장음표시 사용
21쪽
tractare possent comici poetae, satis argumenti haberent, neque deesset actoribus occasio, qua, quamvis sit arduum, similitudinem ningerent exanimali exemplo. Quod omnino accedere debet, tota publicae vitae ratio talis orat apud Athenienses, ut ridendi ocandique materiam Praeberet, cum persaepe cives multo majora molientes ostendat, quam assequiuo sent id quod antiqua comoedia in rem suam convertere voluit Hoc idem non cadit in ceteros populos maximeque Romanos, quorum tanta erat primis temporibus morum simplicitas et gravitas, Vitae communis severitas, donique omnium rerum, quae ad civitatem pertinerent, constantia, ut neque mores aliquid ridiculi habere, neque publica vita in reprehensionem incurrere posset Quibus omnibus quid possit esse magis contrarium c moediae estivitati Quare non mitrum videatur, quod Romanorum oculi auresque sabulas ludicras percipere maluerunt, quam artis venustatem ac leporem. Ἀ vero alia est ratio Graeci ingenii, quod omni modo connit retur, ut pec em quandam humanae naturae animo sibi informaret atque in arte exprimeret, idque eo melius cessit, quo erat persectior illa imago,
cujus omnis ratio tam sincera atque ingenua esset, ut ex robus humanis concepta ad summam venustatem effingeretur. Omnino autem, ut verbod catur, tota Graecorum ars eo rediit, ut vitae humanae jucunditatem proponeret om umque malorum, quae vitari non possent, solatium praeberet.
Ac de Graecorum quidem ingenio diximus, unde appareat, quantam ad
com corum sabulas vim asserre potuerit. Ut vero Personae, quae inducuntur, in rebus vacuis occupatae maxime sunt, ita chori ratio omnino inponitur, qui quamvis a subulae irincipio iisdem, quibus ille erroribus implicatus vidcatur, tamen in perpetuitato elabi studet, ut sincera populi Ox, sive honesta quaedam conscientia audiatur Quod autem chori natura ad summam animi elationem adscendit habetque, quo comoediam trago diae conjungat, deinde, quanta eius sit virtus eademque necessaria in o mico genere, de omnibus his dicere non aggredior, cum infra iacultas data sit uberius illa exponendi.
22쪽
Quoniam omnium consensu videtur Patere, nihil in explananda iit rarum artiumque historia dissicilius fore, quam explicare, qua illae quidem ceperint, initia haud scio an quisquam sit tam alienus ab humanitate, qui in re impedita velit requirere, quod Praestare non potui. Ecquid veri omnino ego vidisse confidere possem, eum, qui rem propositam attigerint, multi operiantur aut ad solas conjecturas confugisse, ut etiam in errores abrepti esse Quid ergo quo optime mihi consultum erit, sequar eum, qui ingeniosissime de artium ratione existimavit, ut omnium judicium est prudens atquc sincerum, quamquam non negligam eorum diligentium, qui eo quod Aristotelis Verba interpretari susceperint, rationis ac viae, quam ingredi oportet, obscuritati nonnihil lucis asserro possint Pergo ad propositum. Plerumque perhibentur veteres GraeCi, quod monum ritorum umgumento firmari potest, pietate quadam, sanctitate, cligione, quas Deovum numini tribuerentur, insignes suisse ac reliquis gentibus praestitisso ex quo intelligitur, quanti suerit momenti ea animorum assectio non solum in vivendi sentiendique modum, sed etiam in artes modo imventas. Hoc autem maxime Perspicitur in artis dramatica natura, quae ad Deos colendos accommodata erat, ita ut chori cantus et saltantium motus laudos eorum exprimerent. Praecipua laus tribuebatur Bacchi honori, idque tribus seriarum generibus seri solebat in eo enim, tanquam in re
certa, omnes consentiunt, mense sexto, Posidoone, celebrata fuisse Dionysia ruralia Αιονυσια τά κατ' ἄγε re sive τῶ ιικοπι, .ctaVo, Anthesterione, nili steria, quorum tres erant dies, suo quisque nomine distinctus, Πιλιγια λόες et υτροι, nono mense Elaphebolione Dionysia magna, sive urbana ria ἐν α ει Vel κατ αστυ, τα ριπαλαδ Hoc quidem pro certo affirmatur.
l. Cous'. Meri DiMertat de prima et altera, quae sertur, nubim Aristophama editione pag. 12.
