장음표시 사용
71쪽
quem ad libro XXI priores maiore iure reseres, quam ad reliquos raro a scriptoribus adhibitos inter priores libros ueri simillime a primum. Etenim in reliquis libris corporis prioris num Lupum mortuum insectatus sit poeta, incertum est atque quod his ipsis uerbis de Lupo intereunte salsamentis euoratis agitur, mire congruit Cum libro primo ubi de eius interitu deliberant di et cle apponendis salsamentis uerba fiunt. Neque enim occidunt e potest esse uam rem famiHarem perdunt, quia et saperda et silurus uilissimus piscis est,
neque e necans motissi Lupum enim laudare certe non uult.
Sine dubio lusit eum poeta ut O po*ἁTOV, qui moriatur is Cibus comesis multis sicut apud Athen. VIII p. 34 B Machon comicus Philoxenum inducit morientem polypo ingenti deuorato, alius χθυο*c soc piscem comedens decessisse traditur
ibidem p. 345 C ). Sapercla, opuκiVoc ex Ponto Pers. V 343, genus pessimi piscis' Festus contemnitur ab Archestrato apud Athen. III p. II A neque magni fit ab Amphide l. l. VII p. o A cons. p. o F). Silurus uter Iuu XIV 3ain, Garrp6ς Diocl. om. p. Athen. VI p. 230 ESopat. l. l. p. 23 E piscis uilis, de quo cons. Plin. XXXII
04 'Aluum emollit si rus e iure et torpedo in cibo. Et holus marinum simile sativo, stomacho inimicum, aluum facillime purgat, sed propter acrimoniam Cum pingui Carn' Coquitur, et omnium piscium ius . Dici puto hunc uersum a deo aliquo, qui Lupum uideat animam efflantem mortes
multas enumerans, qua mortales oppetant ioco ortasse simili adhibito Horatiani Sat. 0, 3I:
mortis erubescendo genere consumptus est Abdomine enim avide deuorat . . . spiritum reddidit. - Lege Licinia de modo salsamentorum statutum erat, ne amplius daretur apponeretur salsamentorum pondo
72쪽
Hunc neque ira uenona nec hosticus auferet ensis, ne latorum dolor aut tussis, ne tarda podagra, garrulus hunc quando Consumet Cumque.
73쪽
InC. u. 003-005. 986 sqq. L 33. 34. 62 26 sqq. M
Graecum te, Albuci, quam Romanum atque Sabinum, municipem Ponti Tritanni, centurionum, praeclarorum hominum a primorum, signiferumque maluisti dici Gra ce ergo praetor thenis, id quo maluisti, te, cum ad me accedi' saluto: xui9ε, inquam, Tite. Lictores, turma omni cohorsque: xuipε, Tite. minc hostis mi Albucius, hinc inimicus Editores nouissimi male in stagmento primo posuere pauimenti :recte codices Ciceronis quem accurate Nonius, socordius Plinius transscripsit uersum expresserunt uimento est in pauimento, sicut emblema Cicero ipse positum esse indiCatyr in emblema e Brut 274 uermiculaD ad utrumque Suh-
Stantivum pertinet. Mons io37 L XXI io m hic stare papillas Pectore marmoreo ' Lucr. 078 quo minu quomiSSum est ueniat finique locet se Ioeta. III Io IV I. In
stagmento tertio una uox restat emendanda. Tractaui hoc fragmentum in libello Exercitationis grammaticae specimina edid seminarii philologorum Bonnensis sodales 88 p. 6. XII 368 ram: Firmiter hoc pariterque tuo sit pectore fixum
74쪽
Uersum enim secundum Coclices optimi praebent talem: municipem Ponti Tiranti conturionum nranii cod. Palatinus manu priore et Erlangensis se in priore manu SeCunda Correctum est Trisanta in editione More-liana a Maduigio ualde laudata ob Scripturas uera nonnuS- quam seruatas inuenitur TXI Anni coniectura sine dubio ea que salsa. Duae patent uiae emendationis, una si quaeres nomen proprium ut Pontium qua qui ingressi sunt editores parum seliCes fuerunt: nam de Tritano uel Tritanno gladiatore uerbum nullum perdam Itaque uel substantium uel adiectium, quo Ponti persona illustretur ense quaerendum. Tyranii codices principem Palatini corrector multis locis genuinae Cripturae seruator hoc loco debebat me iudice r in litteram mutare, non inserere ita ut Trisanis euaderet.
