae aute de muliebribus sic ergo Cr hic dicit. Quae autem in ablationesta abctractione volens ostendere,quomodo intelliis gutur,quaeri ablatione infert intelligit,inquit,ut fimii Q nodenim est simum,cum materia inti Pigitur. Quod aut m es in

curuara .llae materia. Iuthemata ergo,quae dicit in ablatione. cu incurru habrat proportione incit u his ut inmateriale

est,cum fit in ab Tractioe se mathematica quae sunt nos aerari,ut separata intelligit. Vult per haec natura mathematu dice re,quia boseparari intelliguntur, sed non ut separata actu,

sed tantum intellectu. Hinc autem corollariu collegimus odia

esse separabilem quΘd inseparabilia separet: si non esset

separabilis,nequaquam ea separaret.

Omnino autem intelle 'his est, qui secuduadium res intelligit.

Q ni dixit intellecturas a re formas mathematicas, cisis eas intelligere propterea addidit eundem esse intellemicum rebus, uter eius substantia fit separari, quando sep

rabilia cognoscit:er si ipse separabilis, eo, quod similes: milicognoscimus.

Nunquid autem contingit separatoria aIi quid intelligere, cum sit ipse non separatus ani agnitudine, an non, considerandum postea. Hic dubiratione,quam diximus, in conteplatione proponit, quod si intellectris.qui est secundum actam,res ipsae e s res autem utpote intelligibiles,materiae expertes mi eris ergo exisper est intellectiis. Et quomodo est materiae expers, siquid

in generatione continetur Quomodo autem im materialia eo gnoscet,ctu in generatione cori tineatur solutionem autem iui1squae sequuntur dicere pollicitus est. Onesum ni autem etias perius,quod potest etiam,quae sunt omnino immaterialia, cogitare siquidem non utitur inhumento,corpore,sed ab omniabus est immatus.

Nuc autem qua de anima didi a sunt, sum λmatim colligetes rursus dicamus, anima quidem clie quodam odo omnia, quae sunt. Velinim sunt sensilia, quae sunt,uel intelligibilia.

Est aute

207쪽

Est alitem scientia quidem scibilia quodam modo: sensus vero sensilia. Quomodo autem hoc, quan ere Oportet. Diuiditur aute sci cntia,& sensus in res quae potentia quidem, in ca,quae sunt potentia: Quae UerHactu,in ea, quae sunt adita Amma autem sensitiuum, ocscientia perceptiuum potentia sunt: hoc qui sedem scibile illud vero sensile necesse est autevel ipsa,vel formas esse Ipsa quide certe non. non enim lapis in ara: ma sed forma.

Hi communcin instri conclusiton cognitivarum operationum Est autem conclusio quod omnia,quae sunt, uel sunt ensia Ita uel intelligibilia .vocat autem,ut diximus, intelligibilia scitibilia. c haec diuidit in id, quod est potentia Cr, quod actu Crostendit haec omnia inesse in anima: π,quod est potetia quide, scire ea, quae potetur: T,quod actu, ea,quae actu sunt. Dubitant autem nonnullis quaecunci sunt,uel sunt enfilia, uel intelligibiliae sensile autem, intemgibile sunt ad aliquid ergo e quae cunq; sunt,erunt ad ali liud. Cr pse quos deus,quod est Uuris dum Dicimus autem, ruod quaecunq; sunt, quatenus quide suntur intelligibilia, uel sensilia, fiunt ad aliquid: Quatenus autem subjistulit, crisia lantiam habent, perse sunt. Nam c ipsum quos nigram,quatenus quide habet per se sub tintiam,non est ad liquid: quatenus autem est strictile est ad aliquid. Quod antima quidem est quodammodo omnia quae sunt. Recte additur itilud, odammodo: quoniam 'rmae sunt materiales, Cretas no xit an a immaterialiterinon materialiterinon enim lapis est man sed eius lorina fine materia: iliter et in alijs.propter ea ergo dixit illud. QuodImodo. Quomodo autῆ hoc quirere

oportet: quod secutu id quod est potetis,er,quod actu est, sensus, s Uilia et scientia, C scibilia Necessie est autem ipsa, uel βrmas esR.ipsa quidem certἡ non. niam superius dixit, quod quaerere oportet, quomodo sensus sensilia apprehendit. nunc dicit, qu)d necesse e turi ipsis compositivi formas es in anima, id est,cum matσi CT forma, uel ipsum per se 'rmam. Atqui,inquit, ipse compositae non sunt in anima nes enim ipsa

est,pisaiecesse est ergo firmas soli esse in anima.

