Corpus scriptorum historiae byzantinae

81쪽

IOHANNES OMNENUS.

-σι τοῖς εἰσιέναι κα δεηθῆναι θέλουσι καὐτὴ Mῆς 1υέρα

εκεῖνος κατεσκηνωκει το προτοιβασιι απολυοντες.

visum est, cum ne sis quidem asseetae partis anali certa esset. at imperator. lui prioretii etiam petionen universi mali causam esse perspiceret, dictis eorum non annuehat, sed aegrotus decuin bebat spreta ancipiti curatione atque celeberrimo resurrectionis Christi ille divina mysteria percipit et in coena aulae oribus Pertis, quosvis ingredi et petere quae vellent permisit; ulemque t postridie monitu Iohannis magni domestici fecit, epulis quae appositae

erant inter eos qui astabant distributis semotisque arbitris de imperii successore deliberare instituit enimvero valle in qua castra habebat ingenti pluvia inundata , etiam lectulus eius impetu decurre tis aquae est avectus, cum illud oraculum, cades aquosis improvisus in locis subinde in ore haberet qui vero imperatorum Neces iones et mutationes pervestigant, illud etiam eventu comprobati in esse ferunt, Alieri, orvis esca eris miser voracibus i id oraculum Partim ad nigra et stridentia se trampnia, quibus manus eius Mola set partim ad cognomentum montium perti uera existimauteo.

82쪽

-ου in ἐλπίσι με ταῖς ρωμεναις, ανδρες ' μαλι, Συριαν κατέλαβον, ἀλλ' luην των προτέρων ευκλεέστερα εργα SB ἐνδείζασθαι, καλλουσασθαι sιε αδεέστερον εν Mφρατη καir ων τουτου ναφιάτων πλη-ίως ρυσασθαι, ἰδέσθαι δε καiT θοιδα ποτα ιον καὶ διαθροοσαι τοις πλοις, ἁνθιστάμενον, UO τε προσρεπε τοῖς Κίλιξι καὶ ωον τοι ἐκ τῆς Aruo προσνένευκε, διαπτασθαι δε καὶ αἱ οι βασιλεῖ τευν iooρνίθων, εἰ καὶ μέγα τουτο εἰπεῖν ἐστί, πρυς Ιαλαιστίνον

ὁ πριστος επὶ σταυρο τας χαρας διεῖς και ραις ανισι κοροιο ολον εἰς ενωσιν ἀγαγων, άναβῆναι ει καὶ εἰς το ορος

κυριου κατα τον ψάλλοντα καὶ στῆναι, τοntis πίω αυτον, iss

ται Ουκουν δέδεκται πέρας τα προσδοκωμενα, ἀντιστῆναιμεν ολως ου εστιν, ου δ' ἐπ τοις ορωμένοις χρεων ντει-ao πειν τις γα θεου σοφωτερος ; ri τις μετελευσε νουν κνοιο καὶ μετα/ιείίει τα τουτου θιαατα, φελέσθαι et προσθει-

δ. τίγρητα A. tu. Deinde convocatis cognatis amicis atque magnatibus, productoque Manuel silio natu in inimo , huiusmodi orationem habuit. non equidem ea spo qualia videtis, Quirites , Syriam sum ingressias, sed virtutei maiorum me Superaturum opinabar, et securius in Euphrate lavaturum et ad satietatem latices eius hausturum esse, visurariti quo etiatu Tigrim fluvium , et omnes adversarios armis Pro fligaturi in quicunque versus Ciliciam vergunt et ad Agarenos des cerunt . atque aquilae instar quamvis hoc magnum dictu videatur in ipsain Palestinat oransvolaturum, ubi Christus extensis in cruce manibias naturae nostrae ruinain suo casu erexit, et parvis guttis totiam ii iandrina nivit, ac montei domini conscensurum, ut Psalmographus scribit, atque in loco eius sancto staturum esseri et hostes iii in circuitu sunt belli iure aggressurum, qui ut olim arcam barbari, sic ipsi loculi in domini sappo iam armis occuparunt quia τροro xpectatio mea me frustrata est qua de causa deus novit . resistere omnino haud licet, nec iis qua coram cernuntur Efragari quis nil est deo sapientior aut Dis domini aut inum explorabit