Dignum stilo Luciliano arbitror TZ anii. Discimus enim ex Catonis uerbis ap. Cic. de Sen. 33 ne uos quidem T. Pontii centurionis uiris habetis hunc ontium fuisse hominem eximiis uiribus corporis praeditum. Itaque Titanius est lxauarus
Aiace dicit ). Sic Briareus p. Plut cle tranquill an CAP. Iopro uiro nimio robore praedito ponitur, apud eundem arcell. 7 Archimedes Briareus appellatur, Cons de amic mult. cap. I. A. P. IX o χεpost iraVTεiaiob ἔστασε vεpθευ b p. In codice archetypo Ciceronis scriptum erat Ponfii ZIanit:. Lucilius autem dixit Ponta TZIani siue ab adiectivo Panius lecluctus est iste genetivus in substantivis legitimus, siue substantivo i Ianus δ), qua e forma apud Plautum Naeuium
Tritannus gladiator eximiis uiribus corporis praeditus memoratur Solin. Plin. VII 8 Vopisc. Fim. 4. Fac recte uebnerum ephem epigr. II p. 48 contra Maduigii adnotationem contendisse iam iIlo tempore gladiatorem potuisse centurionem fieri XIII annos ante
Marii primum consulatum, certe Lucilius gladiatorem admissum sacramento non poterat proponere exemplar hominis Romani neque una cum
Pontio uiro nobilissimo Macrob. III 6, 3 appellare. Similiter Aesch. Septem o Capaneus da Orph. hymn. XII I Hercules Titti Callim hymn. in Del. I 4 Galli b*Provo TiΤ'vες. Atlas pro gigante homineam. VIII 32.
75쪽
7ΟEnnium alios usurpata uide Schoemannum ad Cic. e nat. cleor. II o. Vox centurionum significanter posita significat homines strenuos subrustiCos illiteratos, inprimis Graecorum studiorum fastidiosos sicut apud Pers. III 7 gens hirCosa Centurionum V 80 sqq. uaricos centuriones Mart. XI 3, 4rigidus centurio. Illa tria fragmenta ex uno eodemque libro esse e- Sumpta nemo negabit dicuntur enim a Q. Mucio Scaevola augure omnia in eundem T. Albucium et de eadem re Exstagmentis primo et secundo apparet praesente Albucio, qui modo orationem habuerit Caeuolam uerba sacere, ne Solo Albucio praesente, sed pluribus, quibus in Dagmento tertio demonstret unde Albucius sibi inimicus actus sit. Haec tria fragmenta non possunt non referri a narratum a LuCilio iudicium repetundarum i quo anno 34IIa Albucio accusante de Scaevola factum est; qui anno 633lia praetor Asiae prouinciae suerat Cic. e r. II 69), ex praetura anno 634IIa repetundarum a T. Albucio postulatus est. Quae Causa a Cicerone Saepissime memoratur sine ubi Lucilii Satura eius fama tantopere propagata est. Utri Lucilius sauerit in narratione actionis, difficile iudicatu est: nam Mucio subiram dicitur a Cicerone de r. I a et Albuci uidetur artes pueriles risisse, nisi Cicero praue rem narrat LuCilius igitur iudicium illud tradidit memoriae in satura qua Albuciis oratio reserebatur, post sequebatur Scaevola oratio ex haCtria illa stagmenta apud Ciceronem seruata sunt. Nam 'Mucius augur, quod pro se opus erat, ipse dicebat, ut e pecuniis repetundis contra T. Albucium. Is oratorum in numero non fuit, iuris ciuilis intellegentia atque omni prudentiae ge-
Qui uersus dignissimi sunt quos cum Lucilii illo fragmento
conseras utrobique enim centurioni robusto comparantur Graeci Sunt uero hi: Dixeris haec inter uaricosos centuriones continuo crassum ridet Ful nius ingens
et centum Graecos curto centusse licetur.
