장음표시 사용
51쪽
' in De Successionibus, Cap.I IL
eeperat, ea & uxor impropriὶ dicebatur & Concubina. Me Magistri in exemplo Ceturae quam eandem cum H stare litisie plerunque volunt ab Abrahamo ductae, Genes . . i. Ibi R. Bechai BL 3 3. col. 4. ad illud, ct fio Comcubinarum dedit dona cte. θ Ceturae.filios inprimis a Magistris ait intelligi &-raemonum imo R, UM tvripi
blati sima hoc fieri. Quin vetustissimus autor libri γοbar, ad Bera Ah, fol. 79. col. 316, in illud de Abrahae donatione, ei in in ta Urim resto ua 'Ni ibis serit m Fili 3 concubinarum sunt hie stu3 Ceturae Concubina ct antea ct nune 'erat. Atque ita lanh expressim nuncupaturi, Paralip., a Videsis D. Augustinum super Genes ad literam qua M. &de Ciuitate Dei lib. xv l. cap. X xxim Liberis
autem Concubinarum, i cum quibus legitimum contrahi potuit matrimonium. laccessionis ius agnotat David Mimchius ad W. Samuelis IX, . via Saulis, lac Rizpa bina , filios cum Mephibos hesto eiuste ex Ionathane F. Nepote in paterna re debuisse vult, si perdue,
lib. erimen non interuenisset de quo, capiae, XXII I OH πο- etiamsi fuerint concubinae fili3. Vide ii. sati . ita, . α XXJ, R de Mapa. Et Liae etiam. in io
cenuis in concubinatum accipiendis, pactorum dotalium ouorundam usum agnoscutat, sed non eiusmodi ut condi- dones illae dotales, quae ad uxores spectabant, in eis lo- , cum haberent; unde & successio in Dotem, quae uxorum proles erat ut capite ostenditur superiora ) ad Concubonarum Liberos non attanebat. De qua re consulas D. mmchium ad II. Samuel. V, 13. Ceteram autem tar ditatem proli Concubinarum huiusinodi negatam a Ra, binis, qui iurisperitos agunt, non comperio, utcunque a doctissimi, viris atque Ebraicarum literarum callentillanuridum de Concubinis non distinguunt earum fuerint iberos temerli exhaeredatos video. VidesisPannm Drusium ad loca dissiciliora Genelaos cap. L O v, G DD
52쪽
uidem de Pomis in Lexico verbo UM, LI. I 43. Ioannem Finedam de Rebus Salomonis lib. 11, cap. ITI. Sed, ut id quod res est dicam , Concubinae huiusmodi ingenuae atque Israelitice, tantum non iustae uxores erant, dc sane uxorum nomine interdum etiam in sacris literis designari volunt magistri. Inde ad illud de Dauidis Regis uxoribus α Concubinis supra eitatum. Gemara Babylonia sel. ai,
a, ad tit. Sanhedria, . ς' n-- u impleretur numerus octodenariis. Scilicet mandatum Deuteronom. XVU, i , de
uxoribus Regi non multiplicandis, de pluribus quam Oct decim intelligunt, ut videre in in Misna tit. eod. cap. IV. Quivi apud Hellenistas, Estheris D. 8&.ι ,α- των γαμαι--, siue avraium custos tam id quod est αγ-- viis siue
interpretatur. De liberis ex incestu genitis squod .&de Concubinis & de uxoribus ingenuis & Israeliticis. sed quibuscum siue ob assinitatem siue ob consanguinitatem, matrimonium contrahi non poterat, intelligo) ita Moses Maimonides, ex veterum scitis, Halach. Neebaloti,
filia. alii mirer. Vide nunc Grati num Caus 3 s. quaest. ιMamiet in Deuteronomio .c seu de scorto natum interpretatur tum vulgata, tum Hellenistica vetito. In , .
