장음표시 사용
141쪽
cit privativum, quamvis elisum; ut adeo Ieclor nullo signo errorem detegere possiti Exit inde sententia , vix Epicuro digna, res visibiles esse praestantiores invisibilibus atque aeternas , quam quis credat auctorem carminis proferre voluisse, quippe qui ubi quo docet, omnia e spiritu emanasse 2 At si lectio nostra opus habet argumentis comprobari, ea haud e longinquo erunt potenda. Conseras velim huius ipsius Lectionis SI. 18, a. et El. II, a.
quasi adiectivum e radice et Vos compositum esset, quum sit potius ab initus ', quae Particula spiritum suum finalem pro repha substitutum ante
sibilantem abiicere nequit. Urim lηNumen, cui penitus insunt animantia, cuius essentia comprehenduntur. R
forma a cI. WILSoNo in Lexico suo non ognoscitur. Fortasse tamen proba est.
lcum ill l Sic Codd. universi. EL Calc. ut lQuae Iectio non aliter defendi poterit, quam si nobis fingamus derivatum ab diuuin' invector, nomen abstractum : invectio, munus inspectoris, qualis dictio exstare nori Videtur. i Sio Codd. B. C. - Ed. Cato. et Cod. D. UM llSi hoc admittimus, iungendum erit cum Voce Praecedente: n Brahmani sancti custu numinis. u At tunc Diuili od by Corale
142쪽
tentiae concinnitas. carebit, et Perit omnis se
Nec tamen, vel sic in hoc, versu interpretando milii Omnino satisfacio. VAE N --.ς -- LUM
Lectio haudquaquam spernenda. 4ssiti est para. praei. Verbi α adiectivi loco adhibitum, et signia ficat: Migore praeditus, Megetus. Si ci I Urs Praeseras , vertendum erit: eximium, eminens. Et sic clar. WI IN S legissct videtur, dum interpretatur hunc versum: eMeπ being sMich is inorab os distinction and preeminence. Quam significationem cI. WILSONUS s. h. V. Omisit. Derivatur ea a verbo 7 contag., quod Indorum grammatici non solum per sed etiam per estu definiunt. Hoc posterius minus recte intellexisse videtur doctissimus L Tici auctor, quando eidem verbo nnice tribuit tegendi significationem. Sos hic, nisi fallor, sensu electionis accipi debet. Cf. AM. K. et WIIAE. RADIC.
exulare quidem iussi e codicum consensu, sed inter Corrigenda adnotare oblitus sum.
143쪽
EDITIO CALCUTTENAIS-l Quae Iectio quoad grammaticam quodammodo toleranda soret, nisi quod pronomen relativum Plane abundat; sed ratio philosophica laborati Non hoc, mehercle, Voluit Poeta, eorpus universitatis unum ac simplex esse; sed, quamvis multiplex , in numinis unitato illud comprehenta omne dubium tollitur eadem Iocutione infra repetita, II. R. 12. θ. Si interpunctions uterentur Indi in carminibus alia, quam qua versuum et distichorum finis indicatur, ponendum laret comma postr i ibi enim te minatur demum protasis, Et hinc incipit apodosis. Obiter hoc moneo, ut Iectori minus exercitato difficultatem amoliar, inde ortam, quod coniunctio, qua tota sententia regitur, eiusdemque subiectum, in Pr Timum vorsum reiiciuntur.
antecedentis recto ponitur accusativus, quoniam refertur ad aco. Pron Ut , huc autem non facit. Praecedit enim eiusdem Pronominis genitivus Hu . Requiritur itaquo in epitheto Kristinae aut genitivus, quem metrum Tespuit, aut vocativus, cum vocabulo Praec denti optime congruens.
