Officialis curiae ecclesiasticae ad praxim pro Foro Ecclesiastico, tum Saeculari, tum Regulari utiliter aptatus. Ac summorum pontificum litteris, oecumenicorum conciliorum decretis, sacrorum canonum statutis, necnon recentioribus, etiam sacrarum cong

발행: 1709년

분량: 507페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

221쪽

Papae reservatae in Patrona tu , si Patroni fuerint ipso facto privantur occupato resciis sibi praesumentes usurpare alicuius Ecclesia bona, fructus, di jurisdictiones Cap. 3. Ibs. q. de reform prohibet ne Patroni se immisecant in proventibus

bonorum Ecclesiae , is quatenus id eis

ex ino7itutione, aut tundatione competat, Etsessas cap.9.de reform repetit dispo-stionem di Patronis vetat, ne ulla causa , vel occasione se ingerant in perceptione fructuum,& proventuum Beneficiorum, qui fuerint etiam de jure patro. natus ipsorum sed illos libere Rectopi, si Beneficiato , non ob ante etiam quacunque: consuetudine disribuendos dimit-

Provisio autem oeconomi Sed Episcopali vacante jam fuerat sub dispositione Concit. Gen. Chalaedonen Can. 23. statuentis proventus Ecclesiae vidua tae paene Oeconomiam ejusdem Ecclesie intactos integros reservandos esse

Quod decrevit etiam Synodus Quinissexta can. 23. relato in cap. Non Iicet I a.

q. a. Subindeque Trid. dines. 4 cap.6 derfr repetit faciendam esse a Capitulo ciccstionem Oeconomi qui de Ecclesiae vacantis fructibus , proventibus Curam gerat , redditurus postea Episcopo electo rationem iis pioinde , ut de ejus fidelitate constet, debet inventarium de fructibus conficere, ill alienares, nisi fructus,qui servando servari non possunt; isti enim ut vendantur, expedit Ecclesiae; sed pretium non debet sibi imbursare, sed reservare novo Praelato. Ne ab alio est Oeconomus constituendus, qua a Persona ecclesiastica per

reform. Neque alius cputandus est, qua Clericus. Quoniam res Ecclesiastica a Clelicis radiari debent; potest person .i. Ecclesiastica facilius ab Episcopo cogi ad

rationum reddendam, per t. Omne g. Nihilominus C. de Episcop., ct Curic.

Sed inter tot bacrorum Canonum pre insidia impediri non potuit, qui plurimorum cupiditas, auri fames adversus Ecclesiasticas leges olim praevaluerit adeo ut, quae dicebatur Custodia, coepit esse occupatio,is ipsorum Patrimonium . Tutela vero protectionis, qua defendere debebant te inporalia Cathc-dralium, maxime vacationis tepore, formam gravaminis accepit, Et sic , quod

L Officialis

adde sensionis subsidium fuit inventum ad deprcssonis dispendium accessit,

proti alias conquestus est Innoe. III. d. eo. In quibusam Plures enim jurta custodia non contenti, ad occupandos Ecclesiarum vacantium fructus processe. runt, os in usus proprios convertendo. Quinimmo ulterilis progredietes, ordine rerum mutato, in alienam mensem falcem ponere non horruerunt, conserentes pleno iure Beneficia Ecclesiastica, Episcopali Sede vacante. Ab Aulicis ratione seducti, non esse tunc temporis

opus institutione Episcopi, sed sol uni, placitum Principis susticeres id concludentes ex eo, quod Beneficiorum collationes partes sint fructuum Ecclesiae vaeanus.

Propterea moderni Regalista dixerunt iis Regaliae duo ad minus jura

comprehendere . Alterum percipiendi, ae sibi vendicandi fructus Ecclesiae vacantisci quod temporalem Regaliam vocant. Et alterum confercndi tempore vacationis Beneficiari quod per eos ad spiritualem Rega Ilai pzrtinet ut notavit Author Regal Sacerdos. g. I. n. I 3.

At non videtur illicite falsitatis

opinionem arguere , cum c directo id arirmet, quod leges Canonica proscripserunt. Occupatione fructuum utriusque juris dispositione interdicta vidimus. Re- strictamq; ad Praelatos Ecclesiasticos esse Beneficiorum Ecclesiasticorum collatio. nem ostenditur eap. Relatum de jur patronat. Et a Trid. ses. q. cap. a 3 dd. AC. et q. cap. I 8. Ies a F. cap. 9. rumumque sensus esse debet ea ad Laicos

non pertinere, cum extra Potentiam secularem sint, nullamque proportionea ad eam retineant. Nili Regali Le, quotquot partes Principum agunt, assingant iurisdictionem spiritualem po TU Laicis derivare. Nam haec saepe Beneficiatis in Capitulis competit: vel ea, quae sunt Ordinis, debent exequi somnesque Ministeriis spiritualibus deputantur Ad quae a Laicis sane potestas dari non potest: legatur cap. qui res de reb Ece.alien. c. Vident Regali me falsa omnino evulgasse sed adhuc , ne ratiqni, teritati cedant , distinguunt in Beneficiis haec

duo Functiones Dirituales, redditus temporales,&Juxta distinctionem docent, Principem in vim iuris Regaliae conferre, non potestatem exercendi functio

