장음표시 사용
671쪽
Crebrius in hunc modum sormae nominum propriorum uariant; exstiterunt scripturae Κανωπος et Κανωβος, quarum
illam rectiorem esse Herodianus auctor est ΙΙ p. 530) nee tamen hane usurpari negat I p. 189), Βρεντέσιον et Βρενθέσιον ita rarissime schol. Hom. Od. α 184 , ut Dequentissime uel semper apud Latinos Brundisium adhibita, At αρακέα et Asinaniaci, Κνωσος sere usque, Γνωσίων tamen in duobus nummis imporatoriis sΕckhelii Doctr. Numm. II p. 309J - aliter in Latino sermone forma Cnosus inuenitur illa quidem, sed usitatior est Gnosnsi) - denique Κνίδος, Latine Cnidus etiam, frequentior uero Gnidus p . Insuper uide G. Curtium: Elem. Graec. Etym. p. 533 sqq. et O. Immischii dissertationem: De glossis texiei Hesychiani Italicis, Studd. Lips. uol. VIII insertam, p. 309.
Saepe alia aetas aliam nominis sormam prae8tat; nonnumquam, ut etiam nunc fit idque maxime in pusillis uicis quorum nomina raro litteris mandantur, isdem temporibus incerta est Scriptura, doneo magistratuum auctoritate stabilitur. Sio uindicata Pausaniae memoria nihilo minus dubitare nolim quin rectius scribatur Βαιταχέδαι quippe quod nomen a radice βου
quae inest in uoce βους derivandum uideatur'. Restant duo Tegeatarum pagi, Echeuthenses et Aphidantes, quorum illos haud procul a Bolachidis habitasse probabile est, quamquam de sedibus eorum certius nihil discimus. De Aphidantibus initio sequentis capitis di8seremus.
Quo loco postmodum Tegea urbs nouem pagis agrestibus coniunctis emoruit, iam antea pars populi habitasse uidetur, eum in media Tegeatide situs collibusque pluribus qui muni-
672쪽
Georgius Immanuel Seh.edlerrentur idoneis distinctus ad incolendum homines innitaret Neque ipsae sabulae de antiquissimis Arcadiae temp0ribri circumlatae aduersantur quippe quae tribus saeculis, p0st ldad Tegeates Lycaonis filius conditor Tegeae exstiterit, synoeeis mum per Aleum Aphidante natum fieri memorent i . Ante eassi igitur Tegea ipsa e numero nouem pagorum fuit. Quod si quaerimus quinam fuerit, nemo non de Aphidantibus cogitabit, quos ultimos sub Aphidantis regno ad ciuitatem accessime Pausanias VIII 45,1ὶ testatur. Quo modo id accidere p0idii Aphidas, unus de tribus Arcadis liberis genuinis quos e Eratone Dryade procreaverat ') sortitione saeta a patre Τege et quae adiacent 'Aνειδάντειον κλῆρον)η acceperat. uded
quoniam Lycosorae prisca Arcadicorum regum sedes coni aufuit, extrinsecu8 cum manu suorum quos Aphidantes nuncup3bant Tegeam aduenisse et in media terra arce opportuno lota
aedificata domicilia sibi suisque constituisse facile coicia iii Paus. VIII 3, 4. 45, l. 2) Paus. VIII 4, 2 leoni X 9, 53, ubi Ἐπιμηλίδας eum Siebelli scribo
Sequentia uerba τας εα Vrῶν εκάλουν Ναι Jm: Sic mihi restituisse uid tiui post ἐκαλον ν inseram νύμφας καί Ante sequentem καl coniunctiod
quae 'etiam' significet sortius luterpungendum. - Apud alios aliter eonia Arcadis audit: Leanira, Meganira, apud Eumelum Chrysopelia nyUpis Apollod. III 9, t. l. Schol. Eur. Orest. 1647. Nomen Prosopellae, quod TLeuuad Lycophr. 480 nymphae uindicat, corruptum esse mihi persuasi. qa loco uix recte ad Apollonium quendam prouocatur; immo Apollod0r laudare debebat grammaticus. Leanira eadem uidetur esso atque Laod mia, quae et ipsa Amyclao Lacedaemonii filia uocatur. Cum ea' Τriphyl. genuisse Arcadem Pausanias i X 9, bi tradidit. - Εnarrator ad u. i Orestae Pherecydem paulo supra laudatum exscripsit; quod nollem ne mi set C. Mueller in Fragm. hist. Unus enim Phereeydes Apollodoro test κs III 8, 2, 21 Ceteo genitam fecit Callisto matrem Arcadis. De patre eua sentit Ariaethus in Arcadicis secundum Hygini Poet. astron. II l, nisi q*Μnomen e prima ut ita dicam declinatione flectit; genetrieem uero Mese Wappellat. Eandem pro nepte Lyeaonis ducit, non pro filia quae ομψ' existimatur Callisto. Aliter rursus Pherecydes plura genera inter baac ' Lycaonem intercedere uult. Tertium nomen Τhemistus ab Istro imposi; esse matri Arcadis Stephanus Bygantius prodidit s. v. 'Αρκαδία. Adsesu Eustathius ad Il. p. 300, 30.
