De veterum in Aristophanem scholiorum fontibus Commentatio

111쪽

posuerat. Horum autem duorum grammaticorum qui totum is morum illustrarunt, alterum saltem certissimum est non lotum descripsisse suoque commentario addidisse contextum IIumericum. Eadem igitur ratione Symmachus quoque putandus est eos tantummodo locos in commentario suo appOsuisse, quos cummaxime interpretaturus erat, non continuuine totum sabularum omnium contextum. Sed inissis eis quae ratiocinando efficiuntur, diserta quaeramus testimonia quae vel firment sontentiam nostram vel refellant. διοργωσιν Aristophaneam Symmachum non

adornasse. Atque primum quidem quid de sebul Plut 101 1ia susιαχός φησι, V ταρος πολυς επὶ μαλακία νεισι μενος, τοι εξῆς ὁράμασιν - statuendum sit supra vidimus;

noni ad totum sabularum quarundam contextum commenlario additum, sed ad unum pluresve cominentarii locos res: exit Symmachus, quibus cum interpretatione ipsa quoque Ari, tophanis quae interpretaturus erat Verba producere O-l Eliat. Tum non magis firmum in contrariam partem argumentum suggerit schol. Av. 58 EIIUII 0I Συμμαχος καὶ i)υαος προπαροεινουσιν. ο di περισπωσιν quidni enim hoc dixerit scholiasia: ἐποποι Symmachus et Didymus προ-παουξυτονως scribendum putant, quo ad commentarium magis quam ad editionem trahimur. Ostremo subscripti ο- ne illas, quibus abusus Hermatinus est, rectius opinor etsplius dudum interpretati sumus; cui disputationi illud nunc ubjicio, etsi paululum infirmius, si, quae Hermanni sui suspicio, ristophanem haberemus in nonnullis codicibus ex Νymmachi recensione, mirum esse aliquot locis ubi quam vult achus interprotabatur lecti innotuit diversam tamenii eniri in omnibus quus habemus codicibus quo pertinent duo ista exempla, quae e schol Thesmoph. paulo ante pro, uixitnus uuae tametsi ex Ravennale libro petita sunt noni Veneto, in quo solo libro illa inventa subscriptio est quae di am interpretationem Hermantium duxit, tamen bic utarii', ius Hermanni observatioue i, Ravennatis et Veneti odiacis eundem suisse sontem videri ut si in illo libro a Symmachi lectione receditur, hoc non minus mirum videri opor-: Al ei cui Hermannus de sua interpretatione persuasit, quam, id, in laetum est in Veneto. t est etiam in Venetoi leni idein actum; nam in v. 29 Symmachus legebati κεν uti edidit Behkerus, at in Veneto est κεν porro in A ib. I, Symmachus verius ducebat ποποι esse, at in Venelu si quid ex Bokkeri silentio colligendum, eadem est

112쪽

quae in nostris editionibus comparet lectio ποπρῖ tum innan. 44 Symmachus ut Aristophaneam lectionem interpretatur κἀλλ, i. e. ἀλλά, at in Veneto est μαν postremo duos locos adjici ex eis, in quibus quam Symmachus sequutus in interpretando sit lectionem non diserte qui dein ipsiusque addito nomine in scholiis memoratur, at ponte delabimur ad eam hinionem, ut Symmachi Observationem servatam pulemus in schol enim ad Ran. 320 lum alia traduntur satis docta, tum illud Apollodorum arsensem legisse non ιαγουας quam explicatam in scholio habemus lectionem , sed ι γορὰς hanc autem ipsam lectionem in contextu habet codex Venetus, addita tamen nota: sγοοας. Sirniliter in schol. Pac. 797 Symmachus -- nam hunc ista scripsisse quovis pignore contendam Didymo

