장음표시 사용
231쪽
a Quantum ad Basileense. Hoc C5cilium tui de anno i 3a in dictu a Martino V. de mandata praesidentia, tamquam Sed Apostolicae Legato D. Cardinali Iuliano Caesari no , ut in ejus cons. Dum onusta I . Bullar cit. In quo munere eodem anno ob bitum Martini confirmatur ab Eugenio IV cons censeati inci tom a concu generat ad Coc. Ba-HIeae in I ses Vetum Eugenius eod. anno post primam sessionem Concilium Basilea dissolvit,in Bononiam transtulit pro ut habetur ex ejusdem Liticiis sub ann D I 3. Incipien Deus novit, lectis in se i6.ibu Gridica relatione percepimus, quὰs Bassea pro tunc e magη temporis in
vitate Bononien commutavimus quod
ipsum iuisa essentia consisere voluimus atq. ta Basileen.Civitate lum exolvima ις infra: Cum ipsum . Ba a commuιars, ne essitatius urgent:bus coacti fuerimus ab Otiva commutationis fuerunt, proiit in Constitutione expresse. Primo, qui jam transactis octo mensibus , postquam Synodus debuit exordium sumere Episcopi non plures , tribus, aliique Praelati non plures, quam decem, Basileam convenerant; cita nulla ratione congregatio illa stSacrofanin concilii nuncupatione in titulabata Secundo , quia Basiloa locus tutus non videbatur propter sub orta bella inter Burgundiae, inustriar Duces Atiaque justa non desiderabantur, ut ind. cons. Deus. i udita a Cardinali Cesari no Eugenii revocationes, praesidentiam dimisit, ut ex narrativa historiae facta a Pio II in d cons. In minoribus S. . Quam subinde videns Concilium per Episcoporum , Praelatorum accessis augeri resumpsit; sed autboritarem Concilii mirum in modum extollens eminentiam Prima Sedis supprimere capit ut Pius loquitur Atque ita non edis Minister, sed hostis dicendus fuisset. i aegre Patres Basileae eongregati dissolutionem audierant , nec Eugenio parebant Quin potius, asserentes incaeptum Concilium non posse fine Patrui consensu dissolvi in s s. 3. innovarunt,in confirmarunt Decreta sese. . 3. Concilii Constanticia. de Concilii Oe cum enici supra Papam auctoritate di in subsecutis Sessionibus alia non dissimilia contra Apostolicae Sedis rimatum ia--tentarunt. Sub quo tempore sane Concilium canonicum nullus dixerit : ex eo psallersim, quod post canonicam dissolutionem , absque ulla auctoritate Apostolica Patres Basilea conveniebant, sine qua nullum Concilium est ratum, ut .rid. cons Pit ibi: Veneramur cumera Concilia, quam cesserunt a Nostris praedecessoribus opprobata , inter qua nullum invenimur numqua uis ratum, quὼd ante Romano indubitato Ponti e , absque Mus auctoritat conυene ιι quia non es Corpus
Eectinae sin Capite , omnis ex Capite defuit in membra potesas. i Quod si ex eodem Pio dicas Eu.
genium di sibi utionem Concilii revocasse,ejusdemque progressum approbare, ut in dines. 6. Non negatur ab Eugenio facta dissolutionis revocatio,& continuatio Concilii sed nec est pariter praetereundum , quod Eugenius cassavit, an nullatuit, cirritavit omnia, singula Statuta, per Concilium decreta contra Jura , ωSedis Apostolicae libertatem,ac dignitatem Romani Pontificis , ut o ejusdem Litteris inripien. Inserutabilis de an I s& alias incipien In arcano sub data ejusdem anni,ut in d. s. I 6. Quinimrno continuatio Concilii non fuit ab Eugenio probata , nisi sub conditiones, quod Patres revocarent omnia adversus Sedem Apostolicam attentata , ut expresse inta. cons. Deu novit. ibi erga finem: Ad sendendam nosram ceram,o purissimam intentionem, quam habemus,ut concilium flat, O quod omnia adfluem debitum perducantur, contenti stimus, ct volumus pure,e, simplicisὸν continue fuisseConciliu. I id tamen,quod omnia gesa, astenιata
contra Nos μυὸ Seuis Apiaolicae liberta- em , etpriυitigia , Sanctaquὸ Romana Eecissi. Cardinales,ac Nobis adhaerentes, prout defacto fecerunt , se defacto anti omnia revocent. Nostrosque Legatos Iax ijuris regulas, pras dentes admittant Basileenses vero conditionem non purificarunt. Imo potius s. I 8 decisum iterum dederunt, Papam subesse Concινο. Nec Ps. II. Legatos Eugenii cum iurisdictione coaetiva admiserunt eisdem data a Martino . eons. Dum onus, Mab Eugcni eonfirmata in allet cons certificati. Quare conditionibus a Concilio non Disilias by Ooole
232쪽
impletis , nec valuit ditatutionis revocatio , progressus Q ubi Annatus apparat ad Theolog Iib. . art. 9.ad Ies. 6. d. conci notasset , non scripsisset Concilium ad 6 usque es,sionem fuisse Oecumenicum, Papa
approbatum.1 Interea novae inter Eugenium S. Balileenses intercussere discordia super ranslatione Concilii in alium locum pro ineunda Graecorum cum Latinis unione. Illi Basilcain, Avinionem, vel Sabaudiam inis a I delegerant. Eugenius vero transtulit errariam , ut ii cons.Magnas iaci I. Bollar cit a Graecis praeelectam , tamquam sibi commodio
rem Quod subinde ob pestem Ferratiae subortam fuit absolutu in Florentiar, ut in alia ipsius conse Larenta laci 7. b
