De veterum in Aristophanem scholiorum fontibus Commentatio

101쪽

epic. p. 23 seq. προς τους ἀθετουντας τὴν ἐν 'Oδυσσεία Ωρεος καὶ Ἀφροδiτης ιοιχεiαν, - nolim cum Berghio, Comm. p. 265 colligere justum commentarium in Aristophanem ab Apione scriptum esse immo probabilius videtur, locum Aristophaneum in commentari Homerico arcessitum esse, quod Lelirsius quoque videtur statuere, Qua est epic. p. 27 seq. Callias sente occurrit in schol Vesp. I 489 sortassis idem est quem Mytilemaeum Athen. III, p. 85 E appellat et περιτῆς παρ Ἀλκαίω κεhάδος scripsisse refert. - lem semel apparet Epimenides nescio quis in selidi Vesp. 1032, ubi ratosthenea sentensiae estis citatur, unde poteris sortasse aliquid de aetate viri Azuspicari velle, quam equidem certiore ration assecutus mihi conjectura videor citatur enim ab Athenaeo, I, p. 46S C. pimenes aliquis, donis poetae interpres, cui editores substituerunt Epigenem; sed ad osendendam in Athenaeo codicum lectionem aliquam vim videtur scholiasta Aristophaneus habere, quem eundem plano hominem citare arbitror; nam quod qui ibi vocatur Ἐπιμένης, hic audit aemuενiύης, id neminem tandet, quiquam saepe nomina propria primitiva et patronymica promiscue usurpentur probe cognitum babet; quod post alios multos copiose disputavit Passovius in opuscul. p. 303 seqq. adde Lobeck ad Ajac. p. 60, ed. 2. Inde appareret Athe.

naeo virum antiquiorem esse, ut commode potuerit a Symmacho citari. - equc tamen celabo, pimenidis nomen inreeniosa conjectura sustulisse Valchenarium, ad Adoniaχ. p. 361, ita scribendo: - κυνος ως, ιυς π ἀναιδους - δεῖ αυρο ιώς Idem invenit Bernbardy. Eratosth. p. 218 noti Hucusque numeravimus qui justos omnibusque pamlibus absolutos commentarios vel in doctorum usum hominum vel ad erudiendos discipulos scripserunt, certe videntur scripsisse restant alii, qui, quas reliqui intereretes tota interpretalioni inlaxerant disputationes de personis ab Aristophane sugillatis rebusque risui expositis, seorsim peculiaribus libollis instituerant de industria. Horum unum supra iam nominavi, Apollonium Chaeridis, quem huc pertinere suspicor propter ἀν γεγρG pe in schol Vest . I 23S; istud enim verbum proprium in tali re locum habet cf. Benset opuscul. p. 509, et BaSt. pist eritic. p. 35. Alter Ammonius est, Aristarchi in schola Alexandrea successor cf. Suid et schol Venet ad Il. , 397), qui item

eontinua interpretatione non videtur Aristoeliano illustrasse, sed tantummodo πεο κωMNδονυινων scripsit id reuod imprimis e schol Venet ad Pac. 359 cxlr apparet: Mλ- λικων ἄδηλον ποτεοον κυριον νομα χὶ ἐπωνυμον ATMωνιος M o αναγοάφει και φησιν, τι άκων καὶ Κιλλικωνικαλεῖτο, οἷς προδέδωκε Σάμον - ubi scribendum arbitror: ονομα ἀναγραφει, καί φησιν - και Λάκων Κιλλικων κα-

102쪽

λεῖτο, τ λ. Sed eiusdem generis reliqui quoque loci sunt, tibi Ammonius citatur, schol Vest. 947, ubi scribendum:

κνιοι δε ών καὶ ' μυωνιος του τεφάνου. - cbol. v. I 297: schol Vesp. I238. - Ceterum tacite statuebam, Ammonium Aristarcneum innui nititurque ea pini ambigui sane scholii iti Av. 129 interpretatione, ubi Ammonii sententiam e Didymi commentari citari ut non plene excerelo. Quodsi verum est, non potest de eo Ammonio cogitari quicunque suit, cujus περὶ uom καὶ διαφοoων λέξεων librum superstitem habemus is enim quum Didymum iturit, hoc paulo recentior vixit. Quamquam non eo labo hunc Ammonium aperte in testimonium vocari in schol. Eccles. 10 coli. Ammon. p. 93 alchen. 3, aliaque pra olere in scholiis de vocabulorum disserentiis tradi, quae similitor exposita sunt ab Ammonio unde lamen non sta-:im colligam, dum a Symmacho usurpatum esse, licet obationem temporis puluerit usurpari, si vera sunt, quae de Ammonii aetate nimis cupido Valchonarius exposuit ira etat. in Ammon. p. XXVII Schaes. - Tertius Herodicus est,

qui semel hodie in scholiis Italur, ad Ran. 026, ubi

facito est ad suspicandum, cum intelligi, quem Crateteum apollat et in libro sexto κωMωδουuiνων de Sinope scorto exaposuisse narrat Athenaeus, XII, p. 586 A. s. de eo Ionsium quoque de script hist phil. I, 3, 6 p. 217 Dorn. Praeterea autem non dubito, ni huic non minus multa quam Apollonio, Ananionio et aliis sor lasso pluribus obeat Symmachus quae hodie eorum non insignita sunt nominibus. Quin etiam uno loco recto misi videor erodici nomen conjectura restituisse, in schol Vesp. 238, ubi logitur: is σε, ι odio υμος oti οδιος ὁ ἐν τοῖς mi δουυένοις κ. τ λ. - quem ego armodium non magis cognitum habeo quam eine Lius, Quaest Scen. III, p. 5. Potuit autem quod praecedit nomen facile eam vim habere, ut male mutaretur quod sequebatur similium admodum litterarum,

Praeter hosce autem interpretes Aristophanis exico. grapho Symmachus consuluit plures ). Primum Artemiis diarum is enim non videtur commentarios in Aristophanerii conscripsisse. st autem ubique ni fallor Artemidorus Aristophanous es. Allien iv p. IS,D IX, p. 387 D. vel seu daristophaneus es. Alben I, p. 5 B. intelligendus, qui divorsis in libris de verborum significatione exposuit;

I Hanc ego coniecturam eo eritorem arbitror, quod in eandem Ineidisso viviso nor*Iium Commenlat p. 227.

2 Scliol. Ves p. 496 I τισιν εἰναγου ταῖς τῶν λελουν, τ. 1. - ra. tetem, Deiriel rium, Apollodorum Timochidam supra jam memoraVtinus. Aliorum nomina lantum non observationes, a scholiis abesse videntur,

103쪽

vid Baine de Hesych. p. I03 - 109. In Aristophaneis scholiis semel adjectus libri index est, schol Vesp. II 69: ἐν τῆ Ἀρτεμιδωρου συναγωγῆς in reliquis locis, scsol. Ρac. 344 et Vesp. II 44, non indicatus quidem liber est a deverborum significatione tamen expositum. Postremo in

schol Vesp. 1238 legitur Ἀπολλωνιος ι αίοιδος, , Ἀρτεμiδωρος φη , -- qui sine dubio idem Artemidorus est, et in exico nescio quo Apollonium citavit eadem ratione, qua in φαρτυτικοῖς apud Athenaeum I p. 38 D, paenetum. - Ceterum quod Aristophanis grammatici discipulus vel erat vel haberi volebat, apparni cui sit empori assignandus, ut nequeat dubitari quin Symmachus usurpare ejus scripta potuerit. - Praeterea huc pertinere videtur Irenaeus Apollonii Dyscoli, Aelii Dionysii, aliorum aequalis cs. Suid eum not. usteri in qui semel citatur in schol Vesp. 00 ubi respici credo vel ad αττικὴν συνήθειαν de qua vide oen. Praefat. Gregor Corinth. p. XVISchaos. vel ad rτικων νοματων βιμα. vel ad librum

neo αττικισμους neque enim Aristophanem ex professo interpretatus videtur; pollonii tamen Rhodii justus fuit interpres cs schol Apoll Rhod. I, 299 2, 28 et 10l5. Item semel citatur Diodorus, in schbi Thesmoph. 389, videturque lexi cographus intelligendus, cujus λαλικας γλωσ- σας e Pamphil citat Athenaeus M, e 479; hinc antiquum satis librum fuisse perspicitur, ut facile acquiescam in Fabricii bibi graec. IV, p. 380 et Schweighauseri Ind. in

