장음표시 사용
311쪽
In Neterem morem. Contra parentes qui filios sine iudicio in monasteria coniiciunt.
312쪽
Ec vero illud omittendit m puto, quod &
praesentis Christianorum luctus indiciu est,& praeteritae calamitatis significatio, ad eum statum res nostras constitisse, ut deliberatius multo adstipulationem rerumque contractarum nego tu, quam ad vota religionis nuncupanda accedamus.Nam qui res mancipij emunt, aut pecuniam ad foenus collocant , non prius negotium transi gunt,quam rei quae in contractum venit coditio nem, & debitoris qualitatem accurate persipexerint:at in monasteriis capessendis, tantus plerunque est nostrorum hominum impetus, tanta VΟ-luntatis incitatio,vi re saepe non quaesita eo se co-
pingant,unde aliquando sese vellent explicari. Ac profecto diu est deliberandum quod sit semel si tuendum , neque longa voluntatis permansio in eo esse potcst, quod temere & sine iudicio sis aggressus. Sed tamen temeritatis suae pensum s rint , & de se ipsi querantur tantum qui se scienter necessitate voti alligarunt.Qui autem ea sunt ztate ut de bonis aut fugiendis iudicium ipsi ferre no possint,& in honesti &turpis delectu omnim caecutiant, non videantur in culpa esse, si iussu 2 seueritate parentum adducti ei se vitae generi Udixerint. Incredibile profecto immanitatis ex-
nplui tam parum filio patrem prospectum vel l ut id ab eo exigat, quod ipse sibi in vita praesta
re non potuit.Neque vero mea sententia quicquasceleratius in uniuersa Christianorum communi-xMe dici potest,quam quod inter nos vulgo audi
313쪽
tur,ab aliquo parente , filium unum aut pistres in es
monasterium elocatos esse.Indigna certe Christia . na religione sententia:non enim apte neque ad de ucorum accommodate dicitur , Pater filium suu mmonasterio deuouita sed & melius de ad voti naturaui ornatius,filius ex politica ad monasticam Vb- ei
tam discessionem secit.Na si in his quae facti stini ij ex Iurisconsilliorum sententia patria potestas no a. cernitur,si qui monasterio se obligat, tificali anetboritate ab imperio patris absoluuntur, quid est uquod in religiosa vita attingenda plus momenti rict ponderis paternis iussis quam liberorum volu
tati tribuatur.Non enim ex patris aut cuiusquam lialterius vindicis auritoritate ingressiis ille metien' dus est,sed eius qui in illa vita sibi senescendum ef se putauerit,voluntas erit ponderanda, qui si se totis animis tali solitudinivelit applicare,verendum opinor no erit,ne non Deo propitio & laudatore' id fecisse iudicetur. Non est vero consentaneum quosdam aliorum causae tam parum aequos esse, ut vitae suae felicitatem in viola & rosa ponant, in caeteris autem vitam beatam etia in taurum Phalaridis putent descensuram. Et quae tanta est iniustitia, ut qui aegre in matrimonio pudicitiae leges seruauerit,alios in caelibatuvelit elle continentes. Quae non eo a nobis dicuntur,ut eos qui se a negotiis popularibus ad illud vite otiu contulerunt,de sententia decucam. Bellissime enim cu eo videtur
agi,qui ex Pauli consilio animu suum abhacforensi vita, taquam ab aliquo libidinis scopulo,adcce libatum appulerit : sed patribus venia danda non
314쪽
est,qui vel imprudentes vel etiam inuitos liberos suos eo nexu deuinctiit: quasi Vero Deum optimu maximum in consiliu adhibuerint, qui solus quos voluerit benescio continentiae augere potest. Ac sane finem nunquam inueniet cutiditas,cuius nota si qua nobis impactaest, facile omnes pietatis ει iustitiae leges ex animis nostris delet Sc dispungit. Ex qua & illa labes nomini Christiano inusta est,ut qui patrimonium suum cumulatius sacere volunt,& nonnullis filiabus conditionem amplio
rem quaerere, caeteras in monasteria coniiciant.
