Corpus scriptorum historiae byzantinae

발행: 1835년

분량: 1003페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

891쪽

D SIGNIS CONSTANTINOPOLπ is 865

Ωναγνωσις καὶ γνωσις των ni ο ραφυνδοθέντων ἐκείνων

1ολπος ἀνιστο τ ολ ως προς σάλπιγγα, ο μηλος το αυχένα, τας φεις ριιι ος καὶ τον ἐκ του θυμου δρόμον προφαινων τοῖς φθαλμοῖς οἱ δε-οδες ἀνεφέροντο εριοι το πολεuι

κὸν ἐπιδεικνυντες σαλευμα.rr. πιετα δὲ τ εικασμια τουτ αγχιστα το των μ

5 fortasse haec statua , qua eynius i. e. p. 8. 29 Ortunam arbis repraesentatam esse iii dicat, ipsam certaminum, quae in hippodromo fierent, fortunatu indicabat. o. ριορε ωMατος . 3. θώρακι, Wilhenus pro σω Mara. o. loquitur Nicetas do Taraxippo, qui teste Pausania VI a in stadio quosve Nemaeo lapis erat rubri coloris πέτρα περ τῶν Π πω την προ-

πον ἀνεστηκυῖα χρόαν ve eo . s. Aloysii Hir histor Architecturae III p. 46.

Innotescant haec armina in tu honorem eoncinnat 3 non erat indignum certe, tot funera Troas, tot mala pro tali Danaos tolerasse puella coelicolis simili sormae splendore , deabus. io Addatur et illud columnae insidebat iuvenili speeis mulier, ipsum amoenissimum aetatis florem referens, cuius coma retro colligata, ex utraque frontis parte contracta neque adeo sublimis erigebatur, sed ita ut posset extensa manu sacile tangi huius porro statuae dextra manus, niillo sulcro sustentata, equitem ab uno equi pedo palma sustinebat, tanta tacilitate quanta ne scyphum quidem alius tollere erat autem sessor robustus orpore, tectus lorica, tibiisqvBocreatus, bellum plane spiraus equus vero aures arrigebat iras ad tubae clangorem, alto collo, aeri oculorum acie, atque oculis prodens iram ardoremque procurrendi pedes sublimes in aere serebantu bellicum motum inclicantes. i. Post illam stat tiam proxime Orientalem quadrigarum, tam quae Rusii l. e. rubri nomina appellabatur, aurigarum sta- Nicetas Choniates. S

892쪽

tuae erigebantur quasi programmata rhodariae dexteritatis sit m

nuum tantum non clare rhedariis praecepta dantes, quod ad metam accedentes non oporteret habenas laxare, sed retrahendo Drnum equos sectere, ac frequentius vehementiusque calcar addere ut Proxime metam conversi instantem adversarium cogerent aliorem circuitum decurrere ac postremum adventare, etiamsi velocioribus

equis veheretur atque artem aurigandi probe callereti I a. nimvero laec quoque addere visum est, quamquam in Pr Posito non est omnia perscribere gratiosum pectaculum et artificio omnium pene mirabilissimum basis erat lapidea, cui impositum animal, quod eatenus nonnisi dubitanter bovem repraesentare iudic visses, quatenus brevissima cauda neque tam amplis palearibus i structum erat, cuiusmodi sunt Aegyptii boves neque eius tangula erat hisulca ipsum vero maxullis admotum tenebat aliud animal eo strictu praefocans, quod toto corpore qamis muniebatur, ita spe ris ut sine laesione vix contingi posse putabatur autem alterum esse basiliscus alterum vero quod ad os illius admotum et co strictum tenebatur pro aspide habebatur ne deerant qui coniectarent alterum iliaciam bovem, alterum vero crocodilum esse e vero nihil curo sententiarum varietatem dicam solum novum quod-