Fullanius ingens quam accurate respondeat Pontio Titano patet. Ita etiam Duenteterum Die roem Satirikeri. 53 iudicasse uideo.
76쪽
nere praestitit'. Cic. Brut Ioa cons de r. I I4 234). Itaque longiorem orationem Lucilium opinor tribuisse Albucio,
SC aeuolam in lucit breuiter Exponentem ueram accusationis
CaUSam Iudicii uestigia nusquam videmus nisi in libro II; itii esse certa nemino iugio qui accurate fragmenta perleget. Quoniam uero plura iudicia descripta osse a Lucilio Parum ueri simile est optimeque fragmenta libri II ad iudi- Cium illud possunt referri, libro II lbucii et Scaeuolae cau-
Atque fragmenta bene Coeunt in Causam illam repetun- clarum, quamuis Corrupta. Albucii sunt . 50 M: I homo impuratus et impuro ' est rapinator cloinde m 63 6 L . I MII impuratum hunc in fauces inuasse animamque elisisse illi Porro u. 57. 58 L . . MIII nunc nomen emque ex testibus ipse rogando exculpo. Hae cliCam . . . )
Ut lurcaretur lardum et carnaria sartim, Parum confiCeret . . .
Codd. nomen iamque cum praebeant, caliger Nomentani quae scripsit admodum infelici coniectura usus genetivus ad testibus pertinens male se habet. Nomentanus num in Lucilii saturis omnino carptus fuerit, ualde dubitandum est uel ideo quod quae Porphyrioa Hor sat Io, Io habet sine dubio ex egregio sonte deducta sunt, contra ex Acronis uerbis ad sat II I, 22 C. F. Hermann uerbum Lucuius recte eiecit. Cons. Muelle edit. p. 67 . In Lucilii reliquiis ipsis nil adhuc inuentum est, quo demonstrari posset Nomentanum a poeta laesum esse. Certe duo illa fragmenta libri II ita corrupta sunt, ut ni inde possit colligi Versus 69 nondum emendatus est:
sed eo quem hic tractaturus sum uersu uocabulum nomen Perhonum esse uidebimus. Itaque quae Becher in us Rhen. V p. 37 probare studuit comprobare non OSSum.
77쪽
VI. non clico uincat licet, et uagus exulet, Erret
Ad stagmentum I cons. quae Cic. in Verrem repetun- clarum reum Ct. I 2-I conuicia iacit i) uerba nondum sanata sunt. Impuro ab impurando ductum poSui pro impuno quod est in Coclicibus, sicut neu comedo combibo accendo substantiu recte formata sunt Cons. Heinrichis Pers. I a. In Dagmento secundo animum attendas ad hunc pronomen: clamat Albucius, Mucium homini gulam oppressisse Cuiclam in uulgi sermonibus serri. In fragmento III nomen tiumque posui pro codicum Criptura nomen iamque nomen Scilicet
pecuniae ablatae aptae Coactae Conciliatae auersae a reo
Lex Acilia repetundarum D in Brunsi sontibus tur Rom. p. 5 ). De hac Significatione uocis nomen CODL in temp. ad Hor. p. IIo, io Cic. e II. III 50 e nat cleor. III 3.
