Caroli Paschalij Regis in Sacro Consistorio consiliarij Legatio Rhætica

발행: 1620년

분량: 518페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

51쪽

LEGATIO huic arci propugnaculum,' iectu nostra tueamur , Opponamus. Te id quoque rogatum Venementer cupimus, perficias ut rex suae apud Pontificem autoritatis interpositu praestet ut aequis pactionibus arx Moim teccliij solo aequetur. Postremὁ,ab regis bonitate impetratum cupimuS, Vt nobis quamprimum mittatur unus ex

ijs,quos habet plurimos, bello bonus

Vir. Ex tempore ad ea respondi, Negare me, eorum malorum, quibus se premi dicant , causam ad Gallicumicidiis referri posse , quod iam inde a Francisco Primo ad nunc usque diem durauit. Nec tamen de eo unquam Hispanus questus sit , non cum pax fa- . Eta anno millesimo quingentesimo quinquagesimo nono , non nuper

Veruini. Id quod signi sat est, Gei-

cum foedus, &iura viciniae, quq et tis Mediolanensibiis communia sint, egregie congruere. Caeterum mihi rex, inquam, dedit in mandatis,

52쪽

vi suis verbis testatam apud vos faciam eam beneuolentiam, qua hanc Rempub. sibi foedere coniunctam prosequitur. Id quod quiui ex animo dicat , iam nonnullis experimentis compertum habetis,& habituri estis. Verum cum usque adhuc nulla ullius propugnationis mentio facta sit, nuhil ab ipse siper hac re decerni pintuisse satis, opinor, intelligitis. Siquid

forte accidit, quod vos vobis consulere cogat, nil est, scilicet, est aequius, quam eius rei regem scientem fieri. ADque adeo cum Venetus tamdiu expe- status fuerit , eum interrogari priorem , tum ab Veneta Repub. siquid affert, id quoque eum apud vos pri rem expromere suae quam aequum

est. De rege hoc habetote, etsi ungulari ope diuina bellum inexplicabile feliciter patrando regnum Francicum solida quiete donauit, qua felicitate vix ullam maiorem uniuersa gens VO-xQrincipere potuit, hinc tamen eum

53쪽

nec tumidiorem , nec ferociorem fa- m, sed sane mansuetiorem, & sic animatum, ut ex omnibus orbis Christiani regibus extet nullus, qui sit a mantior pacis. Haec non sol in Gallico, sed uniuerso nomini Christiano, ijs praecipue gentibus quae Gallica ami- citia praefulgent, immota, Ut maneat, scitote eum summa ope semper enis rum. Talibus utrinque dictis, abierunt. Sed, vesperascente di redierunt ad me cum hac oratione,C putato, inquiunt, eo impendio, quod postulat paratus eius propugnationis, cuius apud te plurimun mentionem feci

mus, & quibusdam alijs, quae differri sine periculo non possunt, reperimus, illud redigi ad quina dena millia coronatorum aureorum Quam pecuniamsi nunc minus potes totam, at eius pa rem quaesumus te ut nobis numerari

iubeas Ad haec illud ipsum respondi

quod mane. De re tota regem certi

rem fieri oporter Tum a Veneto eli-

54쪽

ciendum , quid se ad hoc negotium

collaturum dicat. Ibi unus istorum, Rem , inquit, tam aequam , tamque pusillam petimus, ut non mereamur dimitti irriti. Non, inquam, repuli preces vestras, qui rem ad regem req-cio. Caeterum magnitudiui regis domini mei res est, fateor, exigua. Sed ςgo grauiter peccem, si munus mihi datum sustineam inchoare ab effusione regiae pecuniae in eam rem, quae nuhil ad regem pertinet, quaeque in eius notitiam nondum perlata est. Cum in eam rem plura dicturi viderentur, eos

obsecrare institi,ne ultra pergerent Vr, gere pudorem meum. Ad Venetum

fila postulatas cripto comprehensa detulerunt his verbis, ISuppliciter, inquiunt, Venetum is enatum obsecramus , ut nostram

Rempub. ne unquam deserat, sed eius patrocinium volens, lubensque sus cupiat. Per Pontificem , & quacunque ra- II

55쪽

MDCV LEGATIOtione fieri maxime potest, Serenissima Respub. perficiat ut arx diruatur. III Cum res quotidie nouos, magnos que simρtus desideret, qui usque adhuc consciunt flammam quinum de

num missium aureorum coronatΟ-

. rum, ijq, sumptus in dies multiplicem tur , horum rationem a serenissima Rep. haberi, eorumque parte donari cupimus. IIII Si est, ut arci propugnaculum Opponendum sit, eius aedificationi, &-- litis praesidiatij stipendijs senatus Venetus simplus necessarios uti suppeditet, petimus. y Si quam militum manum ad Vestet linis propugnandam mitti opus sit, hos quoque sumptus senatus toleret. XI Si,dum propugnaculum construitur, aut per aliam quamuis occasionem quidpiam aduersus Vallellinam hostiliter nat, non ea tantum senatus prae--

