장음표시 사용
131쪽
clam necessitate, in bina vorsus membra distrahantur. Ceterum nulla labis est suspicio in disticho nobilissimo. , si di . Integrum hoc distichon mutuatus est auctor carminis a Valmihelo. CL RAΜAY. II. CAP. 62, SL. 22.
Ibidem II. cAP. 48, sL. xa Iegitur ultimum hemiastichium distichi vigesimi quinti.
- 48. a. Dictio haec est usua frequentissimi, et maximi momenti in carmine nostro. Magnopere igitur interest Iectoris veram eius vim penitus perspicero, quod vereor ut fieri possit, si quis notationi a clarissimo WILsoNo allatae fidem habeat, quasi sit composita e praepositione H et radice m. Hoc si verum esset, necessario sciret adiectivum, et significaret congredientem vel comitem. Quod nemo in dubium
revocabit, qui composita similia: f II UImmeto. recte Perpenderiti At est substantivum, et significat studium vel assectum, quo animus Vehementor tenetur, Francogallice altachement. Est vocabulum simplex, a radice vel eodem modo deri
Hoc inde patet, quod huic substantivo sexcentis nostri carminis locis respondet participium eiusdem verbi', Cum sensu Praesentis Pro adiectivo usurpatum. Ut Indorum more definium: Heli: In catalogis radicum verbum ipsum, ut fit, Explicatur Per substantivum a se derivatum: lVariat autem scriptura: cl. W ILAONUR exhibet quod magis mihi placet. Etenim punctum .uperscriptum anuspiara in radicibus denotat nas
132쪽
lem interdum in coniugatione assumendam, interdum extrudendam, quod hic locum non habet. Contra geminatur ultima consonans, ut Sit 1 P. PRAE S. MED. . Cons. BHAG. G. Leet. III, ss. a. VI, 4. a.
Eiusmodi geminatio in aliis quoquo Tadicibus in
mediam Palatalem desinentibua 'HI' )
indicatur inserto sibilo dentali, qui in ipsa coniuga-gatione nusquam comparet. Significationem vero huius radicis si FG et formam 1. P. PRAE S. Perperam exhibet cl. WILSON Is, dum eam cum altera homonyma confundit.
- l Sio ED. CALC. , CODD. no minimum quidem variantibus. Quamobrem religio fuit sollicitae lectionem, tot auctoritatibus firmatam, etsi rationem eius grammaticam haud expedio. Prorsus ignota enim est haec forma:-ira RU l Verbum T habet in PRECAT. MED. 2. P. PLUR. ;FUT. 2 MED. a P. PL: IIcPRU. Conditionalis requirit augmentum, ut scribendum laret . nec ad sensum quadrat. SH aras min in eoni montario suo simpliciter per imperativum exponit: l nihil amplius. Precativus quidem sententiae optimo conveniret, ut metrum mihi scrupulum iniicit. Nondum enim in tota, quam longa est, Bhagav-gita tertium paeouem in primi hemistichii filio inveni ; alter opitritus in interdum, raro tamen, hanc sedem occupat. Tutior ita-ia ιι -l dis rati μή - - 'ni ah nis si
133쪽
Nora'. quo erit emendatio, si liquida expuncta scribatur: lici nempe solet, ante vocalem quamcunque Praeter brevem diphthongus V in te minationibus nominum M verborum, nisi sit dualis nota, et substituitur ei vocalis correpta. ultimae consonanti inhaerens. Hoc autem hiatuum genus non toleratur modo in carminibus, sed elegantiam quandam habet, praecipue in caesura. Vir doctissimus idemque mihi amieissimus, A. L. G me , quem de hoc loco eonsului, et rogavi ut codices denuo inspiceret, si sorto quid oculos meos fugisset, receptam lectionem tueri mavult, habens eam pro archaismo vel inaequalitate coniugationis, quales in Vedia occurrunt.
CODD. contra magno consensu: lut igitur absolutious ille de cuius nomino inter doctos nondum satis convenit, utrum sit adverbium verbale, an participium indeclinabile, an denique gerundium) compositus sit cum privativo: ct T. Quae lectio sane concinnior videtur. 18. b. l Ne quis putet, errore typothetae sic expressum esse Pro Q IV N: , non solum ED. CALC. sed CODD. etiam nostram lectionem exhibent, quae confirmatur alio exemplo, Bli. G. IX, 5a, a. Hoc vocabulum frustra apud Wilsonum quaeras; V l V eodem auctore diversam vim habet, sed
eodem sero sensu quo a Poeta nostro usurpatur.
