장음표시 사용
291쪽
quam ves illum preMraverint, ves imi prostigali fuerint. Ad hae auim pecudum morbi manifesti sunt. Mue lammsit, , Te pratu, si e vulnus . iave aliud quidpiam dolorem pariens r ut autem non modico alumento rei ad aegritudinis eurationem. Esa et aliud line commoditis ad queli . t morbiim cito abi dam. Quid illud p Magna cum potesiale pastorea pecudes suas porreelam medicinam eapere cogunt, etiamst obsistant. Nam uelle ligare possunt, si adustione, si fie-elione opus sit, et diu inclusas seratare, ia hoe fieri oporteat, et aliud pro alio pabulum offerre, et abigere a rivis aquarum; casseraque omnia, quae eminerint ad illarum ineolumitatem conferre, nullo M lio admovent. IIll. I Atliominum infirmitates haud stelle homo noverit: it cor. I. iii A tulus enim hominam norit quae sunι hominis, nisi spiritus hominis, qui est in illo. Qui igitur possit quispiam remedium admovere morbo, eujus modum non novit, cum etiam persaepe nec scire possit an aegrotet neene cum porro nolus morbus est, tunc maius negotiiun lacessiti Neque onim possunt inviti homines pari eum auctori tale et agendi libertate curari, ae pastor eural ovem. Ille enim perinde quidem poterit ligare, ab alimento alfigere. urere, secare; sed polestas spiritualis medicinae accipiendae non penes liIum est qui remedium admovet, sed penes illum qui morbo laborat. Hoc enim cum nosset admirandus ille vir, corinthiis direbat a Cor. l. 23 t Non enim dominamursidei pratrae, sed adjutores sumus gaudii restri. Clutinatus enim minime omnium licet delicta pereantium vi emendare. Exieri quidem judices facinorosos limines, qui secundum leges opli iniit, magna cum auctoritate tollibent, ae vel invitos a moribus pristinis arcent e lite autem non i adactum, sed laersuasum huiusmodi hominem oportet ad nieliorem frugem remeare. Non enim tanta nobis saeuitas a legibus datur ad delinquentes coercendos; imo etiamsi de lissent, non possemus illa uti, quandoquidem Deus non eos eoronat, qui vi abacti a nequitia abstinent, sed eos, qui ex libero proposito ab ea declia Rant. Quamobrem multa arte opus est, ut aegri inter- dolum remediis libenter se subjicere suadeantur : neque id solum, sed ut etiam illis medelae gratiam liabeant. Nam si quis vinctus resiliat sui enim penes iidum est . gravius sibi malum essest; si ninnentis verba, ferri more fi antia, respuerit, eontemtu suo aliud sibi vulnus adiicit , ae ex medelae occasione vellementioris morbi ea a nascitur : neque enim est qui vim asserat, nee qui iurare invitum pinsitiliv.l Quid iiii r agendum ' Laenim M militis agas cum
292쪽
eo qui mi a Metione opus habet, neque prosumum opus liabenti plagam instigas, partem vulneris a tulisti, partem reliquisti; sin requisitam sectionem prorsus adhibueris, saepe ille doloris impatientia animum despondens, omnibus confertim rei tu . tum nisi na, tum Iumine, se ipsum praecipitem dabit. contrito iugo ae eon meto v Intulo. Equidem multos recensere poMem In extrema mala deduis et , quod ab in poma peceatis par exposceretur. Neque enim simpliciter ad pereatorum modum oportet et poenam adhibere; sed pereantium propositum explorandum est.
