장음표시 사용
341쪽
de tempore, quo primum venerat, captuseque fuerat, inque sacrificuli aedibus manserat, quaesiisset , scribaeque imperasset, ut, quae dicerentur, in tabulas referret, tum monuit Gilium , ut sese a sole adumbram reciperet. Μonenti senator ex eorum numero supervenit, quos aequiores
Thayt incho suisse ostendimus. IS, advocatis christianis, & sacrificulo , nostro, ut medius consisteret, imperavit. Ubi omnes, quod jussi fuerant, fecerunt, eX te, inquit, Francisce, inquiro, quae teres impulerit, ut, patria relicta, in hoc tibi regnum esse veniundum arbitrarere ἶEgo ne S inquit noster; religionis promulgandae caussa veni. Sed judex, ecquid, inquit, auxilii afferre cuiquam ista iuvi, religio poterit φ Qui nostram, inquit Gilius , observant, coluntque religionem, his solum effugere supplicia , sempiternaque felicitate potiri licet. Nam sectae ceterae , quaecunque tandem sunt, maximis in erroribus , atque in summa rerum divinarum ignoratione versantur. At cauium , inquit judex , legibus Tunctuine sium fuerat, ne quis istud religionis genus' in hoc re num inserre auderet. Ad haec Gilius . ius esse nemini, dixit, leges conmdere , quae cum ratione pugnent. Pugna re autem sanctiones principum , siquπumquam contra religionem divinitus datam scribuntur . Λtque ea , quae consen
342쪽
tanea rationi non siint , in legibus poni non oportere. Qilemadmodum enim eam legem appellem, inquit , . quae apportet confusionem , perturbationemque legum ἶPost, quum multa ex eo judex percuntatus esset, tum demum , 'uorum Opera captus , contrictusque vinculis fuisset , quaesivit. Inde iratus, quod interroganti
sibi nihil Gilius respondisset, ejus dixit& orationem mendacem fuisse, & salsam esse, quam coleret, religionem. Negavit noster ostendi a quoquam posse , quae de mendaci oratione judex affirmaret . Quod si mentitus ipse, cum interrogantibus satis facere conaretur, esset, non . tamen esse consequens , quod ethnici calumniando de religione christianorum concludere auderent. Hujus namque religionis legibus vetari , non probari . mendacium . Ubi senatores nihil agi intellexerunt , propterea quod Gilius de loco, deque viro , a quo primum com .prehensus fuerat , tacere constituisset , haec solum scribae, ut in tabulas referret, imperarunt: Franciscum Gilium jam usque ab annis quatuor in Tunquinum venisse . Annos duos, quin ullas stabiles sedes haberet, regionem Tunquinensium 'peragrasse , incolasque docuisse christianorum legem. Dies in sacrificuli aedibus decem constitisse. De rebus aliis interrogatum noluisse respondendo judicibus sa-
343쪽
iis sacere. Cum haec.a flerentur, animadversum ab Gilio est, usum fuisse litterulis duabus scribam , quae duae litterae pravae religionis praesiidem, & veluti caput stagnificarent . Quare monuit judices, nisi Culitteram deleri jussissent, numquam se tabulas signaturum . liaque ea deleta , scriptisque boa lani litteris , quae Lusitamniensem legem indicant, quo nomine christianam religionem Γunquinenses V m Cant, senatores manum tabulis ab Gilio imponi secerunt, ut digitorum longitudine descripta , hoc enim signo , qui scribe re tun quinice nesciunt , uti consueverunt, obsignari acta , caussaque omnis ex jure cognosci, dijudicarique posset . Ea quae mctione habita , quin lata in reos semen-Itia fuisset, dimissoque senatu, judices militibus , ut Gilium in carcerem reduce-i
, XXI. Interim crebri ad regem rumο belli umo, res afferebantur, permultos in reano conia buo distinen-
Iurare , reique eas parare audere , 'Uae G i ii us lacra
ad bellum pertinere viderentur. Rex nunciis commotus, dat negotium finitimis, iiique ut, quae aPud eos gerantur, cognoscant, z . . .' seque de his rebus faciant certiorem. Nunctantibus manus cogi, exercitumque imis unum locum conduci, ut re. cibaria provisa, oppida muniant , delectumque. mio, litum habeant, jubet . Dent operam
senatores, praesecti provinciis, magis ra-
344쪽
t usque regni omnes, ne quid respublicae detrimenti capiat. Hoc tam gravi, talΠ-que diuturno, quod ad annos fere qua-