tiare anima est sicut manus manus enim est instrumentum instrumentorum cst autem intelle stus forma formarum S sensus forma sensilium. Quod dicit est eiusmodi.sicut manus, quae est instrumentum

eorporis,instramentis utitur,vnecuri, uerbi gratia, mer, uel arundine. siet anima,quae est ipsa forina .aliarum, hyrmarususceptria quia formarum rationes apud se habet.Similiter Crintellectus cir sensus sunt βrmae, crsumaraim susceptrices, eo

ouod βrmarum rationes habest. Sed intellectus quilon omnia

formarim frina et f.omne enim firmae insunt in ipso dum actu est.sensu antem est forma sensi iam tantum eo quod in sensu,

quiest secundum anum sint sensilia. Quoniam autem ulla res est praeter magnitudines,Vt videtur,sensiles separata in sensilibus formis sunt intelligibilia, quae in abla tione seu abstrasstione dicuntur, o quaecunPsensilium habitus, ct affectus. Hiesunt prinis destiniones,quarum primam dicit esse, quae

dicit qu)d nee in uniuersum quidem sint penitus formae mmisteriales Est ergo hoe quod dιcit. lectum in perbato Nutares est praeter sensile magnitudines ut uidetur omnibus, sed otimnia,qus sunt, sunt magnitudnus sensiles Utili autem dicere,

ouod mentis conceptus eu intelligentiae M sunt prima ista

cundae uel tertiae. r primu quidem elira imaginationem nouit: secundas autem criteritata cimaginatione etiamsit partim quidem ut in strumento, partim autem, ut subiecto, ea utitur. Q nid ergo dicit Quoniam nulla res est praeter magnitudines separabilis,id est siue materia, ut uidentur non ulla sensilia ut mathematica haec enim uidentur Ne separabilia. sed non sunt.

Propterea, inquit, in formis sensilium sunt inter ibilia ut matbemata etiamsi uidentur esse separabilia, quod est secunda. Porro C tertia sunt inseparabilia.ut sensiilia. Et secunda quidEdixit per hoc,quod dixit: Que aute dicuntur m ablatione Teristia autem per hoe quod dixit: Et quaecunq; sensilium habitus vesaffectus.haec enim sunt formae materiales, Cria e dius ut qualiaeue mat ales uiuae quara magnitudo folii rationeseparatur.

Et propterea, qui nihil sentit, nec didicerit,

nec comprehenderit. Quotiram hae tria sunt sensilιι cir hic obscurὸ dixit, quod in libro de demonstratione dilacide dictam ea lili enim dixit, omnis scientiae principium essesensum quoni. , ut nunc dicit, intelligibilia omnino sunt in 'rm: anatπialibus . in qi.ibi H ergo deficissensius in s etiam ei modi scientia defici: Deinde potiquam dixit, Nihil didicerit .subiugit, Nec comprehcndrait 4 si

nec numeru. Duae cium sunt ut cognitionis, libcipbna,er mauentio.

Et quando contemplatur, necesse est simul

cum viso cossiderare Uisa cari sicut sensa sunt. moniam dixit, ' Mintelligibili essem sensiilibus pro pterea dixit, Necesse esse intellectum simul cum uibo cotemplari.hoc est. m in frumento,imaginatione siquid vi eius et esfector sensius. Quare siue dicamus qu)d ima in itione sive, quod sensu utitur idem est. Per haec aut secun .iam dicit destasionem quod intellectus simul cum imaginatione operirtur linaginatio rute no nouit immateriales finiau. nec ergo intellectus.

Sed sine materia. otii dixit uisa esse uelutifensa, dicit, quiolsine mare

riu.Sensus enim operantur circa immaterialia imaginatio a tem circa 'rmas tantum. Quidam autem dicut,qub illud sine materia intellectui coniungit. Postqua enim dixit, qu)d etiamsi

imaginatione,c sensu dic siti inteaectum, idem esi,dicit, sed rite iussus,quod est in materia,cognoscit.

