장음표시 사용
2쪽
bro de Divini Verbi Incarnatione , auimum , et Omne studium convertatis opus est ad septimum, in quo sermo erit de fructu Dominicae Incarnationis; scilicet de Gratia Christi Bedemptoris. Scio quam ardens sit desiderium vestrum addiscendi doctrinam , quae in illo so- Iet disputari. Et merito quidem, quoniam de medio agitur , et sola causa , cui cooperantes , amissum per Adae peccatum inaestimabile donum ordinis supernatu in ratis iterum recipere possumus , et aeternam assequi Salutem , ad quam unice tota directa est Theologica Facultas. Verum illud vos oportet ut sedulo moneam, Sci-
3쪽
4 Insf. Theol. LU VII. de chr. Red. Gratia licet , quod si saepe in superioribus libris usi sumus theologica ratione ; doctriua , de qua nunc agitur , postu'lat , ut illa deinceps sileat omnino. Itaque incedimus, et hostes aggredimur auctoritate Sacrarum Scripturarum , et Divina doctrina voce tradita , quam deducemus ex doctrina Sanctorum Patrum , praesertim maximi Doctoris Augustini , qui tantum pro hoc negotio insudavit contra Pelagianos insensissimos Christi Gratiae hostes: et maxime pro flabiliendis , et firmandis fidei veritalibus , adducemus decreta insallibilis Christi Ecclesiae sive in Conciliis Oecumenicis congregatae , Sive repraeSentatRe R Suo legitimo Capite Romano Pontifice. Salagile ergo , dum prius multiplicem gratiae acceptionem Volvimus. Dioinae Gratiae deflnitio , et distributio. 2. Gratia generatim significat quodvis bonum colla tum sine ullo merito accipientis. Et quidem sic Augustinus gratium generatim describit serm. LX. de Verb. Dom. dicens: Ideo gratia dicitur , quia gratis -tur. Ideo gratis datur , quia non quasi merces redditur post aescretionem meritorum , sed dotium datur mλse veniam delictorum. Et recte quidem ; num Apostolus ad Rom. cap. IV. v. 4 dicit ' Ei autem , qui OPercitur , merces non imputatur secundum gratiam , sed secundum debitum.
3. In hoc universaliori sensu gratia inspecta , ipsius dona dici quoque debent creatio , conservatio , liberum arbitrium , et quaecumque naturalia bona , quoniam ex sola bonitate Dei , nullis nostris praecedentibus meri-
4쪽
Inst. Theol. Lib. VII. de Chr. Rad Gratis. 5tis , ista omnia habemus. Unde Doctor Angustinus E-PiSt. I 77. , alias m , ait: Non improbanda ratione grata dici possunt , quia non praecedentibus aliquorum bonorum verum meritis , sed gratuita Dei honitate donata sunt. Sed haec gratiae acceptio , quae dicitur gratia Conditoris in ordine naturali , aliena est ab
illa , de qua . sermo erit in hoc libro, in quo loquimur de gratia Reparatoris , qua datum est iterum ingredi in
ordinem supernaturalem , quo privatum fuit humanum genus per Peccatum originale , et sic consequi Coelestem gloriam. Sed nihilominus juvat illius meminisse ad majorem intelligentiam aliquorum Sacrae Scripturae testimoniorum , et suciliorem solutionem argumentorum Haereticorum.