222쪽

Quoad us

nes spiritualea, Ied ius dumtaxat percipiendi redditus temporales illis annexa. Sed ex vero ad falsum descendunt. Nam clieet inter se illa duo apertissime dili erant tamen negari non potest, quin unum ab alio dependeatiSiquide jus per-eipiendi redditus, radicatum, ranae xuin est facultati exere endi Ecclesiastiea Ministeriatae ad hune effectum datur uxota illud Beneficium datu propιὸν incium, cap. uia per ambitionem de rescript in o. O cap. eos . dis dicitur seques incit. Et propter talem connexionem sequitur, ut ab eodem Conserente dictum sus, facultas procedat siquidem in connexis non datur divisio. Et ita consereas debet in se habere potestatem Ecclesiasticam,in spiritualem alias quomodo dat, quod non habet sei,si Princeps potestatem exercendi spirituales lanctiones non confert, nec tale jus tribuit. Unde Patronis Beneficiorum Iura,& Ecclesiasticε Lege jus tribuunt prisentandi Praelato Ecclesiastico nominandique ad Beneficia vacantia Clericos se. euncitim ea, quae notantur a Glos ad d. cap. In quibusdam verb jure permissιm. In quo D concordant neque aliud significatur ι cum dicitur a Patronis Beneficia conferrimum verissime juxta qualitatem beneficii conferantur, vel a Pontifice vel Episcopis , aut aliis Praelatis ad ipsorum praesentationem ex cap. I 8. I s. 26. vers.flvero de ref Quaeritur.auia de iuris regalia originesis dicendum, , unde initium aperit Propositum dubium est valde implexum, & dissiciles Uerum originem duxiss),6e sequelam ad investituras Feudorum esse videtur, prout non obscure concludunt Auctores de hae materia scri

bentes

ro Proinde sciendum. I. Quod postquam Regum Christianorum indulgentia iactum est , ut Ecclesia multis Feudis ει dominiis fuerint auctae, haec ipsa amplitudo , opus servitutem ipsis Ecclesiis pararunt, ut dixit D.Bernardus serm. ad Pastores, ibi: Duplex dominium Pra. latorum habent enim ςιaυes Ecclesia, quibus elaudum, Mnemo aperini babent, ,egalia, quia Domini sunt Urbium, οπι dorum; nec solis Episcopatur, se etiam consulatus habent, ut merito eis dicatur, quid uuia debuifacere, O non

feriis sed, quod datum es illis in adjuto.

Regaliae et o

rium,factum est illis inseandalum. Eaisque forma illis auctis , cum Principes viderent se posse ab Episcopis metuere , ut eos sibi devincerent, cum ipsis quantum ad lauda, regalia Episcopatibus annexa,& unita in usum deduxerunt

Investituras.

II. Qiiod Episcopo defuncto, annulus,4 baculus Pastoralis Principi mittebantur apud quem erant, donec Successor eligeretur, ea de manu Principis iterum reciperet, ut per Gonaalea in

da revertebantur,is tamdiu illa occupabat, quamdiu novus Episcopus per Investituram acciperet. Verum eo Principes, sede Episcopali vacant devenerant, ut non modo Feuda repeterent, sed redditus etiam, leneficiorum collationes

pro eo tepore Occuparent, ut ibid. num. .r III. aod Investitura idem erat. ae immisso in possessionem fudorum. v Quae quoad Episcopatus hoc ritu fiebat dato nimirum per Principem Annulo,& Baculo Pastorali quae, cu essent insignia Dignitatis,cui Feuda erat unita, vulgo credebatur Principes dignitatem Ecclesiastica conferre is praestito Principi per Episcopum fidelitatis juramento a quo ad certa eidem exhibenda officia se obstringebat,ut apud G .Gonzalea a n. . Qui duo in Investituris reprehedebantur. a Investituras jam prohibita tria

ut de Eeelesia hujusmodi abusum tolleret, improbavit , damnavitque Gregor. VII. in Synodo Romana V. pronunciato anatbemate in Imperatores , de Reges, qui illas darent & in Episcopos re

num. 9. Io78. num. 3. Idem statuit Urbanus II in Synodo Claramontana

Callistus II in Cone. Latetranen. I. de an. IIaa apud Annat apparat ad Theoι ρεμ lib. . art. Io I Unde Henricus V. Imperator Investituras,in resalia reddidit Catholicae Ecclesiis ut ex sormula restitutionis ad calceConst.un.callisi IIuo. r. Buu. Et ibi ejusdem Pontificis rescriptum ad eunde semicu. Propter quod dius gitata de In

223쪽

io Cap. XXIX. Officialis

vestituris controversia finem obtinuit.

Ex quibus ad quaesitum discurri,aptarique potest responsio. Is Quaeritur aut Dis conrilis Lugdia ven. II.' Greg. X. diis Mum irca jurAegalia '

Resp. Id totum,quod legitur in c.Generali de Iect in 6 ibi Generali consitutionesaneimus universos , O gulo , qui Regalia cusodiam, e Guardiam, Advo eationis, seu Defensonis titulum in EeeIe-

is , Monasteriis, seu quibuslibet aliis dis

locis de navo arpare conantes, bona E elsarum, Monaseriorum, aut locorum irsorum vacantιum occupare praesumunt quantacunque dignitatis bonore prae ι-geant clericos etiam Eccles arum, Monachos Monaseriorum, o personas cateras locorum eorumdem,qui hocfieri procurant, eo Vso excommunicasionis sententia decernimus subjacere.

S. II. Nos vero Ierieo , qui se ut debeνent talia facientibus non nouunt, de proυentibus Ecclesiarum , et Loeorumi orum pro empore , quo pramis neaebita contradictione permiserint, aliquid percipere dis ictus inbibemus. S. III. ui autem ab tuarum Eccksarum caterorumque locorum Iundatione,

vel ex antiqua consuetudine jura sibi hujusmodi vendieant ab illisum abusi e prudenter ab ineaηt, Osuos inpros inris Iolleue faciant ab inere quῖd ea, qua pertinent adfructus , e reddiιus prove-

aientes vacationis tempore non usurpent. Nec bona caetera , quorum se asseru,nt habere usodiam , dilabi permittant , sed in bom tu conservent. QEare Gregorius, qui Cocilio praesidit permisit, ut Principes in locis, in quibus,vci titulo fundationis,aut antiqua cosue ludine ius Regalia reperiretur inductum, eo gauderent i cum prohibitione, quod ipsum non extenderent ad loca,in quibus

prelacte qualitates non concurrerent, nec

ad ea , quae ad fructus non pertinerent; adeoque neque ad Beneficiorum collationes , quae e terminis a fluctibus, tedditibus discriminantur. Plures ausa fuerunt ocius Regalia Principibus permittendi ut, quod jam longa consuetudine , de pluribus exemplis invaluisset , nec posset propter accrbitatem temporis facilescorrigi,compescique pejorum malorum me tu , nisi Principibus gravissime offensis Quorum ingentia fuisse in Ecclesiam merita negari non poterat. Quibus aliqua merces debebatur; tunc praesertim , quando consilio, precibus Gregori LX in laiserum bellum accingebantur, non tantum immensos sumptus, sed etiam sanguinem profusuri eo inde necessitas privilegium cit . Nec sola consuetudo Principes absolveret , nisi eis assisset Apostolicum privilegium , ut Author

