Corpus scriptorum historiae byzantinae

발행: 1835년

분량: 1003페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

δὲ τῆς προθέσεως ειχετο, βουλεσθαι λέγων χειν του στρατιωτας συσπουδαστα καὶ μηδαuως ταῖς συνεχέσιν ἐκδηιιιως to αυμυντας καὶ ἀποκναιοντας προθαενος δὲ ετελλῖντους κατωτο θωα των γουενιακῶν παρεισφθαρέντας Ταο- βάρως, - δε καὶ Κωνσταντῖνον τον αβοαν κατασχεῖν χρονον ηδη συχνον τὴν ραπεγυντα ποποιησώυενον καὶ ηεισι τυραννικοῖς αυτην διεζάγοντα, διὰ τῆς των Παφλα- i5 νων συναγκεια τὴν πορεια τιθοσιν εὐτρον του IIοντου παραλιων τοπων βαδιζειν ἐχωενα, δυοῖν εκεκα, του ne τις οἰκείας χωρας τῆ στρατιάν οἰ ποριζεσθαι τὰ βιωσιαα, καὶ εἰ δεῆσει συρρη ζαι πολωον, καταπιιαν-οῖραν χειν αυ- τον ἐπικεαενον, ἀλλ' υκ ἐζ κατέρων ερων περικειώενον2o κἀντευθεν προς περικυκλωσιν ἐπιτηδειον. 47 γαρ ὁ τῆς Και P. 23σαρεια τοτε κρατων - ουuo, περλου εἰπεῖν εφθοιιεν πλείστην τι περιβεβληυένος ἰσχρον, ψος τε τῆς 'Iβοριας vaamyouενος καλενι η τῆς των ποταιιων ἐσης παραστησώ-

visa, sed ex morbo corporis et penuria commeatus et iactitra equorum in itinere morati, enectere a patria et ad imperatorem ire, ab iis qui vias diligenter obsidebant et portus obsera abant, cogebantur. verum ipse cum indignationis causam ignorare non posset, ignorationem , ne contemptum dicam, simulans, et illos inania verba fundere sinens, institutum suum urgebat dicebat entin se militos habere velle, qui idem quod ipse vellent, et continenti hiis expoditionibus non satigarentur aut frangerentur cum autem barbaros, qui in Armeniaeorum provinciam irruperant, ulcisci, et Constantinum Gabram, longo iam teinpore Trapezunte Potienteii ac Pro tyranno se gerentem, capere statuisset, per Paphlagonum convallem iter intendit, ne eontinenter per maritima Ponti loca proficisceretur idque duabus de Musis, ut et exercitus e suis provinciis commeatum peteret et si pugna ommittenda esset, ea ab una duntaxat parte immineret neca ircumventione quicquam Periculi esset. nam Muchi metus, quitum Caesarea potiebatur, de quo supra diximus, maximis opibus

72쪽

λεμία δ' ἐκ τουδε προσβαλων ἐν πολλοις δυσπράγοσεν εστι μὲν γαρ καὶ λλως η Καππαδοκων χωρα κρυuωδος πασα Ioκα το κλιμα τουτο νυχεινον κα δριαντατον ' τοτ δε καιχει tiωνος ἐπιγενοuένου ἀηθους πολυτροποι κακοῖς ποοσεπάλαισε τα τε γαρ προς δίαιταν ἐπιτήδεια πεδον i τελος εζελιπον, κα των ζωρον ὁποσα σκευοφορα τε καὶ πολε1 ιστήρια, διεφθάρο παντάπασι κἀκ τουδ το ἀλλοθρουν πλειο i5

