De veterum in Aristophanem scholiorum fontibus Commentatio

121쪽

liis istae locutiones eundem timidum et sobrium Symi nachi animum produnt, a quo ne in summa quidem sententiarum suarum probabilitate ne ibi desciverit, ubi vel nostrorum homines temporurn, multo illi minus ob librorum penuriam et minorem linguae scientiam ad verum inveniendum in strii-cti cortissimum adeo judicium jure sibi videantur serre 3. Et ut concodendum sane crit, Stas locutiones ita esse comparatas, ut DPqueant a ceteris Aristophanis in lorprotibus prorsus alienae videri ), tamen primum mihi eos omnes locos quibus appositum Symmachi nomen est cum eis ora. tende, ubi alius cujuspiam interpretis Aristophatie observationem legi adjectum numeri diserte monet, et satis certum eon codes judicium ex ejusmodi loquutionibus de originoscholiorum serri in eum quem dixi modum posse; deinde ea scholia qua in superiore indiculo sterisco nolavimus, tum alia nonnulla continent, quae in antecedenti disputatione Symmacho vindicavimus, tum ostendunt aliquem aliorum opiniones percensentem ut ista quidem scholia duobus adeo argumentis Symmachum sibi vindicent auctorem, et hac sua auctoritate cetera quoque quae numeravi Schο-lia ad eundem trahant. - Quodsi de quo agitur concessum

mihi erit, eodem illo indiculo usus hoc potero affirmare,1 Unum hi addo quod item ad sermonis proprietatem pertinet, quodque pluribus exornarum. Si major suppeteret copia. Cuin eo enim quod supra β 25 e schol Εquit. 97 produximus Symmacheum σκέ ασθε similia conser in schol. Ran. 790 1404 Pae. 252 523; 68 10ll: Av. 83 sed et . quoque Achol. Ran. 267.2 Ita μηπον est in Didum nota ad Ran. 988: σω in jusdem nota ad Av. 35 853 etc. Et Didymum quoque adainasse isti d dubitanter loquendi genus alicubi monuit Lehrsius. Dissilias by Orale

122쪽

ipsam commentarii Symmache formam omnium maximo osse a scholiastis Vesparum Pacis, Avium servatam, minus autem a scholiastis Acharnensium, quitum, anarum, ubium, luti nam de trium reliquarum scholiis sabularum ipsorum brevitas quicquam vetat nimis considenter nos pro

nuntiare.

Sed illos schol instas tametsi his accuratius proprium quas Symmachi corpus servasse dixi, in utrosque tamen eodem modo illud cadere vituperium crediderim, quod Oxcerpta tantum ex tam utili et eximi libro dare voluerint; nam non totum hodie extare in scholiis Symmachi librum, sed scholiastas plerumque frustula tantum inde sumpsisse, non tam e Suida colligo s. v. περακοντi ις συ γ ῆδηροικίαν τον στρατηγουντα μηχαναῖς καὶ τοῖς στρατ/ηγηυα- σιν. Συμμαχος προς τῆν ν λου πολιορκῶαν Φρυνιχος μνοτροπευ τ λ. - quae aperte ad Av. 363 pertinent, ubi nihil tamen hodie scholia neque de Symmacho neque de Molo aut Phrynichi versu reserunt; - namque Suidas