Caeterum non videtur in Concilio per. misssum, ut Principes fructus vacantis Ecclesiae in suos usus consumerent, sed

propter verba text. nec bona catera, quorum se aserunt habere usodiam, dilabi permittant, sed in bonos atmeo serυent, contrarium deciditur. I Quinimmo mens Pontificis ' in Concilio fuit impedire extensionem Regaliae, ut non ampliaretur ad Ecclesias, quae a servitute Regalia immunes, deliberae fuerunt. Quod evidens est,nedum ex verbis Concilii de novo usurpare conantes; sed etiam ex illis Glosae ibid. iuverb custodiam: quoeumque ergo nomine eenseatur, usurpantes de novo tale jus in Ecclesiis , aut aliis locis piis, O bona ip

sorum locorum acantium oecupante ex.

communicati sunt ij jure di in vertaden or silicet . quadraginta annis ei- tr. prout advertit etiam Author d. tr. regat tit pracip. docum ad cau regat. spe R docum. 9. Quare contra Constitutionem in Con.

cilio edita jus regalie ad Ecclesias liberas extendit, qui non exhibet, vel privilegia Apostolica ipso Concilio antiquiora, vel possessionem supra hominis memoriam, non justificat,juxta verba textus exant qua consuetudine iurassi hujusmodi FG-cant.Quonia secundiam juris Consultoru

Cpinionem Nomnia libera praesemuntur,

ni contrariaβνυuus probetu . Quae re gula maxime in Ecclelit procedit, quod sint ab ea servitute immunes,coque o ne

re non gravatae

Hujusmodi extensionem non semElimprobavit Innocentio XI.ut in ejus Litteris in forma revis ab a Martiis i678. Wallas, prout lac. it. ascia meu 38.39. O sso. Eamque aequatuor

propositiones adversus Primatum,& Authoritate Romani Pontificis olim editas, ceteraque Immunitati,& libertati Ecclesiasticae praejudicialia nulla irrita, inva lida Diyitia i Corale

224쪽

Quoad stir

lida in nullius roboris decrevit, d claravit Alexander VIII. consit. Intὸν multiplue 4 Augusti 69o. Quae perextensum datur a Sporer toni a Theol. mo-

Subinde vero addicta Constitutionem Alexandri, quidquid de anno io8a fuit per. Auctores declaratum is resolutum in praejudicium Pontificiar aut horitatis,&Jurium Ecclesiasticorum, per eosdem sincere fuit retractarum prout ex ipsorum restimonio ut in Epistola ad Innoc. XII. directa , relata in Regul Sacerdot. ib. q. I. I. Mult. n.4 vov.edis.ad quem Lectorem delego, ut ibidem 4 in Praelud. q. propositiones etiam legat. In quibus ipsarum Auctores declararunt.1 Primo. RPetro jussu Successoribus

tualium , ct ad aeternam salutem perti

ralium a Deo traditam potesatem, dicente Domines Regnum meum non est de hoc Mundo O ierum Reddite ergo Cesari, quae sunt Cesaris, quae sunt Dei, Deo: ac proina8sare Apostolicum iιlud omnis anima potestatibus sublimioribus subdita sit non est enim potestas, nisi a Deo, quae autem sunt a Deo, ordinata sunt. Regentes ergo, o Principes nulli Ecclesia potesati Dei ordinatione subjici, neque aucto νitate claυium Ecclesia directe , eι indirecte deponi, aut illorumsubditos eximita Fide , atque obedientia, ac praesito fidelitatis Sacramentosolvi posse eamque sententiam publica tranquestitati necessa -νiam : Nec minus Eeelsae, quam Imperio utilem, ut Verbo Dei Patrum traditioni, Sanctorum exemplis consonam omnino

ratinensam.

Secundo rate assem inesse Apostolica Sedi, ac Petri Successeribu , Christi Vicariis rem piritualium plenam potesatem, uismul valeant, atque immota con anxSancta Oecumenis 41nodi Consam tensis. Sede Apsolica comprobata , ipsoque

Romanorum Pontificum, ac totius Eccle-

'su οὐ mali, atque ab Ecclesia Gallicana perpetus Religione usodita , De-ereta de auctoritate conciliorum Generalium , qua sese. q. 4 continentur nec

probari, qui eorum Decretorum, quasi au-biasnt auctoritatis, ac minius approbata robur infringant, aut ad Iolum Ichismaiis tempus Concilii dicta detorqueant.

Tertio . Hin Moseotica potesatis

Uum maderandum per canones visita Dei conditos , O totius Mundi reverentia consecraras Giere eιiam regulas, mores,

na rece a Parrumquὸ terminos manere

inconcussos, atqui id peninere ad Apostoli

consensione firmata propriam sabilitatem

Quarto Dan Fidei quo u quasionibus praecipuas Summi Ponti cir se parωι,

eis que Decreta ad omnes, O gulas Ecclesias pertinere, nec amen irrefformabile

infirmata, nonnulla ad Leet Oris nuru ctionem distinctis XI. subnuetimus eum

ad pleniorem acquirendam remittendo ad Theologos , Dogmatistas Cano-nistas:apud quos in locis aptis in quibus respective agunt de Pontifice in Conciliis , ponderare etiam poterunt resoluta objecta, ab hostibus veritatis advcrsus Romani Pontificis authoritatem in Primatum congesta.

indirecta. in emporiata Principum.