νως ἀναθαρρῆσαν, ἐπεὶ καλα φθεγκτον ἐστι τῆ φηυη ζειν ἀνεξερευνητον τε κα ἀνεξελεγκτον, ἐφοδοις ἀκορυκτοις χρῆ

in deditionem aeceperati is ad vetustam Arsacidarum et anismaniorum recentem stirpem genus reserebat, qui Tanismani homines audaces et hellicosi erant, et eorum qui orientales Romanorum urbes ceperant potentissimi et impudentissimi vere igitur iam exeunte impotator opadio discedit; et omni aestivo tempore autumnique parte temperatissima in eo itinere consumptis, sub hibernum solstitium in urbe Pontica Quinta hiemavit inde hostilem agrii aggressus multa incommoda pertulit: nam et commeatu Pene omni destitutus est, et iumenta tam bellicosa quam sarcinis gerendis apta sunditus perierunt unde hostes fiducia resumpta nam fama nihil inpervestigatum aut occultum sinit multis inexpectatis impressionibus latronum more irruebant aliquando etiam aperto Marte Romanos aggredientes phalanges eorum crebris detrimentis assiciebant instar enim densae nubis subito irruentes, equoruin velocitate freti, e medio recedebant perinde ac si ventorum natu attollerentur imperator vero ut cladem resarciret, passim in exercitu generosos equos conquirebat iisque inter Romanos, qui eontos serre norant, a Latinos

73쪽

res συνέλεγε, και ταυτα διαδε)ους καὶ Ῥωμαίοις μέν, πο- so κοντοφορεῖν ξδεσαν, τοῖς P ἐκ των Aατίνων μάλιστα δεξιοστροφεῖν ἐπισταμένοις δορατια, νειστα τούτους τοῖς πολεμοις κα παρεῖχε γενναίως αντι ιαχεῖν οἰ δε τας μετὰ v asSDμων ἐπελάσεις τουτων ἐνεγκεῖν υ εχοντες οὐ φυγὴν μελ)ρμόζοντο ἱκανως μεν ουν διὰ τιον τοιουτων με δων καὶ του πλείστους τι μάλιστα των πεζων σηριαίας νέχειν Dεἰς si φασιν ἱππικου πλείονος τας Ιερσικὰς ἀναστείλας ἰχας, ἐπ μοκαισαρείας ιετο πολλαὶ δι καὶ περ αυτην μεταξυ

διαβαστασας κα ἱκανως προελθων του πατρος εἰδοτος μζειν, τοῖς πολεμίοις ἐνέβαλε, καὐτ εργον τουτο του μειρακος παρωρμοκε σχεδον παν το στρατευμια καὶ περ ἰσχυνι 5 ἀγωνίσασθαι, τινων μεν ἐς τυ ὁριοιον ζῆλον διαναστάντων,των δ' αλλων πάντων δεισάκτων περι τῆ παιδί, καὶ βασιλεῖ χαριεισθαι τα ριέγιστα οἰηθέντων εἰ συναραμένων αυτων Ουδαμως τι προς των πολυιίων ἐσεῖται πεπονθως ηδέα δε-

ἐπιτρέφαντος αυτου συμπλακέντα τοῖς ἐναντίοις.

2. ἐκ των ἐπιπλέον τοις φρογγοις B. 6. τοιωνδε A. .eto πλείοτους et διδουναι viduo υλα οις εζοὶ ιυς παλ-λαρίους ταμεσοαι B. 8. λας voρας A. D. δόρυ κοντάριον, ut solet B. o. τον σκηνὴν εἰς τοὐτέντα αὐτο εἰσελ- λον πλωσας τουτον ca γῆς εid αβδου Dυφε B. potissimum in circumagendis bastis dextros , distributis, aciem robu- aram hostibus opponebat qui cum hastarum impetum serre non possent, in fugam vertebantur his igitur artibus, et quia plurini pedites vexilla sustinebant ad maiorem equitatus speciem praebendam,

reptiuis Persicis turmis Neocaesariam perrexit, iuxta quam etiam inter Persas et Romanos crebro est dimicatum , et imperatoris iunior stitis Manuel, hastam gestans et patre inscio longe Progressus, impressionem in hostea fecit idque adolescentis facinus sere totum exereitum ad dimicandum etiam supra vires inpulit, aliis aemulatione incitatis, ceteris vero innibus adolescenti metuentibus, et ab imperatore se maximam gratiar inituros ratis, si sua opera ab omni hostium insulto defenderetur ac tum pater filium palam audistis Prosecutus est deinde vero tabernaculum ingressus pronum laeentem paulisper verberavit, ut audacius quam sortius iniussu suo

hostes adorturn .