ut alibi ita hic quoque potuit plenioribus scholiis uli. At

gravius et uti arbitror certissimum in cam rem argumentum ex subscriptionibus peto: παραγθραπται ἐκ Συμμάχου πο-iiων tum o schol. v. 9S , Συμμαχος καὶ ανιωδη φησὶ ὁ Λιοπεὶθη τον ήτορα - παρακειμι δἐ καὶ ταωρυνίχου ηιπροσθεν ἐν Κρονω . . , de quo placet Friti- schii j apponere verba; sic, ' inquit, censeo, in his scho- Iiis longe olim quam nostra sunt integrioribus inlia alicubi Phrynichi versus appositos fuisse. Quae si ita intelligi voluit, in alio quodam superstitum Aristophanis fabularum Ioco extitisse olim scholium, in quo allatus isto Phrynichiversus fuerit vereor ne minus recte dictum sit ut qui locn Aristophaneum talem non inveniam nisi quit 10SI et Vesp. 380, ad quos illustrandos si Phrynichi appositus versus fuerit, non potuit scholiasta eos locos appellare τους ἔμπροσθεν, secundum ea quae de sabularum ordine supra exposuimus. Sin vero hoc sibi voluit vir doctissimus, ipsum illud ad Av. 988 scholium olim longe suisse integrius, postea autem ab epitomator aliquo in brevius contractum, potest quidem hoc verum esse sed tamen ni fallor Fritetschius posthac non in sch od L extitisse aliquando quae nunc omissa sint putabit, sed in Symmachi tantum libro, quem ita transcripse. xin scholiastae, ut plura quae antecederent Phrynichi memoriae omitterent. - uic autem scholio assine est quod ad Plui. 720 legitur σχῖνον νυν φησὶ τὴν σκίλλαν - ἐν di τοῖς

quit, indicium facit scholii vetusti et eo tempore scripti quo

I CL Fritaselio Quaesi Aristoph. I, p. II.

123쪽

sabula nostri comici vel omnes vel pleraeque cum grammaticorum integris adnotationibus adhuc extabant; nam in eis quae supersunt nulla sit nec σχινου, nec Theophrastelloe mentio. Sed quidni hic quoque putemus Symmachi commentarium ad hunc ipsum locum intelligi, quem excer-sserint tantum scholiastae, non apposuerint integrum

fine dubito quoque eis, quae in tymol Orionis p. 18, 22

de Cerere Achaia prostant desumpta ex ses πομνήματι εις 'ADιστοφάνην isum si quidem recte Symmachi commenlarium intelligo riure hanc notam archerus apposuerit: se mutila sunt quae extant commentaria in Aristophanem.'

Quo enim jure mutilam appellaveris ejus orationem, qui,

ut scholiasta secit ad Acharia. 673 - eo enim Orionis nota pertinet, e pleniore per ita nonnulla excerpsit, ut plena tamen suisque numeris absoluta observatio prodierit 7

Et ita quidem scholiasiae prooriis Symmachi observationibus utebantur; quae autem ille antiquiorum interpretum placita attulerat, ea ita in rem Suam convertebant, ut raro, quemadmodum vidimus, Symmachi se ea industriae debere indicarent; tum eorum nomina interpretum omittebant saepissime, vel substitutis in eorum vicem istis: τινες,

οἱ μῖν - οἱ os otta, vel omni alieni domini indicio omisso, ut in eis quae in schol. 1 ad Ran. IS de Afηθης πεδίω di cuntur; quae Didymi esse apparet ex Schol. Ravenn ad h. i., aut in schol. 2 ad Plui. 720, ubi primam ορους Σφηττιου explicationem Didymi esse ex Athenae II, p. 7 D. post alios observavit Hemsterhusius aut in schol Lysistr. 22,

ubi originatio vocis κατιλυσπασθαι Eratostheni 3rat accepta reserenda, uti cognoscitur ex Hesych. s. v. gτειλυσπωμιένην. Quamquam si contendas, interdum non scholiastarum, sed

ipsius Symmachi culpa nomina quaedam esse missa, non multum refragabor. - Deinde quum plurium in singulis Iocis interpretum diversae sententiae a Symmacho in unum coactae essent, saepe scholiastarum singuli quae cuique maxime placebat interpretationem ex ista collectione sumpserunt, neglectis ceteris; unde factum, ut in singulorum exemplarium oras interdum singulae vel binae sentontiae diversorum interpretum reciperentur, quorum exemplarium quum in unum colligerentur scholia, omne istorum scholiorum oportebat tantium indicium evanescere. Idque magis etiam

ita eveniebat, ubi Symmachum scholiasue ex eis, quae ipsi ei debebant, paululum correxerant; quod Supra in tranS- cursu a nobis monitum salis est 3 item, ubi qui codicem

