장음표시 사용
271쪽
Jussit locum, lautia praeheri: am Tarentini, qui publicus populi Romani saeti ducenta Jugera dari, et
sedes Tarenti emi ut ea curaret, C. D mio praetori mandatum. Censores censum idibus D --bus severius quam ante habueriint multis equi ademti, inter quos P. Rutilio, qui tribunus plebis eos violenter accusarat tribu quoque is motus, et aer rius laetus. Ad opera publica facienda, eum eis diamidium ex vectigalibus ejus anni attributum ex sen ta consulto a quaestoribus esset M. Sempronius ex
pecunia quae ipsi attributa erat, sedes P. Africani
pone Veteres ad Vertumni signum, lanienasque et tabemas conjunctas, in publicum emit, milieamque faciendam curavit, quae Postea Sempronia appellata
XVII. Iam in exitu annus erat, et, propter, eedonici maxime belli curam, in sermonibus homines habebant, quos in annum consules ad finiendum tar de id bellum crearent itaque senatu consulium factum est, ut Cn. Servilius primo quoque tempore ad domitia habenda venire Senatu eonsultum MDpissius praetor ad consulem post paucos dies re tavit, quibus ante diem in Urbem venturum. Et consul maturavit, et comitia eo die, qui dictus era sunt perfecta. Consules creati L. milius Paulus iterum, septimo decimo anno postquam primo eonsul fuerat, et C. Licinius Crassus. Praetores postero die
laeti Cn. Baebius Tamphilus, L. Anicius Gallus, Cn. Octavius P. Fonteius Bastus, M. Abutius silva, et
Papirius Carbo omnia ut maturius agerentur, bellim donici stimulatat cura itaque designesos e templo sortiri saeuit provincias ut, ut Macedona consuli, cuique praetori assis venisset, sciretur; ut jam inde cogitarent pararentque, quae bello usui se
rent, senatumque consulerent, si qua re consulto opus
esset ' Latinas, ubi magistratum inissent, quod per religiones posset, primo quoque tempore fieri meero; meque consulem, cui eundum in Macedoniam emet,
272쪽
T. LIVII Lis XLIV. CAP. IS met
eam. is decretis, consulibus Italia et me doma, praetoribus, praeter duas jurisdictiones in Urha, clamis, et Hispania, et Sicilia, et Sardinia provinciae nomitiatae suis. Consulam, si milio Medonia, Lia cinio It a evenit. Praetores, Cn. Baebius ustanam, L. Anicius perurinam, et si quo senatus censuita , Cn. Octavius classem, P. Fonteius Hispaniam, M.
abutiva Siciliam, C. Pipirius Sardiniam est o XVIII. Extempla apparuit omnibus, non semiter id hesium L. talium gesturum praeterquam quod
alius vir erat, etiam quod dies noctesque intentus, ea sola, quae ad id bellum pertinerent, animo agitabat. Iam omnium primum a senatu petit, ut legatos in Macedoniam mitterent ad exercitus visendos Hassemque, et comperta referenda,'in aut terrestribus aut gravalibus copiis opus esset praeterea ut explorarent copias regias, quantum possent, quaque provincia nostra, qui hostium foret utrum intra saltus castra Romani haberent, a jam omnes angustiae Asup ram et in aequa loca pervenissent qui fideles notis
a ii, qui dubii suspensaeque ex fortuna fides, qui certi
hostes viderentur: quanti praeparati commeatus, et unde terrestri itinere, inde navibus supportarentur:
quid ea aestate terra marique rerum gestarum esset: ex his bene cognitis certa in futurum consilia capi Posse ratus. Senatus Cn. Servilio consuli negotium dedit ut is in Medoniam, quos L milio vid risuri legaret. Legati biduo post profecti, Cn. D mitius Ahenobarbus, A. Licinius Nerva, L. Baebius. Bis in exitu anni ejus lapidatum esse nuntiatum ea in Romano agro, simul in Vesentibus novemdiale
morum factum es Sacerdotes eo anno mortui sunt,
P. Quintilius Varus, flamen Martialis et M. Cla dius Marcellus, deremvir in cujus locum Cn. o lavius su tus. Et, jam magnificentia crescente, notatum est, ludis eircensibus. P. Comelii Scipionis Nasicae et P. Lentuli aedilium curulium, sexaginta
273쪽
trea Africanas, et quadraginta ursos et elephantos ara, XIX. . milio Paula, et Lacinio consulibus
idibus Martiis principio inaequentis anni, cum in e spectatione Patres fuissent, maxime quidnam consae de Macedonia, cujus ea provincia emet, referret nihil se habere, Paulus, quod reta ret, cum nondum legati redissent, dixit M. Caeterum Brundisi lagat Iam esse, his ex cursu Dyrrhachium ejectos. Cognitiam , quae nosci prius in rem esset, relaturum id fore intra perpaucos dies. Et, ne quid profectionem suam teneret, pridie idus Aprilia istinis esse eo stitutam diem. Sacrificio rite perfecto, o et Cn.