Athen. s. V. sententia, non diversum exicographum statuentium a Diodoro Aristophane suisse de quo vide Wols. Proleg. p. 216 not. - undem autem Diodorum, id quod ad nostrum locum propius pertinet, de allicis quoque λήξεσιν exposuisse idem Athenaeus docet, XI, p. 50 U; uuamquam ibi quidem de alio quoque potest cogitari, Diodoro Valerio Alexandrino, Pollionis silio, quem Suidas te. statur scripsisse εο αττικὴν ξιν, quemque apud Photium

quoque intelligendum esse cod. Ibi extr. . facile concedo Fabricio, ibi graec Tom. VI, p. 169. di ostrum autem Diodorum ut antiquum illum esse putem haec me moventie- sychii διαγορας. Λιοθωρος ο αρσευς ναγινωσκε περισπων in ἀγορας, διὰ το τους μυστα βακχά ιν τουτiστια δειν τον buo δι' ἀγορων adita νrας - quae non dubitandum, quin ad Ban. 320 spectent, ubi in scholiis legitur quidem οἷ δ το ι' ἄγορας ita enim corrigendum Περισπωσιν, ως πολλοδω ρος ὁ Ταρσείς, τ λ. quibus tamen non adducor, ut in altero Ioco corruplum nomen putem Tarsensis igitur Diodorus, non Alexandrinus, Aristo

I Aliter tamen et Iiaud seio an rectius de aetate viri iudicat BilseM.

104쪽

phane attigit quem non diversum esse ab eo cuius ιταλικὰς γλωσσας Athenaeum citasse Vidimus, propterea probabile est, quod ex eodem amphilo, qui ταλικας istas Diodori γλώσσας apud Athenaeum laudavit, Hesychii quoque notationem fluxisse credibile est: orro Alcander ἐν τω περὶ των γλωσσῶν seine laudatur in schol. Equit. 406, estque sine dubio hyatirenus ille intelligendus, cui plurima debet thenaeus cs Schweigh in in dic auctor. Tum paphroditus ἐν ταις. λέξεσιν bis de eadem voco citatur in schol. quit. II 46 et Uese. 333. dem autem interpres quoque suit, si non Aristophanis at aliorum poetarum, ut Callimachi cs schol Aeschyl. Eumen. 23 Hesiodi es. Mittgeli de emend. Theogon. p. 29 seq. , ΠΟ- meri etc. s. uster ad Suid sub voc. Vixit sub Nerone eisque qui proxime illi successerunt imperatoribus. Tum Antigonus, in schol. v. 299 citatus, videtur Antigonus Carystius esse, cujus περὶ λεξεως librum usurpavit

Athenaeus cs hune IlI, p. 88 A VII, p. 29 Ε, et p. 303 B.