124쪽

aliquem scholiis ornavit, non ipsum Symmachum prae a. nibus habebat, sed excerpta tantum ex ejus libro, eaque in codicis unius vel plurium margines pridem inde conjecta ab aliis qualem multorum esse nostrorum scholiorum originem, imprimis in eis qua praecipuo lectitabantur sabulis, et per se credibile est, et supra uno quidem at aptissimo illo exemplo a nobis comprobatum . 6. His ita expositis quid in universum de nostris antiquorum in Aristophanem scholiorum collectionibus statuenuum sit ultro apparet quaecunque habemus ex Symmachi commentario si erunt, sueruntque quae in singulis codicibus πρωτοτυποις extabant scholia non nisi unius Symmachei libri epitomae, vario consili et successu saet e tales autem cudices πρωτοτυποι hodie non jam videntur Superesse, nostrique codices tenent potius plurium ρυποτυπων ο- pias in unum locum coactas, in brevius contractas, hic illic etiam novis et recentibus donis adauctas.

Illis enim finibus per se satis amplis, quos modo indicabamus, circumscribi se scholiastae patiebantur minime; praeter ea enim, qua uberrima Symmachi collectio suppe.

litabat, ipsi de suo inserciebant alia, vel commodata ab aliis, vel ab ipsis inventa unde imprimis actum, ut scholiorum nostrorum sylloge pejus hodie audiat ob salsas quas

dam et ineptas observationes, quam exspectandum Ob majorem optimarum et antiquarum notarum Opiam erat.

Sed enotare ejusmodi recentiorum ineptias et longum est nec necessarium, tum etiam satis dissicile, quoniam antiquos quoque illos et bonos interpretes dormitasse nonnunquam probabile est. Illud autem nostri est Officii, ut in universum quibus indiciis ejusmodi emblemata, sive inepta sunt sive haud indocta vel a re non aliena, acile possint ab accurat lectore agnosci moneam. Itaque primum si quid christianum spirat animum, id recon latus crit; namque christianismum maxima scholiorum pars quamque jure antiquam dixeris minimo redolet. Deinde additamenti indicium recentiora vocabula praebent, ab antiquis interpretibus abhorrentia, qualia in nostra collectione passim uberiori alicui expositioni interposita videmus, vel ad antiquum vocabulum explicandum huic tamquam glossema appositum, ut si in schol. hesmoph. 491 legimus: ορεωκομων των νυν καλουμένων σταβλίτων ἡ βουρδωνα οἰων, cujus generis plurima exempla sunt per totam syllogeia sparsa sed in priore genere saepe haesitaveris, totumne scholium, an unicam illam exiguam ejus particulam, quam recens Vocabulum ornat, recentioris cuiusdam emblema dixeris. - o.

125쪽

stremo recentiorum manus agnoscuntur facile in k locis, quibus scriptores citantur qui multo post Symmachi aeta tem vixere qui loci quum et pauci numero sint, et tales laudent scriptores qui vel ob ipsum rerum tractatarum genus Symmachique interpretandi rationem vix potuerint a Symmacho citari nec citantur nisi semel bisve non poterunt eis opponi, quae supra de Symmachi aetate enucleavimus. Inter tales autem scriptores primus reserendns est Georgius is id es, septimi post Christum saeculi homo, cujus ad explicandam vocem satis vulgarem αντλία, hic citatur senarius in schol Paci 17 ἐκ των ἐχοντων τὰς δυς- ώδεις ἀντυας. Porro in schol. mnt. 40 Iongior extat locus εκ τωος των τῆς παρ' VH γρησκεiας ἱεροφαντῶν. quem Gregoriuatim agi angonum esse non suFit usterum, not. ad schol. l. l. um isti theologo qui sore aequalis fuit Liban Ius citatur in schol Ach. 144. Deinde quem seudopho cylidem hodie appellare solemus item recentior aliquis scholiasi de suo videtur addidisse in schol. Nub. 24 I. - Quid quod Philostratum adeo in schol. Ban. 216 Aelianum in schol. Av. IJS; Appianum in schol. Equit. 59S; Athenaeum in schol. ac. 210 Arrianum in schol. Acharn. 86 Lucianum in schol Ban. 968 et 8S; Nub. 72 326 599. Pausaniam in schol. ub. 33l alios alibi ci latos non e Symmachi libro depromptos, sed ab ipsis scholiastis additos censeo Hi enim scriptores partim apud recentiores ita celebrabantur itaque per omnium

