장음표시 사용
31쪽
eisdem sere intur uterque verbis ) sunt aliae Gripiaris a Ddaeis rere te tanquam aurentica, scilicet Thalmud quia s eundum ipsos scriptura ista non dissertia Scripturis fanonicis .
nisi sicut lex data a Go a Lege data in scripto, quia ina huta 'si reuelata a Deo, sicut illa qua. uni scripta in Libris
Letis. Sed tamen Mosera non crinis ea quaeli ontinentis' in Tna ud. ει hoc potuit esse duplici de causa. Utpote quia nos erct nec larium, ait populus sciret talia, sicut erat necessanum de Letis preceptis, ares νia rata magis erant in secreto habenda. Moses tamen ea tradidit Iosue . alijs posterioribus eodem modo de qua re videsia inprimis Misnam tit. Pirhe Abora. seu de Capitulis Patrum cap. i, & Maimonidem in praefatione ad Iad Chaveha , praeter Gemaram Babyloniam ad tit. Erubin cap. V, fol. S . a scita equeuter , quo qM scripta sunt talia per autores posteriores . ne caderent in Eui nem. Similiter dicta doctorum Hebraicoram qui glossauerunt vetus te motum Iunt autensica apud eos mulio magis quam apud nos octa meroumi. Augustini, o aliorum Catholis. . Et rationem addunt, ex Deuteronomij X VM, ii Non declinabis 2 fertis eorum ad dextram fue ad sinithram Quod de Consiliorij seu Consesius Magni Iudicibus eorumque placitis dictum volunt, ut in libris de demς
natis supremi, autoritate potissimuni subnitebantur. De Talmudicaea item doctrinae in Ebraeorum Explicationibus Scriptor doctus, qui ante annos. ducentos, Capillium I daeorum contexuit, Autoritas, inquit, Talmudica tu huiusmodi determinationibus apud Iudaeos es in eodem gradu Mus autoritas viniuersatis ecclesiae apud nos. Sic ille cap. Im. Sed Tralatilium est. lateor, in doctrinam Talmudicam, Portentosas, quarum quidem satis est facunda, Fabulas obhc re, Vana etiam atque Impia inata; adeoque existimationem eius inde minuere; ut Marquaesus de Susannis pari. V I,
p. US 48 & V, Heronymus de Sancta Fide, lib. id
Petrus Abbas Cluniaeensis in Dactatu aduersus Iudaeorum
duritiem, Guillelmus Totanus in Fortalisj, Fidei libro Ili, seu Bartholomaeus de 3pitia. qui aliis eius de Mestautor, Agobardus Lugdunensis Episcopus in lit ris ad Ludovicum 1 Imperatorem de Iudaicis superstitionibus.
32쪽
ωeiusmodi alij seciunt. Et innocentius I V. in Bulla qua eiusdem exemplaria GaIlijs i comburi voluit, ineme ait Has hemias in Deum es christumeseius. ae Bearum Virginem
manifestas, inextricabiles ab Otres , erroneas, au stultitias imauditas quod verum quidem est. Sed vero dum de Dominio eiusque transmistione aut de rebus quibuscunque ciuilibus in iudicium deduci lolitis, disquirimus, non magis obstant eiulae, in eir decernendis, autoritati Poraten tota ilia aut inextricabiles Fabulae sub quibus tamen, uti apud Graecos veteres & aegyptios, mysteria pro theolosorum gentis indole & perluasione latuisse dubitari ne quit aut effata Impia, quam Miraculorum ita dictorum , Spectrorum, ac Reuelationum in historicis aliquot, seri praesertim medi3, Ecclesiasticis, illa seges quae simul omnis nullibi, puto, satis fidei reperit aut interseriae passim scelestarum haeresium farragines obstant, quo mimis, inter legendum, plurima quae Politiam Christianam aperiunt,
