Iosephi Iusti Scaligeri ... De aequinoctiorum anticipatione diatriba

51쪽

ι IOS. CfALIGERI DIATRI 8 ABasilisco distabat in antecedentia. Iam datis punctis, nempe initiis quintarum Leonis & Aquarij hodierni,& alio praeterea in una ex stellis,quas stringebat circulus Tropicus, per xx primi Elementi Spherici describetur tam Tropicus, quam aequinoctialis primae Olympiadis,& consequenter reliqui circuli paralleli, possunt describi. quorum fines adhuc exstant in reliquiis Eudoxi, ex quarum fide eos circulos examinabimus castigatis nallucinationibus Eudoxi, quae tamen non impediunt, quin illorum circulorum limites sint ad Epocham primae Olympi dis determinati. licis Circulus O picus ex Eudoxo. Sinister humerus Bootae. Praecise. Superiora Coronae. Falsissimum. Caput Draconis. Uerissimum. Superiora Lyrae. Falsissimum. Superiora alae dextrae Alitis. Verissime.

subiacent prioribus pedibus Vris maioris.Rectissime. Tropicus Cancri ob uti ex Eudoxo.

Media Cancri. Bene. Quid vocet media Cancri,in:

terpretabimur.

Medium Leonis in longitudinem. Recte. Superiora Virginis. Recte. Ceruix Serpentis Ophiuchi. Piaecisq

52쪽

DE AEQVINOCT. ANTICIPATIONE. sDextra manus Ingeniculi. Satis praecise. Caput Ophiuchi. Hallucinatur. Distat 6 gradib. Collum Auis. Satis bene. Dextra Ala Auis. Praecisse. sed intellige auem suptinam ad nos conuersam. Vngulae Equi. Dexterior Vngula. Dextra manus Andromedae. non exacte,sed--- sinistra sura Persei. Genua Heniochi Praecisse. Capita Geminorum. Nugae.

Circulis AEquinomas O pisuexEudoxo. Aquilae sinistra ala. Praecise. Equi οσψις. Nugae. Borealior Piscium. Gerrae germanae. Idem Circulsu ex Erato me. Equi caput 8c collum. Imo nares. Arab. E N I P E L-

Ophiuchi Genua. RectαSed ea stella a posteriorib

locata est in coxa Hydri Cornix.--οἶσμήν. Crater. Corona. Rei he.

orionis humerus sinister.imo dexter. Est non ἀμ- - . aut quod no dubitoὶ quia Orion parte ad nos prona conuersa pingebatur. Piscis borealioris cauda. Abest plus quam it partu

53쪽

Ios.s CALIGERI DIATRIBAbus. Strenue hallucinatur. Aries medius. Recte. quid sit, explicabitur. Tauri genua. nempe dexteriuS genu. Virginis pes. nempe dexter. Chela Borea. Praecisse. Antecanis. non exacte. Excedit lucidam quinque partibus. Somniat. Quae rectae hic definitae sunt stellae, satis ostendunt illos veteres non alios circulos parallelos in animo

habuisse, quam eos qui in Epocha Olympiadu designati erant: & ab initio Oly mpiadum ad tempo-

ra Eratos laenis nullos alios circulos in sphaera nota. ros fuisse, quam qui per o ctauas Dodecatem oriorutransibant. Illae autem octauae erant duodecimae in

dodecatem oriis hodiernis: Leonis, Scorph, A qu rij, Tauri. Sol ingrediebatur Dodccatemorion Solstitiale initio quintae hodierni Leonis : & octaua pars ab in*ressa Leonis,quae incidit in vi ii Iulij,erat λειρον, curri aestiuus. Igitur Cardo aestiuus erat in duodecima parte Leonis hodierni. Sic cardo a tumnalis erat in duodecima parte Scorpij hodierni. Cardo brumalis in duodecima Aquarij hodierni Cardo deniq. vernalis in duodecima Arietis hodier. ni. Haec omnia conueniunt designationib.circulorum parallelorum, quas iam ex Eudoxo dc Eratosthene definiuimus. Quoc non intellexit Hippa γchus: qui saepe in illis designationibus reprchendit Eudoxum, cum Eudoxus non de circulis seculi sui, sed de illis,qui initio Olympiadum crant intelligat, quod ita esse res ipsa loquitur, & limites corum cI

54쪽

DE AEQUINOCT. ANTICIPATIONE. 4reulorum a nobis ex Eudoxo designati fidem faciut. Nullos enim alios parallelos nouerat. Hoc nemo negare potest, nisi qui non intelligit. Descripto cir culo maximo in sphaera, facile per xxi primi elem etisphaerici polus eius habebitur. Igitur polus aequino talis eirculi initio Olympiadum distabat astella Gin cauda Cynosurae grad. xv HI circiter,a polo mundi grad.xv.Culminabat cum xvi ii Librae hodiernae, Guae erat xiiii Virginis illo seculo. Vnde igitur solstitium committi in octava parte Signi colligebant veteres illi, satis iam diximus, nempe quod ubi fuit nottilunium , ibi ponebant sedem cardinis aestiui. Fuit autem novilunium Olympicum in octauo gradu Cancri. Sed alij post dixerunt solstitium fieri indecima parte, alij in duodecima, alij in quintadecima. Haec omnia ostendunt illos veteres praegressiones aequinoctiales odoratos fuisse. Achilles Statius: τ

ocatur autem solstitium maximaselis altitudo in Cancro. Volunt autem ipsium solstitium conficere alii quidem circa initium, alq circa octauam partem: alii circa duodecimam, alij circa quintamdecimam Cancri. Manilius :Has quidem vires octauain parte reponunt. Sunt quibus ese placet decimas. neque defuit autor, . Qui primae momenta daret raex ueterum.