893쪽

DE SIGNIS CONSTANTINOPOLiTANis. 867

ρον τίθεσθαι, καὶ δραν ἐν μερε καἰ- άσχειν κακῶς π ἀλ-

χειον χρωum χλωριγ του φαρυάκου διαδραuόντος τὴν του νο ξυμπασαν διαρτιαν κα εἰς θάνατον χρωσαντος εἰς

cio ξυνειχε διάστασις καὶ ταῖς γένυσιν νεπείραο καὶ τὰ ἐνου reo ησαν tin' ἀλλήλων νεκρουώενα, καὶ κοινῆ εν ιιφοῖν

piam ertandi genus in utroque spectatum esse, ita ut ambo malum

inferrent et acciperent, utrumque adversarium conficeret et vicissim conficeretur, superaret et superaretur ambo igitur vincebant et uiuia rebantur nam alterum quidem , pro basilisco habitum, a capite usque ad calcem pedum intumescebat, atque aeruginosum toto corpore ranae colore viridius erat, quia virus totos animalis artus occupaverat et mortis colorem induxerata in genu itaque exum erat, oculorum acies extincta vitali sortitudine marcescente imo vero aestimandum spectantibus relinquebat iam diu mortuum lapsurum fuisse, nisi plantae pedui sustinuissent ac per se suapte forma rectum servassent alterum item auimal maxillis constrictum , iam remissius caudam movens, hianti ore, quod molaribus premeretur, contendere videbatur ut a septo deutium et a morsu sese eriperet nec poterat tamen, quia cum humeris et anterioribus pedibus corporis partes, quae caudae itinctae erant, in oris hiati continebantur maxillisque confixae erant atque ita sese illa mutua caede eo n- sciebant, ac commune certamen erat et aequalis utrinque victoria

par exitium mihi autem tu mentem subi dicere, mutuas caede et

894쪽

868 Nae cum D SIGN. CONSTANTINOPOLITANIS.

φθείρεσθαι παρ' ἀλληλων καὶ συ αλληλοις ἀπάγεσθαι τῆν

δρακονgα. to Ietifera perniciosaque ad exitium vergentia mala non solum in m ginibus exprimi posse, neque apud robustissima solum animalia eo tingere . sed etiam apud gentea plerumque, quae nobis Romanis heulum intulerunt illae scilicet mutuam adversus se ipsa caedem metantes, periere virtute Christi dissipantia gentes quae bellum unt, neque sanguine gaudentia; qui etiam iustum super aspidem et hasiliscum ambulantem exhibe et conculcantem leouem et drRC. Em. Dissiligo b Cooste

896쪽

VARIAE LECTIONES

ET ANNOTATIONES

Pag. 3, 3. M. Bonn. ικῆτου Moosμινατο γωνιατου Ni-P. ircetas Latinis Victor est sive Vincentius Acominatus gentilitium V. 34, nomen, Choniates patrium, a Chonis Phrygiae urbe, ex qua oriundum se suisse crebro gloriatur caetera sunt dignitatum vocabula. Logothetam ipso Cancellarium interpretatur. φορος καλκριτὴς του βήλου quid sit, certo assirmare non possum videtur tamen βῆλον Latinum esseri idque ex aliquot locis Constantini de Administrntione Romani Imperii constare potest. δον, inquit, του βήλου του κρεμαμενου εἰς τὴν κα/ιάραν etc. et εἰσέοχονται ἐν τεο ἐλδε τω κρεuαμένω εἰς το αγιον φρέ- ειρ it m δια των βῆλων πο ου σελεντιαριων συρομένων. fortassis secretiorem et selectum iudicem per Velum intelligit, ob ritum liquem mihi incognitum magnae fuisse dignitatis munus ex huius historiae lectione apparet cuiusmodinpud nos, etsi longe minus est Camerae imperii assesso-xem esse. O ενικος ἐπ τιον κρισεων καὶ φορος fortassis Praetor fuit. Ad prooemium huius auctoris, ubi suum perspicuitatis studium iactat p. 5, o , homo quidam , ut apparet , non in iacetus, fortassis Alexander Chartophylax, diaconus politanus, qui codicem manu sua scriptum Iohanni Dernschwara vendidit, annotavit: ον οιδα τι φης ἐνθαδε, λωνειατα. σοφον το σαφες συγγραφων εἰναι λέγεις,

orationis lucra n probas decus, tenebricosia instar me Tartari'