bono cum mactu ac utiliter excerpantur. Nec tamen sine delectu admittendae sunt passim ita rebus ciuilibus Maiaristrorum sententiae .utcunque ab eis receptae. Scimusio Cultu diuino, in Iuramentis . Honore Parentibus Mo' hibendo, alijs, humanas traditiones aliquot Numinis iugis eos antetulisse; de quibus moraee Christos apud D. Mase
inquit, similia facitis. Sed haec de Sancitis aut Sententiis quae aut Di linis planὲ iussis Aduerta aut earum obseruationi Impedimento essent, dictum est. Leges adulteras &eontrarias legi Diuinae huiusmodi sincita & sententias nuncupat Irenaeus aduersus haereses lib. III, cap. 6. Aliter sanὲ eorum qui praeerant Iulia etiam ac Sententiae satis habebant autoritatis, ipso humani generis Magistro de eare monente. dieto capite D. Matthaei XXIIL, Mi 3, Et certe cordatiores Christianorum, qui Ecclesiae Rori manae enuntiarunt, levrobmmpluria in ea sancita acisententias repertas quae sibi visa sunt diuinis contraria. sine prud nil priscarum eiuste Ecclesia Historiarum, An- Inalium, Patrum, Conciliorum, Canonum. Sententiarum 'Rcceptarum, VIus Forensis id mitis aliorum dilectu suam
33쪽
' egomena a suam formari noluere. Et qui moriae haec εο cflectum: hiijusmodi respuunt. sui duntaxat ingenij vii sacras literas temeth explicantes , ' ridiculis atque impijs pacem Christianam nouationibus perturbare solere passim videmus. Cuni autem Talmudis utriusque, ac si diceres utriusque,
si virinalis, binae sint partes, fio,bi, Mi Oib, Mibna siueo ιψίας aut Leges repetita, & twmis emarath seu Gemara, quarum illae primo conscriptae, hae Gernam 'cimplementum ldenotat) postea adjectie sunt i Conscripsit illas Rabbi Iehuda, quem Hahados, seu sanctum seu, ut interpretatur David de Pomisi in Medico Ebraeo, pag. 2o. Diuum, dia
Hannosi, id est, Principem, appellant. Neque enimiante eum Leges, Traditiones & Interpretamenta ore tradita in
seriptis omnino publicabantur. seu populariteri scripta quemadmodum ait Cicem. quinto de finibus; de libris peripateticis &lέα ς sed a Magistris ad Distipulos ore &dictatis transmissa, in scrinijs commentarijsque priuatissemabantur & Aduersarijs. Quemadmodum si fides Ili missio) ante Anaxima rum Praxiadis Filium, si Cis menti Alexandrino ante Alcmaeonem Perithi F. nemo de Natura seriptum quidquam in publicum emisiti A phialosophis qui praecedebant, ore traditam auribusque tan tum exceptam fuisse Naturalem Disciplinam vult ille in Oratione XU, hie in Stromateon primo. Matium edani autem risium saepissime Alcoranum si, 3 Alphureania est Distinctionum volumen , seu ut Retinensis versio non raro habet , Discretiuum Boni & mali Librum appellant: ita interdum etiam has ipsas εbmae,rum a Mosis seculo repetitas sine scripto Traditiones atque in codices Talmudicos simul tandem coniectas, eodem signant vocabulo. Inducitur a Mahumede pseudopropheta, in Araora secunda Alcorani, Sanctissimurn Numen ad hunc modum Ebraeis verba faciens
rectam Nitae rationem . 'ehena re is , ubi . praestantissimus Aleor ni interpres M sumedes Ben Achmet
34쪽
ficitum ais illicitum, ru forte ovos rectam in 'o rationem indoedocti prehendoretis, ab errore absiuentes. Manifestum videtur Ebraeorum Traditiones innui. Nimirum tam in , ο Davi Oralem seu Ore antiquitus per succeVsiones traditam qd diro Ura n n legem scriptis mandatam. In Alcorani item