Cic. pro Balbo II 'Audiui ho de parente meo puer: Cum Q. Metellus L. f. causam de pecuniis repeliandis dicere . . . cum ipsius tabulae Circumserrentur inspiCiendi nominis Causa suisse iudicem ex illis equitibus Romanis, grauissimis uiris neminem, quin remoueret oCulo et e totum auerteret, ne sorte,
quo illo in tabulas publicas rettulisSet, ubitasse qui Squum, uerumne an salsum esset, uideretur'. Albucius his uerbis testes interrogat Coram iudicibus quo et M. Cicero secit in Causa errina Cons. act. 55 de r. His 44 Quintil. V 7, 26. De testibus tabulisque producendis in repetundarum Cau Sacons legem Aciliam l. l. 3 34 tabulas productas esse in illa ipsa Albucii causa notum est Albi altercatione et Granii praeconis de qua Cic. de r. II 8 opusque erat in Causa repetundarum testibus dumtaxat II productis ex lege Acilia
Albucius contumeliosissimus fuisse uidetur, quod Cic. de nat. deor. I 3 indicat. Ceterum etiam in philosophia Μucius et Albucius dissidebant: nam hic perfectus Epicureus euaserat Cic. Brut. 3I , ille contra anaetii auditor Stoicis auebat. Cic. de r. I S Brut Io I. itemque scripsi, id est res de qua litigatur, pecuniae repetundae, quarum nomina singula sese iam ex testibus interrogando prolaturum profitetur Albucius. De litis aestimatione cons. ex Acilia
78쪽
monStrauit Mommsen IL. I p. 55, uobus uel tribus annisant Albucii causam. Testis uidetur esse Aemilius u. 55 Laam, item testes oculati Postumius Hortensiusque v. a LII M. Pororationis Albucii partem habes D. V ubi uerba non dico recte se habent, num inca mutandum sit dubito quia qui in uu praecedentibus fuerit, incertum. Fortasse dixit Albucius sese moleste non laturum esse si quanquam Crimine hominis necati u. 63 oppressus capitis poenam se fugiat et exsilii causa solum uertat repetundarum clamnatus: quo Saepe accidisse notum est ex Causa Albucii ipsius anno 65 Isio dicta i), ex causis utilii ' Verris aliorum, qui aut clamnati repetundarum in exsilium ierunt aut damnatione non EXAPECtata urbe Cesserunt: de talibus reis cons legem ris a Q. Etenim num repetundarum clamnati Exsilio ut multarentur lege cilia statutum uerit, ex fragmentis non liquet; sunt qui non dubitent cons. Rei in au ly Realencyclop. S. M. Repetundarum crimenci Sunt qui omnino unquam repetur clarum reos exsilio esse multatos negent Zumpi Abhandi. cl. h. A. d. . . eri. 845 p. 4 Drumanum. R. II p. 803. Duo fragmenta I et V restant explicanda, quorum prius ui iure perseus quam bene ad Mucium reseratur uicles δ):
alterum Cic. de ossio So Tusc. V Io pro Scauro o. Cic. de nat. deor. III 8 pro Scauro et passim. Mucii omnes iuris prudentia excellebant: Hor. p. II 2 89. De Mucii auguris eximia iuris scientia multa Cicero, uelut de r. Ι 66. 234. SO cons. 39. 65. Brut. O2. 2I2. - Ceterum . obsceno 2 a Msi natibus natricem impressit crassam et capitatam quod amoris puerilis Scaevolam arguit Albucius et u illo 3 L mimpuratum hunc in fauces inuasse animamque elisisse illi quod homicidii, haec quanti habenda sint, discimus e Cic. pro Fontei 37
'Ecquis unquam reus, praesertim in hac uitae ratione uersatus . . . Sic acCusatus est, ut nullum probrum, nullum facinus, nulla turpitudo, quae a lubidine aut a petulantia aut ab audacia nata esset, ab accusatore obiceretur, si non uera, at commode ficta cum aliqua ratione ac suspicione F e. q. s.