Octavium, simul senatus cenauisset, exituros em C. Licinio collegae suo fore curae, ae absente, ut in
qua parari mittive ad id talium opus sit, parentinmittanturque Interea legationes exterarum nationum audiri posse.' Sacrificio rite perlaeto, primi Alexandrini legati ab Ptolemaeo et Cleopatra regibus.
vocati sunt. Sordidati, hasta et capillo promisso, cum ramis oleae ingressi curiam, procubuerunta et orati quam habitus fuit miser illam Antiochus Syria rex, qui obses Romae fuerat, per honestam speciem magoria Ptolemaei redueendi in regnum, hellum cum minore fratre ejus, qui tum Alexandriam tenebat, Marena, et ad esurium navali proelio victis fuerat, et,
tumultuario opere ponte per Nilum laeto tramine sua eum exercitu, obsidione ipsam Alexandriam te rebat nec procul abeam, quin potiretur no v lentissimo, videbatur. Ea legati querentes orahant Renatum, ut opem regno regibusque amicta imperio ferrent: Aia merita populi Romani in Antiochum, eam apud omnes reges gentesque auctoritatem eam ut, si legato misissent, qui denuutiarent, non placem senatui, sociis regibus hellum fieri, extemplo absee aurus a moenium Alaxandriae, abducturusque exemia tum in Syriam esset. Quod si cunctentur facere, brevi extorrea regno Ptolemaeum et levatrami
274쪽
mam venturos, eum pudore quodam populi Romani, quod nullam opem in ultimo discrimine fortunarum trement.' Moti Patres precibus Alexandrinorum, extemplo et Popillium Laenatem, C. Decimium, et C. Hostilium, legatos, ad finiendum inter reges hellum, miserunt. Prius Antiochum, dein tot mamma, adire jussi, et nuntiare,-ni absistatur hello,
per u-m stetisset, eum non pro amico nec pro socio habituros esse,
XX. His intra triduum simul cum legatis Alamandrinis profectis, legati ex Macedonia Quinquatribus
inimis a deo exspectati venerunt, uti, nisi vesper e set, extemplo senatum vocaturi consules fuerint ri ter die senatus fuit, legatique auditi sunt. I nuntiant, ' Majore periculo, quam emolumento, exerci- thin per invios saltus in Macedoniam inductum P riam, quo processisset, regem tenere castra castris prope ita collata esse, ut flumine Enipeo interjecto arceantur neque regem pugnandi potestatem facere, nec nostris vim ad ceMndum esse. Hiemem etiam asperam rebus gerendis intervenisse in otio militem ali, nee plus quam sex ' frumentum habere M
redonum diei triginta millia armatorum esse. Si Ap. Claudio cire Lychnidum satia validus exercitus foret, potuisse ancipiti bello distinere regem nunc et APpium, et quod cum eo praesidii sit, in summo periculo
esse, nisi propere aut justus exercitus eo mittatur, aut illi inde deducantur. Ad classem se ex castris profectos, sociorum navalium partem morbo audisse amaumtam partem, maxime qui ex Sicilia fuerint, mos suas ibisse, et homines navibus deesset qui sint, neque stipendium accepisse, neque vestimenta haberer Eumenem classemque ejus, tamquam vento allatas naves, sine causa et venisse et abisse nec animum ejus regis constare satis visum. Sicut omnia de
Eumene dubia Attali egregie eonstantem fidem nuntiabant. XXI. Legatis auditis, tune de bello referre sese 2 A s
275쪽
L. Emillus dixit Senatus demerit, ' ut in eis
legiones parem numerum tribunorum consulas res pilus crearent creari autem neminem eo anno vi cere, nisi quia orem gessisset. Tum ex omnium
