장음표시 사용
51쪽
euiusdam ibi ante multos annos sepulti, ita integrum,flexibile,ac colore vivido, Vt uiua videretur. Magdalena, ut ipsa mihi retulit, immissis in os eius digitis,linguam paululum extraxit,quae rubicunda & sicca erat;& altereultro fidit partem carnium, quae intus integerrimae & pingues videbantur, nullo appa rente inditio, vel balsami, aut ulterius cuiuspiam,quod coreus illud a putredine conseruaret. Atque huius rei supersunt adhuc mubii testes oculati fide dignissimi. In altera ae
de, quae ab I astingis quatuor miliaribus dis. sita, a luetuoso praelio, quod illic inter Gublielmum Conquestorem & Haraldum Regem gestum est, Batui nuncupatur, ubi ipsa plerumque cum sua familia degebat, tres alebat Sacerdotes, quorum Vnus erat D. I ho
mas Morus,magni illius Thomet Mori quom dam Angliae Cancellarij, & martyris clarissismi pronepos & haeres, qui proaui sui virturitum potius, quam facultatum particeps esse malens,relicto iuniori fratri suo amplissima patrimonio, literis & virtutibus egregie e
cultus , & sacerdotio initiatus,patriae suae Couersioni se totum deuouit, in qua procuram da iam pene viginti annos strenue laboratis Alter erat D. Τhomas Smitheus S. Theologiae Baccalaureus, vir non minus ob erudiationem,eximiam pietatem,atque indefessu
52쪽
in iuuanda patria studium, quam ob canitie, venerabilis. Tertius ego eram. Hi non sola D. Mag. ac familiae suae,sed Catholicis unde cunque confluentibus Dei Verbum,ac Sacramenta ministrabant. Sacellum in suis aedi bus, quod in tanta persecutione mirum est, construxit, ubi pulcherrimum altare lapideuconstituit, ad quod gradibus ascensum fecit, ac cancellis circundedit: ac ne quid deesset, chorum etiam Cantoribus exstruxit, ac de .mum Sacerdotibus suggestum quod sorte nec in tota reliqua Anglia cernebatur ere' xit. Hic singulis fere septimanis concio ad plebem habebatur, ac solemnibus Festis S
crum cum cantu, ac instrumentis musicis, &aliquando etiam cum Diacono, & Subdia cono celebrabatur. Tantusque erat Catho, licorum concursus, ut aliquando simul cen, tum viginti interfuerint, ac sexaginta eodem tempore Sacrosancto epulo resecti. irint que erat Catholicorum in aedibus eius com morantium,aut illuc aduenientium frequemtia, &splendor, vi illis,haeretici ipsi,ad sempiternum nominis D. Magdalenae celebrita. te Paruae Romae titulum indiderint. Oscet, Cem, ac Veram Romanae fidei cultricem semminam,quae, Vbi locorum ipsum Romae no
men ita plerisque exosum est, ut illud pro sus delere Munis votis expet4 c totis viri. D' 3 ribus
choro in suis aedibus extruit.
niter celebrata. Concursus Catholic
dalenae diis cuntur Parua Roma,
53쪽
bus satagant ; ibi illud ipsa non solum ab in teritu Vindicauit , verum etiam ita illustre reddidit, ut suis sedibus illud indi meruerit. Assigant alii edibus suis quos libet titulos,hic
Vnus Parua Roma, ob assertam Romanam fidem, aedibus tuis Illustrissima Magdalena ab haereticis inditus titulus, illis omnibus subliamior illustriorque apparebit. Dum Sazm, aut Concioni intererat,non se metu, ne pro deretur ab aliquo falso fratre, ut aliquando in Anglia accidit, occultabat, sed palam in
omnium conspectu, ut omnibus suo, exemplo animum adderet,Deum colebat, ae cum
prodibat, aut Rosario, aut Cruce quam e collo gestabat, Catholicam se esse quoruminuis hqreticorum oculis demonstrabat; adeoque celebris erat illius Religio, ut vix qui Lquam in Anglia nomen eius audisset, qui noetiam Catholicam eam esse nosset. Neminem ab audiendo in suis aedibus Sacro prohibebat , qui leuiter ulli Catholico notus es set, illis via verbis: Aecedant miselli, Hi aeque aenos conseiationem cupiunt. Αc quod aliis in cussisset ob persecutionem timorem, id magno eam gaudio persundebat: nimirum cum diebus Festis magnam in Sacello suo Catholicorum frequentiam videret, ut prae laetitia Iachrymas nonnunquam funderet, Deoque gratias ageret, quod sua Ope tot piae animae
54쪽
Montis-aeuti Viceto tisse. seiritualem con lationem caperent Imo offert lice. eousque processit nutus piae mulieris in fide mendi i . propaganda fortitudo, ut bis mihi obtulerit brosCatholicentiam instrumenta impressoria statuendi, ac libros Catholicos in suis edibus imprimendi; idque factum fuisset nisi difficillim v, ac pene impossibile fuisset talem rem in tam
ampla familia haereticos caelare . Magnam illi haec virilis in fide constantia apud vicinos haereticos peperit inuidiam : qua per moti quidam eorum, nomen illius ac totius propemodum familiae suae in publico con sessu iudicibus detulerunt de non obstruata