Non omnes Basileae congregati Euge. ni paruerunt, sed, qui remanserant, quamvis ex restimonio Pii paucissimi ad extrema rebellionis scelera iri Sedem Apostolicam, legitimum Petri Successorem refractarii devenerant Eugeniti inses. 3I. ab administratione Papatus su Dpendendo: subinde, quantum in ipsis tuit,eum ses 34 deponendi subrogato Antipapa Amadeo Sabaudiae Duces, Fe. lice . nuncupato,ut ses 39. Videatur cons Leonis X ine . Pasio
la a d. Bullirru qua g. 6 Basilaenis, prasertim post translationem , concilia bulum, conventicula nominatur. Et Constituti inter caetera Eugenii IV liet 2 p. quae refert absolutionem eorum , qui post translationcm Concilii Congregationi Basil censum ad his ei unt;& tandem ad obedientiam Eugenti Romani Pontificis redierunt. Confirmanturque collationes enficiorum per Basileenses facta post dissolutionem Concuti. a Post tepora veroEugenii Nicolaus V consi. ι pacis apud a Baiicit ad Crn-ciL Basleen cirari iacessione Antipapatus a Felice . facta, ac per eum soluta Congi egatione Lausanam e Basileeata
translata , praemissaque publicatione & ordinatione esse Nicolai, tamquam unico indubitato Romano Pontifici obediendum approbat, quae in nego tiis Beneficiorum dispensationum gesta erant tempore Schismatis ab iis,
qui Basilei, postmodum Lausana sub
nomine Concilii perseveraverant, ut ex-
Romani Ponti is praeminentia supra jus positivum Ecclesiasicum. 'Ertia propositio, ut Pontificem Ro-
I manum subderet Conciliis , dixit
eum Sacris Canonibus,m universalium
Synodorum Legibus alligarici ut inde constaret Concilio subesses siquidem superioritatis argumentum est alicui Leges, parendique necessitatem imponere. Sed Papam Statutis in anain, nec Lege positiva. Ecclesiastica ligari ipsi Canones
concesserunt, tradidcrunt Concilia , κPatres dixerunt. Primo itaques ne Trid. ses. I. Raa.de res expressξ declarat Pontificem
Legibus positivi Ecclesiasticis non alligari, ibi Iaucta iniosus omnia , Osinguli, qua de mo Mn reformatione, at que Ecclesiasica sciplina . . . . in hoe Sacro Concilio statuta sunt, declarat
ita de Via fuisse, ut in bis ia/υa semper auιboritas beat Apsolica Ai, O sese intelligatur. Secundo Idipsum legitur in cap.signia
casti de elecTibi cum omnia concilia per Romana Ecclesiae authoritatem, acta sint, ct robu acceperint, ct in eorum salutis Romani Pontificis patenter excipiatur aut horitas. Et c. Innotuit S .auam
vis eodem tinis cap Proposuit de conces. praebend. cap. Peregrina . quas. 6. ibi Peregνina judicia salva in omnibus Apo- solica authoritate ) generali ancione pro
Quod totum probavit Gratianus ad eap. Ideo as quas . i. g. His it i ibi
His, ait, ita redipondetur: aer fancta Romana Ecclesia jus, ct autboritatem Sacris canonibus impertitur sed non eis uinligatur. Habet enim jus condendi canones z utpote qua caput est, ct cardo omnium Ecclesiarum, a cujus regula nemini dissentire licet. Itiergo omnibus autbori xatem praesar, ut se ipsam non subjiciat eis. Sed sicut Christus, qui Legem dedit, ipsam legem carnaliter impleυito octava die circumcisus: quadragesimo die in templo cum hostiis praesentatus, ut in se ipse eam sanctiscaret: se vero, ut se Dominum e eis
233쪽
Leti se feret, cante. Legi litteram leprosii tangendo mundavit 6ω.Si ct Summa Sedit Ponti e Canonibus Da se Me ab aliis Da autb νiςMe consitis reverentiam exhibent, ct eis se humulando ipse cusodiunt , ut aliis observando: ex libeant. Nnηunqu4m vero se jubendo, seu d finiendo seu aliter agendo, se Derretorum Dominos, Conditores esse semAunt. In Pramissis ergo Capitulis aliis imponitur necessitas obsequendi. Sumnis ver Pontsibus ostenditur inesse autboritas obserυandi, ut Me tradita obseγυ--di, aliis non eoηtemnenda demonserens: oportet ergo Primam Sedem , ut diximus observare ea, qua secernendo mandavit.
non necestate obsequendi sed aurborιtare
Licet itaque i contra generalia I 4ereta pecialia νivilegia indulgere , O peciali Benescio comederi, quoa generati
prob breu Decreto auamqv. m. i Decretorum intentionem diligenti adυerta. mus, nequaquam contν. Sanctorum canonum authoritatem aliquid coneedere inveniatur. Sacra quidem canones t. aliis quid o Uttuunt , ut interpretationis a
ctoritatem Sancta Romana Ecclesia reser ventia Iras namqui li canones alea in terpretori , qui jus condendi eos habent. Undὸ in nonnullis capitulis Conciliorum, cum aliquod observan/um decernitur,satims infertur nisi aut horitas Romanae Ecclesiae aliter imperaverit vel, salvo tamen in omnibus juris. RomaneEcclesiet. Qu6d si dicatur Papa non potest aliquid statuere contra statuta Ecclesiae, ut expresse in eap. Contris eadem caus, seques ibi se contrἀ Statuta Patrum conuere aliquid, vel mutare, nec hujus quidem Mais potes authoritas. Distinguas Vel Statuta a Pontificibus, aut in Conciliis Generalibus Iegitime convocatis .confirmatis sunt Uefinitiones Fidei, tecreta morum: vel sunt Statuta imis positivi, tu appellatione Legis Canonicae comprehenduntur. Priora Papa revocare, neque eis contraria potest statuere.Qu'd provenit, quia Fides est una, mutationes no
patitur. Quod enim est verum, ei semper falsitas repugnat quod a Deo est revelatum , semper est firmum adeo quod est articulus Fidei, semper erit:& quod fuit a Papa, ut Magistro Ec.