stet, ad quae ex foedere tenetur, sed &illa, quae legato nostro, dum Veneths

56쪽

RHAETICA. 23

esset, promissa, ac postea Veneti se cretarij verbis confirmatasunt. Vt globi missilium tormentorum, VII. quas vocant bombardas, & omnis alia supellex, quae eis pertinet, nobis praebeaturi aut certe quanti ea supellex est, tantumdem pecuniae nobis detur, Senatum impense rogamus. Maiores, quos vocant, mos chelos VIII

centum & quinquaginta nobis dono mitti cupimus, ex ijs, qui rotis imposei fossae propugnandae idonei sunt. Viro cuidam militari, quem huc accersjinus, stipendium dari, id quoque petimus. Ad haec singula certum , ω quale cupiunt , ab serenissima Repub. res ponsum sibi datum iri sperare se dicunt , hoc potissimum tempore, quores Rhaetica ancipiti loco est. Id si non fiat, nec sibi quicquam validioris a xiiij suppeditetur , eaque maioris alicuius mali origo sit, palam testam Ii tur, se esse extra omnem culpam , qui V

57쪽

MDCV. LEGATIO cum Republica Veneta fidem seruauerint , & quae sunt suae partes, ijs cu- inulato satisfecerint. Hisce postulatis' venetus secretarius sctipto responditi ad hunc modum , Senatus Venetus Rhaeticae Reipub. causam, quotiescunque res postulabit, amanter suscipiet, eamque omni ope tuebitur.

se Quod iam fieri coeptum , Senatus perget id dare operam, ut de Rhaetico negotio tractati0 instituatur, &, quoad eius fieri poterit aequis pactioni-

bus terminetur. ν'

III Clan non sibi data sint libera inam VII data, se nihil habere quod respondeat.

Quod ip manu tua sir, ei se neutiquam debaturum pollicetur. Per literas cum serenissima Repubo diligenter aget, Vt qui bus rebus maxime potest , Rhaetis commodet. Ad haec intra quindecim dies se inde aliquid responsi acceptu rum sperat.

Cum haec sint magni momenti po-V sta i , quaeque minia secum

58쪽

Grtasse plena periculi, optimum fa- VIII e t u re, si in aliud tempus disseran cur, saltem usque dum regis Hispaniae

responsio ad Helvetiorum literas alia latum sit e, atque adeo donec sciri post sit, quemnam instituta tractatio exi tum habitura sit. Enimuero tunc de his actum iri opportunius. Caeterum non parum miratur, secum agi peream, quam Vocant protestationem. Eam nec agnoscit, hec recipit

Paulo post tres Rhaetici legati missi

fuerunt Badam ad concilium uniue is Helveticae gentis, quod ibi propediem futurum erat. His dato finata, princeps legationis verba fecit inlianc sententiam, Patres conscripti; Α' ticis communitatibus missi sumus ad vos, ut e nobis cognoscatis, quot -- dis Comes Fuentanus Medio pr rectus attexat genter fiostram. Omne quod inter nos& Mediolanenses commercium fuit, sustulit. Omni comta mearu prohibemur; & qu m coum

59쪽

MUCV L. E G A Τ I O. tra figem earum conuentionum, quae fuerunt inter nos , & Franciscum II.

Mediolani Ducem anno millesimo quingentesimo trigesimo primo. Iisdem pactionibus iterato elisis, a cem ubi ei minime licuit, condidit nostris finibus propiorem, quis est arx Mussi , ac turris quae fuit in lacu. Omni iure gentium posthabito, is nos&nostra ludibrio habere pergit. His atrocitatibus permota gens nostra pius obeundo pagm questus suos ad . vos suppliciter detulit. Quippe laesi,aetantum non oppressi quos accidamus, nisi vos veteres amicos, & foederatos nostrosine toties ad vos perlata, tamdem decreto vestro ex omni pagorum numero quatuor viri a vobisiecti sunt, quibus legationem ad Fuentanum de distis. Scilicet a nobis impetrare potuistis, ut omne hoc negotium, quo

summa res nostra continetur, pauco

tum fidei & fiduciae mandaremus, satis credito, idipsos a vobis habuisse in mandatis,

60쪽

R H ae Τ Ι C 23 mandatis, ut ne quid aduersus antiqua foedera nouari paterentur. Nec enim gens nostra nesciebat, vos pulchre ii telligere, hoc negotium non ad nos magis,quis ad omnes foederatos pertinere. Et vero coniune is animis id nobiscum agebatis, ut noua arx disjceretur. Id vos P. C. vestro decreto uberius contineri, non estis immemores. Neque tamen ex ea die de arce diruenda quicquam acturia. Nec ergo nostri Mediolanense foedus ratum habuerui.

Nam siquid sub coditione promiseris,

ea sublata,nihilpromiseris.Id cum VOS, Patres, probe intelli geretis , aequum censuistis id foedus a nostris confirmari,si modo arx diruta esset.Deniq, haec vestra & nostra sententia fuit, ut, his rebus compositis, siquis ad Mediol nensem ducatum hostiliter accederet,

huic nos nostra arma Opponeremus.

Hinc sciri potest, vos, patres, eam ram tionem sic putasse, tali foedere de existimatione gentis nostrae nihil detrahit

SEARCH

MENU NAVIGATION