Leipziger Studien zur classischen Philologie

발행: 1885년

분량: 743페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

651쪽

conradus Cichorius

utuntur praenominibus plebeii Iunii atque patricii, quorum prae nomina Titus, Uberi es. Liu. 2, 4, Dion. b, 6 postea nar

quam redeunt in gente. Haud tamen est mirum, ipsos Iallio Propter nomina congruentia se posteros existimasse L. Brat, Quam rem iam Posidonius tradidit Plui. Brut. 13, primus alliezdocta disputatione et stemmate Iuniorum constituto plebeiae Brutos rettulisse uidetur ad primum consulem ipse Atticus,

quo Nepos Att. 18): 'secit hoe idem, inquit, separatim in alii libris, ut M. Bruti rogatu Iuniam familiam a stirpe ad hartaetatem ordine enumerauerit, notans qui a quoque ortus, qari honores quibusque temporibus cepisset.' Indicem igitur Iezl orum genealogicum composuit Atticus usque ad M. Brulta Caesaris intersectorem; 'woetu aber viet Etandvng ersorderiit war', rectissime adnotat Teusset Rom. Ibiteratum. 3 17l, it Neque tamen unum tyrannicidam auum statuere M. Bruti san, habuerunt aequales illius, sed alterum etiam maternae ges posuerunt C. Servilium Ahalam, qui Sp. Maelium regni adstea torem, ut uocabatur, necauerat. Ab eo enim matrem Brοῖ Seruiliam oriundam esse dixerunt cs. Plui. Brut. 1 et saepta locos enumerat Drumann Grach. Roms uol. IV, p. 15 adu. Atque hoc quoque per genealogicam rationem demonstra esse ab Attico, colligo ex loco quodam Ciceronis. Qui e

nem Bruti ex ipsis illis gentibus, Iunia et Seruilia, praedio 'ad Atticum scribit quadragesima libri tertii deeimi epius

'ubi igitur qριλοτεχνημα illud tuum, quod uidi in Partheno si Ahalam et Brutum γ' Ubi non potest νυλοτέχνωα, ut pst nulli noluere, reddi 'deliciae', neque gnbesse signum mam' reum, et Bruti et Ahalao simulacrum continens, cum hae p) tione post Platonem non legatur uocabulum illud apud alleio dueteres. Neque Atticus tam ardenti libertatis studio caesas rque inimicitia flagrauit, ut tale monumentum saei undam si, curasse sit putandus. Immo φιλοτέχνημα secundum lores, qyη laudat Stephanus, significare potius uidetur: 'artificiose ei di ligenter aliquod consectum opus.' Hac sententia exstat apῆς

Diodorum, aequalem fere Ciceronis 3, 37), dieium de

652쪽

De fastis eo ularibus antiquissimis.

ciose inuenta corbi, qua anguem ingentem caperent uenatores; eodem capite hac notione etiam usurpatur πεφιλοτεχνημενον atque una reseruntur φιλοτεχνέρ τε καὶ δολερ. Cum autem Atticum stemmate ad regum expulsorem reduxisse M. Brutum

constet atque in epistula illa sermo sit de Bruto et Caesare, mihi quidem non iam est dubium, quin dicat Cicero stemmata artificiose ab Attico composita, quibus Bruti maiores et Seruilios et Iunios usque ad Ahalam et ad L. Brutum enumerauerit, et utrumque Ostenderit esse auum M. Bruti. Ciceronem igitur stemmata ea uidisse conicio picta in tabula uel pariete Parthenonis Attici, scilicet in hibliotheca eius. Nam ab ipso Attico φιλοτεχνηmcx illud esse consectum, ex addito uocabulo 'tuum' intellegitur. Quodsi Attici esse eam propagationis tabulam statuimus, miro euenit casu, ut in Capitolinis fastis duo comprehendantur

corruptae memoriae uestigia, quae ad ipsam eam Bruti origina. tionem sulciendam uidentur esse conficta.