Est autem imaginatio aliud ab affirmatione, 5 negatione est enim connexio metis conceptuum, seu intelligentiarum, verum, e falsum. Primae autem intelligentiae in quona different,ut visa non sint. Nam ciet simplicia versatur. Vnde crest indivisibilis ut quae circa terminor uersetur. Quare bub tantialis est in ea utaritas,emnon in compossitioncisi ergo nes uera est,nes si qui quae nec affirmet nec neget Similiter autem Crintellectus nee uerus est,nec Sihusfecundum defitisionem: quid ergo dilberent prime interigentiae id est simplice ut uisu non sint quemadmodum c intellectus, ne fit imaginatio sciendis autem,'ubi intellectus, C imaginatio sub huitialem habent ueritatem: dete nate,seu finite cognoscunt.

An ne h. e quide visa sunt,sed non sinevisis

Haec quidem uerba sunt tertiae defensionis uersio. Cim enim tres deissiones dixiset,imi solam uretis dicens: Nunquid neulla quidem uisa sunt intelligentiae Quasinam dicit intelligentis eas quas non simplices dicimus,ci proptπω esse metin rationisii miser. Sed non sine uictis, inquit, id est, sed sunt non fine

imaginatione. Quare pπ imaginationem fiunt mentis conco

208쪽

uctusSH umen usuit,quando primas latedigentis intelligit,

non utitur inlliramento irrimatione: in seclindri autem, Critertiis utituraiones ergo idem uisum C intePUEtia.Ulum enim quodammodo matπiale est. intelligpitia autem materiae pratatus erpres Aciendum autem, quod in contemplatione elim aliaqucem mouimus. C quoniam ea in superficierint Ibeculati fumus .usum est ad alto orationem repetere. Recurrere enim

melius est, uain aliquid praeterire .c inhu,deo est gratia inla

tur praxis.

Quoniam autem anima, quae est animaliti, secundum duas facultates definita cst, ct nidi cativo, quod est opus cogitationis, o sensures praeterea,quὀd moueat, motu, qui cst secudum locum. De sensu ergo,2 intellectu haec definita sint. De eo autem, quod mouet, qLudoriam est anima considerandum cst. In hui: a tractatum principio dictum est quod omnes philosophi naturas Phis duobus animam definiunttita cognitivo C secundum loem motivo ad hec enim respexerunt. Et eos quidem recipiebat, quὀd ab operationibus animae substititiam ui Liga renisicuti oportcbat, C ipse quoq; silc facit: eos autem rellis ciebat primam quidem qu)d urgetati:Mm animam praetormia serint. ipsa enim nec quicquamouet secundLm locam nes coagnosiit c quod b:nc quoq; adstha cogitata couci si sunt exiis

limabant num anima moum. Quoniam enim aperte videbant corpus ab anima moveri an unam morim moueri existimabant. C propterea quidquid mouet etiam moueri dicebit in elio etiam errabant se eundum cognitivom existimabant enim uni mam ex omnias,quae sunt, composii ramis ut ex principio comis ἔκ sici eorum uel in obsides habens ,ea cognoscat.Sic etenim est uersus Empedoclis. Nam terram tetra conspeximus σα Natu ratim ergo rer scrιptoribus condemnans C propterea nati

ruralis anime definitione adiecta, cum etiam de cognitia anime sicultate di struisset, hic de motivo secundum locum disserit: infod oportcbat quidem ante rationale collocare quoniam isti. I9,quae sunt magis ussias ia, priora collocauit sed quoniatres animas percurrisse oportebat in docendo eo, quod est stacundu in locis motivam: eius propterea nunc meminit. Ut erita doceat.non esse ingentium NMm. non irrationalem non in

tellectum uel simplicia cogitor ciri uri compositi, uel M ina, rione utent mi uel sine maginatione hora propterea prius meis minit. Seder ad id quod Gest ei praedim conferuet. Vult enim ostcndere qubdit,quod mouci in rationalibiis quidem es