1erebantur ora, ut si vel magis cruam revera factum est ad justum nec nimis neratum alienis commentarium Aristophaneum adhiberi potuissent, tamen ad Symmachum mimis quam ad aliquem recentiorem scholiastam citati ejus scriptoris gloriam redundare dicerem partim cum ins Aristophanis interpretatione minus Ohaerent, quam Symmache interpretandi ratio silla εitare videtur partim denique ita sunt natura sua comparati, ut paene toti pendeant ab antiquioribus sontibus quos ipsos adire Symmachum et po- fuisse et voluisse quis velit negare Et ultimum quidem hoc in Athenaeum imprimis adit, irem eosdem nonnunquam cum Symmacho lantes adiisse supra passim monuimus, sed cujus requentior sine ulla dubitatione et illustrior memoria in noslus scholiis extaret, si non tam a recentioribus scholiastis quam a Symmacho esset usurpatuS.

q. 36. Quam quidem de additamentis a Symmacho alienis sententiam eo confidentius licet proponi, quod praeter illum allas quoque ad ditanda scholia nostra non fuisse συμβο- λονς, ex ipsis istis subscriptionibus, unde potissimum Sym-

126쪽

machi memoriam restauravimus, certissime apparet. Id quum non dissimulem, sed in clariore adeo luce collocare studeam, non vereor tamen ne toti meae de Symmachi per disputationi ruinam ies struere videar. Namque illos si demonstravero partim in longe alio negotio occupatos suisse, partim aut ipsos singulas tantum Aristophanis sabulas recentiore aetate parum docte illustrasse, aut a scholiastis recentioribus in sinεulis tantum sabulis consultos esse, res mea manebit mihi integra vincetque ea sententia, qua Symmachi librum unicum veterum et doctorum in Arbstophanem scholiorum sontem fuisse affirmavi. Simulque ita inventi

alii sunt, quibus quae in scholiis a Immacho abhorrent haud injuria possis vindicare. - Sed si subscrietiones illas

denuo contemplamur primus halnus advertit animum, cujus licet splendens nomen sit, non videtur lamen doctrinae quadam fama obscuritatem et tenebras quae ejus nune

obductae memoriae Sunt amovere potuisse. tenim praeter scholia Aristophane unus tantum accurate quaerenti

sese obtulit locus quo memoratur, in tym Mag. p. 200, 38 seq. cujus supra jam produximus verba et hune in modum correximus: το λιμὰ ιν Φαεινος καὶ Συμααχος παρὰ το θλιβομάζειν . . i. Quae ubi primum videbam comparabamque cum subscriptionibus in Codico Veneto: παραγέγραπται ἐκ Φαεινου καὶ Σφι- mi, eo inclinabat animus, ut omnem illam quam supra descripsi peram non solum Symmachum, sed Symmachum et Phainum conjunctis viribus subiisse putarem quale consortium non abnOrrere ab antiquis illis interpretibus credebam Eustathii memor ad Iliad. , 20 4 28 edit. Rom. Anicis καὶ μό- δωρος 3. ων βιβMον εἰς τὰ του 'υμ ήρου τερεται, quamquam de hoc anceps est judicium ). Qua in re illud

quidem non multum contra meam istam opinionem aleret,

quod Phainum et Symmachum deprehendimus dissentientes in schol. quit. 958 et I 253; at alia ad reprobandam