Ex istA Achillis Stati, & Manilij, verbis habemus

octauam, decimam, odecimam, quintamdeci-

mam & primam deni ue partem Cancri, in quo di

55쪽

8 Ios. SCALIGERI DIATRII Auersi scriptores pro diuersitate temporum suorum solstitia neri annotarunt. Quae prorecto pulcherri- ma sunt,& nobis aperiunt aliquam suspicione prin

gressionis solstitiorum veteribus illis incessisse. Esto peripheria circuli AB, portio circuli Zodiaci, vel Eclipticae. peripheria aute C D, portio Coluti Tropici. est initium Leonis hodierni. S est initium quintae partis Leonis hodierni, & principium Cancri Olympici. o flava pars absoluta, vel initium nonae, in qua novilunium Olympicum A ad 3 sunt partes duodecim, ut figura ostendit. Nouitu nium enim in octava parte Cancri Olympici fuit,

duodecima vero parte Leonis hodierna. Omnes μgitur Astrologiante Olympiade 36, dicebant

fieri in octava parte Cancri,hoc est ibi, ubi est signum δ Donec post annos i o ab initio Olympiadis , animaduersu est duasus partib. solstitia anticipasse ivt vides in signo ,vbrest numerus ΙΑΟ, a

56쪽

DE AEQUINOCT. ANTICIPATIONE.

quo numero, ad signum δ, sunt decem gradus. Igiatur dixerunt abν esse in decima parte Cancri, vel ut tunc loquebatur, in triente signi. Et quis hoc animaduertere potuit praeter illos, qui de hac re libros reliquerunt, Thalete& Anaximandrum Certe illorum seculo duobus gradibus, & paulo amplius, solstitia in antecedentia progressa erant. Itaque non dubium est, quin libro suo 1μ, αι de hac praecessione tetigerit. Nam Anaxia mander ostendit in horoscopiis tuis,quae statuit Lacedaemone,quando solstitia fiebant. Laertius: θυε θ

horarium,inflatuit Lacedaemone, γ solstitia Gr aequin Elia ostenderet trefert Favorinus in omnimoda historia.

Certe tum solstitia fiebant in loco, ubi est numeruxi o. Nam ipse cum Thalete florebat post annum

I O, puta annum IIo. Ergo tempore Thaletis &Anaximandri ingressus solis in Cancrum,qui est verus locus solstitij, recesserat a signo δ grad. decem quod ipsi vocabant trientem signi: quia nondum igna in gradus tricenos secta erant. Post annos 28 oa prima Olympiade iam duodecim gradib. ingressus solis a signo 3 recesserat, vel ut ipH loquebamur duabus quintis unius signi, quando Sol ingrediens initium Leonis hodierni tunc faciebat solstitium,

vel initium Cancri illorum temporum. Hoc proculdubio animaduertit Cleostrat Tenedius.Non lum enim fioruit circa annum Σ8o a prima Olym-.

57쪽

ssiade, sed etiam prima Arietis & sagittarii deprea

tendit,ut testatur Plinius.hoc est,obseruauit Solem

ingredi suo seculo in principio asterismi Sagittarij

quod verissimum est. Deniq. Eudoxus Cnidius an nis circiter io. post primam Olympiadem vidit signum γ distare ab ingressu Solis in Doderat orion Cancri gradibus absolutis XIIlI.Tot enim senea signo, ubi numerus 42o, ad signum γ hoc est κἀν- Ergo erat in xv ineunte gradu Cancri. Propterea Eudoxus dixit solstitium,omam,& aequinoctia confici in mediis signis, 'μι- Ut quum dicit Col urum aequinoctialem αε λά- χλοί e o Mod transire, Coturum

τα tωδα mi εα ,δῆ - m των dic. Quod autem Eudoxus puncta cardinalia circa medias partes Signorum collocat, tylis manifestum Deinde ponit verma E doxi. Sed profecto Hipparchus causam ignorauit huius sententiae Eudoxi,ut ex his,quae demonstrauimus, patet. Sosigenes, qui in compito tot opinionum constitutus, animi pendebat, cui parti Arietis aequinoctium assignaret, primaene an octauae,an V

ro quintaedecimae,ut Eudoxus,quid designauit 3VLuo adhuc Caesare ingressum Solis in Arietem posuit in xxv Mariij, octauam partem Arietis in Kalendis Aprilis. Sed post caedem Caesaris, quum trinis commentariis perplexitatis suae testibus relictis sententiam non semel mutasset, ingressiam Solis in Arietem statuit in xvii Mariij, quam opinione sequuti