commune irrationalis .c rario lis in irrationalibus utemur ratio natis solam C etdo alitem dicit Aristotcles appetit Mummouere 'an ut Lialem ipsam causam dicit, sed vis jectiliam. idq; clarum es Q Merens enim quid est,quoi mouetis it quὸ in restitit erectus,uel appetitus intellectus autem est actium, non si talis: π nec fine motu itidem esse potes Dialis contra

enim. quando secuti duin intellectum operamur, a motu diuertiamur. Et ideo Thales kin astra contemplaretior,in puteum includit. Quare ut esctita causam, dixit appetitum mouere:aliisam enim ficti mei coniunxit C quo appetitiuum non est sinis .sed appetcndum QArrit ergo Aristoteles de eo,quὸd Itacundi I cum mouet,an per partes mouet anima, vel tori ipsalmouet hoc instri,qu)d ut subibantia, in Aculmites diui litur. βια cultas enim per tot substantiam procedit. mi enim redolenistia quae est eiusAculias,ex totoAt toto,progreditur Crio biequidem mali est redolentia hic uero non est .sed in toto,ut toto, est. Et in hoc quidem Sculus dicti a parte quod Acestas, ut diximus. per totam substantiam permeat pars autem non est in

par est sitis: quod seculi quidem non est sub Enti pars

autem eii subjlantia si quidem substantina partes sunt subjm,

tisint in praedicamen cognouimus. Utrum igitur parte moactanima,vel facultate ercti parte nunquid aliqua earum quae dici consueuerunt dici aute consuens dicit tres,quae sunt apud F tristonem putes: timcnet iram. cupi liti te: uel aliqra praeter has. si aliar an ea, quaesit ab iis alia solo intellectu, an cir intectoeta, subiec Io Platotii enim est con eques dicere,quod 'me mouit anima Vult enim em esse multiplicem: ar, quod securis diam loc mouet,adiud esse praeterratione. iram cupiditatem. cum nullo enim horam idem esse dicit, quod secundum locum mouet,sed aliud.allisi aut non solum intecte tu, sed etiam subisiecto neq; enim vult esse easdem subiccto partes animr,cam eo lacis dicti ungat. Et propterea in his tribus Platonem reprehen, dit. Unum quidem,qubi armina ut totum,in partes duri dat neseum fieri potest ut ipsa in partes diuidatur. in incorpore: en idem istesse diui ibile, C esse diuisum ties enim fi liinciit corporea tempus aliquod uel dissection in eius,quod pervadit. Si ergo diviqibili; hi anima C diruisa erit. π toti peribit.cora rumpetur enim c ipsum conmune esse totum actu partiam a se inuicem diuisurum. In corporibus autem aliud est esse diui tabile,c diuisum. Hoc rego in loco cum essent Alexiderer Plutararchus,diccbant, Platonea reprehendita, Aristotele, utpote. qui animam ut totum,in partem dicit serit, tanqua ipse,nt unam

sub tintim in facultates diuidat. Vuli enim ipse animum vnn respe ab En: iam minis securruibus praeditam. li autem fata tur .lpse enimnioquam alibi dixit facultatum eiustem sub tinis tubas quidem esse corruptiles il la uero incorruptiles sed

similiter omnes esse uel corruptilis,uel incorruptiles. Dicit aurit antelleistum quidem sἰπnam irrationalem uero corrupti lem. Non ei itas una. in alio autem Platone reprehenitit, ut qui duas animas rationalem dico, flarationalem, ut unam ficerit: cr hane vitam in tria diuiserit: in rationem animum: cupidinistem.Aristoteles aut iust ros animas. Nunquid aute pro Pluistone dici potnt, qu)d propterea partes haec tria dicit, unam animationem facianturiarn cnt Ut trimati ,σnon tria. D

inde T secundo reprehendit 'latonem, eo iu)d muris partes praetermiscrit. c pro eo responsum est, quod in republici esteit non in Timaeo . his enim solis illic tribus indigebat. Deinde C tertio eum repr)hcndit, quod bas partes diuisiit a se inuice. Nempe quod ad has attinet, non es facile dictu quidna mouet. neq; enim comm .ipse nexus,animarum dici potest, i sint