lege adeundarum quolibet mense Ecclenarum. Qua lege iubetur,Vt quaeeumque pedi sona sexdecim annorum per mensem 1 Protestantum ecclesijs abstinuerit, coercita imira circuitum quinque miliarium 1 domo sua libertate, soluat etiam prout Regi vide bitur, vel singulis mensibus octoginta aureos , vel amissis omnibus bonis mobilibus, . cedat etiam duabus terrarum seu fundorum
tertijs partibus fisco: Ac si famulum, aut famulam eiusmodi aluerit, soluat etiam sing lis mensibus pro ipso quadraginta aureos. De qua lege Magdalena prima fuit ex illu- D Μagdal stribus personis, quae in Anglia in iudicium ., gusta publice vocata fuit. Caeterum illa adeo non bus pers est hoc iniquissimo facto exterrita, vel ullum. D pro-
55쪽
sis VBa D. Magdalina dς iςm propterea famulorum suorum dimisit, Vt a
Melesiara cepto de eo nuncio iucundo vultu dixerit: haererico- Si Rex ouis habere duas tertias fundorum meorum, hilariter Diuam ex reliqua, ac gratias ago Deo, qui
eis mestui huc que permises, O nune eas auferri ob eisiuaprofessionem permittit. Cum esset periaculum ne in domum suam inquireretur,m gis erat de Sacerdotibus suis, quam de seipsa sollicita, ac cum tempore famosae sulphurariae proditionis, grauissimis atque praesentibus periculis terreretur, ne domi suae Sace dotem retineret, non tamen cessit, sed dimisi virili, anu se admonitore, Sacerdoti suo virili & fidumus in prae cia in Deum pleno animo dixit: Raecitemus Irieulo .' totas e totam rem banc Deo committamur. Tum
aliis siaepe, tum cum extrema infirmitate deocumberet, filijs suis seuere praecepit, iam Ios animauit, omnes grauissime hortata est, ut mundi bona negligerent, Catholicam Gde constanter retinerent, in Deo spem rep Duos fibi nerent. Quo tempore hanc consolationem sed vi'ς impertitus est illi Deus, ut duos sanguine sibi Iredu coniunctissimos, exemplo ac monitis suis,adcit ad Eς- Ecclesiae gremium reduceret. Ac sane mul- - βδ tum illius pietati adscribedum est,quod cum i ex liberis, nepotibus, ac neptibus suis, circ Cthoite: ter triginta superstites reliquerit, omnes etia. reliquit constantes Catholicae fidei cultores.
Λtque etiamsi liberos suos tenerrime diligin
56쪽
Montis aeuti Viceromisisse. 3 ret; veruntamen adeo fidem naturae prael lit, ut saepius diceret plurimum se gauisuram si eorum quispiam ob Catholicam fide momte assiceretur. Nec dubito quin si Deus e periri voluisset, Machabeicae in ea matris Mmum vidissemus.
De eius insigni in Deum pietate. C A P. XII.
NVtrix omnium virtutum pietas est, aedeuotio in Deum, quae in Magdalena valde insignis erat. Omni enim die mat tinis, ac vespertinis precibus, quae iugiter in suo Sacello a Sacerdotibus suis recitabatur, intererat. Plerumque quolibet die tria S, cra audiebat, ac libentissime plura audijsset spotuisset: tantoque erga hoc diuinum se crificium amore assiciebatur, Ut cum Ulla ex causa in hyeme ante lucem fieret, ipsa friagido illo ac intempesto tempore in lecto suo contineri non potuerit, sed exuinens besse a caelesti illo sacrificio non serebat. In priuatis suis praecibus diebus singulis triam tutinalia ossicia recitabat, nimirum B. Vir nis S. Spiritus,& S.Crucis,quibus addidit tria ad minimum Rosaria, Psalterium Iesu,qui
decim S. Brigidae preces , quae quia ab O i cipuine q
Deuotio Μagdalene erga Missae laetificia
57쪽
cipiutit vulgo dicuntur quindecim illius O;
ae commudes Litanias,& demum aliquando Defunctorum ossicium. Quas preces cum per seipsam in infirmitate sua non potuisset offerre, eas ab aliis distributa sua cuique por-Quantum tione, recitandas curauit. Atque ut multa qR' Li' paucis complectar,maximam diei ac bonam
cosumpsit . noctis pariem in oratione consumpsit. Nam cum mane fatis diluculo siurrexisset, plerumque toto pene reliquo tempore usq; ad pra- dii horam orationi vacabat, atque e prandio nonnunquam sola sacellum & orationem repetebat, itide ante coena una aut duas pleru- que horas in praecibus consumebat, atque antequam cubitum iret Litanijs ac conscientiae examini vacabat. Atque aliquando obserua... ut eam nocte Christestatali dicata, ab hora v-na ante mediam noctem Vsque ad exiguum ante prandium tempus nunquam e sacello, discessissh, nisi paululum ad seipsam vestiem dam; sed toto eo tempore peruigil E in precibus , ac sacris actionibus permansisse. Sae pius inuenta est in cubiculo suo humi in orationibus prostrata, etsi soleret cum eam qstus deuotionis abriperet,sores claudere. Noctu etiam cum alij somnum caperent, audita esta semulabus suis Rosirium recitare , quod in
eum finem semper late fi lecti sui appensum erat. Ac quod de S. Lea scribit Hiero c
58쪽
Montis aeuti Vise misipa. yymus '. Famisiam suamplus exemplo Geuit, quam ξpist Uerbo, suaque pietate omnes ad deuotionem acuebat. Et licet ob aetatem eXempta ipsis prequenter esset, ieiunio, sancte tamen obseruauit Om- ieiunali.