673쪽
Scilicet cum Aleus huic recentiori uico ex octo prioribus homi- Des agrestes adgregasset, ut Tegea urbs inter cetera regionis oppidula haud mediocriter praemineret, haec quidem stare non desiere; Aphidantium uero memoria oblitterata est neque quidquam nisi uestigia eorum in urbe remanserunt. Minime enim in nouo oppido uetus terrae distributio in nouem partes eorumque nomina tenebantur, sed quattuor tribus
Pausania auctore VIII 53, 6 discernebantur his nominibus inditis : Clareotis, Hippothoitis, Apolloneatis, Athaneatis; quarum singulae singula Apollini Agyieo sularum custodi)νὶ signa dedicarant, in media nimirum urbe prope theatrum nec longe a soro Appellari eas dicit Pausanias ab agri sorte quam Iiberis Arcas proposuerit suis simulque ab Hippothoo Cercy
- ρκας ἐμοί σεν ὁmio τῆς χωρας κai areo γαποθου του Κερκυονος. Quae explicatio ad duas tantum tribus primo loco nominatas Spectare potest; nec tamen Perlegeta is est, apud
quem in tali locutione offendendum sit. Cum quattuor illarum tribuum apud nullum alium scriptorem mentio fiat, bene accidit quod tituli Tegeatici in eisque
lὶ Initium cultus Agyiei Pausanias suIII 53,1-3ὶ a Scephri caede Tegeatae hi Maerae filii repetit, quam Limo frater perpetrarit. Huic enim in suspicionem Scephrus uenerat propter conloquium, quod cum Apolline habuerat cum sorore in Tegeatidem aduenienti ut Latonam a mortalibus contemptam ulcisceretur. Limo Dianae spiculis statim interemptus est. Ad expiandum illius faeinus oraculo Delphieo parentes Scephrum lugere iussi sunt, quae religio in sestis Agyiei diebus ex illo tempore conser
2 Haec non in eadem regione omnia stetisse, sed terminos quattuor urbis partium fecisse Bursimus Geon. II p. 320 n. 23 mihi non persuasit. Quis nescit Athenarum heroes eponymos in uno foro conlocatos 3 Theatrum quod Pausanias i VIII 49,1ὶ memorat non diuersum fuisse ab eo uidetur, quod priore dimidio secundi ante Chr. n. saeculi 'magni sicum e marmore
lacero instituis Antiochus Epiphanes Syriae rex. V. Liu. XXXXI 20. Diuitiam by Cooste
674쪽
praecipue notissimus ille Boechhii C. I. Gr. I 15l3, Lehasii II 338 b, Caueri Del. 454) Pausaniae indicium magna e parte
confirmanti Enumerantur ibi tributim ciues et inqnilini Tegeatici, qui per nonnullos annos uictores ludorum facti coronas pro praemiis acceptas numini cui ludi celebrabantur deuouerant. Quodnam suerit numen haec docent superscripta: Ἐναγωσι τοὶς 'Oλυμπικο τω μεγίστ ρ καὶ κεραυνοβολεο ανατεθειμένοις εκοιιέσακτο τοῖς στεφανους. Erat igitur Ιumpitor Olympius siue Fulminans, de quo aliunde nihil compertum habemus. Hoc certum est Iouem uariis adoratum cognominibus complura templa Tegeae habuisse. Ab Ioue Clarionicus ille excelsior Pausaniae, in quo multas Tegeatae aras habebant, cognominatus erati Praeterea in foro ara et signum quadrangulum Iouis Telei Tελειου i. e. perficientis exstabant, ad laeuam autem uiae a Tegea in Laconiam ducentis Lycaei Iouis ara et delubrum, cuius tantum modo rudera Pausaniae aetate conspiciebantur ). Titulo denique II 337 Lehasii de Ioue i. e. exorabili docemur.
