장음표시 사용
281쪽
Pontificem Romanum esse Idolum, &qui ritum pro eo quem ipse& sui eum venditant, habent & honorem ci exhibent quem postulat, eo ipso idololatras esse ex scripturis fortibus arma mentis probari posse. ΤΗ Esis v ICESIMA SE C V NDA,
C. Anaos appellamus, tum ex hypothesi Pon-riiaciorum, quos Rom. Pontifex sua canoni seM , M. 2atione in album Sanctorum retulit; tum ex rei veritate; qui Christi sanguine aspersi ,& Spiritus . ancti, qui omnis sanctitatis fons est, characte- Φ i rib. sigilari, vitae sanctimonia, quae ex sipiritualicum Christo coalitione emanat, in hac vita cla- autem corpore mortui in coelis ςum Christo secundum ahimam vivunt; quales fuerunt olim Patriarchae, Prophetae, Apostoli. Martyres, & similes. Invocatio Sanctorum, est qua ad illor*m stivagium, patrocinium, auxilium confugitur, opis implorandae, impetrandae re obtinendae gratia.
282쪽
218 IAcos I ARMINIIII. Triplici autem ratione invocari illos st tuunt Pontificij. i. vi precibus, & suffragi js in- 'tercedere dignenturn 2. vi per, ω propter merita sua impetrent quae petuntur; 3 vi ipsi dent beneficia quae postulantur. Nam tribus hisce respectib. induunt Sanctos defunctos Pontifici j,quod i Deo pro inquiores, accessum ad illum, & ad Christum habeant liberiorem , quam fideles in hac vita superstites: quod operib. supererogationis in vita patratis meriti sint ut Deus ipsorum Preces exaudiat; quod denique a Deo constituti sint administratores bonorum quae ab illis p . tuntur;& sic Mediatores, & merito, &cssica- . Cia inter Deum, imo etiam inter Christum & fideles viventes statuuntur. III. Hisce tamen omnib. necessitatem inu
candi Sanctos, superstruere non sunt ausi Ponti-Σ M. L fieij, dicunt tantum bonum,& utile esse suppliciter illos invocare, & impie illos sentire, qui negant Sanctos invocandos esse, nisi forte postre, misistis verbis, quae ambiguum habent sensum,mecessitarem voluerunt innuere. Negat enim Sanctos invocandos esse, tum qui dicit, non esse necessarium, tam qui dicit non esse licitum ut in vocenturn illum sensum habent ver- .. ita beat barigide sumpta istum si oppositδ sumantur ad antecedentia. Bellarminus utiam, cum titulum; hunc posuisset Sanctos esse invocandos sibi unxit hanc thesin: Sancti pie, & utiliter a viventi- bus invocantur. Verum quia versutissimum 1llud conciliabulum saepe verborum ambiguita toeludit, vel cpactum propter suorurn coryphaeorum
dissensiones, vςl perverse ingeniosum prodxCT
283쪽
adversarios, quoru ia' altaquin nu la specie eu dere posset.Nos de invocatione Sanctoru quaerimus, tum an necessaria sit; tum an licita,& utilis I v. Ad primum quod attinet, dicimus Pontificijs vel assentientibus, vel dissentientibus,non esse necessarium, ut fideles in hac vita existentes Sanctos,qui in coelis cum Christo cor versantur, invocent Quumque necessitas illa vel secundum officium sit, quod praestare teneantur fideles suis perstites sanctis vita functis, & cum Christo viventibus: vel secundum finem, cuius obtinendi. Causa invocatio, tanquam medium necessarium, statuatur. Nos neutro modo dicimus necessariam esse invocationem Sanctorum. V. Non ratione ossicij ι quia invocatio Samctorum a Deo neque praecepta,neque promissione, aut comminatione ulla sancita, quod tamen
necesse esset, siquidem ex ossicio fidelibus in hae