Aetoara x XI quae Codicis Retinensis est x x xi) legitur Eliam quondam dodimus Mos se Aharoia Alpinean. ubi egregius ille paraphrastes Mahumed Achmetidea D
denotor Legem di linguem rerum a fulpo, at M licitum ab i. cito; quod sane etiam ipsum significare iure potest Pe Lateuchum. Sed multoties in Alcorano, Pentateuchum P Codicem librinn, eripiarum . adieeta plerun uess nomine, utpote cui traditum est, designatur. Adeo ut Alphurco Ebraeorum, seu Mosis, Mahumed nis ipsam legem Oralem, seu doctrinam Talmudicam a Mose derivatam denotare, habeam sane persuasum. Graialem illam legem voluere aliqui intellisi per se λυα νοῦ
oic Eloquia Dei apud Apostolum in Epistola ad, si nanos cap , a, ut, ex Origenis explicatione ibi, non semel eotiligit Ioannes Picus , Mirand ulae Comes, in Apologia. Et D. Hillarij etiam locum in Commentarijs ad Psalmum cundum, illuc spectare obseruat. Floruit autem ille R. Istuda hahariss sub utroque Antonino Imperatore , &ne . palantibus tunc Iudsis, suorum rituum morumque ytcunque tenacissimis, majorum traditiones exciderent, aut per Scnolarum seu Collegiorum promouendae disciplinae destinatorum, quae antea numeroussima suerant, inopiam, nullibi comparerent, opus illud consecit. Nam ante mc,
35쪽
dium sub Vespasiano, habebantur, in Academia Hieroa lymitana Scholae seu Collegia amplius quadringenta, quorum singulis inerant Scholae item binae.. Altera, qua Lex scripta praelegebatur, seu Qv rea, id est, bibliotheca eo nomine apud Erram cap. sed chaldaicb, memoratur Darij Regis Bibliotheca) altera qua Minuisib seu
Traditiones at in exegeses veterum, sententiae receptae, decisiones sereria, id genus cetera docebantur. Haec autem tua seu Domis Doctrinae nuncupabatur. Rabbimnees in Gemara Hierosolymitana ad tit. Muin seu de solenni lectione libri Esther cap. III, fol. 73. col. 4.
dum: A My mribuat nazub osse a seu Hierosolemis erant CCCCLXXX. In harum qualibet habebatur Biblia Othera Domus Doctri . Bibliotheca, qua Scriptura praelegerentur, Domus Doctrino qua doceretur Misua. Haste autem γmuersas
Iustulit Vespasianus. Eadem ipsa leguntur in Gemara Hierosolymit. ad tit. Celtakib seu de pactis dotalibus, cap. XIII, Hl. 33, col. 3. Excepto quod pro id est, LX x x, legi tur heic quod L x sonat. videsis item de hisce Genavitam Babyloniam ad tit. Guiu, seu de libellis repudij, p. MI, fol. 38. a.-- quem diximus, Rabbi Gedalia Ben Iechaia in libro sialpheleth lat. 32h. 'an filia Qui, a P - ποῦ 'ν m Ue eompo suit Misenatotb amo M MMDCCCCXL a Creationec XX ab Geidis.'Ita idem sol. 69 b. Scilicet, juxta e rum in calculo rationes, sub anno Christi vulgari CX .imperante Commodo, & Pontifice Romano Eleutherio. Coatui ita erant Tatianus, Athenagoras, Tertullianus, Clemens Alexandrinus Patres. De eo, videsis'R. Salomoanem Iarchium ad Gemaram Babyloniam fit. Buba Met is,
HL 33 b,& R. Abraham Zaccuthium, in Iucba' pag.4s. a & 6o. b. Charum fuisse Rabbi Iehudam Sanctum aiunt Antonino Pio. Et utcunque tempori, quod Coni modo conuenit, tribuatur, ut supra, scriptio seu publicatio Q M aioth, sunt tamen qui etianicipi Antoni-J Q, Proselyto utpote secto Oam ita etiam volust aliqui, de videsiis de hac re Gemaram Hierosolymitanam ad tit. U Mui a
36쪽