83쪽

σιλέως φ , ἀρχῆς γεγένηααι τῆς ἐκείνου διάδοχος, ουδἐν

ar. τοι θεου om A. quidem cogitationes lubricae sunt, dei vero onsilium non est Ieritum nee mutabile cum autem multa sint divinitus in me collata benem ei ac numero pene nullo comprehendi queant, audientibus vobis. iisdemque testibus, divinam erga me beneficentiam grata voce Pra dicabo patre imperatore natus sum, illi in imperio successi ; nihil eorum quae acceperam amisi an vero prudentis et idelis ministri instae talentum regni divinitus mihi creditum auxerim, aliis considerandum et commemorandum relinquo, tramvis et ipse citra molestiam ea Praedicare queam, nullaque cum ostentatione, sed miraculorum dei celebratione oriens et occasus bella me gerentem viderunt gentes quae in utraque continente habitant, sum aggressus parum in Palatio mansi , vitam pene in tabernaculis exegi; semper ut sub dio agerem, Peram dedi tellus haec, in qua castra habemus, his me iam aspexit multum temporis intercesserat ex ouo Persas et Arabes Romamim exercitum non viderant hunc formidarunt deo duce meque ministro , nobis iii multis urbibus cesserunt, quas adhuc obtim mus quaeque nostris imperatis parent saxi deus ut ego, qui pro Christiano populo arma cireumtilli, illic aeternam hereditatem adipiscar, quam mansueti acceptiqii deo consequentur vestris vero

84쪽

ωtito δ' ἔτι κραταιῶσαι τῶ χεψας καὶ ἐνιπροσαι κατὰ τῶν τους noλώους ἐθελονrto ἐθνων , κα παρ' οἷς ουδαιέως ἐπικέκλη

ροντα διαθέσει συνδιατιθεσθαι τῶ πάντα καὐεπεσθαι ' τε γα δι' αυτὸν ρχῆθεν γενο ιενα, κακυνηιένου εν τουδε

καὶ αυτὰ εταβάλλεται, ἀγαθυνοιιένου δε πάλιν προς τῆνεναντια φορα ἐπανιασιν, υς του θεου κατὰ τὰν αβω τοῖς ἁγαθοις καὶ υεισιν ἀγαθυνοντος, τους δε ἐκκλινοντας εἰς is c τὰς στραγγαλιας ιετὰ των ἐργαουένων τὴν πονηριαν πα- γοντος ἐπε δε καὶ περ του διαδεζουένου μοι το αρχον

ἀλυκτος, εἰπεῖν τι προάγομαι, χρεων τοι ειρ ιιόνοις προσσχεῖν. τι ἐν γαρ ως πατρωος κλῆρος εἰς ἐι ὸ τ βασιλευ-rio ειν ἐπικαταβέβηκεν, ου λορια λέγειν, o ουδέ τις εμερος λα απτῆρα τῆς γυέρας ἀποφαινε ιν τὸν ἐλιον. ρων δὲ τὴν α' ἐμοὶ τηρηθεισαν προς πατρος ταξιν, i τους ἐξ σφυος ου προελθοντας διαβηναι προθυιιουtiένους tiυς, καὶ φ ενῶς

que sacrosanctum dei nostri nomen non invocant id autem fiet, si os successus a dextra altissimi et excelso eius brachio pendere statueritis, Et dux vobis divinitus contigerit non truculentus suoquo non respondens nomini, aut perplexo ingenio , et ventris ac gulae mancipium, qui a palatio non magis quam penicillo et coloribus expressae imagines avellitur nam ut principis Diores sunt, ita ressere administrantur, utpote a quo pendeant qui si ignavus sit, ruunt iu deterius, sin bonus est et strenuus, eriguntti et florent quil-Pe deus, Davide auctore, bonos et integros provehit, distortos vero cum iniquis in barathrum praecipitat cum autem de successore im- Perii post obitum meum, qui iam instat inevitabilis, dicendum sit. Vos auscultare aequum est imperium ut patrimonium ad me venisse. dictu non magis necessarium est quam lucernam, quod aiunt, in meridie accendere cum autem vos paternum in me suffragium Improbasse et in lios meos eodem asseetos esso modo videam, et uni

.a meis siliis quorum duo adhue superstites sunt Isaacius et Ma- Dissilias by Ooste

