장음표시 사용
151쪽
AT Princeps, ne inelinet sie & labatur, sed bonus sit & perseveret: quid magis eum fulciat de firmet, quam Pinis semper in oculis , quo spectet Neque enim Principatus test finis est, absit, aut altitudo illa & splendor : sed populi bonum. id est
directio ejus& tutela. Ostietum est impraere a non ν gnum . ait Seneca noster. Graeci αυ-F; reges dixerunt, ut Plutarchus interpretatur,re ab τύ - ῶς Idiciae quod est curam ger re, O tuari. Certe debent. Ipsum Regis nomen apud Latinos eodem vocate ut ordinem servet, eomposite imperet: quod qui neglegit, non regit iηe, sed dissipat & perdit. Cogitet secum
Princeps: E a ex omnιbus mortalibus μι- . Mec 'me sum. IM Deorum vice an terris sensero et ego vita necasique gentibus arbiter:qualem quisque sparum sortemque habeas.
n mea manu eu possum. O ignitas vicarium Dei esse, & non esse aemulum v ide ut ille ab orbe conis dito dispenset, re regat, aestates, hiemes, anni tem-Pora; fruges, fructus, tot usui nostro aut voluptati: Caelos, terras, maria, omnia in statu & concordia, etsi maxime discordia, servet; pareat plurimum .i terdum puniat .verus pater simul & dominus gen ris humani quid desideres, praeter hoc exemplum Subsequere : & h Deo reges. ad Deum eant. Sint igitur in assidua cura, sed cum tranquillitate de pace: de hare utraque suis, quantum potest,procurent. Absit ovium. neque enim stecie tenus t ait Panegyristes J ne nomine , fortuna Imperii emsideranda es . Sunt trabeae.& fasces,& stipatio,& fulgor,& quidquid aliud huie dignitati adstruximus: sed longe maiora sunt, quae vieissim nobis. auctoribus fautoribusque
potentiae, debent. Admittere in animum torius rei uti
152쪽
Di.gentibus vivere. Accipere innumerabiles undique Duniscios, teradem mandata d,mattere tae tot urbibus, nationibus.
puli salus. Exempla addamus. qui fecere aut facturos se sunt professi. Inter istos I. TIBERIVS Imperator. qui pulchra voce sutinam & rel) testatus, in pleno senatu : Dixi O nune.
Osape Hias P. C. bonum is salutarem Principem . quem mos tanta o tam libera pete te ins ruristis. Se atu, SERVIRE debere,ct VNI VERSIS eivι- saepe ac plerumme erram SINGULIS. neque id dixisse me panaretis
Pulchra, inquam,voce, & quam sine Numine conceptam non reor, aut e Sim. Quid verba faeimus in instruendo Prineipeyecte hie eompendium. Seminat . id est audiat obsequaturque Senatui & bonista consiliariis r semiat Mniversiis, in bono omnium procurando : servivi sintilis, in Iustitia administranda. injuria arcenda. Sine istis , non est Prineeps, sed tyrannus. II. Quod TRAIAN VS . item Imperator, consi derans, cum Praefectum suum Praetorii, de more, gladio sueeingeret, daretque vitae & neeis potesta tem et Cape hune, inquit: Osi quidem recte er Ex V TILITATE OMNIUM imperavero, pra me; sin atiter, remm me uteve. Optimam optimi illius vocem l Vivam, si reipublicae vivo : si mihi, arma haec in me
III. Iam HADRIAN vs Imperator quoties au ditus est dieere Ita se rem uincamsessurum . uisciret REΜ POPULI Use,mn Ram. Iterumque, quod e dem duras et Talem se pras iturum Imperararem,quatim sibi optasset primatui. IIII. VESPASIANI etiam caeleste dictum est. qui sanus valensque, semper in publieis oceu patus, etiam aeger perseveravi te de revocantibus amicis, utque sibi parceret, Imperatorem inquisistantem mori
U. Inseriore aevo HENRIC vs Imperator a
153쪽
AT Princeps, ne inclinet sic & labatur, sed bonus sit & perseveret:quid magis eum fulciat ecfirmet, quam Finis semper in oculis, quo spectet Neque enim Principatus ipse finis est , absit, aut altitudo illa & splendor di sed populi bonum. id est