Primum enim ut p. 242 exposui Eduardus Lllbberi dissertatione Do gentis Quinctiae commentariis domesticis Κil. 1876 p. 17 egregie ostendit, Sp. Seruilio Structo, tribuno consulari anni 386 salsam adscriptam esse in lastis Capitolinis notam genealogicam 'C. f. C. n' pro 'C. f. Ρ. n.' et ea quidem de causa, ut a C. Seruilio Ahala, Sp. Maelii intersectore, qui progeniem non uidetur reliquisse, originem possent ducere posterioris aetatis Seruilii. Quamquam autem stemma Seruiliorum, deperdita ea laterculi Capitolini parte, inde per integrum fere saeculum ignoramus, tamen Caepiones, quorum ex familia oriunda erat Seruilia M. Bruti mater, ad Sp. Servilium Structum illum redire, hac de causa est uerisimile, quod una omnino gentis Seruiliae stirps ad posteriora saecula permansit, nempe ea qua continentur Seruilii Caepiones et Seruilii Gemini. i) Cum tamen ex Plutarchi loco laudato Caepiones ab Ahala duxisse origi

li Primum enim, quem nouimus Caepionem, consulem anni 501, primumque Geminum, consulem 502 ex uno eodemque avo, Cn. Seruilio ortos 88 notae genealogicae docent, quas iam sinceras ad eos annos adnotant

fasti Capitolini. Diuiligis by Cooste

653쪽

conradus Cichorius

nem sciamus, horum ipsorum causa Sp. Structo alium uindiea tam esse in lassis Capitolinis auum arbitror. Simile quid, mea quidem sententia, appRret in Iuniis quos commemorant marmora Capitolina. Nam si M. Brata ceterique qui sexto septimoque Raeculo fuerunt Iunii Bruti ori esse dicebantur ex L. Iunio Bruto consule anni 245, Omnes qel medii ponerentur Iunii necesse erat et ipsi cognomen gereres Bruti. Faciunt autem contra C. Iunius consul annorum 437 sq.

et C. Iunius consul 463, 477. Utrumque enim C. Iunium Babulcum appellant antiquiores sontes, Idatius, Chronicon P schale illique quos sequitur Liuius nono et decimo libro seriptores annalium. At Capitolini fasti, ubicunquo illi leguam

C. Iunii sc. annis 437, 441, 442, 443, 44b, 447, 452 et triumpὲ 443, 452, 477) cognomini Bubulci alterum adnectunt Bruti, qllodalicubi eis non adscribitur atque uno eo consilio uidetur e additum, ut continua Brutorum series inde a L. Bruto, liber talis uindice efficiatur ad Brutos sexu saeculi eorumque poste ros. Quoniam autem primum eam seriem deseripsisse ni diiud Atticum, haud mihi uideor facere audacius, quod et Brutor additum cognomen et falsam Sp. Structi notam genealogie ad illum refero, quippe qui eo studio, quod utroque compre hendimus loco, et Seruiliorum et Iuniorum redegerit stemia Eo autem, quod utrumque redii in fastis Capitolinis, quam Ua xime confirmatur illa, quam exposui, sententia mea do fasto rum Capitolinorum cum Attici annali coniunctione atque i

certo illos esse excerpto8 eX annali credo. Unum tamen restat, quod gententia ea accepta sit expe ldiendum. Neque enim, si ex libro Pomponiano reuera fulle

runt fasti Capitolini, toti inde possunt esse petiti; nam GReditus sit annalis ante annum v. c. 708, quo Cicero emi ii Brutum suum de claris oratoribus, auctor tabularum Capitoli narum, quas e tructas in regia esse intra annos 7 18 et Ir constat, uiginti sere extremorum annorum consules aliunde Sam

psisse egi arbitrandus. Atticus annalem scripsit post edito libros Ciceronis de republica, i. e. post annum T 03 cl. Mommea

654쪽

De iustis consularibus antiquissimis.