85쪽

προσνένευκεν, ἐκκλίνων το καχυποπτον των πολλων καὶ το

nuel obtemperare velle, nequo delectum ipsos usurpare sed meae censurae Permittere, equidem fateor naturam principatum natu maioribus deterre solere deum vero in designandis regibus aliam rati nem plerumque sequi animadverto cogitate Isaacum natu minorem Ismaele, Iacobum post Esaum materno utero exiliisse Mosem Aarone iuniorem Davidem et statura et aetate inlinum fuisse inter fratres, aliosque plurimos nec enim deus humano more Personae rationem Ilabet, nec pretia rerum eant et aetate metitur, sed indolem animi, manatietuditiem, lenitatem intuetur, mandato ruinque suoru nobservationem. ilibus do causis ego quoque corruptrici naturae in multi non obsequor, sed eius institutis, ut pusillae millierculae eonsiliis, in rebus gravioribus repudiatis, deum omnis pravae assectionis expertem auctorem sequi malo quodsi citra ullam eontroversiam

imperium Isaacto , filio natu grandiori , tradendum esset, nihil e bis esset opus ad filii utriusque declarandum ingenium sed cum ad natu minorem anu lem id inelinet, ad vulgi malas snspiciones declinandas et opinionem eam evitandam ne assectu potiuam iam iu- Dissiligo by Ooste

86쪽

Θέι ενος του προτέρου πα- τον στεροτοκον προτετίμηκα. ἁνυναιως τα εἰκοτα ρηθῆσεται. - μία τίς ἐστι τω γένεο Bτων ἐπιθυιιιῶν ὁδός, αλλ' εἰς τραπους παμπολλα διέσχισται, σπερ κα τα των σωιιάτων μορφωματα, εἰ καὶ τὴν civrv ἄνθραπιοι φυσιν ἐκληρωσάυεθα. αλλαις γαρ ρεξεσιν Sti λλοι προσπάσχωεν, sud χαιρουεν παντες uοθυιιαδον ταῖς αυταις. εἰ γαρ τουτο νῆν ειχουεν αν καὶ προς θεουκα προς ἀλλήλων το ἀνεπέγκλητον αἱ ταi αυταῶ ημναις τε καὶ γνωMαις ἀναγκαστῶς πιχαίνοντες καὶ των ἱέων μοι γουν χ δυας, εἰ - ἐκ πατρος νος προελ λυθεν, εἰς ναο ID μας ἀπομεριζεται διαφορους καλοὶ μεν γα κα ἀριφοτεροι, καὶ ρωμ σα 3ιατος καὶ ιδους σει νοτητι κα φρενῶν βαθυ-τητι διαπρέποντες καλλιων δέ μοι ς μάλιστα διαδείκνυται

σπερ τὴν τῆς αρχῆς κοβέρνησιν ὁ στερογενὴς ανο νηλ. μῖν γα 'Iσαάκιος ἀκροχολος πολλακι παρέστη μοι, καὶ ἀφ' i5

atque adeo necessarium cupiditatum non magis unum genus ac ratio est quam formarurn, quae, cum ex aequo homines simus omnes,

maximam varietatem habent alii aliis rebus asticimur, neque omnes ex aequo iisdem delectamur alioqui ne a deo nos, nec alii ab aliis accusaremur, quippe qui iisdem voluptatibus necessario caperemur eademque consilia iniremus aic filii quoque mei, quamvis eodem Patre nati, tame diversis praediti sunt ingeniis qui etsi ambo et viribus corporum et dignitate vultuum et animorum gravitate Praecellunt tarne natu minor Manue ad imperii administrationem aptior milii videtur nam Isaacius saepius ira percitus mihi astitit, et quavis de causa bile effervescente moderari animo non potest quae res tui micissima consilio sapientes perditi alte vero praeter aliarum virtutum chorum a quibus nec Isaacius alienus est nec a letuentia quidem re prae larissilua, abhorret, sed in Oeo cedere et Ohsecraudaro novit et rationis imperium sequitur quoniam igitur animi candori, quo

et David rex idemque propheta ornatus fuit, quam usi ierae auui Dissilias by Ooste