rabica R. Saadiae illigitime genitus, in Erpentana P pu meretricis, ac in Ms. versione quam Bi, liothecae Arundellianae debemus siue meretricis proba vertitur. Et tralatio Gr obarbara in gratiam Iudaeorum Griniensium Constantinopoli, ante annos LX TX, im pressa, pro eo quod legitur in Deuteronomij X OTI, 3
53쪽
Hispaniensium versione retinetur ipsum Mamreris nomen. Talmudici vesut a m una quod maculam exstaneam sonat deduci volunt, & p ta Mametis non raro scribunt, uti & in Pentateuchio Samaritano exaratur; scilicet ,
ἔγγ A . A Magistris autem strictius plerunque sumitur,'& pro eo qui ex coitu nascitur siue rim, id est Excisioue, siue ultimo supplicio, ex sententia forensi, plo. etendo. Vnde Salomon sarchius ad illud Deuteronomnii, a. non intrediatur Mameter in caelum Domini quod de matrimonio cum Israelitide contrahendo, ac si dierum fuisset mo R, non ducat in uxorem Israelitidem ,
quit, D duntaxat est qui ex cohu subisne plectendo nascitae aut, quod magis dicendum, ex eo qni, ex sententia forosi, stimo plectendus bupplieio. Nam inter coitus qui nomine rei urseu turpitudinis signantiar denotantur Leuitico
xviii & XXI, nutas s ex sententia forensi ultimo supplicis
rum rutilus eoisin i iuxta lententiam glabbi Aqui . in Simeo, Geminites ait, omnis qui et tu/ eae coitu qui Mid Za Nommis G tabe excidentat. Et sententia eiuι recepta est. Rabbi Io flaab autem dixit; omnis qui nascit ae ex coitu, ex forensibentemtia, capitali supplisio plectendo. Ubi R. Obadias Butenorius. coitum cum muliere menstruis laborante excipit. Verba eius sunt; ita ' metu in nria 'ves HU F . iinriti bra n m Et sic est recepta sententia somnem natum ex coitu sub poena Exia senis vento, Ilamor esse, excepto coitu eum foemina Mnsima patiente. at iero eae cinis generatim duntaxat vetito Ham rim non nasti . Adde Gema ram Hierosolymitanam ad ditae titi sel. 6, Halach. i 3. de Babylon. lat. 46. Et vide insuper R. Bechai, ad Deutero- nom. sol. 221. col. 2. Sepber Sipbri. fol. So, col. 198. PG
54쪽
tim 3d Zachariam re, 6, ac Munsterum ibidem: praetes eundem Κimchium & Philippum Aquinum in Radicemn,&Paulum Riccium in Mandatum Negativum CXvVExcisio autem erat poena non ciuilis aut a Magistratu imsigenda, sed seu n Π euelit in seu a Numine vindicta sumtau De ea videsis Sixtinum ab Amama in Antibarbaro lib. . t s. pag. 23s hJoannem Drusum ad dissiciliora Geneseos loca cap. XXIV, praeter Ioannem Cocceium ad Talmu-dicum titulum saeeoth cap. m Et nos de ea sustus agimus alibi. Ex Ebraico Mam*er natum est in Iure Pomtificio II au erum & Manserum nomen; quod pro scorti qualicunque prole sumitur ab eiusdem iuris magistris, adiit. ae Renuntiatioue cap. IO, nisi cum, s. persinae χero. Vbi Nothi, Maneteres, Spurij, Naturales distinguuntur. Et rhythmis solent explicari; Maneteribis Mortam, sed Marcha Nothis dedit ortum, Ut seges a spica, sic Spurius est ab Amisa.
Dant Naturales, quae nobis Sunt Deciales.
Quin Gabriel Palamitus Cardinalis, libello de Spurijs, cap.