. dum m l scissum est eo uere vis, deleriorem scissam ram saetas, neu, dum Iapsum emendare studes, majorem ruinam pares. Nam qui infirmi sunt ae remissi, magisque
mundi deliciis irretiti, quique ex genere et potentia altum apere possunt, si sensim paulatimque a pereandi eo uetuis dine retrahi. ae si non penitus, partim gallem ab iis . qui. bus detinentur, malis liberari possint i quibus si eonsertim torreptionem induras, ellam minore illa emendatione privabis. Anima quippe, semel pudore amisso, in indolentiam labitur, neque blandis postea verbis paret, nequo minis siretitur . nee beneficiis movetur; sed multo deleriore eitur illa eivitate, quam propheta Ierem. 3. a vituperam diectat i Facta est tira frons meret meis, apud
omnes in pereeunde visu. Quoeirca mulia opus est pastori prardentia ae sexcentis oeulis, ut undique animae statumeircumspiciat. Quemadmodum enim mi illi in arrogantiam extolluntur et in salutis sitae desperationem ineidunt, quod acerbiora remedia pati nequeant: ita sunt et alii qui, quod pares precatis sui pcenas luerint, in neglectum vertuntur . et multo deleriores evadunt, majoremque pereandi licentiam usurpant. Nihil iraque horum uae examine relinquendum est, sed omnibus rite exploralis sacerdos congruenter, quae ad se perlinent, proserat oportet, ne vanam
sollicitudinem adhibeat. Neque hae In re tantum, sed etiam in abscisin Melesiae membris eoniungendis multis illum negotiis diuendi videas.
Nam ovium quidem pastor gregem habet hequentem qu eumque duxerit et quodsi quae oves de recta via desectant, inlubrique relicto pabulo sterilia atque abrupta loca depaleant, Mi is est, ia altius elamet, ut eas repetat et ad gregem redueat. At si quis a reeia fide aberraverit, magnum pastori opus incumbit, magna perleverantia atque palientia. Neque mim potest vel vi retrahere, vel metu e gere; sed suasione oportet ad veritatem redueere, unde
293쪽
initio exeidit. Generoso itaque indiget animo, ne viribus desiciat, neu de mantium salute desperet, ut frequentertiaee togitet et loquatur a Tim. 2. 25 et 26ὶt Nequanilo Deira det illis poenitentiam ad eos noscendam veritatem, et liberentur a diaboli laqueo. Propterea Dominus distipulos hie alloquebatur Matth. 2., 4:,ὶ: Quisnam siletis servus et prudens p Xam qui se ipsum exercet. ia se solum utilitatem eireumscribit: pastoralis autem ossicii lucrum ad universum populum manat. Sane qui pecunias egrius distribuit, aut alii, modo linis patrocinatur, in aliqtio et ipse proximis prodest, tanto Duniis lamen quam sacerd M. quanto intervallo anima eo ori p-lat. Jure ita die Dominus euram gregis amoris erga se argumentum esse dixit. BASI L. Tu vero, inquit, Chri tum non amas pcullYXOST. Eiamo, et amandi finem nunquam sa-
.elam : nt vereor ne, quem stulo, eum irritem.
DASI L. Eequod aenigma, inquit, obscurius fuerit, si Chri lus IIIum, qui se amet, Oves suas pascere jubeat; tu vero dicas ideo nolle pascere, quia hoe praecipientem
CHRYSOST. Non est. lnquam, aenigma. imo res mia modum clara et Limplex. Nam si idoneus essem miminis trando muneri iuxta Christi placitum. et tamen emigerem. argute posses dicta mea resellere : quia vero animi imbeeillitas huie me ossicio inutilem consiliuit, quam obiectionem verba mea pariuntur flenim vereor ne, si gregem Christilis ne valentem ae vraelum aeripiam, deindeque ipsum per imperitiam pessumdem, Deum adversum me irritem, quilla ipsum amat, ut sese ipsum ad pius salutem in pretium tradiderit. BASi L. Ludens, inquit. ho dicis r nam si serio, non video quomodo melius demonstrare volueris nos iure d Iere, quam hisce ver his luis, quibus maerorem depellere studuisti. Ego enim licet prius noverim ne tine te dereptumae proditum fuisse, nunc sane mullo magis, quando objecta libi erimina diluere eonatus es, id edisco et probe intelligo, quo me tandem malorum induxeris. Nam si te ideo abline ministerio sub duxisti, quia animum tuum tantae molia rei parem non me sciebas, me prius er plum oportuit. etiam si id summo sit ullo amhivissem: ne dicam me tibilitarum ronsilium penitus commisisse. Nnne vero rem εο-