Restat alamedes Eleaticus cf. oeckh. Praes schol. Pind. p. lX , de cujus aetate ex Athenaeo XI, p. 397 Aconjecturam sacere licet is quater diserte citatur in schol. Pac. 882 Vesp. Iu II 0S I 122. Sod ad undem idem. slerhusius, ad Plut p. 98, etiam κωμικνὶ λεξιν retulit, in schol. Ρlut 3I citatam, a quo dissentit ei nekius Quaest. Scen. III, p. 7,--Wκην συμυικτον intelligens, quam scholiasta ad Apollon. Bhod. 4 973 excerpsit. Qua in re nescio quas uterque rationes sequutus sit milii certe multo videtur probabilius, tum in schol illit. l. l. et schol Apollon. Rhod. IV, fit apud In verniigium, Praefat. Aristophan. p. XXVII, et in schol. Aristoph. Pac. 922 vel potius ad Hs24) ubi est: ουτω διὰ του co τὴν κωμικὴν λέξιν γραφας ἄναγιγνωσκε, - tum alibi saepe in scholiis Aristophaneis, ubi vel nominatur Didymus vel ejus relicetur nomen Didymi lexicon comicum intelligi oportere, de quo vid. Mei-nehium, . l. p. 5, et Bergkium Comment. p. 66. jusdem Didymi citatur etiam liber περὶ διεφθορυiας λεξεως in schol. Av. 768, quem ubi Athenaeus laudat, X pag. 36 B, paululum variat indicem. Sed exicographis illis duos subjungam grammaticos, qui in Aristophane praec,puam quidem

Bliquam pepam non videntur collocasse, sed quorum tamen libri ita comparati erant, ut saepe de dictione Aristophanea monendi in v nirent occasionem, Phrynichum dico et Ile. rudianum. Quorum ille quom Commodo imperatori σοφιστικήὶ παρασκευην dedicasse e bolio constat, cod. 58, P. I 00 B, 6 Behk unde certissima viri aetas est, ter cita.

tur, in schol Pac. 407 εν σοφιστικῆ παρασκευῆ), ibid. 60l, et in schol diu b. 746; nam in schol. Ban. 37 et Nub. 93ι videtur potius comicus poeta cognominis intelligendus esse;

105쪽

sed Herodianus multo citatur saepius os schol. an. 221;

II 46; ac III ubi aperte missum incuria Herodiani nomen), quit. II 81 Vesp. 234 6l0 Nub. 450 Av. 86I; 876 b) 1678 Lysis r. 995. Praeterea non duhitandum, qui saepissime Herodiane hodie legamus in scholiis, ubi

nomen Herodiani scholiasiae reticuerunt. Quamquam autem ita celebrata erant Herodiani scripta, ut non esset mirum si, ubicunque citantur, Scholiastae de suo eorum mentionem secissent, equidem tamen non Video, cur Symmachum non tractasse Ierodiane dicam; nam quod semel

es schol ad Av I 678 et 1679, Oli supra g. 22 ex tr. Herodiani aliquam observationem quae ad Aristophanem imprimisi tinebat aperte εnoravit, inde contrarium equidem nolim colligere et liamsi constaret ilerodiani libellum περὶ μον λil'. non esse interpolatum, tamen ob eum locum quo Symmachum citari ab IIerodian vidimus, ne sic quidem jure affirmare Herodiani observationes omnes aliunde a que e Symmachi copiis in scholia migrasse. Postrem inter sontes quibus Symmachus utebatur i. siorici nonnulli numerandi sunt, e quibus temporum, quorum tamquam in speculo aliquo exceptam Aristophanea a comoediae quandam quasi laetem reserunt, si non vividior, at certior imago peti poterat, quippe certioribus finibus eircumseripta omnibusque numeris absoluta Thucydidem dico, Thobpompum, Philochorum, Androtionem, alios, quibus ad-jieondi sunt qui in diverso quidem laborarunt ni εumento, a quod non minus pertinebat ad illustrandas rationes historicas, Aristoteles propter διδασκαλιας et πολιτεiας, et Di

caearchus propter libros περ αγιώνων. .

. . . . .

q. 28.

Fontes enumeravimus, unde quae optima est et antiquissima scholiorum pars profluxisse consentaneum es Sed

eorum omnium virorum si quaerimus aetatem, nemo invenitur quin any tertii p. Chr. saeculi initium vi erit unde hoc saltem constabit, eum qui ista omnia suppeditarit scholiastis, non multum post istud temnus vixisse. Atqui eristissima vidimus indicia esse, quibus Symmachum, quem non vixisse post medium tertium gaeculum monuimus, praecipuum scholiastarum sontem fuisse appareat qui igitur Possim callidius egisse videri, si Symmachum istorum omnium observationibus usum esse et antea hic illic affirritavi, et nune affirmabo denuo Atque haec vide quam utilis observatio sit alterum enim ita nacti sumus terminum, ultra quem Symmachi aetas non erit rejicienda, medium fero secundum . Chri saeculum, ut jam ab omni parto illud