257 p. 83squ.); nam ipsum laeti dicentem Atticum Cicero in Bruto 5, 19): 'eisque sc. libris de republica nosmet ipsi ad ueterum rerum nostrarum memoriam comprehendendam impulsi

atque incensi sumus'. Cum igitur inter annum 703 et 708 i)composuerit librum Atticus et hucusque produxerit seriem consulum, quam dignissimum est notatu, quod Chronographus anni 354, quem pendere ex Attici annali ex eis quae disserui sequitur, adnotat ad annum 705 Mommsen ' Ueber den Chrono-9raphen v. I. 354' p. 618): 'hoc usque dictatores suerunt' *ὶ. Sed fuerunt etiam postea dictatores annis 705, 706-8, 700, 7l0; itaque nota illa chronographus aliud quid uidetur significare. Quodsi meminerimus, in sonte Chronographi fuisse enumeratos dictatores quoque cf. supra p. 244), sic eXplicandam censeo notam, ut eum sontem pertinuisse dicamus usque ad ipsum annum 705 et pronuntiare chronographum uerbis illis, go hucusque sequi auctorem dictatores exhibentem, aliunde autem inde ab avno 706 8e petere consule8. Annalem igitur Attici substitisse puto in consulibus anni 705, quo bellum exarsit ciuile, atque annos 706 ad 718-24tum, cum inciderentur iusti Capitolini ex memoria esse additos. Quibus sanet, quod inde ab anno T0b in ipsis iustis Capitolinis inueniuntur quaedam aliter expressa atque in priore parte.

Nam cum ante eum annum, quibus annis dictatores fuerunt, nomina eorum Statim ponantur post consules, adscripta tantum

nota 'diet , inde ab anno 705 ubique dictatoris nomini ses705, 707, 70s bis) praemittitur singulis uersibus nota 'eodem anno', addita ut opinor ab homine, qui - diu intermissa di,tatura - non iam ueram eius naturam nouerat ).li Atticus, anno 704 ex Epiro Romam redux, ibi commoratus est anuis sequentibus se . Drumann l. l. uol. V p. 25 squ. ; atqui librum cum non nisi in urbe scribi potuisse sit manifestum. anni' 705-708 studiis illis uidetur Atticus operam dedisse annalemquo paullo ante annum 708 emisisse. 2 Vix casui est tribuendum, quod inde ab anno 706 usque ad IIbdesiderantur apud Chronographum et dierum anni Incipientis et e clarum significationes. 3ὶ Quibus annis penes singulos consules Eumma erat potestas, apud

655쪽

Conradus cichorius

Iam perueni ad finem disputationis, cuius gumma capita breuiter liceat comprehendere. Fasti igitur consulares antiquissimi sine cognominibus eBll-merabant priorum saeculorum magistratus atque hos fastos antiquiores omnes receperunt scriptores. Quem tamen indirem postea, prosecti a ternis nominibus, quae legebantur consulum aetatis posterioris, singulis additis cognominibus suppleuerunt duo uiri docti, suo uterque coniciens Marte. Qua ratione duae ortae sunt fastorum recensiones, quarum alteram exhibent Ida tius et Chronicon Paschale, ac certae Livii Dionysiique oporum partes; et huius quidem auctor putandus est Licinius Macer. Alterius recensionis particulam habemus per Castorem suppeditatam) in Diodori fastis ubicunque reseruntur consules cognominibus adscriptis. Ex utraque tertiam effecit recen&γnem aetatis Ciceronianae homo doctus, quem esse Atticnm, libri annalis auctorem, multis indiciis proditur. Eum esse fontem et

fastorum Capitolinorum et Chronographi anni 354 probabiliter

statuitur, ita ut Capitolina recensio composita sit ex duobus prioribus lastorum exemplis. Quodsi, quae legimus consulum antiquissimorum cogn0mina, non nisi coniecturis debentur antiquariorum, qui infima liberae reipublicae aetate suerunt, omni ea carere fide appa ret; atque inde iam gequitur omnem aetatis antiquissimae me moriam, petitam et coactam ex cognominibus, nullius esse alle toritatis, sed sera coniectura effectam. Neque tribuenda est fides nisi binis prioribus nominibus, gentilicio ae praenomini Sic neglectis cognominibus satis multae resoluuntur et explicantur controuersiae, inde natae, quod idem factum in diuersis