4 Rima propositio est iniuriosa Suprex mae potestati Romani Pontificisci ii

quidem licet in Roinano Pontifice reco gnoscat erga Supremos, etiam Principes supremam Potestatem activam spiritualem , eosque posse , cum opus sit, ex communicare negat tamen in eos ulla modo pollere potestate temporali, etiam indirecti, is ordine ad finem supernaturalem et adeoque posse eos deponere subditos a juramento fidelitatis absolvere , aut contra ipsos poenis temporalibus proceder quando in id urgenti necessitate traheretur. Quod est sane contra rationem Pastoralis Offeti Romano Potiti fici a Chi isto commissi, illis verbis pasce Oυes meas , Ioann. I. Nec excipiuntur Principes, cum ipsi sine oves Christi,4 ad ejus ovile pertineant, ad textum in cap. Iolita de majorit. Obed. ibi: Nobis autem in B. Petro sunt

225쪽

Cap. XXIX. . I Ossicialis

palam Oves meas , non singuens imis

straret ovili, qui Prarum, O bucces*res , i u Magi ros non recognosceret, edi Pusores Luci ιud tunquam notissimum omittamus , quod Dominus dιxit ad Petrum ,

in Petro dixi ad Successore ipsus quodcumque ligaveris super Terram i, erit ligatum in Coelia imbi excipiens, qui dixit quodcumque.

Oves autem pascuntur non tantum , vel utilia Pascua parando, rege nindo,in fovendo: verum, de virga Pastorali arcenda Lupos, rarietes furiosos recludenda , totque ab aliis separandi. Et inde Petro, ejusque Successotibus u data Potestas, ut possint Principes quando ex ovibus fierent Lupi , hoc est, ea Catholicis Heretici aut,ii Fidem retinerent, ita tamen temporali Potestate abuterentur , ut vel jura Ecclesiarum occu. parent, vel in discrimen Religionem adducerent ioenis temporalibiis coercere, eosque potentia , irincipatu depone te ut expresse text. in cap. Unam Sanis erum de majorit., ct obed inter com ibi. Spirituali Potesas terrenam Potesatem

insiluere habet, O judicare , Abona non

fuerit Maxime, ubi monitis non acquiescunt,in censuras contemnunt. Necesse

enim fuit liquem terminum immense Principum potentia praefigere , extra

quem non excurreret, nec jura Religionis offenderet.

Quapropter D D concordant Romanum Pontificem ex jure Divino habere Potestatem jurisdictictionis in temporalibus Principum indirecto Qeonsequenter , prout necessarium est ad conservatione' rerum Ipiritualium,& Fidei;

propter quod potest de rebus ipsorui disponere. Uterque enim Gladius exi.

cap. Una piriιualis qui animas ferit o materiali si qui ferit corpora, & facie laesionem visibilem , ut legit Glos ibid.υιν certi qui es in potestate Ecclesia. Nec obitat, quod Christus dixerit

Petro, coisne gladium tuum in aginam. Nam non dixit, proiice gladium a te , sed converιe, hoc est, adversus Principes utere, non semper, sed opportune bono

spirituali exigente Neque itὸ officit, quod text. ibid. dixerit gladium temporalem esse exercendum de manu Regum is militui ad nutum Sacerdotis. Quoniam Pontifici in Principes indirectum exereitium juxta dicta non negatur nec Christus Apo. stolis dicentibus , ecce giadii duo bita in Melesia scilicet, respondit nimis esse , sed iis , ut ibi text. Nec per nutum sinium eκhortatio lignificatur nam Etiam

praeceptum importat Papa enim potest Principibus praecipere, ut arma lumant adversus hostes Fidei, eos, quos sua sententia dominatu privasset, ad texi iacap. Igitur 3 quas. 8. Id totum expressum videtur cap. Pervene abilem, quiss-sint legit. S. Rationibus,ibi: Non jοι iam in Ecclesia patrimonio super quo plenam in temporalibus geri in mus potesatem xverivm enim in altis reis gionibus, certis causis i spectis, tempora-ιem jurisdictionem eas liter exercemus Quae autem major causa exercendi, nisi cum bonum spirituale, ingens Eeelesiae

nece Ilitas exigit Diana coord tam . tract de potes exauctoran Reg. res M. F. Petra tom. r. ad cons Apos. cons. unic. Gregor. VII. num. 26. GonZale in ad cap. Per venerabilem tit. 17. v. 3. ui

res a

Ibique Diana resolut refert in

Congregatione Theologorum de manis dato Innoc X fuisse resolutum hanc propolitionemri Papa nullam babet potesatem in temporalibus , etiam indirem, esse haereticam , saltem reductive. Nee obstat illud Joan. I S. Regnum meum non es de hoe Mundo. Quia,ut noravit Augustinus tract. II .in Joan Christus non dixit Regnum meum non es,

hac Mundo, sed non es de hoc Maudo. De Regia enim potestate in Christo, ut homine, in hoc Mundo dubitari non P otuit, juxta illud Matth. 28. Data es ibi ominis potesas in Caelo, ct in Terra Tanta enim ratione hypostaticae unionis fuit excellentia Christi ut nullus esse potuerit titulus honoris praerogativae , so testatis , qui ei non competerit. Habuit itaque Christus Regiam Potestatem tria hoc Mundo, sed non de hoc Mundo, hoc est , non acceptam ab hominibu , nee

humana auctoritate , aut humano jure devolutam.