23쪽
Quid autem statuam do quarto seriarum genero, quod Lenaea nominari bolet, animus haerere potest, quandoquidem etiam prudentissimos viros in eo, quod sentirent, discrepare inlor se video. Etenim alii nihil dis pro putant a Dionysiis ruralibus, scd nomine distingui, alii eadem perhibent, quae Anthesteria nuncupantur. Hunc nutem Sententiam, quum Soldenus primus proposuit, RuhnLenius in iactario ad Hesychium probare studuit, neque desuerunt, qui cum secuti id, quod exorsus erat, Praeclare o texerent, Wyttenbachius, . Spat lingius, . BooAhius, . alii plures. Quid autem inde sequatur, cum tot tantiquo viri idem iudicarint, neque inveniatur, quo inter se separati esse videantur ' Nonne rem Planc consectam putaveris Sed longe aliter habet. Mox enim tactum est, ut paene neglecta opinio, qua Lenaea a Dionysiis ruralibus nihil recederent, denuo asserretur, eaque digna videretur G. Hermanno, cui assentiri posset. - Quem libenter sequor, Bocchnius tandem remis decidisse putandus est, quod mutata
priori sententia, inter cos, qui praecesserunt, mediam rationem ingressus,
a Dionysiis ruralibus et ab Anthesteriis Lenaea disserro ostendit β.
Arctam tragoediae et comoediae cognationem esse, i. hoc maximo ex originum ratione cognoscitur, neque refert doctorum sententias de hac re apponore, cum per se sit satis munifesta Placet tamen recentioris cuiusdam scriptoris verba accurate expressu transscribere. uellerus enim ita
a Cons. Viti Rubnh pag. 17i. 222 3. V. Praes ad Demosth. Mid. . In libr. de Graeα trag. princip. cap. XVI pag. 205 seqq. b. In Ephemeridd. iit. Lipsiensibus ann. 817. Num 59 - 60. 6. Dissertati, inserta ac histori et philol. Reg. Aead Bor. an. 1816 - 17.
I. id T. C. Scaligeri de trag et om commenti in Gronov. bes Graee antiq. l. VIII pag. 149 in bis Tragoedia vero et Comoediae genus unum commune, commune unum nomen, Fabula. Certe haec laud longe abest ab ea sententia, quam ut dimit tantum, non etiam desinivit Plato in Symposio.
24쪽
tiamur nos eo deduci, quod nonnulli similitudinis specie decepti secerunt, ut utrumque genus distingui inter se Posso negemus, quasi diversum unum ab altero non sit. Ita olim errasse deprehenditur Boyleus, qui ραγωδίαν principio comprehendisse opinaretur tragoediam et comoediam, , neque eo acquiesceret, ii notissimi ex ristophanis Acharnensibus vorsus, quo facilius in usum adhibere posset, salsa omnino xplication uteretur, , sed etiam alia multa adiiceret, quae ejus eruditione prorsus indigna essent Atque etiam non est, cur Isaacum Casaubonum laudemus, alioqui Praesuintissimum, qui Boyleo non immerito socius possit aditingi, cum doceat, . principio
et comoediam et tragoediam Vocatum esse τρυγου διαν vel τραγω διαν, deinde otis, re γωδια - τ ρ αγρονι α ν Pinia uiri u Pssae communia nomina, et tragoediae, et comoedive Athenaei emendationi, quam elicissime sibi eruisse videbutur, consistis properanter; sed fieri non potuit, quin enuejuni ingenii reprehensionem non es geret. D. Qui summus vir quanto prudentior o sapientior in rc critica recte haberi solet, tanto magis miramur temeritatem cujusdam, qui ira Commentatione, quae inscribitur num Thespis tragoediae auctor haberi Possit, mortuum leonem audeat arrodoro. Reliquum est, ut moneatur de eo, qui in libro, quo de comica Atheniensium scena disputatur, multis locis, ilibus oriaginum utriusque generis ratio exponitur, vera cum aliis miscuerit ac