106쪽

confirmatum sit quod supra ponebamus Symmachum vel

medio secundo p. Chr. saeculo vel tertii initio vixisse. Symmachum igitur omnium istorum sontium usum scho. Iiastis aperuisse, posthac constabit; neque tamen eadem considentia aliud anirmaverim, quod cum si conjunctum est: Symmachum quos sequebatur sontes ipsum diisse omnes. neque unius alteriusve sontis, quem ipso suis oculis non usurpaverit, alii acceptas referre copias eorum qui nitio ipsum in codem negoti a laborarint; immo sunt quaedam indicia satis certa unde colligi possit, quo non nimis magno labore librorumque copia Symmaclius Aristophanem interpretatus sit. Ita ut hi primum utar Lycophrotiis sententia tor in scholiis citantur ex ratosthenis auctori inle.

ad lut 1194. ac I99, Vesp. 39, unde tum de schol. Pac. 686 et Vesp. 704, u bi Lycophron et Eratosthenesciuneti memorantur, sed non addita nota illius placita ex hii lus libro deprompta esse, tum de reliquis locis, in quibus uycophronis extat memoria, cortius et verius poterit judi-Qnri. Porro in schol Vesp. I238 Apollonii του Actioιδος placita vidimus ex Artemidori libro excitari. Tum in schol. Av. 569 haec leguntur: Aηιελὶτριον ὁ καὶ παντες, ον 'Ιkiονα, λέγουσιν - ξqγεῖσθαι ita enim corrigendum videri scholium supra monui. Quid quod Eratosthenem quoque, cui tamen deberi vidimus de Lycophrone narrationes, semer ex Epimenidis nuctoritato citatum legimus in schol Vesp. I 032 modono verum viderit Volchenarius Ilisco igitur locis cavere jubemur, ne nimis honori sic do Symmachi sedulitate et labore sentiamus neve in eum transferamus, quae aliorum paulo antiquiorum obentur industriae. Inter quos principem locum obtinuisse Didymum sentio magis et quodam quasi praesagi ut credam addu-Cor, quam ut certissima argumenta in cam rem asserre possim vereor enim ne dum ambiguo scholio 2 ad Av. 1297 an uiri sinem velim uti abutar potius et levitatis eoarguar. Sed ubi paene incredibilem Didymi librorum proventum Considerabam, quibus diversissimas antiquarum litterarum partes illustraverat, ut vel maximo recentibus grammaticis Tiberrimus quidam aviae perennis sons esset tum ubi eam riri industriam mecum animo volutabam quam Homeris

impendebat ), item quam Pindaro δὶ - identidem in cami cis supra s. Epimenides. - Valehenario ut ossentiare, non levem Vim id ipsum habebit quod aliunde apparere videtur, Symmaelium Ero to8theni librum tractasse ipsum no quo amo ego isto argument iue m rem utor, quum in pluribus libris int0 qnos potuerunt etiam χορο

λεκέι προενν ματα esse, ratosthenem do Aristophaneis monuisse non sit

Veri' dissimile; quorum librorum S1mmaehus habere alios, alios frustra quaesivisse potuit. 2 Cc obrs do Aristare h. p. 28-II. δ Siquidem rei te ut arbiteo conjeeit Booch hins, enius hae sunt

107쪽

suspicionem sensim me delapsum lateor, Didymi industriam

non tam novarum et propriarum Observationum mole immensam fuisse, quamquam in hac quoque parte illi do- tractum viri famae Volo, quam eo, quod quae plures ante ipsum clari doctrina viri de eodem arεumento excogitaverant, alii sparsim et obiter, de industria alii, alii consentientes sibi in rerum summa, alii his refragati, aucomnia Didumus consueverit denuo ad examen vocare, digerere, in breviorem summam contrahere. - Αtqtie in Aristophane quidem ut ita versatam Didymi diligentiam suisse putem, illud quoque me movet, quod quum i ις κυμιικας quoque scriberet, magnam ipse sibi interpretationis, per commentarii iusti ambitum instituendae partem praeripuit quem tamen commentarium vel sic amplissimum fuisse, magnus docet locorum in scholiis numerus, quibus