obloquitur, qui odio Mq-εριν iχετον scripserit, ipseque

aliam proliat lectionem, quae non dubito quin ea suerit quam Reifigius ' excogitavit ἐνδιαεοιαι θερινηχέτους at non Symmachi, sed Didymi lectio in codice Venelo est. His exemplis alia possem addere, nisi vel sic satis constaret non eam esse editionis quam Synimachus in interpretando sequebatur, et codicis Veneti similitudinem, qualem exspectari porteret, si codex illo ex Symmachi recensione esset adornatus. Unde ipsa illa de Symmachi recensione opinion in mediocrito vacillat, qua inquam penitus eam ill argumento evertere non possis, quandoquidem praeter Symmacheae aliorum quoque ut Phaini, recensionis vestigia in eo codice superess Ηρrmannus objiciet. Sed ubi memineris, vacillanti per se opinioni undamentum quo nitebatur, simul surreplum esse aptiore interpretatione, corruet sine dubio, ut ab hac quoque parte ut jam possimus affirmare nondum quicqua in intentum esse, quod cogat nos ut propriam aliquam iustamque sabularum Aristophanearum editionem Symmacuum elaboraSSe putemuS.

q. 30. Duodsi igitur in tanta ro obscvii late probabili talem

Sequimur, ultra quam progredi hic non licet, Symmachus Aristophaneam διODδωσιν non adornavit. Ergo interpretalionem suam ad alius cujuspiam contextum applicavit, id quod veteres illi interpretes haud ita raro iaciebant. la

ut cum Obscuro exemplo magnum et illustre Onipona Ili, i cs Rei sigii Conjoeian. p. 313 Resis igio assentitur Dindo fiuS. -

v ii miniuie a Reisisti oniectura convenit egre3 e

113쪽

criticorum veteruns summus AHStarchus, priusquam Homerum ipse recensuerat, ad Aristophaneam poetae editionem commentarium suum accommodavit in . Cui autem Symmachus obsequutus sit disticile est dictu, ut nunc paene Nollem totam hanc in movisse quaestionem cui solvendae nunc domum me senti linearem. Sed dicendum tamen, qua via ad certum sinem videare pervenire posse. Etenim non alienum sui a Symmachi pera, diversas aliorum lectiones subinde memorare, non quo accurat Omnes ad eXamen eriti eum vocaret, et unam probaret rejectis reliquis. quod critici est Officium, sed, si quando divorsae loelio. Ne non mediocriter cujusque loci sensum variarent, ut ii non desiderarent interpretationem, qui in exe inplaribus suis Iectionem invenissent a vulgata pluribusque communi haud paulo diversalia 3. Certe tale consilium nec abhorret ab ejusmodi interpretis indole et haud ita obscure apparet Observatum, etiamsi in Schol. v. II 21 recesseris in schol. 2Av. I 29 et schol. an. 44. Quae tria scholia sola sunt in lota nostra collectione, quibus in diversitate lectionis o nolanda occupatis, Symmachi nomen appositum est; sed non dubito equidem, quin reliqua quoque scholia quibus de diversis lectionibus monetur, ad eundem auctorem rese-ronda sint pleraque omnia, talia imprimis, in quibus aliquid divorsitatis e Παλαιοῖς αντιγραφοις notatur i, ut in schol.

Nub. 53 sine qua Ornati ire significatione alibi simpliciter citantur τὰ ντιγρειφα, ut schol. Plut 545; ac I 80 2 I9;761 3; quit. 4 Vesp. 676. minc colligendum non vilem

1 CL seliol. IIoin Iliad. 2, I 33 coli. Lehrs de Aristarch. p. 30.2 Ila quo criticum nemo Syitimachum appellaverit, idque supra iam significavi q. I, ubi quum nusquam Symmachum D sua alimia conjecturi monuisse dicΘrΘm, non iugi bant quidem, loci nonnulli, quibus etsi non appositum Fin machi nomen est hunc tamen vindicaverim auctorem. Sunt autem hi seliol. 2 Av.489 ibid. II 81 Vesp. IIM; Asth. 709 Nub. 282 quorum priores tres nisa docent nisi Symmaelium voces aliquot non mutandas eum aliis, sed alia ratione. i. e. aliis litteris, scribendas putasse unde quis velit eriticum app0llare vin machum Tum in Nub. 12Ν seq. scholia docent hanc quoque Olim lectionem extitisse:

oti v. 12S dicat 3mmachus si quidem sunt Symmachi verba - μήπο εοὐκ Iοιι ι 22M v, non sua in sed alius protulit conjecturam. Idemque si alustrii de schol Acham 709 - ἄμεινον ουν νι vo γοωφειν ταδί, et. . .. etsi ju lictionis nullum hodie neque in schonis neque in contextri codicis ullius vestigium.

34 Ea et reliqua eis seruo p Symmachum ipsum inspexisse omniantii dico plurima sino dubio debohat Didrmo et celeris interpretibus; os modo schol Run. 1290 Pac. 3I etc. a se δε in νιιγυα φο ευρον ei: ubi ni salior scribendum is δε τω

114쪽

Semper et recentem lantem respici, ubi simpliciter aliqua memoratur lectionis diversitas, quos ego locos, si quid inde quod bonae frugi sit extricari possit ab aliis, deinceps nu

merab Omnes, tamen praemissa admonitione, cavendum

esse, ne sicubi sirnpliciter dicitur γραφετιά τι continuo ad diversitatem scripturae ubique delabatur animus neve prolectione onditet, quod nonnunquam non est nisi interprelamentum schol. tui. 195 290 456 505 58l;

I040 Eccles. 22. - haec quidem ad ipsorum verborum discrepantias pertinent multo autem rarius enotatum, si qui verba diversa ratione vel disjunxerint, ut in schol.

Acharia. 63 diu b. 208 A v. 15 23 - item rarius me. moratum, si in Versibus suae quoque personae tribuendi variarint exemplaria Plut 802 Ran. 51 56 67 ISI;

Tum non dubito, quin item rarius multo quam hodie in scholiis factum videmus, Symmachus de παρεπιγραφῆ et χιασφι u monuerit; quorum ut hoc loco mentionem injiciam propterea actum est, quod utrumque apud veteres cum contextu ita erat conjunctum, ut tametsi interpretationi quoque erat destinatum, critici tamen magis et editoris quam interpretis esse viderotur. Verum, ut dixi, ipsi scholiastae haud raro de suo videntur πορεπιγραφ' i mentionem secisse, ubi 'uemcunque eloquebantur sermonem histriones, gestum aliquem et externam actionem ei addebant qualem

115쪽

sermonem si ipsum παρεπιγραφὴν appellant scholia, ut ad Pac 2 30; uult. 57 430, et alibi saepissime ), hoc recentioris scholiastae vestigium est; nam veteres interpretes honorificentius judicabant de lectorum facultate intelligendi, nec monuerunt de παρεπιγραφῆ, nisi ubi in ipso contextu quid faciendum esset histrionibus verbis extrinsecus contextui additis, ab editoribus monitum erat es schol Ach. II et Av. 222, ubi παρεπιγραφαὶ ανανείει, ἐπινευει, et αυλεῖ a Bekkero quoque in contextu servatae Sunt, non item in hesmoph. I 29, ubi Ravennas in contextu χρεπιγραφην servavit et in scholi de ea exposuit; s. quoque schol. an. 269 1283 Acharn init. alia exempla sciens praetereo, sed in universum vide schol ad hesmoph. Ioe: μεταμ τῶν δυοῖν ξιουσῶ τινες γράφειν μινυρωριος, ως noλλὰ ταυτα παρεγγράφεται , ubi etsi non scripserim Πορ- επιγραφεται, id ipsum tamen intelligitur. - imili autem ratione scholiastae το quo veteres critici aliquid insolens et inconcinnum, vel in rebus vel in verbis notare solebant, sine dubio saepe de suo addebant in scholiis, ubi nec inveteribus exemplaribus inventum neque a Symmacho fuisse in nonnullis istud simileve signum orat monitum vide modo

schol Aub. 807 5l0 554 alibi a vetustiorum criticorum signa agnoscas in hisce schol. Ran. 153; hesmoph. 17;