directio ejus & tutela. meιum eis amp vere , non ν-gnum. ait Seneca noster. Graeci Αὐακλ reges dixerunt, ut Plutarchus interpretatur ,-τή --ῶς εα se quod est euram gerore, o tueri. Certe debent. Ipsiam Regis nomen apud Latinos eodem vocat: ut Ordinem servet,composite imperet et quod qui neglegit. non regit ine, sed dissipat de perdit. Cogitet secum
Princeps: Ego ex omnibus mortalibus placna. Me sique sum, ni Deomm vite in terris fungerer et ego vita uera uegentibus arbiter:qualem ivisique starum sortemque n. n mea inanis es positum. O aignitas vicarium Dei e
se, & non esse aemulum V ide ut ille ab orbe conis dito dispenset, re regat, aestates, hiemes, annI tem-Pora; fruges, fructus, tot usui nostro aut voluptati: Caelos, terras, maria, omnia in statu & concordia. etsi maxime distordia, servet; parcat plurimum, i terdum puniat' verus pater simul le dominus gen ris humani: quid desideres, praeter hoc exemplum Subsequere : 8e Deo reges. ad Deum eant. Sint igitur in assidua cura, sed cum tranquillitate 3e M. ce: Se haee utraque suis, quantum potest, procurent. Absit otium. neque enim specae tenus t ait Panegyriinstes ae nomine , sortuna Ιmterii eo deramia eis. Sunt
trabeae.de fasces, de stipatio, de fulgor, de quidquid aliud huie dignitati adstruximus: sed longe maiora sunt, quae viei ssim nobis. auctoribus fautoribusque
Potentiae,debent. A mittere in animum torius rei'bliis
154쪽
.gentibus vivere. Accipere annumerabales undisve nuncios, tendem mandata dimiteratae tot urbibus, nationιbus.
O pominetis mitare:NOCTES OΜNES DIES M E. popera soluitnAM. PRO SALUTE ΟΜ NIVM eον--re: En breviter tuum munus,& in fine Finis. P puli salus. Exempla addamus, qui fecere aut facturos se sunt professi. Inter istos I. TIBERI VS Imperator qui pulchra voce sutinam & rel) testatus, in pleno senatu : Dixi O nune,
Erope Hias P. C. honum is sa tarem Principem, quem mos tanta tam tibera petestate instruxinas. SenatuA SERVIRE debere.= VNI VERSIS civibus.saepe ae ple--mque etiam SINGVLIS. neque id dixisse me panaret.
Eulchra.mquam,voee, de quam sine Numine conmceptam non reor, aut emissam. Quid verba faeimus in inuruendo Principe mee hie eompendium. Sese inat . id est audiat obsequaturque Senatui Se bonista Contiliarias: semiat Mniversis, in bono omnium procurando : servias singulis, in Iustitia administranda, InIuria arcenda. Sine istis, non est Princeps, sed
II. Quod TRAIAN US , item Imperator, eonsiderans, cum Praefectum suum Praetorii, de more. gladio sueeingeret, daretque vitae de necis potesta tem : Cape hune, inquit: O si quidem re te ct EX Um-LITATE OMNI VΜ imperavero, pro me; sin aliter, renim me utere. OPtimam Optimi illius vocem l Vivam. si reipublicae vivor si mihi, arma haec in me
III. Iam HADRIA Nus Imperator quoties auditus est dicere Ita se rem iaticamgenturum. uisciret REΜ POPVLI esse, non mam. Iterumque, quod e dem dueas et Talem se pramtumm Imperatorem,quatim mi optasset privatus. IIII. VESPASIANI etiam eaeleste dictum est. qui sanus valensque, semper in publieis occupatus, etiam aeger perseveravit: & revocantibus amicis, utque sibi parceret, Imperasorem inquinflantem mori
V. Inseriore aevo HLNRIC vs Imperator Hid
155쪽
m 6 x. LIPSI MONITAriel filius. ita assiduus in rebus , ut vix sero cibum
caperet. Cumque idem moneretur.valetud i nem Muires eordi habere,respondite P,ivataqvidem homini omne tem re tabi esse .mm id lubet,aut sueto at Revo n-men mum non abdaeat, id solum, quo vaean
VI. Itaque rebus hominibusque se dant . etiam vilioribus: nam & iii Prineipatus membra. Insignihle monito Ruo OLFI Imperatoris Aum lata; qui eum submoveri a satellitio suo tenuiores quosdam indered, ad se affectantes, non sine stomacho edi . mir Pis Denm sipia ejus verba sunt sinite homines ad
me monis . Non enim idas ad imperium sum vocatus. ωt in
annumcludar. Melius nihil possim, desino, & hoc infigo. CAP. VIII.