Quibus subnecla,quae habet Sp

mum Pontificem non solum in spiritualibus , sed etiam in temporalibus supre mam habere Potestatem directe, per spin Dissilia ' Corale

226쪽

Quoad Potes Rom. Pont. in Tempor. c.

in suis Terris, ubi est Rex is Supremus Dominias temporalis in aliis velo indirecte per aliud , in ordine scilicet ad Spirituale bonum alicujus Regni, vel

totius Ecclesiae Concorda Gon Zale in a. tit. II cap. 3. num. 8. Ubi scripsit

quod Rex non agnoscit supra se Principem temporalem , sed agnoscit Romanum Pontificem Principem spiritualem qui de temporalibus quoque in ordine ad spiritualia judicare potest. Qi 'drepetit num ι I. Haec addens : quod, licet Pontifex non possit uti iurisdictione temporali extra loca proprii pati monii cap. Cum ad verum 96 dis cap. novit de jud Cam tamen exercere valui in ordine

ad supernaturalia, quando expedit Ecclesiae, ad ipsius defensionem , seu ad bonum spirituale,seu ad finem Ecclesia uicqpotcstatis assequendum , prout ind. extraυς. Unam Sanctam , de may ii. . Obed. int com Videri et lain potest de Magistris 1l. Eccles assar. I. it.q. cap. 3.

Super quo legatur etiam D. Thomas

ch. c. I. ibin et empora te Regnum,uelut quoddam aAjectumsubjacet Sacerdotio in no υoris amento c. Et Apossunt Pontisces ex

causa amovere Reges, ct Imperatores,

cur saepius accidit, ct visum es quaηdo silicet eorum malitia hoc exigis Reipubιic necessita se requiri : Summus

enim Ponifex , paene qciem prima in terris res des aucioritas , non a Rae , nec Principesaculari, non ab homine judicatur sediolius Dei judicio reservatur. Ita Zaccharias Papa deposuit Hilde-xi cum Regem Francorum ejusque auctoritate Pipinus Rex Franciat creatur. cap. Asius II.q. 5.de apud Coriolanum in Ereviar. Crouologic ad an. 732. Grego rius VII. Imperio is Regno privavit Henricum IV. prout in Ballar tom. I. in cons. ejusdem Gregor. B. Peιre. ira Occn tius III deposuit Othonem IV. Imperatorem innocentius IV. Fridericum II. Clemens VI. Ludovicum avaruim Idem Coriolanus ad an Io 73. Alia exempla recenset Diana eii rej ol. 6. ubi dat concordantes.

concilium Generale.

QEcunda propositio eunt Summa inju- ria adimit Romano Pontifici praerogativam, irimatum supra Concilium Generat eu infra Concilium costituens. Verum Pontificem Romanum esse supra Coeilvi Generale est veritas Catholica, eli articulus plene resolutus apud Theologos, Ga non istas , quos allegat, . sequitur Gonetale in I ad cap. significas cap. 6. τι i. 6. num. 7. Fagna n. in I. add. cap. de elachis infra ad cap. Antigonus de pactis num Io Petra rom. a. ad Constit. Aps ad Cons. Ir. Innoc. III.sess.

Primatus itaque Papae supra Conci .lium Generale habetur Lucae 22. Ego rogavi pro te, Petre , ut non demia sues tua . tu aliquando conυe se con ma fratres tuos. Quod non Concilio, sed Petro, ejusque buccessoribus dicitur. Sicut non Concilio, sed Petro, Pontificibus Successoribus dictum est, Matth. I 6. Super hane petram edi ab Ecelasiam meam. Tibi dabo Claυs Regni Caeserum, Joan. ult Pas Agnos meos pasce overmeas ; ergo Pctro in Romanis Pontificibus est commissa cura pascendi Qes, adeoque .pascendi Episcopos in Concilio congrcgatos . Nam nullum Christus excipit, ut est rex. in . cap. nam

Sanctam .

a Dicunt Papa est supra omnes Episcopos divisim , non vero in Concilio congregatos. Atio obstat: Nam, di in Concilio sunt oves Christi: Atq; ita unuPastorem visibilem habent, cui subsint, eui obediant, quem sequantur , a quo dirigantur: quem alium, quam Roura nos Pontifices Petri Succetare, Valet illatio 1 divisis ad collectata, quando ratio, quae militat in divisis, currit etiam in collectis . Ita Deo non minus quaelibet creatura divisim subiicitur, sed etiam tota creaturarum collectio; quia, tam quaelibet creatura divi sim, quam ipsarum collectio a Deo dependet. Hin cum Episcopi , tam divi- sim, quam omnes collective sint oves

227쪽

mani pontificis, in utroque sensu a Pontifice dependent , QSuperiorem agnoscunt, juxta tex. in cap. ubi periculum de eleeP.in 6-g. caterum, ibi Romanus Pontifex dieitu moeri mii υersalis celsae, O Gretis Dominic Director . Ideoque& Concilii Generalis 3 Idem Primatus Pontificis probatur, per hoc, quod Cocilia valent,&robur acincipiunt , quatenus congregantur,& confirmantur a Pontifice, cap. multis,4 cap.

ibi riuasi Romanae Eccles a legem Concilia ulla prae erint. Cum omnia Concilia per Romana Ecclesia auctoritaιem, facta L ct robur acceperint. Confirmatio vero ad Superiorem spectat, ut per Turrecremata in cap. Sancta Romanaris. dis.num. a. Gelasius I.in Const. Faldὸ Ia I. Bullar tom. I. S. 6 dixit, ibi considimu quod nullus jam veracite Chrisianus ignoret, uniuscujusque Synodi consesiturum, quῖν uniυersalis Ecclesia probavi alpesus, non aliquam magi exequi

Sedem prae cateris oportere,quam Primam: qua in unamquamque Inodum sua auctoritate nomat, continuata moderatione cusodit. Et S. Is ibi βυοiuiam Aut id i quod Prima Sedes non probaverat, consare nonpotuit; sc quod illa ce sui judieandum Ecclesia totas evit, Pelagius II Const. Manifes unie ibid. S. I. tradit potestatem convocandi Synodum generalem esse apud Sedem Apostolicam sine fas a Ioritate nulla Synodus rata legitur.

