장음표시 사용
661쪽
Exponendas res Arcadum iam ueterum nonnulli sugeepere, in quos Pausania excepto infeliciter saeuiit temporum iniquitas. Etenim admodum pauca frustula supersunt ex Arcadicis ab Ariaetho Tegeate, Architimo, Nicia, Aristippo, Hellanico, Staphylo Naucratita conscriptis. In primis quod
Aristotelis scripta de singulis aliquot Arcadum ciuitatibus et communi eorum re publica interierunt uehementer lugendum. Inter recentiores de Arcadiae historia satis amplo libro egit Georgius Augustus de Brettenbauch quem anno 1791 Franco- furti ad Moenum siti edidit. Qui quamuis diligenter conges-8erit materiam, congestam tamen parum sollerter disposuit atque examinauit, nee stilus operis eam prae se seri elegantiam ut huic aetati sufficere possit. Schwabii libellus cui Meadia inscribitur anno 1852 publici iuris factus naturam terraequalis hodie est respectis antiquorum testimoniis exhibet. Nos aliam uiam ingrediendam rati in publica gentis tacta et instituta inquirebamus. Quod cum super uniuersa Arcadum natione disputare a re sore iudicaremus, particulam potius quandam elegimus et Tegeam sumpsimus describendam, quae quidem domi militiaeque ciues gesserint, qua ducti legum et morum consuetudine nitam degerint. Praelit hane uiam Guielmus Koner dissertatione Berotinensi anno 1843 scripta, quae quam non exhauserit rem uel titulus docet: De rebus Tegeatarum
capita priora. Nos hercle omnia allaturos esse non pollicemur; si grauisgima erunt memorata contenti simus. Haec praelati subinde accingimur ad mediam causam.
662쪽
Vox Gna componenda uidetur cum τέγη u. Hesych.) ei θνὶ, τέγος et στέγος, ut id quod tegit, arcem signifieebQuod a Tegeate Lycaonis filio i) sibi nomen inditum esse Te geatae dictitabant , id nimirum commentum egi. Tegeatae potius nomen ab oppidi nomine ciues formauero. SecundNPausaniam l. l. initio pagatim se habitasse aiebant, selli rei Gareatas, Phylacenses, Carvatas, Corythenses, Potaehida Oeatas, Manthurenses, Eeheuethenses. Sub Aphidantis resqnonum accessisse pagum Aphidantes. Urbem autem ipsassi Aleus rex Aphidanto natus teste Perlegeta condiditi stilo cum Strabo quoquo VHI p. 337) o nouem uicis eam etaetalli esse adfirmet, non egi cur dubitemus, quin Tegea ut aliae urbet Graecorum gynoecismo orta sit. Neque uero ei qui hoc perpetrauit nomen Aleo erat, quippe quod Mineruae Aleae eaduinuentum Sit. Belli discriminibus Tegeatidis incolas passim habitanit
per uicos moenibus non defensos permotos esse suspicassita, ut unius regno ge8Θ subderent, qui rusticos congregatos Meia
supposuit praesidio murisque cinxit domicilia. Ita urbe aedificata nihilo secius ueteres uici conseruati sunt. Quamqst illa sedes rei publicae lacta est, ad cuius auctoritatem giam pagi quovis momento carentes Rege applicabant. Ordo uicorum a Pausania plane confusus est, qui meliregionem in eis enarrandis parum respexerit. Corythedio enim iuxta Gareatas, Oeatas non procul a Caryatis ineolais 'constat. A solis ortu incipientibus Tegeatarum fines peragrat' primus Corythensium i. o. galeatorum) pagus obuiam fieb)x Hic in uia quae Tegea Argos ducit Parthenio monti, qu0 ββ
Sepulcra heroia et Maerae uxoris Atlantis filiae in foro uisobast Paus. VIII 48, 6. Verum in Mantinensium quoquo finibus Maera sepulis existimabatur, quo loco uicus eiusdem nominis exstabat. Paus. VIII l-, 23 Paus. VIII 4b, I. Diuitiam by Cooste
663쪽