Eafarare ad Virtutes atii Vitia subditarum. π Rineipem ob se bonum inh oportet, sed etiama ob aliosiquos talis emendat, aut alius depravat. Nam homines inprimis ad alta ista flectunt oeu los,& exempla sibi suis inde moribus sumunt. Sal
Iustius : Qui magna imperis praditi . tu excelso a talem agunt, eorum facta euncti mortales novere. Ira maxima fortaena, minima licentia es. Sicut igitur regulam maxime rectam esse oportet, ad quam olera dirigit
turr sic Prineipem. Et ut in eorporibus gravissimus est morbus, qui a capite diffunditurici qui ab illo. Pindari, ad Hieronem Siciliae regem, aurea dicta
156쪽
Attamen smetior enim miseνatione Inis i Ne omitte hanes a. guberna Ra Havo populum. Veraeemque ad incudem Fabriea linguam. Si enim ves leve eruerit.
Magnum feretur Abs te. multorum dispensaον aes I multi testis inrisique fidi.
I. ALPHONSVS rex Aragoniae & NeapoIeos, eum de Subditorum moribus disputaretur , dirita' herbas quastam ad Solis nutum; se popalares tu Pri
0 ALExANDER MAGNUS cervice leviter incurva & panda fuit, quod eertatim proceres fleaulici imitati, quasi ipsum sie essingentes. Adeo deminuta observant,atque aemulantur: utinam sic imteriora & virtutes I II. Luxus in eonviviis, veste, supellectile, familia,ad VESPASIANI tempora nimis Romae in valuit: nee vel legibus potuiteoereeri. at statim, illo Prineipe, sponte exolevit. Caussia in Tacit .: Praciapum ad icti maris auctis Vespasianus fuit, antiqua ipse
cultis victioque. obsequium inde an Prane em,er anu landi amor, hiarea quam paena ex legirus O metus.
Quam Prinreps in se , O suis, servet. IN ter omnes autem virtutes, sunt quaedam velut Regiae. de Prinei pales. ut Iustiιa primum. qua Homerus Reges διώ-uas appellavit, eis jus oem paras O versantes. Nihil iis convenientius . nihil di mius: & servata. regna servat. Servanda autem, etiam in iis quae Prineipes, aut qui eirea ipsos sunt. tangunt. Mali doctores, qui a legibus eximunt et qui cum Caligula emini, Omma, si , ct in amnes. urere
157쪽
13s r. LIP SI MONITA Sive eum SaIlustiano Memmio. Impune quidIabeis rere , id en regem esse. Abite qui docetis. quid isti rastimo qui praeest Iustitiae . ad eam praeeat, di exemplo commendet. Τheodosium imitetur,de quo Panegyristes: Idnn es qui Dicti; ct tantum tibi per te licet.
quantmm per tiges antea luobat. russeummum inacultate σcopia remmodandi, nonsecuritate pereandι experiris.
I. Diκit, sensitque ANTIGON US Macedonum rex eui eum blandienil aliquis suggereret, omnia re satas hones Hui laque esse respondit: Siant hercules, sed
Barbarorum dumtaxat regibus.nt nabis ea benecta,qua ho-
ne sunt, urea qua justa. Retudit adulatorem, ω docuit, non regulam justitiae resem , sed ministrum esse. Quid idem iterum Scripsit civitatibus, ut Siquid forteIuberet, quod admosaretis r legibus. Ne a minerent ζ ae pro ea haberent,atques infitio Iescriptu esset. II. TALE U Cus vero & insigni facto iustitiam asseruit. Legem, inter alias, Locrensibus tulerat, Mi Adviter oeulas rebareturatustissime, quia ii stre ad hoe crimen illices sunt, aut duees. At ecce filius paullo post adulteravit, & legis reus etiam poenae erat. quam tamen populus eonsensu , miserationem otis unicus enim erat & in patris gratiam, remiserunt: ted patre a uente & indignante. Lex, inquit, sancta
o paena, rara-n nobis e fraesed viam repperi,qua illa sta Dahumanitati indulgeamus. Ipsi di ego Gm humus .mahi erisgo unus oeulus. alter ipsi eruatur e atque id factum.