vita existentibus, obeunda esset. Non ratione medijιquia neq; ipse preces,neque merita,neque interveniens administratioSanct rum necessaria
sunt ad impetrandum, & obtinendum bona quae petuntur precibus fidelium in hac vita. Secus enim Christi mediatio, & administratio, aut . non est sussiciens, aut impetrari nequit nisi Sanctis defunctis intercedentibus; quorum utrumvique falsum est, & qui Sanctorum primus ingres
sus est coelum, ille nulla priore Sancti intercessione indiguit, aut usus est. VI. Quum itaque necessarium non sit, vi si- deles hic viventes, Sanctos cum C bristo re nantes, invocent; etiam, atque etiam Ponti ficiis δ-dendum est si quidem ullo bono coascientiae
284쪽
α6o ΙAco a I ARMINIIrstudio tenentur, an non praestabilius sit illam i 'ocationem omittere, quam praestare , etiamsi disputari posset, an licita sit nec ne, de quo pQ-stea videbimus. Nos id ipsum amrmamus duplici nixi ratione. Primo, cum quicquid non fit ex fide, id est ex conscientia certo persuasa, Deo gratum esse id quod praestatur, peccatum sit, & pr0pterea sine peccato omiti possit , de quo vel tantillum dubitatur, an licitum sit, quum non necessarium esse sit compertum ; sequitur potius omittendam esse invocationem, quam praestandam. Secundo cum ipsi Pontificij fateantur:tan tum discrimen esse in er cultu &δουλείας. Vt idololatriam committat,qui illo colit eum cui hic tantum debetur,& populo idiotae,& devoto,
erga s iactos, dissicillimum sit istud discrimen sine ullo errore semper observare, periculum est, ne in idololatriam incidant Sanctos invocanto quae ratio. etiam militat contra invocationem Sanctorum , quanquam probatum esset, licitam
VII. Deinde quaeritur, An invocatio Sanctbrum licita sit, & utilis Vel, ut Tridentina Synq-.dus. An bonum &,utile sit sanctos invocare Vel iuxta Bellarminum: An pie,& utiliter invo-
. centur Sancti ' Nos neg tivaim tenentes, dic, imus, neque pium, ncque utile esse rinvocentur ami. Quod probamus, primo generarim, deinde speciatim, fecundum particulares respectu juxta quos Pontificij sanctos invocant, & invo- cari posse statuunt. III. Genera m pon esse pium, ric proba
mus. Quum nulla amo per se, proprie de iis, seu
285쪽
nomine venire possit, nisi quae a Deo prςscripta est, cuius solius sermone, & institutio. ne actio quaevis sanctificatur, secus communis futura & certum sit invocationem Sanctorum 4 Deo praeceptam non esse, sequitur eandem piam dici non posse. Dicitur quidem actio aliqua pia per metalepsin,quia suscipiatur actionis piae praestandae gratia ; At illud hic locum non babet.
Non ess- utile, eodem demonstramus argumcnto: quia omnis cultus religiosus a Deo non praescriptus, est inutilis a dicente Deo si, & Christo 'Frustra me colunt docentes doctrinas,& manda- eta hominum: At invocationem Sanctorum dicunt Pontificii esse cultum religiosum. I x. Speciatim idipsum probamus secundum respectus, quibus induuntur Sancti a Pontificijs quum invocantur. Primo dicimus, Sanctos non posse pie. & utiliter invocar ut datores bono-norum. Quia Sancti non sunt ii Dco constituti bonorum live coelestium, sive tinc strii tardi pensatores. Hoc enim est ossicium Christo datatum, qui subditi sunt Angeli tanquam famuli in ista administratione. imo vero etiamsi Angelorum instar subordinatam suam operam hic Sancti praestarent Christo ex Deo iussu; tamen propterea invocandi non essent. Ad hoc cnim requiritur plena dispensandum potestas, ut distri buat prout vult: Angeli vero tantum mini sterialem,& instrumentalem operam hic Christo praestant; qua de causa nec illos ut datores bonorum invocare licet. At sancti ministerialiter, & instrumentaliter operam Christo A ngelorum instar praestare nequeunt nisi dicamus & illos