Ium tuam ob oculos habens, meam n lexisti. Atque ull- nam neglexissest id sane optandum esset i verum tu, tithiellius a quaerentibus raperet, insidias struxisti. Neque
enim illud effugii libi relinquitur, quod videliret vulgi
opinio te dereperit, fila I magna mirabiItaque de me existimanda deduxerit. Non enim inter admirandos ei compicuos censemur: neque, etiamsi res ita se habu el, mul-
294쪽
lorum opinio veritali anteponenda tubuet. Nam si lilii
nunquam per nos antea linui et, ut eo uel iidinis nostrae periculum lateres, eolor aliquiis ad e libi videretur, eum ex vulgi fama sententiam serres; sin alitem nullus perinde atque tu nostra novit, imo nostrum animum melius quam ipsi parentes et eductores iium pectum habes, qua iam pru- habili oratione utaris, ut possu alidi loribus persuadere, in nos in lautum periculi non ultro eo et se Verum lueentino missa satiamus: non enim te cogimus his de lausi ius dicere: qua desertidone contra accusatores utemurr die
CRRTSOsΤ. Certe non prius. inquam, ad illa me veriam. quam ea diluero, quae ad te spretant, etiamsi sexcenties tu ipse criminibus me exsolvas. Igrinantiam enim dixistimitam nobis afferre, et omni nos eriminatione liberos fore. xi rerem tuarum ignari, te in praesentem statum deduxisse. mus; quia vero te non ignorantes prodidisse dicis, sed lua apprime tallent . ideo omnem nobia auferri ex elixationia eteonmentis apologiae ansam. At ego contrarium prorsus dico. Quare 3 Quia line multo egent examino. sane eum qui ad saeerdotium quempiam tradere velit, non oportet sola vulgi opinione contentum esse, sed ut tum illa suam prae omnibus addat opus est, utque in primis illiu saeuitales exploratas liabeat. Nam beatus Paulus eum dixit si Tim. a. 73, Oportet autem illum et testimonium habere bonum ab iis qui foris sunt, nequaquam tollit accuratum probatumque examen, nec ut praecipuum ejus probationissIgnum ut proponit. Etenim multis antea praemissis tandem lioe addidit, ut ostenderet, non hune lantum taleu lum sufficere ad tales electiones, sed tum aliis tamen requiri. Saepe namque evenit ut vulgi opinio uisa sit: p einite autem accurato examine, nihil postea perieuli ex ea sus iurari lieet: ideoque post alia illi e lioe exteroriam te.1tiumnium positit. Xeque enim simpliciter dixit. Oportet autem illum et testimonium habere bonum; sed intermissilit . Etiam ab iis qui foris sunt, ut palam lateret, exi rorum opinioni et famae praeire debere aecuratum examen proprium. Quoniam igitur ego quae te specialiant plus quam parentes tui, ui ipse lateris, noveram, ideo dignus sum qui ab omni erimine liber dimiliar. BASl L. Non ideo effugeris, inquit, si te quispiam ae- curare velit. An non meministi is a nobis saetae audiisse. et ah litus operibus edidicisse quam parum genero i sim animi' annon mihi inpe rbiendo pusillanimi alem exprobrabas. quod vel lavissimis curis tacile dejicerer CHRYSOST. Memini sane me saepe lime abs te audire, neque Insilias eo. Ego vero si quando Muillabar. joco, non serio, id agetam. Attamen non ea de re nune tonis
295쪽
diro DE SACERDOTIO. LIB. II. an, aras.)