eam argumenta suppetunt aliunde. rimum enim non ab

omnibus scholiastis adhibitum esse Phainum confiteri cogimur; namque in subscriptionibus Avium quae sunt in Veneto et Leidens codice, Phaini desideratur nomen, et icet ab eo illam sabulam ad quam pertinent istae subscriptiones illustratam colligere possis ex tym Magia. l. l. cf. q. 263, tamen si qui ista subscripserunt Phaini aut proprium aut communem eum Symmacho commentarium cognossent, qui potuissent sterius memorare nomen reticere

alterius Accedit ut quum quinquies diserte in scholii Iau-I Vel potius Πλιοδωρος quae alchonarii est sententia, Opuse. II, p. III, probata illa Ritsehelio, de bibi Alexandr. p. 143. 2 CL Rilaebi de bibi Alexandr. l. ι

127쪽

datus mainus sit, bis ad quit. 958 et 146 eaus inlem

pretationes ita sint positae, ut singularem locum obtineatit, voce αλλιο a ceteris observationibus sejunctum tum item

bis ad quit 142 et 1216 solae sint, quas Omnino ad

istos versus scriptas hodie scimus postrem semel ad Equit. 253 et Symmacilii et Phanai interpretaliones ita producantur, ut utramque scholiastam legisse ipsum et excerpsisse ac dein sibi Opposuisse apparere videatur; quae prosecto ita comparata sunt omnia, ut parum inde probabilitatis meae isti opinioni accediri sed si quicquam illud potius certo inde colligi posse videtur, Phaini interpretationes e singulari quodam libro accessisse Symmachi copiis,

non in eodem atque illius volumitie inventas esse. Unde si atur codicis ei densis et Veneti auctoritas verumque illud manebit, non omnes scholiastas interque eos satis antiquos Phaini interpretationibus usos esse. - Deinde ne illud quidem affirmare ausim, ad omnes Aristophanis fabulas celebriores Phain commentarium pertinuisse; namque si vel

maxime concedo quod tamen in tanta obscuritate paene temerarium est , codicis Veneti subscriptiones ad eas

omnes quae in isto codice unctim scriptae fabulae sunt trahi posse, at e non ad quites solum propter scholia Aldina ad quit. I. L, et ad Aves propter tumologicum Magnum, et ad acem propter Veneti subscriptionem in fine scholi in acem, et ad ubes ob illoisoni et Beh.

heri narrationem credam Phainum commentarium scripsisse, sed etiam ad Iutum, anas Vespas tamen vel sic duae certe sabulae restant, quas Symmachum interpretatum esse constat, Acharnenses et Thesmophoriaetusae, in quas si communis Symmacho et linino aut solius Phain commenta-xius extitisset, qui potuit fieri ut nusquam aliqua in eas fabulas hain observatio hodie diserte ei ascripta sit

Postremo vereor, ne ejusmodi qualem statuebam societatis suspieionem ipse, si posset, Symmachus longe a se deprecaretur, homo doctus et in eligendo bono ac probabili alioquin cautus et accuratus; non poterat pinor talemnsciscere sibi socium, qui, ut hoc utar, in quit. 958 contra analogiam Omnem et veterum usum μολγον putabat esse clντι του τυφλον, prorsusque προσδιονυσιυς recordatus Uerodote loci 4', 27 - hunc enim opinor intellexit ), - , 'Hoύδοτος δε, addebat. ἱστορεῖ τουτους τοιουτουσὶ ἐπανωτῆς Σκυθior ειναι; qua non multo exquisitiores reliquae quas scimus hominis interpretationes sunt. - Quae quum

ita sint, aliter apparet quam olim seceram de Pham opera judicandum esse et tametsi probe intelligo quam sit am-I Nisi potius intelligi voluit uerodoti , , quae esselingi fuit

opinio, ad 4 2.