Atque haec quidem omnia si contemplaris fatebere, nec paucas, nec justo pretio carentes editiones in Symmachi commentariorum sylloge suisse indicatas illud autem perincommode actum, ut aut Symmachus ipse, aut qui ejus copiis utebantur scholiastae ubique sere neglexerint notare, eusus quaeque intelligenda editio sit unde describantur lectionum discrepantiae quod nisi factui esset, jure posSemus dicere, a quo vel, quam vel omnium rarissime Symmachus recederet critico ejus eum in interpretando editionem sequutum esse. Nunc autem rarissime in asserenda

lectionis varietate, qui ejus auctor fuerit critici nomen adjectum est; quos locos numer paucos si considero illud simul pungit animum quod nesciam, omnesne qui novamali a lectionem procudisse dicuntur vere editores oepellari debeant, an aliqui obiter potitis et oblata occasione conjectura Suas exprompserint, justam autem Aristophanis

recensionem non instituerint; tum, num praeter eo gramma- I Reeentior illa ratio imprimis porspicitur ex hisce achol. Eq. 4304

116쪽

ticos quorum in emendando Aristophane posita opera fausto

exeicuerint, quorum nunc inter interpretes tantum Aristophaneos clarum nomen est aut de in hac quoque parte prorsus interiit. Sed quos etiamnunc cognovimus criticos Aristophaneos deinceps enumerabo: Asclepiadem in schol.

Ban. 1274 Didymum in schol Pac. 97 Callistratum in schol Vesp. 72 Ban. 270 ibid. 567; hesmoph. 9iT;

Demetrium enodoteum in schol. ac. 123 Apollodorum arsensem in schol. an. 320 3 Cratetem

in schol. Ran. 320. Dionysium Zopyrum 7 in schol. 2Av. 297 Apollonium in schol. an. 25 33 ibid. 4i0 33 Aristophanem in schol 'hesmoph. 62 Ban.

I 53 Av I342 ubi scribendum videtur καὶ Ῥοιστοφάνους πληρωμα) Eratosthenem in schol. ac 739, coli. Uesp. I 032 denique Aristarchum in schol. an. 91 968;I433 coli. 144S . Quorum omnium cujus potissimum recensionem Aristophaneam Symmachus sequutus sit si quaeris, jubent quidem illae quas dixi causae, ne quid nimia confidentia affirmes pro certo at urget et stimulat animus, ut quid sentiam libere eloquar, conjecturam quidem et hypothesin, at tamen satis illam probabilem quae cui displicet si mox meliora docuerit, primus applaudam ipse staque equidem ita mihi persuasi, nullam Aristophaneam di-tiqnem Symmachum ante culo habuisse, quam proprio nomine possis unius illorum quos dixi criticorum nuncupare, sed contextum Aristophanis eum qualis Symmachi

aetate vulgaris suit, sive, ut graec utar vocabulo, παDάJO- σιν. tenim ut apud nostros homines non omnes, qui novas veterum criptorum editiones procurant, ipsi de suo justam per omnes partes recensionem instituunt, sed ad aliuscujuspiam editionem Sese applicant, cujus imprimis illustris eo nomine fama est, nec discedunt ab hoc nisi in paucis quibusdam locis et plerumque in levioribus tantummodo rebus ita apud veteres quoque illos plurimi, qui vel in

suum vel in aliorum usum describendos scriptorum thros curarunt, non conquisivere denuo apparatum criticum ipsiusque scriptoris cogitandi loquendiaue consuetudinem criticorum bonorum more ceu rate didicerunt ad novam ejus recensionem laudabili ratione adornandam, sed primarii cujus- dari viri fama allecti hunc sibi ducem sumpserunt quem inminutis tantum rebus desererent; sed ejus viri quo illustrior erat ama et testatior eruditio, eo plura mox αντθραφα

l Apollodoro arsensi apud Hesychium s. λα- substitui Dio-

uorum arSensem Supra monui.