286쪽
IAconr ARMIFli Iascendere,& descendere Angelorum more. Ergo quum neque potestatem .habeant dandi bona, neque potentiam, sequitur eos nec pie, nec utiliis ter invocari posse ut bonorum datores. X. Secundo non possunt pie, & utiliter invo-Cari, tanquam qui meritis suis a Deo exauditionem impetrent;quia Sancti neque sibi,neque alijs
quicquam mereri potuerunt. Necesse enim habuerunt dicere cum Da vide ι Bonum nostruin non ad te o. Et cum omnia facerent non rhodo
humiliter, sed & veraciter profiteri, servos se inutiles esset; quin & pro peccatorum remissione Veraciter Deum orare ne intret in judicium cum servis suis L Pie ergo allegari non potest, quod falso Sanctis attribuitur,neque utiliter alijs impendi. cujus sufficientia psis Sanctis defuit. . XI. Denique non possunt pie & utiliter invocari ut ipsi tanq'a amici nostri preces suas cum Eostris iungant, aut precibus suis pro nobis apud Deum intercedant , quia Sancti in eoelis ignorant singulares necessitates ,& preces fidelium interra degentium e. Quod enim de speculo trinitatis dicitur, commentum est vanissimiles, & eqconfutatur,quod Angeli videntes faciem Patris si dicuntur ignorare diem judici j e quod de revelatione divina, circulum habet inanem, & ridiculum; quod de explicatione,quae fiat vel per A
gelos vel per animas recens desunctorum, eiuΩdem est vanitatis; quum Scriptura ne Verbulo quidem illorum indiciorum faciat mentionem, citra quam religio nobis est in rebus tali mOincnti, quidpiam recipereetanquam verum, aut agen
dum suscipere tanquam pium , dc utile.
287쪽
XII. Addimus denique Pontificios per San, ctorum invocationem Christo injurios esse, propterea illam sine sacrilegio non ulurparet &injurios quidem dupllici ratione; Primb, quia onficiumMediatoris & Advocati nostriChristo so- ir , lia Patre mandatum, & collatam potestatem, h-8 3ι
cum S iactis communicant. Neque cxcusantur 'I.ιρεν, a. I.
eo quod dicunt Sanctos esse Christo subordinatos. Eo enim quod merita Sanctorum allegant,& illos vi datores bonorum invocant subordin tionem tollunt, &collateralitatem statuunt. Se- cudo quia multum detrahunt benevolo istiChristi in suos asseaui, propensissimae misericordiarm animo ad commiseradum promptissimo quael culentissime nobis in Scriptura proponuntur, ut indignitatis propri consideratione non abster- riti cum fiducia,& libertate accedamus ad thr num gratiae, & misericordiam iinploremus ad Opportunum auxilium. XIII. Neque quum Sanctos invocandos esse negamus, omnem illis venerationem, ut calum- niantur Pontificij, adimimus. Fatemur enim illorum memoriam grata celebratione veneran- . rdam esse. Venerationem autem hisce terminis circumscribimus; commemoramus primo cum gratiarum actione donaeximia quae in illos.collyta sunt,& ipsos laudamus quod doni illis in ex- .ercitijs fidei, spei, & cia aritatis fidelit r usi sint.