144쪽
etsi e pronomine m sacrum est nomen proprium ordinis cuiusdam semideorum. Quid sint :neque in lexicis, neque in libris do mythologia Brachmanuin huc usque editis uspiam declaratum invenio. Interpres Anglus litteris Latinis expressit: Ghmapris, no verbo quiqem explicandi gratia addito. Superest igitur, ut ad etymon Vocis confugiamus; sed in eo quoque me haerere sateor. Prior pars nihil habet dissicultatis: vel Sin calor, aestus. Sed uutima syllaba addi potuit aut eo modo ac sensu, quo Composita sunt et sexcenta alia, in quibus idem valet ac VIA; aut altero illo, cuius exemplum habemus in et aliis quibusdam, quae similia sunt Graecorum, in ποτος desinentium. Νeque enim ex hoc loco patet, quaenam sit declinandi forma: utrum aequatur haec appeIIatio exemplar gene
rata primae declinationis, sicuti 'V etc., an ad eam Classem nominum Pertineat, quae NIMII ἔ: di cuntur, et normam habent Peculiarem, de qua vid. WI . GRAM. β. 76 siquidem uom. Plur. in UI: utrique sormae est communis. Si verius istud, Dii hi minorum gentium Ventis comites additi, . Erunt caloria domini, i. e. ipsi Calores; sin hoc, caloria Potores, sive hoc nomino Turbines, Imbres, Vapores intelligantur, sive aliud quidlibet. 35. b. t Longe usitatior est altera sorma: , cuius exempla cumulare admodum iacile laret. NAL. IV, 1 et a 4. Sic et BhMl0idashilas in exordio gram-Disiligod by COOste
145쪽
malicae suae: l Illam metri gratia praetulisse Poeta videtur: nam in quovis hemisuehio huius metri syllaba longa quartam sedem occupat. Utrum in verbis cum eiusmodi particula indeelinahili, inter praepositiones haud reserenda, compositis sormam ΞΠ usurpare liceat, dubitare nos sinunt regulae, quae hac do re a grammaticis Anglis traduntur. WIIa . GRAMM. f. 749. η si, calledu or in is substituted for VI, When the Word is com-ispounded muli an indeclinabis particle, particularIyti With a preposition. Negatives and privatives hovreveri, arct not included in iliis Tule. u Νoc aliter seroeeteri. Sed haec minus accurate dicta censeo, et, nisi fallor, regula sic erit constituenda: In verbis simplicibus , vel cum V privativo duntaxat coniunctis, formam unice valet; in . compositis cum Praepositionibus sorma si eodem privilegio fruitur; in compositis cum aliis indeclinabilibus utramque sormam adhibere licet. Saltem grammatica supra laudata, quae Sides ta- urnuri inscribitur, proponit multa exempla gemini usus in verbis Η et quibus prae ceteris indeclinabilia adhaevescere solent. Innumeris Rameidos locis scriptum est; semel tamen Iegimus RAMY. I., cap. IO, St. Osi a.
. 39 b t Quam lectionem probam ac sanam quod inter corrigenda ED. CAI.cUT. rotuli et ibidem TUI adscripsi, imprudenti mihi excidit. Cogitabam docibεOlutipo, nec respexeram ad antecedentia.
146쪽
est terminatio adverbialis, quae numeralibus subiungitur: l millies, χιλιακις, nihil amplius. M. b. Η πῆ - ED. CALC. apponit substantivo
masculini generis neutrum pronominis: lFefellit, puto, librarium vel editorem terminatio accusativi , quasi vocabulum esset compositum cum m I. Sed est a nomin. l, et derivatur aper a um a. b. Inest tritio versui nodus. Si synaloephen in his verbis:
apparet dativum hic non convenire; ex analogia Prae cedentium exspectabatur genitivus. Sed si vel maximo
scriberetur: i PNT V , molesta foret tautologia: quid enim interest inter et DIJ Mallem ergo intelligere genitivum seminini, ut sit: i JINI: N. IH iΗac ratione prodibit sentontia vero elegans: u Sicuti upater filio, amicus amico, amans amicas, debesumihi, o divo, veniam dare. u obstat regula, dicat aliquis, qua, spiritu finali abiecto, tollitur synaloephe, et manet hiatusia At nonno interdum ea instingitur a poetis in metri gratiam 3 CL RAMAY. I, cap. 39, sl. 5:
Negari nequit contractum esse e M ut -; neque lectio est suspecta, quod do sexcentis editionis Stiramapurensis Iocis assirmaro haud sano ausim. Disili od by Cooste
147쪽
ADNOTATT. 45. b. t Haec ita coniuncta et clarissimus Wr KINs intellexit, vertens: M Anci εheω me tis celestialform. a Melius tamen separabuntur, ut sit vocativus. Nunc enim non divinam Kristinae sormam Αrjunas adspicere optat, sed potius humanam, mitem illam, quadribrachiam, tiara, clava discoque ornatam , quae solemnis est Vistinuis signis. ED. CaLc. in hac lectione 54 Disticha tantummodo numerat, totidem tamen, quot nos, versus exhibet. Error est in numero bis apposito.