tendam; rogo le autem eamdem mihi praestes in ilitatem, ubi virtutum tuariim inent mi satiam. Etenim si toneris nos mendacii arguere, tibi non paremus, sed ostendem te modestita potius, quam veritatis musa lueeverita secisse, non aliis quam tuis verbis et saetis usurpatus ad rem eonfirmandam lextibus. V.J Atque primumata te quaerere volo : Nostin' quanta sit vis eliaritatis Elenim Christus, missis prodigiis omnibus, quae ab apostolis edenda erant. In hoe, inquit lDan. la. 15ὶ emno Ment homines quia discipuli me, estis, si dileetionem habueritis ad inricem. Paulus vero ait s Rom. 13. lo illam me luis plenitudinem, sine qua tharismata nihil prosunt. Illud gane eximium bonum. discipuloriam Clirisii signum, quod ipsis citarismalibus superius est, vivi in animo tuo generose insitum, copiosumque lineium
Tum BARILIUS : Mihi hane rem inmmopere eum eme, maximamque me Mallicitudinem in lime implendo νr inploponere, ipse quoque lateor et quod autem ne dimidium quidem ejus asseqliutus sim, tu mihi testis eris, si non ad gratiam. sed seeundum rei veritalem loqui volueris. CHRYSOST. Igitur ad argumenta me vertam, et quod eomminatus sum nnne praestabo, ut ostendam te modo. Etiam quam veritalem maras turas . Remque narrabo nuper gestam . ne quis. Et Telera retenseam, suspi iurnae temporis diuturnitate veritatem obtegere. oblivionores non permittente refellere ea quae ad gratiam a nobis dicerentur. IVI J Cum enim quidam ex latuitiari luis nostris emtumeliae ei arrorantiae per talumniam aceum-lus. in extremo perieulo esset et tune nemine te Intimante, nee rogante illo qui periclitabatur. in medium te periculum eonjecisti. Hoc tu saetum edidisti. Ut autem te ex verbis quoque tuis strinamus, dicta tibi in mentem revoce mus t eum liane animi tui generosilalem alii non appe harent, alii laudarent ae mirarentur, accusatoribus luis dixisti : Εequid agam aliter amare non didici, nisi ut vitam meam exponam, eum periclitantem amicum servare opus est i aliis quidem verbis, sed eodem sensu,
Christi dicta Ioquutus, quibus ille discipulis perlaetae tharilatra terminos posuiti nam Majorem hae, inquit s an .lb. lain, eharualem nemo habet, quam ut animam suam quia ponat pro amicis suis. Igitur si major hae inveniti non potest, ad finem ejus pervenisti, ae in iis dictisque tuis ipsius culmen alluisti. Ideo te prodidimus, ideo dolum hujuunodi eoncinnavimus. Num tibi persuadebimus,
296쪽
nos non ex malevolentia, non ut te in perieulum eo ieeremus, sed quod id utile fore sciremias, te in Loe gladium pertraxisse BASi L. An tu ad proximoriam emendationem vim etiari latis satis esse putas pcll RYSOST. Maxime quidem et magna ex parte ad ideonferre etiaritas posait. Quodsi velis ut prudentiae quoque tuae specimina proferamus, ad hoc etiam me e seram, ostendamque te prudentia vel magis valere quam elia
Ad his ille pudore roboreque arietus t Bul L. , Quae
me. in ivit, speciant nune missa laetamus : neque enim ab initio liorum aba te rationem exigebam. si quid porro liabes quo exteris congruenter opponere possis, id vero libenter audiam. Quapropter missa hae umbratili pugna.die quam exeusationem eaeteris asseremus, scilicet iis qui nox tinnore assecerunt, nemon aliis qui illorum tamquam injuria asseriorum vicem dolent.
pem; quandoquidem enim rationis apud te reddendae finem laci. ad hane apologiae partem saei te me vertam. Qiaaenam igitur horum ae satio. quae trimina Se ton lumelia asse elos et gravia passos queruntur, quia tio rem, quo nos ornare volebant, non aec pimus. Ego vero primum dicam, nos de eontumeliis imminibus illatis nihil eu raro here, cum per illatum eis ira rem in Dei ollensionem incurrere to mur. Neque enim dixerim eos ipsos qui indignantur, eum eam rem moleste ferunt, perieula varare. lmo vero magnam liae re asserri pinnam. illos qnippe, qui Deo addicti sunt, et ad ipsum solum respiciunt. ila placide asseelose se debere eenseo, ut bt non pro eontumelia Labeant, etiamsi sexemties sic inli onorentur. Quod vero simili, ausus ne in mentem quidem milii unquam venerit, liliteliquidum erit. Nam si fastu vel vatiae gloriae eupidine . tit saepe dixi li nonnullos talumniari, ad id dedi eius sum. M. satorii, is adstipulandum est maximam ine injuriam eo misisse . qui admirandus et eoaspicuos illos, Praeterea inihli,eneficos contemserim. Etenim si nihil la dentes iriuria anteere stipplicio dignum est, quanto magia eos qui honorem nobis ultro eonterre volunt ' Neque enim ille re quis possit. ipsos vel parvo vel magno benescio a me assectos viis rem rependere voluisse. Quanto igitur supplicio dignus esse: qui adversa rependeret Sin autem id ne emitavimus qui lem. sed alio longe consilio grave onus declinavimus et quorsum illos, quibus si non approbationeni, saltem veniam stare debuissent, eriminantur, quod animae peperierimus nostrae Tantum enim abest ut viris illis contumeliam irro. gaverim , ut etiam recusando ipsos timore assecisse me p. lem. Neque vero paradoxum me dixisse putaveris; etenim
lithus quoque explicationem mox proferam. Ivlli. J Tune enim, vi minus omnes, saltem ii qui malediciis delacla
297쪽
stra DE SACERDOTIO. LIB. II. πν, .
