장음표시 사용
681쪽
fuisse uidetur, non repugnat ' . Quod ex orientali regione enitum Apollinis aduectum esse contendi id meo iure laci, quando Pausaniae quoque temporibus rudera aedis Apollinis Pythii relicta erant, quae stadium sere aquilonem uersus distabant auia populari Tegea per Corythensium pagum Argos ducenti j. Venimus ad Mineruae tribum. Cuius numen antiquissima florebat religione apud Tegeatas et maiore reliquis deis honore. Scimus eum Poliatidi tum Aleae Palladi in oppido esse sacrificatum. Huic Aleus rex templum aedificasse sertur δ). Vox αλέα quam Attici dicebant αλέαν aut teporem significat aut effugium, praesidium prout cum ξλιος, εἶλη i. e. calor solaris 3 aut cum αλεωρή componitur. Utroque significatu iam apud Homerum exstat. Od. M uellero Scripta min. II 1753 et Nelchero sΤheol. Ι 309 , ad quorum doctrinam adspirare non audet tirocinium meum, priorem notionem praeserentibus adstipulor. Huo enim aiunt Augen deam Lucinam Tegeatarum pertinere, quae filia Alei et sacerdos Mineruae Aleas fuisse dicitur cuiusque nomen splendor uertendum est', hue Maeram q) Tegeatae uxorem fulgorem et sidus fulgens Sirium indicantem. Inde a Tegea Sacra Aleae per totum κλῆρον άφει- δαοειον peruulgata sunt, uelut de sanis eius in oppidis Mantinea et Alea quae nomen a numine, non ab Aleo adepta nidetur scimus 7 . Etiam in Laeonia aliqua ueneratione Duebatur, cum in uia Sparta Therapnam ducenti simulacrum Aleae
i) Cf. Bursiani Geogr. II p. 220. Non procul ab Agnei statuis theatrum aberat, quas uix e tribu Apolloniatido remouere liceti Praeterea hie duo Liberi templa stabant; theatro ea propinqua suisse haud in cassum iacto. Paus. VIII 53, T. 2i Paus. VIII 54. 5. 3ὶ Paus. VIII 4, 8. 45, 4. 4 Hesych. , Suid., Elym. M. αλέα. bi Aleid. Ulix. 14. Paus. VIII 4, s. 48, 7, ubi ingeniosa Auges nomen pro librorum αυτῆς restituit Veschenaer Diau. p. 164 . Templum signumque Lueinae in foro stabant. Cognomen eius siue Augos quod est ἐν γονασιν in Celeo redit Megistus - sic Callisto ibi cluet - patre. V. Ariaethum apud Hygin. Poet. asu. Π 1. 63 Paus. VIII 12, 7. 48. 6. 53, 3.
682쪽
conspicereturi . Sedes uero religiosissima huius cultus Tegeae mansit. Ibi templum magnum dignumque quod uiseretur mella post Alei tempora ciues erexeranti Quod cum anno a. cit. 395J4 flammis deletum esset, nonum Scopas Parius aedificauit, longe pulcherrimam atque amplissimam quotquot in ri ponneso exstabant aedium'. Vetus deae signum, eburne Endoei opus, simulque Calydonii apri dentes qui in templa adseruabantur Caesar Augustus uicto Antonio eiusque 30eib. in quibus Arcades Omnes praeter Mantinenses suerant, Bod abduxerat ubi simulacrum in soro principis conIOoatum est i Rem diuinam Aleae puella nondum pubes tacta curabat . Praeterea inscriptionibus compertum habemus annuum ei sa sacerdotem, a quo ut antistite numinis summa roligione relebrati unus quisque annus denotabatur. Tituli incipere soleatici ἱερε υς etc. numinis nomine non addito; sol cum Maaneae sacerdos Neptuni ἐμωνυμος fuerit, Tegeae hoc ius a
antistitis Aleae fuisse iudicabimus'. In honorem huius Mineruae ex antiquissimis temp0ribu Iudi agebantur Alinea, quae uocis forma inscriptionibas ti Polemonis loco de Heracleis Thebanis) in scholiis ad Pinnas Olymp. VU 153 probata apud Pausaniam VIII 47, 4) refragada bus libris restituta es: In hoc conuentu sollemni non rapi
3 Paus. VIII 46,1 et 4. Posteriore loco memoriam grauiter labomparet. Traduntur haec: mutatoις-τῆς Αθονας το αγαλμα ἐς ν'' gγ' ραν τὸν υπο Aνγούστου ποιμεῖσαν, ἐς ταὐτον ἐστὶν αντι. Haud π Peram Schubartus post loντι lacunam adgnovit; at ante uerba ἐς rcv I 'iterum excidit aliquid. Reilicet uerbum sententiae ἐκομlσωγ; quare μαμ erit et hoc et quae ad participium loνtι requiruntur una lacuna post θεῖσαν statuenda putare abSumpta esse.
