장음표시 사용
161쪽
excita non dilucide dicitur, sed datiis intelligi, i cum MeRentius dicit. Decimo Eneid.
Quid enim aliud ex hoc intelligeniam ese, quam hoc altum Pulnus esse,amittere filium. Sunt praeterea apud Rhetores ad concitandosa sectus etiam hi loci, qui dicuntur circa rem t a silmili,a maioria minori, Similis steries sunt tres Exemplum Parabola, Imago, primu ab exemplo Vergilio Sexto Eneid.
Si potuit manes accersere coiugis Orphe Threicia fretus cithara, Si fratre Pollux alterna morte redemit.
Quid Thesea,quid magnu memore Alci- Et primo Eneidos. detur Anthenor potuit mediis elapsus Achiuis. Haec quidem omnia misericordiam mouent,
quoniam indignum idetur negare sibi, quod alijs indultum est,neinde ita obsecro, de augeat inuidiam.
Hic: patris Anchisae, Illic accersere: Hic tantum videre, Nam quod ad it. Threicia fretus cithara. isi potuit manes Habes causam accersere coiugis Orpheus. barem, Manes illic coiugis,
162쪽
Irrisio esὶ illius misericordiae.
Si fratrem Pollux alterna morte redemit.' It, rediti viam toties,
Hic a modo siseritam mouit,nam plus est se re ire, quam semel.
Quid Thesea magnu,quid memore Alcide: ' Hic propter tres excellentes personcs non habuit, quid imminueret, et quἱd augeret : Ῥe
rum quod illis licebat, hoc sibi exi timui δε-
, esse commune.Simile es illud iunonis abii, indiguatione.
Primo Enet s. i ' rPallax ne exurere classem Argiuum. &c.
Iam hoc plus ob classem idisicem, quam reliqui s fugientium perdere . deinde causam minuit. Unius ob noxam,& furias Aiacis Oilei.
. Nam primum,Noxa leuis est culpa, nim
inde. Quae facile posset ignosci. Erpostremo
furentis ne culpa sit. Rusim. Septimo Eneidos. M rs perdere gentem immanem Lapithum valuit.
163쪽
. i Liber secundus. Vides iterum ea de obseruationes Lapithum, immane,Parabola autem,quoniam magis Poetae conuenit saepsiime Path ό, mouet,cum aut miserabilem,aut iracudum aliquem inducit.Miserabilem. bra, Qualis populea inli eres Philomena sub umEt quale virgineo demessum pollice florem. Et aliae plurimae Pathetica quas prudens omittouram etiam Parabola mouet. Ex octauo libro . Ac veluti pleno lupus insidiatus ovili. Dum stemit ad caulas.
Etiam mago idonea es mouendis a sectibim it autem Pel cum abientis corporis forma defcribitur; et quae omnino nulla est, fingitur, trumque Vergilius eligater fecit. I ud priuι circa minium.
Tertio. Eneidos. O mihi sola mei superest A stlanactis imago, Sic oculos:sic ille manus:sic ora ferebat.
Fingit etiam cum dicit ocilaua uis. quam fa
164쪽
de ratione dicendi. Fo.7 s. Quacus anguineo sequic bellona flagello.
A minori mouetur affectus,qui sane locus pica Principe Poeta tractaturit aliquid proponat imprimis quodperse magnum sit. Deinde minus ostenditur , quam ι ud quod olumus
augeri .Ex hoc loco infinita miseracio mou tur ut erit idud Tertio Enei . . O stelix una ante alias Priameia virgo Hostile ad tumulu Troiς sub moenibus altis.
Primum,quod ait fesx , comparationem sevi fecit, Deinde posuit a loco,ho tilem ad tumulum, a modo denique,quod non minus acer bum suussa mori, Sic ergo haec intelligenda sunt. Quanuis hostilem ad tumulum , quanu sIussa mori Foelicior tamensuit irra illa Ca
sandra Priami illa: quam ego, cuia fortitus non pertulit illos. Simile es illud primi libri.
O term quateri, beati. . Et Tertio Eneιd. . . Nec vates Helen'cu multa borreda moneret Hos mihi pr dixit luctus,non dir a Caeleno.
uis hic intelligimus, nisii omnia, quae passus
erat , minora illis Pisa quam parm maxiem. maiori negauerista rem augera po1μ- .
165쪽
Libet secundus Sed eleganter boc circa Didonem Vergissus induxit quarto libro. No aliter e si inmissis ruat hostibus omnis.
Dixit enim non minorem ludiamfuisse ex ,-nius morte,quam sit tota a sis, quod sitne dubio esset maius,ruisset, I apud oratores ille locus idoneus admouendos asse Zim, qui dicitur praeteroem, Hunc Ver ilius frequenter exercuit, ut in quarto Eneidos ., Hunc ego si potui tantum sperare dolore, Et perferre soror poteror Inuenio tamenpoloe aliquem ex eo quod iam sterauerit mouere assedias Euander apud Herm. ndecimo Eneid. Hadignat' era quata nouagloria in armis Et pr dulce decus.
Est quoq; illud ad mouendos aspectus poti muni aepe surpatum ab oratoribus frequentatum a Vergilio cum sermo dirigituν vel ad
animalia ',' et ad res mutas i cum ait Dido. Dulces exuutie,dum fata,deusq; sinebant. Et Tureus lib.I2. Tum optima serrum terra tene.