iiir, multa eum de me ordinato, tum de iis qui me eIn: rant, suspicari potuissent: verbi gratia, quod ad diutias
respicerent. qii id generis splendorem mirarentur, si ii Miadulatione nostra Iru,ti ad id nos cooptarint; quin etiam pecunia ad duetos iit e me newio an dieam aliquem Mis dea. ivrum fuisse. Christus quidem, dixi ent, piscatores, tabernaeulorum opilices et Publi aum ad hujusmodi magistratum voravit : hi eos, qui sibi quotidiano opere ubelum parant, respuunt; si quis aulem exteroium literis operam det, oli mite vivat, hunc approbant et admirata. tur. Nam cur tandem eos, qui in Ecclesiae negotiis mille Midores pertulerant, contemserunt. pumque, qui hos nun. quam expertus Iabores lotam et lateria in vanis ex tororum diseiplinis contriverat, statim in tantum lionorem pertraxere 3 uade ei similia dicere poterant, si lianc dignitatem aceepissem. Nune vero secus; omnis enim illis maledicendi occaluo resecta est, ni e mihi adii alionem, nee illis coepta munera expmbrare possunt, nisi sorte sint qui ultro Insanire velint. Quo patio enim adulatione rt la gitione usus filii piam ad lionorem adipiscendum, mox adePluriis eum, aIiis reliquisset' i erinde enim illud essetae si quis post inlini log In extolenda terra labores, ut ub res liuetus segetesque colligeret, et vino tortularia redundarent , post mille sudores et mullam pecuniarum exsinn, sam. eum messis et vindemiae lompus adveniret, aliis tructuum proventum traderet. Viden', elia imi quae tunc jactabantur procul a verilate essent, magnam talia uini audiansam habituros adversarios suisse, quod scilicet non recto inlicio electio uela fuisset. Nuue autem ne hiscere quidem vel cis asperire mea opera possunt. Et hane quidem
mulloque his plura initio dixissent. Postquam autem
ministerium alligi&wimas, nunquam potuissemus quolidianas accusatorum ea lumnias refellere, etiamsi ineulpale omnia egi memiis: ne dicam nos hae aetate rerumque imi erilia in multis nee radito aberraturos fuisse. At nune illiseriininationis hujusmodi Decasionem sustulimus : tune auistem probrorum intiuinetoriam ansam iis dediMemus. Quid enim non dicturi erant Res tantas tamque admirandas pueris insipientilius tommiserunt, Dei gregem Pessumd derunt, res Christianorum jam risini ae ludibrio ex multo sunt. At vero nune s Psal. isto. 42 Omnis iniquitas ostpilabit os suum. Si enim lui causa ista protulerint, statini illos ex ipsa re doeebis, non Oi,ortere prudentiam aetale metiri, neque senem ex canitie probatum liabere, neque juvenem a tali ministerio prorsus artere, sed neoph tum. Multum est aulam inter utrumque discrimen.
298쪽
mu lapiti c AH. Sapimuralmum oportere esse inceritotem. XIII. Praeles maximam abstinentiarn alla quoque in misco Lacerdotis rei patri.