Ludos Ioui Olympio celebratos Pausanias ipse quoque attingit, ubi de colle Iouis Clarii loquitur VUI 53, 9): To ot
etiam in inscriptione illa intellegendi uidentur. Neque opus est sumere Pausaniam de sestis diebus Clarii Iouis cogitasse, cum permulta in clivo illo altaria essent posita, quorum nescio an unum ad Iouem Olympium pertinuerit. Namque ut in MoeAtheniensium diuersa Mineruae numina colebantur, ita Iouis cultus in colle Clario, qui non minus arcis uices explesse uidetur, complura loca habere potuit. Sed reuertamur ad tribus Tegeatarum, quarum ordinem a Pausania peruerae redditum esse titulo illo comprobatur. Ibi enim quamquam ita mutatur ordo, ut quotannis per Singula
675쪽
quadriennia alia tribns initium faciat tabulae uictorum, tamen numquam inuersa series comparet, cum una quaeque tribus sequenti anno in locum proxime superiorem succedat praeter primam quae postremo loco ponitur. Sic igitur tribus sese
υθαναίαν etc. Nnllo autem pacto Hippothoithae Crariotas insequi possunt, ut sit apud Pausaniam. Ceterum hnno in scribendis tribuum nominibus neglegentius uersatum esse negamus atque exitus in εατις et εωτες. qui uulgo in editionibus pro minat, tiὐται, ἐαται lapide exhibitis leguntur, scribarum socordiae originem debere confidimus, quando reliquiae uerae scriptionis in codicibus indagatae sunt. Nam forma Αθαναιατις Angelico, Ἀπολλωνιατις Lugdunensi a et Vindobonensi b praestantur. Quapropter optimo iure P. Foucarius in commentario, quo collectionem titulorum Lebasianam instructam edidit, Adλανοῆτις in Pausaniae uerbis reponendum censuit, nec non laudandum quod Schubartus in minore editione scripturam 'Ἀπολλωνιατις restituit. His probatis non grauabimnr etiam sormam Κλαριωτις scriptori uindicare. Quid enim uocalis ε sibi uelit in eiusmodi formis i)γQuod Pansanias scriptiones Κραριος, Κραρι-ς Proprias dialecti Tegeaticae non conseruauit, id seriori eius aetati condonamus. Exempla commutationis liquidarum λ et e non desunt, etsi illud abiciendum est quod Boeckhius attulit: ναμ κραρος ab Atticis pro ναυκλαρος ναυκληρος) dictum esse. Namque G. Meyer in Curtii Studd. uol. VII magna cum specie
ueritatis hanc uocem o ναυς et radice κραν quae subest uerbo κραένειν compositam formamque ναυκλαρος, quae apud posteros raro occurrit, uel uitandae gratia similitudinis consonarum uel peruersa etymologia natam esse proposuit. Aptiora haec
1 Idem Pausaniae iVIII 53, 10 scripturam Κνακιατιδος inuitis libris qui Κνακεάτιδος exhibent restituendam duco. Cf. κνηκlας sBabr. 122. 12 lupum gignificans Κνακίας sPaus. VI 10, 7, quod equi nomen est. For
tassis ad eandem stirpem reserendum nomen Dianae Κναγlac, quam Spartae ueneratione prosequebantur irius. III 18, 4 , ut rectius Κνακlα scribatur.