4ὶ Puellam intellego propter Augen hoc munere lanetam. PAR VI H 47, 3.b Quae opinio titulo confirmatur in uico Piali, qui supor ruinis Teo aedificatus est, ante hos tredecim innos a Deciero inuento biel My post ab H. Sauppio in iud. scholi. Gotting. aemestr. hib. anni 1876, et impublici saeto. Cuius in fine subscriptum legis: ὶερευς της χλγνῶς μαωνει Diuiliam by Cooste
683쪽
aecidisse uidetur, ut praemia uirtutis ergo alicui decreta per caduceatorem pronuntiarentur, id quod de Isagene cognouimus titulo 341 b Lebasii, quem societas geniorum eorona aurea statuaque honorari censuerat. Certamina in gladio non multum a templo deae distanti fiebant. Mirum quantum dignitas Mineruae exinde aueta est, cum deuictis Lacedaemoniis qui Charilai ductu Tegeatidem innaserant eius tutela efficacissima uidebatur. Tum Marpessae armatura ducis in illo proelio feminarum Tegeatidum in aede Aleae consecrata est, tum compedes quibus uineti Lacedaemonii captiui hostibus in campo fodiendo seruierant ibidem suspensae, ita ut uel Herodotus et PauSanias eas conspicarentur, tum Aleaeis ludis Halotia sesciώσκo ιαιὶ addita, quod magnam partem hostium in eisque regem uiuos ceperant ). Postea aliae quoque praeclarissimae belli manubias in sano illo adseruabantur. Velut e pugna Plataeensi, in qua primi Tegeatae in Persica castra inruebantae Mardonii tentorium expilabant, huius praesaepe equorum aeneum spectatuque dignissimum Tegeam auectum meae con-
Ceterum, si Frontino Strat. IH 2, 8) fides habenda est, olim sesto die Mineruae Tegea ab Aristippo Lacedaemonio
capta est. Exscribo uerba scriptoris: 'Aristippug Lacedaemonius sesto die Tegeatarum, quo omnis multitudo ad celebrandum Mineruae 8acrum urbe egres8a erat, iumenta saccis diumentariis palea resertis onusta Tegeam misit, agentibus ea militibus, qui negotiatorum specie inobseruati portas aperuerunt suis.' Tempus rei inquirentes laustra tenebras temptabimus.1 Her. I 66. Paus. VIII 4 , 2. In eodem capito paulo infra sic exhibetur oratio: Του ναου δὲ Ου ποήρω στάδιον χῶμα ἐστι, καὶ αγουσιν πωνας ἐνταυθα, χλεαια ονομάζοντες απο τῆς Αλὶνας, τον δὲ - τια, οτι e. q. s. Quia desiderari patet quod respondeat uerbis τον δέ, iure in maiore Sehubarti editione insertas reor uoculas τον ιιέν Rnte χλεαῖα. Quam emendationem cur in editionem Teubnerianam non receperit ego
684쪽
Unum hucusque non tetigimus quod praecipuam Minersia Aleae auctoritatem suppeditauit: dico asylum in sano rem istum ac perfugis etiam exterarum ciuitatium apertum. Qest reputans lacile quis eo inclinet, ut alteram uiam expliead: Aleae nominis praeserat; hanc uero seriore aetate propter id crebrescentem asyli famam munitam esse ueri similius dare
De perfugio illo Pausanias III 5, 6ὶ consulendus est, ubi dei
secundo Ρausania rege Lacedaemoniorum qui cunctando e Initatis ad Haliartum acceptae anno a. Chr. 395 mortiri Lysandri auctor exstitisse putabatur haec refert: Toτε di balalg ποιου/ιένων των πολιτων τὴν βραδυτῆτα αὐτου τήν si Boi υτlαν Ουχ υπέμεινεν ἐσελθεῖν ἐς δικαστήριον, πιγεαrat φαυτον ἱκέτην ἐδέξαντο τῆς Ἀλέας. ην δὲ &ρα το ἱερον τολὴ