III. CHARONDAS autem Thuriorum legi nator, in eadem magna Graeeia, severior de in se fuit. aut vere dieam crudelior. Nam & ipse legem tulerat contra civiles f ictiones & eaedes , Nequis eum telo in contionem venisse vellete qui Hiter, eapitale id esset. Accidit,ut ipse rure veniens, & indicta subito con
cione , uti erat, ad eam armatus aecederet. eumque semuli oeelamassent, SMυere eum legem, qNam tulerat, ae patim eum teti esse: ipse errore eognito , Mehercule
ira est, inquit ι sed idem ego sanriam. uatimquestricto ferro incubuit. Α fine aliquis laudet, hiacto non
IIII. At PHILIPPUS MACEDO, , Magni patera
158쪽
ET EXEΜPLA POLITICA. 13 ter , quam obnoxium se Iustitiae praebuit, At auressitas verberari vel eonvicio pasIus est, quod aegriusquam gladio , Principes ferant Dicebat apud eum caussam Maehetas quidam e fle Philippus parum in
tente visus audire . 5e, re non bene tota e nita. damnasse. Machetas non tulit, At Macedonica ac militari libertate, peti, inquit. Philippus miratus de iratus. Tu a regeto ad quem' Maehetas r Ad ipsumte,inquit,sed vigilantem is astentum e Sive, ut alii est
runt, Ad Philippum sobrium. Sed sive incuria,sive v, lentia regi obiecta; exeussit utramque,de re pro pius pensiculata , iniuriam Machetae factam agnovit, de vindieavit. Quomodo salvo tamen priore decretor de aestimationem litis ipse a se dependit. Dupliciter laudandus. de quod se, salva rei iudicatae firmitate , immutaverit: de paenitentiam, poenam etiam suam fecerit.
V. Hare in ipsis Prineipibus: ei rea ipsos, ista. ARTAXERXES Persarum rex, Longimanus cognomen
to , identidem obtundebatur sie loquendum est. importune, Ae saepe, alter ingerebat) eum, inquam, obtunderetur Satibamine gratioso satrapa . in re quapiam injusta. quam alteri volebat impetratam et
ille tandem restivit, triginta Darieorum mistibus emptum Satibarzanem, ut confectum hoedaret. Uocat i tur ad se, atque una Quaestorem: de Heus tuis
inquit, riginta mistra hine issim adnrumerar tu autem haeeape. O tibi habe Ctim enim dedero,nilatapaverior em, at s tu m allud comessero. multo anjustror. Laudo, laudo.