clesia definitum , semper ratum habebitur. Et inde fit, quod licet Statii. ta Pape non ligent Successores quia parin parem imperium noni libet d. e . Ignotuit tamen, quae semel magistraliter,& ei Calliedra ab uno Pontifice sunt definita, it declarata a Deo esse reuelata, Sueeel Ioribus mutari non possunt alioquin Fides una non esset & Sede Apostolica quod impium est asserere citia
Fide errasse convinceretur, ut dicit ιμι. in eap. Sunt quidam ibid. Fagnam in I ad cap. Sgn scas de elect num. 3. O iaa ad cap. res, de Baptismo num. . apud quem allic Duunitur. Posteriora vero potest Pontifiex re. vocare, eisque contraria condere , promulsare per tem ἐκ cap. non delet de consuum. . a est ibi. non debet re-ρνehε bile judicari, secundum vari
tatem temporum Statura quandoqu varientu humana prasertim cum urgens
necessitas , vel υiden utilitania ex. poscit. Ita plura, quae olim opportunia
fuerunt , temporis cursu , mutatisqueo circumstantiis, temperata, moderata leguntur, ut refert Pignatellus tom. Io.
Modo, Statuta, de quibus loqui tuttextus in . cap. contri , idem sunt,ae Definitiones Fidei, morum Decreta, prout ibi exponit Glos. Et concordat
res Romano Ponsimi semper licuisse noυas condere Leges, quod Nos no .luin non negamus, sed O valde affirmamus. Scun. dum erosummoperi es , quia indD υas leges condere potes und Evangelis aliquid, o Prubet nequaquάm dixerunt Contra hujus generis Statuta nil potest Pontifex concedere , vel negare; sed
valet tantum explicare , ut per Divum Thomam a. a. quaest. I. artic. 9. ad ex eo agnanus in . ad . cap. Majore num. 8. Saepe tamen i
Lege Canonica dispensavit ad sera in eo litteras de restitui.spoliat. V. Proinposui de cooces prabend walibi saepe. videndunt Tridentinum es. s. de reformat cap. 8 ct agnati. i. mum ad cap. Permissionem de offici ordina
234쪽
g. I V. In Fidei, ct morum dubiis deeidendis
Romani Pontificis, etiam extra
conellium infallibilitas. 1 Uarta propositio negat Summo e Pontifici extra Concilium loquenti, etiam e Cathedra indubiam, di in fallibilem auctoritatem in Fidei,4 morum dubiis de cidendis laifirmatque, ideo Desinitiones Pontificum omnem errorem in dubium excluderes, quia illis Ecclesia credit,
Verum Romani Pontificis Sente tia in materia Fidei, & morum , licebextra Concilium,est omnino infallibilis certa,ut habetur ex verbis Luceria. Ego rogavi pro te , Petre, ut non de a Fides tua c. Quae verba specialiter ad Petrum, in Petro ad Romanos Pontifices diriguntur, ex . cap. Solita de majorit obed. Ex quo sequitur Christum Petro in utilitatem Ecclesiae impetrasse donum perpetuae necfectibilitatis
Fidci , ut eam adversus Sathanae in sultus confirmaret, ne portae Inferiirroris,& hqresum adversus eam praevalerent. Verum non pro Petro tantum Christus oravitae etiam pro Petri Successoribus, ne illorum Fides deficeret ut hinc E clesiam confirmarent, quando eam Satham impeteret,in opus esset. In idem est text. Ioan ult Pasce Ουes meas . Per quae verba Petrus , ejusque Successores constituti sunt Doctores in Pastores totius Ecclesiae modo, vel Ecclesia tenetur eos audire docenteS, praesertim quae sunt Fidei morum , aut non tenetur . Si tenetur. Ergo illi , cum docent, errare non possunt: Nam si possent, tota Ecclesia, quae ii Iorum Sententiar,& Doctrinae acquiesce Iedebet, erraret, quod est inpossibile . Si vero non tenetur credere , recipere, quae Summus Pontifex ci edenda,in recipienda este defitit jam Papa non esset Pastor, Magister Ecclesiae; siquidem ves tenentur Pastorem sequi, ωDiscipuli debent Magistrum audire,
Legatur cap. Memorsum a a quas. I. cap. Generalia . u. I. Adducitur etiam
cap. Hac es Fides 4 d. q. I. sed Canon est Apoch cryphusi liber Apochyphus d
eitur cuius Auctor ignoratur,xab Ecclesia non recipitur Glos ad cap. Sancta ra. dis. ut notavit Bellam de Scriptorib ad ann. II 6 . de Gratiano . Nam tribuitur
Hieronymo in Symbolo ad Damasum sed de sumptus est ex Libello Fidei Pelagii
Heresiarchi ad innoc. l. Pontificem trans misso, ut ex Divo Augustino lib. I. gratia cisis cap. r. a. 43. Idem comprobatur Patrum testimoniis: illa Augustini sint latis; s. so.c. 6. ibi. - In erbis A soli ea eris, ἀmantiqua Aiquefundati, certa , ct clara es Catholica Fides , ut nefas, dubitare Chrisianis. Si Decreta Apostolicie Sedix sunt certa adeo ut de illis dubitare non liceat, nec minus de ejusdem infallibil-tate dubium esse potest. Lib. I. coni a Julianum cap. q. ibi rii Romana Eecle Aa prasidenιem Beatum Innocentium au dire voluisse , jam tunc periculinam iuventusem tuam Pelagianis laquei exuisses quid enim potuit ille vir Sanctus Affricanis espondere Conciliis, Η, quod antiquitus pos dica edes, O Romana cum caeteris tenet e severanter Ecclesia Duo hie Augustinus ostendit primum , quod Romanus Pontifex non potest a vera doctrina aberrare Secundum,quod sola auctoritas Romani Pontificis sulficit ad Haereticorum errores damnandos Eeserm. 3I descripturis cap.8. Jam enim de hae causa haeres Pelagiana duo concilia missa sint ad Sedem Aposolicam:i-Θetiὼm rescripta enerunt causa flnita est: urinam aliquando finiatur error. Duo hiepariter Augustinus docuit unum, quod dubia Fidei ad Sedem Apostolicam sunt reserenda, per texi in cap. majores do