87쪽

καλλος αυτον εἰς βασιλέα -οκέκοικε κα ποοωοισε, τεκμο- Κριον αἱ πολλα προρρησεις κα τα των θεοφιλαον ανδρων προεισπίσματα, α πάντα βασιλέα Ῥωμαίων τον Μανουλγ πρ κατοπελλον του καὐτους παo οιο ποοκριθέντας προτερον εἰς- αρχειν ἰέας ιοι τεθνηκέναι, ἀπεῖναι δε καὶ τον κατα γενεσιν μετ' ἐκείνους εἰς τὴν βασιλείαν καλουμενον to 'Iσαάκιον που θησε τις; η πάντως καὶ ταυτα συμβολα εἴ- notuo αν ἐναργέστατα του ον θεὰν Ουχ τερον βουλεσθαι,τον δὲ Μανου τῶ σκῆπτρα ρομαίων χειριζεσθαι. εἰ RI P. 3i τις ἐειλε σκοπεῖν, ου δ' ἐμε τον πατέρα ποσγεται δωρον παντάπασι τῆ παιδὶ τὴν βασιλείαν βραβευοντα - τη διαδο- tueari του μους το λον προσρέποντα, αλλα κα αθλον αρετῆς

rii προχειρισιν αφῆ παρεχομενον ιστε γαρ ιστε σα καὶ nan ηλικίαν ἐν μοκαισαρεi ηριστευσε, καὶ τῆν κατα Περσων

ao ανερρωσθο πραγματα ' ταυτα ο μὲν βασιλευς Ιωα- ς ε θέγξατο - 4 ν ἐκκλησία ἐπικωκυσασα τοι εἰρημένοις τινειανουὴλ ωσε κληρωτον ιτε κα χειροτεχνοτον σμένως εἰς βασιλειαν ἐειξατο επειτα τον λογον προς το παιπα μετενεροκων ὁ πατηλ, καὶ τουτω παραινέσας τὰ συμφορα, ταινία B

aa. εἰς βασιλέα ἐδέξω A. et ingenio in subtilite exquirendis subditorum telietis intento pa

rere malumus homines, Manuelem imperatorem creandum esse duxi.

quare adoleseentem suscipite ut imperatorem divinitus designatum et meo suffragio imperium capessentem ac eum a deo praelatum et praedestinatum esse ad imperium, argumento vobis sint mulino praedictiones et divinorum hominum praesagia, quae omnia Μanno lem Romanorum imperatorem fore praenuntiarunt iam quod filii mei ante imperio destinati obierunt, et is abest cui id post illos naturae lege debetur , quis aliter accipiat nisi ea quoque argumenta esse evidentissima, deum non velle alium nisi Manuelem sceptris Romanorum potiri quod si quis onsideret, me non omnino gratis silio e ciliae imperium atque in eius successionem propendere, sed vi tutem eius ac designatione remunerari depretiendet scius enim, festis quae ad Neocaesariam praeter aetatem facinora ediderit, et In illustri illa ontra Persas impressione, ob quam ut ego pater sollici-- et in maximo de arissimo silio metu sui, ita eadem res Roma- Dissilias by usos e l

88쪽

I 6φυρον ἐπὶ δὲ τουτοις συναθροι unci κατὰ προσκλησιν ταστρατευματα βασιλέα Ῥωμαιων ἀνεῖπον τον Μανου ολ εκάστου των ιεγιμαναγνυιετα τῆς οἰκειας τάξεως δὶακριδον τι-

υτων r ουτωσὶ τελεσθέντων ο βασιλευς μάννος ερο i5 11ιέρας τον βιον ἐκλέλοιπε, βασιλευσας το τέσσαρα προς τοῖς εἰκοσι καὶ ιῆνας κτω , νὴ καὶ την ἀρχον αρισταδιωκηκως κα θεε0 ευαρέστως βεβιωκώς, καλτα προς ἰθυς

Ουκ κλυτος ου δ' ἀκολαστος, uni ταις δωρεαις τε κα δαπάναις εταδιωξας ιεγαλοπρέπειαν ' κα δηλουσι αῖ τε δια ao χρυσι νων προς τους τῆς πολεως οἰκητορας, γα διαδόσεις, Mκα των ναων ὁποσους καλλιστον κα ιιεγίστους ἐκ βάλων

na confirmata est.' haec Iohanne loetito, consilium eum inlatu verbis eius assensum Manuelem tanquam sorte suffragiove Iectum cupi- lo imperatorem accepit deinde ad filiu in conversus pater, post utiles admonitiones, eum imperatorio diademate ornat et chlamyde praetexta induit his peractis Romanae legiones convocatae Manuelem