nia ieiunia Quadragesimae, Quatuor temporum,& alia quaecunque,siue ab Ecclesia praescripta, siue pia Patriae suae consuetudine inisttroducta, cuiusmodi sunt ieiunia omninmsextarum seriarum, & alia quaedam; quibus 'γ etiam omnibus ex sua pietate addidit non- - . nullas quartas serias. overe piam foeminam atque imitatricem sanctae illius Viduae, quae non dissedebat templo , ieiunise ct orationibu seris tueuiens Deo die ac noλ. Tantoque erga oratio lnem ac colloquium diuinum amore ferebatur, ut taederet eam curae rei familiaris, quamilibenter in alium quempiam reiecisset, e que de re mecum aliquoties loquebatur, Vitipsa tota Deo vacaret, nisi obstitissent impedimenta,quae ipsa amouere non poterat. SMeerdotibus suis ob honorem Dei lumnia ex. ssima eius hibebat reueretiam, eorumque genibus m ' Eetasaeis ne ac vesperi aduoluta, humillime benedi- dotes . .ctionem ipsorum expetebat, quod etiam 'lijs Sacerdotibus faciebat cum ad eam accea derent, vel distederent. Quem honorem
ab initio Anglicanae Ecclesiae Sacerdotibus nostris exhibitum, ut testis est Beda lib. 3. hist. cap. 26. sed diu intermissum, frequentes
59쪽
εα Vita D.Μagdiae eorum hoc tempore pro fide mortes redinxerunt, qn intra hos 3 o. proxime elapsos annos in Anglia supra cetum Viginti saeculω res Sacerdotes martyrio coronati sunt. Si
gulis diebus Dominicis, atque etia intercuris rentibus Festis, peccata sua sacra Confessio. ne expiabat; idque magna adhibita praepa
ratione animi, ac conscientiae discussione. Frequenter Delicta sua magna cum sinceritate aperieti eum mi bat, lautaque lachrymarum copia ea defle. gna conto. bat, ut qui lachrymas eius vidisset, alteram x φης' peccatricem putasset, Qui Vero eius pe , , cata audisset, de Ioantiis innocentia qui ere, mum petijt, ne leui saltem macularetfamine viatam, cogitasset. Quae enim fatebatur ital uia nonnunquam erant, Vt opus habuerim. eam inducere ad praeterita aliqua peccata repetenda, Veritus ne alias idonea deesset absolutionis materia. Et tamen, Vt dixi, ita amare ea deflebat, Vt mihi lachrymas excu-ρ ' tere soleret, ob quod libenter eius consessio- . 'nem accipiebam priusquam propria pecca- divae a ta confiterer. In ea enim, ut de S. Paula scrulae . hit Hieronymus: Fontes crederes lac, marum. ita leuia peccata plangebat, ut ea rauissimorum criminum crederes ream. Singulis annis,quibus,
ego curam illius gessi,semel ad minimum generalem omnium suorum peccatorum Co
sessionem faciebat, non ob scrupulum Mu
60쪽
quem, sed ut illud obtineret, quod Propheta,iam peccati sui obteia Venia petebat, cum
diceret: Amplius laua me ab iniquitate mea, cta peccato meo mundame, atque Ut se amplius hini
miliaret,& peccata sua semper ab oculos haberet. Et licet admodum sellicita esset in conscientia sua discutienda; tamen is 'uenter rogabat, si quid vitii in vita sua
animaduerterem , ne praetermitterem de
eo ipsam admonere. Adeoque in seipsam seuera erat,ut plus satisfactionis peteret, quaei iniungebatur, ac diceret,nunquam se confessarium inuenisse, qui ei satis poenitentiae imponeret. Atque hanc sertasse ob causam aliquibus ante extremam infirmitatem suam mensibus, coepit mihi dare singulis septima nis post peractam consessionem , decemshilingos, hoc est, viginti regales Hispani cos, quos in eleemosynam distribuerem ,
ut suppleret id quod sibi ad satisfactionem
deesse videbatur. Circa quam pecuniam hoc notatu dignum accidit, quod cum aegrotaret nec posset mihi pro consuetudine singulis septimanis certam illam summa largiri, prae cepit uni ex famulis suis, ut quam pecuniam is haberet de sua eam mihi daret, quae pecunia nec uno teruncio plus minusue erat qua
decem shilingi pro singulis septimanis, qui bus illa superuiridi. Haec igitur fuit insignu