676쪽
Georgius Immanuel Schπedlersunt: Aor. ηλθον; αἱρεω, Aor. εIλον : hic in Crotiendialecto λ etiam in formas praesentis et suturi temporis inrepsit ut αἱ λεῖν etc. pro αἱρεὶν in titulo Gortynio recentissime in lucem retracto legatur, curatis σεσθω in alia inscriptione eiusdem insulae. Exstabat Phocensium oppidulum, cui nomen
erat et Ἀνεμυλειω et ' νεμ ωρεια. Porro quin radices aλκ et ἀγκ lcf. aia , αρκέω etc.) eandem notionem ineludant nemo
in dubium uocabit. Litteras κλ et κρ inter se fluctuantes deprehendi in nominibus κρέβανος γλέβανπὶ i. e. sumus, κριβανίτης sκλιβανιτζςὶ reliquisque eiusdem stirpis, ubi Phrynichus p. 179 i Lob. scriptionem per ρ Atticam et unam ueram eme praecipit. Altera scriptura cum in Doriensium maxime usu suerit, non minus apud Herodotum passimque apud posteriores legitur ij. Sed tanden accedamus ad soluendam eam quaestionem, unde tribubus Tegeatarum nomina indita esse uideantur. Atque localem fuisse earum rationem neminem debet effugere, quod significatione tribnlium Minerualium οἱ εα ' Ιθαναέαν scit. ἐπε- μένοι) luculentissime cognoscatur. Hac nimirum ii intelleguntur qui circa aedem Mineruae incolebant, itemque Κραριωτaι, υπολλωνιαται, 'Dinoctoiτcii propter delubra Iouis Clarii, Apollinis, Hippothoi habitabant. Minerua autem, Iuppiter, Apollo tanto opere Tegeae praeter ceteros caelestes in honore suerunt, ut tamquam patroni ciuitatis singulis quisque tribubus nomina imponerent. Atque haec tres tribus quin iam a conditore oppidi, cum congregatio lacta esset nouem paginrum, constitutae fuerint nihil est cur dubitemus, quamquam pristinis temporibus magis ad religionem quam ad rem pnblicam uidentur specta88B.
Quarta Hippothoitis uel idcirco posteriore aetate accessime putanda est, quod Hippothous a quo nomon duxit multo post Aleum regnasse sertur. Ergo in tres potissimum partes quil κ . et κρ praeterea mixtim habes in κλωμαρ i. e. Rceruus SaTorum sci. glomus , κλωμακοεις SaTOS et κρωμακίσκοις deminutivo, κρωμακωτος idem ualentibus. Cf. etiam uerba κλαζειν et κραζειν olim significatu aegre diu rea.
677쪽
antiquitus Tegeam incolebant secundum cultum ac religionem distincti fuerunt. Una pars ex occidentali et meridionali terrae regione conuenerat et Mineruam in praecipuo honore habebat; altera ex orientali plaga Argivis snitima Apollinis cultum secum asportauerat. Ioui denique iam ante synoecismum in colle Clario arce Aphidantium sacra facta esse coicio; cuius accolae tertiam ciuitatis partem efficiebant. Iuppiter apud maiores Aphidantis inde a Lycaone qui in honorem eius ludos Lycaeos instituerat summa ueneratione colebatur, unde lacile suspicamur illum cum Lycosora in
regnum sorte acceptum proficisceretur sacra summi deorum
Tegeam attulisse. Quod ibi inter alia epitheta cognomen μαριος Κλαριος Iouis proprium erat, id parum probabilitera sortitione Arcadis filiorum repetit Pausanias; immo Clarius attributum Iouis est ab Aeschylo quoque usurpatum, cuius in Suppl. u. 360 exstant: ἱκεσέα Θέμις istoς κλαρίου, ad quae
χαι κραινοντος; ita Iuppiter sorte 'κλret γ) distribuens intellegitur, atque uel Summum numen caeco lato subiectum suisse indicatur.