misela emerulatione Quaesti Seen. II, p. 38. Vulgo legitur

117쪽

circumferri portebat, istius recensioni praeter paucas quasdam et minutas res admodum similia. Ita ut exemplo res evadat magis perspicua, in Homero prioribus saeculis Aristarchea recensi invaluit, estque hoc illud, quod saepius

in scholi Venet ad Iliad. legitur ) Ἀρισταρχιο miσ91 ἡ παιγάδοσις, et i merimis hoc, quod in schol ad 6 05 extat:

τινἐ τ τιαῆς διὰ του ι γράφουσιν - ου ἐπεiσθη ὁ νηπαράσοσις 'Αρ ἐσταρχος γαρ α νευ του Sod ejusdem viri recensionem non ubique servatam esse haec docent: schol ad sp, 62 διευγχει et παoάδοσις τον Ἀρίσταπον

τ ι - schol ad , 316 AHiσταρχος - μυυνει vocem πεοκνος). ἀλλ' υν γε ἐπείσθη si παοὰδοσις τοῖς οξυνουσιν, Alios locos sciens praetereo. - ali igitur ratione ortum exemplar Symmach arbitror ad manus suisse quum Aristophanem interpretaretur cujus quidem exemplaris nec auctorem scire quisquam magnopere cupiet, nec pretium suisse

exiguum putabit, si illud addidero in Aristophane quoquenαοάθοσιν videri plerumque πεισθῆναι Ῥοισταρχω. Hoc enim ut statuam tum illustris et paene incredibilis viri fama me movet, qua quam juste a Visus sit Lehrsius nuper eruadito probavit, tum modi eliodorus in enarrandis metris Aristophaneis item Aristarcheam poetae editionem sequutus esse videtur, quod infra disputabitur sustus Accedit quod ita demum ei spicimus qui lactum sit, ut Aristarchearum lectionum tam raro hodie mentionem factam legamus, non saepius quam Aristophanearum, et rarius etiam quam Calli strati. - Sed si quis quaerit, cur non ipsum GDαδοσεως sontem si e ipsam Aristarchi editionem Symmachuni tra- classe putem, causam meam defendet schol Ban. 968 ωρίσταρχος δε ως γεγραυμiνου ἀος ἐξηγειται, - unde duo nobis recte videmur colligere, primum Aristarchum non explicasse solum, sed etiam scripsisse Αωος - qui enim explicasset illud nisi etiam scripsisset Τ , tum Symmachum, quem ea scripsisse quilibet jam concedet opinor non Aristarcheam illam lectionem in suo invenisse contextu sed

quod hodie vulgatum est et Didymus quoque in eodem

scholio tenuit Λιος mi apparet satis non integram et sinceram Aristarchi editionem Symmachum Surpasse. q. 32. Praeler eos autem scriptores, redeat enim disputatio, unde paululum deflexa est- quos sontes supra appeL

118쪽

Iavimus Symmachi, alii in scholiis citantur haud pauci numero, quorum vel in illustranda historia vel, quod multo rarius factum, in explicanda sermonis proprietate usurpalam auctoritatem videmus. Quorum si aetatem qua vixerint quaerimus, in universum egregie firmantur illa quae o A1mmachi aetate supra Xposuimus perpauci enim scriptores ad partes vocantur, quibus aetatem Athenaeo itiseriorem assignet certa temporum ratio quod ut accuratius demonstrem, in plerisque ne opus quidem est, nec nisi paucos attingam de quibus non satis certo nili constat, aut quorum nomen corruptelam quandam subiisse videtur. Ita Aristo cratem, qui in Schol. I lib. 95 de Phrynide citharoedo, discipulo Aristocliti, το γόνος ὁντος ἄπο ερπάνορου ex

posuit, saltem veri non dissimile est eundem esse cum eo, cujus λακωνικα usurpavit Athenaeus II L. p. 82 Ε, nisi verior est alchenarii conjectura ), Αριστοξενος corrigentis. Aristocritus porro, in schol Vesp. 16 citatus, fortasse non diversus ab eo est, cujus linius meminit, hist nat.

