Caroli Paschalij Regis in Sacro Consistorio consiliarij Legatio Rhætica

411쪽

rius,is quem postremu e opia Ven tias rechisse memoraui, die vicesima prima Aprilis Morbenium venit. Hic multa in odium, & inuidiam Gallici Mderis asserre dicebatur, quς eo spς- ictarent, ut Rhςti eo tadere ex magna parte debilitato, Venetae Reip blicae se velut in tutelam traderent. Horum prodigiorum satores tota iRh tia peruolitabant. Ad hos ille Rhettus , Venetarum partium specimen solito furore prςceps, ad alios Venetus literas dabat, & quidem .

Vterque pex secretas notas, seu sigias, tum ficta , & inuexfa nomina, quo

rum sensus iis unis notus esset, quibus feς literς essent inscript . Tabello drius, pr ter alios, fuit nescio quis Ca- landrinus, quem antea isti in Helvetia l

d pagos protestantes missitauerant, cum mandatis in nos contumeliosis. Hic ipse, missu eorum, qui in Rhaetia Venetis operam dabant, eosdem pae gOS antea rogauerat, ut Rhaetis V

412쪽

MDCXII LEGA ΤΙ Ο

netum foedus diligenter commendarent. Paulo tost , cum iste ad illa ipsa negotia in Helvetiam recurreret , nimio properandi studio Rheni, qui continuis imbribus intumuerat, flucti bus liaustus, & extinctus est. Li-xerarum fasciculi ad ripam amnis invidulo reperti,adme allati cum essent,

in his nihil vidi, ni si ipsissimam insul

sitatem , & literas suis autoribus di gnas. Veneto secretario ibi nomen inditum Pugnator, Rhaetico illi v teratori vigili Me secerant Ignatium. Isti etsi omni, quacunque ratione possent, Gallicum nomen insectabantur, tame sitae semper V ersutiς memores, &quantum a synceritate recederent,tantum fraudi adhaerentes,quoscunq;alloquerentur, his persuasum esse volebat, Quod ad Venetii foedus attinet, Regicu Veneta republica egregie conueni, re Quibus cesida opus esset, hos calida, quibus frigida,lios frigida asperge bat. Ad me Venetus nullas literas dedit,

413쪽

R H bE Τ Ι C A. 197 etsi, antequam Curiam veniret, iam duos in Rhaetia menses exegerat. Mo

binio profectiis est Clauenam. Ibi apud eos , a quibus conueniretur, eas, quas attulisset, artes propalam exercebat. Paulo post Tufium profectus, inde dat literas ad Triumuiros, quibusi eos Curiam uti conueniant, ubi' apud ipsos expositurus esset ea, quae haberet in mandatis. Multos onerat

i promissis, sed iis, id quod i bi in primis

aduertebatur, quae non sonarent. Q gratis, donoque daret, eae ergiat fabu-Iae de nobis. Si illa regia coniugia muteriam sermonum uniuersa illa factio non haberet, nihil erat quod diuerent. In eo tunc secretarius falsus est, quod Triumuiros haud cum magno comi tatu Curiam venturos crediderat. Sane se ab incomitatis facile impetraturum sperauit, ut communitates

circumiret , & hoc pacto multitudi- ni quicquid agitasset, inderet. Haec J - ei reliqua videbatur esse , & quidem

414쪽

MDCXU LEGATIO compen haria ratio perficiendi ea, ad quae venisset. Sed ubi ad sui aduentus famam , ex iis plures, quibus aliqua. Reipub. cura, Curiam conuenisse ubdit, plane consternatus eam in illo frequenti consessu orationem de conti mando foedere habuit, quae continuo ad communitates delata est.Co munitatibus Triumuiri diem dixerunt vicesimum quintum Iunij, quem ad diem responsum ab omnibus Curiam perlatum esse oporteret. Id tempus Venetus prorogari volebat, videlicet

ad diem decimum quintum Augusti, ut hoc sibi spatium laxius esset ad ea induceda quς attulisset. Pittago egreLsus continuo venit ad me , ubi longiori sermone instituto, certe paulo munus horae spatio mecum moratuS, de

Veneto negotio,id quod ego summopere sum miratus,ne verbum quidem. Id mihi documento fuit, ipH decretum fuisse, a sua pristina consuetudine neutiquam discedere. Velle, in

415쪽

quam, quicquid agendum suscepisset,

nobis inconsilitis,ne dicam inuitis,per ficere. In primis id agere Videbatur,ut Venetum hoc negotium aliqua tractatio diuturnior exciperet. Quam rem nonnulli odorati, huic proposito

restiterunt.Inter haec,non dubitat vulgare , me literas regis propediem accepturum, quibus iubear, ut hoc negotio me prorsus abstitieam. Nam qui

quid isti cuperent, id iam pro impotrato habebant. Me certe illa factio pergebat finiendi Veneti foederis a

torem nuncupare. Atque adeo Veii

tus legatus, qui tunc ageret in aula regis, apud regem summa ope contenderat, ut mihi hoc negotio , omnique ea tractatione interdiceretur Aut s ne Veneto foederi non solum interce dere, sed 3c qua re maxime possem ut fauerem, iuberer. Nec ille v eritus est tanto regi modum facere, qua ratione, & per quos suam rem agi nollet. Die duodecima Iuliij secretarius venit