a Vid. Benti opuse philol. tom. pag. 317. edit Lim. 4. Est autem hic versus Aoro δ' ἔνδον ἀναβαδνεν ποιεῖ ρν; τδιαν - ex quo elicit, Toπωδιαν signia ficare posse tragoediam, nesciens, quod jam scholiasta, qui loci ocum vidisset, annotavit: τρυγωδια δε ειπεν ἀντ τον colit 3δι ων. . Cons Libr. de satur. poesi pag. l. 22. si , id libr. supra laudat pag. 324. a Pie alte γι
25쪽
Sin vero ita statuamus, non video, qua ratione duo genera artis dramaiatio distingui inter se possin Selmus quidem, in illa Bacchi pompa suisse, qui τραγον ducerent eumque Proponerent eis, qui superiores ex certaminibus discederent, ita ut non defuerit acultas Ocandi ac ridendi, praesertim cum praeter hymnos etiam versus Iudicri cani solerent, quos, nondum institutis actoribus, chori singuli quique subito underent, Diog. Laert. III, 56 sed tamen in Dithyrambis inerat semper serii aliquid, quod in severitatem ac gravitatem abirct neque multo post ad solennem augustioremque formam mutaretur. Tum scriptor ille de Thespide ita loqui
in quibus Thespis carmina vexisse sertur, modo plura eaque, ni omnia me saliunt, veri similiora dicentur. Denique Thespis et Susario ita junguntur, a quasi in eodem artis genere versati fuerint, atque adeo alter autorius disciplina usus esse traditur, in de quo magia'per ambigi debet. Satis iam superque de his erroribus disputatum erit redeam, unde digressa est oratio, ne cui videar in his nimis diu morari, et non necessariam, vel
etiam inutilem operam consumere. 8. Id pag. 19. Id pag. 40. l. st id pag. 54. i. Id pag. 62. ia. Id.
26쪽
Iam igitur penetrare posse videmur ad origines comoediae; sed ab hac parte omnino videndum est, s veri specie decipiamur. irius tamen quaerimus, id quod obscurum atque dissicile videri debet, tragoedia an comoedia prior fuerit, ac vehementer dolemus, nos in hac re dijudicanda veterum testimoniis destitutos esse. Quod nonnulli ostendere susceperurit, jam ante Thespidis aetatem vestigia tragoediae quaedam reperiri, id maxime asscitur Herodoti loco,i . qui omnium in hanc rem accommodatissimus esse
videatur, et ita habet: α τε δὴ αλλα οἱ Σικυώνιοι δε ιιων τὸν Αδρηστον, καἰ δὴ
mistius, id qui Sicyonios ait DVenisse tragoediam, perfecisse Athenienses:
αγωδιας εὐρεταὶ ἐν Σικυώνιοι, τελεσιουργοὶ δὲ Ἀντικοὶ ποιοται Quoniam autem
etiam Aristotelem concincre eis videmus, si quae de tragoediae inventione dicta sunt, hoc statuendum puto, neminem omnino esse negligendum, qui ex illis locis elicere velit, jam ante Thespidis tempus undumenta et quasi semina jacta esse tragoediae. in ne quis eo progredi velit, ut exspectet, quod non deceat, jam tum suisse scripta carmina Vel etiam ad artis leges composita, quandoquidem, excepto ebori cantu ex tempore edito, nihil co referri potest. Itaque seri potuisse facile Perspicitur, ut nonnulli, Athenienses inventat,
tragoediae laudo meruisse, negarent. y Quid ergo quid ex eis, quae hucusque disputata sunt, conflari Possit atque essici, ut tempus definiatur, quo utriusvis generis origines inceperintl tibi vero neque magis statui potest, utri prioris antiquitatis laus tribuenda sit. Neminem autem, puto, fugiat, initia commoediae X tempore admodum longinquo, eoque, quod
tragoediae primordia antegressum it, repetenda esse, quoniam lusus animi gravitatem praecedere soleat, neque ero eodem illam tempore, quo tra goedia, artis incrementa secisse, qua in re Praeter alios consentientem habeo Scaligerum, ita dicentem, ' non Prius in Ventam tragoediam esse, sed prius excultam, sero enim comoediam expolitam. Quam
14 Histori , 67. 15. Orati lX. 16. Ara Poet. Ill 5. 37. Coni Boettig quat. aut rei Men pag. 6. Heinrich. Epimen Pag. ibri ermann ad Aristot poetipag. 104 18. In eorument supra laudati pag. 1498.