Baptismo Aliud, quod posito Sedis Apostolicae judicio, causa finita est. Qua vero ratione potest Sanctus Din tot asserere causam esse finitam, si Romani Pontificis Sententia esset errori subjecta si examinanda adhue sit si Concilia Generalis assensu sit probanda,in Ecclesia consensu egeat
4 benium,accedit Apostolieae Sedis
legitimus usus, Romanorum Pontificu in praxis , qui extra Concilium plures errores proscripserunt. Nec meum est hie omnium Cathalogum texere , juxta ordinem Saeculorum ab initio nascentis Ecclesiae usque ad haec tempor
recenseres, sed solum unam , vel alteram Dissiligo by Orale
235쪽
Cap. XXIX. f. IV. Ossici: alis
Definitionem, Decretumve innuere itia Fidei is morum doctrina a Romanis Pontificibus extra Concilium edita. De qua re a sit Portier. em decretor Dogmatici referensantur uissimam Ecclesiarum consuetudinem recurrendi ad Romanam Apostolicam Sedem, pluresque errores ab eadem extra Concilium Generale esse proscriptos. Cum primis trecentis annis nullum ecumenicum fuerit congregatum. Quod sane nullus in Ecclesiastica illoria , vel leviter tinctus negabiti primum enim Concilium Oecu menicum fuit Nicaenum I de auctoritate Sylvestri Papae convocatum de an. 32F. in quo interfuere Sylvestri Legati, Anatus apparat.ad Theol.lib. eo. et ar .Legi potest etiam aurara cit. νt. I. ubi rem plene probat,in plura a diversis Pontificibus decreta extra Concilium refert, ad quos Lectorem remittimus, dolum aliis
Itaq; innocentius I. reprobat doctrinam Pelagii, ut in ejus epist. 83. inter eas Augustini . Item Zozimus damnat Pelagium,& Caelestium,in Epis. t 9o. Augustini ad Optatum cap. o. Sixtus IV. eos licet Ia II. Bullar tom. I. damnavit errores Petri de Osina. A Leonem proscripti sunt illi Lutheri, ut in ejus cons. Exurge aqo. ibid. A B. Pios fuerunt reprobatae propositiones Michaelis Baii. Quod subinde esit Urban.Vm. In eminentiva a 89. Bullar o. scin qua Litterae si inseruntur , improbaturque liber Cornelii Iansenti Epis. Ipren cui titulus Augusinus. Ex quo quinque propositiones fuerunt excerptae, ab Innoc. X. damna
tae con cum occasones quae per extensum refertur in cons. Adsanctam latas. Alex. UILBuua . t. Et in hac nonnullis asserentibus , dictas propositiones , vel in libro praedicto non reperiri, vel in sensu ab Auctore intento damnatas non fuisse:expresse ex Iansenti libro propositiones excerptas, atque ii sensu ab Author intento damnatas Alexander declaravit,ac uti tales iterum damnavit Uinemque quaestionibus daturus Formulam edidit: Secundum quam, esset prestandum ab omnibus jura metum se sincero animo reiicere, ac damnare propositiones ex libro Iasenii excerptas, in sensu ab eodem Auctore intento, prout eas Sede Apostolica damnavit
ut in alia ejusdem Const. Regimini de
anno I 66 . apud lata Alo. t. r. in .isnend. alteri. Ei Innoc XII in Lutetis in forma Brevis Episcopis in Belgio directis sub anno x,69 . apud cit malitiae hominum occurrens praecepit, ut sub . scribentes Formuta, juramentum praestarent sincere absque ulla distinctione reis strictione, et cxpolitiones damnando illas propositiones ex libro Ian senii excerptas, in sensu obvio , quem ipsam et
verba praescferunt. Tandem , Clemens XI. cons. Vineam Dominisu i . Kal. Augusto 7os erro rem nonnullorum reprobavit, assercntium quod,dum Innocentius XII. iidd. suis Litteris proinancta vi praedictas quinque propositiones ex memorato libro Jun. seni exe via insensu obuio , quem Q me proposition ton Verba exhibe Q, est pra-feferunt, damnatas eue intelligi non dei omet obuioseus , quem in anfeni li-ο, o babent, quive ab eodem Ja senio intentus , ac a praef.ιtis Innocentio X. OAlex. VII aamnat 'fuit,sed de alio quopiam diυerffense cogitasset.
Ulterius eo impudentiae quidam de . venerunt, ut dixerant. Ad obeuientiam p a iis Apostolicis consitutionibus debitam non requiri, ut quis praeuicti Janu eniani libri jensum in antedictis quinqM propositionibus damnatum , interius , ut
haereticum damnet Ied si esse ue ea uer obsequio mi ut ipsi voeant Iiuentium
Praeterea alii non dubitaverunt asserere praefata Formuta ab Alexandro
scripta I bycmbi licitepse, etiam ab iis, qui interius non judicant in praedicto 'a
senii libro doctrinam haereticam con tineri.