partes separatae secundum Pilato icin Dim abit ergo appetitia

textussi uerum a item dicere oportet,inter se non eoueni inine Platonis .c Aristotelis opiniones de eo, quod elisecundo te eum viditicium Plato enim uali id, quod in nobis es opthmo, c maxim dom: natur illud esse,quod mouet Melitis utilem e tin irrationalibus quiuem animalibus imaginatio G ideo potauus intellecti dicitur tu rationabilis uero intellectas.Pro ne rea ergo iuxta eum irrationalia quide mimalia imaginatio mota uel rationali. uero intellectus. Quoi enim agit Cristri animal. in eo oportet autoritate, Cr dominatum obtinere C propteri

rea melius esse oportet,quod mouet. Deinde quoniam Pilatoni eis aduersatur, quod βῆ tus rationem superat, Inos ad tura peri voluptate abducit: non enim intellectus hoc ficit, sed af Actus dicunt qu)d tunc quidem ratio est,quae mouet, sed vinciis pari .etr in seruitutem redam,ag ctui via praeparat, Criatae sint. Ex hoe autE a Platone colligitur,quod id quod secundisi

eos imperat,est,quod movet ecce enim supraratium dixi intelle. tumi mouersita quomodo superius,quod domi risitar, dixi mo, vere. Aristoteli aute utilatur quod secundum locam mouet n

209쪽

ilari esse quod movetra limbiconuenire, quod mouet, utitae quam cognitioni. Et in irrationalibus quidem mmalibus appetitium solam Drationalis mouet: in ration libiis autem mi malibus ali modo quide rationalis appetitiuum aliquando avistem irrationalis. iiij enim quaesecundum rationem uiuunt, appetitiuum rationalis mouet. in militis autem hominibus, Cr eticunda sensum uiuentibus appetitiua irrationalis mouet. Quare mala proprietas magis est. quod secundum lacum mouet, quin cognitiua Est enis intellectra proprium solum cognoscere,non mouere. Motui autem aduersatur intellectus. Neq; en motum sentiunt,quandoquidem nec tuam qui circa intelligibilia occupantur. Et ideo socrates, cario Deliaca pugna noctu

diuq stetis et se fletis non sensit eo quod mente aliquid agi

tiret.Et quὀdsi intellectus animal moueret, ipsum non ad malatim moueret. Dicimus enim Theselem astra contemplantem in puteum incidisse Fortisse autem etiam secundum Aristote Platonica ordinatio obtinet qubdid, quod melius est, mouet. omnibus enim facultatibus melior est appetitus, siquidem boniel .Et in his est contemplatio. Quonirer autem anima secun dum duis achiciter de inici Duas dicit iculiuer, uel ut ad animal.hoc enim irrationabe,ta rationale eonstituunt. uelauudiacit facultates ut ad antiquor. illi enim solum cognitiuum dice bant.quod dixit iudicatiuum G motium. Quoniam ergo, aquil,duae sunt faculciter er iam de cognitivo diximus, Tu cogicitione,e sensu: umiamus cmad moti m.

Utrum una aliqua eius pars, quae sit scparabilis vel magnitudine,vel ratione an tota a nima N, si sit pars aliqua Nirum propria alii qua praeter eas, quae dici consueuerunt, ec di cstae sunt an horum unum aliquid habet autestatim dubitationem.

Quoendum e t,inquit, pars imae est id quod est motitium, utram su tecto est C sub Diti eparabilis quod dixit, magnitu sine Crue turberis, si anime sub tantiam magnitudiis nem appellat: abusus est mim e loco subiecti magnitudinem dixit. Si autem non est subiecto, e sub tintia eparabilis nunta quid si potnitia separabilis. quod dixit ratione. ποροι du aurit .inquit nunquid Critori anima est motiua Praeter eas,que

Uuruerant e quae dictae sunt. Quae consueuerunt diei illas tres dicit,quae sunt apud Platone rationem iram cupiditatem. Quae dictae sunt aute dicit,quae nuc ab eo dictae fiunt Dico auteintellectu cogicitione: imaginationes sum Emunc,G' p u.