neque amieum alienavit,fiGI cognitum; neque Iunitiam ulla re violavit. V I. PHILIPPUS iterum a miseonsimiter neque par tamen undique. nam intuitate assidet, libe
ralitate non convenit. Harpaltis pro amico quo
dam, iniuriarum postulato , acer de multus apud Philippum intercedebat. de liberari volebat. Adde bat, se pro eo mulctam . quanta ecit, depensurum. Hle Philippus: Quid tu igitur satagis. si mista depe ditur Ha palus: mpe ut fama R
159쪽
IU I. LIPSI NON ITA fecit, quam me annoxium. ejus caussa ' bonum factum. bonum dictum. VII. Nostri aut patrum sevi unum adjungam. Erat CARO LO AUDACI, Burgundiae es nostro Duei, vir nobilis in ferventi gratia: atque ei praefecturam opidi in Zelandia dedit. Ipse ibi in otio. amorem eo ipit in Reminam corpore stitam de moribus.animo meliorem, ut docuit eventus. Primo aspectus, obambulatio, suspitia, di quae solent amantes: mox audaeior & verba miscet. & MIectum aperit,& solatium orat. Neque promissis a Rinet. de omnia tentat,quae sint expugnandast. Fruinstra, munita undique castitas erat. Igitur desper tione ad facinus se vertit. Praefectus erat . ut dixi, ει Cariam noster in bello et maritum ibitur amatae ne minae proditionis insimulat. & statim in vinela missum careere eustodit. Quo fine ut vel hoc metu minisque illam moveat, re obnoxiam sibi reddate Uel maritum ipsum amoveat.remoram amori. Custodit igitur. & mulier casta & viri amans statim
ad carcerem, a careere ad Praefectum, depreeatura aut liberatura, si possiti Praefectus: Et in o mea me rogastimperium,quod in me habes moras' affectum saltem
mutuum redde, o maritum eue reddo. Detinemur enim terque,ille in meo, ego tuo emeere aut vinculis.' as, quam
faciae olytimque si vis id renuis e amans peto, is premeam vitam; P fectus peto.ω per mariti immitam. ιμ-que viruη e o peraris si debes, perdam. Atqui miserere.θmulierem. te er eo .sem Munde. Mulier rubere ad
ista, Ae stuperer ω tamen pro marito etiam timere. Constat magis animo, quam corpore: & trepidat, α pallet. Atque illo. quia moveri visa, & leviter vim ver undanti adhibendam ratus s soli erant in Iectum impellit, fruitur fructum . utrique moπaeerbum. Nam mulier eonfusa de laetimabunda abiens, pudoris magis quam peccati aegra. iram flavindictam emuit: quam magis etiam amendit bar barum symmodo aliter appellem Praefecti factum.Na te voti potitus .de cetera prolixa autumans , si aemulum sustulisset et maritum damnari
160쪽
RT ExEMPLA POLITICA. I et eurat, damnatum capite plecti. At id non in publi- eo, sed earcere ipso factum: atque ibi cadaver in ameam ligneam inclusum , mox sepeliendum. Venit interea mulier, sive a ita ab ipso sui quidam tradiderunt sive sponte ες super salute mariti anxiar sed venit, & vel ex pacto maritum recipere se sp rat. Ille benigne affatus, Et marit , inquit, quamlhabebis. Abi s de digitum ad eareerem intenditi μυ-t.D. Nihil suspicata abit,videt& peree litur. ει animo ac corpore Iapsa super eadaver se abjieitrae diu lamentata. recipit animum atque iram, rediniensque atroci vultu de verbis. Et, reules, inquit. 6ddissicti moitum:gratia debereιν, exsolvam. Retinere dc placare conatur. rustra:non tigris magis ta viat, fetu erepto. statimque amicorum fidis advocatis,tem denarrat, eius ordinem, & eulpam suam non culpam : ae consilium viamque ultioni exquirit. Cenissent omnes ad Primipem eundum i qui inter alias
virtutes insignes habuit,nisi superbifidi pervieaeia eorrupisset eximius Iustitis cultor erat. Aeeedit duobus amieis eomitata, auditure vix creditur. Mindisnatur & dolet Princeps, hoe in suo solo, di a
suis,quemquam ausum. Sed re mulieri edieere m naeiter , nisi vera & eerta afferret, malum habituram. Iubet manere in Aula, di in vicinum eubieu- Ium secedere,dum Praefectum voeat: nam forte de ipse in Aula erat. Venit, introducitur re mulier. Hane noctin'rait Princeps. Colorem homo mutat: re Princeps exsequitur: At querelas, quas super te defert, 'etiam grassi e Atraces sunt, O quas nolim esse verm. Quid ait' vae illat,perplexe loquitur, negat aliquid le a nuit: donec Princeps ex vultu ipso de sermone eul pam suspicatus,ut tamen tertior effet,remotis omnibus solum alloquitur. Uam Em mihi debeas. o quam beneficiis meis Vatiam.non uesicis. Per hane 9 illam te adjoro,nt qu/d in hae re sit , liquiti ct fine ambagine
denarres. Farenti gratra, aut aliqua severitas, non deerit.
nee abnuenti tormenta. Ibi ille ad genua se abjicere. factum agnoscere: denique mulierem eulpae omnis