Adversus quos Clemens in praecitata Coustitutione decernit , declarat, statuit: obedientia , quae risinfertis Apo solicis Consitutionibus debetu obsequiose ili, lentio minim attineri: sed damna tum in quinque praefatis Propositionibus Jansentani ibrisensum, quem illarum verba pra ferunt . ut praefertur, ab omnibus chris fidelibus, ut haereticum, nono resolum, sedis corde reiies, ae damnari
debere, nec aIia mente, animo, aut cr
duιitaresupradicte Formulesubscribi liciti posse ita ut quifeciss aut contris quoad
bac omnia, O gulasenserint, tenuerμι, pradicaverint, verbo, vel scripto docueW
236쪽
Quoad infallibilit. Rom. Pont. extra Conc. I
tii in Alexandri, quas innovathra', 19
gres res omnibus i Angulis illarum censuris Opanis omninosubjaceant. Propterquod contra Modernos nonnullos est evidens Romanorum Pontifi-
eum infallibilitas in decidendis , etiam quaestionibus, tum Facti connexi cum jure , aut fide is morum do trina, tum Facti dogmatici. Considera. Factum dogmaticum hic idem esse ac dogma in doctrina cujusvis privati Authoris in materia fidei, morum;& per Questionem Facti dogmatici significari quaestionem illam , qua
V. g. quaeritur An propesitio ex hoc,vel illo libro desumpta,sit Catho ca, et haretieae vel, an doctrina hujus priυati Auctoris in sensu natural ipsius Authorι Catholica frit, an retiea. In hujusmodi Quaestionibus decidendis Pontificum iudicium etiaest infallibile adeo ut vere catholicum sit quodcumq; privati Ruthoris dogma, quod ut Catholicum Ipsi approbant:
haereticum, quodcumque, quod ut hereticum ab iisdem damnatur. Siquidem Pontifices propter algistentiam Spiritus Sancti errare non possunt in vera Christi doctrina cognoscenda, & discernenda ab alia quacumque ipsi contraria in difformi Adeoque nec in cognoscenda haec alia doctrina, discernendo illius vero, obuio, naturali sensu, judicando de conformitate, di Formitate plitis cum vera doctrina Christi, scripta , citradita.
Nota,quod susus naturalis Aut horis est sensus naturalis verborum Authoris de sensus naturalis verborum Aut horis est ille, quem verba Authoris exprimul, seu, ad quem exprimendum sunt instituta.
Factum vero connexum cumjure, seu
fide illud dicitur, quo negato, sequitur negatio iuris, seu fidei: aut ex cujus decisione dependet decisio juris, seu fidei,
doctrina morum ut v. g. esset praesens : ibi Seriptura H a Deo revelara . Hujusmodi enim Factum ita connectitur cum fide,& doctrina morum , ut ex
ejus decisione dependeat decilio fidei,&doctrina morum. Si enim negetur , quod haec Scriptura si a Deo revelata , quam nobis Ecclesia vere a Deo revelatam pro ponit, sequitur, ut negetur dodtrina , desides ipsorum Mysteriorum, qua ii e Scriptura continentur . Ideoque cum Pontificum infallibilitas in decisionibus
fidei, & morum sit omnino certa innegabilis,& certa etiam est in hujusmodi
Factis decidendis, ut optime Annal. a parat ad Theol. posit. lib. 6. art. a. Quem consulas. Alias propositiones damnarunt Alex.VII. laban. i56s. I 666.4 Inno
centius XL de an. 67 . Qui subinde
de anno i 687. Conint. Ad abolendam Quietistarum, errores reprobavit. Quorum Auctor fuit Michael de Molinos, cujus vita adeo procax fuit, ut etiam recensere pudeat . Nonnullas etiar Alex. VIII de an. 369o. tandem In noc. XLI. Cons. Cum aliἀs sub an I 699. eas Episcopi Cameracensis improba
Omnia, singula praedieta fuerunt a
Summis Pontificibus extra Concilia proscripta vel, ut temeraria , scandalosa , perniciosa , haeretica c. prout expressitis iidd. Litteris respective continetur. Et ea Ecclesia pro damnatis habet ac damnationi ita necessario acquiescit, ut
nefas sit dubitare eas non mereri censu
ras, sub quibus fuerunt ab Apostolica
Sede constituta 7 Quare certus,& indubitatus articulus est Leges, Decreta, iraecepta a Ponti
fice editi, post publicationem statim 1 principio ligare , ante ullam populi acceptationem. Nam soli Romano Pontiis fici est Christo in Ecclesia data suprema, etficax, absoluta potestas regendi, docendi Ecclesiam, juxta saepe repetitum : Pasce oves meas pasce agnos meos. Nec absoluta foret, si ejusdem Leges vim ex se non haberent ad obliga- dum independenter a consensu, ωacceptationes sed conditionata, hoc est,flpopulu consentiret . Nec tunc Lex esset ariolo Papa sed ab ipso simul cum Eeclesia. Et hinc posset erificari absurdum, de quo loquitur ex in cap. Bona memoria si a deposulat. Praelat ibi: Si possenna ea recedere, nobis frequentis illuderent, judicium nωrum ex eorumpendere arbitrio videretur. Indequem
testas esset inter Papam, sudditos divisa,in populus foret Conlegislator simul cum Papa , quod nullus non videri quam repugnet verbis Christi, qui Papae absolute dixit: uodcumque tigaveris Oc est non sub conditione, si accepta
237쪽
retur a populo fideli id , quod ipse doceret circa doctrinam fidei, ut arciperet
operandum circa mores, Laur cit art. 8.x maxime vero consideratur, quod, ut subditi obligentur ad acceptandam Legu a Principe latam , duo ex parte Legislatoris sunt necessaria potesas, ct voluntas, per cap. Cum super de osse δε- leg. De potestate autem Pontificis, soli Haeretici dubitanici est enim supremus Legislator cum potestate ferendi Leges independenter a consensu populi , Concilii, secundum ea, quae notantur in p.Cuncia per mundum. qq. 3. de obligaudi subditos ad observantiam , cap. seuo nid de consit. Consequenter ad illarum acceptationem ad tex in cap. De ι belιiscio dis Alias inutilis esset dicta potestas. Voluntas item ad obligandum patet: praesertim ostenditur, si Leisit simpliciter praeceptiva, ut sunt Drfinitiones in nateria Fidei, morum tim de rationes praecepti absolute impoliti sit obligare non sub conditione , si bditus υelit acceptare ed absolute constringere:
alias esset potitis lex conlilii . t ex uortationis quam praecepti, ut est ex in
cap. ut qui Ioq. t. De quo Faga. in I. ad cap. reguas num ψ8 de treg. pac. Proinde non est Fidelibus liberum Papa definienti, iraecipienti non ac
quiescere, vel non acceptare: oves enim vocem Palloris audire debent. Et non acceptantes poenas non evitant, per cap. Si quis 3 qu. a. ibi : Si quis dogmat et , mandata, interdicti sanctiones , vel decreta pro Catbolica Fidei disciplina, pro
corremone Fidelium, pro emendationesceleratorum,uel interdictione imminentium, vel futurorum malorumὰ Sedis Apostolica Praesule iubritis promulgata contem- Iserit, anathemasit.