perato in Argivorum fines perueniebatur, suppositus suit, quoniam ibi Pausanias VIII 54,3) sacrum suisse quercetum ait cum templo Cereris Corythensis ἐν Κορυθευσι καλουμέν ς). Etiam Alei temporibus - id enim incognito synoe istae interim nomen relinquere liceat - rex pago praefuit, cui Corythum nomen confinxerunt. Is Telephum insantem, quem Auge Mineruae sacerdos et filia Alei ab Hercule uitiata pepererat, in Parthenio expositum, cum pastores eum attulissent educandum curauit j. Regnum Corythi illius qui sertur aut synoecismum Tegeatarum praecessit aut minoris potentiae Aleoque subditum erati Magis ad meridiem conuersi in ualle Gareatis B amnis, qui rectam uiam in Thyreatarum agros ducentem praeterfluit δὶ, alter pagus Gareatae habitasse uidentur, tertius Phylacensium supra planitiem in meridionali Tegeatide, scilicet in angulo illo et Thyreatidis et Laeoniae parte incluso ε). Est enim manifestum Phylacen ad Alphei caput', cuius summus cursus Lacedaemoniorum agros et Tegeatarum Pausaniae aetate limitabat, sedem suisse Phylacensium. Qui cum Caryis occupatis proximi
essent Lacedaemoniis eorumque incursionibus maximo opere premerentur, eastellum uidentur exstruxisse quo se recipere possent; unde nomen aecepisse uicum coiciendum.
A Phylace meridiem uersus euntem et in Oenuntis uallem descendentem pagus exeipit Caryatarum cum celeberrimo Dianae sano, haud procul a uia situs quae Τhyrea Spartam ducit I. Caryae Τ) uicus antiquis temporibus Tegeatis ereptus et Laconiae finibus adiectus est'. Quod Pausanias IV 16,9) iam antol, Apollod. III 9, 1, 4. Diod. IV 33. 2) Formam Γαρεάτης cum Sylburgio pro librorum Γαρατος reponimus, nisi pagi nomen Γαρεάται in Γαρατm mutare prReplacet; nam fluuii nomen et paganorum nihil inter se differre apertum est.
33 Paus. VIII 54, 4. 4 Bursiani Geon. Graec. II p. 216 sq. b, Paus. VIII b4, 1. 6ὶ Paus. III 10, 8. Singularem numerum iCarya Vitruvius, Ptolomaeus, Stephanus Bygantius auctore ut uidetur Theopompo sPhilipp. l. LV s. u. Καρυα usurpant. 8ὶ Vida Photii lexi con: Καρυάτεια ' λορτη aρτειιιδος ' τας δὲ Καρίας
664쪽
bellum Messeniacum alterum factum esse uult. Dissentit N. Mueller: Dor. II p. 65 n. 2. Iniuria credo; nam Aegy8 quae et ipsa suit Areadiae pars Archelao et Charilao t) Spartae m antibus, ergo Lycurgi aetate expugnata esse traditur i. Vos Seiritidem et Caryas postea Spartani adripuerint, uix post prγ lium ad Hygias anno a. Chr. 669 68 ) commissum id Mellit. quoniam tum uia Tegea Argos ducens et Tegeatis ipsa bLacedaemoniorum potestate uidentur fuisse ). Etiamsi mρΙ inde expulsi esse merito putantur, quid tamen facilius nobis persuadeamus, quam ex illo tempore Seiritidem et Caryas la coniae partes suisse, quae extra montium iuga Tegeatidem eis gentia sitae et angustiis saucium praesidiisque firmatae Repa Tegeatis recuperari possent γPostero aeuo Caryarum ciues cum Persis contra Graeei secisse belloque consecto communi uictorum consilio eos
oppidum excisum esse singulari testimonio Vitruvii I l, accepimus, qui Caryatidum nomen in hunc modum explici 'Carya ciuitas Peloponnensis eum Persis hostibus contra Grat clam conSensit; postea Graeci per uictoriam gloriose belli liberati communi consilio Caryatibus bellum indixerunt. Itaqyi oppido capto uiris intersectis ciuitate deleta matronas oer
in seruitutem abduxerunt, nec sunt passi stolas neque orta tus matronas deponere, uti non uno triumpho ducerentur, se aeterno Seruitutis exemplo graui contumelia pressae potavpendere uiderentur pro ciuitate. Ideo qui tunc arohiteeti silerunt, aedificiis publicis designauerunt earum imagines Osed serendo collocatas, ut etiam posteris nota poena peceati e Gallum memoriae traderetur.' Apud neminem praeterea dete rum scriptorum tale quid inuenias; etenim quod Herodo Τ VIII 26) Arcades quosdam refert transfugas ad Xerxem uesea minime conspiratio est totius populi.