27쪽
vis in sententia satis firmi esse videamur, tamen paene in errorem, si posset, nos induceret, qui ex Pindari curiminibus probare laborat, summi IDrie carmina esso pro antiquissimis comoediis habenda, ita colligenda 19. Si entdecten in diest . ἰως die ei genisiosten uni ultesten omisisti, die mahrentur Ἀωιιωδια dor alle asten uir neven Romodie und Tragodie nisi haber mus, quos moliora docentes sinueremur, Titici schium et Boec tum, aen si praeclarum Aristotelis testi inonium exstarct de comici oneris initio,
alius locus, i. si δε κω ωοία κατ αικρον rivi θο. Qualis autem suerit origo comoediae, ut accuratius definiri Possit, est consultum nobis a summo philosopho in nobili loco: λ γενο/ιένη ον ἀπ εἰρχfς αὐτοσχεθια ικῆ κα αὐτη κα si
ἔσn ἐγένετο ανερο αυτῆς e quo intelligitur, comoediae originem talem fuisse, ut a choris Phallicis proficisceretur, ideoque non dubitamus omnino
rejicero id, quod alius sentit Ter tur'riina de grie hifchen soniddie nidit allein au de Dionniten u Sthen, sonderii ouo u de ' rivat, κωμοις in an horte hensandrii suffecist. Si quis naturam illorum chororum moresque indagare velit, Porsus se destitutum vidcbit testium auxilio, quo plurimum
adjuvari possit tamen aggrediamur, sperantes, ore, ut non nimium a vero aberrasse videamur. Est autem ordiendum a verbis ejus, cui subtile judicium rito tribuimus; sed in Promptu est, non ita distincto locutum esse philosophum, ut disceptari non possit de eius sententia. Hoc quidem imter nos convenire debet, verba ipsius ita esse intelligenda, ut coinoodiae origo non tam ad ipsa carmina Phullica, quam ad interludia, qua phallica plerumque antecederent vel sequerentur, reserenda sit. Investigant enim singula quaeque accuratius statim occurrit, ipsorum phallicorum recitati is s. m. suii an Terruch ine Bemtisto, has umbo Eleata thnine aI uriso.
28쪽
nom hic omnino distingui ab initiis illis non praemeditatis, a quibus comoedia in perit; tenim ni Aristoteli in animo suisset, hoc modo dignoscere, non Verbis: nyτων ἐζωοχοντων τα φαλλικὰ, sed alia quavis ratione Semtontiam exprimere potuisset, nequc dubium est, quin αὐτων φαλλικῶν ηυξ et dicturus suisset. Quodcunque igitur judicamus, qui ὁ ἐζαρχων τα φαλλικὰ perlithetur utrum praecinisse putandus sit, an armina cecinisse, nemo in eo abhorrere a me volet, quod non a carminibus phallicis, sed ab histri nibus ducenda sit comoedia origo. Qua cum ita sint, intelligi debet, remuliquum propositam esse, qua comocdia modo nata persectior reddi potu vit. Sed quoniam histriones non continuo in carminum phallicorum reeitatione vorsabuntur, sed singuli invicem se excipiendo eos, qui aderant, delectare debebant, opportunitas data erat, qua sermones de argumentis quibusdam haberi possent. Qua autem et qualia suerint, quamquam exploratum non habemus, tamen instituto aptum sui atque conveniens, ut histrio, dum Chorus a cantu requiesceret, aut narraret, quo quis irrideretur, aut seipsum populo ridendum praeberet, denique animos quocunque posset modo caperet Itaque seri potuit, ut ratio ac via pateret, qua subulae, quae hoc
nomine dignae essent, mergerent, Posteaquam mos o ἰαυβιζειν ἀλλξλους Paullatim negligi atque extingui coepisset. Qui ea, quae ad hunc locum disputavimus, in dubiis habere clit, is perpendor debebit, non omnia quidem cum rerum fide tradita esse, at vero non defuisse, qui eandem rationem, qua comoediae origines explicari possent, teneri vclioni. Restat, ut qua ratui , qualis tandem uerit illa comoediae ἀπὸ αὐτοσχεδιαστικὴ, sive interludiorum ratio, quibus vulgo phallicorum recitationem vel exordiebantur, vel excipiebant. Tametsi nihil apposuit Philosophus, quo hanc rem decim
raret, tamen non alionum erit conjicere, illa rudi αυτοσχεδιασματα inter se diversa suisse, ita ut modo saltationes mimicas, modo petulantia dictoria, modo narratiunculas oculares continerent.' . Fortasse plus etiam lucis huic rei assula gere poterit, cum grammatici cujusdam verba audierimus, si quae ita compa-24. Cons. Vossius ad Virgil. Georg. p. 401 Thierichius ad Pind. I. p. 142. Hor ad Aristot poet pag. 113. 114. O. uelleriai Porie Bb helluncti. S. 347.