VI, de Maneteris vocabulo locutus, hodieque, inquit, in O Curia Romana fasu euidem est lebre. Eundem vadesis cap LIV , i in poetis ex Iezblimis nuptijs non λωχνω mccessionem, etiam ex iure
lacro disputatur. Recentiaribus item hinc habetur eadem notione, ut Gregentio, alijs. Vnde Venamtio Fortunato lib. V, Epist. s. ludaei nuncupantur Ammi Moora & Sedulio lib. U, Moseres populi. Adi nunc si plaeet I. Pinedam de Rebus Salomonis lib. J cap. V Cerux nec ambigendum est, Cognomen illud Ioanni Damas
ceno inditum ex hoc ipso vocabulo natum esse. Nam etiam is Ebraeus erat seu Syrus. Eum Imperator Constantinopolitaniis, Misoa , inquit Cecdrenus, Mamor, senseu Iudaico, appe iacit. In opprobri- .nec paronomasia, ratione cognominis pristini & fere consoni habita. Eidem autori nuncupab
55쪽
Nonne deprauatum est ex λ --M redemptus ξ Quos non ideo ariolari sum ausus, quia το Mostri redemptum sonare, aut quid illud denotet satis sciverim. Sed scriptores vel res qui Damascenum hoc nomine meminerunt, ni fallor, id i,, seu Redemptum significare existimabant, unde . sane dissicile non est ri λούμοῦς librariorum nasci incuria, ut cuique veteris Scripturae callentiori manifestum est. Ita autem vocabulum eis sonasse dignoscitur . ex Paulo Diacono qui, Scriptorem aliquem Graecum Wrtens, pro Mansu , cinquit lib. X xl I quod eius avitum nomen est, quοἷque Redemptus interpretatur, sensu unico, nouum ecclesie ma distram, Vanseron, mniato nomine Mestabat. Certe HMansor, quod Arabibus nomen est proprium nec in Griente inusitatum, Adituum, vindicatum , Seruatum seu Socomenum sonat, atque ita in Redempti, significationem forte migrare potitit. sed hoc obitet. Liberi autem exinus, filiis Concubinarum muneribus nihilominus ditatis& in regiones Orientis ablegatis. Sed mirum inte ea est quod habet vetustus autor iis Berstb Rabba fol. 68, col. a. Apud Alexandrum Magnum, rerum Asiae potitum, Ismaelitas siue Arabas litem adclarsur Israelitas instillii GL siue de iure aut praerogatiua primogeniti. Et iam Ismael Abrahae primogenitus erat, licet ancillae filii MAd uocatum respondisse nro Hvron nox' tata
Nab Domine mi Rei, nonne Ius est cuique pro liliails seu Γiberis vere: Regi annuenti, at, scrip u
56쪽
' suam Isisto. Et de distributione porro interrogantibus Is maeliti, , illud quod sequitur ibi subiecit, at fur Concubianarum quae Abrahae erant, dedit Abraham dona. Inde lite abstinebant mrm NMaa 'x π ob pudorem 2 Ltra distulare nolebant. Ita autor ille. Perinde ac si absque Abrahae donatione fuisset, etiam Ismael eiusque posteri, t metsi ex ancilla in Concubinatu genitus ipse, ut haeredes si iccedere debuissent. De paternis donationibus atque ex hae tedatione liberorum, infra. Historiolae seu Decisionis illius pars habetur in Gemara etiam Babylonia ad cap. Us titi. SauhedrinJol. a, ubi Advocatus ille vocatur ra rema Gibl.ih Ben P ba, de quo vide plura apud Abrahamum Zacuthium in Sepher IucbaVia sol. 13, b. & lsachar Ben Nep- thali in Commentarijs ad locum e Ber th Rabbi citatum. Sed quid interea est illud quod legitur Iudicum eia a. ut vulgata habet, Haeres in domo patris nostri esse non poteris, quia de altera matre natus es ρ Id Iepthi Gileadis ex nra quod siue meretricem aut υ- - cum Hellenistis, siue
cauponam interpretari licet filio suscepto dicitur fratribus eius, ex alijs Gileadis siue uxoribus siue Cocubiuis natis. Certo in Ebraeo nihil est quod respondeat 'ieris. Nam ita se verba sacra habent ui Mys ita Dim
domo patis nostri, qMa flisi ei ex formina alia siUeptus. Illud non puteris esse haeres innuit iure eum ab haereditate exclusum. Non faccedes, seu non possidebis γι b res, sue, quod idem est, ν quemadmodum Hellenistae ut ex iure dictum quidem innuere potest, ita etiam ex iniuria dc vi pronuntiatum. Atque hoc in causa dicti illius suisse volunt aliqui. Expulisse scilicet eum injuria a patrimonio statres. Et ipsi: Iephthes veluti injuriae memor, commatus Nonne Istos e iis qui odistis me ct eiecistis e domo patris mei. O nunc γensu ad me necessitate eompulsi. Nam receptis maest apud Magistros sententia illa, Cetron letn v γ