Aliter Boeckhius in commentario, quem ei quem tragi mus titulo subiecit, hunc Iouem tutorem gortitorum agrorum κλ ρωH interpretari uidetur. Κραριυάτας enim eos fuisse quilandos certis legibus exercerent, inferioris quondam condicionis homines quales essent Cretensium Clarotae ab agri sortibus appellati ). Insuper Hilotas Spartanorum et Penestas Thessalorum confert. Arcades enim Hilotis similes etcροσπελπιας habuisse Theopompo auctore apud Athenaeum VI p. 271 ej. Denique Tegeaticos Clarotas principio eadem fuisse condicione qua Cretieos inde conligit, quod insignes Cretae urbes Cydonia, Gortys, Catre a Tegeatae filiis dictae feruntur. Sed Τegeae
illos posthac ciues suisse. Quae coniectura cum partim salsis landamentis nitatur nune stare nequit. Athenaei loco haec leguntur: ετι Θεοπομ-
678쪽
mum miri qniddam habet forma 'Αρκώ3ιοι nulli bi de Areadiae incolis adhibita. Deinde prorsus idem in decimo Athenaei libro p. 443 bὶ redit ex eiusdem auctoris seeundo libro Ρhilippi
corum desumptum nisi quod de Ariaeis dicitur, et hoc nomen x ωρκαδιοι corruptum esse aegre quisquam contendet. Quam quam ne Ariaei quidem innotuerunt. Quod cum altero laescommonstretur Theopompum libro secundo res Illyriorum uae lasse, equidem nullus cunetor Camuboni emendationem am plecti utrobique Medictioι reponentis. Hic Illyriae populus stilper alios scriptores ini notus ). Maximum autem seruor numerum aeque Dardanis suisse, quae et ipsa gens Illyrici erat, idem Athenaeus VI p. 272dὶ Agatharchide Gnidio auetore narrat. Ceteroqui nusquam de parte Arcadiae incolarum alteri parti ita subiecta ut seruiret proditur. Immo Arcades semei indigenas esse omnesque extrinsecus in ipsorum terram ia rumpentes uelut Dorienses reppulisse adserebanti Privator hominum serui apud eos procul dubio exstiterunt', etiamsi pauciores suerint quam in maritimis Graeciae regionibus , De coloniis Tegea in Cretam deductis haec sunt Pausaniae s VIII 53, 4ὶ uerba: Afrovcra δὲ καὶ Oσοι του Tεγεατου τεὼ ν παi δων έλεέποντο μετοικῆσαι σφας εκουσίως ἐς Ελτην, Audinq
lὶ Polyb. II ll, 12. Strab. VII p. 3l4 sqq., Arist. de mir. aud. 138, App II. 3 et 10 shρδειοι , Cass. Dio D. 49, 2-3 im ια ot , Steph. Byg A hq 23 Qui tamen eondicione solita meliore gaudabant, ut Athenae. IV 149 cdὶ ostendit Theopompi loeum laudans o libro XXXXVI Philippi eorum. Inspice etiam titulum Lebasianum 341 h. 3 Ipse Boeeuhius in Addendis primi uol. C. I. Gr. suam de Prom latis Arcadum sententiam ualere iussiti 4ὶ Ut saepius apud Pausaniam, mira deprauationis postilentia no*num memoriRm inuasit. Numquam nomen Αρχήδιος in Graeeorum . yDiuiliam by Cooste
679쪽
αὐλις j. Nec dedecet Vellei Paterculi II, 23 et Stephani f. u. 6γέα addi testimonia, quibus Tegea Cretae oppidum ab Agamemnone Troia redeunti siue a caduceatore eius Talthybio condita refertur; nam Arcades facile poterant inter conditores uersari, qui naues ab Agamemnone accepisse atque quodam modo sub huius imperio ante Troiam pugnasse tradantur'. At licet Tegea et ex aliis Arcadiae oppidis homines in Cretam immigrauerint, non tot fuerunt tantaque auctoritate, ut uestigia morum Arcadi eorum in publicis insulae institutis mansisse uideantur. Artiorem fuisse cognationem inter Areades et Cretenses id quod alterutri negabant inscriptionibus refellitur.