128쪽

1 Is

biguum, ex tam paucis quot hic suppetunt argumentis

posui autem supra quae invenire poteram omnia . certi quidpiam collisor volle, tamen vix arbitror accuratius inde

ferri posse judicium quam hoc suisse Phainum grammati-

citrii satis recentem, eumque nec doctum probe nec si antiquis in Aristbphanen commentariis valde instructum, qui satis levi opera normultas Aristophanis sabulas interpretatus sit, ad movum sere homae Magistri, i. e. codicibus Aristophaneis usus, quibus excerpta vetera e Symmacho appο- sita suerint quae quum, ut sere mos fuit istorum grammaticorum, Saepe ussuraretur integra et pro suis venditaret, facile poterat evenire, ut in scholiis Aldinis pictumque omitto ietur Phaini nomen in Etymologico autem agri ab aliquo recentiore magistro Symmachi memoriae, quam solam propagaverat rus cs. Sunra . 26), adderetur 3 . - Ηοes verum judicium est, facile pro se quisque concedet, Phaini librum inter veterum et doctorum in Aristophanem Scholiorum sontes non posse referri. .. g. 37.

Deinde jam dudum urgebat animus ut de Heliodoro

disputarem, Irenaei grammatici flgistro, metrico inter veteres satis celebri, de quo potissima veterum testimonia composuit Bilach de bibliotn Alexandr etc. p. 38 seqq. omissis lamen eis quae ad Aristophanea viri studia perti. nent. Haec primum innotuere e covice Veneto 474 cujus in sine scholiorum ad Pacem haec leguntur: κεκωλιστci πρις τὰ 'ειλιοδωρου, undet alteram subscriptionem in eundem sensum correximus a Villoisono proditam. Sed illud πι- κωλισται quid sibi velit nemo demonstrari sibi cupiat nisi prorsus imperitus rei metricae iure autem istud me retinuisse vitiosamque pronuntiasse illoisoni scripturam reIL qui quoque loci uinus diserte Heliodorus memoratur non improbant, schol. aci 13iT: μην με ναι-ούτως Ἐλιοδωοος, - et schol vesp. 283 Ηλιοδωρος μεr τον

στυον τον γλωττοποιεῖν - κάστοτέ εἰσι τοποι πτὰ

ποντες στιγαὰς καὶ ἀλογως ἄν ἐκ προχειρου μἐν ευρειν τον λογον ου tim, τα ὁ τοιαυτα πολλάκις ελον πολαιμβάνω scrib. ειπον, πολαυβάνω δἐ οτι εν τοῖς πο-οις οσοά- οις φθαρεντα, τι ἐν τοσαυτα νην, τοσαυτα τι αριθιιιν γνωσθῆναι scrib. τι - τοσαυτα ἐν Οὐαριθμον γνωσθῆναι), ου μην τινα, id est: suspicor si quando cola nonnulla evanuerant in antiquis exemplaribus quot ista cola suerint punctorum numero indicatum suisse. Hinc primum

I Hoc non abhorret ab Etymologie Magni conditoribus es Ritschida Oro p. 16.

129쪽

ex latis πολλάκις εἶπον planissimo apparet Heliodorum continuam aliquam et perpetuam peram in enarrandis metris Arist baneis Osuisse, quam qui magm,here dubitet Og-scere eandem in eis quoque locis sat multis, quibus in e ponendo metro occupotis interposita haec sunt: ως ειρηται, ὼς πυμεν - cf. schpl. Phil. 627 et 10 12 schol. Nub.

quam in omnibus ejusmodi locis Ileliodorum loquentem me audire ne ipse quidem dixerim, quum et in ipsis hisce Io. eis et alibi in indicando metro ad Hephaestionem provocari videam, qui Heliodoro sui recentior aetate: s. schol.

tametsi istam metrorum enarrandorum rationem Heliodorum

puto in scholiis nostris non solum instituisse sed suo praeivisse quodammodo exemplo alteri, lamen ea ambiguitate non impediri me patiar, qui de ista Heliodori per quid sentiam libero eloquar, nihil veritus ne hariolari videar. Scripserat igitur Heliodorus, nisi egregie fallor, aliquam κω-