897쪽

nee mehercule sine causa. nam ex assectatione neseio mitis insolentis elegantiae et poeticae dictionis aemulatione in sal bras saepe incidit; et duris , ne ineptis dicam, utitur metaphoris, in Prooenii praesertim, ubi cum primis disertus videri cupit quod si totam historiam simili oratione involvi set, in Latomias ire quam molestiis conversionis conuictari maluissem sed quia tolerabiliter loqui incipit quum ad rem ipsam ventum est , hanc quoque operam studiosis histori Tum dare volui, ut Zonarae opus hac appendice lenius

redderetur, ea tamen libertate usurpata ut sententias nuci ris appendam, verba annumerare non necesse habeam ut

autem in illo seci, ita hic etiam obscuriora loca et variasi 8 lectiones annotabo usus enim hic quoque sum duobus codicibus , quorum alterum D. Antonii Fuggeri, alterum exilis bibliotheca suppeditavit accessit tandem, ut in Zonam quinque, Praeter expectationem meam, tertius Augustanae rei publicae codex . vetustus admodum principio et sine ut, lus , nec reliquis partibus ubique incolumis qui si integer fuisset, eum solum et in exscribendo et in convertendori cutus essem videtur enim ex germano auctoris archetypo bona de descriptus, et eam simplicitatem prae se ser quae in hoc prooemio promittitur, ne barbaris quidem vocabulis evitatis; quae causa aliis suisse videtur ut paraphrasin utrunam minus assectatam huius operis scribendam susceperint et de suo non pauca ornandae orationis ergo addiderint in Byzantino codice non modo complures versus, sed pluribus

in locis etiam integra solia, eaque sub finem operis amplius XV, desuerunt; quae ego ex herilis bibliothecae codice d

scribenda curavi et converti, tutius esse ratus Supervacanea addere quam minus necessaria praetermittere, praesertim cum vetustus quoque codex easdem res, licet diverso genere or tionis, contineret.

P. 4 I. πολυπειριας υποτιθέασιν onosoci ambiguum est, utrum historiae multiplicem experientiam eorum qui magnis ingeniis praediti atque ab ipsa natura ad decus et honestatem

conformati sunt proponant, an vero homines ingeniosi usetaxat et virtutis amantes varia exempla rei bene gerendae ex historiis petere soleant incertum enim est, utrum Post τουποτιθεασιν subintelligendum sit ἐκεινων an ἐκεινοις fortasse scriptori Thucydidis salebrae placuerunt, qui oracula potiusquam historiam scribendam suscepit.

IIomerica magis, νυχη- αῖδοσδε uβηκε, quam Chintiana. quare ego , evitatis quantum licuit istiusmodi ineptiis, πω sui ea quae nec a cligione ce ab usitata loquendi ratione abhorrere videbantur consilium meum docti et candidis

898쪽

haud dubio probabitur si qui autem semidocti et scruDulosi homunciones vel negligentiam vel licentiam vel inscitiam meam accusabant, τουτοις γω χαιρειν κα ἐοριοσθαι φράσto. neque enim tanta res est, et a natura et studiis meis nitetium ut quenquam cupiam κλαίειν κα οἰμώζειν illud vellem, si quid optando proficeretur, in plerisque lectoribus aut minus esse arrogantiae aut plus eruditionis et industriae. P. 5, 9. ἀνεχρίμ νατο τον φυροῖν excreavit animam; ut Zonaras saepe ζηρευ ζατο eructarit, sed de impiis sere

tantum.