Atticum nomen eorum uidetur fuisse scriptum addita nota: solus magi

stratum gessit', ut legimus in fastis Capitolinis ad annum 670; idem apparet apud Chronographum annis 379 s Baccho solo', et 702 i'Magno III solo' et eadem ratione pogina quoque anno T08 'Caesare IIII et solo ili': sasti autem Capitolini in illis, quae non iam ad annalem redire dixi, anno 709 aliter atque in priora parte habent 'C. Iulius C. f. C. n. Caesar IIII sine e tonlega , ita ut post annum 705 nequo iam plane consentiant inter se Chronogra'

phus et iusti Capitolini, neque prior posteriorque laterculi Capitolini para Diuiliam by Cooste

656쪽

De fastis consularibus antiquissimis.

259sontibus diuersis eiusdem gentis hominibus adseribebatur, nempe ob diuersa ab auctoribus posita cognomina i).

1ὶ Quod cum aeeuratius exponere hoc Ioco Rit longum, uno exemplo quae posci conabor comprobare. Iteratam esse narrationem de seruato consule Romano et a T. Quinctio Capitolino et a L. Quinctio Cincinnato. Iuculenter ostendit Labberi s De gent. Quiuet. comm. dom. p. 20 et De genti Fur. comm. dom. p. 9 . Primum enim Liuius s3, 4 et Dionysius is, 63 - quem utrumque Propter addita cognomina consulum hausimo arbitror ex Macro - S. Furium Fusum consulem obsessum ab hostibus liberasso tradunt T. Quinetium Capitolinum. Tum paullo post sanno 296 u. c. eidem auctores iLiu. 3, 36, Dion. IV, 25 - ubi apud neutrum Seriptorem legi cognomina notandum est, quia aliunde illa uidentur esse desumpta - plano eadem ratione L. Minucium consulem seruatum esse narrant a L. Quinctio Cincinnato dictatore anni 296. Neque tamen in eo consentio cum uiro illustrissimo mihique carissimo. quod inde putat sabulam esse iteratam,

quia gloriae cupidi et Quinctii Capitolini et Quinetii Cincinnati suo quique

auo factum illud postea uindicassent. Immo eam suime repetitionis originem arbitror, ut in antiquissimis annalibus, qui consulum nomina in rebus enarrandis non Eolebant referre iNep. Cat. 3, 43 id tantum exstitisse scriptum, 'consulem Romanum ab hostibus circumuentum obsessione liberatum esse a Quinctio'. Iam cum illa aetata duo putarentur uixisse clari Quinctii, alter T. Capitolinus, alter L. Cincinnatus, postea alios quidem ad Capitolinum rettulisse factum illud existimo eiusque adscripsisse cognomen, alios autem auctores Cincinnatum dici sibi persuasisse atque ideo eum nominasse. Unde factum est, ut alio alii anno prodiderint rem gestam, posteriores autem scriptores, ut Liuius et Dionysius, cum non uiderent, eandem rem mutatis nominibus bis narrari, utroque anno eam reciperent. Uter autem Quinctius reuera rem illam gesserit, nos tam non possumus diiudicare, quamquam libero confiteor, uehementer me dubitare do toto L. Cincinnato, cum nomen eius non exstiterit In fastis consularibus, quos antiquissimum uerissimumque fontem esse disserui. Nam quod consul suffectus dicitur anni 294 apud auctores recentiores Dionysium fastosque Capitolinos - neque Diodorus neque Liuius suffectum eum commemorant m etiam auget suspicionem. Antiquissimis enim temporibus fuisse magistratus Ruffectos iam supra negaui. Praeter consulatum illum spurium dusta dictaturas Cincinnato tribuunt auctores, quas tamen ipsas gero demum inuentas esse existimo. Mihi cum parum sit probabile, tam clarum, qualem describunt Ructores, utrum omnino non consulem esse creatum, totum Cincinnatum nil nisi umbram esse iudico T. Quinctii Capitolini, quem sexies exhibent consulem fasti.