79쪽
Nam qui moetino subrectoque huic opu signo Θmulto difficilius intellegitur. Atque primum quidem pro subieci quo est in Coclicibus recte edit Scaliger subrecto Cons. Arnob a tu gent. V 2 ' hi phalli quos per rura, per oppida
mos subrigis et ueneratur antiquus cons. 28. Versus hun CSequentes nondum plane emendatos nunc mitto. Recte uero si contendi libro II causam ab Albucio ictam esse narratam, accusator ludit ho uersu in moesinum signum rei. Fascinum portabant insantes et pueri donec togam uirilem sumpSerunt: hominum adultorum gestamen non fuit nisi triumphantium,
ut ex Plin. XXVIII 30 patet ' Quamquam religione tutatur
et fascinus, imperatorum quoque, non solum infantium Cu StoS, qui deus inter sacra Romana Vestalibus colitur et currus triumphantium sub his pendens elandit medicus inuidiae' e. q. s. Macrob. I , . Sed apparet hae a rem non pertinere alia quaerenda sunt. Notum est familias singulas populi Romani signis siue insignibus esse usa nonnunquam
deductis a praeclare gestis rebus, praecipue uero Cognominum quae sint effigies cons. Sueton. Calig. 35 Uetera sa- miliarum insignia nobilissimo cuique ademit, Torquato torquem, Cincinnato crinem, Cn. Pompeio stirpis antiquae Magni Cognomen' Multis certe in rebus antiqui adhibebant talia signa notissima nobis signa singularum familiarum sunt in nummis incusa, ubi Furii Crassipedes pedem CraSSum, Publicii alleoli malleum, Antisti Graculi graculum, Seruilii Gemini Castorem et Pollucem, Furii Purpureone muricem, Lucretii Triones stellas septem, similia aliae familiae habent insignia Cons. Mommsen in Mus Rhen XV p. 75. R. F. I p. 44. Marquarcli Οem. Alterth. V I p. 6. Muciorum insigne qui suerit antiquitus, nescimus enim uero cognomen
Scaevola Scaeuula fasti Capitolini deducit Liuius Ula a
scaeua manu, hoc est sinistra similiter Plut Poplic. I et omnes, qui Liuium secuntur uerum totam illam de Mucii manu combusta narrationem esse absurde fictam post Niebulirium R. G.
p. 6O6 multi dixerunt. At Varro de l. L. VII 0 de obscaenum uoce ocens 'Potest uel ab eo quo puerulis turpicula res in collo quaedam suspenditur, ne qui obSit, bonae Caeuae cauSa scaeuola appellata. Ea dicta ab scaeua, id est sinistra, Diqitia i Corale
80쪽
quod quae Sinistra sunt, bona auSpicia existimantur Haec quam praeclare a nostrum Lucilii locum reserantur conciliata cum eis, quae de signis Romanorum supra exposui nemo non uidet. Porro caue credideris turpius esse illud signumquam ut adhiberi potuerit quod in triumpho neminem offen-clebat hoc pro insigni usurpare hercle neminem pudebat. Fuisse autem membrum lamiliae insigne tabulae Heracleenses
eiusdem tribus sunt ut ceteris alia insignia uelut piπους α' pi)κεio πελτα praepositum nihil nisi ascinum significare potest Tuio pro pudendis muliebribus positum est Hom. hym. in Merc. o et Callim hymn. in Dian. 253 alia enim membra praecipue cum de insignibus agatur praeter ueretrum Suo nomine appellare nemo ueritus esset ). De fascini religione Cons. O. Iah Ber. . Saeclis Ges. d. WisSenSch. 85 P. I. Secuta est accusatoris orationem oratio rei, qui primo uctnusto artes pueriles Albucii ludit uersibus illis: Quam lepide λεξε te, Compostae, ut tesserulae omneSarte pauimenti atque emblemate uermiculato l Crassum habeo generum, ne rhetoricotero tu sis lPorro Mucii uerba habeo . a L a My Illudit igitur Albucius in nomen et signum Scaeuolae, Sicut Cic. in Uerr. I IIIo I9. 9 diu in Caecil. 57 Verris nomen irridet. Horatius sat ubi Rupilii Regis et Persi iudicium narratur, Sine dubio Lucilii exemplum sequitur: u. 35 Persius cognomen Rupilii
Iussit. Consideres in v. Luciliano ad opus uocabulum erat SSe supplendum, si uerba sequentia inde ab ut urcaretur ad illumis pertinent quod si rectum est, Albucius signum Scaeuolae in prouincia nescio cui rei impositum tum cum praetura sungebatur in iudicio derisui habuisse putandus est.
Multa hominum signa nominibus apposita inueniuntur in Francisci Carellii nummorum Italiae ueteris tabulis CCI quas edidit Cavedonius Lips. 8S P. III tab. 95. Phallus portis Ferentini mini Aletrii Tarracinae ianuis aedium Pompeianarum aliarum affixus inuentus est cons. Goetiling, Gesch. d. oem. Siaatqvers. p. 28. Etiam in anulis phallus insignis loco inuenitur cons Iahn. l. L p. 4.