ουδὲ αρχὴν ἐξαιτῆσαι θελήσαντες. Fugam Pausaniae simili2i narrat Xenophon Ηist. Gr. III 5, 25), nisi quod eum Spar capitis esse damnatum Tegeaeque morbo perisso addit '. isque ad annum 38b quo ab Agesipolido filio expoditio in saptineam suscepta est pater in uiuis fuisse uidetur ). Leotyesdem Tegeam aufugisse ibique mortuum esse ab Horodoto FI ἰ- et Pausania UI 7, 10) proditur; regno abdicatus est anno Oos , De Chryside sacerdote Iunonis Argivae, cuius neglegentia te*plum conflagratum erat, historia apud Perlegetam sH- i
1ὶ Cf. Plui. Ag. 3. 2 Xen. Hist. Gr. V 2, 3.3ὶ Quod Diodori potissimum iudiciis conligitur sv 48. XII 35ὶ: Am in damum qui Leotychidi successit quadraginta duos regnasse annos ἔ αἔφη
4 Ibi nomen Xρυσηίς scriptum est, quod minus rectum esse . 'demonstratur, quod Thu dides aetata suppar in1Mα eam bis appei II 2. IV 133 , aliter nusquam. Per hune et annus laeetidii aedis iug ' que Sacerdotis constat - est a. Chr. 423 , et natasseium cbΠο hannum propemodum licet divinare. Etenim eum ineunte bello Pelopse si eo per duodequinquaginta innos Iunonis antistita fuissat, omnia. pi
685쪽
At non. Rupplices soli, uerum quicumque male tractati in . . Datria exsulabant aut peregre adueniebant sedes guas commutaturi comiter excipiebantur; quo laetum est ut haud pauci inquilini in oppido nersarentur, qui per cunctas tribus distri-huli 3ὶ eximia prae metoecis ceterae Graeciae condicione utebantur, uelut ludis urbanis nullo discrimine inter ipsos et ciues facto intererant. In eo numero rex quidam fuit Argivorum'. Huic populares succensuisse narrantur, quod postquam multa bello contra Lacedaemonios gesto perpessi Arcadibus patriam restituissent, agros exsulibus reddidisset neque inter ipsos diuisisset. Idcirco cum uis ei pararetur, rex Tegeam profugit ibique honoratus ab eis quos beneficio adfecerat uitam degit. Quem priore saeculi septimi dimidio regnasse alibi ostendam.
Item Herodoti VIII 170 aliorumque testimoniis Micythus Choeri
filius Tegeae aenum finiuit. Seruus is fuerat Maxilae Reginorum et Zanclaeorum tyranni, cui tanta fides a domino habebatur, ut post mortem eius anno a. Chr. 476 tutor filiorum in tyrannide succederet. Cum uero nouem annis post rationes ei reddendae fuissent, siue sua sponte siue pulsus patria discessit '. Denique huc Leonidam secundum reserimus, Cleonymo natum et regem Spartanorum, qui anno 242 regno priuatus Tegeam petiuit unde sequenti anno Spartam redux iniurias inlatas crudeliter ultus est ).
Neo desuerunt qui hospitalitate ciuium abuterentur, ut de Sthenippo Spartano Polyaenus V 26ὶ narrat. Ille ab ephorisse multatum simulans Tegeam confugit et benigne a ciuibus exceptus est. Iam corruptis eius aduersariis Aristoelem archontem in pompa sacrificare parantem interficiendum curauit.