is. Forsitan autem Neocaesarea potitus esset imperator, nisi

74쪽

Bτιζοντα tanto τὰν ἀνεwιὸν ἐπιστά3ιενος ὁ δε φρονοφιατίας eo καὶ γαυρος πλεον του δέοντος τω του βασιλεως ἀντέστη κελευσματι, ἐμβριθεστέραν, να ιο λέγοιμι αναιδεστερ αν, οσῆν ἀντιρρησιν ποιησάμενος' κα τὰν ατῖνον ἐξουθενων προυκαλεῖτο εἰς αντιμάχησιν, ως τὀν ιππον, εἰ περιγένοιτο, δικαίως ἀπολης οριενον sev ni πολυ δ εχιον ανθιουτασθαι

κο σάυενος κατα τῆς των πολεμίων παρατάζεως φέρεται. μικρον δέ τι προβας τὰν λογχηρη κοντὸν εἰς τουπίσω o C στρεφε, κα τω νωτε ἐπαναθέμενος πρὸς Πρσας αυτόμολος γίνεται, τὰ κρανος τῆς κεφαλῆς φελοιμενος Φιέλει καὶ 'ti χοάννης μεν 4δέως τοι βαρβαροι οραται καὶ σμένως προσδέχεται, καὶ ως πάλαι με συνηθος αυτοῖς καθιστάμενος, ηνίκα τῶ -τρι συνεπλκετο, α ιυς τοτε δῆ τῆ παρουσιατὰ κατ' αυτους ναρρωσων πραγματα. ὁ δ αυτὰς μικρῆγ

ε vinno W, ωMino B. 5. μεraκελοGσας καὶ κοβαλλικευσας 1ερον deto ἄλογον B. eas quodam improviso inconsulta et contumax superbia et iracundia prorsus Geuis Iohannis nepotia ex ratre Isaacio sebastocratore illi obstitisset. nam cum acie cum Persis decernendum esset, viso insigni equit Italico, Iohanneiu fratris silium, quippe cui equos non deesse sciret, Arabico equo descendero eumque Italo dare iussit atis homo elati animi , et iactantior quam decebat, imperatoris dicto non audiens, audacius, ne dicam impudentius, res ragatus est, Latinumque per eontemptum ad pugnam provocavit, iure aecepturum equum, si vicisset sed cum patruo imperatori, cui item esservescer cerneret, diutius resistere non posset, equum dat invitus alioque conscenso animo aeger et iracundia aestuans, hasta directa in hostilem aciem tendit, ac paulo longius progressus, ea reflexa et humeris lin-

posita galeaque capiti detracta, ad Persas transfugit a quibus cupide

et amanter suscipitur, tum quod eis, dum cum patre exulabat, innotuerat, turn quod praesentia sua ipsorum res sirmaturus esse puta

batur neque multo post christiana religione abiuraia Iconiensis Per- Dipitia i Cooste

75쪽

IOHANNES OMNENUS. 49

sae filiam uxorem duxit imperator vero eo casu consternatus spem Parum bonam fovebat, haud ignarus nepotem , quibus malis Romani onmetarentur, intemperanti et voltibili lingua accurate expositurum ut commeatus penuriam, ut eqriorum interiturn rit et ra castrorum detrimenta quamvis autem ad dissimulandum disces ut paulatim indo movebat, tamen ne sic quidem hostes omnino latere potuit, quo minus extremum agmen longissime insectarentiae ac perpetuo infestarent qua de causa ad oram maritimam eonversus in tutas reeepit quo barbari cum accedere non possent, retro abierunt. Imperator idibus Ianuarii Byzantium a Persicis aerumnis ingres-xtis, sub sinem veris gladio resumptu ad Rhyndacenum oppidum proficiseitur exacta vero aestate, cum hiberna tempestas ventorum procellis et frigore saeviens sub dio ager prohiberet Byχantium revertitur, victus gelu nivibris tanquam lapidibus listaei veluti has is armato vere autetu adventante, salutatis filiabus teliadum in-