134쪽
Et sic scribere licet, quamvis sequatur vocalis. Patrocinatur praeterea huic lectioni caesura.' M. u. Si l Plerumque scribitur : sed licet .
producere vocalem primae syllabae; quod nunquam tamen fieri solet citra metri necessitatem, quae et hic locum habet. 39. b. t Sic CODD. uno ore. ED. CALC. lAt illi rectius. Νon alienum erit, hac occasione Paucumonere de spiritus finalis Oiscirgae conversione, quae in grammaticis huc usque editis nondum satis elucidata vidi. In sine vocabulorum transit spiritus finalis insibilum anto consonantes hasce: TE TU, locum
suum tuetur ante compositis autem
regulae conversionis aliquatenus diversae sunt ab iis, qua in vocabulis grammatico seiunctis, et in orationis tenore CaSu quodam sese excipientibus observantur. In illis enim et ante V et V spiritus finalis convertitur insibilantem, nunquam ante TX , raro ante T. Itaque scribitur: et contra: INX; nam quod clarissimus WILsoNos in Lexico suo et admisit, v reor no pravis auctoritatibus confisus id secerit. E stant huius usus multa exempla solemnia, in quibus scriptura nunquam variat. Sed ante litteram V inaequalitates quasdam observavi, de quarum ratione
mihi nondum satis liquot. Scribitur enim: sumi I ; et contra: et S. P. Interest sine dubio aliquid, utrum spiritus finalis substitutus sit pro sibilante an pro repha. Ut ad hanc particulam revertar, de qua nunc agitur, ea nusquam
135쪽
ADNOTATT x I. b. nisi in compositis comparet, et tunc eius forma variat secundum naturam litterae subsequentis: Quarum ultimam propriam eius esse grammatici asserunt. Equidem analogia linguae Graecae δuς aliisque argumentis ductus secundam Praetulerim. i Haec non sunt separanda: Mst . , quasi imperativus verbi-, quem infra habemus St.45
b. sIl si a particula f. excipistur ; sed si se il
est imperativus verbi e T 5 conivg. Si litteras tantummodo spectes, res quidem t dubia: at v xlWll et saepius occurrit, contra cum Verbo iunctam Praepositionem a vis uspiam invenias; nec placet Particula Post imperativum.
inter corrigenda ED. CALC. retuli, arbitratus scribendum esse: Sed vocabulum exprimit semper essectum quendam mutuum, de quo nunc non est sermo. Magistri enim tradidero discipulis suis doctrinam, nihil autem ab iis accepere. Est adiectivum simile quidem, sed nihilominus diversum: quod significat ordinem successionis. HOCai nominativo pluralis numeri posuisset Poeta, ut Cumis tri M: iungeretur, ante litteram is spiritum sinalem abiicero haud potuisset. Scribendum igitur laret: PS: TM i cui lectioni codices non suffragantur. Enimvero exstat substantivum seminini generis: de quo cs. WILSON LEx. Id compositum
136쪽
cum participio sequenti vim tertii casus assumit:
succeasione acquisitam, i. e. Per manus traditam, reges sapientes CognoVere. Ra rit 6 ie. t Expunge punctum superscriptum. Obversabatur animo verbum in septimae coniugationis, neo memineram, hoc non nisi secundum formam medii declinari. Nec radix homonyma 6 conivg. huo facit, siquidem huius coniugationis imperativus act. terminatione f. caret. Dicendum est igitur radicem
loco assumsisse significationem, quae alterius illius
propria dicitur: lΗ. Nam profecto hic
non significat: scias, cognoεccia, sed potius: quaere, nancisci εtude. 35. b. Portentosam initio secundi hemistichii Iectionem exhibet ed. Calc., quam vide in Corrigendis. In nostram codices universi conspirant. 40. b. UUIM: l Sic scripsi hic et in a IX, 5. a. ductus auctoritato . cl. WiLAONI. CL Lexicon s. h. V. ED. CALC. et CODD. : quod utique rectius sequi debuissem. Scribitur sano Ll, sed huius Vocabuli plane diversa est ratio. Est enim compositum ex particula gFI et ipsa radice verbi Hinc porrol V. At componitur ex eadem Pa ticula, et par/. praes. med. : UM. Quapropter in secunda syllaba consonante tenui, in quam particula desinit, emolIita legitimo geminatur media dentalis, neque adspiratae ius civitatis competit. Usurpatur etiam tan-
137쪽
ADNOTATT. quam verbum, et id quidem in utraque forma, activi et medii. RAMAM II, cap. IO, εl. 39:sdem habeo; IBID. cap. si, st. 26: sdem habuit. Cuius verbi structura memorabilem prae se fert similitudinem cum Latino itidem composito: cre-do, cra - didi.