FLec satis sint ad nostrum institutum. Caetera videri possunt apud allegatos,in Bellarminum de Pontifice, ac BZovium
Uberiorem notitiam circa Prima tum Romani Pontificis ex subnexis percipere Lectorem non pigeat, considerandor
Io I. Quod forma regendi Ecclesiam
noncst Aristo cratica, ut contendunt Marcus Antonius de Dominis, Richorius,
Messalinus, ac Latinojus in suis Di scili is quotquot intendunt Papam subesse Concilio Nam Aristo cratia pe-
tit, ut suprema regendi potestis in Nobili. bus , ct Optimatibus 9ideat, qui cateris imperent. In Episcopis autem non est suprema aut horitas regendi, pascendique Fideles Sed particularcs Dioece-ses populos habent sibi a Romano
Pontifice assignatos, quos regant, ut ex dictis supra g. a. num. 8., apud Petram lom. a. ad Consit. 3. Innoc. III. num.36. O infra num. M.
Illud vero Matth i R. ubi Christus piae pit,ut, si contra nos Frater deliquerit, nee a nobis correetus resipiscar, deferamus Ecclesiae dic Eecisae perperam ab illis exponitit r. cc per crusiam hic venit Concilium Generale,ridiculum enim esset ita praeceptum illud interpretari , ut
quoties quis vellet de nunciare Fratrem, privata correctione non emendatum .esset convocandum Generale Concilium.
Sed sensus est dic Ecclesae, hoc est Ecclesiae Praelato ;& si causa de majoribus fuerit, dici Romano Pontifici , Quod si
Prelatum non audierit,per eum communione Fidelium privctur , vide ecam opuscui.lib. 3. cap. . . priυil. I II. Quod forma regendi Ecclesiam no est Democratica, nec laves sunt immediate tam qua subjecto data Ecclesiae
protitiee est Fidelium multitudo a qua ipse Papa,in Episcopi eas quoad executionem & ministeri u recipiant,ut placuit ei de Richerio fingere apud d. Petavi imlib. 3. c. I s. n. q. Q 49niam Democratiar essentia exigit, ut suprema potesas regendissipeues totam multitudinem commu-n talis adeout,vel totus populus, e Ialtem aliqui ex No ulibus, plebeii ex He.ctione pluti Rempublica gubernenteis inde dicitur regimen populare. Summa vero, supremaque cura regendi Ecclesiam non est data Communitati Fidelium, sed Petro, in Petro Romanis Pontificibus illis verbis Pasce υes meas e ibi dabo clavescte. Neque nim ab Uibus potestas pascendi climanat in Pastorem, sed ab Hero is Domino regi coin- municatur,&, quem vult,ei praeficit.
ra Ponderandu hic est, quod non aliter pronunciandu cst de potestate, jurisdictione pascendi Oves in Fideles , quam ex Scripturis constet ab ipso Institutore Christo Domino institutum esse Certe autem summa Clavium potestas , quo
loco Scripturae commemoratur is a
Chi isto communicata legitur, non alter data Disiligo b c Ora
238쪽
Quoad infallibilit. Rom. Pont. extra Concit. Σ23
data, quam Petro in in Petro eius Suc. cessoribus reperitur . Nam Matth. Io.
Christus dixit ribb dati claetiti
caelorum Ioan at Palce meos: Pasce oves meas. Nunquam autem Coma
munitati , ac multitudini Fidelium forinmaliter in ut subjecto donata Iegitur. Unde S. Cyprianus is unis Ecelas dixit:
nibus Apostolis meruit, O Claυer Regni Caelorum communicaηdas solas erepit c. Rod frequenter repetunt eaeteri Patres apud cit Petavium , iecanum eis lib. I. Spondanum Episame ad an
Cum ver Patres videntur sentir , quod Claves sint tradita Ecclesiae inter quos Augustinus Itb. t. de Doctr. Cbris.c .r7. ibi: Has igitur claws dedi Eetae sua. Et tract. so .in Joan ibi: stuando Petνus claves accepit Ecclesiam Sanctamsignificavit intelligendi uDH , ut sibi non contradicant , ideo textus textibus sunt concordandi. Quia verti saepe repetunt Claves esse Petro, ut Capiti,&in eo ejus Successbribus traditas,dui videtur asserere iurisdictionem Ecclesiasticam toti Ecclesia primo,ac per se convenire accipi edi sunt,ut loquatur inuensu non subjectivo, sed finali Ouatenus Romanis Potificibus fuit a Christo suprema potestas tradita,primarib in commodum ipsius Ecclesiae, ut ipsam regerent, gu Bernarent: atque ita,ut toti Corpori Ecclesia prodessent in cujus comm dum Christus retulit Sacramenta , aliaquo gratiae beneficia . Fundamentum enim primario est propter domum, quam rem sit Caput propter corpus, quod dirigit Pastor propter oves, quas regit de Dux totus est, ut salvum is victorem rCducat exercitum, non ut privatim sibi consulat, nisi quatenus pars illius est, Cum eo conjungitur ita Petavius ibid.