76쪽

κοις πέκυ ραν, ἐν αἷς ἐν καὐχ του Πουπουση καλουμένολιμν' αιτο γαρ εἰς ἀχανῆ κα μικρου θαλασσιαν ροσιν ἐκτεινοριένη ἐν πολλοῖς νησῖδας ἀνισχει περιβεβλημένας τειχεσιν

Β ἰσχυροῖς. ἄκουν ιὸν υ ταυτας τονικαδε καιρου χριστιανων ἐδειοι οῖ καὶ δια - βων καὶ κατιων τοῖς Δονιευσι Ουρ to κοις ἐπιμιγνυμενοι οὐ μονον τὴν προς Ἀλληλον φιλιαν ἐντευθεν ἐκρατυναν, ἀλλα κα τοῖς ἐπιτηδευμασι αυτρον ἐν πλειοσι προσεσπι κασιν δειέλει καὶ ως ο ιορουσιν αυτοῖς ροσώτιθέ/ιενοι Ῥωμαιους ως ἐχθρους πεβλέποντο ' -υτω χρονι κρατυνθεν θος γένους κα θρησκείας ἐστίν ἰσχυροτερον. I 5οθεν καὶ οἱ μὲν ως αντιπαλον τον βασιλέα κακῶς ἔφασκον, μηδ' ποκυφαι λως τοῖς αυτου θεσμοῖς που διαψοντο, νγρθῆ φνσῶντες ζωστῆρι τῆς λιμνης, κανα υκ αν ωοθησαν φρονουντες, ταυρο ως παραφρονουντες διαπραττομενοι. Mιιεθισrασθαι παρηνε τῆς λιμνης tu παλαιου Ῥωμαιων κτο-uo C ματος, καὶ καθαριος προσχωρεῖν τοι Πέρσαις, εἰ τουτο βουλοιντο εἰ ὁ ιν ουτω δώωεν ου αὐανασχέσθαι λως διισχυριζετο αυτους τε καὶ τον λι ινην πεξενῶσθαι, μυιαι-

star entibus, Phrygiam praeterveetus ad arissimam Attali urbem. ommorari statuit, ut finitima opimida et provincias rectius constitueret quarum nonnullae iam ora reis subactae erant in quo numero otia in ussus palus uita quae cum instar maris latissime pateat, multis in locis parvas habet insulas, firmis munitas moenibus, quas eo tempore Christiani plurimi tenebant; qui cum lembis et naviculis conienses Turcas a tirent, non modo amicitiam eum eis firmarant, sed et institutis eorum plerisque utebantur, et cum eis tanquam millimis coniuncti Romanos ut hostes aversabantur ita consuetudo tempore cons ranata plus et ratione et religione valet igitur alii imperatori ut hosti maledic phant, et eius edicta contumaciter respuebant, paludis ambiti freti et quae sana mente nunquam cogitassent, ea per vecordiam animis agitabant cum vero palude eos cedere ut Romanorum veteri possessione, et plano ad Persas transi

77쪽

es his μακρον. εο ποοχωοουντων δὲ των ρηματων εὐγων πολεμων νῖπτετο ' θεν ἁλιάδας καὶ ἀκάτια σχεδιάσας καὶ ζευγμα διὰ τουτων ἐργασάuενος τας ελεπυλεις ἐπέστησεν νωθεν, καὶ προσεπῆγεν ουτω τοῖς ἐπ τῆς λίμνης θυι ασιν. 5αντα εν ου εςελέσθαι σχυσε, πλῆν ουχὶ καὶ Posuαῖοι, κα- κων πειρατοι, διεξέπλευσαν τον τότε πολεuον, ἀλλ' ἐνίοτε