Metissa eas In sol. cob i. Halach. Σ, dc ad iit. Saab drm cap. penult. sol. 29. col. 3, Halacb. 6, ubi dii mi. exaratur) scriptionem seu compositionem earundem tribuunt , non aliter puto ac Triboniani stripta, Iustiniania Iurisconsultis Romanis nuncupantur. Nam quid aliud denotat illud in Hemacb David parda. pag. V bt
Npote quae tradiis sine e Sinai. hut hoc de Missiaiolis dictum , aut plane nihili est. Neque quid de Misna oth. aut earum parte & maxima & celebriori, solennius dictum oecurrit quam ipsas suisse π- Δ, m bri traditionuM si e Sinai. Et apud Iudaeos fodieque, Iudicia, ubi illis. premittuntur libera , ad normam τῶν Misnaioth Gemaria explicatarum exercentur. Gemam ver6 in sequentibua proxime seculis adiecere , in Palaestina . Caput Synagosae Rabbi Iochanan, in Babylwia Rabbi Assii, in cupia Gemara pleraeque Fabulae illae Portentosae. Studiorum ea consors erat 'Rab Ina, undε & tam ille quam Rabbῖ prati in itise interdum quos N Rabbi Ashi Bli Hem que agnoscitur. Illine est quoci eorrupi. apud Hieron siim de Saneta Fide, Iarim a ος pro Rah mi& Rab Astir, velut primariι. autores Τalmussio non lemeth leguntur. De illis ridesis Praelationem R. Mosis inimo nidis ad agi a Tora. Illie etiam du vultisque Talmudis compositione fusius agitur, vii & in praefatione R. Mosis Mikotri ad librum magnum Praeceptorum, ut alios qui de ea scripsere, heic mittam. Gemara autem τοῦ Rabbi Assii cum R. Iehudae Misnaioth, Glmud Babylonium quod maxime in usu est) & Gemara ρύ Rabbi Ioch nan, cum eisdem, Hierosolymitanum Talmud conficit. In ipsis Misnaioth & in Gemara Hierosolymitana, Fabulae, quas diximus, vix omnino, seu rarissime, habentur. Ipsa
autem Gemara tum solum interdum nimia nuncupatur, tum alterum etiam eo nomine est, ut Misna alterum,
membrum bipartitae Traditionum veterum distributionis. Bulla autem Iulii III Pontificis Romani, anno MDLIV publicata, certam Graisorum Polumen Gemaroth Talmud
37쪽
nuncupatum, no8nusta indigna ct Legem Dialaam Orthiactaamque fidem offendentia continens igni damnatur. Habetur iri
Bullario Laerti j Cherubini Tom. I. pag i6. Quod de Gemaris Milnae adiectis intelligo. Nam & sub id tempus, ait Rabbi David in Gomacb pari. 1, pag. 22 citante V. Cl. Willielmo Schil arto, in prooemio ad Tarub Regum Persiae; neque prior pars Tomacb hactenus mihi visa est)nhebdis 2'. a Uttritan nm n ba dura combustx Iunt omnes. Gemarae quotquot reportae in regionibus Italiae. De lectione autem dc possessione librorum Talmudicorum interdicta, plura occurrunt in supra citata Innocenti3 quarti Bulla, dicto tomo pag. 62. in Clementis VII 1, 2O, tom. 3. pra. as, in Gregorij XII 1, 7O,lom. 2, pag. 4 a. an Literis
Apostolicis pro Ossicio Inquisitionis pag. i 39, & in Commentarijs Francisci Pegnae ad.Directorium snquisitorum Nie. Eimerici pari. id, cap, I v, pag. 94. Ioannis Sicidani Commentatio ri, Petro Galatino, ac in Willielmi Schitarusecinath Hat russim. Sed de hisce, Deo volente, accur tiua sibi. Ideo autem Ebraica fidelitEt & locos unde d sumpta sunt. praeter versiones. adijcere risum est. vi s cilius de re qualibet iudicet lector eruditus, ubicunque nobis securh credere nolit. Foliorum Gemara: Bauloniae
numerus ad antimio..- ---is Uabyloni j Editionem
Venetam designatur. Hierosolymitani etiam ad Venetam. quae nec a Cracouiana in eorum serie discrepat. De ceterorum editione monere, operaepretium non est.