Didymus citatur ), unde colligi licebit quo et ipsi pridem

utebamur in tantam extare in scholiis Didymi obseivationum vim, cujus numerum ceteri interprete ne magno quidem intervallo attigerint. Et tametsi non omnes locos quibus Didymi praefixum nomen est e commentarii deprom- tos puto, sed multos ultro largior e lexico comico esse esumptos, tamen vel eorum locorum quibus quod traditure exic isto vix potuit manare, is est numerus, ut Didymum praecipuum Symmacho perque eum scholiastis suisso fontem nemo possit negare. - Sed ut redeam ad rem quam cummaxime tracto, istis cogitationibus et si quae sunt xjusdem generis, persuaderi mihi passus sum, antiquissimorum Aristophanis interpretum plurium placita Symmachoo Didymi demum libro ut plurimum innotuisse, Aristophanis

dico, Aristarchi Ammonii, aliorum, quo recenSere omnes liceret, si vel Symmachus ubique cum fide agere vel scho- hastae cuique quod suum esset relinquere voluissent; nunc

verba, Praes schol. Ind. p. XVII: Didymus ipse, ni fallor, priorum interpretum sententias Dierasque scriptis suis complexus erat. ', citatur in Bel keri quidem editione bis et spxagies, i. e. multo ε*epius, quam alius quispiam inter reliquos inκrpretes. Subjiciam singulo locos, quos si quia comparaverit omniis ei editoris et interi retis Aristophane partilius Didymum satisfeciss videbit; cs igitur sclini.

2 Hoc enim illud fuit, quod supra . 2 xtr dicebamus, commvntarios in Cratinum et Menannium, in schol Aristophaneis citatos, ViRalios intelligi posse atque Didymeos; nam quum diserte Didymus ceteris omnibus interpretibus citetur axepius in eis quoque locis quibunnomen nullum est adjectum possentqu0 alii quoque intelligi grammatiri praeter Didrinum, ad hunc laines prae ceteris jure seretur animus. isjlias by Orale

108쪽

autem res tota manebit incerta nec quicquam hac mea sua spicione essecisse videbor, nisi ne quod inconsideratius uadicium seratur de talibus scholiis, quale schol. v. 2li 7 supra indicavimus, cui nunc addo similo ad hesmoph. v. l62 scriptum ἔγχυμον ἐποίησεν scrib. ποiησαν). ἐν ἐνios M' αιος θοαπται - 'Aoιστοφάν/ῖς δέ ἐστιν ὁ μεταγρά)θας Ἀλκαῖος - τωδε λεγομενον υπο ιδυριου ποις Ἀριστονάννὶν κ τ λ. ubi in Didymi commentari de Aristophanis gram

matici ea sententia expositum invenisse Symmachum omnes uno ore latebuntur num autem inde tantum nec aliundo

quoque eadem ipsi innotuerint, plurimi ne quaerere quidem

velint.

629.

Sed quoniam semel ad eum locum dispulati nostra pervenit, qui est de fontibus Symmachi, invitat occasio ut simul aliud quid attingam, quod et ipsum commode possis