In quo turpe & flagitiosum est tantum quaesto de
lucro retineri,ut filiorum salus futura vita negligatur. Sed haec fortasse frustra a pud eos,qui comparatione pe- cuniae non hablaudare post sint.
315쪽
eos qui diuitiaru dulcedine delini
ad Ecclesiae gubernacula accedui. Finpta placet muliis funem clade vobIt maono interdum poenithi se licet Disce ergo. trines veter u rem nisi erae uos latuit vera sposteritatis honos.
316쪽
ALIVD. 1isemachus sitiens s uo se dedidit busti,
PUbet ut irriguo fonte leuare sitim: Qui ponquam expleuit largo praecordia potu, Dicitur his lachrimas Ῥerba dedisse modii: O disse breuitate sui mistranda volupta ,
Cui ψ in exortu tam cito finis Ade v. 'Tene amens tam torquet opum vesana libido, suas nee quis pretio dixeris esse pares, Ut cleri in numeros venias,oe mκneris impain
Des consanguineo nomina pontis i: Dum tu diuini θ ras insignia sundi, Et patrui sacras iam morientis opes:
Queis sive frua ferox in praelia principis isset,
Aut uxor votis esset amica tuis: Quamuis hoc etiam nobiscum pignore certes, Vt iam tota itio mangere terra stuat.
317쪽
SAP iENTER maximus ille eloquendi in gister Appollonius Molo,qui quanquam mercede doceret , non patiebatur tamen discipulos apud se operam perdere,sed unum quenque ad id iquo naturae ductu ferebatur,dimittebat frustra enim an1mi neruos intenderis si natura & ingenij ivis non suffragatur. Sed quemadmodum terra Nnon ad omnem seminis rationem sese accommo- dat:ita nec hominum animi ad omnes artes Capen asendas parati sunt. In semine igitur spargendo agricolae, & in scientiis edocendis magistri nati ram & mores explorabunt : homines autem in
Opere Ecclesiastico & sacris faciendis occupati, propensitatem naturae ductumque suum non vi- debuiit quorum humeris nititur communis sa- lus,quorum descriptione leges, aequi& boni stu- dia,ciuium aequalitas,religio,Virtus omnis, deni- que & totius reipublicae nerui continetur an quo- . Tum tutela pacis ornamenta iacet,& quibus qua- lsi ducibus inimicorum iniurias ae capite nostro Q propulsamus. Qui Dei optimi maximi auspiciis& renuntiatione,orbis terae prouinciam cum im- perio sunt sortiti, ut de pietate & iustitia inter homines soli statuerent, his honestum esse possit in petendis ecclesiae magistratibus,&Vitae genere deligendo cupiditatem & ambitionem potius, qnam naturam sequi. Quod si ex Pauli senten-
tia,nemo dignitatem in ecclesia prensare debet, se nisi
318쪽
nisi vocatu summi Dei,ut de praestantissimo illo
sacerdete Aaron vetera scripta testantur quae tanta in hominibus nostris honorum appetitio est, xt auaritia caeterisque animi aegrotationibus perturbati, se in ea munera vitae compingant, quae nisi a summis& laudatis viris non possunt e pli cari Quod si tantum ex maritia & cupiditate laborant,ut inter maximas opum lenitates salutem
suam qua nihil homini commendatius esse debet ) aspernentur: quaeso ne in eandem neciue per niciem vocent eos qui infirmitate consili) minus sibi possunt prospicere. Quot enim homines rerum agendarum imperitos, & de via longe aberranors in populo reperias , qui si aliquem ex his quibus procuratio rerum diuinarum data est,uirum bonum & de ciuium salute vigilantem tacti fuerint,non facile ad rectam rationis d οὐ fictorii omniu normam dirigi possint. At forsita in officio no esse ,& ea negligere quς gerere curareque debeas , moribus nostris leuissima culpatii, nisi ad tantam negligentiam etiam improbitatis multorumque scelerum accederet infamia. Haec certe qui tolerant perniciosissimum quiddam inducunt in ecclesiam, ut neque contracta ex antecedentibus vitiis labes abstergi, ne que res tam inclinata unqua attolli possiit. Ex his sepinor magnorum hominum de religione comtrouersiae, ex his bella intestina, ex his maximae tempestates populo Christiano semper acciderui. Nam quae tanta Dei beneuolentia erSa nos essς po