quinquaginta sex annos ministerio functa est, ut seni mulieri ueniam peetati dare possimus. Ceterum Thueydides eam Phliuntem incit abeuntem: quare nescio an exclusa a Phliasiis posthac in Tegeatarum tutelam per-
ι 13 Alitor Athenis tribubus exclusi erant. 2ὶ Diod. VII 14 b. 33 Cf. Diod. XI 48 et 66.4ὶ Plui. Ag. 12 et 16. In temporibus constituendis Droyaeni tmelleniam. IIII p. 435 37ὶ uestigia pressi a quo dissidet Pausanias iHI 6, 7-8 . Diuiliam by Cooste
686쪽
Quae res, gi narratiunculas paulo praecedentes apud Polyaenum respicis, ei aptissime tribuetur aetati quae inter pacem Antaleideam et pugnam Leuctricam intercessit. De Lichae fraudulenta apud Tegeatas commoratione infra agemus. Cultus Mineruae Poliati dis hoc erat proprium, ut quotannis non plus semel sacerdoti concessum esset in sanum introire. Propugnaculi templum ἐρυματος ιερον appellabatur, cum cirrus ibi seruaretur quem dea de Medusae capite desectum tamquam custodem Tegeae Cepheo filio Alei dedisso ferebatur, numquam expugnatum iri oppidum promittens. Quam
sabulam aeeuratius Pausania VIII 47, 5) Apollodorus ΙΙ T. 3, 5 sqq. expedit. Herculem Pylo capta Spartam proficisei iaanimo habuisse Hippocoontis filios ulturum. Ita cum Cepheum eiusque prolem uiginti aduleseentes in auxilium uocasset', hunc Argivorum metu perculsum se suppetias iturum negasse. Tum Herculem Gorgus cincinnum a Minerua in amphora aenea acceptum Steropae Cepheo genitae hoc monitu tradidisse, ut in aduentu hostium in muros adscenderet terque donum auerso uultu tolleret. Quod in fugam aduersarios esse acturum. Steparticipes factos Herculeae expeditionis Cephenm filiosque interisse δ); Herculem uero occiso Hippocoonte cum Stirpe potitum Lacedaemone Tyndareo expulso regnum reddidisse Praeterea tres scriptores conserendi sunt: Photii lexicon a. u. πλοκιον Γοργαδος, Suidas s. eadem n. qui sere nihil disserta Photio, Apostolius XIV 38) qui cum Apollodoro formam
Aaκεδαιμονιαν pro Aaκεdahιονα communicat, cum Photio et Suida Asteropam Cephei filiam appellat, in ceteris non di sentit. Non potest non de communi sonte sabulae cogitari,
li Pausaniae loco eum Schubarto eodieis Lugd. st probo lectionem: tosto δὲ ἐρύματος Φερον .... 2ὶ Copheus iam fintea erga Herculem amice se gesserfit. V. Valer. Flaee. I 374sqq.: Erymanthei sudantem pondere monstri, Amphitryoniaden Tegeaeo limine Cepheus, iuult. 33 Diodorus iIV 33ὶ tres Cephei filios superstites fuisse memorat 4 Pausanias sIII 15, 5ὶ bis contra Hippocoontem filiosque dimicasse Herculem, sed B priora pugna sauciatum clam aufugisse iudicat.
687쪽
quem tragicum quendam fuisse poetam Naber ad Photium coniecit. Quod nomen puellae non sibi constat, corruptelae suspicionem mouet. Videntur enim ut iam Heynius perspexit et Sterope et Asterope ex eo nomine deprauata esse, quod
una do Cephei filiabus tulit Pausania sVIII 45, T) teste, nempe
ex γεροπη. Quae labes compilatorum socordiae deberi uidetur, nee scio an merito C. Mueller num nomen Aerope in Apollodori textu restituendum esset dubitarit. Restat tribus Hippothoitarum, cuius posteriorem fuisse originem supra diximus. Hippothous a quo nomen accepisse narratur Agapenori, cum Troia domum non redisset, in regno Tegeatico successit; quem nihil aliud memoratu dignum patrantem lacit Pausanias VIII 5, 43, nisi quod domicilium