In titulo quidem aedifiei ali Lebasii II 340e, Caueri 457) et
in iure Gortynio nuperrime inuento, ubi proprietates sermonis utriu8que gentis purissime seruatae comparent, sere nihil deprehendi unde maior similitudo dialectorum possit constitui. Per Dorienses igitur factum esse iudicabimus, ut classis Clarotarum apud Cretenses exsisteret, hominum bello domitorum et in seruitutem detrusorum. Supra posuimus clivum Clarium arcem suisse Aphidantium nec non postea acropolim Tegeatarum inde euagisse arbitramur. Nam collis iste, hau dubie merito a uiris doctis is agnitus quisuit, quod quam inepte hoe loco se habeat penitus liquet. Utiquo pro eo
Κατρέα eum Siebeti rescribendum est quo carere nequeamus. Oppidum autem a Catreo conditum non item Κατρευς nominabatur, Sed Κατρη Herodiano teste apud Stephanum, eamquε formam restituendam esse eeuinseo, eum tacillimo errore oscitantia librariorum conditoris nomen repetere
potueritit in Demetrius intellegitur Magnesia Thessalica oriundus, Ciceronis aequalis qui περὶ Oμωνύμων scripsit. 21 Cuius ciuitatis duo decreta publica laedera cum Teis continentia exstant apud Lebasium V I, It et 80 . 33 Hom. B. β 612.
680쪽
hodie uocatur Hagios Sostis, eum maxime emineat e plMille amplumque prospectum praebeat, aptissimus erat structi, munitionibus. Non plus semel apud ueteres arcis Tegeae sim mentio fit. Polybio auetore V 17, 2) Lycurgus Spartanora tyrannus capto oppido arcem quo ciues recesserant stagnoppugnauit; quod cadit in annum a. Chr. n. 218. Ab aeropoldiscernendum existimo tumulum, quem sua aetate Phylaeaedem nuncupari Perlegeta VIII 48, 4ὶ perhibet. Sub eo semilix Tegeatides in insidiis conlocatae Lacedaemonios Charilao date eum uiris decertantes oppre8sisse et uictoriam confecisse datrantur. Quod si hunc quoque Clarium collem Pausanias diris set, certe aliquid addidisset. Itaque Phylactridem nomροι castello praesidioque Macedonum siue Romanorum nanetaae88e su8picor. Ceterum Hagios Sostis magis ad septentriore et occidentem solem vergit quam ceterae urbis reliquiae, sita de situ arcis et tribus Clariotidis concludere in prompta ei In eodem uico prytaneum stetisse uidetur, quod a Xerst
γεα rcra καὶ ἐστέαν 'Αρκαδων κοινr ν, eis praemissa quae de fila Clario disseruntur. Ante ea necessario lacuna est statutae qua commemorationem prytanei intercidisse putamus. Ille edissocus est publicus; ibi ignis sacer Vestae alitur. Eiusmodi autem lacunis scatere textum Pausaniae omnes prudentes tap
Apollini non Agyieo soli Tegeatao sacra laciebant; burbe ipsa Pausanias VIII 53, T) aedem dei cum inaurato si mulacro chirisophi Cretensis opere conspexit. Quae uirim Agyiei fuerit an Apollinis aliter cognominati nescimus. pro certo adfirmes illud sanum quasi umbilicum suisse tribM Apolloniatidis. Quod cum Pausanias per portam ad Masidia ream conuersam, ergo ad meridiem et occidentem speetallim Tegeam intrarit ac postremo in septentrionalem Oppidi parie*peruenerit, templum et tribum Apollinis a foro septentrioa et Orientem uersus eunti sese obtulisse non ueri dissimile. QR rei situs reliquiarum theatri, quod in hoo uteo aedictoarus