LIBER TERTIUS. I dic insunt Iibm irriso.
l. Oul Fusi Itali Mint nos per superbiam recusasse. suam timorum existiniationein lae isse. Il. Νεινκ una proiiter vanam gloriam iugiise. Ill. Quod si gloriain concupiscereuius. tale potius mini terium eligere oportuerit. l . Tremendum quid e e Moerilotiunt, novumque cultum veteri fornii labilior iii e e. V. Magnam raso Lacet lolii Iu totaton et dignitalem. v L Hi uiueria e numero esse maximoriun Dei donorum. VII. Ipsum pilam Paulum tormidasse ad aspretum tanti prin-eipatus Mil. Seelie ad pereandum induet . qui in medium progrediatur. nisi perquam tortis animi luerit. IX. . vana gloria riusque nralis timvim irretiri. X. Νon lii itii sacerdoti tin horuiu malorum Causam rege, seu nis tram ignaviam. XL Ambitum principatus eliminandum ab animo Me π.
XV. Aliam speciem litis plenam vericulorum Chrysostomus interuli LXVI. Quanuim o se oporteat eum, qui tantis tempestatibus opponendus tit. XVII. Quantus sit in gubernatione virginum timor.
Quod speetat contumeliam nos Itonoranti hus il tam . quodque non eos delio standi animo fuga nos sit uxerimus, ex iam dictis sat eomprobari posset: si .l quod vero nulla inssali superhia id egerimus, jam Pro viribus palam sacere e almr. Nam M vel militaris legationis vel imperii nobis optio proponeretur, eique proposito insisterem, iure posset quispiam ita de me suspicari; imo non jam superbiae. sed amentiae me omnes damnarent et at sacerdotio prost xito, quod lanium imperio sublimius est, quantum inter spiritum et carnem est intervallum, audebitne qui uitam me superbiae aecusare Qui porro non absurdum fuerit. eos qui minora resim uni insaniae accusare. eos autem, qui in longe sublimioribus id ipsum saetunt, non jam in amentiae, sed in superbiae crimen vocaret Haud Meus ac si quis eum qui boum armentum de pieeret, ae bubuleus esse nollet, non superbis, sed amentiae ae salis, eum qui totius orbis imi,erium et omnium ubique terrarum exercituum domi innatum non acciperet, non Insanire diceret, sed superbia instari. Sed non ita est. non ita sane, neque nos magis. qtiam se ipsos, criminantur qui lixe jactitant. Nam vel cogitasse tantum, quod possit litimana natura laniam de. spicere dignitatem, satis indieal quid opinionis eirea illam liabeatit qui id protulerunt i nisi enim putarent esse rem levem ae parvi pretii, nunquam ipsis talis suspinio in men in
299쪽
DE SACERDOTIO. LIB. III. mi, Ma
tem veni, et. Cur enim de magesim ilignitate nullus un. quam quid Limile suspicari uri dicere ausufi est. nenio humanum esse animum, qui prae superbia nolit ad illius natum dignitatem pervenire ' Ma Na quippe eoncipimus de Potestatibus illis, idilue impedit quominus tredamus. imis hominem quidpiam majus honoro illo sapere. Quo lit ulin re quis illos Pollux superbue arcu et, qui hae de re nos criminantur. Neqqe estim id do alii suspicatu suissent, nisi prius rem ip am quasi nullius pretii aestima Asent. Ill. lPorro si id me gloriae caiisa secisse dicant, secum dissentireae pugnare Palam deprehendentur r nescio enim quam aliam orationem qua iviment, si no ab inanis gloria cramine liberare volnissent. Nam xl liuium uti me unquam amor inva l. aecipere 'stilis, quam sugere oportuit. Quare ' Quia magnam hi nobis gloriam alii it et. Siquidem virum lim aetate, qui nuper a in eularibus curis soabdicaverit, uSque adira admirandum apud omnes derepente videri, ut iis etiam, qui in hujusmodi laboribu to. tam aetalein eontrivi sent, anteferretur, et plura his cinini bus suffragia acciperei; id rerte magnani et admirabilem de nobis opinioneni omnibus indidisset, nosti te ronspicito et illustres exhibuisset. Nilne vero, muris ex neptis. inaxima pars Leclesiae nos ne nomine quidem norunt :adeo ut no Omnibus quidem noli im pii quod abnuerimus. sed par is lanium, quos tamen nee ipsos omnes Probe nosse puto quill gestum sit: verisimile autem est poriim mulio aut nullatenus nos electos fuisse tensore, aut post electionem depulms fuisse, ut non sat Honeos visos, neque sponte aufugisse. BASI L. Atqui rem vere Rehim, mirabuntur.