Unde commune est apud Lau-raeam de Fide disp. I. an. a. s. unic quod Decreta Concilii Generalis non sunt in fallibilia, nec habent vim obligandi Fideles ad credendum ea Fide Divinc antequam Papa confirmentur. Quoniam Petro, Mi Petro, ejus etiam Successbribus promissa est assistentia circa docendam doctrinam Fidei , dicent Christo Lucaecia. Rogaυ pro te Petre, ut non descia Mesciua aliquando conversus con ma Fratrrs tuos . Neque enim judicium Episcoporum in Conciliis est ultimo decisivum, ut per D Tho

Authoritatem Romani Pontificis pertinere finaliter determinare ea , quae sunt fluet. Sed seir per propriam sententiam die unt, cum dependentia, sub ordina

Caput Ecclesiae, cuius influxus est M. cessarius , di judicium irreformabile, Guarnieri de Eccles misit. lib.4.c. . n. 6. Hinc Bailuo et .summ conc appar de tripliei erbo Dei, tit de verbo Dei definito 4 quom ad probares, ad rem cleganter scripsit Summi Ponti is es di. rgere Concilium , ea proponere, quacis ea tractanda, judicanda in desinienda δεηι. eadem de ita confirmare cum robur, , potesas Concilii ab eo dependeat, quem Chrsus Vicariumsuum Generalem super uniυersam Eeelsam consiluit; acproia.

de omnes Ecclesiae Prael ati et tam in coa. ciliis, Romanum Pon scem , maxime de . bent revereri, colere, o venerari, n/st deprimaturi, aut coutemnaturi, inanes Atestrum defluitione ejus auibaritate destuta, e illegitima babeantur Concilia

sepefactum es . Hae ille

s De qua re Fagnan. in 3.ad cap ma jores n. 76.de Baptism notavit in fallibilitatem Decretorum Concilii non emo immediate a Concilio, sed a Pana vel per se ipsum personaliter in Concilio praesentem , quia tunc Ipse in eo ultimo definit e ut ibid. num. 7. O 26. vel si in eo per suos Legatos praesideat, per ejus confirmationem. Qua posita De creta Concilii dicuntur Acta Papi, inibi d. Guarniericv. Io num a. Qidcm Fagna n. in . ad cap. nrigonus num. 8.ae pact. Et Dei illud l. r. C. de veter. Iur. enuci. Omnia nostrafacimus, quibus nos am auctoritatem impartimur.

Dices Episcopis in Conciliis egitimis promissa est assistentia Spiritus Saacti, Matth i8. Ubi fuerint duo , vel tres congregati in nomine meo c. Qita Decreta per eos forinata vera, infalli biria

sunto

Ad hoe respondens Laurara est. n. 8 2. adnotavit e Patres Concilii legitimi, qui e zelo Dei veritatem cum simplicitate quaerunt,Spiritus Sancti assistentiam habere, illuminari,ut verum judicent. At quoniam non semper ex Eelo, sic inquirunt, inde non semper si illuminatur.Ut accidit in Ephesino II. La trocinali, Ariminensi,cli Constatinopolitano sub Nicola I in quo ipsime Legati praevaricati sunt. Ideo eorum iudicium apud Ee lesiam non est certo,&ὶ cessario infallibile,cli errare possint,& ita habere, ion habere illumination m Spiritus Sancti Atque ita necesse est, ut

228쪽

Quoad primatum Rom

Romanus Pontifex , qui errare non potest, sua authoritate Concilii confirmet.& tune Ecclesia testem infallibilem Oillius veritate habet . Possunt utique Decreta a Patribus efformata esse in se,&apud Deu vera, Spiritu Sancto directa: tamen non obligant Ecclesiam ad crede dum Fide Divina, donec Romanus Ontifex illa approbet nec ante apud eam sunt infallibilia propter contingentiam veri iudicii, ita Laur eis. Mos. Io 8. Videri potest etiam Pallavicinus to. I. Difes de POMificato Romano lib. q. cap. Iq. Quare PP.in Conciliis agnoscentes

necessitatem confirmationis Pontificiae, a Romanis Pontificibus petere consueverunt, ut Decreta Concilii confirmarent;

prout ex Epistola Concilii Niceni I ad Sylvestrum Papam apud Bail.sum Const.

ad. d. cine.Niean. ibi auid quid autem constituimus in Concilio Nicano preca. mur, vestri oris eo sorti cons meιu . Et in relatione Concilii Calcedonen ad Leonem Magnum apud est tit ad . Cone. Et Cabalat in Nuit. Ecclesu.mihi as ibi rit nutu Divino gubernati, omnem vobis gesorum vim in nuavimus, ad nostra Anceritatis eo robationem, atque ad eorum , qua gestaho conomationem , ct consonantiam. Confirmationis Litterae sunt in Const. Omnem Ia a Leonis I. Bullar ibid. cum clausula , in iis, quae ad Fidei causam spectant. Id etiam

factum est in Conc Constan quoad decreta conciliariter in materia Fidei . Et novissime P P. Conc. Trid confirmat'onem petierunt alio IV ut in .fF., s. de re ipse autem Pius Concilium confirma vit Coll. Benedictus Deus a 3. Bullar tom a gis de omnibus Fidelibus praecepit observantiam.

Patet deinde superioritas Papae ad Concilia ex hoc , quod a sententia Coneilii Generalis ad Romanum Pontificem detur appellatio a Romano vero Pontifice ad Concilium. etiam Generale lit interdicta in . Const. Gela is. I. de in Constit. Exereabitis Pii II.la s. ibid. In qua appellantes ipso facto ligantur excommunicatione Papae reser/ata; quae quovis anno innovatur in publicatione Bullae Coenae, prout in can. 17. Ratio est, quia appellare a Summo Pontifi-ee ad Concilium esset appellare a Superiore ad inferiorem eontra naturam appellationis de cujus conceptu est ut sit

provocatio de minori ad Iudicem superiorem , cap. Non putamus de consuetud. in 6.