Et quomodo dicere oportet parte animae,5 quot in iodammodo enim infinita apparent. Si non solum car, quas quidam dic ut definientes: rationalis: animosa seu irascibilis: ecdesiderativa. In duobus per haec Platonε refellit. quod parteς,C quod quo sint partes dicit nempe tres. Quodammodo infinitas dixit,

ut ad tres.non sunt cutem, si eam tribus Platonis coniunxeris etiam quinq; quas nunc dicit Aristoteles.

Hi vel ὀ id, quod habet rationein, ec strationale. Nonnulliquidem dicunt tres esse partes animae ut Plato rationem iram e cupiditatem. Qui iam autem duas rationalem: Cr irrationalem,ut Aristoteles Uiud animalia reis,duas dixit uninias. est enim alia plantarum.

Secundum differentias enim, per quas has separant, apparent ct aliae, quae maiorem his distantiam labent de quibus etiam nunc di

cium est: ec nutritiuit, quo de omnibus plan

tis inest, Sc omnibus animalibus.

Rursus platonem redargVit. Simis eo quoJ natura ualde distant,diar arteranime. rationem iram cupiditatem oportebat nutritia facultatem pretem an mae dicere. His enim marigis illat cir magis quam irae cupitime. Hae enim ambae sunt irrationalis anime nutrittat autem facultas vegemitur Phuautem di huct irrationali negetativa, quam vegetatiua ipsa a

seipsa. Et sensitiuum, quod ne pst rationale. nesvirationem habens quispiam facile posuerit. Sensitiuum inquit siue s umore irrationalis solius quillic

posuerit,nec rationalis sed utriusi; . Quia mim foris habet eo gnoscibiles sus per obie lam di Eutiam inum nouit C per famam,r opum. nec audit rationem dum purit unis pedis e Psolem secundam hoc est irrationalis. Quatenus autem perserer uidet, ut intellectus uidetur sensus sub rationem reduci. Est autem cr aliter interpreαri,quὸd quatenus quidem cognoscit .est rationalis animae quatenus aut e patiens cognoscit non

potest esse rationalis rationabimis non patitur: sed est irrotionalis pati.

Praeterea autem imaginatiuum, quod in eo quidem, quὀd est , in omnibus aliud cuinam autem horum est idem, vel a quo aliud, multam habet dubitationem,si quis separatas partes anima posuerit. Ad haec autem appeti titium, quo dei ratione 5 potentia aliud vi deatur eme ab omnibus 5 absurdum est hoc seiungere 5 distrata ere. In ratiocinatiuo mini fit voluntas, ct in irrationali cupiditas, ct ira. Si autem tita anima, in unoquoc erit appeti tus Atqui oc, de quo minc instat oratio, quid est quod movet secundum locum animal

Tanquam ad rationem,iram cupiditate partes Platonis,comparat imaginationem,ta appetitum. Et appctitam qui te omniano ab illesium dicit quia est appetitus etiam urgentio Platonis autem parte fiunt,irrationalis,ta rationalis. Qigare appetitatus est omnino ab iis aliud. imaginatiuum aute, quoniam est ira rationalis ratione quidem digeri ab his tribus partibus: ratio ali animosa seu irascibili ta desiderat tua: cuinam aute est sub tecto eade uel alia haru trium partia, id tu est. vii quid misidem est,quoi ira, π cupiditas, qui aer ipse sunt irrationabis Recte ergo si dixit quod si omnimo partes habet anima semis raris inuis imaginatiua.ta appetitiua potestis est pars antimae. Qum quidem appetitiam pote lateri uel praetermisistis Plato uel de ipsa dicens ipsam distrabis Cr diuellis.si aute tria anima,in unoquoq; erit appetitus Nodi quid dicit, qu)d sisAt

tres animae,m unaquas earum erit appetitus. ergo Cr in urge

citiua 1 appetitus.sciendum autem, quod gratia dilucitionis. Hrepugnans hoc dicit Aristotelas. Nam in principio argumcisti Aitur tractatus si recte confiideraueris, inuenies eum non nose in plantis appetitum. Sed nee binrchus commentarios scribens dicit esset appetiitum in plantis sed cotrarium non He. Si autem uerum dicere oportet. ion dicit in plantis appetitum: sed tres dicit appetitus unum quide qui est cum intellectu activo ali autem animosum seu irasci bibe: π alia desideratiau.

