Caroli Paschalij Regis in Sacro Consistorio consiliarij Legatio Rhætica

71쪽

MDCV LEGA ΤΙ Ο suo nihil egressum esse, & pactis anni

millesimi quingetesimi trigesimi pri

mi stetisse Acimus. Ea quamuis nulla

essent, iure tamen viciniae hoc nobis tribui quum seret, Vt, pro quare argentum pendimus, ea ne nobis denegetur. Hoc, scilicet, ius gentium est, .

dummodo inter contranentes nullς

apertae, & indictet sint inimicitiς,cuius- modi nulls inter nos sunt Q imo

res testis dari potest, nostros cum praefectis ducatus Mediolanensis mutuis beneuolentiae significationibus nun- . quam non certasse. Eius rei illustre do , Cumentum vel hoc esse potest, quod aliquot ab hinc annis quidam nego tiorum regis Hisbaniς curator venit ad nos, quos ad kedus cum rege sito faciendum inuitauit.Sed tunc quidem quod nouo nedere nos regi Cmisti nissimo obstrinxissemus, ad fidem nostram pertinere existimavimus, non pati de ea re ultra nobiscum agi. Finito Gallico nedere , cum eo Virculo luti essemus, nec eius rei a.

72쪽

RHAETICA. si

quoquam mentio fieret , videlicet , vos imitati , atque adeo una vobiscum foedus cum Gallo renou uimus. At foedere nos cum Venetis, coniunximus. Nempe cum Repub. liabera ; cuius ditio Vstellinae nostrae contermina cum sit, cuiuis palam est, oportere nos & Venetos vinciri per petua concordia , cum potissimum inde ad nos multa beneuolentiae do cumenta permanarint. Nulla sane causa fuit, quapropter nos de ea re His paniae regi displiciturum putaremus.

cum ei foederi eae exceptiones additae sint, quibus apparet, nos id ager nostris ut foederatis abunde cautum sit. At Mediolanensem tractationem a

nobis prolatari, & posthaberi apparet. Iustam querelam fateremur, si le- gati nostri, qui eas pactiones feceruntimandati finibus non excessissent. Hos enim dicimus, habuisse in mandatis, uti quatuor legatos Helveticos omnem rem, ut est, fidelita edocerent.

73쪽

MDC V LEGAΤIO Nullius rei praeterea licentiam eis suis se permissam. Nam quod ijdem illi letagati vestri in se receperant, nihil de

commodis , & existimatione gentis Rhoeticae per hanc tractationem de tractum iri, nostra plurimum inte fuit , ne quid eis in re tanta fuci fieret, omni ope prouidere. Esto, factae sunt pactiones ab ijs, quibus eius rei nulla data potestas. Nunquid ob ea pacta conuenta arx disturbata est 3 Annoni potius decem diebus antequam de ea

, re relatum ad communitates esset,

coeptum Opus magis, magisque feruere coepit

D electum capitaneorum & militum sub aliquot vexillis in Rhaetia habitum

non inticiamur. Verum non ea meim

te, ut cuiquam negotium facessamus, sed ut nostra iniuria defensemus.Cum rumor satis constans incessisset, omnem agrum Mediolanensem militum armorum paratu strepere, quorum

vi ad sanciendum foedus adigeremur,

74쪽

nobis, opinor, danda fuit opera, Vt nequid in nostris finibus turbaretur. Atq, adeo nos ita comparauimus, v t, siquid hostile ingrueret, armis nos, &nostra tueremur. Verum clim nihil tale acciderit, quo nos moueri necesse fueritiquiescenao qua mente essemus, palam recimus. Et nuc rem inclinasse gavisi sumuS. Si Rhaeticus orator communem hostem dixit, quid peccauit Huius quibdem vocis proprium &singulare est, ut singulariter prolata complectoatur multos. Si quid aliud , inconsultius

euectius, proiecisse conuincitur , non causam dicimus , quin pro merito in eum vindicetur. Qua mente praefectus arcis eas literas scripserit, &stylus, & verba docent. Eae autographsterae ab arce

missς una cum interpeMatione, ant quam magistratui nostro in manus traderentur, a nemine sunt contrecta

tae. Nec atrocitas iniuriae dissimulari.

75쪽

MDCV LEGATIO nec magnitudo contumeliς excusari potest. Cuique licitum esse aedificare in tuo, nemo negat, nisi aliud dictum sit. Et quidem an arcem ibi condere Fuentano licuerit, sela lectio pacto rum anni millesimi qLingentesimi tri

gesimi primi definit. Ibi dicimus, db

o sertis v erbis cautum esse, n e arx Musti, turrisque,quae fuisset sita in lacu,re dificari, aut omnino in eorum ambitu locorum ullum ullo tempore propugnaculum construi,&in ulteriora pro

moueri possit. Nec alia lege Rhaetos ea regione cessisse, eamque Mediolanen si principi restituisse. At nunc res do cet , qua fide ea pacta seruentur , cum noua arx ibi constructa sit, ubi Rhae xis quanto propinquior , tanto infestior est. Qil propter , Patres, per Adera,&i vetustae sacra unicitiae vos rogamus Mobtestamur , ut causae nostrς vestra aequitas, & autoritas subueniat. Este' nobis, quorum non aequa cum rege