4. Gratia ergo Beparatoris , et quae est in ordine ad Vilam aeternam , de qua agimus , desiuitur Donum
Dei svernaturale rationali creaturae gratis o Deo collatum in tempore ad aeternam beatitudinem consequendam. Et quoniam gratia sic accepta non solum convenit gratiae, quae nobis in statu naturae lapsae datur per merita Christi Reparatoris , sed etiam illi , quae Protoparenti Adae in statu innocentiae pro supernaturali ordine , es Angelis in illorum creatione impertita suit , idcirco variam divisionem hujusmodi gratia sortita est. 5. Et quidem primo dividitur tu gratiam Creatoris , in ordine tamen ad vitam aeternam , et gratiam Christi Salvatoris , qualenus per illius merita impertitur. Illa est, quae data fuit Adae , et Angelis in illorum creatione in ordine ad aeternam gloriam : baec vero , quae ex meritis Christi in statu naturae lapsae hominibus ir,
5쪽
6 Inst. Theol. Lib. D. de chr. Red. Gratiabuitur , ut iterum in Supernaturalem ordinem ingredi possit per fidem , et in bonis operibus perseverare. Duplex propterea est gratia Creatoris, altera scilicet in ordine naturali, et altera in ordine supernaturali. Illa respicit dona naturae , haec Vero respiciebat coelestia , et aeterna. 6. Item gratia Redemptoris alia dicitur exterior , uti praedicatio verbi Dei , promulgatio legis, miracula, et quaecumque occasio , quae nos amovet a malo , aut inducit ad recte agendum: et alia proprie dicta est interior , quae reposita est in illustratione intellectus pro Cognoscendo vero bouo in ordine ad vitam aeternam , et in molione voluntatis ad illud amplectendum , et Sequendum , ex quo hominis justificatio sequitur. . Rursus gratia interior alia respicit bonum proprium , et peculiare illius , cui consertur, quae communiter dieitur gratia gratum faciens , et alia respicit bonum aliorum , et ille , cui a Deo consertur , est veluti instrumentum , et quasi improprie dicitur gratia in pro-Prio sensu accepta , saltem immediate , et directe. Et hujus generis sunt gratia miraculorum , donum linguarum , curationum etc. , quae dona Potius respiciunt bonum aliorum , quam illius, cui conseruntur; nisi quod et huic quoque praebetur occasio admirandi Dei bonitatem , gratias agendi , seipsum humiliandi etc. 3. Tandem gratia gratum faciens subdividitur in habitualem , et melius sanctificantem , quae jam reddit hominem justum , et gratum Deo; et in gratiam actualem , quae disponit , et dat media pro gratia sanctiscante , praevenit, et concomitatur actiones hominis, illustrando intellectum ad reclum judicium csArmandum ,
6쪽
et moVendo , et corroborando voluntatem juxta judicium intellectus r unde modo praeveniens , et modo con- Comitans appellatur. De illa habemus in psal. LVIII. V. II. Misericordia ejus Praeveniet me. Et de Coa comitante legitur in Psal. XCIII. v. I 8. Misericordia tua , Domine, a quoabat me. 9. Hujus autem actualis gratiae , sive praeveniens ipsa sit , sive concomitans , alia communiter praedicatur di-Visio, scilicet in sussicientem , et Moecem. De illa adducitur testimonium Proverb. cap. I. V. 24. V cavi, et renuistis et extendi manum meam, et non fiat, qui ias-Piceret. Et da ista astertur illud Ezechielis cap. XXXVI. V. 26. Dabo vobis cor novum , et spiritum novum Ponam in medio Mestri , et auferam ctar layideum descarne vestra , et dabo oobis cor carneum. Et Spiritum meum ponam in medio Mestri , et faciam , ut in praeceptis meis ambuletιs , et judicia mea cunο- diatis , et operemini. Sed de his suo loco.
HUIUS VII. LIBRI DE GRATIA REDENTIORIS.
Io. Quoniam pri eps divisio gratiae , quae proprie ad rem nostram pertinet , est , ut diximus , in gratiam actualem , et habitualem , seu sanctiscantem et illa praecedit , et est veluti causa , haec vero illam sequitur et est veluti esseclus ; idcirco in duas 'partes hic liber distribuitur. Et quoniam ad nostram justificationem , qua ultimum finem assequimur , qui est aeterna gloria
7쪽
8 Mi. Theol. Lib. VII. de Chr. Rei cratia non susscit sola gratia actualis , sed requiritur quoque nostra cooperatio , ut haberi possint merita , quia scriptum est: Non coronabitur , nisi qui legitime cer-t-erit e propterea altera pars additur, scilicet de merito.
I x. Ex varia , et opposita notione circa effectus , et consequentias in genus humanum ex Adae peccato , V ria , et opposita Systemata locum habuerunt quoad gratiam actualem , et etiam habitualem , sive sanctiscan-lem. Multi errarunt per desectum , scilicet sensientes , quod originale peccatum non fuerit transfusum in omnes , nec propterea humanum genus exclusum suerit ab ordine supernaturale , quem negant suime per gratiam superadditum statui naturali : et alii errarunt per excessum , dicentes , quod non solum amiSit humanum genus statum supernaturalem , Sed naturalem quoque, quia omnino privatum suit libero arbitrio, quapropter passive lan- um se habent homines sub Redemptoris gratia. Mediam autem viam tenet Catholica fides. Nos enim Consilemur , et propugnamus , totum humanum genus per Adae peccatum prorsus defecisse ex justitia originali , et a statu supernaturali , qui per gratiam , et Sub conditione , naturali a Deo additus fuerat; sed quoad statum naturalem fuisse lanium sauciatum, et attenualum liberum arbitrium , non vero omnino deperditum.