cui stiui est aut proles) filium ruique habet rejectis omni- eno, nis scilices prognitus fuerit O ancilla aut Extranea ;Id quod iam dictis apprime conuenit, &, ex Rabbinorum placitis, ad locum E Iudicibus iam adductum , memo , T . iatur
57쪽
ratur a R. David: Κimchio. Sunt tamen qui rure 'seu faeminam aliam ibi sumunt pro alius tribus uxore, atque ita rem, ad legem Numerorum xx Avi, 7, aduersuS mmmas tribuum nuptias latam; quam illo aevo, seu sub ter
rae promisse prima diuisione, tantum vim sertitam fuisse volunt ut infra, capite XVul, ostenditur) relegant.' De qua re consulas iam dictum Kimchium & ibidem R. Levi Gersomidem. Certe foemina illa alia Fl. Iosepho plane Extranea est. Nam ita ille de Iepthe, ac fratribus
eae eadem madire natus, sed peregrinus genere materno, quam p ter amore ardens eis superinduxerat, eAviebant eum ae ob --becilitatem destietebant. Saldus item Batricides Patriarcha Alexandrinus, de Iepthe ω, s
hus musietis Saracenae ; γnde antea eiecerant eum fratres sui OaJernabantur eum, nee in haereditatem admittebant. Qui ILmaelitae sunt in Ebraeo, Arabes dicuntur Onhelooc Psem ualetidi, atque in Targum Hierosolymitano P raeeni. Sic in Genesi --Ρ- a F. ubi Targumhoe habet pis tWma Saracenorum, seu pluraliter immiti in ut statur in Aruch; adiecto item, verba illa Genesi, et in i , --mbraret: n e manu limaelitarum Taria istimica illa lingua ibi verti Tn e manu Saracenorum, uuod in paraphrasi Hierosolymitana typis edita non coma uetitur. Ita Baal Aruch in Quin & Saldus Patriarcha quem diximus, Matrem Ier pama hoc nomine indigetat.
D nomeu matris eius erat Sistra IZerua in I. Regum cap. x I, 26) ouae fuit Mulier Saracena. At vero si Extranea erat lepihi mater. iure sane, ni saltant Ebraeorum magistri, eiectus est. Vtcunque etiam apud ipsum Iosephum conquerat se ἴαὐ τω ἀδδει----μriam aperie perpe se osse Nam& omnimodum Concubinatum Extranearum leualienarum taminarum in eorum nempe morem non
58쪽
transgressarum, seu quae nondum Proselytae Iustae serent nedum, ex illo prolis successionem, gens etiam in libidines proiectissima, illicitum habuit. Et Tacitus Hist, v
de Iudaeis, Aduersus omnes alios hostile odium. Separati epulis, discreti cubilibus, proiecti ima ad libidinem gens alienarum eoucubitu ab lineni. Inter se nihil illicitum. Alienae ibi pro emicris, non pro, alijs nuptis, manifestis sumend*: ut recthetiam Curtius Pichena in notis ad dictam Taciti librum. Sed & de interdicto concubitus Extraneae seu Ethnicae, via desis Iosephum Scaligerum in Eusebianis pag. I 9. Postr ma autem illa Taciti verba manarunt ex crassa gentia morum legumque ignorantia, quae alijs itidem magnis, ut Heri amat, inter veteres scriptoribus imposuit. Consulas dri dicto Iudicum loco, Arium Montanum, Nic. Serrarium &Io. Drusium. De Mamreribus autem seu Manseribus, ubde nunc Connanum Commentariorum Iuris Ciuilis lib. I cap. XVI, ubi temeraria Canonistarum de eis emta reprehendens, Maceris, reeth inquit, nomen barbarum est, nee alis 'inam esse potest quam quorum ea lingua sumptum est. Adde . Praeter Magistros qui ad meretalium titulum de Renuntia
atrone, scriptitant. Ludovicum Molinam de Iumia de Iure. Trael. M. Disp. 163, cui Manzares dicuntur) Cou ruuiam in Epitome de sponialibus, Azorium iussit. Morsi. n. II, lib. II, cap. & sequentibus. Quin hi etiam de successioue prolis ex illicito concubitu susceptae fusius disputant Π item Femandus vasquius de Successionibus pari. II, lib. I, S.α num .6a. & seqq. Antonius a Gama in Decis Lusitan. CCCxil. DD. ad C. tit. de Nati liberis &Nouell. xvi II, Iosephus de Sesse Decis. Aragon. XLii Pontus Η erus libello de Libera Hominis Natiuitate. alia ab hisce laudati, quos ideo libentius heic memoramus suoniam siue Ebratorum mores siue sacras de hac re leges interdum ipsi, sedautini antἴr nimis aut nimis inscient
59쪽
DE Liberis Adoptiuis, aut in Liberorum nomen 'a patra a seriis. Seruo non licuit Liberum, compellatione, seu Abba -- eando . fisi in patrem adsciscere. De prole de qua ambigitur priori an sequenti marmo De fit tribuenda
EDitio vulgata etiam Adoptionis meminit. Ester si, .