τὴν μνην ἀνέμου διακυκησαντος κα εἰς φλοῖσβον αυτηνανοιδοσαντος ων λκάδων πολλα παρπνέχθησαν καὶ τοντορτον ἐπανατοαπέντα διαφῆκαν τῆ βο hi καὶ τοῖς μασιν. io 'E δε τοῖς καιροῖς τοῖσδε τον βίον μετῆλλαζεν ὁ πρωτο-Dτοκος νιος του βασιλέως Ἀλέήιος, ου καὶ μετεδωκεν ουτος ἐροθρου πεδίλου κα φοινικίδος βασιλικῆς. των ν ζέων γν- μη χρονίων τὸ νοσηυα, το δὲ ειδος πυρετος ἐπαιγίζων καὶ ως ἀκροπολει τε κεφαλῆ πιθμενος. ἀλλά κα ὁ ετ ab αυτον Ἀνδοονικος, βρα - ἐπιβιους καλοσον πικωκυσαιτο κασιγνοτ' ἐς ἀνθρωπων παραντι , τυ λαχον κἀκεῖνος μερος τῆς ζωῆς ξετόξευσε. tr. Ἀαίπερ δε συι φοραῖς τηλίκαις κα καλλίστων παίδων ἀφιλοσοφοιοι ἀποβολαις κατακααφθεὶς ὁ βασιλευς τηντος ο 1ν ινα ιν λέγοιει καὶ οἰωνους ἀπαισίους τῆς περίκει - να πορείας τους θανάτους των φιλτατων χων προ φθαλ- ιιων , μως ουδέν τι καὶ πέπονθε αλακον, καθυφῆκέ τι βραχυ τῆς προθέσεως ἡ παλίunους ἐπανῆκεν εἰς το Βυζάντιον, τους ἐδη τελείου ἐπὶ τοῖe irinuένοις τουτοις παριπ-P. in

belli apparatum conversus navibus labricatis atque inter sese tu et is machina imponit, et paludis munitiones aggreditur quas etsi Oxpugnavit, tamen Romani eo bello malorum expertes non fuerunt sed nonnunqDam ea a ventis turbata et fluctibus tumefacta multa onerariae abreptae et eversae vectores et sarcinas demerserunt. Sub id tempus primogenitus imperatoris filius Alexius, ni et rubrum calceum et purpuram imperatoriam concesserat, vita functus est ex aerita febri, quae caput tanquam arcem in stabat cui aetate Proximus Andronicus , non diutius superstes quam ut fratris obituin deploraret, et ipse rebus humanis est exemptus. 33. Imperator, quanquam tantis alamitatibus et pulcherrimo- eum filiorum luctuoso interitu consternatus , ne dicam obitum carissimorum parum auspicatum omen expeditionis illius suisse, tamen

nihilo saetus mollior neque de impetu quicquam remisit neque yllantium rediit, integro iam anno in laboribus illis eoausto sed iaDj9jtiro b Cooste

78쪽

πευκοτος , ἀλλ' ἐς μαυρίαν φιγριένος καὶ τὰ ἐκεm προς το δεον καταστησάμενος τῆς ἀνοπι κα προς Συριαν δουε ετο, ἐφεπομενον χων voti τον στεροτοκον παῖδα τον Μανου λ. ην δὲ χ μεν προδηλος τῆς στρατείας ταυτησὶ προθεσις δε τῆς 'Αρμενίας προς τυ κρειττον μεθαρμοσις καὶ 5 εἰς βεβαίαν καταστασιν συνοχὴ των πολεων καὶ φρουρίων, ων ἐγκρατὴς γεγένητο κατα τὴν προτέραν αιτο ἀνάβασιHV. xi ἡ δ' ἀνέκφορος προς το στράτευμα λαθραία τε καὶ ἐνδομυ- νος καὶ ἐκ περισκέψεως κίνησις αυτη ἐν Ἀε ω ρωτος ει- χε συνάφαι τον Ἀντιοχρον τῆ Κωνσταντίνου, αὐτουδε τοῖς roBθεοστιβέσι οποις ἐπιφοιτῆσαι, καὶ λυροι ριὸν καταστέφαιτον του κυρίου τάφον τον ζωοπαροχον, τυ δὲ κυκλω βαρβαρικον ἀνακαθαραι οσεν καὶ πασαν ἐν ιευων μηχανον ει πως πεκσταῖεν κοντες αυτω PAατῖνοι τὸ ς κοριαρ α τῆς λογίμης Ἀντιοχείας, ' εἰ μὴ υτοι πείθοιντο οπίστατ γὼ i5 τῆν απινικον κορυζαν καὶ το του φοονηματος αυτ ν αταπείνωτον , ο δέ γε Κίλικες καὶ Σοροι προσρέφαιεν ἐκείνω.γραφων τοί ν κατα τονὰ τὴν αγοδον καὶ τον αυτου προσνγ-Mαίνων τοις Ἀντιοχευσιν φιξιν ουμαιος ἀνίει, στε καὶ