8쪽
De Gratiae actualis necessitate.
ia. Duo in hoc primo capite absolvimus. Primo disputabimus contra Pelagianos , alios lue, qui Decemliatem gratiae denegarunt , adducendo et refellendo varia illorum systemata. Secundo resulabimus systemata eorum , qui asserentes liberum arbitrium omnino perditum per Adae peccatum , a Sola gratia repetebant aeternam salutem. Et tandem pro corollario deducemus , quae sit Ecclesiae Catholicae doctrina.
Exponuntur , et refelluntur Systemata Pelagianorum , et SemAPelagianorum.
I 3. Pelagitis natione Scolus , professione Monachus suit auctor celeberrimae haeresis , quae suo nomine Circumfertur. Ipse sub Rom. Pontifice Innocentio I. , et Imperatore Arcadio in Palaestinam prosectus , ibi im- Pugnare coepit gratiae actualis necessitatem , et inde existentiam , et Sanam doctrinam de transsusione peccati originalis. Itaque impudentissime asseruit , naturam humanam nulli mode ex Adae peccato fuisse sauciatam , et idcirco adhuc per se esse sussicientem ad pie Vivendum , et aeternam gloriam assequendam. Hinc mirum quot errores disseminaverit circa peccatum originale, liberum hominis arbitrium , et gratiam Salvatoris.
9쪽
10 I. Theo . Lib. VII. de chr. Red. Gratia I 4. Primo, ut habemus ex Concilio Mileuitano , et ex Divo Augustino contra Iulianum cap. IV. propuguavit, peccatum originale ad summum sola imitatione trans- susum fuisse in posteros , et inde dicebat nec concupi- Scientiam , nec ignorantiam , etiam vincibilem , subje-Ctam esse peccato , Sed omnia necessario sequi humanam naturam , sic a Deo conditam.
5. Ex eodem salso principio deducebat , pueros non indigere lavacro baptismalis ad delendum originale pec- Calum , et aeternam gloriam assequendam , quasi rei sint aliqua culpa , aut propter Adae peccatum amiserint Statum supernaturalem ; sed solum teneri ex praecepto Redemptoris , qui quasi pro conditione posuit ad introitum in Regnum Coelorum , ut unusquisque baptizetur. Niri quis renatus fuerit ex aqua , et Diritu Sancto , Non potest introire in Regnum Dei. Ioan . cap. III. v. 5. ). Ιla Augustiuus haeresi 88. 6. Item tanti saciebat liberum arbitrium. , ut Solum sussciens illud dixerit ad cavenda omnia mala , ad omneSPaMiones Compescendas , Superandas omnes tentationeS , et ad omne bonum operandum , ita ut solis naturae viribus quia in nullo sauciata possit homo vitam aeter nam promereri. Unde per Pelaginm gratia nillil aliud est , nisi liberum arbitrium confundendo donum Crea toris, cum gratia Reparatoris. Et si postea lucessitus argumentis Orthodoxorum admiserit pro subsidio liberi a bitrii legem , et exempla Christi Redemptotiis , er etiam quasdam mentis illustrationes. r 7. Tandem admisit Pelagius gratiam habitualem et auctificantem , Sed non ut absolute necessariam ad de-
10쪽
Pura st de Gratia aemali illauda peccata praeterila , et ad praecavenda sutura , quoniam ad haec omnia praestanda sussiciens dicebat liberum arbitrium , sed solum ad sacilius operandum. i8. Quam plurimos habuit Pelagius Sectatores , quorum celebriores fuerunt Iulianus Episcopus Capuae, et Coelestinus Monachus. Quinimo adeo hic pertinaciter
sectatus est Pelagii doctrinam , ut inde ejus discipuli appellati fuerint Coelestiani.
I9. Contra errorem Pelagianorum multi insurrexerunt
Sancti Patres , praesertim Bernardus tib de Gratia, et libero arbitrio , S. Hieronymus in tribus libris Dialogorum , et maxime omulum Doctor Augustinus , qui incredibile est quot libros conscripserit contra Pelagium, et illius inclaiores , praecipue Coelestinum. Et haec ipsa haeresis proscripta a Romanis Pontificibus Innocentio Primo , et Coelestino primo , damnata quoque svit in Conciliis Carthaginensi an. 4i6., Romano Congregato au. 43o. sub Coelestino primo , et generali Ephesino an
Haereticum Systema Sem elagianorum.
ao. Damnata haeresi Pelagianorum , nonnulli et scientia , et dignitate conspicui pro telo defendendi in homine liberum urbitrium , quod prorsus deletum existimabant ex non recte perpensa doctrina Magni Augustini circa gratiae essicaciam , in alium lapsi sunt errorem. Damnabant quidem ipsi Pelagium , et propterea satebantur , peccatum originale in omnes transsundi , et inde malam dicebant etae concupiscientiam , et aguOsee-