Homanorum imperatorem salutarunt, linoquoque Procerunt cum auacohorte seorsim stante, et novum iri peratorem clara voce consalutan

te deludo prolatis divinis oraculis studium quisque suum et fidem consirinat harui rerum omnium dux et lictor sui magnus domesticus, eo consilio ut ambitiosoruin hominum vanitatem et motus et plurimorum concursum ad quosdam regii generis homines sedaret; qui praerogativam aetatis ut magnum quiddam et venerabile pra tendentes et imperatoriam assinitatem exaggerantes, se imperio digniores arbitrabantur. Quas eum transacta essent, aliqtio diebus post imperator moritur anno imperii vigesimoquarto mense octavo, vir qui et principatui optimo administravit et vitam iam egit, moribus neque dissolutis neque intemperantibus quique et in donationibus et insumptibus magnificentiae studuit idque declarant et crebrae aure rum in populo urbano distributiones , et templa pulcherrima et ma-

89쪽

- του καταλιπεῖν ἐν τοῖς ἔπειτα ιιθιστον auro omi ατῶ πάντα τιμιω/ιενος ἐν τοσουτον δὲ καὶ τῆς τιον οἰκείωνευσχημοσυνης καὶ του αἰδοφιονος τροπου ἐξείχετο, eo καi κοτοόν περιεργαζεσθαι τοιχος καὶ τὸ του nodo σκυτος περι- ,αθοειν, εἰ κατα λογον καὶ προς το του ποδονtiένου σχα αυπερραπτο αργολογίαν δε κα σαπρολογίαν τὴν ἐπὶ κοινῆς ἀκροάσεως καὶ το ἐν ματισμοις καὶ διαδεαις σωτον, σακα λυιιν τινὰ βιοφθορον του ἀνακτορων πεσαρωσε, καί τὸ ἐυβριθῆ χαρακτηριζων σωφρονιστ ρο, καὶ Πιμητὰς εαυτουιστοπς πο χειρα γλιχομιενος, Πῶσαν ρετῆς ἰδέαν πιτιωνοι ἀνίει ου μὴν ταντα γε πραττων χαριτων ἀπείχετο , mi P. 3 α

ι 5 σχολὴν των ἐκπος, καὶ το περιορασθαι πο πλείστων υσα κα κωδωνα φλυαρον κα λαλον ἀποτρεπομενος, καὶ κοuφειανσευνην εἰσωκιζετο καὶ τον υτραπελον ου παρετρεχεν, υδ'

ἐπεῖχεν ἐnειαν κα ἐγχε τον γελαπα. λίγα ου του ἐς ἄκρον ἀποσταλεῖς ἐγκρατους τε καἰ σφαλους, καὶ των προς ἐν- Beto τελῆ ἀκριβειαν βραχμα διεκπεσων καλιι ηδένα δια ξυι πάσης

nihil habebat antiquius 'αυτ A.

xima e sundamentis extructa sed et gloriae, praeter alios omnes, appetentissimus ruit, in eo ponens omnia, ut maximum nomen apud posteros relinqueret domesticae disciplinae et deeor tam diligens observator, ut et in tondendis capillis et forma calceorum propostionem requireret inania et obscoena verba a publicis conventibus, et luxum vestium ac mensarum tanquam eorruptelam et vitae pestem a palatio pepulit cumque exemplum disciplinae semet ipsum gravissimum proponeret, atque omnes familiares imitatores sui esseero studeret, omne virtutis genus colere non destiti neque tamen uterim a Gratiis alienus fuit, neque in aditu aut congressu asper te- triens superciliosus aut inhumanus sed cum in publico actionum optimarum exemplar se praeberet, per otium a re publica remotaquo turba , quam tauquam tympanum obstreperiam et garrulum cavebat, etiam omitatem honestam admittebat, et ab urbanitate non abhorrebat, neque risum prorsus opprimebat itaque cum parum a summaeontinentia et integritate recesserit, et ab exquisitissima vitae r tione haud multum aberrarit, nec totius imperii tempor vel vita

Privari quenquam vel quocunque modo corpora multarit, in hune Dissiligo b Cooste

90쪽

νεγκεν.us ille diem omniii Iaudibus celebratur et decus quotidam imp ra eatorum omneniae familiae itidicatur; ne dicam eum ni illos etiam ex si perioribus partim aeqitasse partim a perasse. Dissiligo b Cooste