665쪽
269Ρrellero in 'electis disputationibus' de Caryatidum nomine
disserenti p. 136 sqq. Vitruvius errasse paululum et sactum haud longo spatio a Persicis bellis remotum ad eorum aetatem reuocasse uidetur. Atque illud quidem et Herodotus IX 353 et eum secutus Pausanias UI 11, 73 tradunt: intra Plataeensem pugnam et tertium bellum Messeniacum Lacedaemonii duobus proeliis cum Arcadibus decertauere, altero onm Argivis et Tegeatis apud Tegeam, altero cum ceteris praeter Mantinenses Arcadibus apud Dipaeam in Maenalio agro i). Tum uir doctus
defecisse Caryas suspicatur et cum hostibus conspirasse. Dein Areadibus uictis Caryas energas, ciues occisos, matronas inseruitutem abduetra esse. Spartae autem serme eodem tempore, quo porticus illa Persica cuius tectum Ρersarum simu-
Caryatarum mulieres matronali habitu conspicuae pro columnis statuerentur. Equidem Vitruvii fidem ita nindieare nolim neque, si quidem Caryatae haud multo post Leuctricam pugnam ad Arcades defecerunt ideoque ab Archidamo rege oppido expugnato trucidati sunt 3 prius uici excidium concedere queo. Quid enim Spartanos semel perfidia perspecta et crudelissime punita, ut restituerent oppidum relictis eX caede, commoturum fuisse credamus 2 Immo colonos spectatiore fide in regionem incertis sociis obiectam deduxissenti Nec summus Scaliger felicius de Caryis uico septentrionalis Areadiae cogitauit, quem Pausanias VIII 13, 6 et 14, 1 commemorat, alius nemo. Plus ualeret, nisi gaepius in historiam Vitruvius peceasset. In ipsis quae illum de quo agitur locnminsecuntur Pansaniam uictorem Mardonii filium Agesipolidis appellat, cum Cleombroto natus fuerit; in praelatione autem libri VI inter priscae comoediae poetas Eucratem nominat aliunde non notum, ubi non recte quidam Cratetem reponere
noluerunt. lin Addo Paus. VIII 8. 6. 45, 2. Isocr. VI 99.2ὶ Vitr. I 1, 5. Paus. III 11, 3. 3, Xen. Hist. Gr. VI 5, 25 sqq. VII 1, 28. 18. Diuili os by Cooste
666쪽
Quocirca ad alteram Caryatidum explicationem a Prellem monstratam confugio: easdem uirgines Spartanas, quae choreas ducerent Caryis in Dianae honorem, antequam saltarent sollemni in pompa Canephororum uicibus functas esse. Vitruvii uero sabula meo quidem arbitratu, si non ab ipso, at certe a Graeco quodam scriptore quem Romanus secutus est, inuenta uel ut mitius iudicemus confusione aliqua rerum producta est. Ille quidem cum Caryas quondam dirutas esse resciuisset simulque Herodotei loci meminisset, inepta coniectura