tribunis militum, uti L. milius in duas legiones in Macedoniam, quos eorum velit, eligat, et ut sollemi Latinarum periecto, L. milius consul, Cn. et inus praetor, cui assis obtigisset, in provinciam proficiscantur.' Additus est his tertius L. Anteius prator, cujus inter per nos jurisdietio erat eum inprovinciam Illyricum circa Lychnidum M. Claudio succedere placuit. Deiectus cura C. Lacinio eo in imposita. Is septem millia civium Romanorum et equites ducentos scribere jussus et sociis nominis Latini septem milia peditum imperare, quadringentos equites; et n. Servilio Galliam obtinenti provineiam literas mittere, ut recentos equites conscriberet. Hune exercitum ad collegam primo quoque tempore mittere in Macedoniam jussus: neque in ea provincia plus quam duas legiones esse eas repleri, ut se a millia peditum, trecenos haberent equites caeterosequites peditesque in praesidiis disponi qui eorum idonei ad militandum non essent, dimitti Decem praeterea millia peditum imperata sociis, et octingenti equites. Id praesidii additum Anicio, praeter vim legiones, quas portare in Macedoniam est j auri quina millia peditum et dueenos habentes, trecenos equites et in classem quinque millia navalium a cium sunt scripta Licinius consul duabus legionibus obtinere provinciam jussus eo addere sociorum d cem millia peditum, et sementos equites. xxII. Senatu eonsultis perfectis, L. Emilius
consul e curia in concionem processit, orationemque talem habuit. Animadvertisse videor, Quirites, majorem mihi, sortito Macedoniam provinciam, in tutationem factam, quam eum aut consul essem cor salutatus, aut quo die magistratum inissem neque
id ob aliam ausam, quam quia hello in Macedonia,
276쪽
T. LIVII Lia. XLIV. - 22. Ivimio diu trahitur, existimastis Egnum majestates suli Romani ad n per me imponi posse. Deos
Moque huic favisse sorti vero, eosdemque in re pgerendis amaturos esse. Haec partim opinari, partim verare possum. Illud inmare pro certo habeo audeoque, me omni ope annisurram esse, ne frustra vos hane spem de me conceperitis. Quae ad bellum opus sunt, et senatus decrevit, et quoniam extemplo pro iurisci placet, neque ego in mora sum C. Licinius, Collega, - egregius, seque eniae parati, ac si ipse id bellum gestum esset. Vos, quae scripsero senatui aut vobis, credite rumores credulitate vestra ne alam iis, quorum auctor nemo exstabit. Nam nunc quidem quod vulgo fieri, hoc praecipue bello, animadverti nemo tam fama contemtor est, cujus non d bilitari animus possit. In omnibus circulis, atque etiam si Diis placet in conviviis, sunt, qui exercitus in Macedoniam ducant ubi eastra locanda sint aciant quae loca praesidiis occupanda quando, aut quo sinu, intranda Macedonia uia horrea ponenda; . torra, mari subvehantur commeatus; quando cum hoste manus conserendae quando quiescendum sit. me, quid melius faciendum sit, modo statuunt, sed, quidquid aliter, quam ipsi censuere, factum est, eo ,sulem veluti dicta die accusant. Haec magna impedimenta res gerentibus sunt nec enim omnes tam firmi et constantis animi contra adversum rumorem
mae pomunt, quam Fabius fuit qui suis imperium ianui per vanitatem populi maluit, quam secunda fama mile rem gerere. Non sum is, qui non mi timem admonendo duces esse immo eum, qui de sua unius sententia omnia gerat, superbum judico magis, quam sapientem. Quid ergo est Primum a prudentilius, et proprie rei militaris peritis, et usu doctis, monendi imperatores sunt deinde ab his, qui intersunt gerendis ' loco, qui hostem, qui temporam opportunitatem vident, qui in eodem velut na-
vigio, participes sunt periculi. Itaque si quia est,
277쪽
qui, quis e re putata in suadere semilhi in eo bino,
quo&gesturias sum, confidat; ne deneget operamis pinicae, ee in Macedonim mecum veniat nave, equo, tabemacula, viatico etiam a me juvabitur. Si quem id facere mei, et otium urbanum militis laboribus praeoptat, e terrai ne gubemaverit. Sermonum satis ipsa praebet Urbs loquacitatem suam contineat et