tuor productum est, bello distentis judicibus , nihil est crudelius in Gilium imperatum . Postrema anni luna tam arcte custodiis asservandum judices statuerunt, ut ei ad diem usque , quo animadversum in aliquos reorum fuit, quos illi capitis condemnaverant , neque noctu , neque interdiu egredi e carcere liceret. Hoc anno. expiati a martyre poenitentia trecenti , ac pueri , adultique aliqui baptismate consecrati ; quique suprema aegritudine laborantes aut cistis , ut Pauperes apud. Tunquinenses solent , aut xetibus in-, clusi ad eum asportabantur , extremae unctionis sacris initiati sunt. Dites regales nummos argenteos tres custodibus caussa mercedis dabant; pauperes unum . Qui bene valebant,Giliique visendi gratia ad eum frequentes ventitabant, nisi Una , dum ille rem divinam faceret, mansissent domi, ne obolum quidem solvere coge bantur , tua , , XXII. Anno MDCCXL. cum Tun,
la magistratiis quinum Intestino bello arderet, ac non: e , ae hia m/gistratibus modo de causis cogitandi, si rare permit. sed etiam nostris invisendorum, confirmandorumque inside christianormn adem ta potestas esset, .qui in metropoli agebant , ad Uilium stequentes venire , sa-
345쪽
craque suscipere curabant. Itaque mille, ac ducenti poenitentiae, triginta baptismi mysteriis initiati, expiatique fuerunt. :
neque oryza, quod accidere tam diuturna ' mei sim.- civium dissensione necesse fuit, neque reli- dosum' qui commeatus supportari, interclusis ii, neribus , possent, fame , pestilentiaque ''-uii, incolae conficiebantur . Christiani, cum ς - lv
variatum regnum. , teque in summum valde Vexamur.
periculum deductos viderent, enitendum sibi omni studio putarunt, ut, quoniam corporum nequirent , sacrorum ope , quod esse potis imum expetendum arbitrarentur , saluti animorum sempiternae consulerent. Quamobrem majore numero , quam ante consuessent, ad Gilium convenerunt. Itaque confessones auditae
ΜΜDCCLXVII., mulieres, virique baptizati XCII., extremaeque unctionis mysteriis expiati LXXXVIII. Extremo anni tempore custodes avaritia permoti plurimis, gravissimisque contumeliis mulierem, cujus proximae carceri aedes erant, nostrumque hospitio excipere solebat , Vexarunt, virosque duos, quos esse Gilii familiares cognoverant , ceperunt , &vinctos in nervo retinuerunt. Hos cum noster, curato custodibus argento, liberasset, in judicium vocatur, inauditusque dimittitur. Μanat interim rumor in vul
gus , esse Gilium brevi ad supplicium d
346쪽
cendum. Ea re intellecta, christiani pietate , misericordiaque erga hominem , quem parentis loco habebant, Permoti,. quid actum, statutumque a senatu esset , inquirunt. Cognita judicum voluntate,
suos , ut ne timeant, utque bono ssint animimo, hortant Ur.
regi, fratrem XX. V. Die Iovis , qui dies ante Parem divinam schalia erat quartus , anno MDCCXLII. qu. ., d Gilius apud regis fratrem sextum ortho-ιigione di se doxa matre natum rem divinam fecit.
νμ - ' Is quainquam bene in nostros animatu Serat, tamen quod sibi ab rege metueretii nitiari mysteriis christianorum non aude bat . Die sabbato, qui dies sanctus hebdomadae magnae fuit,Gilius flumen transivit,
eoque in oppido, quo magnus erat con- eursus christianorum factus , sacrum Peregit. Septembri mense in avunculi regis domum, illius rogatu, venit, ubi ad horae dimidium de religione disputavit. Cumque ille interdum capere , quae a Gi
lio dicerentur , non posset , auctorque huic, ut nonnulla rursum explicaret, fui set; tum, his, quae audierat, probatis ,
libros christianorum, quorum se aliquos Iegisse ajebat, nihil aut pravi, aut absur di; contra eos , qui perscripti ab ethni cis fuissent, multa continere , quae cum Tatione pugnarent, dixit. Inde nostrum intuens, multis se negotiis impediri adjun- , -xit, quin dei iis rebus diutius colloqui posset.
347쪽
posset. Itaque abiret. Nam cum tempus vacuum, ac liberum nactus esset, eum se rursum ad colloquium vocaturum . Actum quidem, si quem haberet de religione librum, sumeret, & ad se adferret. Eum praeterea, qui Hispanus esset, Tunquinice neque satis distincte interdum, neque satis commode loqui posse . Quamobrem interprete opus esse. igitur ex familiaribus unum aliquem secum adduceret , qui utraque lingua multa uteretur.
Esse namque sibi in mandatis a rege datum, ut de christianorum legibus cogno- stat. Ρaullo ante, quam Gilius in colloquium venisset, cum domestici avunculi regis esse illi in animo dixissent quaerere, ullumne christiana religio doceret permduellium tollendorum , pacisque restituendae modum ; ita esse nostros institutos respondit, ut ab his , qui resipuissent, quique fusis precibus ad unum verum Deum confugerent auxilium postulatum, impetrari facile pacem posse confiderent. Ac regem quietiorem sortasse, sit innocentes odio persequi eessasset s sin autem in eos saevire pergeret, turbulentiorem, seditiosioremque populum habiturum.