416쪽

MDCXΠ LEGATIO ad me , dixitque te ex Veneti principis

literis cognouisse, quisn amice rex erga Venetam Rempub. affectus sit. Idcirco se prosteri apud me suam mihi

beneuolentiam ad omnia praesto f turam , certa quidem spe fore ut erga ipsum pariter animatus essem. Idque palita facerem in eo negotio,cuius ite-xum a Veneto senatu procurationem accepisset; quas vero de amicitia regis Reipub. Venetae quisquam dubitet, aut quomodo uterque nostrum erga alterum affectus esset, id ad ea, quae uterque in mandatis habuisset, quici quam pertineret. Verba inconsultius prolata b Quolo responso prosequu tui, iussi ipsuna a me ea expectare, quς, essent opis meae. Sed, Vt negotium, quod ageretur, attigit,id eum scire. VO-lui, nequaquam id agere nos, Ut cuiquam obsimus, sed ut ne quis nobis. Ibi a me contendere coepit, ut Rhaetico senatui propalam dicerem, non solum regem nolle Venetae Reipub. Vti-

417쪽

R H AE Τ Ι C Α. I99l litates retardari,sed Vehementer cupere Venetum foedus in Rhaetia continuari. Illud prius dixi esse rem superua cum, ac tam Vetust , ac peruulgatae' amicitiae non sollim non conuenienter, sed & aperte nonnihil detrahentem. Nec enim regem admississe, quo de ipsius erga Venetam Rempub. aniami propensione dubitare quisquam debeat. Hinc potius falsae alicui suspiacioni initium rore. Hoc posterius me facturum negaui. Nam 2ieno nego xio prius quiui caueam, oportere me rationesregis, M quicquid ed pertinet,

in tuto videre. De tota re me regi scrial psisse , cuius nunc responsum expe-l diem. Debere ipsum non minimi be- nefici j loco ponere,quod suς curationil me non interponam, esue intercedam. Sane qui rebus tuis, cum Vnus possit, non incommodat, is tibi, opii nor, fauere censetur. Postero die re

i diit ad me cum illis ipsis petitionibus hesternis. A me retulit illa ipsa respon-

418쪽

MDCXII LEGATIO sa quae pridie. Dixit de hoc . legatimi

legis qui agit Venetiis, habere in mand tiS, Ut cum Senatu conueniat de iis articulis roederis, qui sunt controuersi. Idcirco Senatum existimare, me eos articulos Venetias esse missurum, ut resermari possint. In eo negotio senatus facilitatem perspectum iri. ReL pondi nullum me super ea re a rege mandatum accepisse. C terum nihil nobis esse controuersiae cum Veneta

Republica Quin, siquid agendum restet,quod ad stabilitatena Gallici foederis pertineat, omnem eam disceptationem nobis esse cum Rhaetis,quibus, cum eo res deuenerit, exhibebuntur exceptioneS, quaS Vocant reseruationes, eae, sine quibus nostrum quoque foedus apparet esse rem irrita, & inane. Omnium communitatum sussagiis

super secretaxij postulatis in pittago

recitatis, & numeratis, nulla reperta, quae Venetum foedus continuari vel

iet. Omne s consensu in pristina sem

419쪽

R H AE T I C Α iostentia permanserunt Ex omnibus pamcίς tantum Venetum secretarium, si quid noui afferret, audiri non abnu bant. C terae omnes palam testatae sunt, se, quascunque Conditiones Venetus asserat, id foedus iubere esse reLcissiim, scilicet. Helvetico contentas,& Gallico .Huius rei in singulis scriptio

solennis edita. Hinc decretum compositum, & Curiam missum Veneto lacretario significari non potuit. Quale enim futurum esset, cum sui prodia dissent, is, nemine salutato,antequam

dieicexex , tenebroso discessu Tinunx

reliquit, & Alpe Spluget superata,per

Clauenam , & lacum Larium terrae

Venetς se reddidit. Tunc Veneta factio ultima prope desperatione irrit, itor , quaecunque in regias affinitates antea iecerat, ingeminat. Vsque eo quicquid super Veneto foedere a optico senatu decerneretur, id nobis autoribus fieri, apud ipsos fixum & -- motum fuit. Enimi iero, quod in pri-

420쪽

mis aduertendum est, rerum Venetarum curatores tunc quidem nullam

Rhaeticς genti nouam conditionem tulerunt, qua quisquam ad Venerum Adus renovandum allici posset. Prolniquissima in nos odia mouere, si

possent, eaque portentosisImis meimdaciis alere,& augere institeriit. V enctum foedus expungi clamat,ut in Rhς-tia Hispanicum revirescat. Spem ec clesiae protestantis , ut vehementissi- mum incetitium, apud multitudinem redintegrant.Si V enetum foedus resti tuatur, cum Veneto Senatu pactum iri aiunt , ut Venetae Reipub. sumpti bus Rhaeticus legatus Venetiis contunuus commoretur. Atque ut ei legato liceatin urbe Veneta siequentare e

Hesiam protestantem. Id quod ibi λ- turiami firmum protestantibus praesidium, & ingens religioni incremen tum. Cui petitioni istis audacter illa tanta insania Venetum senaturii facile assensurum firmat. Nam qui minus, inquibant