utrumque lactum in unum conglomerando cau8am cur matronao columnarum uice positae Caryatides uocarentur commemtus est. Neque quisquam dicat Caryas ab Archidamo nequaquam deletas esse, cum captae tantum utrique inquilini caesi esse a Xenophonte traderentur. Huius enim ut Lacedaemoniorum amici eorum crudelius saeta quam maxime attenuare intererat. Alios autem scriptores de excisis Caryis uerba secisse Polyaeni discimus narratiuncula sΙ 41, 4) ex Ephora
Euerso uico propter cladem quam breui post ad Medeam i)Arcades ab Archidamo acceperunt et exitum fatalem proelii ad Mantineam commissi ut pagum Caryatarum sibi repararent Tegeatis non contigit. Philippi demum aetate haec spes uidintur expleta esse; qui proelio apud Chaeroneam commiaso ab Arcadibus in Peloponnesum aduocatus partem Lacedaemoniorum terrae, fortasse Seiritidem et Caryas, Tegeatarum agris adiecit'. Tum uicum esse restitutum haud male coiciamus. Deindo diu Caryae ad Tegeatidem pertinuisse uidentur, siqua aetate Cleomenes tertius, Spartanorum dignitatis in breue tempus restitutor, Laconiae fines amplificauit excipias. Namque cum T. Quinctius Flamininus deuicto Philippo ut Achaeorum socius et tutor anno a. Chr. n. 195 aduersus Nabim crudelissimum Spartae tyrannum expeditionem suscepisset, ad Caryas posuit castra ibique priusquam hostium intraret agrum sociorum auxilia exspectauit. lὶ Xen. inst. Or. VII 1, 28 sqq. Diod. XV 72, 3. Plui. Ages. 33. 2, Polyb. IX 28, I. XVIII 14, I. Diuitiam by Cooste
667쪽
271 Tametsi idem nicus, quem hie XXXIV 26ὶ Liuius extra Laconicam esse ponit, alio loco XXXV 27) a scriptore pars huinstorrae habetur: ' Philopoemen) ad Caryas primum in hostium
terra posuit castra'. Agitur initium redintegrati Achaeorum cum Nabide belli anno 192. Priore loco errasse Liuium quod olim Tegeatarum suissent Caryae cogitare nequeo, quoniam contrarium peccare promptius erat, ut si ad Arcades uicus Pertineret, peruerse in Lacedaemoniorum finibus conlocaretur, ubi et Pausaniae et Augusti aetate uidetur situs fuisse. Iam qni utrobique Patauini fidem defendendam susceperit, Romanorum imperatoris interfuisse dicet tyrannum inter populi Romani amicos recipi. Quod ut emceretur nec tamen Achaei nimium indignarentur, paeo anno 195 cum Nabide composita oripuisse illi quidem Flamininum Argos maritimasque Laconiae regiones, condonasse uero Sciritidem et Caryatidem quae tum in Achaeorum dicione essent, nempe fines Lacedaemoniorum accuratius definiendi usum praetextu, quia ipsa natura haeo I a Laconiae potius quam Arcadiae attribuerentur. Ei opinioni Ρausaniae locus VII 13, 4-b) adaptari potest, ubi haeo
fere proseruntur: Diaeus Achaeorum praetor anno R. Chr. n.