Secundo imitamur,quantum in nobis est,exempla illorum,&ipso opere demonstrare conamurν - . . iconversationem , quam sancta habuerunt in hoc . . mundo,gratam nobis esse,similitudinem illorum affectatibus.Deniq; Delicitatem qua fruuntus csi
288쪽
264 . IAconr ARMI Nircum Christo apud Deum, illis gratulamur, tieandem nobis cum animi devotione precamur , sperantes & confidentes eadem nos per sussicien-- itissimam Christi intercessionem potituros, per quant seli, & ipsi ejusde participes facti fuerunt. An Pontificij in Sanctorum invocatione idololatriam committant. Assirmatur. λεη.i .ro. E origine & etymo vocis non anxie soliciti, dicimus sensum illius ex usu duplicem esse aut enim in abstracto ipsam potestatem & functionem significat aut in concreto illum qui constitutus est functionis istius cum potestate admb. nisi tor. At quia consideratio abstractiva simplicior est, & concretivae normam ponit, hinc incius descriptione primo & potissim im vetiabi muti ' m. 13.1.a. Magistratum itaque in abstracto defini. i. musPotestatem supereminentem administratri. 'T ceni, vel functionem cum Potestate superemi-
289쪽
DrspvTAT. ΤΗ eo loci. 26sut homines in Qcietate communi vitam tranquillam in vera pietate &justicia degere possint. ad ipsorum salutem & Dei gloriam. Ad cujus
definitionis latiorem explicationem , t uia objectum, tum causas hujus functionis externas es cientem & finem; & internas, materiam & for- .mam considerabimus, ex quibus reliqua deriva-
III. Objectum senetionis istius est multitu- Num. II. Ixdo hominum qui animantia sociabilia sunt,& ui ' multis inter se secundum naturam & gratiam in- 12 4.ς digentiae & communicationis nexibus devincti, i Ia.ra. in societate communi viventium. Quod obje- .ctum etiam finem ω comprehendit. nempe illos M.t i a quorum bono institutus est Magistratus. Unde & potestas haec publicae nomen merito obtinet: utpote quae primo, immediate & principaliter ...
versatur circa statum dc conser ationem totius.
populi & univer cietatis, secundario vero casca cujusq; membri statum & bonum, quanqualmi& totius universitatis, singulorum ita illa bo
I V. Causa essiciens tum instituens, tum servans, est Deus ipse: in quo porestas mere . - '' voluntas optima, & potentia maXima, mima I. tanquam institutionis & conservationis princi . D ap. ι.ε. piacosiderada sunt. Potestas innitituxcreatione, dc ex ea, domini j iure,quod Peus in omnia crea .ra, praesertim in homines habet. Volunta4 insti- . tuendi est ex quadruplici ejus amore, nempe -- 'dinis inter omnia creata inde ipsorum n'Inj num,tum eorum qui praeficiuntux alijs,tum prae μ ιη δ' I
290쪽
166 IAcoax ARMINII a. Mo 34. suam: denique illius submissionis quam natura' iii is pares praestant ijs qui puro Dei arbitratu sunt si
Abito a6. periores, Potentia vero, eaque maxima horsum GaI.7. & necessaria fuit , tam propter affectum ex- β' cellentiae, qui in hominibus est, quam prossor infinitae multitudinis potentiam. Et usurpata est a Deo per intςrnam necessitatis istius ordinis in cordibus hominum impressionem,& per externam ejusdem defensionem. .. .. a. a. V. Finis institutionis est bonum universitatis Rom. I3. - & singulorum in illa, tum animale, ut pacate vi- '' vant, spiritnale, ut hic Deo vivant in coeliscis t. 26. eo maantur ad gloriam auctoris Dei. Cum enim homo secundum duplice vitam, animalem nempe&spiritualem,utriusq; boni sit iudigus,&im vis,h ,: ginis Dei natura utriusque capax,& duae pote-a.M. states collaterales stare non possint, cumque bo- . Os P num animale spirituale dirigatur, & vita animalis spirituali sit subordinata, nefas est duo illa bona, & eorum procurationem vel reipsa vel adminisi arione summae potestatis dissepararet. Six. ω enim sola vita animalis, ejusque bonum curatur. pecudum est illa administratio : Si vero ad illum statum perducta sit societas hominum,ut sola lab
-- . ritualis vita obtineat, tunc haec potestas non est amplius necessaria.
v I. Materia ex qua consistit ista administratio sunt actiones ad illum finem pr standum tie- cessariae, quas tribus hisce classibu) compraehen-- dimus, ut prima sit νομι λαα,sub qua & curam leagis moralis secundum utramque tabulam coma
P ει plectimur, & positionem legii subordinatarum, respectuadio hiempora,personas,quibus illius