Vocabatur Esther, vir que parentem amiserat s pu etia nimis er decora facie. Morauisque patre eis as m ire, Marrie in siti eam adoptauit in filiam. Ita etiam commate ly. Sed adoptare Mic non aliter versionis autor
sumsit, ae in Exodi Ti. r. Vbi Pharaonis filia dicitur m si adultum adoptasse in locum Ald. Neque adoptionis Romanae vestigium aliquod heic inesse putandum, sed ciram seu amorem, .veluti siue paternum, siue maternum suo nutritus siue hic siue illa orba, tantum innui. Quinin loco illo Estheris, Magistri non modo nullam agnoscunt Adoptionis quidem umbram. sed etiam planε n 'gant, dum verba illa inci, accepit eam Mi is flam 't habet veritas Ebraira de matrimonio cum ea ituto intelligunt. R. Iarchius ibidem ι
rimum) .lso re ixor est, quod diserth ίsserunt stiam Hellenis quibus lyro verbis illis substituitur
educauit eam sibi in riorem. Atqui Adoptionis species quassiam in usu erat. Nam in Se uis familiaribus censitus, aut ex Ancilla susceptus assie6tione patris , aut servum illum non eme sed sibi filium aut huius matrem manumissim fuisse saltem si etiam Ndisce proles inter filios ceteros rise educata suisset inter liberos legitimos seu haeredes locum obtinuit. Quod delibero ita asserto multo magis dicendum. Inde illud in nae titi Bala Bathra, ca' v ID, Itala mi m ' Heni as
Ierat quem sibi filium esto, ei seu habetis. ubi R. Oba
60쪽
Halach. Nechaistb, cap. iv, & stlassi Mifra ibidem. Adoptionem item nuncupat D. Augustinus ad Deuteron. quaest. 6.alijsque in locis, uti etiam ex illo recentiores Theologi, iuὴ illud quo defuncto fratri , superstitis fratriam ducentis filius tribuebatur. De jure illo infra, capite XIII. Libero homini etiam fas erat patrem, nomine compellando ac semquenti adlocutione, quempiam sibi ita insciscere, ut adomtionem illam veluti ubi inuitatam ambiendo praepararet. Quae ab adscito patre filium etiam agnostente demum fi mabatur. Ceterum nec Seruis nec Ancillis hoc licuit, ne patris se adsciti & natales & familia macula seruili inspergi viderentur. Etenim hoc est quod legitur in Gemani Babylonia ad tit. Feracoth, seu de Benedictionibus, fot ir
me Serui nee Amissae compestatioηis illa genere, Pater, seu Abbax aut Mater, seu Imma N. 7tuntur. Id quod ad hanc adoptionis speciem attinere vuli Maimonides Halach. Ν chaloth cap. IV, ubi interim insigniores, veluti principum Seruos existimatione ut fieri amar) ingenuis siue anteponendos siue aequiparandos excipit. Et fallor nimium nisi ex hoc more & locutionis genere pondeae tum phrasis illa lacra apud D. P ulum siue Adoptione in tapistola ad Galatas IV, ' ev qui sub Lua erant redimeret. γι adoptionem filiaru seu liberorum) reeiseremis. stuoniam
corda vel ba clamantem. Abba, riter. Itaque iam.uin es ser-
illa ad Romanos Vill, 34, Θ is que Uiritu Dei agantur ij boni Ah seu liberi) Dei. Non enim accepistis stiritum Iemuithtis in timorem, sed accepistis spiritum Mollionis Aliorum seu liberorum) Dei, in quo eodem vocabulo utroque in loco utitur) clamamu Abba, Pater. 1 e enim spiritas is
monium reddit spiritui nostro quod sumus i ij seu liberi) Dei. Si auum AJ seu liberi ) ct haeredes. Videsis D. Ioannema, i a & Isidorum Pelusiotam lib. V epistolam CYCUII. Dlegans est, ad receptos Ebraeorum mores, allusio. Qui sub . lege serui erant, in liberatem, pretio a Christo numerato, redempti sunt, adeoque in filiorum nomen asserti, ut iam, eo nomine & ratione libertatis acquisitae, rite possint im G vocare