5. 31 3. Tum pro Cleanthe in schol. Equit. 4 dudum Πεάνθης reposuit ossius de histor graec. p. 99, cui Statim usterus debebat obtemperare. - Alexander in schol. an. 39 est fortasse Alexander Polyhistor ) Andreas porro, in schol. 2 v. 266 citatus est fortasse medicus illo, cujus clipta Athenaeus quoque liquoties citavit. - Deinde pro utychia in schol Vesp.475 dudum Maussacus et almerius ' restituerunt vel Graiδας volsΩυτwχiδας ), uterque ei GHικων scriptorem intelligens. cujus Athenaeus quoque meminit VI p. 262 Ε' - Porro in schol. v. 394 - ως Μενεκλῆς καὶ Λαλλ ἐστρατος ἐν τοῖς περ Ἀθηνῶν συγγραμμαο φασιν - videntur intelligendi aequales sere aetate scriptores, siquidem recte, ut mihi quidem videtur, ossius l. l. p. 38 secundum Ilar pocrationem sub voc. κατομπεδον correxit Μενεκλ η Καλλίστρατος lum, si idem ut conjicio hic est Menecles atque ille, quem τον Βαρκαῖον συγγραφε appellat Athonaeus Up. IS B, - de utriusque scriptoris aetate quantum hic quidem sufficit constabit. - Tum pro se I υU.ις ι μουσικος in schol Vesp. I238 et Ban. 129 nullus dubito quin

I CL Dindors annot ad schol Aristoph. - om. XII p. 366.

2 CL Oss de histor graec. p. 121. 3 CL ossium l. l. p. 14 Seqq.

4 CL Dindors. l. l. p. 549.

5 Priorem nominia sormam eum veterum Plerisque tenuit Maussaeus altera Palmerio magis arridebat, servata ilia a schol. Pind. diem. 9, 30; cui nunc etiam accedit codicis Veneti auctoritas in schol ad h. l., ita ni fallor scribendo in initio: πεοὶ ου Inoλλωος ἰδίου Λωριεων

119쪽

scribendum sit Piλλις ὁ μουσικος, idemque intelligendus homo, qui Dira ις ὁ χμιος, μουσικος audit apud Athon. I p. 12 F, ubi XI p. 634 D, non aliter latque in scho.

1iis Aristophaneis una cum Aristoxeno de eadem re in t

stimonium Oeatur.

Sed his scriptoribus tres subjungam, in quorum invenienda aetate ne a conjectura quidem certum auxilium petere potui Dionysium, cujus μονοβιβλον περ του χαiρειν ἐν ταῖς ἐπιστολαῖς citatur in schol. Plut 322 Philetam Ephesium, bis de eadem re laudatum, in schol Pac li 36 et Av. 962, unde sua hausit Suidas sub ακις et Φιλητας; denique raxionem, cujus Μεγαρικα citantur in schol. Eccles. 8 quorum si quis mihi aetatem demonstraverit

lucro deputabo. Sed ceterorum omnium Scriptorum, quorum in scholiis extat memoria, certam esse aetatem stirmare audeo, nisi forte aliquis vel sugit me invitum, vel ita mihi imposuit, ut surtim in certae aetatis hominum societatem se insinuantem non deprehenderim. Verum inter illos sunt quoque, quos post Symmachur floruisse certum est, quorum tamen aetate ego non adducor, ut serius quam supra erat expositum, Symmachum ViXisse putem.

g. 33.