regni Trapezuntem transtulerit. Talem causam exstitisse ninni tribui nomen ab eo imponeretur nemo credet. Iam id unus quisque debet mirari, quod rex ille non filius Agapenoris nominatur, quod omnino non ex Aphidante et Aleo
prognatus audit, sed Stymphali pronepos filii Elatii . Hippothons igitur cum princeps fuerit nouae stirpis regiae, per uim hanc dignitatem obtinuisse uidetur, scilicet Alei gente regno pulsa. Quae cum reputaueris, uide num quid mea coniectura proficiatur: illum non sedem regiam Trapezuntem mouisse, sed regem in hoc fuisse oppido unde prosectus Tegeatidem sibi subiceret. Ita noua pars incolarum, dico manum Hippothoi, huc adducta est quae seorsim habitasse nomenque a duco videtur tulisse, nisi sorte hie potius ab equitibus secum aduectis, quoniam 'Mnoctorem sere ei intelleguntur quos Romani Celeres uocabant. Quamuis autem uictores Tegeam intrassent, quamuis sacra cum indigenis haud communicarent, tamen eos
pari iure uti passi sunt. Mortuo quidem Hippothoo diuinos prope honores memor militum turba tribuit et sacellum dedi- eauit, quod gensim quarti nici euasit nmbiliens. Mythiel etiam
artiore eum uinculo cum prigea gente regia coniunxerunt, ut
eommilito fieret Ancaei et Epochi filiorum Lycurgi in uenando
1 Elati gentem aliquamdiu Tegeatis Imperasse simulacro eius signifieatur in foro posito. Paus. VIII 48, 8. Diuitiam by Cooste
688쪽
292 Georgius Immanuel Schuellerapro Calydonio interque socios expeditionis in fastigio templi Aleae fingereturi . Distinguendus ab hoc is est Hippothous, quem Monus Fab. 187) Alopae et Neptuni filium, nepotem Cercyonis facit
latronis saeua sceptra Eleusine gerentis donec a Theseo interiscitur. Hic enim a reliquis scriptoribus Hippothoo nominatur et ipse unius tribus heros esse επωνυμος putabatur, nimirum Atheniensium. In promptu erat eum cum Arcade commiscere, quando alterius patri et auo alterius idem nomen erat; hic uero Neptuno siue Volcano natus et frater Triptolomi, ill Agamedis filius habebatur ). Insuper Thesei aduersarius a Plutarcho Thes. 11ὶ Arcas appellatur. Item Charax in quarto libro historiae Graecae Callimacho auctore Cercyonem ex A cadia in Atticam uenisse noluit, ut scholio ad Arist. Nub. 508 luculenter apparet. De Trophonio ibi agitur, qui cum Agamede patre et Cercyone fratre Augeae thensaurum Elide compilasse narratur. Capto autem patri Daedali laqueis filios ne adgnoscerentur caput desecuisse et Orchomenum fugisse. Tum his Characis uerbis pergit geholiasta: ADγεέου δὲ κατα κέλ--
καταφευγουσιν ὁ μὲν Κερκυευνδὶ εἰς ωθηνας, εἴς Kaia. tiaraoς θ. 143)εὶ ' Oς ρ' εφυγεν ιιένωρκαδίην, ri μῖν δὲ κακος παρενα σατο γεέτων, ὁ δὲ λ ερος Hς Αεβαδειαν e. q. s. Illud quempiam potest offendere quod Trapezuntis regem Hippothoum facio, cuius Rulls Agamedes secundum scholium laudatum Stymphali regnarit. At posteros huius emigrasse novasque regias constituisse ipsa sabula uidetur docere Trophonii et Cercyonis fugam referens - .li Paus. VIII 45, T. Ouid. Met. VIII 307. Hyg. Fab. 173. 23 Paus. I 43, 3. Hyg. Fab. 38.3ὶ Κερκχων, ονος reetius scribi quam Κερκυων, Oνος quod pleris- quo locis libri manuscripti tradunt Arcadius praecipit p. 15, 27. 43 Fragmentum esse Hecatae uidit Ruhnkenius. 5ὶ Iam Aepytus filius Elati maximus natu ad Alpheum regnauerat,
euius stirpe emortua nescio an pars gentis Agamedeae eo se conuerterit. Pind. Ol. VI 34 et schol. Ipse Elatus regionem Cyllenae propinquam Orch menumque caput gortitus erat.