fontem Symmachi appellare. Loquor autem de Aristophanearum sabularum editione critica ea, quam in interpretando ille sequutus sit jam dudum enim in totius disputationis limino monuisse me memini Symmachum non videri ipsum Aristophaneam liquam editionem criticam procurasse, id quod hic pluribus probandum prius erit quam alterum excutiamus. Ouam in rem magnam vim no habet, quod saepe in scholiis lectiones videmus explicari, quarum in nostris omnibus codicibus nullum superest vestigium quae vetus iam est Observatio, abGIemsterhusio imprimis commendata' ad justam Aristophanis crisin exercendam scholiaque recto digerenda a multisque dein adhibita, nec la. men sine cauta admonitione praetermissa ab Ernestio in. Qui si Ravennatis codicis scholia usurpare potuissent, simul quam antiqua scholia ista observati attingat tacite perspexissent magisque etiam de emendandi Aristophane contextus subsidiis gloriati essent id ut lectoribus palescat meis, libri Ravennalis scholiis ad Thesmophoriagusas unum al-1erumve exemplum expromam. Ac primum quidem in Thesmoph. 393 e codicibus nihil est notatum nisi οἰνοπο-πιδας at Symmachum cum plerisque antiquis exemplaribus legisse οἰνοπῶπας, praeter Suidam sub οἰνοπiπας docent Schol. Havenn. l. l. Item in Thesmoph. 56G codices qui innotuere omnes habent di; ἐκποκι σου τὰς ποκάδας, quibuscum contende mihi sustiolium ad istum versum scri .

tum quod quin Symmacho debeat scholiasta vix quisquam

ubitabit amplius: γυναικεiων τριχῶν ιυς τ πολυ καὶ

109쪽

O τι παρετυριολογει ὁ ποκον ου κακῶς -κοφρων βλάπλῶς τα τρυας ιμπλοκὴ δέ τις ταiνεται, καὶ ιώς hoc addendum πλοκαμῖδες σπανicu ποτ ἐπὶ ἀνδρος λέγεται λ), quae omnia non videntur nisi ab eis scribi potuisse, qui talem inveniebant Aristophanis versum: ἀα ἐκποκι- σου τας πλοκάδας Quibus exemplis unum subjiciam e scholiis Aldinis ad Av. 168 Συαμαχος, - τι Τελέας ορνεον Ἀπεὶ και ἐν τοὐς εξῆς ονεον τι κατα - τελέα καὶ τετο δι καὶ ταωνι καὶ βασιHσκ ubi perte Symmachus respicit ad Av. vers. 83, qui in editionibus nostris ita hodie legitur,

codicibus paene omnibus consentientibus, certe in levioribus tantum dissentientibus, και τέτρακι καὶ ταῶν και ἐλέακα βάσκα. Unde etiamsi facile concesserim in schol ad v. I si pro τετραβο esse τετρακι corrigendum, item proe βασιλiσκου videri μάσκα και ἐλασῶ scribendum ), vel sic lamen magnam patet restare Symmacheae et receptae hodie ex codicibus omnibus lectionis diversitatem, quam tollere corrigendo nemo ausit ). - Sed sufficiunt haec ad id quo

tendo demonstrandum, extare eo dico satis antiquos cum

que excerptis e Symmachi libro interpretationibus instruactos, qui aliam in contextu, in scholiis aliam sequantur le-

-----

2 Non repulma conjecturae nostrae illud in scholio παρετυαnλoria τὸν ποκον , quod hanc potius vim habet ἐτυμολογεῖ υς πλοκα δας, εἰ ἐτυμολογῶ ον noκον. s. Schaeser ad actioi. Paris Apollon Rhod. p. 228. - Quamquam istud παρετυμολογεῖν alia flanificatione veteres grammaticos posuisse saepius scio; vide modo obeckii Paralipom. II p. 502.3 Hoc propterea statuo, quod in schol ad Av. 83 non βασιλίσκ0, sed βαοκα interpretantei video Symmachum hunc ni in istud scripsisso scholium ut putem, tum alia suadent tum quod reliquus omnes locos, quibus Callimacbi liber περ ορνεων citatur, certis titiliciis Symmacho rideo ascribendos esse, quem et diserte in schol ad Av. 303 monemur

istum librum usurnaSse.