Iam enim eo nos disputationis nostrae ordo deduxit, quo omni ope comprobandum est, liberrime scholiastas in Symmachi usurpandis copiis esse versalos itaque in alieno grassatos domicilio, ut neque arripere sibi quod ipsius erat, neque in serre aliena, quae ab ipso magnopere abhorrebant, dubitaverint. Sed suerunt tamen inter scitoliastas alii aliis justiores minus Iu eis succenseo, qui tum subscriptione aliqua, crualem in Veneto et Lei densi codice deprehendimus, cui Sua pleraque omnia debeant indicarunt, tum in singulorum forma scitoliorum Symmache commentarii aliquam speciem retinuerunt. Tum illud quoque scholiastis non magnopere Vertam vilio, quod Symmacni nomen tam raro apposuerunt; nam si in subscriptione monuerunt in universum, quem sontem sequuti fuerint qui opus erat, in singulis quibusque schol is eundem sontem denuo indicare ΤItaque etsi commode accidisse dixerim, si hoc illud ve scholium aliunde cognoverimus Symmachi esse, quemadmodum schol. Av. 530 exatymol Mag. sub βλιμάζειν vidimus ad Symmachum reserendum esse, - tamen ob eam quam dixi causam non aegre sero, quod tam raro apposito 3mmachi nomine huic se sua debere scholiastae professi sint,

120쪽

praesertim ubi ipsius scholi forma, alius non sua se asserre indicarunt, ut si φη εἰρηκε vel simile quid posuerunt, quodesupra g. I exposuimus, aut infinitivo utebantur pro ratione recta, quemadmodum lactum in schol. hesmyph. 389 supra item adhibito, tum in schol Ban. 370 καν λατωνα κεχρησschol Vesp. 151-είκακiνα αυτον κ.τ. Lo et alibi fortasse saepius. - Quid quod perspecta semel re laudare de eos audeam, qui aliquoties Symmachi nomen omiserint qui enim, quod saepius actum, Didymo Opposuere Symmachum disputantem, ii ita obscurarunt doctrinae suae iantem, ut nisi alibi quaedam veri indicia servata essent, non potuisset quisquam unquam sibi persua.dere, ut Didymea ipsum illum Symmachum suppeditasse crederet et ut nonnulli fortasse, quibus non satis certa videantur ista indicia, etiamnum dubitent magnopere quaeo istis indiciis collegimus assensu suo probare; at contraii loci, quibus Didym aliquis, cujus non proditum nomen est, opponitur, ut ad Ran. 230 774 968 9SS; 301 ad

1295 - hi igitur loci eandem atque superiores illi non suppeditabunt dubitandi materiam, si dixero, in his quoque Didymo Obloqui Symmachum, id quod vel o certis quibusdam indiciis cognosco, vel ex tutius disputationis meae summa au3uror atqui ubi illa praerepta dubitandi materia est, nihil impedit quin totum scholium, una cum Didymi

observationibus, ad Symmachum referendum esse confiteare.

Est autem inter illa quorum modo memini indicia unum, quod non ad istorum solum nonnullo locorum, sed ad totam scholiorum compaginem ertinet eadem ratione, illud dico sobrii et paene dixerim ignavi animi indicium, quod in plerisque scholiis quibus Symmachi nomen praefixum est, ita redire ridimus 3 ut nequeat idem homo latere in aliis quam plurimis scholiis, quae carent ejus nomine. Vide enim quanta cum eis locis quos . 25 enumeravimus, hisco scholiis similitudo intercedat quae deinceps proponam, in

quibus itidem ποτε ad Vesp. 380 440; 493. 64T ' 675;

1 Ubi μα in initio positum Indicio est, olim duo ad h. I. seliolia

extitisse, unum quod hodie primum est, alterum quod ex primo et secundo compositum erat; lio quum serius primo invenisset qui scholiarum comportavit omisit in scribendo quae secundo acholio cum erant ommunia. Ceterum quod mox dixi fortasse alibi sae- Vesp

Pram quam certa Ius generis exempla hucusque quaesivi frustra. 2 CL supra . 25.