IV 5, r. τρικορωνοι qui trium cornicum aetatem vixerunt, i. e. So annos notum est quid Virgilius ex Hosiodi auctoritate de ornicis aevo sabuletur, his versibus rter binos deciesque O---Perexit in anno3, iusta senescentum quos Niet vita virorum: hos novies summi vivendo garrula cornix. P. 5, 3. τα των πρήζεων ρυσσας ἀνασκάλχ.οκτες Prem gestarum rugas refodientes quis istas elegantias non despuat Τ

lixa et intricatissima periodus e quibus salebris me vix quidem, sed expedivi tamen , ut arbitror multum certe laboravi.

P. I, r. Ἀρξαντος πρωτως Ἀλεξιου respicit ad sua potissimum tempora, ut arbitror nam longe ante Alexium Isaacius Comnenus post Michaelem Stratioticum imperavit V. 3έ3

cui Constantinus Ducas successit, ut reser Zonaras.

Choniates nimium solicitus, ut apparet, ne quis error ex propriis nominibus existat, epitheta supervacanc adiicit. Irenen esse imperatricem et Iohannis matrem satis intelleximus, neque periculum est ne nunc alia Irene intelligatur. quare has et similes περισσολογίας mittere non dubitavi. idem etiam seci in supervacanea propriorum nominum repetitione aut pro relativis pronominibus collocatione molesta et

odiosa.

P. ro, κα βαλουσα αυτηντω σωματι pro ἐμικειμέν' τῶν σώμζαra του ἀνδρος. P. Ir, . os κρηνη μελά-δροςJ ut Ion nigrrae aquae. aptior suisset Choniates scribendo poemati quam istoriae, Propter Homeri diligentem imitationem haec epitheta et κονες quam historiam deceant nescio. εἰκονα omittere vix ausim, nisi nimium frequentes et licentes fuerint epitheta vero non ubique mihi interpretanda esse duxi cuius rei lectorem semel admonitum etiam deinceps neminisse velim, ne quod uilicio suetum est, inscitiae aut negligentiae tribuat.

899쪽

P. 2, t. αἱ πυλα τοιον videntur lite quaedam de- esse et Zonaras in Alexit omneni vita scribit arangos nonnisi iureiurando firmata side de Alexit obitu ingressum Palatii concessisse quae de ratione aperiendae Portae seribit, me non satis intelligere fateor illud etiam obiter notandum, ut Latini sores, sic Graecos nυλα plurali numero sere us-

Pare.

P. et s. λαοπα ειν τὸ προστυχον eam consuetodinem Romae esse serunt pontifice mortuo. P. a tS. τοῖς τέσσαρσί sc μησί. P. 3, r. Σεβαστο αrορος hune Augustimperatorem sertassis dicere liceret malui tamen retinere Graecum, ut et in aliis. πρωτοβεστιαριο a thesauris fuisse videtur Dam v stus codex Augustanae bibliothecae, ubi reliqui habent βασιλικὰ ταtiuῖον η χρυσῶνα, ponit βεστιαριον παρακοιum-aιενον vel cubicularium vel accubitorem vertere possis si Paracoemomenon dicas, nescio quomodo aures τυ κακοΨωνον

avereantur.

' i , ra. προκοιτων cubicularium verti, generali vocati lo, Propter κακοφωνίαν Procoeti significat eum qui vel ante cinhiculum vel ante cubile ministrat Byzantini palatii dignitates et ministeria omnia non satis intelligi, etiam is fatetur qui αδφφίκια του παλατίου descripsit quem libellum una cum aliis ad Graecam historiam intelligendam utilibus nobilis ot ingeni aus adolescens Raphael Saylerus aliquando, ut spero, in lucem diibit.' i , 5. ἀποβαίνειν του λπον, και τουτω nονέιεεινὶ hunc honorem omnibus Turcis a Christiano quolibet necessario in bendum esse scribit Bartholomaeus Georgievictus. P. 5, 8. τῆς των ἐπιστωιων πασων ἐπόχου τελω φιαcJ lutosophiae omnibus scientiis insidentis, id est complectentis aut certe superantis omnes scientias, omnium artititnprincipis et remnae eruditionis huius Annae meminit tutae