genium litteris mandasse scimus' hoc sub titulo: οὐλομετρια πω μελικῶν Amflom Σοφοκλέους καὶχυριπiδου ἀποδραμίτων re . a quihucilli libris primum videntur in universum de metri natura singulisque versuum generibus disputasse ac dein singulos deinceps versus ad suum quemque genus evocasse. . ale quin utile fuerit Institutu irinostrisque imprimis studiis fuisset, si seryati libri essent, 'erquam fructuosum non potest dubitari nunc autem si antegros libros quaeris in eis acquichcendum nobis est, quae parum docte et utiliter, at simili prorsus ut arbitror consili recentiores quidam graeculi composuere AP paret autem ejusmodi operam duplici imprimis ratione institui posse, ut aut contextus simul eriticis subsidiis constituatur ipsaque metrorum indagatio tale sit subsidium, haud levis profecto illud momenti aut metrorum enarratio applicetur ad alius cujuspiam critici editionem ab eaque nusquam recedat. marum rationum neutram arbitror Heliodorum sequutum esse integram, sed quodammodo tertiam quandam ex utraque mixtam . . Quam in rem utar scholio in ac. 905, quod etsi Heliodori non insignitum nomine est, magna tamen probabilitatis specie ad hunc referre videor, quum ecodie Veneto, qui eius metrici commentarium subscriptione teste continet, a Bekkero primum editum sit; sic autem

. . . . . .

130쪽

121,

προτερον παραθλήσομαι ς φερεται. καὶ οικεν ἐνταυθα τοκατορθοῖ περιττευειν ν - ἀλλὰ ταυτα μῖν ἐατέον,

- ὁ 'πητέον ubi vides hominem aperte non suoso alius critici contextu usum, at eundem non prorsus

illi in servitutem se addicentem, sed melius interdum semetipsum profitentem sapere A taline igitur metrico abhorrere possit circumspicere interdum diversas lectiones, si quae in antiquis exemplaribus inveniebantur, easque quam vim habeant in adornando metro indicare id quod sactum videmus in schol. ac. 478 Nub. 4303; v. 1480: Ban. 347; lut 505 adde schol Pac I300 et 1304. 4οn-'trario alii loci docent hominem alius auctoritati tacito obsequutum, ut qui e signorum metricorum usu ab isto con textu oppositorum metra digesserit os schol. Av. 400 451;iI329 etc. coli. Ε I. 93 extr. quae non aliena ab Heliodoro ob aliquam nimii obsequii speciem esse demonstrat illud in ae 905 scholium: Mπλῆ. μεται γαρ . . . - is expositis quaerendum quis ille fuerit cujus se editioni applicuerit Heliodorus. Significavi autem jam supra ristari chum, qui in hac quoque studiorum parte principatum tenere visus antiquis grammaticis sit in nititurque ista mea opinio partim scholio in quit. 563 τ ἐπἐρρημα taχοθνἐστὶ στ τετραμέτρων τροχαικων - φιλεῖ 'A'ρiσταρχος partim schol ad Ban. 354, ubi vituperata Aristarchi quam apposuerat distributione enarrator metriciis, καὶ τ αρα. st inquit, σύνοιδεν ot παρrος; partim denique schol. Rari.

enim scholia cui majore probabilitalis specie possim ascribere quam Heliodoro - quamquam probe intelligo, quousque et hic et in reliqua de Heliodoro disputatio ire progressus sim, ut qui tacite statuerim ad plures eum sabulas scripsisse commentarium metricum, quam quot diserta testimonia indicant. - Sed haec quidem hactenus quibus licet

omnem de metricis scholiis quaestionem excussam non putem, tamen propterea non magnopere mihi succenseo, quum

illud saltem nunc patere arbitrer quod caput rei erat, ejusmodi fuisse Heliodori industriam qua nihil nostra de Symmacho sententia detrimenti apiat; nam metricorum quo-

tu Πη' mi 0rmpta aeutioribus sananda relinquo illud tamen

intelligere milia videor, aliam metricum lectionem sequutum esse, atque quali in nostris est exemplaribus.

2 quo iure, nunc non quaero; sed vido Boethhi de Aristarchometrico iudicium in raes. sehol. Pindar. p. XIIl.

라틴어 텍스트