μηπω eo ορίων ἐπιβὰς τῆς Συρίας πρεσβείαν ἐφειλκυσατ orio ἐκεῖθεν μάλα ἀγαθὰς αυτ u τας ἐλπίδας ἐπὶ τοῖς μέλλουσιν Conoβάλλουσαν. ἐπε δ τῆ Ἀντιόχου προσηπισεν, ἀλλοίους ευρατο τας γνωαας τους Ιταλους, τῆς φηγMης προαγγειλασος οποσα ἐνδυι υχα καὶ των χειλέων του βασιλέως προιτα μὴ

Isauriani profectus, ac provincia ordinata , iter in Syriam intendit. Manuel silio natu nilnimo comitante ei expeditioni praetexebat velle se Armeniam rectius constituere , et pIrida et castalla stiperiore bello apta in ossicio et fide continere ac ranare ceteriam vera causa erat, quae in exercitum minime efferebatur, sed maximo dissimu Iabatur, quod Antiochiam cui Cpoli eouiungere, atque indoreligiosa ioca visere et vitale Christi sepulcrum magnificis donis Gnare ac finitinios barbaros profligare perpetuo cupiebat itaque nillil intentii relinquebat, si quomodo Latinis persuadere posset ut ultro dominatu inclitae Antiochiae cederent, aut si ii nollent nee enim sastum tinum et praesidentes eorum animos ignorabat a Cilicos et S1ros in suas partes pertraberet nec in eo itinere unquam desiitit Antiochenis scribero et sui in adventum praenuntiare, adeo ut nondum Syriae fines ingressiis legationem indo attraxerit, qua in optimam spem rerum suturarum erigebatur sed eum Prope urbem venisset, alios Italorum animos comperit, cui fama iam ante arcanas eius et

tacitas machinationes vulsasse eum igitur Antioculae aditum non Dipitia i Cooste

79쪽

IOHANNES CONNENUS.ro v δαδίαν ευρίσκων αὐτὴ γνωμη συμβαίνονσαν τὴν ἐς

υσθαι , τον μετὰ ριστιανων πολυιον παντάπασιν ἐκτρεπOIομενος, ἐναυλισάμενος δε τοι προαστείοις τῆς πολεως κειρειν ἐνδίδωσι ταυτα τῆ στρατιῆι κα ἀπάγειν απαν το ταῖς χρορσis μεταφοοον κα ἐν ἐκ τουτου του παραγγέλματος, προφει- σιν την των ναγκαίων πωπάνισιν χοντος, μηδε τα καρπιπνοο των δένδρων σινῆ παρεωφιενα, δελα καὶ ταυτα τωι πνρ τῆς διαιτης παραδεδομενα καπί τουτοις ἐκμετρησας λεληθοros τὴν se υνα προς τα των Κιλίκων παρενέκλινεν ορια ἐν ς ευρ υτατη στρατοπεδευσα ιενος φαραγγι, καθ' iv ορο δικορυμβα ni ολυ του αερος νέβαινον, περ λογος αἰοεῖ Κορακων νοσσιας κικλῆσκεσθαι, εἰς κυνογέσιον ζεισι. 20κα συι προσυπαντήσας ιοναδικοῆ την ριεν αἰχμον τω στέρνωτο θοριον ἐν μεισε πλείονι δε δισμοι του συὸς ωησα- μώου καὐολον τον σίδηρον εἰσδεξαι ἐνου τοι σπλάyχνοις, κατέχουσα χεὶρ το κοντιον ποναρκῶ τε καὶ πενδίδωσι προς το αγαν τῆς του θορος αντιο σεως, ἀντευθεν του P. N S εὐθέος παρενεχθεῖσα ἐγχρίπτει του γωρυτῶ ος παρα πλευ-