657쪽

CONSPECTUS

Caput I. De fastis consularibus antiquissimis IIa Caput H. De iustis Idalii Chronicique Paschalis 189 Caput III. Da fastis Diodori 20SCaput Iv. Do prioribus fastorum recensionibus 219 Caput V. De fastis Capitolinis 226 Caput VI. De fastis Chronographi anni 354 242Caput VII. De recensionis Capitolinae auctore 245

INDEX RERUM

Post. Aebutius Elua Cornicen eos. 312 p. 200. agnomina 229. annales maximi l73; 22b, 1.

annufi consulum nominibus significatus 173.

Atti ei liber annalis 249sq., quando editus 256, studia genealogica 2bl. Augurini 223. Brutorum ex L. Bruto origo 253. Bruti Bubulet 256 Q. Caedictus cog. 498 p. 193squ. Cassius Hemina l83. Castor chronographus 216squ., CR-storis fontea 225, 1. Cato 183. Chronographus anes 354 p. 242, fontes olus 243 squ. Claudiorum cognomina Regillensis ac Sabinus 224. Ap. Claudius Caecus 175.179, 2.223 et filii 227. l Claudius Quadrigarius IS

cognominum primordia 177 cognomina mutata 222.227, c. antiquissima Augusti aetate repetita 222, t. errore praetermissa in fastis Capitolinis 231, e. Graeca 223. C. geminata 227 squ. 230. collegia consularia anni 275 p. 23 I;

658쪽

conradus Cichorius: de fastis consularibus antiquissimis. 261

498 p. 193. commentarii domestici 236. Corneliorum stomma 240. Diodori corruptelae unde ortae 197,l, interpolata apud Diod. cognomina 209, 3, cognomina deperdita apud Diodorum 215, 1. Dionysii sontes 206squ. C. Sergius Esquilinus 198. K. Fabius Dorsuo 180, 1. Fabius Pictor 183. Q. Fabius Rullus i Rullianusi cos. 432 squ. P. 196. Fidenas - Fidenates 213, 1. foedus Latinum l73. Cn. Gellius 183. genealogicae notae 235squ. Idatii auctor 20b. Larcit, Rufi aut Flaul 225. Lie Inlus Macar i 85squ. 205 Squ.

233 squ. Mamercus 223. nomina antiquissima 226squ., nom. cumulata 226.

Papirii - Papis II 174 squ. L. Piso 183. Plutarchi Poplicola i84, Camillus187, 1.

Poblilii Vulseus et Philones 234. Sp. Postumius Regillianus cos. 288

p. 199, 1. praenomina 22l, 1, pr. pro cognominibus habita 223. L. Furius Purpureo cos. 558 p. 193. Qui ne i ii T. Capitolinus ac L. Cincinnatus 259, 1. Regillenais - Regillanus 196. rho iaciamus 174 squ. sacerdotes antiquissimi 180 squ. Seruiliorum stemma examinatum 238 et 239, Serv. ex Ahala origo 2bb. P. Sestius Capitolinus iVaticanus 3 232. Siculus 221. P. Sempronius S o p h u a cos. 486 p. 19l. 193. stemmata ex Capitolinis fastis ef- laeta 238. sus secti consules 234. Sp. Tarpeius Montanus Capitolinus 224. tituli antiquissimi 173. 178squ. tribunorum consularium collegia 210,l Squ. Trigeminus 22 l. Valerius Antias 184.

T. Romilius Vaticanus 224. Veturii Vetusit 175. vetur ii Gemini, cicurini, Crassi

659쪽

262 Conradus Cichorius: de fastis consularibus antiquissimis.

INDEX LOCORUM

Capitolini fasti ann. 276 p. 198, 1, Cicero ad fam. 9, 21 p. 174 Equ. ann. 302 p. 232, ad Att. 13, 40 p. 254. ann. 4bi p. 245. Diodorus 1l. 52 p. 197, 1. Dionysius 9, 60 p. 199, t. Chronographus anni 354 p. Chr.IIdatius ann. 290 p. 203, 1. ann. 63l p. 244 l Nepos Att. 18 p. 235,l. ann. 705 p. 257. Varro l. l. 6, 49 p. 176, l. Diuiliam by Cooste

660쪽

DE REBUS TEGEATICIS

SCRIPSIT

SEARCH

MENU NAVIGATION