Dicunt Papa est Filius cele-sar: Ecclesia autem, utpote Mater em

debet lapia Papam cu. Mater sit supra Filium, noa Filius supra Matrem Atq; ita,cum Concilium Generale sit Ecclesia universalis repraesentative , sequitur Coacilium esse supra Papam, non Papam supra Concilium. At objectum fuit praeoccuptum a

Pi l I. ut Cost. In minoribus lacio... Buli. g. Lo.ibi .Hee nos de Romani Ponti cis auuctoritate, O potesatesentimus, cur, congregare concilia, O dssolvere datum es. ui,etsi Filius es propter regenerationem,pνυ e dignitatem tamen ait habetur; ct scutiliarioais causa vene are debet Ecclesiam, tamquam Matrem , O pratam rionis causa praefertur ei, ut Pasor regi, Princeps Populo, Rector Familia . Q lare Pontifex alia ratione dicitur Filius, alia Pater Ecclesiae Filius , quia regeneratus in Baptismate Ecclesia enim per Baptismum dicitur continuo parere Filios, juxta Augustinum in Psalm. 7. Pater vero ratione Majoritatis, Potesatis, o Iurisdictionis in Ecclesia. Nec tenet illatior Ecclesias Mater;

ετ es superior Papa. Nam Christus

Dominus est Filius B. . Mariae in nullus, nisi haereticus dixerit , Matrem es superiorem Filio. Urgent pariter . Romanus Pontifex est Membrum Ecclesiae t atque ita Primatum non habet supra Concilium Verum, neque id contra nos vim habet. Nam Papa est Membru principale Caput nimiruin visibile corporis Ecclesiae: nec quoad potestarem iurisdictionis est

Membrum Ecclesiae, prout hoc importat partialitatem, quia in eo potestas urisdietionis non est limitata, sed integra, & plena;dicitur itaque Membrum,prout importat distinctionem a caeteris Tribus autem distinguitur ab aliis Membris Ecclesiae per GonaaleZ in I tit. s. cap. 6.

Primo Perfectione pleritudinis pote- satis mam Romanus Pontifex pero bem terrarum plenam habet sine loci,ae jurisdictionis exceptione integram potestatem regendi,' dirigendi Ecclesiam, ut beae Petavius Theot dogmat. b. a. Dipiti eum Corale

229쪽

Qua propter est Caput non tantum dignitate, lad gubernandi, praesidendi in regendi functio neci eut D. Petrus fuit Caput Ecclesiae, Princeps Collegii Apostolici, ut ibid. ι: b. 3.co. 7 num. O. Secundo Officio, quatentis ipse influit potestatem iurisdictionis in alios, ut in cap. ita Dominus i9. s. Et in cons. Non

mediocri laci . Eugen IV. Bullaristom. I.

ibi: Omnes Arebiepi pales, 'scopales, Cathedrales, aliasque Dignitates Romanas inserit Ecclesiaci sicuique licuit, uni Ecclesiae amplam , alii ampliorem , ct alii amplissimam, proiis expedire judicaviι,

tradidit potesatem. Omnes enim, tamqMaumus arboris rami ab una , eademque

radice, O ut diversi aquaru riυuli ab eodemfonte prodierunt, licet tintis alio eo piosior , atque uberior. Et Pius u.d.Cons. in Minoribus dixit s. o. Habent Ili

Episcopi assignatos sibi reges, su-guli singulos Tibi uniυeserediti uni ju-mur . Nec modo ovium sed O Pasorum Tu unus omnium Pasor & infraci non scorpus Eccles AEne Capite; ct omnisci Capite deststit in membνa potestas Tertio . Dignitate . Nam Pontificia Dignitas est suprema in Ecclesia, qua in orbe nulla est major sed Papae omnes subsunt , eique obedire tenentur , ut ex inpresso in . cap.solita, cap. Unam Sav-ctam,& V. Novit de judie. Ad id vero, quod Concilium Generale repraesentat Ecclesiam universalem dicitur vel sumitur Concilium sine Papa,& tunc est corpus truncum; quia noest corpus ne capite, juxta phrasim Pii incit. Cons.Se ita non est Conciliu universale, sed conciliabulum . Vel sumitur Concilium cum Papa et tune tam est certum Concilium non esse supra Papam, quam, quod corpus cum capit non est supra caput; nec Domus cum Turri est supra Turrim. Qiun immo, cum Ecclesa sit coetus Fide Ilum sub uno Capite visibili Romano Ponti fieri cui subest ut hanc Concilium repraesentet, debet Papae, tamquam Capiti subesse,& obedire. Res ellam ex hoe fit certa marria Pius II d Const. In minoribus, Primatum Romani Pontificis supra Concilium Generale reddit manifestum cibi Ponti idato me congregare, o dissolvere Con-eilia. Inter qua nullum invenimus uv-

.ll. Osticialis

qua uisse ratum , quod sante Romam indubitato Praesule, ab ue ipsus auctori.

te convenerit.

Et Alexander VIII sub . DecembrisI6yo hanc in ordine s. propositio. nem damnavit . utilis, ct toties conυulsa es asserito de Ponti is Romani supra

Concilium OecumenIcum auctoritate atque in Fidei quaestionibus decidendis η- falsiibilitate inflicta excommunicatione Papae reservata ipsam dcfendentibus.1 Tandem obiiciunt Auctoritatem Concilii supra Papam esse rem definitam in Conciliis Generalibus, Pisano, Constantiensi, iasileensi.Sed non observarunt, quod Pisanum in Constanti ense se restringunt ad casum Pontificis dubii, ad Schismatis tempus. Propterea in eisdem disposita non sunt aptabilia ad casum certi Pontificis , prout protendit asserta propositio. ii Carterian, ubi etiam plures cer tant de Pontificatu , cum non appareat, quis vere Pontifex sit, non Pontifex Maximus, sed factum potissis Eligentium judicatur, qui duos ad Pontificatum aD sumpserunt , ut declarat Cardinalis Albanus de potes Papa, concilii pari. I. n. a. Quare, ubi tunc electio pontifieis tanquam irrita reprobatur, Concilium non judicat Pontifice,quia non est canonice electus , ur per Bald.1n leg. . cfπ- renI. resin. non pos apud Fagnan in cap. signiscosi nu oy de eleeP. Atque ita nee in casu Pontifex subiicitur Coneilio i Modo quantum ad Pisanum. Hujusmodi Concilium indictum fuit de anno Igoy occasione Schismatis, quo Ecclesia premebatur, toto orbe Christiano in factiones diviso , cujus pars ima adhaerebat Greg. XII. Romae elacto;& alia Benedicto Xli I. Avenione creato. Cardinales utriusque videntes Schisma augeri, non minui, a suo respective recedentes Pontifice, ad effectum tollendi Sehisma ab Ecclesia sistis convocarunt Concilium Generale. In quo interfuerunta, Cardinales , tres Patriarchae,