319쪽
test,nisi vulgarisZquae placabilitatis signa nisi obscura An vero eum populum benignitate & lar gissimis ossiciis suis complectatur Dominus, in quo qui deprecatores ex lege sunt,ad ipsas deprocationes omnium flagitiorum turpitudinem adiungunt ξ Quid, qui ad decretas more institutoq; maiorum supplicationes non sit venturus,nisi pe initicunte & praebitionis expectatione,is ne apud Deuimmortalem in iis orationibus, ad quas pro populo erit assumptus,voluntate & gratia valere poteritῖSed non est consentaneum in sacris faciendis cupiditatem & auaritiam adhibere.Nam ut inquit Dominus ἐαν το αλαο μωραν ἐν τίνι mri Et si ij,quorum pietate precibus ira Dei, tanquam aliqua machinatione ad beneu olentiam
Contoria uenda icontorquenda est,male actae vitae conscientia cruciantur,in quo tandem spes falutis erit collocandat Et si qui legum authoritate & bonorum om- nium sustragiis oratores apud Deum sunt electi, in in tanta vitae indignitate versantur, ut ipsi pro se radicere reformident,quidnam illi in aliorum cat, a. sa assequi se posse confidantῖ Verum quia peccan- di necessitas nescio quo fato hominibus attribu- ipta est,iis opinor ignoscendum erit qui ipsi dome- stica testatione sese reos non dissilentur: sed qui χfurtis religionum,auaritia,reliquisque sceleribus ψr impuri,non tantum se de reis eximunt,sed eos qui ' icontra statuerint haereticos audent nominare, no divideo sane quodnam rei tam contemeratae & i
fami patrocmium afferatur. Demosthenes quide 4nonia sua quam reipublicae causa Philippo M ced
320쪽
lcedonii regi insensus,dicere solebat πυθίαν .λar- πχει qu in exponendis Appollinis Delph ci responsis,pecunia se a Philippo oppugnari pateretur, & ab eo religionis calumniam contra Athenienses deduceret. Ita quidam homines nollem certe nostros) quia amplissimis sacerdotiis aucti religionis principatu tenet, Euagelicae legis authoritatem ad scelerum suorum praetextum tradu cunt,& illo veluti caduceo sordes suas non impunitate solum , sed honore, congiario & vacatione persequuntur. Quod si quis est reipublicae amantissimus, qui praestantissimas illas dignit tes nefario scelere violari aegre ferat, is illorum sententia & patriae hostis & de religione male sentiens iudicabitur : quasi vero sit iniquum contra eos de sacro commisso querelam perferre, quos veterum conciliorum authoritas de leuissimis noxis ad poenam expetebat: aut etiam is de religione temere loquutus iudicari possit,qui scorta, qui auaritiam,qui sacrae pecuniae dilapidationem maleficiorum loco & nomine habuerit. Ego vero
si qui cum vitiis & sceleratis praelio decertant, Moseri & haeretici sent, in illo equo cum haereticis viris includi non recusabo. Potest vero tam praeclarae sententiae societas turpis esseὶpossunt qui de poenitentia dc caeteris virtutibus decreta ferunt, impii nominari Z iis denique mors calamitosa &terribilis esse possit,qui pro re tam egregia vitam constanter perfuderintὶ