nos castrensibus consiliis contentos futuros esse sciat. 'Ab hac concione Latinis, quae pridie Calendas Apriles
fuerunt, in Aronte sacrificio rite perpetrato, protinus inde et consul et praetor Cn. Octavius in Macedoniam profecti sunt. Traditum est memoriae, majore, quam solita frequentia prosequentium consulem celebratum; ac prope certa spe ominatos esse homines, finem seram Macedonico bello, maturumque reditum eum egregio triumpho consulis foris
XXIII. Dum hae in Italia geruntur, Perseus, quod jam inchoatum perfieere quia impensa pecuniae facienda erat non inducebat in animum, ut Gentium Illyriorum regem sibi adjungeret hoc, postquam intrasse saltum Romanos, et adesse discrimen ultimum belli animadvertit, non ultra disserendum ratus cum per Hippiam legatum trecenta argenti talenta pactus esset, ita ut obsides ultro citroque darentur, a tauchum misit, ex fidissimis amicis, ad ea perficienda.Medeone Labeatidis terrae Pantauchua regi Illyrio oeeurrit ibi et jusjurandum ab m et oiades a cepit Mimus et a Gentio est legatus, nomine Olympio, qui jusjurandum a Perseo obsidesque exigeret. Cum eodem ad pecuniam acesinendam missi sunt; et, auctore Pantaucho, qui Rhodum legati eum Mae donibus irent, Parmenio et Morcus destinantur: quibus ita mandatum, uti, jurejurando, obsidibusque, et pecunia accepi tum demum Rhodum pro Mere tur duorum simul regum nomine incitari Rhingos ad bellum Romanum poma adjunetam civitatem, penes quam unam tum res navalis gloria esset, nee serra nec mari apem Micruram Romanis Venie
278쪽
T. LIVII Lia. XLIV. CAP. - aeta
laxa Illyriis Perseus, ab Enipeo amin ex castris cum
omni equitatu Pr retus, ad Dium occurrit. Ibi ea, quae convenerunt, circumfuso agmine equitum laeta; quos adesse foederi sancita cum Gentio societatis volabat rex, aliquantum eam rem ratus animorum ibalecturam et obsides in conspectu omnium dati, ceptique et Pellam ad thesauros regios missis, qui Heuniam acciperent, qui Rhodum irent cum Illyriis legatis, Thessalonicae conscendere jussi. Ibi Metr dorus erat, qui nuper ab Rhodo venerat; auctoribu que Dinone et Polyarato, principibus civitatis ejus, assimabat, Rhodios paratos ad bellum esse. Is pri ceps juncta cum lyriis legationis datus est. XXIV. Eodem tempore ad Eumenem et ad Amtiochum communia mandata, quae subjicere conditio rerum poterat. M Natura inimica inter se esse liberam civitatem et regem. Singulos populum Romanum gressi, et, quod indignius sit, regum viribus reges oppugnare. Attalo adjutore, patrem suum oppre sum Eumene adjuvante, et quadam ex parte etiam Philippo patre suo, Antiochum oppugnatum in se nunc et Eumenem et Prusiam armatos esse. Si Macedoniae regnum sublatum foret, proximam Asiam esse quam jam ex parte, sub specie liberandarum
civitatium suam fecerint; deinde Syriam. Iam Pr aiam Eumeni honore praeferri, Jam Antiochum vi torem praemio belli ab AEgypto arceri Haec e
gitantem providere Iubebat M ut aut ad pacem secum faciendam compelleret Romanos, aut perseverantes besto injusto eommunes duceret omnium regum ho ies. Ad Antioctum aperta mandata erant, ad Eumenem per speciem captivorum redimendorum missus legatus erat verum occultiora quaedam agebantur, quae in praesentia invisum quidem et suspectum B
manis Eumenem falsis gravioribus P. Proditor enim ac prope hostis habitus dum inter se duo res captantes fraude et avaritia erim Cydas erat Ur
tensis, ex intimis Eum is hie privs ad Amphipolim
279쪽
eum Chimaro quodam populari suo, militante apud