689쪽
De situ quartae tribus nihil certi seitur. Ne delubri quidem herois Pausanias mentionem inicit, unde liceret sortasse coniecturam sacere. Ideo Burgiani opinio l. 1. qua tribus media fuit inter Minerualem et Apolloniatidem omni fundamento caret. Facilius Pausaniam Hippothoi nicum aut prorsus non intrasse aut pauxillam partem tetigisse iudicauerim. Hactenus de origine ac situ tribuum. Lubrica est quaestio, qua tempestate hanc urbis diuisionem ad religiones quondam
maxime spectantem in usum rei publicae receptam esse reamur. Qua de re cum clara testimonia deficiant, ex analogia quam dicunt ceterarum ciuitatum neri similia magis quam uera concludas. Ne nomina quidem auctorum nouae ciuium distributionis liberaeque inquilinorum condicionis constant; certe ii inter quattuor legum latores quorum statuae in soro oppidi conspiciebantur Φὶ, Antiphanem et Crisum ) dico, Tyronidam et Pyrrhiam', quaerendi erunt.
De regno. Ρrimam rei publicae formam in omnibus Graeciae ciuitatibus regnum fuisse abunde constat. Reges igitur antiquissimis temporibus in Arcadiae quoque pagis sceptra tenuerunt. Errarit tamen si quis singulos plerumque toti terrae imperasse Pausaniae credat. Nam si ne in aliis quidem Graeciae terris, quae mature legibus omnium uicorum communibus adstrictae erant, uelut in Attica hic rerum status pristinus est indicandus, do Areadibus qui nec bellis Persicis nec posteris aetatibus
ante pugnam Leuctricam umquam unam effecerint ciuitatem hoc statuere ab8urdum est. Κατα κωμας enim initio Graecii, Paus. VIII 48, 1.
23 Sic recto nomen Meineri Diar. antiq. a. 1845 p. 1067 o librorum Κροῖσος restituisse uidetur.3 - pro molae eodicibus exhibito Dindoinus reposuit. CLXen. Exped. CyT. VI b, 11.
690쪽
habitabant, ut Kuhnius libro de origine oppidorum ueterum inscripto exposuit; inde complures pagi in oppida singula
coniungebantur, quae postmodo uinculis quibusdam inter se conexa delato ad urbem praepollentem imperio in unam temram atque ciuitatem coalescebant. Quod in Arcadia geris Eaeculis essectum est nec in longum tempus conseruatum; Der- magna pars terrae etiam tum cum fastigium potentiao Graeci conscenderant oppidis carebat dispersosque in multos uteos homines alebat. Aliter Tegeatidis incolae iam uetustissimis aeuis unam urbem sibi constituerunt, unde uicinas regiones laetio in dicionem redigere potuerunti Numquam uero totam Arcadiam sub sua iura cogere ualebant. Primum synoecismo nondum facto Aphidantem in Togeae gessisse imperium memorauimus. Is cum Agane et nato ει- tribus quartus est a Pelasgo, principe seriei regum Arcadicorum per Pausaniam proditae. De partitione Arcadiae inter tres Arcadis filios praeter Perlegetam VIII 4, 3 sq. Iaudator Eustathius ad Dionys. 415ὶ: ιιετα τον υρκαδος θανατον οἱ
Aliter Apollodorus III s, i, l) duos Arcadis filios Elatum et Aphidantem recipit ), cum Clitorem qui Aganis suboles a
1ὶ Schol. Ven. a II. β 603 Amphidamas pater Alei et filius Areadis perhibetur. Cf. Eustath. ad Il. p. 300, 34.2ὶ Apud Pausaniam Cyllenen montem accipit, quod non nimis abhorreti 3ὶ Manem gentis Aganum gratia commentum esse apparet, quae olim potentissima fuisse Arcadum uidetur. - Posteriore tempore septentrionalia Arcadia circa Clitorem, Pheneum, Psophidem Agania nuneupabatur: olim Parrhasiam quoque ad inferiorem Alpheum adiacentem Aranea obtinuisse existimantur, eum Clitor Aganis filius Lycosorae regnarit sPans. VIII 4, b et Phigalenses oraculo illo a Pausania allato VIII 42, 6ὶ Manes appellentur. Cf. Μuelleri Dor. II p. 436, Busolii Lacod. p. 117 sqq., Sehubringit de Cypselo dissert. Gotting. R. 1862, p. l8.4 Cf. Charonem Lampsac. apud Tgelaam ad Lycophr. 480.