Deilem, nec talem qualem expeetarat inveniret, ne nisi iurato ingrelli liceret, longe secum quam animo destinarat, eaque conditione ut liebus aliquot ibi commoratus et adoratus atque honoratus ut decet, discederet sine ulla novatione et recepti moris mutatione, verba sibi data esse moleste ferens, vi ingredi pudum esse non duxit, quod a bello Christiano abhorrebat: sed suburbana , in quibus diversabatiir, militibus populanda, et auferenda omnia qua corripi manibus osseut concessit ea denuntiatio , cui penuria commeatus praetexebatur, essecit ut nec ructi serae arbores inviolatae manerent, sed eae quoque ad cibum coquendum succiderentur hac ratione sui eout eruptum dissimulantor ultus ad sine Cilicum deflexit et in amplissima convalle castris positis, tu qua in vertices montium altissimi assii rgii ut, quos Corvortim nidos vocari Perhibent . venatum egressus apro olitario euabulum in rectus deuit qui cum ictum

urgeret et tollini fercu ui in hiscera rei opisset, iuniis iuperatorix

debilitata atque inipetu serae restex Pharetravi de latere obliquo Di ilia πιν Hoste

80쪽

θέντων τρακτων πληοει τον βασιλέα κατα το stεσευον ι των στατ ον δακτυλιον τῆς χειρος. Ἀε τοιον του φαρμακον νεμομένου τα προσω καἰ διατρέχοντος, καὶ περὶ αὐτῶ τα καιοι ἐnενσκῆπτοντος, καὶ κατα μικρον ἀπονεκρουντος ταυτα καὶ ἀποχρυχοντος, μετα μικρον του βιον μεθισταται.

Bτου οὐ ποδων ἀποσυρέντος καττυριατος, σφαλερως ἐντευθεν ara πειρω/ιενος το προῖ0ντα Πισχειν φαιμον χωρα του τραυματος. ἐπανελθων ουν προς σπέραν καλαθιστησας την μεν νυκτα ιετα ραστωνος διηνεγκε την δε μετα ταυτην ηρ ἐραν οἰδαίνειν καὶ σφυζειν αρβαμένου του τραυ/ιατος περιωδυνίαις

ἐβαλλετο, καὶ τιθοσιν ἔκπυστον τοῖς ἰατροῖς et συμβάν. - A

d τον τῆς χειρος υγκον θοντες αὐτο προς-κεσιν τεθεν πεPtεργασάμενοι, αυτ μεν ως μὴ κατὰ θεσμους νοσοκομί-

u παραληφθὸν ἀπῆνεγκαν τῆς χειρος, αρ ιάκοις ir αλλοις

ἀεὶ ni μεῖζον ῆoετο, ἐπ δακτυλω τε δάκτυλον κα καρπον ἐπ παλάμη, Λ πῆχυν, ni δε τουτω βραχιον ἐπενέμετο ab

suspensam et venenatis telis resertam evertit i erstricta questina sagitta cute litae inter extremos digitos est, veti no syrtiente et discurretit at lue iis Iu ad vitillia progresso, et Diciliata occi Parat, Pau- Iatiin stupe iacient , Don multo pi,st e vita discessit tante id vulnus Principio neglectum in embranae calcibus ile tractae in i,ositione, qua in excoriationem vocant, aedicatus si qua anciluti ratione sanielia

crueiatam vulneris rei, riinere conatiniri r vos ii ri tu castra r VCrs is se coenatus noctem citra molestiam x Pgit i Ostri ille vero tum scente tardescente vulnere, ac cruciatu Drg uir, nedicis casum erilia e lio nit qui tumore Dianus viso, et medicamento Mo usus Prat emtrii

sito, id tanqtiam contra medientia ration in adhibitum rei, idiarunt atque alia attulerunt, quae ardorem illum lenir ut sed erim iis nihil proficerent, ad sectionem conversi ne sic qui dein antici membro aliquid ovis attulerunt nam tumor iit, inde augobatur digito in digitia in iisque ad iunctiaram manus et tibi tum liquinqrio brachitarii Pervagato malo imperator igitur si ena alutis abiecit; et inedicis ae riuantibus manum eius iusta virili sem Oris tu me iactum resecaro

SEARCH

MENU NAVIGATION