38쪽
CAP. U. DE Liberorum in Bona Materna Dc lane. o Iure Dotali. CAp. m. De Liberis Naturalibus e Concubina, Ancilla, Extranea, ν entiis. De Mameteribus ae liberis ex Incestu sustulis. Et da Iepthe e patrimoηio asturibur eiecto.
. De Liberis Adoptiuis, oue re Liberorum nomen 2 patriri liis. Seruo non licuit Liberum, compedatione, sue Abba in eando. fibu tu patrem adsciscere. De prole de qua ambigutur priori an sequenti marito fuerit tribuenda
Dὸ Familia inter Filios erciscunda, ac Primogeniti praer
Qualium Bonorum sors duplex primogenito debita.
Non Maternorum, nec eorum quae a patre, tempore mortis, non possessa, aut in eius potestate rum non fuere. assigna tio portionis duplicis in agris inuicem continuis. ι
siualesnam nati pro primogenitis habiti, siae ramina uae D a redit s
39쪽
reditatis fue Sanctitudinis & Redemptionis. Ei de pretmogenito Posthemo, ae Posthumi Suc mane.
CAP. VTii. De Familia inter Filias erciscunda. 'CAP. i X. ' partium , inter cohaeredes, si Minores sunt alij, and Maiores, distributione, s Alimentis Filiabus, γbi Hir des ipsae non sunt, praenandis. Ac de varia Minorum aetate, c, Puberibus.
De praestanda filiabus sagulis, ex paternis bonis parte deciama. ali iue, Mi Mys in Dreditatem interrum succedentitat, nihil ad filias, iure successionis,aliter transmitteretur. CAP. XI ' Successione Libemrum qui sexus dubij, aut utriusque fuerint. Miuti Genitalibus Obstructi aut Hermaphroditi.
. De Succesti e Patris, o a latere, ceu fiatrum, aut, D truorum . Er Exclusa, in successione, Cognatione Materna, Di ct i a Matre,
CAP. XIII. Successionis omnigenae, quae ex Iure Sanguinis batamia tractato pendet, Eampium. CAP. X iii I. De Successione fiatris Batriam viduam, ex lege, ducentis. CAp. XV.
Da Nupths Boaeti se Ruthae. Eas ad Legem, de fratria ducenda, non flectare.
- - De fratris incerti sus de quo ambigebatur inter certas , an patris
40쪽
Elenchus, patris est filius, singulari Sucessionis atqu/ Dreditatis hi
uicem transmisionis, ratione. Si de alijs haeredibus ascendentilia atque a laure incertis. C A P. Avit.
De Successione Maritali, siue Viae Vir. CAP. xyrii.
Successionis Maritalis exempti. Et de diuersarum tribuum haereditatis, per mutum earum nuptius, confusione ac fili bus ἰm si is seu quibus haereditates Obillibent.. CAP. XIX. Distinctio quadruplex ct Regulae, quibas amomi t tam ferme successionis materiem, quae ex iure sanguinis Seu Maritali pendet, eo oectuntur. CAP. j c. necessionis in Seruoso Ancillas Ius singulari. CAp. TYL. De Successionis a Cognatione speciebus, atque Regula tum , quas diximus, leu Axiomatum usu ἐν τῶ in seu inhaereditaria Terrae promissae distributione.
tam promissam occupabanti CAP. XXIII.
De Zelophchadi filiarum portionibus Haereditarijs ct Decem dimidis Tribus Manassis, cis Iordanem , funiculis
seu Drtibus. CAp. XXIlII. De exhaeredatione Liberorum seu fratrum aque haer dibus instituendis auter ac ius exigebat eommune. Et dolibera Bonorum Alienatione eis que temperamentis ac Restit tutione in Iubilaeo. CAP.