Motum enim secundum augmentu, ec di minutionem, quae omnibus insunt, id, quod

omnibus inest, videatur mouere,generatiuit, 5 nutritiuum. a de motu ab eo agitari est autem motus equivocus di pinguit aequivocationem: ta dicis,Mota nunc quaero,non quis is est

210쪽

D E A

e secundum auction . I di, allanm: hae enim a natura funiti nunc aut qoro animalem, qui fit secundum locum Cranimalem ion alicuius partis,ut est respiratio,sed e . quae est totius animalis, bulatoriam. ea me alibi uidetur dicere duis plex esse id quod est secundi Dcum,uel ambubitoria, uel mo im motivum dicens quod ora parte, ut est restitatio:no de

eo aut nunc agitur.iam im π alibi de respiratione quaesiutum est.Et dubitatur sit naturabs,an animalis.nam naturalis

quid 'sse uidebitur,ut quae electioni nostrae,cr volitariti non seruiat:amnialis autem,ut quae filat i musculis, s quod in mea est potestite eam intendere. De ea ergo non agitur sed de ambulativo secundum octon,quod est motus significatum. De respiratione autori, S. expiratione,

somno ,ec vigilia, postea considerandum. Ha bent enim ecthaec multam dubitationem. Sed de motu secundum locum, quid est, quod moliet animal ambulatorio motu, considerandu. cum de motu secundum locum tractetur, uel quia restir tio est magis in somno,quam in uigilia,horum propterea meminit. Respirationis enim,ut particularis motus,m mst: ut quod c sonimus,c uigiliasunt pari uilares motus superci secildii locu Dicit ergo, quod nec desia nobis sermo habetur ij insunt particulares motus: nune aute in uniuersam urrimus urna

bullatorium motum c quia est ab eo scriptus liber de somno, c uigilia in quo de his disserit. Et in bis praxis,deo est gratia,f : tur: procis,deo annuente, sextadecima.

QMdd itas non est nutritiua quidein facul

ta S,apci sum. Sem p crinim alicuius gratia est motus ipse e vel cum imaginatione cst, vel cum appetitu . nihil cnim non appetens,versa,

gienS,mouetur,praeterquam vi. Praesens contemplatio ostendit,cr quid non est, qued secandum locum mouet cmqui est. Primam autem ostedit,quid non est. Dicit enim,qu)d neque est nutritiua Scultas nec scisus nec

intellectus: ta iste lectiss,non contemplatiuus,qui instrumento non utitur: non,qui utitur,cont platiuus: non activus intelle

eius. non appetitus.hcc non sunt Di quod secundum lacinio, net.Et quod non es quidem nutriuua Scultas,probat per quaatuor argumenta quorum hoc promum est. Nutriti unum baisbet inminutrire. Motus dat labet finem,ta af clara,er rationem.Ubi enim ad bone dimouemur rario viis est. Vbi aut ad res uenereas,aβὶ ita est finis. Quare non enutriti sicultas,quod secundum lacum mouet hoc auton ostenditur per duo argumenta.Si necesse est id quod movetur, primam imaginari, C appetere seno liter, Osic deinde ab appetitu moueri: haec autem non sunt in nutritiua neq; enim est imaginatio nec appetitvssensiliiviri in mouendo enim sinsitivo appetit opus est:

Non est ergo nutritiuam id, quod secundin locum movet.Teratiam argumentum. Si nutritiuum mouet oporteret critrari; moueri ut quae habeant motivam siciant sicundam lacum. Atquisiccundum locum nunqu nn mouetur plantae non es ergo negetati anima quae secundam locum mouet. Quartam argument m.Si nutrit rustra mouet oporteretemptoris ambulato, ria habere mitrumen ri,ut moueantur. Atqui tron habent instruis mendi ambulatoria, sed etiam cotra,haerent fixae radicibus. Ergo nutritiua Manmcuet.Haec quidem exc3textu. Oportet autem c aliud praeterea argimenta comparare si quando magis operatu nutritiua, noctu dico,ito mouemur per appetitionem, aut impetu nutritiua ergo non mouet.Si rem moueret noctu etiam moueremur sed non per appetitione,vel impetum moueamur. De motu aut .qui fit per appetitione. Impetu, loquiatur Philosophus e for tis dicet aliquis egentium esse anti

mam,quae mouet scoli dum locum non moventur autem Ini quamuis motivam hiabeant lacultatem: eo quod non tabes apuin strumenta admot m. Dicimum aut ad hanc dubitationem.