Facit apud Oratores In etiam addubita
166쪽
tiobest enim Pel talentis A irascentis a dubitare quid agas,Sic Dido apud Vergilium.
Quid primu deserta quetrartomitia ne soro remi ia testatio rei Visa mouet assectus: exemplis est apud Vergilium Pndecimo lib. ut moriens se suo in sanguine versat. Et decimo lib.inquit., Crudelis nati mostrantem vulnera cernit. Et octauo lib. Ora virum tristi pendebat pallida Tabo. Eodem rursus libro. Voluitur Eurialus letho,pulchrosq; per ari Id cruor. Facit perbole pathos,per quam exprimitur, Di ira et misericordia. Iraot cum forte dicimus,millies ille perire debuerat.
Et duodecimo Eneid. . . Oes per mortes anima sonte ipse dedissem.
Miseratio cum dicit:Decima Eglo.
167쪽
Da ni tuu paenos etia ingemuisse leones
Exclamatio mouetpathos , haec fit interdum ex persona Poetaenet oratoris , nonnunquam exper Ona istius, quem inducit loquentem, Poetaepersona estprima Iloga.
Matua ve misere,nimiu vicina Cremonet. In elix utcunq; ferent ea fata nepotes. persona ero alterius.2. eid. Dii talia Grais:instaurate pio si poenas ore re Et tertio bb . posco. Dii talem terris auertite pestem.
Et octauo ita. Dii capiti ipsius,generiit; reseruent.
Contraria huic figurae esit Aposiopesis, quoi s
es taciturnitas. Namicit illic aliqua exclamanri dicimus,lia hic aliqua tace subducimu , ipquae tamen intel erepsit auditor.Hocpra et cipue irascentibus conuenit. Vt Neptunim primo lib. Nd. Quos ego:sed modos pristat coponere flues'
Et mis ratis ex hac figura iniecita est ,Secuta
168쪽
de ratione dicendi. I Fo. 78. Sed quid ego h c autem nequice ingrata.
Nascitur quoque pathos ex repetitione quum sententiae ab eisdem nominibus incipi ut. Hinc Vergilius quarto Georg. Euridice vox ipsa,& frigida lingua
Ab misera Euridice,anima fugiete Vocabat, Erudice toto serebant flumine ripae.
Te dulcis coniux,te solo in littore secum, Te veniete die,te decente canebat.
Obiurgatio habet pathos,cum obiecta eisdem erbis refutamus t Vergilius. AEneas ignarus ab est,ignarus & absit. ini suntpraecipuesentes nde ducuntur E 6,nec omnes tamen quos Macrobius, aut a Plinio transcripsit aut ipse ex Vergilio collegit persecuti sumus. Atque horu multis etiaautoritates reliquimuε ne in re non necessaria oneraremus te fores , arbitrati sane', nam aut alteram quae in pingulos locos adduceren
tur,posse sufficere. Sed huius mei consiliij, siaue oluntatis ducendi ex Vergilio assectuum locos qui a discentibus ad immitationem pro
ponerentur , ac non ex alio quopiam aut ore, iterum
169쪽
iterum ratio reddenda mihi HLNam praeterquam quod in ea semper fuerim sententia,neminem umisiue Rome obm silue Athenis fuisse,cui in eloquentia Vergilius iure debui se serpalmam cedere. Ea etiam Pehementer impulit causa,quod adol centes,qui e grammaticorum scholis in Rethorum ramnasiianiunt,in Vergili, lectione omnes Persarisunt, vel ex Fubj Quintabanipraecepto: restiusque artis praecepta in eo possicient autore , quem memoriapleris tenent ,-a praeceptoriabus saepis me interpretari audierui, Sedpi ιι squam modus isit, duo mihi monenda sunt , iterum quidemor qui cupiunt afficere alios si prius assiciantur, quod sane obtinebunt, si alta contemplatione circa res de quibus dicturi fuerint, piantur, Alterum 4ero, t cotos in hac parte profundant assedita quibus paulum immorentur,Nam t dixit Cicero hil citius lachrima arescit. Et nemo quidem potes εμ postmere dolorem .Meminerit etiam,cum Pelmagnitudo rei, Pel 4trocitas Iastipostulaueritn Aionem darὸ ocem mortuIs, r bus mutuis,quemadmodum mero contra tilinam,
170쪽
de ratione dicendi. FO. 7s. tilinam , quaerentem, obiurgantemque patri; excitauit, oe contra Clodiam, pium illum caecum ab inferis reuocauit,qui es, enatae libidinis mulierem e familia tamen sua grauiterseueres increparet, Sed badirem de peroratione, mouendis assectibus . .
di 'eneri suaserio conue Iar. CAPUT. XI. i Ic locus postulat, qηα forma dicendi orationibus
uenia plane,breuiters dicamim,qua quide in repe . -- catur a multis,nisi elocutionis praecepta exacte teneant,multo etiam Uu, imitatione confirmata. Varia tamen res
est, qηa plures pro argumento loco, tempore,personis suscipiatformas. Sed quae turior, frequetiorque in causas deliberativas def