scribendi more: t observavi alio loco BIBL. IND. I, p. 55o sq. Particulam sempe Texemtionem vel exclusionem significare, nec unquam, quod vult ei. W soNUs, affirmandi vim ei inesse. In hoc vocabulo, sateor, opinio viri doctissimi habet quandam veri speciem, quam arripuit ille in eius
or certaint , beat, added. v Verum enimvero non est superlativus sed comparativus; : est quo melius quidquam excluditur: ea hominis conditio, qua melior fingi nequit, i. e. finis bonorum. l Fortasse quis legere malit U: , ut nempe iungatur sententia cum sequenti, binis pronominibus sibi invicem respondentibus: ξs: - Η:nec valde repugnaverim. Sed proba est lectio recepta. Verto: inoenu in εe ipso, quidquid Oolupe est. Et sic legit et interpretatus est cl. WILTINS. 22. a. : i Minus recte vertit cl. WiLxINs: M The enjoyments whicli procoed Dom tho seelings,
138쪽
are cis the womba os future Pain. Imo pariuntur hae voluptates o dolore, non dolorem Pariunt. Operae pretium est, tollere hunc errorem, ne latius gliscat. Cuncta huiuscemodi composita in sinu desinentia ita sunt intelligenda, ut vocabulum Praecedens pro utero eius rei habeatur, de qua agitur. Sic in a BH. G. IX, 5 a. a: sunt homines in peccati quasi utero concepti; u dici 'Im . est Br man, quoniam pingitur tanquam e materno uteroo loti calice medio corpore sese attollens; Amor dicitur Heluim: idemque in corde conceptusis et S. P. - CL et BH. G. VII, 6. a.
nem haud multum absum, quin praeseram. Est enim hic genitivus a masculina a declin. quod auctor noster aliis quoque locis usurpat. Cs IV, 28. a; H, 57. a; VIII, D. a. Altera forma unde sor- matur Gen. Pl. l , est aeque legitima, sed in Bhagavad - glta eam me legere non memini.
esse putes. Neque enim aequo accommodatum adsensum id soret, et metrum reclamat: postulatur nimirum syllaba brevis in quinta sede prioris hemistichii , quando sexta et septima syllabis productis occupantur. Dantur exceptionis exempla, sed rarissima et forsitan suspecta. Valde quidem similia sunt interae haec duo vocabula, non tamen plane ad idem
139쪽
ADNOTATT. redeunt. Amara - Sinhas utrumque hunc in modum
In hoc ultimo vocabulo, quod textus noster habet, cl. Lmtionus particulae tribuit vim quandam contrarii et cessationis, quam mihi quidem haud
probat. Ad litteram Iini; lol est intra ventum, i. e. Iocus, unde Ventus arcetur: δει σκεπας ἐστ ώνε uolo. Hinc significatio deinceps translata ad relagium, et ad securitatem, quam Iorica praebet a telis hostilibus.' 36. a. I: M l CODD. l Vide, quae supra adnotavi ad LEcT. III, 59. . m. b. ED. CALC. Perperam: I 'Si quod in indico Corrigendorum omisi.
l ED. CAI.C. aphaeres;s nota alieno loco posita unici vocabuli, quod prius hemistichium totum explet, membra misere Iacerat:
iri Et hoc Corrigendis adde. 8. a. . UIM HI IMMI l Codd. omnes:
l Quae, synaloepho sublata, sic Sunt Tesolvenda: l Ad sensum nihil dissert, sed est concinnior et doctior haec lectio Calcuttensi. Et habemus alia exempla in carmine
nostro huius adiectivi SMI cum V privativo et V Diqiligo: by Cooste
140쪽
ἐφελκυστικω compositi. CL VIII, A s, a. IX, SO, R.
10. b. Peccat hic versus contra metrum, una syllaba in altero hemistichio abundante. Nihil tamen in cxcerptis meis ad hunc locum e codicibus enotatum invenio. Suspicor praepositionem Verbi, qua eommodo carere Possumus, esse extrudendam, ut vera lectio restituatur.' 19. o. INH-l In ed. Calc. omittitur aphae. resis nota, quam sententia omnino postulati Ut hic dicit Κristinas: : lR-: i similiter infra XI, 8:-ι Idem vocabu- Ium , praetermissum in mLSONI Lexico , Et probe ab distinguendum, occurrit apud nostrum III, 5, b. et XVIII, 6o, b. VIII adiecti a Cloi Moluntas, cum Ss privativo , significat inooluntarius ; dicitur
porro etiam de iis, quae iniussu alicuius, sine consilio et proposito , sed impulsu quodam naturali eveniunt, ut tuno verti Possit: vonte, ustro. 20. a. In ED. CΛLC. aphaeresis nota alieno loco posita huius versus sensum Plane turbat, imo evertit:
Vocalem, unde uinia incipit, abiectam esse recte quidem indicatur; deindo autem ablata est aphaeresisnola R Vocabulo, quod ea eget, et praemissa alteri, quod ea raro ea debebat. Qua commutatione tanto gravius peccatur, quia ante litteram sonoram cis spiritus finalis eandem conversionem palitur, quam es si-