i et Echine patet de sensu Augustini,
qui eisdem locis voluit tantum, quod Petrus, non ut persona privata est, mortalis homo, quocum essent Claves Periturae, nec ut Procurator dedit Ca- Puti Pi inceps,supremusq; Rector Ecclesiae a Christo constitutus, Ecclesiae unitatemrCPra: scutans pro se,& suis Succello cibus Clavium potestatem acceperieri prout legendus iras ra8 in Ioan wpatet ex ExtraυM. Unam Sanctam , ac probae Annat. lib. 6. art.7.
i. III. Quod regimen Ecclesiae est
absolute Monarchicum . Quoniam Dia omnium sententia inter Gubernationum genera caeteris , tum nobilitate , tum utilitates praestac forma regen dimonarchica, ut de communi testatur Fagnan in I ad cap. An casti num 3I: de eleeae Probaturque ex Aristotele I a. Metaph. ibi Entia nolunt male gubernari et non es bonumpluralitas Principa tuum: Maus ergo Princeps Consonat Augustinus ib. I. c. 9. denupt. concupisces. Principatus magis naturali unius
plures quim in unum potes esse multorum . Hinc indubia res est Christum in Ecclesia,quam suo Sanguine fundavit, voluit usque in finem manere , in stituisse formam regεdi cmarchicam,utpote nobiliorem, utilioremque ad tex in cap. In Apibus 1 qu. I. Est enim Auctor pacis. qui dedit sua Eeetesiae regimen pacis amicum, hoc es, Monarchisum, sub B. Petro C, Successoriaus eius, adminis ari cuncta praecipien claυibus illis commissis, O cura gregis demandata, Pius ii. in . consid
Ex quo evidens est supremam potestatem, jusque regendi ,- gubernandi gregem esse in Romano Pontifice tam quam in Monarcha et Ecclesiae Principe, a quo veluti fontes, de origine in inis seriores jurisdictio dimanat partem accipientes ab eo, qui plenitudinem habet. Hoc ipsa eaigente Monarchiae natura ad cujus quidditatem spectati ue Monarchica regendi forma erificetur ouod suprema imperandi potesas in aιiquo uno nobilis no vi in iubjecto resideat, qui cateri Wast,fons omni inferioris auis
etiri ιatis existens ut per Petavium ci cap. 6 num 36, is Videatur Diana cared. lam s.
tνact. 3 ubi summa eruditione de Primatu solius Petri supra S. Paulum tractatum instituit. In qua materia Innocentius X edidit Decretum contra sententiam, qua tribuebat D. Paulo Ecclesiae Primatum, seu Principatum, sed non diis stinctum ab eo Divi Petri, adeout ambo unum Caput, unumque Ecclesia lontificem efficerent. Tenor Decreti est. S. D A. Innocentius X. relata unanimi
239쪽
Theologorum ad boe necialitis deputatoria censura, ct auditis votis Eminentissimo rum cardinalium Generatium Inquisi rum propositionem hanc , S. Petrus , OS.Paulia sunt duo Ecclesia Principes , qui unicum inciunt. Vel duo Eceelasia Catha -ιiea Coripha , ae supremi Duces summa interse unitate conjuncti. elsunt geminus tinmersalis Eeclesia vertex , qui in unum
cte a Summi Pa res, ct Praesides, qui
unicum Caput consituunt: iris explicatam, ut ponat omnimodam aqualitatem inter S. Petrum, O S. Paulum Anesubordinatione, An subjectione . Pauli ad S. Petrum , in potesatesuprema, ct regimine tiniversalis Ecclesiae, bareticam censuit, declaravit. Apud Petram to. 1.ad Constitor . Greg. IX. n. rin Baiicium.t a. in append. it. Decreta omisg. copia.
osticialis quoad Legata facta Fratribus
Minorum de Observantia SUMMARIUM. Desinitia, dioisio lagati. ia Legatum ess implendum peruosum tempuνὶ satorestrascriptum. 3 Dubia de legatis bonorum mobiliumD-ctis Fratribus Minorum. De legatisfactis Fabrieat s De legatis annuis cum onere. De legatis annui, ne onere.
Responsa S.Congr.ad dubia primigeneris. Et ad ea secundi generis
o Et ad ea tertii. 1 Et aιia quarti generis . . . , i, II Decretum S. Congr. ReU. Fabrica. quo
probibetur extinctio legatorum , O compositisci ac nesub excommunicatio uispana Fr Min iudicialiti per se, ve per alios petam Sasa.