58쪽

sunt Ouidius,& Columella. Sic enim a Tvii Martii, ad Kalendas Apriles, erunt xv dies, quae est dimidia pars signi totidem gradibus respondens. Sed haec nugatoria sui. Vidimus igitur,quomodo gradatima capite Olympiadis, ad aeuum Thaletis & Anaximandi i , duorum graduum facta progrestione pro octo gradibus hoc est pro interuallo, quod est inter

Θ & acceptum est interuallum decem graduum, inter signa I o, . Deinde interuallum duodecim interuallo 18O, Deniq. interuallo x Irii graduum,

interuallum 41 o, δ. Non dubium igitur, quin m nifesta vestigia precessionis aequinoctiorum dcprehenderint, & haec mobilitas punctoruansam praebuerit Thaleti,Cleostrato,& Eudoxo de illis admonendi. Certe Eudoxus ipse suam de illa mobilitate

b ititur autem Sol discrepantiam quan facereticoraram secundosiastilia,sia prudo obseuriorem in admodum extinguam. Quid est facere discrepantiam locorum in solustitiis, nisi Solem nonin iisdem locis solstitia consticere, secundum longitudinem Zodiaci Z Eudoxuxigitur,quod Sol ingrederetur in Cancrum initio O lympiadum octo gradibus, a cardine aestiuo, seculo, Thaletis decem gradibus ab eodem, seculo Cico strati duodecim, suo denique quindecim sere, pro pterea ausus est pronuntiare Solstitiam antecedet tia progredL Eique opinioni omnes Astrologia cesserunt usque ad Hipparchum, qui primus eam

59쪽

11 IOS. SCALIGERI DIATRIll Aconuellere conatus est, ut motum stellarum in consequentia introduceret. Aduersus enim eos, qui solstitia in antecedentia moueri credebant, ita disput bat in libro Gi-Moo , hoc est de annua

cεcκκώμ. Si enim propter hanc caussam solstitia σκνι

noctia locum mutarent in antecedentia Sisorum non mirus quam centes aparte uninuradus in anno,oportebat in re centis annis non minus quam tertiam partem unius gniam

ipsa locum mutasse. Atq. haec quidem clare ostendunt ipsum Hipparchum conatum confutare sentetiam de motu aequinoctiorum in antecedentia signora, cui sententi viam strauerat Eudoxus,ut ex eius loco supra adducio satis constat. Quem locum Eudoxi notabile non est assecutus priscus & eruditus Grammaticus Attalus , qui non de longitudine Zodiaci,

aut circuli Tropici, sed de latitugine dictum hariolatur, quasi Sol nunc in austrum, nunc in aquilone tamquam emensor diuertendo solstitia faciat,ut reliqui Planetae, ab Ecliptica evagantur. Sed plane Grammaticus hic fuit, vir alioqui non imperitus Eudoxus igitur suspicatus est quandam mobilitatem puta torum solstitialium, & instabiliatatem in cardinibus. Quid autem vocet exiguam discrepantiam, & obscurum,nisi solis annuam a sobstitio,ad solstitium progrestionem,non video.Nam solis annua conuersio a solstitio, ad solstitium&:

60쪽

DE AE IN OCT. ANTICIPATIONE. 13.λ- est, &-ac pene αυι-ληέφος, si cum anno solari Iuliano comparetur, quo Anno utebantur Hierophantae Athenis, & Basilae in Elide. Certe. costat ex Hipparcho & ipso Eudoxo, ipsum Eudo xum tantum collocasse solstitium in medio signorum. uod exacte non erat medium,sed proximum medio: quod sane non fecisset Eudoxus, nisi una

quinta signi progressio manifesto facta fuisset ab

initio Olympiadum, ad eius tempora. Et memthe rimus eius, quod alibi monuimus, Eudoxum non gradus dixisse, nulli enim tunc erant gradus in vis sed prima, media, extrema Signorum dicebantur: aut triens, quadrans Signorum. Sed ridicula sunt multa in prisca Astrologia Eudoxi, & reliquorum Graecorum, qui ante Calippum floruerunt, ut in Phaenomenis, & quod Eudoxus stellam G in extrema cauda Cynosurae, quam Polarem Vocat vulgus, putauerit esse polum illius aequinoctialis, quem supra descripsimus, quum ut diximus, polus illius quinoctialis a Cynosurae extrema stella abesset gradibus XvII ut minimum. Hunc errorem primus

omnium animaduertit, & castigauit Pytheas Massiliensis vetus scriptor, Eratostnene antiquior :&primus docuit stellam illam non esse polum mundi. Repetamus verba Eudoxi alibi a nobis adducta. ἔα δ n. ιδμαν αd τή-Lria omis is μου. Est quaedamsteta semper eodem loco senens. Haec flesta est poliu mundi Quae verba Hippar