Zonaras; et Wilhelmus Xylander, doctissimus iuvenis, ita Augustanae rei publicae Graeca bibliotheca viginti libros de rebus gestis Alexit Comoeni huius Annae nomine extare mihi dixit, sive illi ab ipsa sive iussu eius scripti sunt nam regibus et principibus non dissicile est esse disertis, qui quod per alios secerint, per se sucisse videntur, ut Iurisconsulti statuunt. P. 5, 9. ἐδείκνυτο μέλωια i. e. ἐπεμελεδεο, studiosi P. Dosima erat, studium prae se ferebat nisi quis passive accipere malit, alumna erat Philosophiae, sensu eodem recidente. P. 5 ao. τα nou merinuque significati malim hienoia sine articulo.' is, at cituri με ἐνδια . quod sibi membrum im

900쪽

ιundasset nimium videtur hic φυσικως et purum ἐθικως philosophari nostra bilosopha ulioqui et ambitioni et linguae suae imperasset.

P. 8 8. βοαπῆν σιδήρου utrum intelligat, cum ferrum

candens qua extinguitur, an iniunctionem aliquam aut Olorem, non satis scio. P. aa, to πελυ ιν αεροστομοις Suidas ετεροστοριος

φάλαγξ καλεῖται τις πορευσαι το μύεν γουμενον μισυ εχουσα ἐν ετωνυμ υ παοαγωγ ῆ, τουτέστι τους ηγεαονας ξενωνυαον , του ει ημισεος τους γροφιονα ε δεξιῶ παοωrω- γῆ. quid autem sit ετεροστομος πελυξ, nusquam invenio. et ετερος in compositione plerunque significat alterum lin- taxat ex duobus, ut τεροφθαλμος coclitem ego vocem nouintellectam iis interpretandam relinquo qui armaturam et vestitum veterem atque exoticum intolligunt ' in quo genere philosophari mihi adeo non licuit , imo neque libuit, ut D

stratia vix assequar.

P. a M. συνειλεγμένας rectius legitur συνειλωεμ νας, id quod alter codex habet. P. ab, 5. ἀνοι σει aliquando scribitur ἀγκωνισει. haud scio an παο τον αγκωνα fiat καὶ το αγκωνιζεσθαι, agost equitum hastas in hosic dirigentium, an αρα το

άνακινεῖν.

παθα το ἀγειρειν deducit, το περιιέναι κα περινοστεῖν πινικη ' τέο 0 τιν τοιουτω, et interpretatur non tantum λα- ζονα, νευστον, λωποδυτmν, ἐπαιτην , ἀπατεωνα, sed etiam φιλυκεθδῆ quanquam reliquae etiam virtutes sere in id g tius hominum quaestui deditum cadunt, qui tum demum non fallunt quum sallere sine detrimento suo nequeunt, ut recte Lucani versus ad eos quoque detorqucri queanti nulla Me pietasque viris qui lucra sequuntur, vaenalesque manus e ibi fas , uti maxima merces. o Ovidius in Fastis mercatorem vota Ilercurio facientem inducit, ut cum maximo emolumento sine fraude sua peieraro liccata quos versiculos, quia elegantes sunt et contagium Iio in omnes sero ordines serpsit, ascribere libet. et peragit solita fallere voce preces. V. 344

ablue praeteriti eriuria te oris , inquit, ablue praeterita erfida verba si e

sive ego eieci essem, falsove eitavi non inlisuri numina vana Iovis, sive leum rudens altiun divamis fefelli, at xuderint celeres immoba verba Noti; et creant eniente die Periuria nobis trec tue hi meri, si quia loetitus ero.

SEARCH

MENU NAVIGATION