Cll RYSOST. Iul. J Atqui hos ipsos dixi ti nobis vana
gloriat ac superbia' trini en Osferre. 'nilenam igiliir laus xperanda est y A militi iner Al rem, ut i,eracta est, nesciunt. A paucis' Sed lite qimque nobis res in eontraritimere dit. Neque alio nonune huc ingressus ra, quam ut edisceres, quae adversus eos de sensio paranda xit. Quis vero hae de re aeturale nune proferam Quint enim. etiamsioinni biis rei veritas nota e et, ne sie quislem superbi aut vatuo gloriae accusare oporteret, si paulum exspectes,
id planura libi erit, atque insuper illud. nempe non iis modo qui id auxi merint, si tamen quis reperiatiιr inon enim saeile eredam), sed eliam iis qui de aliis suspirantur,
periculum non modicum imminere. IIV. J Sacerdotium enim in terra peragitur. sed ea Iralium remin ordinem -- linet di et jure quidem merito. Non enim homo, non ampetus, non are tangelii'. non alia quaepiam creata potestas, sod ipse Paraelelus hime ordinem roti lituit, et manenti hiis in eame auetor fuit ut angelorum ministerium animo ton. risu rent. Idcirco me dolium Ddeuntem ita purum esse
300쪽
MI. ara. DE SACERDOTIO. MB. III.
deret, ae si in ea lis inter Polestales illas collocaliis esse l. Terribilia namque erant triae gratiam priste erunt: qualia erant tintinuatilila. mala I unica. lapid N in i et lore positi, et alii in superliumerali, mitra, cidari K linteres, latrii attrea, Mntia sanctorum, inmens inlus quies. At si quis ea quae ad gratiam spectant, consuleret, terribilia illa at pie horrifica, Parva esse comi eri et e ac illiinil de lege dictum ou. lilc quoque verum leprehetiderii ; nempe r. a. in Anii νDriflealitin est quod elaruit Di hue parte propter excellentem storiam. Cum enim videris Dominum i m. molatum et jacentem, et sacerdotem sacrificio inritin laeutem M precantem, omnesque pretioso illo Languino rutientes, an putas te adime eum liomini biis et in terra se' annon politis in tantos translatus. Omni Dio carnalieogitatione eliminata, nullo animo in teque pura quae ine is sunt circumspicis' O miracidum i o Di i benignitatem lQui eum Patro sudium sedet, illa hora omnium manthus lenetur, fremite volentibus dat tomyi elemi uni et accipientium . illud autem lune omnes faciunt oeulis si iei. Num tibi iure eontemptu digna viiiiiiiiit' an hujusmodi se, ut possit quispiam adversus ea extolli lane et M elimoniae illius ex ollentiam ex alio miraculo perspicere' Heliam mihi ob oculos dii inge, immen an id e Circuminsu am turbam, et hostiam lapidibus imposilain; atque omnes alios in quiete et magno silentio flantos, solum ustro Propli tam Precantem r lum res en te satianaam ex cauis inmerificium injectam. Admiranda 1unt liare , omniqtie si Poro plena. illine le transfer ad ea quae nunc poragi intur. ae non mira lanium videbis, sed omnem stuporem nuperantia. Stai enim sacerilos, non ignem detrahens s d spiritum fiantium; pretes mullo lempore landit, non ut saxi missa Metilus apposita eonsumat, sed ut gratia in meritificium delapsa per illud omnium animos inflammet, et argento igne purgato splendidiores exhibeat. lloe itaque terribilissianum mysterium, quis lanidem, nisi a tmodum insaniat, vel mente captus Fil, despisere queat An ignoras humanam animam ignem Merificii hujusmo li nunquam gestare potuisse, sed Omnes landilus perituros fuisse, nisi magnum adesset gratiae Dei auxilium iv. Si quis enim secuin rei latet quantum illud sit. nempe hominem tame et sanguiue in voltillimi prope beatam illam et immortalem naturam eon,ia tui, tune probe intelli et quanto lionore Spiritus gratia sacerdotes ornaia verit. Nam Per eos haec iteragiintur aliaque his nihilo inferiora, quae ad digni lalix saltilisque nostrae rationem spectant. Etenim qui terram incolunt in ea tuo eomin