I a Consiliaιι Clementis X confirmans Decretum Sac Congri Vc in Turritana Legatorum
I Decretum ejusdem Congrinclaratis Fri Min posse per viam plicis eleemo
na praefationes egatorum recipere. I Decretum S. C. Fabrica inhibentis com- positionem cum haeredibus super anna sis nonsolutis. is Epiuola d. S. Conge concernen incapa citatem dd. Fra rum I Decretum ac mour Concit cirea
17 Fratres in nou sunt capaces legati perpetui ad Duum tempus pro celebratione Missarum.
IR Declarai Doctrina Sao. Congr circa modum αμ
piendi eleemosnas . . a Legaιumfactum capella existentis in Eccle a Fratr. Min prasumitur factum ipsi Fratribus . . a I Legatum no tisaducum, ex quo PF Dibus impleri non possit. Dd, a Legatum cium Peatyrous eum conditio.. ne,quo Patra in eo se non ingerat,est factum Fratribassub modo Ilicito. a An alea tegatum factum In maria Fratribus Min. λ sed declararis no . quid servandum AD, siue unum. II. a An alea legatumfactum pro induen dis Fratribus ξa Valet legatu actum pro Divivo euisu. a CorrupteIa Fratrum quantis ad paramenta Ecclesia,sica . a Fratres in non possunt baredes sa-situi. 3 Ad quid bares teneatur reeipiens ha- reditatem Θ3 Fratre sunt incapaces legati uniυ-sulis. 3 a Fratres sunt capaces legati particularis, adjecto modo, ut vendant, O pretium erogetur in Faeatrum nece maies. 33, Syndicus Fratrum non potes pro ipsis ha res insitui. 3 Fratres nequeunt mediis Θndicisse componere cum haeredibus , vel executoribus ιsamentorum.
33 Nec etiam per Indicum retinere bonη sabilia eum onere Missarum. 36 Postuηt per modum Iicis elemosna recipere de dio in diem relictum ἀπe-
37 Formula prolemtimisfacienda . Fratribus occasione legatorum. 38 uando legata Fratribus relicta, putentu modo licito facta.
Ion agitur hic generaliter de lega- I iis, quia nimis volumen excrescCret, sed solum de relictis Fratribus Min. de Observ. Circa quae plures solent difficultates excitari in non semel in praxi ea admittuntur,quae de jure non debent: Sed aliqua prius neceste est adverter . I. Quod legatum est donatio a te is
240쪽
iore relicta, ab barede praefanda Di Disti a simplici donatione , quia Legatum est donatio facta causa mortis.
II. Quod Legatum aliud est propha
sum,quia ad prophanos usus relictum,&aliud. piuin, quia ordinatum ad pios usus, di anima suifragium Gut ad maritandas puritas, ad eleemosynam erogandam,
Missas legendas Oricia celebranda &c. III. Quod Legatiam a Testatore pro
anima relictum tenetur haeres sub mortali solvere non solum per decem annos, sed per totum tempus a Testator
praescriptum; Cum nobis sit prorsus occultum, solum Divinae Iustitia simul,&Clementiae reservatum lepus, quo Am moeran Purgatorio detinentur ideo non possumus nos absque temeritate illud praefigere. inde Alex.UlI.die 8. Martii r 665. inter alias proscripsit hanc pro positionem,quae in ordine erat la 4 3. Annuum Legatum pro anima relictum non duraiplus, udis per decem .nnos
IV. Quod in Legatis sunt nonnullae regulae observandae. Prima,quod Legatasne intelligenda juxta consuetudiner loci. Secunda , quod in Legato ad pias causas facilis est extensio 4 larga interpretatio Tertia , quod in dubio est favendum piae caulae, . sunt persen 1. ος relig. O sumpt. Quarta , quod in obtauris inspiciendum est , quod est universatius per regulam s. jur in 6. Quinta , quod Pro expresso haberi debet,quod Testator disposuisset, si interrogatus fuisset,a. Tι-tius S. Lucius Τ de liberis. Quaeritur. Ania Sede Apsolica in materia Legatorum Fratrib. Min dei'ser. relictorum ,vel relinquendorum Deciurationes emanainrinta Resp. Alfirmative Quarum omnium Cathalogum non refero, sed nonnullas solitis,&sorte magis ad praxim utiles exscribo. Itaque Sata Conge a fel reci Urbano VIII seatr. Min de Obserυ confultatio nibus praeposita apud agna n. in s. ad cap.Nimis praυa de excessi, Pratat pluribus dubiis propositis, disposuit, ut insta
mobilium. Atticulus Primus . An Fratres
Minores, tam de Familia quam Re-
Dimati sint capaces Legatorum bonorum mobilium , quae unica solutione, seu praestatione adimplentur , tam in pecunia numerata, quam in aliis speciebus Art. 1. Anio sint eadem Legata in iudicio, aut extra exigere per se ipsos, vel byndicum Apostolicum ΘArt. 3. An Fabricae S. Petri liceat in hujusmodi Legatis se ingerere infra annum , ex quo dies legati cessit ξArt. q. Et quid elapso annos
Disinctio secunda de Legatis factis Fabrιca. Art. Primus. An valeat Lega tum annui redditus factum Fabricae, SMeristiae , vel Ecclesiae Fratrum Minorum tam de Familia , quam ex Reforma
Art. a. An liceat Fratribus hujusmodi Legata in iudicio exigere per eorum Procuratores, vel Syndicos Apostolicos Art. 3. Aa liceat eis te in erogare prae dicta Legata in usus Fratrum Dan vero illa omnino converti debeant in usus a Testatoribus praescriptos Art. q. An Fabricae Sancti Petri liceat insta annum se ingerere in proprietate horum Legatorum pro Fabrica , vel Sacristia, transigendo cum haeredibus, aut alias de eadem proprietate disponendo. Art. s. Et quid transacto anno Art. 6. An liceat eidem Fabrica Sancti Petit se immiscere praestationibus seu fructibus eorundem Legatorum ab anno decursis in non solutis e Atti . Et quid infra annum, ex quo cessit dies praestationis ΘDi nctio tertia de Legatis annuis
s Articulus primus. An Fratres Mino res tam de Familia , quam Reformati, sint capaces Legatorum annuorum, quae
fiunt adjecto onere celebrationis Missarum ξArt. a. An idem possint pro his Legatis in judicio experiri agendo, aut Iudicis ossicium implorando e Art. 3. An possint Fratres illa acciperea spoliae offerentibus celebrando illas ad rationem rei acceptae IArt. . An possint illa sponte oblata