In exordio huius lectionis COD. D. habet distichon, quod abest tum ab ED. CALC. , tum a ceteris codicibus:
Quod meo quidem arbitrio additamenti plane simile est, etsi interpretem Anglum in suo exemplari Varanasiae, ubi tum commorabatur vir clarissimus, idem legisse video. Transitum nempe ad sequentia parare Iibrarius quidam vel commentator conatus est, quum seriem orationis non bene Percepisset, nec intellexit, multo magis incongruam esse Arjunas interrogationem de rebus , quarum nullam adhuc Κristinas mentionem secerat. Adde ad celera argumenta quibus
148쪽
moveor ut hoc distichon abiiciendum esse censeam , quod toto carmine numerus distichorum septingenarius expletur, si hoc addatur, erunt disticha 7oi. Puerile sane foret, si Poeta in numero versuum Symmetriam aliquam captasset: sed carmen suum ad numerum plenum Et consummatum distichorum restringere potuit, ut ab interpolationibus si hi cavoret. Quod bene ei cessit: apparet enim nihil aut additum esse aut inde demtum, et textum in omnibus Par tibus genuinum nos habere, qualis ab auctoris manu Prosectus esti
ut sit nempe oratio directa, per ellipsin intelligenda. . Attamen lenior est Iectio recepta.
modo vitiose. Nam si intelligebat editor: mri et scribere debebat: --, quod me trum admittere velat.
LECTIO XIV. D. ridi l Sic bis expressi, hic et supra VI, 8, h.
imprudenter editionem Calcuttensem sequutus. H scribe s. 26. o. Ut σRπdi i ED. CALC. omittit aphaeresis notam maxime nec sariam. Et hoc Corrigendis addatur. CL quae supra monui ad II, 14, b. Diqiligo: by Cooste
149쪽
metrum vitiatur, exuberante syllaba et mutata hemistichii clausula, quae semper in hisce versibus viginti duarum syllabarum bacchio vel amphibrachy continetur. Ad sensum quoque lectio nostra est accommodatior: nam praesensi indicat. P S. eum negatione simpliciter declaratur, rem non seri; Part. fui. Pa . cum eadem negatione, eam fieri non posse. Ut Batt0idashitae verbis definiam:
sed in hac littera semper sere peccant. Usus Ιoquendi paullo obscurior explicationo indiget. ΗΠ:R P est vocabulum unicum. Eiusmodi adiectiva ope numeri ordinalis subiuncti formata significant, rem de qua agitur, cum iis quae alio nomine sunt enumerata, numerum
externi quinquo numero cum animo vel sensu in terno numerum Senarium explentes. Exstant et in aliis linguis similes locutiones. JUvENAL. Sat. I, 64:ncum iam saxea ceroice Ieratur. α Sic apud nostrates, ut hodie, ita iam olim. Ex gr. in carmine heroico Theotisco bolavis, V. 246:bdi mii selbe ιmel te in Eunthereε Iant. V. 1579: Sesbe vierbe degene varn mir an ben se.
150쪽
Ac Dantes, cum narravisset, se inter quinque magnos Poetas versatum esse, eleganter addit: Si M ' io fui aesto tra cotanto Senno.
toties neglectam malo praeponit ultimae voci, quasi esset: N elli l Sed hic significat intentus. Verte: in mundi perniciem in senti. 10. a. t Vocalis brevis in penultima a typothetae errore prosecta est. CODD. quod et melius. CL quae adnotavi ad VI, 56, a. la. a. ΗΠΠΗΓ l Mitto monstrum vocabuli quod fingit
ED. CALC. : . In Pron. neutr. COD. C. Cum ea consentit; CODD. B. D. :-l omnino melius: nam l est masculinum, nec tanquam adiectivum per tria genera declinatur. Non impedit neutrum praecedens, quo minus hanc lectionem praese
Prius illud pronomen indefinite est Positum sino substantivo , nam prioris hemistichii sententia plane est discreta ab ea quam alterum continet. Proclive autem fuit, hic etiam, ubi acc. masc. requirebatur, heutrum alieno loco intrudere, siquidem statim in Verau Sequente ad neutrum eiusdem pronominis redit oratio.