Peraea, inde postea ad Demetriadem, semes cum M necrate quodam iterum cum Antimacho regiis si bus, sub ipsis moenibus urbis collocutus iuerat. Er Pon quoque, qui tum missus est, duabus ad eumdem Eumenem jam ante legationibus functus erat. Quae colloquia occulia et legationes infames quidem erant: sed quid actum esset, quidve inter reges convenisset, ignorabatur Res auloen ita sese habuit. XXV. Eumenes neque favit victoriae Perses, neque bello eum invadere animo habuit non tam quias ternae inter eos inimicitiae erant, quam ipsorum odiis inter se accensae. Non ea regum aemulatio, ut aequo animo Persea tantas adipisci opes, tantamque gloriam, quanta Romanis vires eum manebat, Eumenes via
aurea fuerit Cernebat et Persea, jam inde ab initio
belli, omni modo spem paci tentasse, et in dies m gis, quo propin admoveretur terror, nihil neque agem aliud, neque cogitare Romanos quoque, quia tram heretur diutius spe ipsorum bellum, et ipsos duces, et senatum, non abhorrere a finiendo tam incommodo aedissicili bello. Hac utriusque partis voluntate explorata, quod fieri etiam sua sponte taedio validioris, metu infirmioris credebat posse, in eo suam operam vendia tare concilianda gratia magis cupiit. Nam modo ne juvaret bello Romanos terra marique, modo pacis p trandae cum Romanis paciscebatur mercedem ne hello interesset, mille. et quingenta talenta. In utroque non fidem modo se, sed obsides quoque, dare Paratum esse, ostendebat Perseus ad rem inchoa tam promtissimus erat, cogente metu, et de obsidibus accipiendis sine dilatione vehat conveneratque, ut accepti Cretam mitterentur. Ubi ad pecuniae me tionem ventum erat, ibi haesitabat et utique alteram in tanti nominis regibus turpem ac sordidam, et danti, et magis accipienti, mercedem esse Malebat in spem
Romanae pacis non recusare impensam, sed eam e
cuniam persecta re daturum interea Samothraei in
280쪽
T. LIVII Lia. XLIV. Car. 26. Stemplo deporiturum. Ea inaeda cum ipsius ditionis
esset, videre Eumenes nihil interesse, an Pellae pecunia esset id agere, ut partem aliquam praesentem ferre Ita nequidquam inter se captati, nihil praeter
XXVI. Nec haec tantum Perseo per avaritiam est dimissa res, cum pecuniam tutam et pacem habere per Eumenem, quae vel parte regni redimenda esset, ac receptus protrahere inimicum mercede onustum, et hostes merito ei Romanos posset facere sed etiam Gentii regis parata societas, et tum Gallotum, effiasorum per Illyricum, ingens agmen Masum, avaritia dimissum est veniebant decem millia equitum, par numerus peditum, et ipsorum jungentium cursum equia, et in vicem prolapsorum equitum vacuos capientium ad pugnam equos. Hi pacti erant, eques denos praesentes aureos, peda quinos, mille dux eorum venientibus hi Perseus ab Enipeo ex castria profectus obviam cum dimidia copiarum parte, de nuntiare per vicos urbesque, quae viae propinquae sunt, epit, ut commeatus ea edirent, frumenti, vini, Set eorum ut copia esset ipse equos, phalerasque, et a
gula donum principibus ferre, et parum auri, quod inter paucos divideret, multitudinem credens trahi spe Dare. Ad Almanam urbem pervenit, et in riparii minis Axii posuit eastra. Circa Desudabam in Ma die exeresin Gallorum consederat, mercedem putam opperiens. Eo mittit Antigonum, ex purpuratia unum, qui juberet, multitudinem Gallorum adram gora Paeoniae is locus est castra movere, principes ad se venire frequentes. Septuaginta quinque millia ab Axio flumine et castris regis aberant. Haec mandata ad eos cum pertulisset Antigonus, adjecissetque,
per viam quanta omnium praeparata eum regis copia.
multitudini foret, quibusque muneribus principes advenientes, vestis, argenti, equorumque excepturus rex esset, de his quidem se coram cognituros respondent: