장음표시 사용
421쪽
inquibant, quis Graeci quorum pro pria ecclesia Venetiis exstet, id iuris hodiernis p testantibus concedaturὶ Certe insecos nihilo magis esse in partatibus PontificisRomani,quam hodie nos euangelicos. Tunc quoque Tigi rini, Bernenses, Glaronenses perliteras a Veneta factione rogati fuerunt, Velint Rhaetos hortari ad foedus cum liberis gentibus potius, quam cum re
gibus , & principibus ineundumHuic reci pagi nec tarde, nec grauate perteras indulsisse dicti. Similes his literae a Germaniae principibus nuper foci
deratis expectari dicebantur. Sed eae nusquam vis . Per eos quoque dies, quidam medicinς consaltus nomine Lentulus,qui Bernae habitaret, Curiani venit.Huic erat multa cum Venetς Detionis hominibus, d arcta consuetudo. Quicquid ageret, tecte agebat. In oppidulum Bruti e multis locis conqu-XCrant compliticuli, quisque pro eius ingenio, cui operam daret, de hos CC
422쪽
MDCXII LEGAT Io Veneto negotio consultantes.Rumor,& quidem constans, Rhaetiam peruaserat,ab senatu Veneto singulis, qui essent virilis sexus , viritim duum iri
tres aureos coronatos, dum Veneto
foederi locus esset. In urbe Curia cinnin quibusdam nuptiis laetitiam conubuialem, ita ut ibi fieri consueuit, nutatio proxime sequeretur, inter saltandum nonnulla munerum promissa quibusdam matronis insusurrata fisisse
constitit, quae pertinerent ad shbruendos uxorum opera animos Virorum, eosque traducendos ad Venetas par
tes. His, &similibus artibus Veneta factio peruenisse dicebatur ad illa pavicula,quq proxime dixi,suffragia, valde infima, ac prorsus inania prae aliis,quet essent quadraginta nouem , quibus Venetum foedus iterum rescindeba-
, tur. N v c x m Dicebatur quoque ambiri fauorem,&c5mendationem regis magnae Britanniae, ordinum prouinciarum Belgi
423쪽
RHAEΤICA. oacarum, principum, & ciuitatum se deratarum Germaniς ad Venetum foedus Mettis insinuandum. Verum in his omnibus quae dixi, fuit leue mota mentum prae eo, quod tunc a pauculis veteratoribus repertum. Hi cum studium Misticae prosperitatis egregie simularent , nonnulla iecerunt in
.eciem praeclara, de Rhaetica Repub. quς pernimium popularis sit, ex illa colluuione in myiorem disciplinam, formamque illi ipsi in tabulis antiqui
Mderis olim inter Helvetios & Rha tos initi curiose rimati erant, si ibi inserta esset aliqua clausula, cuius vi Msensu Helvetiis in Italiam suum miliatem cui vellentimittere liceret. Id cum nusquam scriptum reperissent, alia
xem tentant. Aiunt inter utramque gentem renouari foedus Oportere, cu-ios legibus uterque populus arctius co stringatur. Scilicet, id ynum parab tiar, Ut nouo foederi insererentur ea quςes1xi verba, liciturum Helvetiis,quan- . Cc ij
424쪽
MDCXIII LEGATIOl docuque & quibuscunq; solenti auxilial , per Alpes Rhaeticas in Italiam mittere. Dceare ea tantum consilia inibantur,
i quae ag effectu perduci posse certa spes
esset.Rh tici enim motus tam subiti ac tam frequentes timebantur , qui huici proposito intercedere possent, si non pauco si nomine Respublica constitvit eretur. Quod sane destinatum quo speciosius esset, hoc fraudulentius ad illo
rum primorum dominatum sterne bat iter. Sed qui haec agitabant non satis pernorant ingenium Rhaeticet multitudinis, cui citius animam, quam summam rerum omnium potestatem
' adimas His tamen huius iusceptionis autoribus propositum fuit, ut si de Alpium transitu transigi posset, ea ' ' . dem quidam senatorius ordo in Rha ' tia legeretur tanta authoritate, Vt hu- . ius pactionis ad effectum perducen- dae Helvetiis quodammodo praes esse posset. His omnibus accedebat id quod isti,ut supra dixi, credi volebant,
425쪽
Magnam Rhaeticorum militum manu principem Venetum petiturum esse, quae reliquo foederis tempore in Italicis pnsidiis collocaretur, & Venetis in Rhqua cmnia impetrabilia redderet. Cuius rei mentio R haeticae multitudini dici non potes ,quam alluberet.His rationibus Rhaetica gentem adduci posse crediderunt, ut Venetum foedus instauraret. Caeterarum artium nullam
illa factio praetermisit, quibus abique ulla ope nostra id effceret quod intendebat. Sed genti tunc quidem mansit
in eo , quod de eo foedere decresse firmitas. Proinde omnes existimarunt, Venetarum rerum curatores illud imcoeptum omissirros, cuius perficiendi spes in dies collaberetur. Eam opinio nem confirmarunt , & auxerunt literae Veneti principis ad Rhaeticam Rempub. datς die vicesima nona la'nij, quas attulisset is, pex quem mitti annua generalis penso , maioresquemoscheti solebant. His literis Vene-
426쪽
tus princeps iis acquiesseexe, quae Maa ti de foedere statuissent, videbatur. Rhaeti, quibus nihil aliud, quam quod
iis literis commendatum esset, suspicandum relinqueretur , in eamdem sententiam scriptas literas , & eamdem beneuolentiae significationem praeferentes Venetias mittunt, datas
die decima septima Iulij. Iisdem ferme diebus de inducendis in Vallellinam Iesiuitis occulte agi coeptum.Ea de re visum, dccontre statum ruit exemplum earum literarum, quas
ad regium legatum, qui apud Helue tios ageret, dederat quidam Helvetius magni inter populares hominis. Hae in gentem Rhaeticam tam commmeliae, tamque minaciter scriptae fuerunt, ut earum scriptori ea gente nihil contemptius esset. Nemo homi nem tanta audacia ullo responso dignum duxit. Nemine item eius negω iij mentionem lucere aula, illud incoeptum euanuit.
427쪽
Αd Maximilianum Archiducem a Rhaetis de confiniis, & aliis quibundam tunc missa legatio est. Iisdem diebus Veneta factio in quem suis destinatis promouendis parum idoneum duceret, suis artibus insurrexit. Nimirum , cum a me in Martia diutius, quAn vulgatum fuiLset, & ipsi existimassent, commorari,
nec in Galliam reuerti viderent, cogitare coeperunt, qua me fraude ci Cumuentum opprimerent. Per intempositos nescio quos homunciones meraliorum , sed ingentium promis
tum imagine deludi si cordes homines , & in eam dementiam impelli posse crediderunt, ut, quae ipsi suis imaginationibus agitassent, iis me implicatum irem. Id quod si feciLsem, mortalium stultissimis, & infe-hcissimis annumerandus essem. Sed illa colluvies certissmis argumentis Compertum habuit, me prolaitati militantem improbas artes ad sitos a
428쪽
tores reiicere. Eius perfidiosissimi d li testes a Curiensi magistratu siligit latim interrogari, eorumque dicta, ac responsa plane expromi, perscri bi,&publicae fidei mandari volui, ut inde omnis illa sceleratorum homunum scena detegi , & disiici posset
De eo tam immani scelere quoS opo tuit, certiores clim fecissem, ea illo rum capitibus imprecati sunt, quibus dignus esset quisquis in me talia con
technari auderet. Eius rei acta penes
At Veneti, qui sui foederis in Rhae tia integrandi omnem spem, & consilium posuisse viderentur , rursus ad id negotium acrius accinguntur. EDdem eius negotij curatores fidem se cerunt , id seduld ab se vitari, ut, rege propitio, & adiutore suas res in Rhaetia promouisse dicerentur,mira consilio-xum, & voluntatum diuersitate. Nam qui regis intercessione in aula, & apud
flagrantissime μ'birent, iidemse
429쪽
R Η Α Τ Ι C A ros eius indigentes esse a nemine credi volebant ; ne scilicet, regi stipplicare viderentur, & ed se loci demittere, a quo sola Veneti nominis autoritate talia tractantes vindicari posse credorent. Hinc palam factium est, non tam eos auxilium regis implorare , quam
impedimentum deprecari, quod vel in ibio Gallici foederis vocabulo positum existimarent.
Per idem tempus Vrij, Schvvitzij, derualdenses , Rhaeti consensit adeonlimitia Mezauci suos nuntios miserunt ad illas , de quibus sqpe dixi, controuersias dirimendas. V erum ubi omnes conuenissent, multa inuicem consumpta oratione , omnia in sus.
penso relicta. Tunc me Rhaeti rogarunt suae causae perficerem ut sua gratia rex,& autoritate adesse vellet. Id quod eb confidentius petere se dicebant, quὀd praefectum Mediolani Heluetus aperte fauere, compertissimum erat. Respondi benigne. Sed viris rex seu
430쪽
re debeat, cum utrique sint eius se, derati , expediri non posse ; Nedum horum causa propugnatur, illorum oppugnetur. Ab his leues gratiae, ab illis acerrima odia refera
Inter haec, fama in Rhaetiam tulit, Gregorium Barbadigum , patritium Venetum, qui ante paucoS annos munere Venetς legationis ordinariae apud Sabaudum functus est et,id iter ingres sum, quo Venetiis recta itur in Rhae-tiam. Eadem fama nuntiabat, hunc in Angliam ad munus Venetae legationis ordinariae iter intendere, & per Rha tiam, id quod nouum, & insolitum esset , transiturum. Dicebatur, eum moderari itineri, certe procedere quidem, sed contabundum, & attentum obseruare, siquid sibi nouae rei in lento itinere alicunde afferretur. Ad hunc rumorem ipse, qui inibi essem, ut in Galliam,iamdiu perfecta legatione,r