25. I. Casauh de satyr poesi, pag. 15. 16. 26. Schol ad Aristoph. Aeliaris. v. 242.
29쪽
ger insignem Athenaci locum, y in qu exponitur de sest natura, quod apud Sicyonios agitabatur est autem petitus ille qui dom ex Sem Delii libro, de acanibus conscripto, atque ita in Stitutusci οἱ δὲ φαλλον uoni φοσι
.li προτρέχοντες λωθαζον ους ἄν προέλοιντο, rάδον δῖ .ro arro ὁ δὴ ταλλοφορος ἰθυ βαδιζων aranλησθεi αἰθύλορ. Qui Volci, evolvat et logiit uollori orba, quibus ea, quac Athenaeus narravit, i atri sermone cXPrimuntur. 26. Quaestio autem hic oritur, quid de ballici generis umor statuamus no vero est quod dubitemus, Cum habeamus, quem sequamur. Diserto enim tradidit scholiasta ad Acharnensium locum, quem Supra attulimus πεισθένrες ιν τοις ηγγελμένοις οἱ 'Aθοναιοι, τ αλλοῖς Misi καὶ δοιιοσία καrεσκινασαν - iii biis ex ea bis
quisque mecum tacere debebit, duplex omnino lili allico Pum g nus fuisse, unum privatorum, alterum publicorum, quod etiam V Schnoidorus, do ad omre disserens, dicere non dubitavit. Quo maxime a uic in hac sententia adii
s. Die orie Bbi tis. II S. 347 343.
30쪽
tum me sentio, id debet intelligi ex Ioco Aristotelio, quem ita legimus perscriptum: 29. ii δε κω ιωδια, δια τλ ιν σπουδαζεσλιι δ αρχD, λαθε, quocum comseratur alius apud eundem δ', ο δὲ κωυωδία κατα μικρον ηυque . docemur autem his verbis, primo comoediam hominibus non admodum fuisse cognitam, cum minus cxculta esset quoniam autem jam ab initio phallica rurinoruerunt, eaque Privata, ut scri etiam temporibus Dequentarentur: i. nonna sucile oucrducimur, ut initia comoediae, quae homines latuerint, phallica publice instituta habeamus, quae in urbem rccepta essenti Haec autem eo minus in usu esse atque agitari coeperunt, quo magis ruralia Lilorescebant, ita ut ipsa illorum memoria obscurata esset vel etiam evanui
se Et his quidem expositis, id, quod voluimus, duo fuisse ballicorum
Satis jam disputatum erit, quid de comoediae orἰgine statuendum sit; quapropter jam tempus est, in eo, quod Proposuimus, ultra progredi, ut
etiam de Phallicorum natur c indole explanctu P. Qua in rc viam teneamus, quum a Boettigero bene munitam videmus Praeclare in hunc modum
phalli eorum talis erat, ut ii, qui Choris interessent, summa jocandi a ridendi licentia uterentur, neque Parcerent is, qui singulari modo notandi essent, quod eo saepius actum PutaVeris, quo minus legis Poena coercerentur. Ne quis cro existimet, horum hoc munere functum esse, ut alios eorrigeret nihil aliud sibi proposuerat, nisi ut populi risum excitaret. At forsitan tamen sieri potuit, ut ii, qui dies sestos agerent, iniuriam, quam 29. Ara poeti V, 3. ' Id. IV, 14 di m Ister, merer in seint uererseeuna heretrosis ae Sristoph. S. 68 269.