quὸ primum quid montinget in tori II ccies astra ei e addit Et est enim in totis p imis mollisa facultas non murtetatem quὸd instrumenri non habet accomodari frustra ergo eruin vini iesis plandirum l)eciebus quod quidem est abiit in icere stutia aliquit a natura fieri.Secund aute Si habret

te motivam faculatem non mouentur aut propto in latamentoru inopiam cur non eis in 'rumenta accdm auu,ta uti

uptauit natura neq; enim ex necessarijs quid praetemutirente superuacanea fabricat claru ergo undequas euasit quia artitiuum non est causa motus secundam locum . sed essen aest, qui movet secundum locum, CDquoniam msus Ut irratiotialis

animae,etiam uniuersalius ostendit,qu)d nec omnino motus causa esst irrationat s anima.Si enim irrationabianima esset motus secundum locum oporteret, quaecunq; habent animari irratiotialem moueri. Atqui Zoophici, seu plantariima irrati mi anima habentia,non mouentior. Non ergo irrationabi imae est secundum locum molire. Neq; enim I:ic est causari instrumentorum ineptitudinem. Ex is enim,quae animam habent imationalem illa aptι instrumentis carent, quae sunt uel per tam vel mincit. gmadmodum infantes sunt imper icti ne ite enim habent dentes. Rursus,quae quatuor habent digitos incasunt.Plancini matris non sunt imperiecta habent enim a Grasium seu progressum summu storis,c perfictionis incronta, Lam: eiusdem rem quonem, Cr lim:nutionem C quod αο do senectutem. Infantes aut et pileri nihil habet hora. R .su plancinima Ibi similia generant. Pueri autem nongenerant, quanti sunt pueri quod Uisin i, perfidii Nes uero manca sunt plancinima. Sic mim iniuria plantanimorum species manica esset. Si ergo nec mutila sunt,neq; impcrβm: quae imas,

quis non habrat, eo qu)d fiat imper ista, ipsum postra a.

munt flaut infinita, entes. Plantanana aut , neq; c m agnis tur motoria instrumenta assumunt neq; cm ad summam incrementum peramerint:clarum ergo,quod es faculntem hau ambulatori .si enim eam haberent: π partes haberent acco modarit illae mim habrait secutrit . In brum civium non habent.quaecunq; sunt uel imperstilla,vel manca.Si Ggo planinima irrationalem quidem habent antram: non mouratia cretat secundum locum non est ergo irrationalis anime motus se, cundum locum Et nos qui sic Contextus autem per mari exemplum iecurauit id quod est imper ictum C macum. Diacit rata plandinima non esse iri Octa,uel manca:quia 'crescunt: σα summum incrementum perueniunt: rectarescunt: cr similia generant. Per hoc qitide,qubd generant,innaras esse mac Eunuchimim,cidissint mancipio gigni t Perbocaciqiai crescunt,e ad summam incrementum peruri :,σicaerescunt igni cauit non Ie imperfecta. Assumerent mira capore ea, quae desunt vid iis atam,quθd nihil si unt aera, re ostensum est non esse irrationalem an:mam causam motin cicundum locum. sed ne fini ut causa est mot:re secundum loca.

rari Sed hoc falsum est nam C clausli oculis moumur, σπαaudientes nec facientes.nec contrectantes, uel palpantes turae hergo sensus,qui moueis cundum locum: eo ubin secum dum locιι mou aer licet sensus non operetur c quia scpesinatimtes motu intcrrumpimus. in quiete magissentimas Flucum dixisset contextus, istis ad intellectsi,non quoes de imaginatione,an moueat,an non.cr merit,eius nullam ficit mcti,n . quia nihil habet proprium sed quicquid habet exscisa b bet.Sed nos ostendemus, quὁi ne imaginatio quidem mouet. Si enim molliret ipsa:oporteret insomnis,quido mi triarm q

SEARCH

MENU NAVIGATION