Archiepiscopi,in Episcopi oo aliiquo

in seriores Praelati, ex Coriolano in reis viar a d. ann. In I.2. 3.ses. fuerunt ter citati,4 vocati duo de Papatu contendentes, sed neque per se , neque per

alium comparentes , contumaces c min

muni Patrum suffragio fuerunt declaratu, ac damnati, ut schismatici, suoque e

230쪽

Quoad Primatum Rom. Pont. supra Conc. as

praetenso Pontificatu dejecti . Et per Cardinales fuit electus Petrus Philaretus de Ord. Min dictusque Alexander . Qui post promulgarum electionis decretum, deinceps praetuit Concilio prout in Cons. n. 3o. XXIII. Ad pacem B IIIo. I. Controvertitur inter D D. de legitimitate hujus Concilii Utrinqu sunt DD. Pro legitimitate est Coriolanus in

plures alii. et Quantum ad Constantiense. Hoc Concilium ad pacem universalem Ecclesiae fuit de anno i r . indictum ab Ioan. XXIII. inci const. Ad pacem ictis etiam dicti Concilii praemissa, prout in om a.

m. Generas. edit. Gatioti. Diciturque

Concilii Pisani cotinuativum, ibi in prισ-cipio, es. a. In a. Sessione Ioannes propter quietem totius populi Christiani juramento promisit se sponte, & libere cessurum Papa- tu i si in quando Petrus de Lunai Beneclictus XIII. Angelus Cori arro Gregorius XII. ab illis daeorum obedientia nuncupati, praetensum Papatumber se, sucisve Procuratores dimitterent,

lautin suis electionibus jurarunt, dum id ad pacem Ecclesiae conducere novissent.Joanes antea. secreto Constantia

discessit. Inq. O .PP. definierunt. San e Synodum congregatam pro extirpatione

Bbismatis, O unione Eccles potesatem a Christo immediate habere, cui quilibet cujuscumque tur ve dignitatis, etiam in Papalis exsat, obedire tenetur ιη bis qua pertinent ad em in extirpationem icti schismatis, ct reformationem generalem Ecclesia Dei in capite, O inmembris Circa quod notabiles sunt clausulta pro extirpatione schismatis , ad extirpationem dicti Abismatis. Quibus constat decretum non loqui universaliter, sed ad casum schismatis restringi, ut notavit Tutieeremata qui Concilio interfuit Uum de Ecclesιib. a. cap.49. Clau- sola autem ad dem non est in Decieto fess. ut ex tex in duom. 2. Conc. x Tria vero sunt tempora, inquibus potest considerari Concilium . Primum fuit, in quo Constantiae ii soli convenerant, qui erant de obedientia Ioannis: qui et a Papatu cessis. Seeundum , quando Gregorius XII. infe i . nova facta convocatione Conisheilii, ob bonum Ecclesiae libere, sponte

per Procuratorem Papatum dimisiit,

Concilio se conjunxit ut in litteris in eadem lectis. Recipiunturque a Concilio in Cardinales , electi Cardinales a

Gregorio Tertium , in quo , qui erant de obedientia Benedicti, iterum de novo a Benedicto convocato Concilio, is Concilio unierunt. Recipiunturque capitula Narbonae pro sancta unione per Sigismundum Romanorum Regem legatos Concilii, eos Benedicti concordata prout latius respective inmao .La. 26. o. Quo quidem tempore convenientibus simul omnibus de tribus Oh isdientiis fuit certum diceres, quod Constantiae in Concilio fuit congregata Ecclesia universalis repraesentative, sed pro tunc Capite viduata is Modo, Decreta illa a .ens fefde authoritate Concilii supra Papam edita fuerunt a Patribus, qui erant de sola obedientia Ioannis Quinimmo, eodem

Turrecremata teste, nec omnes illius

obedientiae decretis consenserunt, sed aliqui reclamarunt . Neque ea videntur fecisse de mente Concilii, ex tribus obedientiis congregati. Etenim fis r. creato Martino . caeteris quatuor sessionibus , quibus Concilium fuit absolutum, Martinus Concilio praesedit, Decreta suis Litteris edidit,quae sunt superioritatis signa . Tum quia Martinus ratificavit decreta conciliarit hoe est cum examine, deliberatione is auditis audiendii in materia fidei facta in Concilio, nee Concilium reclamavit, sed ratificationem recepit ratificare a uintem est superioris auctoritatis . Et facit, uod per Martinum videntur ea decreta

Siquidu in Const. Inter unctas laci .EHI.lom. I. plenario approbante Concilio

edita , committit Praelatis , ut suspectos de erroribus Uicleffvi Io Hula interro-sent. Utrum credant, quὰd Papa canonicὰ electus, qui pro tempor uerit, ejus nomine

propria expresso in successe B. Petri, babens supremam auctoriiatem in Ecclesia Dei.Et inde patet,nunquam mente Concilii fuisses, statuere Papam Concilio subesse, Nam istud non coheret cum hoc, quod habeat supremam auctoritatem in

Dei Ecclesia.

SEARCH

MENU NAVIGATION