4 Diversa singularum oeum sedes dico, et formam τελεα e. Sed de hac quidem rem saepius aggressus, nusquam mihi satis iaci Potest quidem ita statui, Symmachum ubi ad V. 168 τελεας cum . S comparavit, nihil sibi voluisse nisi hoc, ελέαν, hominis nomen, propterea Linprimis ab Aristophane electum quod si inite extaret avis nomen, λεας id autet secus intellexisse scholiastas, et in versu a Symmacho italo τελέαν formam de suo intulisse. At si revera non τελεας formam, sodiλεα citare Immachus voluit, cur haec eum putas e longinquo accersivisse, quum propius adstaret in versu 305, ubi ipse eam agnovit At in Symmache illa lectione ne quis de metri jactura quaeratur, hoc otiam in vulgata lectione nullum est, erranique qui apud comicos omnia astringere metris student vide Herm. Elem doctr. niet ric. n. 745. Imprimis autem dignus est qui in eam rem conseratur Aristoph. Av. 1660 ubi extat Solonis lex de cirχιστεία. Cui exemplo alia ex Aristontiano possent addi ego tamen ut ceterorum quoque comicorum eundem Disse more in doceam, Archippi potius mentionem faciam, apud Athen. VII. p. 72 B seq. item Eupolidis si quidem recte intelligo selios Aristoph. Equit. 938 ex tr. . Dissilias by Orale

110쪽

clionem. Quod quum in quibusda in locis omnes quos novimus codices attingat, non potest non ita judicari, antiqui exemplaris quod sequebatur Symmachus lectiones easque

interdum tales, quaruiti praestantia statim in oculos incurrit, quotcunque nostros descripsere codices librarii aut noluisse ad unum omnes quasi conjuratos, aut non potuisSerecipere; quorum utrum probabilius sit non sugiet quemquam. Unde profecto e cogimur, ut ne descriptum quidem una cum commentario sabularum contextum a Symmachosuisse putemus praesertim quum isti alterum accedat argumentum quod item magnam vim habet. Vidimus enim supra ordinem illum explicatarum sabularum, quem accurate Scholiastae tenuerunt, a Symmacho esse prosectum. Eum autem ordinem si otiam in describendo tabularum contextu tenuisset Symmachus, mirumne esset scholiastas, qui tantopere ab auctoritate Symmachi pendebant in interpretando, quum contextum describerent deserere eum voluisse Et quamquam poterat sane evenire, ut unus altery SchΟ-liastarum vel antiquius Symmacho exempla nancisceretur in quo ali ordine descripta atque in Symmachi commenlario Xplicatae fabulae essent: - qui tamen factum probes, ut omnes quo quidem accuratius novimus codices, si simul vetera scholia, i. e. excerpta ex Symmacho habent, alium sabularum descriptarum, alium explicatarum ordinem sequantur Ergo ab hac quoquo parte cogimur, ut ne de- Scriptum qui dein una cum commentario Aristophanem dedisse Symmachum putemus; nam, - ne quis de PraeSidium petere velit, cilium in contextu, alium in commentario Ordinem Symmachum tenuisse, aut diverso teri flore diversisque in libris utrumque eum dedisse, parum credibile est. - Quodsi igitur ne descriptas quidem una cum commentari fabulas dedit, justam omnibusque numeris abSolutam Aristophanis reconsionem Symmachum elaborasse multo etiam minus probabile est. - Quam autem ita Sta tu Symmachum instituisse interpretandi rationem, eam Olim quisquam ab antiquis illis grammaticis alienam puteteSSe meminerit modo ἐπιφωρισμων, de quorum i quum plures iique doctissimi viri dudum frustra quaesivissent, Verum primus perspexit ni fallor Hermannus Savppius, in Zimmermanni diurn. IS35 ο S3, p. 665 seqq. Singulo a Lsirmans versus vel versuum particulas intelligendos esse, per se positos et e continua narratione ereptos, quo gris m- malici observationibus suis, cujuscumque fuerint generis, illustraverint. Ila Didymus is ἐπιαερισφι se του μῆνιν ειδεIIηνελόπιὶ φησὶ λελυθαι παoα το πένεσθαι- λῶπος Secundum schol. Hom. Odyss. , 797, i. e. Didymus iri commentario descripserat istam Homerici versus particuluin επι αερι συον in eaque illustranda occupatus illud quο-