147 renuntiatus, quaecumque Oppida in orbem Spartae finitima erant, ad Achaeorum amicitiam pellecta praesidiis firm uit, ut unde Spartanos vexare possent castella haberent Achaei. una re indignatus Menalcidas dux Lacedaemoniorum uiolata indutiarum fide Iasum oppidum Laeoniae terrae, sed Achaeorum dicionis subito impetu captum diripuit. - Iasum Ε. Curtius Peloponn. II p. 322 n. 58) et unum ex illis castellis a Diaeo Spartanis demptis et Seiritidis oppidulum fuisse neque ab Oeo
Xenophonti et Stephano Byzantio memorata diuersum opinatur. Quae si ita stierint, Seiritarum agri ante Diaei expeditionem intra Lacedaemoniorum fines suisse uideantur nec minus earyatarum pagus, cuius fortuna cum Seiritide sere coniuncta esset. At certis argumentis Curtii coniectura de qua ipse dubitat non potest euinci. Dein satis mirum sit non prius Achaeos plagas ademptas sibi restituisse, qui iterum ac saepius post bellum a Flaminino eum Nabide gestum Spartam penitus ad-
668쪽
Georgius Immanuel SchWedlerssi gerent agrumque Belbinatem iniuria a tyrannis Lacedaemoniorum possessum anno 192 Philopoemene duce recuperarent ex decreto uetere Achaeorum, quod factum erat Philippo Amyntae filio regnante h). Talia respicienti nihil superest nisint posteriore loco XXXV 27) neglegentius egisse Liuium credat Caryasque inde a Philippi aetate usque ad annum 146, quo societate Achaeorum soluta Graecia in prouinciae formam redacta est, Tegeatidis partem suisse statuat. Tune autem ter. mini natura inter Arcadiam et Laconiam positi ciuitatibus etiam disiungendis ita a Romanis uidentur obseruati esse, ni Belbina, Seiritae, Caryae Lacedaemoniis redderentur, quibus sub imperatoribus Romanis subdita fuerunt. )At relictis Caryis iam ad Oeatarum uicum ueniuuius in Seiritide situm l. Seiritarum fines Parrhasiis uicini erant', qui ad superiorem Alpheum prope eam regionem ubi postmodo Megalopolis aedificata est habitasse uidentur i. Hine
Oeatas consentaneum e8t non multum a Caryis afuisse occidentem uersus et montanas regiones inter Eurotae et Oenuntis summi convalles incoluisse. Apud Pausaniam ubi pagos Tegeatarum enumerat librariorum inscitia nomen Oeatarum O, litteratum est. Exhibentur οἱ τας Μαν ρεὶς nec defuero qni octo tantum uicos Perlegetam indicare arbitrati ut Strabonis numerum complerent Tegeam ipsam mente adderent nonam'. Iam uero cum apud Stephanum legamus: Oὶον i, πολιχνιον πιγέας. Αἰσχυλος Μυσοδη, de emendanda Pau8aniae corruptela nulla dubitatio remanet. 13 Liu. XXXVIII 34. 2, Paus. III 10, 8. 21, 3.3ὶ Xen. Hist. Gr. VI b, 24. 4ὶ Thuc. V 33.5ὶ Conser fragmentum e Nicias Arcadicis seruatum apud Athen. X III p. 609e. Respieiendus etiam Steph. Byz. Σκωος χρκαδlας κατοικία πλη- sloν Mmναώων καὶ Παθθασlων. 6ὶ V. M uelleri Dor. II p. 6b, G. Konerum: De reb. Tegeati eaPy. Dr. D. I 37i Formam Olός quam Xenophontis eodices praebent utiqua praeferendam iudico, cum in pagis Atheniensium homonymis ab Arcadio sp. 37, 23 et schol. Il. λ 24 commendetur. 83 Da Mysis Aeschyli, quae fabula Telephi fata tractabat, eonfer Nauckii Fragm. trag. p. 3b.
669쪽
Quod anno 369 sub Epaminondae inruptionem in Laconiam laetam Oens Spartanorum erat castellum in agrorum confinio contra Arcades exstructum ij, Ε. Curtium sPelop. IIp. 322) inducere non debebat, ut duos uicos eius nominis fuisse
sumeret, alterum Tegeatarum alterum Laconum, non magis quam binas Caryas. Sciritae enim perinde atque Caryatae mature a gentilibus abscissi in Lacedaemoniorum dicionem peruenere. In exercitu Spartanorum cohors erant peculiaris peditum leuis armaturae, numero aetate belli Peloponnesiaci sescentorum, quibus regum cu8todia et periculosae stationes
permittebantur; uelut frontem laciebant in itinere et cornu laeuum in proeliis tenebant'. Nimirum hae praecipua praeceteris perloecis condicione propter sortitudinem dignabantur, qua bello diuturno sedes suas contra Spartanos defendisse uidentur. Memores tamen pristinae patriae, cum Thebani et Arcades post Leuctricam pugnam Laconiam ingressi essent δ), statim ad eos defecerunt cuius rei postea poenas dederunt Archidamo rege Seiritidem depopulante 3. Ceterum quae
Caryatis acciderent Oeatas communie se reor.