XXV. Jam regnum inopia rerum mimiam omnium , ita uti supra demonstravimus , de in Petradapremebatur , maanoque numero incolae'
348쪽
pi videbant , quod neque eas res interdum με, - palare . quibus famem sustentarent, vi
petram De- resque reficerent, alioque cadavera aspor-'mplius I tarent, neque auxilio quemquam accer- se nxin flare possent, propterea quod vel langue-
'igis, deliri, rent ipsi , atque egredi domo nequirent , ε κ . vel vicini periissent, vel sibi quisque, suisque prius, quam alienis subveniendum arbitraretur, soli in edibus brevi & ipsi interituri suum casum misere lamentabantur. Alii ei si bene valebant, tamen aut male sibi, quod improviso perplures labri oppressos, extinctosque cernerent, metuebant; aut amissis parentibus, sta- tribus , filiis, amieis ineredibili moerore, luctuque consciebantur. Ita oppida, agri que pleni fletuum , & clamorum erant .
Rex, qui urbes, Vicosque gravi ann et conflictari , vastarique cultoribus agros aliuuandiu tulisset, communium tandem iniset tus infortuniorum s omnes maEn acum significatione voluntatis, clementiaeque' erga illos suae, qvibuscumque rebus posset, juvare coepit. . Ea re incitati christiani, ratique ad venisse optatum, op portunumque ad Gilium liberandum sempus, uno omnium, imprimisque Proeriat- ecti provinciaeTunquinensiumDomimcanorum consensu,mairis regis sororem 3d xint, petantque majorem in modum socia --pud regem agere ne gravetur id sempe-5rit. daturos ei sese quadringento argra
349쪽
teos regales nummos promittunt. Gilius, qui mori pro Christo euperet, aegreque eos christianorum conatus ferret , etsi Pro Praesecto jubenti, ne conantibus imu dipedimento esset . pὸruerat, tamen horta
tuS Omnes etiam, . atque etiam est, ut ne
quid principi mentirentur . - Haec de se pauca regi proponi velle . sese in Tu quinum promulgandae religionis christianae caussa venisse. Eam ob rem captum se tandem, senatusque consulto suisse capitis condemnatum. Nunc esse multos, qui solvi ipsum, emittique e carcere, in eoque regno libere versari rogent. Nostri, ita ut conventum fuerat secerunt.
Nihilo secius mulier pecuniae cupida , ruod aliter se argentum comparRturam issideret, rem esse mendaciis implica dam duxit. Itaque regi exponere Ocrevit, mercatorem esse Gilium , qui merces in regnum ex Hispania convexissetis . Nihil apud eum christiani repertum suisse ab his . qui odio in religionem commoti, comprehendi hominem, atque in vinc la conjici imperassent, . Quare Thaytin-chum, qui incommodi a Francisco accepti auctor fuerat, S.C. ad elaphantorum curam esse damnatum 4 Orare . proinde se regem,ut virum innocentem abire liberum
pariatur. Id ut rescitum ab Gilio est, comtiguo ad mulierem misit, qui dicerent, dusplicere vehementer sibi , quae illai facere
350쪽
imprimens meditaretur. Igitur caveret, ne fraudibus regem falleret. Nam si fefellisset, sciret,frustra se achrsitianis,quam speraret pecuniam, Petituram. Illa, etsi Francisco nihil secus, quam sibii esset a christianis mandatum facturam recepit ; tamen mutandum consilium non putavit. ReX , accepto libello , postulatis respondit .modo vera essent, quae dicerentur, sese libenter sorori matris satisfacturum . Interim eunucho cuidam negotium in rem inquirendi , , quae comperisset, ad se referendi dedit. Lectis , expensisque actis, eunuehus instructam regi fraudem retulit , atque in caussa fuit, cur mulier non sOlum nihil eorum . quae peteret , impe traret , sed etiam rubore suffunderetur. Eodeni anno confessones a Gilio auditae MDCCXI., baptismo initiati mares, femiRaeque MU. extremoque chrismate uncti LIL suerunt Ρostremo anni tempOere, eam Ortae inter custodes dissensiones, LQntentionesque essent,plus mense Giliniri in carcere clausuin de inuerunt . t udI- - in. XX vi Ad . v. non. martias- anmγΤuhyuhesin, Μ DCCXLIII. cum Franciscus' adductus
Rotariu pro- sextum in judicrum esset . seque a Praefide ee, k' gili,' , .mcatum arbitraretur,ut de contentionibus quis eum co- custoduin diceret, paullo ante, quam Rd