Hispaniae

76쪽

Hispaniet finio est, & confugium, &praesidium. Id quod nomine vestro dignum sit, tandem aliquando fortaliter decernite. Sequutum est decretum in hanc sententiam , AEgris oculis talia, tantaque certamilia aspicimus. magis illa extingui , & utramque partem ad concordiam redigi cupiumus. Huc ut perueniri possit, Rhartis autores sumus, ut in quas res legatorum nostrorum interuentu, cum Mediolahensi praefecto o legati Rhaetici

conuenerunt, his uti stent , eaque pa-ecta obsignent. Ne, si hoc non fiat, rex Hispaniae, & praefectus Mediolani maiores iras, dc maiora in nos odia concipiant. At si fiat, enimuero Uni uersa Helvetia Rhaetorum causam Dpud utrumque actura est. Nullis hic Iumptibus, nullis laboribus parsuri sumus. Omni ope qua perliteras, qua per legatos id laborabimus , ut novae' arcis demolitio impetretur. Certe spes

nos magna tenet, nos huius voti re

77쪽

LECΑΤΙΟ fore. Si secus acciderit, enimuero/Helvetico nomini occasionis abunde futurum est, quo se cuncti vestri iuris vindices ferant, & quidem e nostrorum praescripto foederum. Id vobis exploratum esse Volumus. Satis apparebat, respectum, ne dicam metum Hispanicae potentiae huic decreto camsam dedisse ; ac tunc quidem illud se . tissimae gentis animi robur ex aliqua parte deuiuisse. Eadem propemo dum fuit ratio Veneti senatus, qui in illa tanta occasione subleuandi Rhae ros, tunc quidem profitebatur, se It licae quietis turbatorem haberi nolle. Scilicet , propugnatio Rhaetorum grauem Fuentani offensionem concitatura videbatur , cuiuS tunc omneS, Vt certar perniciei, metuentes essenr.

Id quod cum regi relatum esset, Modo, inquit, dum quietem Italiae tu

bare metuunt, ne eius seruitutem ma

turent.

Postquam Rhaetici legati Bada re-

78쪽

R H AE T I C A dierunt, & Curiae cognitum est, illud Badense decretum frustrari expecto tionem publicam, quae ingens filisset,

uniuersos tristitia, metus, trepidatio inuasit. Tunc intelligi coeptum,Fuere tanum illicita audendo, & magnitudine iniuriae assequutum esse ius cogendi eam gentem ad sua libita Quin, iam Rhaeti iniurij habebantur, quod de illius iniuriis queri auderent. Ne multa, Omnes videbant, quis fallaci spe Helvetica auxilia rogatum misissent. Mirantur, ne in Tigurinis qui dena , & Bernensibus quicquam sibi opis fuisse, & malevolentiam quinque pagorum ad se tam iusta spe depellen dos utique plus polluisse, quam prot stantium studia ad se, suamqtie cautassem propugnandam, quam Heluerici . tali decreto non parum debilitas Rhaeticae multitudini ad quidliabet audendum animi ardent. Palini dicunt , se de ulla re per legatos agi

non vltra passuros. Hasce consultatio

79쪽

MDCV . LEGATIO

nes nimium prolatari. Sibi, ultima prope necessitate irritatis unam spem esse in armis, quae si semel coeperint, eos sibi aduenturos auxilio, quos nunc parum aequos experiantur. Qui eolant sapientia paulo spectatiores summa ope enisi sunt lenire plebem, ne quid impetu coeptaret, quo

perpetrato, nullus ad poenitendum receytus esset. Dum super his rebus contasusitur, tentari placuit, si T urinis, &Bemensibus persiladeri posset, Vt uno animo cum Rhaetis rem capesserent, Omnes coniunctis studiis , & viribus OmneS rationes exquirerent, quibus Fuentanus ad aequitatem flecti , aut cogi posset. Nulla nec sua paupertate, nec ullo Hispanicae potentiae metu maior pars cohiberi videbatur posse, quominus in agrum Mediolanensem sese armata effunderet. A desperatio ne, & ira usque eὁ stimulabantur, ut

sibi hostilem agrum populantibus nihil dicant fore periculi , quibus,videli-

80쪽

cet, si urgeantur, facilis, ac tutus in sua receptus sit. Postremo non dubitant, quin immerito laborantibus & diuinitus, & ab amicis suppetiae ferantur. Id in primis persuasum habent, eos p gos, & alios,quibus cum sibi sunt communia sacrabad hos motus esse consum recturos. Curiae decretum fit, ut aliis

posthabitis, dein agatur cum otestantibus, quos sibi fidos, de

amicos arbitrantur. In his , & in rege spem omnem ponunt rerum sitarum.

Igitur ad hosce pagos legatio decernititur , quae de summa re cum ipsis agat. Quo magis omnia apud Rhaetos erant moesta, hoc Mediolani laetiora aspiciebantur. Ibi enim vulgabatur, In obnuentu Badensi legatum Hispanum fuisse causa superiorem non solum aduersus Rhaetos, verum & contra ipsum Gallicum legatum. Iam tempuS adesse, quo Rhaeti, vel ingratiis, pacta Mediolanensia rata habeant, dc consi Silent. Nec totum ex vano filii id,