Tegeatidis regionem et ad meridiem et ad solis occasum vergentem Maνγυρεὶς siue Μανθουρεῆς tenebant. Ibi enim sub Boreo monte ad dextram Aggeris Xωιι a), qui Pallanti ensium et Tegeatarum fines terminabat, Manthurica iacebat planities eaque quinquaginta stadia ab oppido Tegea aberat hin. Vidi rudera Bursianus Geogr. II p. 217) se uidisse autumat.
3ὶ Oeum tunc temporis Ischolaus Laco cum praesidio neodamodum et iunioribus Tegeatarum exsulantium sere quadringentis tenebat. Qui ab Areadibus hac uia Laconiam intrantibus uincitur et undique eircumuentus tum maxima exercitus parte perit. Xen. Hist. Gr. VI b, 24-26. Diodorus sXV 643 eundem Ischolaum dicit, qui foro, ut superioribus hostium copiis succumberet, prospicienR Leonidam imitatus dimissis iunioribus ipso cum senioribus in aditus angustiis pro patria morti se deuouerit. Quin PolyaenisH 22ὶ Iseholaus ab illo non diuersus sit, nemo dubitabit.
670쪽
Signum Mineruae Aleae, quod Pausaniae aetate Tegeae eos spiciebatur, ex Manthurensium pago deportauerant, ubi Hippiae cognomine dea culta erat 33. Itidem cognominatae alibi eum Palladi sacra reddebantur, uelut in Colono Atheniensium. Qua in regione I ταχέδαι siue Βανταυδαι uicus suerit non habeo exploratum. Suspicari autem licet in oeeidetiali uel septentrionali Tegeatarum agro ei sedes fuisse constitatas. Praeter Pausaniam Stephanus Bygantius pagi mentionem illi cit, apud quem haec inueniuntur: Bonnidat, τοπος Δέρκadiae.
igitur Damascenus eum Iocritum Lycurgi suisso filium dieii, et a Pausania et a bibliotheeae auctore quae Apollodori serissinomine discrepat. Ille enim VΙΙΙ 4, 10) Aneaeum B et Ypst chum solos Lycurgo natos nouit, hic IIII 9, 2, 1) quatiant
nominat: Ancaeum et Epochum, Amphidamantem ) et Ias Diuersam uici scripturam - Pausanias mυταχίδαι exhibet 'non tam librariorum errori tribuendam censeo, ut Koner sp. Πn. 3) qui apud Pausaniam re in sy mutatam uult, quam uarie tali elocutionis.13 Paus. VIII 4I, l. 2ὶ Ancaeus nepos etiam Lycurgi dicebant, ut Hyginus sFab. 14 a) narrat.
33 Quod idem II 8, 2,4) o Lycurgi liberis Cepheum pro Epoeho iP .
VIII 45,7ὶ iuxta Ancaeum uenationi Calydoniae intersuisse tradit, ea es siue compilatoris qui auctor est bibliothecae siue librariorum duces uidetur. Verus Apollodorus, si modo ex hoe deductum est illud opusc. lum, haud dubio Epochum nominauerat. Cui opinioni refragari non potes schol. Apoll. Rhod. I 162, ubi alterius Cephei Hellanteus mentionem fessi indicatur. Is nimirum Cepheum Neptuno genitum intellexerat, quod eM cisse mihi uideor conlato schol. Ε . Phoen. 150.4ὶ Neque uero inter Alei liberos Amphidamantem enumerat. Cf Ilis, bὶ Ilio Iasus Atalantae pater apud Aelianum sVar. hist. XIII1 IM ' apud reliquos Iasius appellatur. Neque alius ni fallor est Iasius, qui 0lIR pisto equo uicerat ideoque statua in foro Tegeatarum posita honoratus Paus. V 8, 4. VIII 48, 1. Item de uxore Lycurgi dissentiunt scriptores, q* schol. Apoll. Rhod. I 164 Antinoam, Apollodorus l. l. Cleophilam siue Sst J nomam suisse aiunt. Antinoam Pausanias sVIII 8, 4 et 9, b, ubi suo i. '